Relaties
alle pijlers
Het heen en weer krijgen van mensen
maandag 25 januari 2021 17:22
Vriendschap 1:
's Avonds laat een bericht gekregen via de app met de mededeling dat ouder is overleden. Natuurlijk direct een gecondoleerd berichtje teruggestuurd, ook geprobeerd te bellen, maar die avond verder geen contact kunnen leggen. Je gaat met een vervelend gevoel het bed in, zeker omdat je niet weet hoe en wat. De dag erop: gebeld, appje gestuurd dat ze altijd kunnen bellen of kunnen vragen om hulp, geen reactie. Langsgegaan, kaartje door de bus, want niemand thuis. Pas anderhalve week later hoor je weer wat: "Laten we bellen". Je geeft aan dat je altijd gebeld kunt worden, maar natuurlijk hoor je weer niks. Het is nu een maand terug en stik er maar in.
Vriendschap 2 (meer een kennis intussen nu):
Was een vriendschap, maar intussen al wat meer afstand genomen. Post dagelijks iets online voor haar volgers, hetzij op Twitter, hetzij op Facebook. Uit ervaring: wanneer je niets hoort of leest, dan wordt de spanning opgebouwd voor een ultieme post waar dan alle volgers allemaal over elkaar buitelen met de 'ohs' en 'ahs'.
Het zijn bijvoorbeeld de posts waar net weer even toevallig de nieuwe smartwatch op staat, maar dan ook wel zo gemaakt gefotografeerd dat je bijna een dubbele polsbreuk gehad moet hebben om de foto zo te kunnen maken. Of de foto's waarbij ze 'suggereert' dat ze toch echt wel bang is om de UK variant van Covid te krijgen, nadat ze al 2x eerder de normale variant heeft gehad.
Wat is dat toch met dat soort mensen? Is het egocentrisch? Is het onzekerheid?
's Avonds laat een bericht gekregen via de app met de mededeling dat ouder is overleden. Natuurlijk direct een gecondoleerd berichtje teruggestuurd, ook geprobeerd te bellen, maar die avond verder geen contact kunnen leggen. Je gaat met een vervelend gevoel het bed in, zeker omdat je niet weet hoe en wat. De dag erop: gebeld, appje gestuurd dat ze altijd kunnen bellen of kunnen vragen om hulp, geen reactie. Langsgegaan, kaartje door de bus, want niemand thuis. Pas anderhalve week later hoor je weer wat: "Laten we bellen". Je geeft aan dat je altijd gebeld kunt worden, maar natuurlijk hoor je weer niks. Het is nu een maand terug en stik er maar in.
Vriendschap 2 (meer een kennis intussen nu):
Was een vriendschap, maar intussen al wat meer afstand genomen. Post dagelijks iets online voor haar volgers, hetzij op Twitter, hetzij op Facebook. Uit ervaring: wanneer je niets hoort of leest, dan wordt de spanning opgebouwd voor een ultieme post waar dan alle volgers allemaal over elkaar buitelen met de 'ohs' en 'ahs'.
Het zijn bijvoorbeeld de posts waar net weer even toevallig de nieuwe smartwatch op staat, maar dan ook wel zo gemaakt gefotografeerd dat je bijna een dubbele polsbreuk gehad moet hebben om de foto zo te kunnen maken. Of de foto's waarbij ze 'suggereert' dat ze toch echt wel bang is om de UK variant van Covid te krijgen, nadat ze al 2x eerder de normale variant heeft gehad.
Wat is dat toch met dat soort mensen? Is het egocentrisch? Is het onzekerheid?
maandag 25 januari 2021 21:40
Jazeker. Ouder en schoonouder zelfs. Ik weet hoe het is om die eerste uren, dagen, weken en maanden helemaal geleefd te worden. En ik heb van dichtbij ook het verschil gezien tussen mensen die elke hulp accepteren vs. mensen die het liefste de hele dag in bed blijven liggen en de dekens over zich heen willen trekken.
Bij deze persoon zit het er een beetje tussenin. De hulp kan ze goed gebruiken, de dekens over het hoofd trekken ook. Dat maakt het zo lastig, vooral ook omdat het verwijtende element al snel weer de kop op steekt.
Verder heb ik rekening gehouden met het feit dat we niet kunnen condoleren i.v.m. Corona.
maandag 25 januari 2021 21:47
Nummer*Zoveel schreef: ↑25-01-2021 18:11Je lijkt zelf wat moeite te hebben om je als een goede vriendin te gedragen. Iemand meerdere keren laat op de avond bellen als haar vader net overleden is, is op zijn zachtst gezegd niet zo gepast. En dan de volgende dag weer, en langsgaan, en een kaart... het komt nogal opdringerig op mij over. 1 simpel Whatsappje met “wat ontzettend rot, ik denk aan je, en ik ben buurt als ik iets voor je kan betekenen” is echt meer dan genoeg in de eerste week.
Ook mijn conclusie. Ligt meer aan jou TO dan aan de ander zoals je het hier optekent.
maandag 25 januari 2021 21:53
Tsja, zo werkt dat nu eenmaal vaak bij mensen vlak na een overlijden. Daarin hoeft ze niet op jou te lijken, en is hoe jij reageert in emotionele situaties of met anderen omgaat niet de norm. Ik snap niet zo goed dat je hiermee zit of er iets van ergernis bij voelt, kijkend naar wat ze net een maand geleden heeft meegemaakt. Of dat je hierin überhaupt nu zo met je eigen gevoel bezig bent.FitsSprits schreef: ↑25-01-2021 21:34Tja, het vervelende is dat er gewoon meermaals door haar gezegd wordt "Laten we morgen bellen". Als ik dan vraag wanneer ze wil bellen of aangeef dat ze kan bellen tussen tijdstip x of y, dan komt er geen antwoord terug.
maandag 25 januari 2021 23:21
maandag 25 januari 2021 23:23
Corona. Dus vind helemaal niet zo raar nu.Avage schreef: ↑25-01-2021 19:37Misschien ben ik raar maar ik zou niet mijn vrienden/kennissen via Whatsapp mededelen dat mijn vader of moeder is overleden.
Je zadelt mensen wel met moeilijke gevoelens op door dat te doen.
Ik heb een kring van hechte mensen om me heen en daar bel ik gewoon mee of ik zie ze irl, de rest hoort later wel.
Of ik app ze de mededeling en heb er daarna een app gesprekje of telefoongesprek mee. We zijn geen 15 meer ofzo toch. Ik ben inmiddels een ouder verloren maar herken de mate van onbereikbaarheid ook niet.
De afhandeling samen met andere familie gedaan, moest een woning ontruimd worden en een crematie geregeld, administratie, maar was ook weer niet zoooo'n ongelooflijke toestand dat ik wekenlang van de radar was verdwenen. Is ook niet handig, je laat mensen dan maar bungelen nadat ze hebben gehoord wat er gebeurd is.
En die andere tja achterlijk gedrag, sowieso zonde van je tijd en energie dat geloer naar mensen die hun leven in de etalage zetten, gewoon al die social media weg doen ben je er in 1x vanaf toch.
maandag 25 januari 2021 23:23
FitsSprits schreef: ↑25-01-2021 21:40Jazeker. Ouder en schoonouder zelfs. Ik weet hoe het is om die eerste uren, dagen, weken en maanden helemaal geleefd te worden. En ik heb van dichtbij ook het verschil gezien tussen mensen die elke hulp accepteren vs. mensen die het liefste de hele dag in bed blijven liggen en de dekens over zich heen willen trekken.
Bij deze persoon zit het er een beetje tussenin. De hulp kan ze goed gebruiken, de dekens over het hoofd trekken ook. Dat maakt het zo lastig, vooral ook omdat het verwijtende element al snel weer de kop op steekt.
Verder heb ik rekening gehouden met het feit dat we niet kunnen condoleren i.v.m. Corona.
