Relaties
alle pijlers
hoe met het minste pijn langdurige relatie beëindigen?
vrijdag 9 augustus 2024 20:00
In een vorig topic beschreef ik al de relatie en psychosociale toestand van m’n vriendin. Ik heb de tekst destijds met tranen in de ogen geschreven, omdat ik ze graag zie.
relaties/psychosociale-toestand-partner ... #p35119818
Haar psychosociale toestand is in periodes verbeterd, wat hoopgevend was, en de laatste tijd weer flink bergaf gegaan. De dagen/momenten dat ik haar zie is ze vaak beschuldigend, achterdochtig, en spreekt ze ook vermoedens uit van zaken die niet met de realiteit te maken heeft. Bijvoorbeeld het vermoed dat ik haar zou bedriegen met een vriendin… wat voor alle duidelijkheid totaal niét het geval is, ik heb die vriendin nog nooit gezien.
Vorige week was er een tuinfeest bij vrienden, toen we naar daar reden was er een woordenwisseling tussen haar en m’n kind, als reactie op een nogal boute uitspraak in haar eigen, en heeft ze op een gegeven ogenblik tegen mijn kind (puber in wording) woorden gezegd die niet getuigen van emotioneel beheerst omgaan. Iets met “ik laat me niet door jou dicteren”, een hoop stress en gedoe, met het gevolg dat mijn kind nu liever voor een poos wat meer bij de andere ouder wil verblijven. Ik had m’n zomer anders voorgesteld. Ik heb nu expliciet gevraagd om mekaar komende tijd niet te zien… Zeker nu m’n eigen kind hier echt last van heeft, en meer neigt naar de andere ouder (om minder in conflict bij mij thuis te zijn) is een brug te ver.
Ik weet het, er werd al bemerkingen en adviezen gegeven, al meer dan een half jaar geleden. Ik heb altijd gedacht en stiekem gehoopt dat het toch ietsjes beter zou gaan op termijn, zeker nu ze effectief in behandeling is bij een psychologe. Maar helaas. De conflicten en zwaarte is de laatste tijd zeker niet afgenomen, integendeel.
Ik begin tot het pijnlijke besef te komen dat het redelijk uitzichtloos is, ik zie geen perspectief op duurzaam beterschap. Het is met mijn in het hart en tranen in de ogen dat ik het schrijf, want ik zie ze oprecht enorm graag, en ga ze bij een breuk enorm missen, we hebben tenslotte een relatie van meer dan 4 jaar. Dat is een belangrijk deel van je leven.
Ik ben aan het zoeken naar wegen om de stekker eruit te trekken, maar vind het verdomd lastig, en heb geen idee hoe dit aan te pakken. Hoe kan een relatie om een elegante zachte manier beëindigd worden, wetende dat er nog veel liefde in het spel is.
Ik ben echt benieuwd hoe ik hier volgend jaar naar ga kijken.
Wat een kl**ezomer
Ik snak naar rust, naar nog eens echt leuke perspectieven, en herstel naar m'n kind.
relaties/psychosociale-toestand-partner ... #p35119818
Haar psychosociale toestand is in periodes verbeterd, wat hoopgevend was, en de laatste tijd weer flink bergaf gegaan. De dagen/momenten dat ik haar zie is ze vaak beschuldigend, achterdochtig, en spreekt ze ook vermoedens uit van zaken die niet met de realiteit te maken heeft. Bijvoorbeeld het vermoed dat ik haar zou bedriegen met een vriendin… wat voor alle duidelijkheid totaal niét het geval is, ik heb die vriendin nog nooit gezien.
Vorige week was er een tuinfeest bij vrienden, toen we naar daar reden was er een woordenwisseling tussen haar en m’n kind, als reactie op een nogal boute uitspraak in haar eigen, en heeft ze op een gegeven ogenblik tegen mijn kind (puber in wording) woorden gezegd die niet getuigen van emotioneel beheerst omgaan. Iets met “ik laat me niet door jou dicteren”, een hoop stress en gedoe, met het gevolg dat mijn kind nu liever voor een poos wat meer bij de andere ouder wil verblijven. Ik had m’n zomer anders voorgesteld. Ik heb nu expliciet gevraagd om mekaar komende tijd niet te zien… Zeker nu m’n eigen kind hier echt last van heeft, en meer neigt naar de andere ouder (om minder in conflict bij mij thuis te zijn) is een brug te ver.
Ik weet het, er werd al bemerkingen en adviezen gegeven, al meer dan een half jaar geleden. Ik heb altijd gedacht en stiekem gehoopt dat het toch ietsjes beter zou gaan op termijn, zeker nu ze effectief in behandeling is bij een psychologe. Maar helaas. De conflicten en zwaarte is de laatste tijd zeker niet afgenomen, integendeel.
Ik begin tot het pijnlijke besef te komen dat het redelijk uitzichtloos is, ik zie geen perspectief op duurzaam beterschap. Het is met mijn in het hart en tranen in de ogen dat ik het schrijf, want ik zie ze oprecht enorm graag, en ga ze bij een breuk enorm missen, we hebben tenslotte een relatie van meer dan 4 jaar. Dat is een belangrijk deel van je leven.
Ik ben aan het zoeken naar wegen om de stekker eruit te trekken, maar vind het verdomd lastig, en heb geen idee hoe dit aan te pakken. Hoe kan een relatie om een elegante zachte manier beëindigd worden, wetende dat er nog veel liefde in het spel is.
Ik ben echt benieuwd hoe ik hier volgend jaar naar ga kijken.
Wat een kl**ezomer
Ik snak naar rust, naar nog eens echt leuke perspectieven, en herstel naar m'n kind.
vrijdag 9 augustus 2024 20:07
Niet. Stel je niet ten doel om het zacht en elegant te doen maar doe het duidelijk, respectvol en kort. En neem daarna gepaste afstand.
Zoek hulp en steun voor jezelf, bewaak je grenzen, bescherm jezelf indien nodig.
Haar gevoelens zijn niet jouw verantwoordelijkheid, nooit geweest ook.
Het leven is soms hard en relatiebreuken doen nu eenmaal pijn. Daar is niets aan te doen.
Zoek hulp en steun voor jezelf, bewaak je grenzen, bescherm jezelf indien nodig.
Haar gevoelens zijn niet jouw verantwoordelijkheid, nooit geweest ook.
Het leven is soms hard en relatiebreuken doen nu eenmaal pijn. Daar is niets aan te doen.
vrijdag 9 augustus 2024 20:10
vrijdag 9 augustus 2024 20:12
Ze heeft ongeveer heel haar netwerk opgeblazen, heeft ook geen familie in de buurt. Ook dat baart me wel wat zorgen.blijfgewoonbianca schreef: ↑09-08-2024 20:10Misschien kun je er voor zorgen dat een goede vriendin of zus standby wil staan om haar op te vangen na jouw slechte nieuws.
Ga na het vertellen zsm weg ( niet nog eerst aan haar moeten vragen waar je witte polo shirt is ) .
vrijdag 9 augustus 2024 20:13
Dit is compassievol.blijfgewoonbianca schreef: ↑09-08-2024 20:10Misschien kun je er voor zorgen dat een goede vriendin of zus standby wil staan om haar op te vangen na jouw slechte nieuws.
Ga na het vertellen zsm weg ( niet nog eerst aan haar moeten vragen waar je witte polo shirt is ) .
vrijdag 9 augustus 2024 20:19
Zonder pijn gaat niet lukken. Zo helder en duidelijk mogelijk in één keer de pleister eraf is -denk ik- de meest respectvolle wijze. En dan radiostilte. Niemand is gebaat bij nog dertig gesprekken of appwisselingen. Het spijt me, mijn gevoelens zijn veranderd en vormen geen basis meer voor een relatie en ik heb niet de motivatie noch de interesse om te zoeken naar manieren om dat veranderen, het ga je goed.
En heel eerlijk, wanneer iemand lelijk doet tegen mijn kind dan kom ik zelf niet per se verder dan "wegwezen en snel een beetje!“
En heel eerlijk, wanneer iemand lelijk doet tegen mijn kind dan kom ik zelf niet per se verder dan "wegwezen en snel een beetje!“
vrijdag 9 augustus 2024 20:39
Dat is dan heel jammer maar niet jouw verantwoordelijkheid.
Je kind en jij gaan nu voor.
Er is geen zachte manier, duidelijk zijn, afscheid nemen en afstand houden.
Sterkte!
vrijdag 9 augustus 2024 21:13
Ik zou ook duidelijk zijn, iets met zachte heelmeesters en stinkende wonden. Als je voor jezelf eenmaal dit besluit genomen hebt, dan kun je beter het ook maar uitvoeren.
Ja en ook nog even praktisch, ik zou ook alles veiligstellen wat van waarde is. Een oud collega van mij heeft het ooit met haar (best lieve vond ik) vriend uitgemaakt en hij heeft toen letterlijk al haar fotoboeken diezelfde avond verbrand. En ook al haar diploma's enz die nog op de werkkamer lagen. Was echt bizar, die reactie had ik zo niet verwacht.
Ja en ook nog even praktisch, ik zou ook alles veiligstellen wat van waarde is. Een oud collega van mij heeft het ooit met haar (best lieve vond ik) vriend uitgemaakt en hij heeft toen letterlijk al haar fotoboeken diezelfde avond verbrand. En ook al haar diploma's enz die nog op de werkkamer lagen. Was echt bizar, die reactie had ik zo niet verwacht.
vrijdag 9 augustus 2024 21:58
To deze vrouw is psychisch niet in orde. Ze kan totaal onvoorstelbaar reageren. Zorg dat jij vooraf jouw spullen bij haar weghaalt. Vertel dierbaren in jouw directe omgeving wat er gaat gebeuren zodat ze op de hoogte zijn (indien ze gekke dingen doet).
Er is geen goed moment voor slecht nieuws! Hou het kort en bondig en wees duidelijk. Nee er is geen weg meer terug. Hou het bij jezelf (spreek in de ik vorm). Geen discussies aangaan.
Er is geen goed moment voor slecht nieuws! Hou het kort en bondig en wees duidelijk. Nee er is geen weg meer terug. Hou het bij jezelf (spreek in de ik vorm). Geen discussies aangaan.
vrijdag 9 augustus 2024 22:30
Ik heb mijn vorige relatie verbroken, mede door depressies en alles was zo zwaar. Zat er al een tijd over te dubben en twijfelen en op een dag zou hij naar een vriendin gaan maar hij was te moe en het was zo ver... Terwijl zij altijd deze kant op kwam. Toen stroomde mijn emmer over en heb ik het uitgemaakt en heb ik een week bij mn zusje gezeten. Alleen thuis geweest om wat spullen te halen. Heb een vriend en zijn beste vriendin geïnformeerd en de huisarts gebeld, soort vooraanmelding want hij is eerder suïcidaal geweest. Gelukkig heeft die vriendin hem fantastisch opgevangen. Maar als zij er niet was had ik hetzelfde gedaan. Genoeg is gewoon genoeg en jij kan niet alles opvangen en de verantwoordelijkheid voor nemen. Ik vond het heel heftig en ook echt wel heel verdrietig geweest maar opluchting was er vanaf het eerste moment al. Inmiddels is de scheiding bijna rond, kan niet wachten tot ik er helemaal klaar mee ben. Gun hem het allerbeste maar niet meer ten koste van mijn energie.
Je kan de huisarts/behandelaar informeren, die kan eventueel een vooraanmelding doen bij de crisisdienst.
Sterkte.
Je kan de huisarts/behandelaar informeren, die kan eventueel een vooraanmelding doen bij de crisisdienst.
Sterkte.
zaterdag 10 augustus 2024 06:59
Pijnloos voor wie?
Zij gaat gezien haar emotionele staat sowieso reageren.
Ik heb ook je vorige topic gelezen en je vriendin heeft veel nare dingen meegemaakt. Ik denk niet dat zij relatiemateriaal is en ik denk ook dat zij niet de juiste hulp heeft.
Jij hebt het goed gedaan toen je destijds de crisisdienst inschakelde toen zij zelfmoord wilde plegen. Zij heeft jou dat verweten, maar jij hebt het juiste gedaan. Ook het steeds dreigen met zelfmoord zoals tijdens kerst e.d. is gedrag wat voorkomt uit ziekte.
Ik denk dat je vriendin veel meer hulp nodig heeft dan af en toe wat gesprekken met een psycholoog. Ik denk eerder dat zij in de psychiatrie thuis hoort, mogelijk heeft zij een combi van persoonlijkheidsproblematiek en trauma's (ptss??). Het zou verder uitgezocht kunnen worden, maar zij staat daar niet voor open. Zij denkt dat het voor 'gekken' is.
Wanneer zij na het uitmaken, dreigt met zelfmoord, dan zou je contact kunnen opnemen met 113 of opnieuw de crisisdienst inschakelen.
Ik zou je kinderen hier niet meer aan blootstellen zolang zij niet stabiel is.
Zij gaat gezien haar emotionele staat sowieso reageren.
Ik heb ook je vorige topic gelezen en je vriendin heeft veel nare dingen meegemaakt. Ik denk niet dat zij relatiemateriaal is en ik denk ook dat zij niet de juiste hulp heeft.
Jij hebt het goed gedaan toen je destijds de crisisdienst inschakelde toen zij zelfmoord wilde plegen. Zij heeft jou dat verweten, maar jij hebt het juiste gedaan. Ook het steeds dreigen met zelfmoord zoals tijdens kerst e.d. is gedrag wat voorkomt uit ziekte.
Ik denk dat je vriendin veel meer hulp nodig heeft dan af en toe wat gesprekken met een psycholoog. Ik denk eerder dat zij in de psychiatrie thuis hoort, mogelijk heeft zij een combi van persoonlijkheidsproblematiek en trauma's (ptss??). Het zou verder uitgezocht kunnen worden, maar zij staat daar niet voor open. Zij denkt dat het voor 'gekken' is.
Wanneer zij na het uitmaken, dreigt met zelfmoord, dan zou je contact kunnen opnemen met 113 of opnieuw de crisisdienst inschakelen.
Ik zou je kinderen hier niet meer aan blootstellen zolang zij niet stabiel is.
zaterdag 10 augustus 2024 11:20
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om het uit te maken. Voor jouw gevoel al zoveel geïnvesteerd en dan nog zonder waar je op hoopte. En je zal je vast ook zorgen maken of ze zichzelf iets aan zou kunnen doen.
Je hebt al zoveel geïnvesteerd, kies voor jezelf en voor je kind. Je kunt haar niet redden. Zelf ga je hier aan onderdoor zo.
Je hebt al zoveel geïnvesteerd, kies voor jezelf en voor je kind. Je kunt haar niet redden. Zelf ga je hier aan onderdoor zo.
peertjes wijzigde dit bericht op 10-08-2024 11:33
0.28% gewijzigd
zaterdag 10 augustus 2024 12:11
Heb ook eerst even je andere topic gelezen om een beter beeld te krijgen. Helaas blijken veel adviezen uit dát topic dan toch de harde realiteit die je in december nog keihard ontkende. De belangrijkste: je kind en wat deze aan negativiteit hiervan meekrijgt!
Hopelijk is dit gegeven nu wél duidelijk en helder bijje binnengekomen icm het feit dat er geen licht aan het eind vd tunnel is wat deze vrouw betreft!
Jullie zijn pas 4 jaar samen, 4 jaar een hoop drama. Neem je verantwoordelijkheid en trek de pleister er snel af.
Hopelijk is dit gegeven nu wél duidelijk en helder bijje binnengekomen icm het feit dat er geen licht aan het eind vd tunnel is wat deze vrouw betreft!
Jullie zijn pas 4 jaar samen, 4 jaar een hoop drama. Neem je verantwoordelijkheid en trek de pleister er snel af.
zaterdag 10 augustus 2024 12:48
Helemaal mee eens.GeweldigWeer schreef: ↑10-08-2024 12:11Heb ook eerst even je andere topic gelezen om een beter beeld te krijgen. Helaas blijken veel adviezen uit dát topic dan toch de harde realiteit die je in december nog keihard ontkende. De belangrijkste: je kind en wat deze aan negativiteit hiervan meekrijgt!
Hopelijk is dit gegeven nu wél duidelijk en helder bijje binnengekomen icm het feit dat er geen licht aan het eind vd tunnel is wat deze vrouw betreft!
Jullie zijn pas 4 jaar samen, 4 jaar een hoop drama. Neem je verantwoordelijkheid en trek de pleister er snel af.
Verder, ik heb een relatie gehad met een psychiatrisch patiënt. Dat is je vriendin ook. De relatie is nooit gelijkwaardig geweest achteraf gezien. Ik was constant de schuldige. Crisisdienst was goed voor dat moment, maar al snel ging het weer bergafwaarts. Ik heb uiteindelijk hem en zijn dochter bij zijn ouders laten wonen (ik heb 1 grote strijd moeten leveren daarvoor) en ben weggegaan. Hij is nooit meer beter geworden. Wel had hij miraculeus snel een nieuw gezin, is totaal in Jezus geworden. Een 'vrolijke' Jezus, met een groep vrienden veel zingen en bidden en er worden op zijn tijd duivels bij hem uitgedreven samen met deze groep. Hij lijkt gelukkig. En ik was zo, zo vreselijk opgelucht toen ik eindelijk weg was. En had veel eerder moeten gaan. Ik dacht ook dat ik hem niet kon laten zitten. Dus heb gedaan wat ik kon. Maar ik ben mijn eigen grens veel te vaak en veel te lang overgegaan. En daar heb ik het meeste last van gehad.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
