Hoe jouw leven scheiden van de problemen van anderen?

17-11-2019 19:17 75 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ruim 6 weken geleden zijn wij ouders geworden van onze eerste dochter. Een makkelijke bevalling, een snel herstel en een wolk van een kind.

Ik was snel weer op de been en heb (voor zover ik weet) weinig last gehad van hormonen en 'ontzwangeren'.

Na de geboorte is er echter heel veel gebeurd:

Week 1: schoonzus (zus man) met spoed in kritieke toestand opgenomen (heeft een levensbedreigende, onbekende ziekte).

Week 2: schoonmoeder opgenomen met hartproblemen.

Week 3 en 4: schoonzus heftige operatie gehad en in het ziekenhuis verbleven.

Week 5: schoonmoeder begint met nieuwe baan, schoonzus ontslagen uit het ziekenhuis maar heeft veel verzorging nodig wat nu op mij en man aankomt.

Week 6: relatie van mijn eigen broer verbroken en een enorm verdrietige broer iedere dag aan de telefoon.

Ik blijf tegen mijn man heel nuchter en probeer sterk te blijven. Het is zijn zus en zijn moeder waarvoor toch (weer even) voor hun leven werd gevreesd. Ik heb enorm te doen met mijn broer, hij is echt mijn maatje en ik vind het enorm vervelend dat hij zo verdrietig is.
Maar.. Ik word (mega egoistisch) echt helemaal gek van al het gezeik om ons heen. Al die mensen kunnen er natuurlijk zelf niets aan doen, maar man, dochter en ik zouden deze weken van elkaar moeten genieten en niet alleen maar bezig zijn met anderen.

Ik weet van gekkigheid gewoon even niet hoe ik het allemaal aan moet pakken. Ik snap dat het overmacht is, maar alles op mijn schouders direct na een bevalling (hoe makkelijk dan ook) is gewoon te veel.
De momenten dat we wel alleen zijn blijf ik toch malen over alles wat er gebeurt. Lukt het jullie wel om dit gescheiden te houden? En zo ja, wat is het geheim?
dubbelvla wijzigde dit bericht op 17-11-2019 21:45
Reden: Familiebanden verduidelijkt
0.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
appelientjex schreef:
17-11-2019 21:00
Nou praat haar nog even een schuldgevoel aan ook. Daar is ze al zo gevoelig voor. Het zijn vaak altijd dezelfde mensen die zorgen voor een ander en die zichzelf opofferen, vaak ten koste van zichzelf. Het zou me niets verbazen als TO zo iemand is. Soms mag dat ook één keer een ander zijn, en dit is zo’n moment. TO is niet onmisbaar en de enige op aard die voor haar schoonzus kan zorgen. Schoonzus heeft ook nog gewoon haar eigen ouders en een ex. En hopelijk vriendinnen of buren. Daar valt vast wel een verdeling of roulatie schema in te maken. Nu komt alles op TO neer, en dat lijkt de omgeving wel goed uit te komen. Wie zorgt er eigenlijk voor TO? Je zult zien dat als zij zich terugtrekt, er ineens wél iets anders geregeld kan worden.
Ik wil haar juist totaal géén schuldgevoel aanpraten, dan heb je mijn reacties totaal verkeerd begrepen of ik heb ze onhandig opgeschreven.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend vervelend allemaal en wat erg voor de familie dat het niet duidelijk is wat je schoonzus heeft zodat zorg ook uit blijft. Jeetje. Kunnen je moeder en vader jouw misschien wat meer ondersteunen en helpen anders? Zorgen dat j etijd maakt (met of zonder hen) om van de kraamtijd te genieten? Je schoonus heeft er helemaal niks aan als jíj straks geen energie meer hebt voor jezelf, laat staan anderen.

Broer zou ik inderdaad aangeven dat je er best voor hem wil zijn, maar dat het gedoseerd moet omdat jij ook tijd nodig hebt om bij te komen van alles.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met de kleine, er komt nog al veel op je af.
Lief van je dat je schoonzus wilt helpen,maar pas op dat je er zelf niet aan onder door gaat. Dat je moet ook aan jezelf denken en je gezin
Zal toch gaan kijken wat eraan mogelijkheden zijn aan thuiszorg,wijkverpleging.
Want dit ga je geen weken zo volhouden.
Alle reacties Link kopieren
En inderdaad, kunen er nog wat andere mensen ingeschakeld worden door schoonzus om haar te helpen zodat jij ontlast bent?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Het is gelukkig niet zo dat ik alles doe hoor. Andere familieleden en vrienden nemen ook (halve) dagjes, waar hun roosters en vrije dagen dat toe laten.
Mijn ouders doen hun best om mij zo veel mogelijk te ondersteunen, ze komen oppassen, koken eten, draaien wasjes als het nodig is en dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
Wat een ontzettend verdrietige situatie met je schoonzus. Weet er niet zoveel steunends op te zeggen. :hug: voor jou.
Wat een nare situatie TO.

Ik snap dat je veel wilt doen maar denk je om jezelf?
Verder eens met Appelientjex.
Alle reacties Link kopieren
apiejapie schreef:
17-11-2019 21:20
Ik wil haar juist totaal géén schuldgevoel aanpraten, dan heb je mijn reacties totaal verkeerd begrepen of ik heb ze onhandig opgeschreven.
Ok dan heb ik je verkeerd begrepen! Mijn reacties zijn juist vanuit bezorgdheid naar TO toe, dus vandaar.
Alle reacties Link kopieren
dubbelvla schreef:
17-11-2019 21:19
Schoonma kan haar werk wel op een laag pitje zetten maar dan komen er weer nieuwe problemen. Want geen diagnose, dus dan ook geen inkomsten en geen huur en dus geen huis.
Schoonzus is wel degelijk levensbedreigend ziek. Maar hoe levensbedreigend, Joost mag het weten, want niemand weet wat ze heeft.
Dat snap ik niet helemaal. Wie heeft er geen inkomsten? Je schoonmoeder? Schoonzus? Schoonma kan toch tijdelijk zorgverlof opnemen oid of werkt ze ook als zzp? En wat is er bedacht als lange termijn oplossing als jijzelf weer aan het werk gaat?
Wat zijn dan haar fysieke beperkingen? Als je zo ziek bent dan zijn er neem ik aan afwijkingen te vinden op scans, bloedonderzoek etc? Dat telt toch ook mee? Heeft ze geen doktersverklaring uit het ziekenhuis dat ze ziek is en zorg nodig heeft? Vinden/denken de artsen dat zij thuis weer voor zichzelf kan zorgen of dat zij hulp nodig heeft?

https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/di ... -niet.html
Alle reacties Link kopieren
dubbelvla schreef:
17-11-2019 21:41
Het is gelukkig niet zo dat ik alles doe hoor. Andere familieleden en vrienden nemen ook (halve) dagjes, waar hun roosters en vrije dagen dat toe laten.
Mijn ouders doen hun best om mij zo veel mogelijk te ondersteunen, ze komen oppassen, koken eten, draaien wasjes als het nodig is en dat soort dingen.
Is het misschien vooral dat er door de problemen er weinig ruimte is om zorgeloos te genieten? Dus dat je vooral advies wil om daar beter mee om te gaan dan dat het om een ander zorg rooster gaat? Misschien dat bewust tijd nemen om te genieten zeg maar, dat dat helpt (ik roep ook maar wat hoor).
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
appelientjex schreef:
17-11-2019 21:58
Dat snap ik niet helemaal. Wie heeft er geen inkomsten? Je schoonmoeder? Schoonzus? Schoonma kan toch tijdelijk zorgverlof opnemen oid of werkt ze ook als zzp? En wat is er bedacht als lange termijn oplossing als jijzelf weer aan het werk gaat?
Wat zijn dan haar fysieke beperkingen? Als je zo ziek bent dan zijn er neem ik aan afwijkingen te vinden op scans, bloedonderzoek etc? Dat telt toch ook mee? Heeft ze geen doktersverklaring uit het ziekenhuis dat ze ziek is en zorg nodig heeft? Vinden/denken de artsen dat zij thuis weer voor zichzelf kan zorgen of dat zij hulp nodig heeft?