Niet volgens je OP.
maandag 25 januari 2021 23:38
Oke niet de OP maar een reactie later.FitsSprits schreef: ↑25-01-2021 17:27Nou ja, natuurlijk is het logisch dat ze iets minder beschikbaar zijn. Dat snap ik als geen ander. Maar je wilt toch ook wel weten of en zoja wanneer je kunt komen condoleren of dat je iets voor ze kunt betekenen op de 1 of andere manier. Dat vind ik ook een hele normale vraag om te stellen. Maar zelfs daar komt dan geen reactie op.
maandag 25 januari 2021 23:49
Heb ik dus niet zo, dat ik een vrijbrief verwacht te hebben voor egoïstisch gedrag zodra iemand dood is in mijn familie. Kleine moeite om ff te sturen bedankt voor je bericht, het is nog onwerkelijk /zit nog in de hectiek dus kom niet aan bellen toe maar spreek je snel weer kusjes.novaviva schreef: ↑25-01-2021 23:21Bah zeg. Als een ouder overlijdt zou je toch even een vrijkaart mogen hebben om je niet druk te hoeven maken over hoe anderen dingen ervaren. Zo’n vriendin die dan alles op zichzelf betrekt zou me dan echt gestolen kunnen worden. Het kan soms wel een jaar duren voor iemand weer helemaal de oude is.
Of heb je dan zo veel mensen geappt dat je de overweldigende hoeveelheid belangstelling niet aan kan ofzo. Maarja waarvoor doe je dat dan, het zijn toch privé aangelegenheden lijkt me.
Maargoed ik was eind twintig toen mijn ouder onverwacht overleed, misschien als je nog jong bent of meer van de social media generatie dat het dan meer normaal is om het zo te doen.
maandag 25 januari 2021 23:51
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat je vooral onzeker bent. In situatie 1 weet jij toch dat je er alles aan gedaan hebt er te zijn? Als ze met verwijten komt dat je er niet was kan je opnoemen wat je wel gedaan hebt. Maar ik krijg het idee dat je misschien angstig bent dat ze jou misschien minder ziet als vriendin omdat ze je niet in haar proces betrekt. En dat het je onzeker maakt over jullie vriendschap. Mijn moeder overleed en ik was echt totaal van de kaart. Ik vond contact überhaupt moeilijk terwijl ik normaal heel sociaal ben. Kon zelfs beste vrienden niet om mij heen hebben.
Situatie twee vraag ik me af waarom het je zo irriteert. Misschien heeft ze Corona gehad? Misschien is ze trots op haar smartwatch? Misschien wil ze aandacht? Maar misschien zit daar wel achter dat ze zich alleen / onzeker voelt?
Iedereen hier doet een beetje hollandsch als het gaat over mensen die om aandacht vragen. Los van dat ik wel snap dat de manier waarom vragen oproept kan je er ook met wat mildheid naar kijken. Wat is er erg aan aandacht willen? Je hoeft het haar niet te geven. Daar is namelijk ook niets mis mee.
Situatie twee vraag ik me af waarom het je zo irriteert. Misschien heeft ze Corona gehad? Misschien is ze trots op haar smartwatch? Misschien wil ze aandacht? Maar misschien zit daar wel achter dat ze zich alleen / onzeker voelt?
Iedereen hier doet een beetje hollandsch als het gaat over mensen die om aandacht vragen. Los van dat ik wel snap dat de manier waarom vragen oproept kan je er ook met wat mildheid naar kijken. Wat is er erg aan aandacht willen? Je hoeft het haar niet te geven. Daar is namelijk ook niets mis mee.
