Hij wil vrij zijn

20-01-2021 16:17 64 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds een paar weken ben ik met mijn buurman aan het scharrelen op wie ik al een paar maanden verliefd was. Toen we eindelijk zoenden was dat een hele opluchting, maar de dag erna vertelde hij me dat hij op dit moment niet klaar is voor een relatie omdat zijn situatie mede door corona behoorlijk onzeker is. Hij weet nog niet of hij hier wil blijven wonen bijvoorbeeld, maar ook spelen er meerdere dingen in zijn leven waardoor hij niet klaar is voor een relatie. Ik baalde toen ik dat hoorde, maar vind het zelf ook lastig om me te binden en ik heb gezegd dat hij niet bang moest zijn dat ik hem zou claimen of wat dan ook.

Nu zijn we een paar weken verder en zien we elkaar iedere dag. Hij heeft me voorgesteld aan vrienden en familie en onze "relatie" lijkt niet zo vrijblijvend te zijn als hij had aangegeven. Ik laat het van hem uit komen of en wanneer we elkaar zien en dring nergens op aan. Hij zoekt veel toenadering. Dat zal deels ook voor de seks zijn, zo realistisch ben ik dan ook wel weer, maar we liggen echt niet alleen maar met elkaar in bed.

Ik vind het nu best lastig worden aangezien ik best veel voor hem voel en als ik me niet vergis is dat wederzijds. Desalniettemin zijn er veel praktische bezwaren en snap ik ook goed dat hij me geen garanties kan bieden. Maarja, wanneer heb je die garantie wel in een relatie?

Hij zegt wel regelmatig dat we vrij zijn zoals we na onze eerste zoen hadden afgesproken en ik merk dat ik dat niet leuk vind om te horen. Ik geloof niet dat dat voor hem betekent dat hij met jan en alleman het bed inspringt, maar zoals ik al zei: praktische bezwaren enzo.

Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aanmoet. We hebben een enorme klik en ik vind het fijn om bij hem te zijn, maar ik merk ook dat ik me erg veel aan het aanpassen ben aan hem. Op momenten heb ik het er moeilijk mee dat het vrijblijvend is, juist omdat ik veel voor hem voel.

Is dit trekken aan een dood paard of heeft geduld hebben zin? Wie heeft hier een glazen bol? :)
Alle reacties Link kopieren
Trien30 schreef:
20-01-2021 17:11
Pfff dat werkt toch niet. Als je dan al wil dat iemand meer uit zichzelf gaat appen/contacten enz. Kan je een beetje gas terugnemen.
Met een ander afspreken om iets voor elkaar te krijgen is gewoon dom. Werkt alleen voor gekke jaloerse types die boven hun stand daten.
Wat is boven je stand daten?
Wow, het is alsof ik mijn eigen, recente dateverhaal aan het lezen ben. Het komt zó overeen! Behalve dat het niet m'n buurman was;)
Ik heb zelfs ook heel vaak het gezegde: trekken aan een dood paard, in m'n gedachten gehad! Uiteindelijk hebben we afstand van elkaar genomen. Hij stelde me steeds vaker teleur door me soms van hem af te duwen. En dan weer aantrekken. In dat spelletje had ik geen zin en ik vond dat ik beter verdiende. Hopelijk kunnen we vrienden blijven, maar tot die tijd zie ik hem nauwelijks. Zodat ik hem kan gaan loslaten. Hopelijk kom je tot een besluit, succes!
Alle reacties Link kopieren
Een fwb kan natuurlijk toeschietelijk, charmant, lief, zorgzaam en attent zijn. Ik bracht mijn scharrels soep als ze ziek waren :P. Maar dat zijn inderdaad niet de tekenen waaruit je kan afleiden of iemand een relatie wil. Als iemand een relatie wil, dan wil hij doorgaans alleen met jou zijn en kletst hij niet over ‘vrijheid’. Hij wil blijkbaar niet meer dan dit en hoe langer dit doorgaat, hoe pijnlijker het voor jou wordt. Want jij wil wel meer. Jullie zitten niet op dezelfde golflengte en ik zou je adviseren om ermee te stoppen. Fwb is alleen leuk als beide partijen er 100% achterstaan.
Doreia* schreef:
20-01-2021 16:19
Tja, hij heeft het goed voor zichzelf geregeld.

HIJ bepaalt hoe jullie nu met elkaar omgaan en jij hebt daarin geen enkele stem.

Dit is al vanaf de start ongelijkwaardig en dit zal nooit meer recht getrokken worden.
Stop hier dus mee.
Dit. Zo ging mijn ex met mij om nadat wij weer een poging deden om samen te zijn. Maar dat samenzijn mocht vooral geen naam hebben, niemand mocht het weten en het moest vooral leuk en ongebonden zijn. Ik heb het een half jaar geprobeerd, maar werd er té verdrietig van. Ofwel je vind me leuk genoeg om ondanks bezwaren ervoor te gaan, of je gaat maar lekker alleen verder. Geen zin om een sidekick te zijn, totdat je weet wat je met je leven wilt.

Ik vermoed dat sommige mannen dit jaren zo kunnen doen. En dat alles lijkt op een relatie, totdat je verwachtingen gaat hebben van een gezamenlijke toekomst. Dan is het ineens: HO, ik heb je toch gezegd dat je dat niet moet doen?!
Kortom, je mag er zijn op zijn voorwaarden. Ik zou de eer aan jezelf houden.
FransjeG schreef:
20-01-2021 16:24
Hij is duidelijk: het is leuk voor nu en hij ziet geen toekomst.
Zoiets dus.
It's like shitting next to your own doorstep
Alle reacties Link kopieren
Pasta-e-Basta schreef:
20-01-2021 23:19
Wat is boven je stand daten?
Ja ik wist niet helemaal hoe ik het anders kort moest omschrijven. Maar waarin de ene persoon enorm opkijkt naar de ander en zichzelf eigenlijk niet goed genoeg vindt. Kan met veel punten te maken hebben en hoeft zeker geen financieel punt te zijn.

Bijvoorbeeld een man die date met een vreselijk knappe vrouw, waarvan hij bijna niet kan geloven dat ze hem leuk vindt. Dan zal die man misschien geneigd zijn over zijn eigen grenzen te stappen omdat hij denkt nooit meer zo’n vrouw te kunnen krijgen. Terwijl zij dus misschien nog met andere date om hem nog extra het gevoel te geven dat hij maar beter in het gareel kan blijven, anders is ze zo naar de volgende.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik wel apart vind is dat hij je wel voorstelt aan zijn vrienden en ouders. Hoe ben je dan voorgesteld? Als de buurvrouw, een kennis, zn vriendin?
Alle reacties Link kopieren
jongengrijs schreef:
20-01-2021 22:46
Bedankt voor je reactie en natuurlijk ook alle anderen. Maar voor mij is dit de kern van het probleem, dat ik niet durf te zeggen wat ik wil en me veel teveel aanpas. Ik zou graag een vrije relatie willen kunnen hebben, maar ik merk dat ik het toch lastig vind.
en zodra je de ware treft, is dat gesprek ineens niet meer zo eng
Want dan weet je eigenlijk al, dat hij positief gaat reageren
Alle reacties Link kopieren
jongengrijs schreef:
20-01-2021 22:46
Bedankt voor je reactie en natuurlijk ook alle anderen. Maar voor mij is dit de kern van het probleem, dat ik niet durf te zeggen wat ik wil en me veel teveel aanpas. Ik zou graag een vrije relatie willen kunnen hebben, maar ik merk dat ik het toch lastig vind. Binnenkort toch maar weer het gesprek aangaan dus, hoe lastig ik dat ook vind...

Ik geef hem trouwens nergens de schuld van. Ik ben hier zelf ingestapt terwijl ik wist dat hij me op dit moment niets kan garanderen. Maar hij is echt veel toeschietelijker dan ik. Gaat veel harder dan ik, en dat vind ik dan weer lastig te rijmen met wat hij zegt, dat we vrij zijn. Ik weet niet eens of hij verliefd op me is. Hij weet dat wel van mij en ik ga er vanuit dat het wederzijds is omdat hij zich zo gedraagt, maar zeker weten doe ik het dus niet.

En ja, ik hoopte inderdaad wel een beetje dat geduld en begrip ons verder zou brengen, maar ik merk nu al dat ik mezelf een beetje aan het verliezen ben en mezelf aan het wegcijferen ben. Nogmaals, dat doe ik helemaal zelf. Ik probeer alleen een manier te vinden waarop ik me wat beter kan voelen in deze situatie.

Kan me ook goed voorstellen dat hij denkt dat ik ok ben met de situatie. Ik wil ook graag doen lijken dat dat het geval is...
Liever vandaag dan morgen, en als zo’n gesprek zo enorm spannend is dan misschien ook iets meer aan jezelf gaan werken.
Je verdient iemand die voor jou wil gaan, nooit jezelf wegcijferen als het daar om gaat
Alle reacties Link kopieren
Zielevrouw3 schreef:
20-01-2021 23:25
Wow, het is alsof ik mijn eigen, recente dateverhaal aan het lezen ben. Het komt zó overeen! Behalve dat het niet m'n buurman was;)
Ik heb zelfs ook heel vaak het gezegde: trekken aan een dood paard, in m'n gedachten gehad! Uiteindelijk hebben we afstand van elkaar genomen. Hij stelde me steeds vaker teleur door me soms van hem af te duwen. En dan weer aantrekken. In dat spelletje had ik geen zin en ik vond dat ik beter verdiende. Hopelijk kunnen we vrienden blijven, maar tot die tijd zie ik hem nauwelijks. Zodat ik hem kan gaan loslaten. Hopelijk kom je tot een besluit, succes!
Bedankt voor het delen van je verhaal. Dat aantrekken en afstoten herken ik wel. Gelukkig zit ik nog niet zo diep met mijn gevoel in deze relatie. Ik vind hem leuk, maar hij verwacht wel veel van mij qua aanpassen. Ik kan daarin best ver gaan en dat weet ik ook van mezelf, totdat ik op een punt kom dat ik er genoeg van heb.

Ondanks dat ik hier niet alles opgeschreven heb en ik op zich best geloof in zijn goede bedoelingen is hij duidelijk genoeg geweest: hij is niet klaar voor een relatie en ik merk vooral de laatste dagen in zijn gedrag ook dat hij daar naar handelt. Ik doe wat meer moeite dan hij zeg maar. Niet dat het een wedstrijdje is, maar zoals ik al zei cijfer ik mezelf weg omdat ik het hem naar de zin wil maken.

Hoe dan ook, mede door dit topic zijn mijn ogen wel geopend. Ik neem de komende tijd afstand zodat ik weer dichter bij mezelf kan komen en erachter kan komen wat ik wil. Wellicht kan ik hem zien als een fwb, dat weet ik nu nog niet. Belangrijkste is dat ik me nu realiseer dat dit geen serieuze relatie kan worden. Ik moet daar op de een of andere manier een weg in vinden. Hij is natuurlijk mijn buurman dus we zullen elkaar nog vaak gaan tegenkomen.

En hoe hij me voorstelt? We wonen op een soort campus dus iedereen kent elkaar. Het is dus niet heel raar als we ergens samen verschijnen en ik hoef dus ook niet voorgesteld te worden! En bij mensen buiten de campus zegt hij gewoon mijn naam en verder niets. Die kunnen dan zelf hun conclusies trekken, of niet haha.
Alle reacties Link kopieren
jongengrijs schreef:
20-01-2021 22:46
Bedankt voor je reactie en natuurlijk ook alle anderen. Maar voor mij is dit de kern van het probleem, dat ik niet durf te zeggen wat ik wil en me veel teveel aanpas. Ik zou graag een vrije relatie willen kunnen hebben, maar ik merk dat ik het toch lastig vind. Binnenkort toch maar weer het gesprek aangaan dus, hoe lastig ik dat ook vind...

Ik geef hem trouwens nergens de schuld van. Ik ben hier zelf ingestapt terwijl ik wist dat hij me op dit moment niets kan garanderen. Maar hij is echt veel toeschietelijker dan ik. Gaat veel harder dan ik, en dat vind ik dan weer lastig te rijmen met wat hij zegt, dat we vrij zijn. Ik weet niet eens of hij verliefd op me is. Hij weet dat wel van mij en ik ga er vanuit dat het wederzijds is omdat hij zich zo gedraagt, maar zeker weten doe ik het dus niet.

En ja, ik hoopte inderdaad wel een beetje dat geduld en begrip ons verder zou brengen, maar ik merk nu al dat ik mezelf een beetje aan het verliezen ben en mezelf aan het wegcijferen ben. Nogmaals, dat doe ik helemaal zelf. Ik probeer alleen een manier te vinden waarop ik me wat beter kan voelen in deze situatie.

Kan me ook goed voorstellen dat hij denkt dat ik ok ben met de situatie. Ik wil ook graag doen lijken dat dat het geval is...
Waarom wil je een vrije relatie aankunnen terwijl je eigelijk een vaste relatie wil? Waarom moet je dat van jezelf willen?
Alle reacties Link kopieren
jongengrijs schreef:
21-01-2021 21:37
Bedankt voor het delen van je verhaal. Dat aantrekken en afstoten herken ik wel. Gelukkig zit ik nog niet zo diep met mijn gevoel in deze relatie. Ik vind hem leuk, maar hij verwacht wel veel van mij qua aanpassen. Ik kan daarin best ver gaan en dat weet ik ook van mezelf, totdat ik op een punt kom dat ik er genoeg van heb.

Ondanks dat ik hier niet alles opgeschreven heb en ik op zich best geloof in zijn goede bedoelingen is hij duidelijk genoeg geweest: hij is niet klaar voor een relatie en ik merk vooral de laatste dagen in zijn gedrag ook dat hij daar naar handelt. Ik doe wat meer moeite dan hij zeg maar. Niet dat het een wedstrijdje is, maar zoals ik al zei cijfer ik mezelf weg omdat ik het hem naar de zin wil maken.

Hoe dan ook, mede door dit topic zijn mijn ogen wel geopend. Ik neem de komende tijd afstand zodat ik weer dichter bij mezelf kan komen en erachter kan komen wat ik wil. Wellicht kan ik hem zien als een fwb, dat weet ik nu nog niet. Belangrijkste is dat ik me nu realiseer dat dit geen serieuze relatie kan worden. Ik moet daar op de een of andere manier een weg in vinden. Hij is natuurlijk mijn buurman dus we zullen elkaar nog vaak gaan tegenkomen.

En hoe hij me voorstelt? We wonen op een soort campus dus iedereen kent elkaar. Het is dus niet heel raar als we ergens samen verschijnen en ik hoef dus ook niet voorgesteld te worden! En bij mensen buiten de campus zegt hij gewoon mijn naam en verder niets. Die kunnen dan zelf hun conclusies trekken, of niet haha.

Een FWB klinkt in jouw geval echt settle for les. Niet doen, waar verspil je kostbare jaren mee als je er te lang mee doorgaat.

Denk dat wat afstand nemen zeker goed is. Kom een beetje tot jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ben je dan niet bang dat je gevoel voor hen gaandeweg sterker wordt dan goed voor je is? Alleen afstand nemen zal namelijk vrees ik niet genoeg zijn. Gevoelens kunnen met je op de loop gaan, zonder dat je er iets over te zeggen hebt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven