Relaties
alle pijlers
Hoe maak je ruzie?
woensdag 22 mei 2019 08:04
of nou ja...eigenlijk; hoe komt het weer goed?
7 jaar zijn mijn vriend en ik samen en eigenlijk is er nooit echt ruzie. Wel eens wat woorden, maar dat is vrij snel weer goed.
Maar nu ligt het anders...een paar weken geleden hebben we goed ruzie gehad.....Ik zal het proberen uit te leggen (maar wil niet teveel in detail treden i.v.m. herkenbaarheid)
Het begon allemaal bij mijn ouders. Zij hielpen ons ergens mee. Ze bleven ook 2 weekenden bij ons logeren. Het eerste weekend ging goed, was gezellig, niks aan de hand. Iedereen vulde elkaar goed aan.
Het tweede weekend was anders....Vanuit het niets had mijn vriend commentaar op mijn ouders. Dat vond ik niet eerlijk en terecht, dus nam het voor mijn ouders op.
Dat vond vriend weer niet kunnen, want wij (vriend en ik) zijn samen 1 en volgens hem moet ik het dan voor hem opnemen.
Maar ik was het niet met hem eens, dus nam het ook niet voor hem op.
Ouders gingen de volgende dag weg (zoals gepland) Echt uitgesproken was de ruzie niet en het zat me niet lekker. Bij mijn ouders zat het ook niet lekker en die wilden het er nog over hebben, maar daar had vriend geen behoefte aan.
Dat vond ik jammer en heb dat ook gezegd. Toen kwam van het een het ander...vanuit het niets. Laat ik voorop stellen dat ik ook niet rustig bleef, maar vriend heeft mij behoorlijk gekwetst met verschillende opmerkingen....Ik ben even naar buiten gegaan om even rustig te worden....Die dag hebben we geen woord meer met elkaar gesproken.
Daarna begonnen we wel weer met elkaar te praten, maar niet meer over het voorval....Het werd weer iets normaler tussen ons, maar er blijft natuurlijk wel een bepaalde spanning hangen.....
Dus afgelopen weekend hebben we het er weer over gehad.....Het gesprek begint rustig, maar uiteindelijk toch weer ruzie....
Dat hij mij gekwetst heeft lijkt hij niet te willen zien...Hij vindt dat hij alleen maar zijn eigen mening heeft gegeven en dat dat moet kunnen.....
Dat is natuurlijk ook zo, maar ik vind dat hij nu erg onredelijk was.......
We doen nu weer "normaal" tegen elkaar, maar zolang dit niet uitgesproken wordt blijft het natuurlijk toch tussen ons in hangen.....
Ik wil dat het weer goed komt, ik wil er ook over praten, maar ja hoe doe ik dat?
Dan zeggen ze wel eens, praten zonder verwijten? Maar hoe doe ik dat dan? Ik kan wel zeggen hoe ik me voel, maar dat komt wel door hem......
7 jaar zijn mijn vriend en ik samen en eigenlijk is er nooit echt ruzie. Wel eens wat woorden, maar dat is vrij snel weer goed.
Maar nu ligt het anders...een paar weken geleden hebben we goed ruzie gehad.....Ik zal het proberen uit te leggen (maar wil niet teveel in detail treden i.v.m. herkenbaarheid)
Het begon allemaal bij mijn ouders. Zij hielpen ons ergens mee. Ze bleven ook 2 weekenden bij ons logeren. Het eerste weekend ging goed, was gezellig, niks aan de hand. Iedereen vulde elkaar goed aan.
Het tweede weekend was anders....Vanuit het niets had mijn vriend commentaar op mijn ouders. Dat vond ik niet eerlijk en terecht, dus nam het voor mijn ouders op.
Dat vond vriend weer niet kunnen, want wij (vriend en ik) zijn samen 1 en volgens hem moet ik het dan voor hem opnemen.
Maar ik was het niet met hem eens, dus nam het ook niet voor hem op.
Ouders gingen de volgende dag weg (zoals gepland) Echt uitgesproken was de ruzie niet en het zat me niet lekker. Bij mijn ouders zat het ook niet lekker en die wilden het er nog over hebben, maar daar had vriend geen behoefte aan.
Dat vond ik jammer en heb dat ook gezegd. Toen kwam van het een het ander...vanuit het niets. Laat ik voorop stellen dat ik ook niet rustig bleef, maar vriend heeft mij behoorlijk gekwetst met verschillende opmerkingen....Ik ben even naar buiten gegaan om even rustig te worden....Die dag hebben we geen woord meer met elkaar gesproken.
Daarna begonnen we wel weer met elkaar te praten, maar niet meer over het voorval....Het werd weer iets normaler tussen ons, maar er blijft natuurlijk wel een bepaalde spanning hangen.....
Dus afgelopen weekend hebben we het er weer over gehad.....Het gesprek begint rustig, maar uiteindelijk toch weer ruzie....
Dat hij mij gekwetst heeft lijkt hij niet te willen zien...Hij vindt dat hij alleen maar zijn eigen mening heeft gegeven en dat dat moet kunnen.....
Dat is natuurlijk ook zo, maar ik vind dat hij nu erg onredelijk was.......
We doen nu weer "normaal" tegen elkaar, maar zolang dit niet uitgesproken wordt blijft het natuurlijk toch tussen ons in hangen.....
Ik wil dat het weer goed komt, ik wil er ook over praten, maar ja hoe doe ik dat?
Dan zeggen ze wel eens, praten zonder verwijten? Maar hoe doe ik dat dan? Ik kan wel zeggen hoe ik me voel, maar dat komt wel door hem......
woensdag 22 mei 2019 09:16
Ik vind het nogal dom van je vriend om commentaar te geven op je ouders. Hij had moeten weten dat jij van ze houdt en het dus gevoelig ligt. Misschien had hij zich al een poos geërgerd, en floepte het eruit. Dat geeft wel blijk van een slechte zelfbeheersing, want wat wou hij ermee bereiken? Dit is geen goede karaktertrek.
Als hij klachten heeft over jouw ouders (bijvoorbeeld omdat ze hem kleinerend behandelen), dan hoort hij dat via jou te spelen, bijvoorbeeld: "Irma, wat denk je er nou van dat je vader laatst tegen me zei "daar heb jij geen verstand van; jij hebt toch enkel Mavo? Ik voelde me helemaal niet fijn. En dan ligt de bal bij jou om dat op te lossen. Jij kan dan contact opnemen met je vader en daarover praten (vooral dat Pa zoiets niet meer doet als hij jou nog terug wil zien).
Als hij klachten heeft over jouw ouders (bijvoorbeeld omdat ze hem kleinerend behandelen), dan hoort hij dat via jou te spelen, bijvoorbeeld: "Irma, wat denk je er nou van dat je vader laatst tegen me zei "daar heb jij geen verstand van; jij hebt toch enkel Mavo? Ik voelde me helemaal niet fijn. En dan ligt de bal bij jou om dat op te lossen. Jij kan dan contact opnemen met je vader en daarover praten (vooral dat Pa zoiets niet meer doet als hij jou nog terug wil zien).
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 22 mei 2019 09:18
Scheldwoorden gebruiken is natuurlijk totaal onnodig en kunnen wel erg kwetsend zijn.
De een gebruikt ze sneller tijdens een ruzie dan de ander.
Ik vind het wel apart dat je schrijft bijna nooit ruzie te hebben en dat er dan ineens na zoveel jaar blijkbaar heftig gescholden is.
Mensen die gemakkelijk hun taal daarmee doorspekken wachten daar meestal geen jaren mee.
Dus blijkbaar was je vriend op dat moment ook flink geïrriteerd. Waardoor?
Want zoals jij het omschrijft hebben je ouders weinig verkeerd gedaan.
Maar er is blijkbaar wel genoeg gebeurd on een heftige ruzie te ontketenen zoals jullie in voorgaande jaren niet hebt gehad.
Ruzies gaan nooit over kleine dingetjes. Er zit meestal iets anders onder.
Misschien vindt jouw vriend jou al jaren te bazig. Dat jouw ouders dan ineens ook iets anders dien dan hij in gedachten had kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen.
Neem zijn gevoel serieus.
Als je zijn gevoel serieus neemt dan ontstaat er bij hem ook meer ruimte om toe te geven dat hij te ver is gegaan door jou uit te schelden.
De een gebruikt ze sneller tijdens een ruzie dan de ander.
Ik vind het wel apart dat je schrijft bijna nooit ruzie te hebben en dat er dan ineens na zoveel jaar blijkbaar heftig gescholden is.
Mensen die gemakkelijk hun taal daarmee doorspekken wachten daar meestal geen jaren mee.
Dus blijkbaar was je vriend op dat moment ook flink geïrriteerd. Waardoor?
Want zoals jij het omschrijft hebben je ouders weinig verkeerd gedaan.
Maar er is blijkbaar wel genoeg gebeurd on een heftige ruzie te ontketenen zoals jullie in voorgaande jaren niet hebt gehad.
Ruzies gaan nooit over kleine dingetjes. Er zit meestal iets anders onder.
Misschien vindt jouw vriend jou al jaren te bazig. Dat jouw ouders dan ineens ook iets anders dien dan hij in gedachten had kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen.
Neem zijn gevoel serieus.
Als je zijn gevoel serieus neemt dan ontstaat er bij hem ook meer ruimte om toe te geven dat hij te ver is gegaan door jou uit te schelden.
woensdag 22 mei 2019 09:34
Je wil dus de strijd met hem blijven aangaan met als uitkomst dat hij zegt dat hij het verkeerd heeft gedaan. Dat kan een fijne egostrijd opleveren. Heb jij zelf ook aangegeven wat jij anders had kunnen doen?
Zo nee, denk er over na wat jij anders had kunnen doen en bespreek dat met hem, zodat er ook voor hem ruimte ontstaat om te kijken wat hij anders had kunnen doen. Wil je dat niet? Bedenk je dan waarom je dat niet wil.
woensdag 22 mei 2019 09:43
woensdag 22 mei 2019 09:48
Bepaal wat je wil bereiken met je gesprek. Kijk naar je eigen fouten en wees niet bang die toe te geven. Van wat ik begrijp had jij je publiekelijk tegen hem gekeerd door waar je ouders bij waren het voor hun en tegen hem op te nemen. Zoiets hoort natuurlijk niet te gebeuren.
Waar liepen de vorige gesprekken mis?
Waar liepen de vorige gesprekken mis?
woensdag 22 mei 2019 09:57
Serieus... Ik heb er echt een hekel aan om aangesproken te worden door een ander. Je kunt gewoon met mij in gesprek gaan. Die tweedehands verhalen hoor ik niet aan. Dus dan trek je maar je grote meisjes/jongens broek aan en spreek je diegene zelf aan.retrostar schreef: ↑22-05-2019 09:16Ik vind het nogal dom van je vriend om commentaar te geven op je ouders. Hij had moeten weten dat jij van ze houdt en het dus gevoelig ligt. Misschien had hij zich al een poos geërgerd, en floepte het eruit. Dat geeft wel blijk van een slechte zelfbeheersing, want wat wou hij ermee bereiken? Dit is geen goede karaktertrek.
Als hij klachten heeft over jouw ouders (bijvoorbeeld omdat ze hem kleinerend behandelen), dan hoort hij dat via jou te spelen, bijvoorbeeld: "Irma, wat denk je er nou van dat je vader laatst tegen me zei "daar heb jij geen verstand van; jij hebt toch enkel Mavo? Ik voelde me helemaal niet fijn. En dan ligt de bal bij jou om dat op te lossen. Jij kan dan contact opnemen met je vader en daarover praten (vooral dat Pa zoiets niet meer doet als hij jou nog terug wil zien).
To, was het uitschelden als in je bent een trut? Of schelden als in gvd?
En ga gewoon in gesprek. Maak hem duidelijk dat hij je gekwetst heeft en laat het verder bij hem.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
woensdag 22 mei 2019 09:58
Ok, hij heeft jou in de ruzie uitgescholden en dat vind je niet oké. Dan zeg je dat. Je hoeft daarvoor de hele aanleiding en wie er gelijk heeft niet op te rakelen. Jullie hoeven het daar ook verder niet over eens te worden. Je kunt prima zeggen dat, los van de context, je van hem verwacht dat hij je niet uitscheldt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 22 mei 2019 09:58
Nou inderdaadKia•Ora schreef: ↑22-05-2019 09:57Serieus... Ik heb er echt een hekel aan om aangesproken te worden door een ander. Je kunt gewoon met mij in gesprek gaan. Die tweedehands verhalen hoor ik niet aan. Dus dan trek je maar je grote meisjes/jongens broek aan en spreek je diegene zelf aan.
To, was het uitschelden als in je bent een trut? Of schelden als in gvd?
En ga gewoon in gesprek. Maak hem duidelijk dat hij je gekwetst heeft en laat het verder bij hem.
woensdag 22 mei 2019 10:18
Ja, ik ben heel serieus. Wie gelijk heeft zal me om het even zijn; ik wens geen ruzie in de familie en ik maak aan Pa duidelijk dat ik op mijn voorwaarden op bezoek kom en niet anders.Kia•Ora schreef: ↑22-05-2019 09:57Serieus... Ik heb er echt een hekel aan om aangesproken te worden door een ander. Je kunt gewoon met mij in gesprek gaan. Die tweedehands verhalen hoor ik niet aan. Dus dan trek je maar je grote meisjes/jongens broek aan en spreek je diegene zelf aan.
To, was het uitschelden als in je bent een trut? Of schelden als in gvd?
En ga gewoon in gesprek. Maak hem duidelijk dat hij je gekwetst heeft en laat het verder bij hem.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 22 mei 2019 10:24
Dat vind ik goed werken bij conflictjes waarbij je weet dat het vooral kwam doordat je beiden moe en geïrriteerd was en het gekibbel dan vooral kwam dor de wisselwerking daarvan.
TO zou ik toch echt aanraden om hier een goed gesprek over aan te gaan en dan allebei goed te luisteren naar hoe de ander het ervaren heeft en vanuit welk gevoel ieder heeft gedaan wat ze deden. Mij valt op dat TO geen idee lijkt te hebben van wat er achterliggend bij haar vriend gespeeld heeft. Als vriend in 7 jaar nog nooit heeft gescholden en dat plotseling wel doet, hoe ongepast ook, dan zit daar wel een voor hem zwaarwegend motief of gevoel achter.
En gevoel staat los van gelijk of iets dergelijks, je kan wel gewoon erkennen hoe de ander het ervaren heeft op basis van inlevingsvermogen.
woensdag 22 mei 2019 10:26
schelden is niet zo best...
maar ik krijg ook het idee dat jullie nooit echt ruzie hadden omdat hij niet echt dingen wil uitspreken
zou hij iets hebben opgestapeld?
kan er nog iets anders aan de hand zijn, werk/gezondheid/zijn eigen familie dat de boel verergerde?
niet dat dat excusses zouden zijn maar misschien helpt het bij het (samen) in kaart brengen van water is gebeurd.
ik zou zeker het gesprek erover (blijven) aangaan, of hij dat nou direct leuk vindt of niet...
schelden is echt een no-go... dan hoepel je maar op als je vindt dat je daar overheen mag wandelen
maar ik krijg ook het idee dat jullie nooit echt ruzie hadden omdat hij niet echt dingen wil uitspreken
zou hij iets hebben opgestapeld?
kan er nog iets anders aan de hand zijn, werk/gezondheid/zijn eigen familie dat de boel verergerde?
niet dat dat excusses zouden zijn maar misschien helpt het bij het (samen) in kaart brengen van water is gebeurd.
ik zou zeker het gesprek erover (blijven) aangaan, of hij dat nou direct leuk vindt of niet...
schelden is echt een no-go... dan hoepel je maar op als je vindt dat je daar overheen mag wandelen
Lorem Ipsum
woensdag 22 mei 2019 10:35
Ik had tegen je gezegd je stuurt hem zelf maar als hij wat te zeggen heeft. Komaan zeg, je bent niet zijn moeder die voor haar kleuter de boel in goede banen niet leiden.
Ik heb er echt de schurft aan als mensen het een ander laten "oplossen". Dat je erbij bent prima en dat je iemand helpt met zijn punt duidelijker te maken prima. Maar ik wens aangesproken te worden door degene die het probleem met mij heeft.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
woensdag 22 mei 2019 10:40
maar Waarom heeft hij je gekwetst? Dat zul je onder woorden moeten kunnen brengen. Wat het met je doet, alleen dan, kan hij je begrijpen
woensdag 22 mei 2019 10:41
Ja, zo krijg je nog meer ruzie want ieder blijft in zijn eigen gelijk en beiden voelen ze zich niet gesteund door TO.Kia•Ora schreef: ↑22-05-2019 10:35Ik had tegen je gezegd je stuurt hem zelf maar als hij wat te zeggen heeft. Komaan zeg, je bent niet zijn moeder die voor haar kleuter de boel in goede banen niet leiden.
Ik heb er echt de schurft aan als mensen het een ander laten "oplossen". Dat je erbij bent prima en dat je iemand helpt met zijn punt duidelijker te maken prima. Maar ik wens aangesproken te worden door degene die het probleem met mij heeft.
Ikzelf zou nooit ruzie maken met schoonfamilie en die heeft zich ook beleefd te gedragen jegens mij. Ongeacht hoe iedereen denkt. Dat is volledig irrelevant.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 22 mei 2019 10:41
wij hebben ergens in het begin van de relatie uitgesproken, dat we kritiek op onze ouders slecht trekken. Dat we zelf echt hun rare-kanten wel zien, maar dat we het slecht trekken als een ander (ook partner) ons er op wijst.
Mijn man, had een ex, die altijd liep te zeiken op zijn ouders.
En tja, vooral mijn schoonvader is nog al een portret, maar ik houd mijn mond. Dat werkt. Ik weet dat mijn man hem een rare vindt, en die kennis is voor mij voldoende
Ouders zijn vaak een achilleshiel, als je ruzie wil, geef commentaar op iemands ouders...
woensdag 22 mei 2019 10:47
Ik vind het vooral heel vreemd dat jouw normaal gesproken rustige en redelijke vriend (tenminste, daar ga ik vanuit als je vertelt dat jullie normaal nooit echt ruzie hebben) twee keer in korte tijd uit z'n dak gaat. Eerst tegen je ouders en daarna tegen jou.
Ik zou niet zo zeer de ruzie voortzetten, maar zeggen dat ik me daar zorgen over maak. Dat het gedrag in geen verhouding stond tot wat er gebeurde en dat hij normaal gesproken ook niet zo reageert. Zit hij misschien niet lekker in z'n vel? Heeft hij al jaren stiekem van alles zitten opkroppen en kwam het er nu uit?
Ik zou niet zo zeer de ruzie voortzetten, maar zeggen dat ik me daar zorgen over maak. Dat het gedrag in geen verhouding stond tot wat er gebeurde en dat hij normaal gesproken ook niet zo reageert. Zit hij misschien niet lekker in z'n vel? Heeft hij al jaren stiekem van alles zitten opkroppen en kwam het er nu uit?
woensdag 22 mei 2019 10:49
Precies dit vermoed ik.Bells_ schreef: ↑22-05-2019 10:47Ik vind het vooral heel vreemd dat jouw normaal gesproken rustige en redelijke vriend (tenminste, daar ga ik vanuit als je vertelt dat jullie normaal nooit echt ruzie hebben) twee keer in korte tijd uit z'n dak gaat. Eerst tegen je ouders en daarna tegen jou.
Ik zou niet zo zeer de ruzie voortzetten, maar zeggen dat ik me daar zorgen over maak. Dat het gedrag in geen verhouding stond tot wat er gebeurde en dat hij normaal gesproken ook niet zo reageert. Zit hij misschien niet lekker in z'n vel? Heeft hij al jaren stiekem van alles zitten opkroppen en kwam het er nu uit?
woensdag 22 mei 2019 10:53
Nou ja, op het moment dat mijn ouders ongepaste opmerkingen maken richting mijn man zou ik ze daar ook direct zelf op aanspreken, omdat ik daar zelf ook een probleem mee heb. En als ik het gevoel heb niet doorgedrongen te zijn kom ik daar ook later nog eens op terug, maar ik houd het dan wel bij mezelf en dat IK niet wil dat ze zo met mijn partner omgaan.Kia•Ora schreef: ↑22-05-2019 10:35Ik had tegen je gezegd je stuurt hem zelf maar als hij wat te zeggen heeft. Komaan zeg, je bent niet zijn moeder die voor haar kleuter de boel in goede banen niet leiden.
Ik heb er echt de schurft aan als mensen het een ander laten "oplossen". Dat je erbij bent prima en dat je iemand helpt met zijn punt duidelijker te maken prima. Maar ik wens aangesproken te worden door degene die het probleem met mij heeft.
Ik ben het wel met je eens dat indirecte boodschapper spelen geen dingen oplost, maar juist erger maakt.
Iemand ergens op aanspreken en ruzie maken zijn twee verschillende dingen. Bovendien ging het hier schijnbaar puur om de aanpak van bepaalde klusjes of zo. Als vriend denkt dat iets handiger aangepakt kan worden kan hij dat gewoon ter tafel brengen zonder dat dat gelijk commentaar op de ouders van TO is.retrostar schreef: ↑22-05-2019 10:41Ja, zo krijg je nog meer ruzie want ieder blijft in zijn eigen gelijk en beiden voelen ze zich niet gesteund door TO.
Ikzelf zou nooit ruzie maken met schoonfamilie en die heeft zich ook beleefd te gedragen jegens mij. Ongeacht hoe iedereen denkt. Dat is volledig irrelevant.
woensdag 22 mei 2019 10:54
Ik vind ouders/schoonouders ook lastig. Mijn vriendin heeft de neiging haar ouders nogal "carte blanche" te geven in hun doen en laten. Ik trek dat ook nogal slecht. Ook als (schoon)ouders met hun mening komen, moet je daar goed mee om kunnen gaan.
De theorie is dan toch wel dat je als paar je eigen lijn trekt. Schoonouders moeten de afstand respecteren. Maar dat werkt natuurlijk weer niet als je daar van mening verschilt. Als je toelaat dat juist jouw ouders dichtbij komen met hun mening, adviezen of acties, maar je accepteert dat niet bij je schoonouders, dan zit er iets scheef. In principe zal de partner zijn/haar ouders op afstand moeten houden de grenzen van haar/zijn partner tot zijn schoonouders moeten aangeven.
Da's natuurlijk leuk in theorie, maar het is niet altijd zo eenvoudig in de praktijk. Het helpt natuurlijk ook niet als je vriend zijn schoonouders uitscheldt. Hij zou het eigenlijk met jou moeten bespreken.
De theorie is dan toch wel dat je als paar je eigen lijn trekt. Schoonouders moeten de afstand respecteren. Maar dat werkt natuurlijk weer niet als je daar van mening verschilt. Als je toelaat dat juist jouw ouders dichtbij komen met hun mening, adviezen of acties, maar je accepteert dat niet bij je schoonouders, dan zit er iets scheef. In principe zal de partner zijn/haar ouders op afstand moeten houden de grenzen van haar/zijn partner tot zijn schoonouders moeten aangeven.
Da's natuurlijk leuk in theorie, maar het is niet altijd zo eenvoudig in de praktijk. Het helpt natuurlijk ook niet als je vriend zijn schoonouders uitscheldt. Hij zou het eigenlijk met jou moeten bespreken.
woensdag 22 mei 2019 10:56
Volgens mij gaat het hier niet zo zeer om de inhoud van de ruzie, maar om het feit dat hij in de ruzie to heeft uitgescholden. Wat ik ook raar vind, zeker als je dat niet van elkaar gewend bent.
Een meningsverschil dat uitmond in een ruzie, oké dat kan, maar daarbij echt overgaan tot uitschelden, no way...Ik zou dan toch ook echt wel willen weten waar dat dan ineens vandaan komt. En idd speelt er meer, andere vormen van frustratie ofzo?
Zelf zal ik niet meer inhoudelijk ingaan op de ruzie, maar wel vragen waarom hij mij heeft uitgescholden of bewust gekwetst.
Een meningsverschil dat uitmond in een ruzie, oké dat kan, maar daarbij echt overgaan tot uitschelden, no way...Ik zou dan toch ook echt wel willen weten waar dat dan ineens vandaan komt. En idd speelt er meer, andere vormen van frustratie ofzo?
Zelf zal ik niet meer inhoudelijk ingaan op de ruzie, maar wel vragen waarom hij mij heeft uitgescholden of bewust gekwetst.
woensdag 22 mei 2019 10:57
Dit geldt wel in andere situaties, bijvoorbeeld ruzie met buren of vrienden, maar je gaat tijdens familieontmoetingen de boel niet op de spits drijven door de ander te dwingen alleen loyaal aan jou te zijn.Dat vond vriend weer niet kunnen, want wij (vriend en ik) zijn samen 1 en volgens hem moet ik het dan voor hem opnemen.
Ik vind dat hij vooral zijn murf had moeten houden en geen rechtstreekse confrontatie had moeten aangaan, dan had je een dergelijke situatie niet gehad. Later had hij zijn bezwaar kunnen bespreken met jou. Of niet. Dan zegt hij: ik doe het werk toch volgende keer liever zelf.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