https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/di ... -niet.html
Het is enorm moeilijk uit te leggen, maar ik probeer het gewoon hoor. Mocht de operatie geslaagd zijn (er komt nog een deel 2) dan kan ze na een herstel periode weer redelijk normaal functioneren. Als in, je ziet niet aan haar dat er iets aan de hand is en ze kan voor zichzelf en haar kind zorgen. Dan lijkt het allemaal wel mee te vallen, maar haar ziekte komt iedere keer ineens op. En op het moment dat het op komt is het direct acuut.
De nazorg zonder diagnose is beperkt (is er wel, ik hoef geen stoma te vervangen of schoonzus te douchen), het gaat er met name om dat ze niet alleen mag zijn.
Oplossing op lange termijn is: 1. Dat schoonzus iig weer een tijdje voor zichzelf kan zorgen (als alles goed gaat). 2. Dat schoonmoeder (haar moeder dus), dan lang genoeg bij haar nieuwe baas is (door proeftijd heen) en zonder zorgen zorgverlof op kan nemen.
En uiteindelijk overleeft ze het gewoon niet, daar kunnen we niet omheen.
Alle reacties Link kopieren
boebezoebe schreef:
17-11-2019 22:01
Is het misschien vooral dat er door de problemen er weinig ruimte is om zorgeloos te genieten? Dus dat je vooral advies wil om daar beter mee om te gaan dan dat het om een ander zorg rooster gaat? Misschien dat bewust tijd nemen om te genieten zeg maar, dat dat helpt (ik roep ook maar wat hoor).
Goed punt, ik denk wel dat het daar op neer komt. Op het loslaten als ik niet hoef te zorgen, als we gewoon als gezin samen zijn.
Alle reacties Link kopieren
*Niet alles gelezen*

Als eerste; van harte gefeliciteerd :gift:

Het geheim van meer tijd voor jezelf is; tijd nemen voor jezelf.

Vaak is het zo dat mensen iets niet vragen, maar dat de ander aanneemt dat het gedaan moet worden. Even als voorbeeldje: kijk mijn ramen, die moesten eigenlijk hoognodig gelapt worden.
Wat er gezégd wordt; eigenlijk moeten mijn ramen gelapt worden. Wat (meestal door vrouwen) gehoord wordt; pak een emmer en lap mijn ramen.

Het helpt als je om te beginnen eens goed luistert naar wat er écht gezegd wordt. Moeten de ramen gelapt? Ja, die van mij ook, nu met Ukje erbij schiet het er echt even bij in.

Vooraf tijd afbakenen. Broer belt want zijn ex blablabla... Kijk op je horloge en bedenk dat je een kwartier uittrekt. Na tien minuten geef je aan dat je zometeen Ukje naar bed moet brengen. En na nog eens vijf minuten zeg je; Joh, ik moet nu echt ophangen, Ukje moet naar bed. Kom zaterdagmiddag koffie drinken, dan praten we dan verder.