dinsdag 26 januari 2021 00:03
Ik ben 40 en ik had op momenten gewoon geen puf meer om met mensen te moeten praten. Maar ik heb veel vrienden, dus ja, ik informeer natuurlijk wel veel mensen dat m’n vader is overleden. Niet zo leuk als ze daar later achter moeten komen. Mijn vader ging net voor Corona, dus bij mij kwamen er ook veel vrienden naar de uitvaart. Maar om nou de hele dag verplicht op allerlei berichten te moeten gaan antwoorden. We hebben iedereen die van zich heeft laten horen gewoon een bedankkaartje gestuurd, maar dat is volgens mij standaard. Dat is niet hetzelfde als individueel op telefoontjes en kaartjes reageren. Ik was vooral heel erg moe, en ik gaf daar lekker aan toe.Avage schreef: ↑25-01-2021 23:49Heb ik dus niet zo, dat ik een vrijbrief verwacht te hebben voor egoïstisch gedrag zodra iemand dood is in mijn familie. Kleine moeite om ff te sturen bedankt voor je bericht, het is nog onwerkelijk /zit nog in de hectiek dus kom niet aan bellen toe maar spreek je snel weer kusjes.
Of heb je dan zo veel mensen geappt dat je de overweldigende hoeveelheid belangstelling niet aan kan ofzo. Maarja waarvoor doe je dat dan, het zijn toch privé aangelegenheden lijkt me.
Maargoed ik was eind twintig toen mijn ouder onverwacht overleed, misschien als je nog jong bent of meer van de social media generatie dat het dan meer normaal is om het zo te doen.
Nu ben ik sowieso niet iemand die aan “moeten” doet binnen vriendschappen, wij zijn allemaal heel ontspannen. Dus als iemand even van de radar verdwijnt omdat ze net een nieuwe vriend heeft of een nieuwe baan of iets dergelijks, dan ga ik niet lopen miepen dat er al 3 weken niet op m’n appje is gereageerd. Laat iemand even.
woensdag 27 januari 2021 00:42
Dit. Het is toch niet raar dat bij vriendschap 1 het bezig moeten zijn met anderen even niet zo'n prioriteit heeft? Blijf gewoon af en toe iets attents sturen (soms een kaartje, soms een appje, misschien een keertje een bloemetje), waarbij je uitspreekt geen verwachtingen te hebben, maar gewoon aan haar denkt en als ze behoefte heeft aan contact, je er voor haar bent. Ik zou hiervoor wel een paar maanden geduld voor kunnen opbrengen. Na een maand of vier bellen. En als je dan weer bot vangt, zou ik na een half jaar pas een conclusie trekken dat je waarschijnlijk een iets minder intieme vriendin bent dan je dacht. Maar zelfs dan kan energie hebben en zin hebben in sociaal doen nog wel een tijdje duren.
woensdag 27 januari 2021 12:30
woensdag 27 januari 2021 12:36
“ nu even niet “ zou ik logischer en passender vinden dan nulkommanul reactie.HarleyQuin schreef: ↑27-01-2021 12:31Mijn moeder kreeg in mei vorig jaar een hersenbloeding.. Toen was ik zelfs niet aan therapie voor mijzelf toe. Het was een gekkenhuis met die corona regels.
Heb het zelfs hier in een topic waar ik in schrijf gezegt. Nu even niet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 27 januari 2021 12:41
Velen hebben het hier al gezegd, maar je reactie op situatie nummer 1 is nogal vreemd en egocentrisch.
Ik was ook in zo'n situatie. Kort nadat mijn moeder was overleden kreeg ik ruzie met een vriend die me verweet dat ik niets van me liet horen.
Normaliter reageer ik eigenlijk niet of nauwelijks op drama van vrienden en vriendinnen, maar toen werd ik wel even pissig. Ook omdat die persoon überhaupt zelf nooit contact met mij opnam.
We hebben gelukkig uitgepraat en nu jaren later is het contact vrij goed.
Maar besef dat je relatie op dit moment even wat anders aan het hoofd heeft. Je bent heel verdrietig, moe, vaak moet je van alles regelen met de erfenis en leeghalen woning etc.
Ik was ook in zo'n situatie. Kort nadat mijn moeder was overleden kreeg ik ruzie met een vriend die me verweet dat ik niets van me liet horen.
Normaliter reageer ik eigenlijk niet of nauwelijks op drama van vrienden en vriendinnen, maar toen werd ik wel even pissig. Ook omdat die persoon überhaupt zelf nooit contact met mij opnam.
We hebben gelukkig uitgepraat en nu jaren later is het contact vrij goed.
Maar besef dat je relatie op dit moment even wat anders aan het hoofd heeft. Je bent heel verdrietig, moe, vaak moet je van alles regelen met de erfenis en leeghalen woning etc.
woensdag 27 januari 2021 12:43
Ik zou dat absoluut niet vreemd vinden. Toevallig deze week een dierbare verloren en als ik zie hoe druk de kinderen zijn met alles regelen. Er komt zoveel op je af in die eerste weken, en er zijn zoveel mensen die hun medeleven willen tonen en hulp aanbieden. Terwijl de nabestaanden zelf vol in de rouw zitten en een hoofd vol watten hebben. Niks geks aan om pas na een paar weken reactie te krijgen.blijfgewoonbianca schreef: ↑27-01-2021 12:30Ik zou het heeeeeel vreemd vinden als ik een vriendin , die mij zelf zo’n bericht stuurt, niet binnen een paar dagen spreek / zie / app. Als je me niet “ wilt “ , waarom dan wel zo’n mededeling ?
woensdag 27 januari 2021 13:36
Precies, wat een rare reactie van jou.. Laat hem/haar even rouwen.Nummer*Zoveel schreef: ↑25-01-2021 18:11Je lijkt zelf wat moeite te hebben om je als een goede vriendin te gedragen. Iemand meerdere keren laat op de avond bellen als haar vader net overleden is, is op zijn zachtst gezegd niet zo gepast. En dan de volgende dag weer, en langsgaan, en een kaart... het komt nogal opdringerig op mij over. 1 simpel Whatsappje met “wat ontzettend rot, ik denk aan je, en ik ben buurt als ik iets voor je kan betekenen” is echt meer dan genoeg in de eerste week.
Die tweede: gewoon ontvrienden toch? Hoe moeilijk wil je het hebben.
woensdag 27 januari 2021 14:11
Nummer 1: je vriendin is een ouder verloren, heeft het druk met regelen, is in de rouw en heeft ook nog geprobeerd te bellen, maar helaas op een moment dat ze je niet te pakken kreeg. Ik snap best dat ze nu niet in haar agenda kan noteren dat ze je precies tussen 10 en 11h moet bellen, als ze momenteel zoveel andere dingen aan haar hoofd heeft. Maar eigenlijk is er niets aan de hand ... je hebt gecondoleerd, je hebt aangegeven dat je er bent voor haar. Hoogstens zou je nog kunnen sturen dat je zag dat ze gebeld had, maar dat je aan het werk was dus niet kon oppakken. Dat je het later nog eens probeert. Het hele "stik er maar in" is toch een overdreven reactie dan ?
En geval 2 is een no-brainer: iemand waar je je constant aan ergert, kan je ontvolgen of op mute zetten. Ga wel bij jezelf te rade waarom een simpel berichtje op jouw zo'n effect kan hebben dat je je er zo druk over maakt.
En geval 2 is een no-brainer: iemand waar je je constant aan ergert, kan je ontvolgen of op mute zetten. Ga wel bij jezelf te rade waarom een simpel berichtje op jouw zo'n effect kan hebben dat je je er zo druk over maakt.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 27 januari 2021 15:15
Ik vind je niet aardig (op zijn zachts gezegd) spreken over zowel vriend 1 en vriend/kennis 2. Met je "stik er maar in" en je denigrerende opmerking over nummer 2. Beetje zuur en afgunstig klinkt het. Als iemand zijn smartwatch post zou ik alleen denken (of vragen) leuk! Is het ding het geld waard? En nummer 1 geef je gewoon de ruimte in plaats van haar de verstikking te wensen. Egocentrisch inderdaad, van jou.