Zolang jij anderen ruimte geeft, zullen zij hem innemen. Een heel mooi voorbeeld kwam ooit voorbij bij een belgische serie (F.C. de Kampioenen), waarin een dame haar baan kwijtraakt. Jij bent toch thuis, wil je de hond uitlaten? Jij bent toch thuis, wil je mijn auto naar de garage brengen? Jij bent toch thuis, wil je ... Na een week of twee realiseert ze zich dat ze, nu ze toch thuis is, minder tijd voor zichzelf overhoudt dan toen ze fulltime aan het werk was.
En dat is het hele punt, jij bent net bevallen en toch thuis. Maar dat is niet voor niks natuurlijk.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
appelientjex schreef:
17-11-2019 21:46
Ok dan heb ik je verkeerd begrepen! Mijn reacties zijn juist vanuit bezorgdheid naar TO toe, dus vandaar.
Dat waren de mijne ook. Denk dat we hier allemaal wel zien dat het veel voor to is inderdaad. En dat dat verdomd lastig is! Hopelijk vindt ze manieren om hiermee om te gaan. Gun haar tijd met haar kersverse gezin maar ook met haar schoonzus. Als iemand zó ziek is, wil je er alles nog voor doen als iemand in je hart zit (zo zou het tenminste voor mij werken), en dan is het knap lastig als je keuzes moet maken want dat kan gevoelsmatig helemaal niet. Gruwelijk zwaar zo. Denk dat we dat innerlijke gevecht van to allemaal wel aanvoelen hier, los van of mensen dat zelf ook zo zouden ervaren of niet. Ik hoop dat to ergens ontlast kan worden....
appelientjex schreef:
17-11-2019 21:03
Als ze iets levensgevaarlijks zou hebben en elk moment kan overlijden zou ze nu wel in een hospice zitten. En zou schoonma haar werk wel op een laag pitje hebben gezet om voor haar dochter te zorgen.
Ik kan me niet voorstellen dat dit een serieuze reactie is. Iemand hier in de buurt had ook iets onverklaarbaars. Binnen 2 weken overleden van gezond naar ziek. Dan kom je niet in een hospice hoor!!
Alle reacties Link kopieren
Ik snap ook helemaal dat je toch zoveel mogelijk wil doen.
Is er iets qua locaties te doen of andere creatieve mogelijkheden. Bijv. jouw broer even laten oppassen, tuttelen met de baby (helpt tegen liefdesverdriet?) terwijl jij naar schoonzus heen en weer kan? Of dat hij jou helpt bij schoonzus?
Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen is: zijn er nog out-of-the-box mogelijkheden te bedenken? Die toevallig ook nog eens heilzaam zijn voor je broer?

En verder wat al is gevraagd: is er thuiszorg mogelijk voor je schoonzus? Je schrijft dat er veel verzorging nodig is. Kan dat voor een deel (toch) door iemand anders gedaan worden?

Ik heb net een paar maanden spitsroeden lopen achter de rug, andere situatie, maar ik snap heel goed dat je soms met de rug tegen de muur staat en wel móet, hoe slecht de timing van iets ook kan zijn. Sterkte!

Edit: antwoord over thuiszorg gelezen.
anoniem_380791 wijzigde dit bericht op 17-11-2019 22:57
2.72% gewijzigd
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
Quincy2 schreef:
17-11-2019 20:40
Mijn schoonzus is voor mij geen familielid.
Mijn baby is dat wel. Ik zou dingen van mijn man waarschijnlijk wel zoveel mogelijk opvangen als hij wel iets wilde doen, maar nee, ik zelf zou dat niet doen. Dat zou teveel zijn.

Ik weet wat teveel voor mij is en dat doe ik dan ook zoveel mogelijk niet.
Geen familielid? Dus je schoonvader en schoonmoeder ook niet?
Ellende is nu eenmaal niet te plannen. Mijn oma overleed kort voor de geboorte van mijn 1e kind wat haar 1e achterkleinkind kunnen worden. Voor mijn moeder ook een ramp, je moeder verliezen en je eerste kleinkind krijgen.
Vervolgens kreeg mijn man vlak na de geboorte een vorm van meniere en kon wekenlang niet uit bed. Dus geen roze wolk. Soms loopt het zo.
Sterkte to. Ik zou wel proberen buurtzorg of thuiszorg voor de zwaarste zorg voor schoonzus.
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
17-11-2019 23:12
Ellende is nu eenmaal niet te plannen. Mijn oma overleed kort voor de geboorte van mijn 1e kind wat haar 1e achterkleinkind kunnen worden. Voor mijn moeder ook een ramp, je moeder verliezen en je eerste kleinkind krijgen.
Vervolgens kreeg mijn man vlak na de geboorte een vorm van meniere en kon wekenlang niet uit bed. Dus geen roze wolk. Soms loopt het zo.
Sterkte to. Ik zou wel proberen buurtzorg of thuiszorg voor de zwaarste zorg voor schoonzus.
Tuurlijk kan je het niet plannen. Dat zegt ook niemand. Maar het is niet alsof je geen keus hebt hoe daarmee om te gaan.
Alle reacties Link kopieren
To, hoe was de band met je schoonzus voor ze ziek werd? Dat zal gevoelsmatig ook schelen.

Overigens werd ik hechter met mn schoonfamilie in deze heftige periode. Mijn kind was voor iedereen een lichtje in de duisternis en bracht veel troost. De band tussen kind en schoonfamilie is mede daardoor nu ook erg hecht.
Alle reacties Link kopieren
Quincy2 schreef:
17-11-2019 20:40
Mijn schoonzus is voor mij geen familielid.
Mijn baby is dat wel.
En je baby is weer familielid van schoonzus :lightbulb:
Alle reacties Link kopieren
pipootje schreef:
17-11-2019 22:53
Geen familielid? Dus je schoonvader en schoonmoeder ook niet?
Nee. Ik voel er geen familieband mee.
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een rotsituatie, daar kun je niet omheen. Je hebt veel zorgen om je schoonzus, of je daar nu fysiek bent of niet. Het is heel erg jammer dat je in je kraamtijd niet lekker in een cocon hebt kunnen zitten waarin alles om je nieuwe gezin draait, daar mag je echt verdrietig om zijn. Maar het is helaas wat het is, dus er zit weinig anders op dan te accepteren dat die cocon er niet was en er voorlopig ook niet gaat komen.

Probeer heel bewust van je meisje te genieten als je samen met haar bent. Maak lekker veel foto's en filmpjes, ook als er 'niets bijzonders' gebeurt, ik denk dat het heel fijn zal zijn voor je om die later terug te kunnen kijken (op een moment dat je er wel bewuster naar kunt kijken).

De situatie met je broer zou ik drastisch inperken. Ja jullie zijn ook vrienden en je wil er voor hem zijn, maar je schoonzus is levensbedreigend ziek, daar heb je veel zorgen van, kost ook tijd én je wil daarbuiten als nieuwbakken moeder kunnen genieten van je dochter. Zeg hem dat.

Als laatste: bedenk iets om op een later moment in een cocon te kunnen zitten met je gezin. Bijvoorbeeld: zodra de situatie van schoonzus gestabiliseerd is gaan we een week (of twee) in een huisje zitten. Telefoons uit (alleen bereikbaar voor noodgevallen via de receptie/huiseigenaar) en op dat moment genieten van het samenzijn. Zoek dat huisje ook alvast uit. Als je zoiets voor jezelf (samen met je man) bedenkt en samen afspreekt dan heb je iets concreets om naar uit te kijken op de momenten dat het je zwaar valt en je verdrietig bent over het missen van de onbezorgde start met je dochter.
Jouw roze wolk is dat je eigen gezin gelukkig gezond is en dat je door de soepele bevalling nog de energie kan opbrengen om je zorg te verdelen. Meer roze kan het niet worden met al die ellende om je heen. Het enige wat je kan doen is elke dag een uurtje of 2 je telefoon uitzetten en de bel er af en lekker met zijn drietjes cocoonen. Soms zit je in zo'n fase dat alles om je heen instort en je alleen maar bezig bent met damage controll, ook dit gaat voorbij maar het is wel doodvermoeiend. Knuffel je baby en tel je zegeningen.
Alle reacties Link kopieren
Lieveling schreef:
17-11-2019 23:55
En je baby is weer familielid van schoonzus :lightbulb:
Die voelt zich dan misschien geroepen over een aantal jaar. Voir nu is dat niet zo relevant als je het zelf niet meer trekt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven