Hoe wist jij dat je (prille) relatie goed zat?

17-09-2020 14:17 55 berichten
Ik lees hier soms zoveel drama dat het me leuk leek een positief topic te starten. Kleine achtergrond: enkele jaren single, delen daarvan erg unhappy single en veel herkenbaarheid in datemoe zijn. Gelukkig altijd wel blij met mezelf gebleven en deze zomer was hij daar ineens: die ene leuke man. Het gaat al enkele weken heel erg goed en ik heb hier vertrouwen in. Kan niet goed uitleggen waarom. We zijn in balans qua initiatief, elke keer blij elkaar weer te zien, geen spelletjes of hard to get, kunnen over van alles praten en een hele sterke aantrekkingskracht. Het heeft nog geen naam, maar het voelt veilig en goed :)

Wanneer wisten jullie dat het goed zat? En waarom? Wat maakte dat jij vertrouwen erin had? Wat is voor jou een teken dat iets serieus is of kan worden?

Gewoon her herkenning en inspiratie :)
WholeLottaLove schreef:
17-09-2020 14:33
Hij is mijn gas, ik zijn rem.
Samen veel gereisd, avonturen beleefd en we vinden elkaar elke keer weer terug als we elkaar ff “kwijt” zijn...
:heart:
Mooi topic, en ik als single lees dit soort verhalen graag. Ik herken het ook vanuit een relatie en dacht dat dit het was. Helaas liep het anders, maar ik koester de mooie tijden.
TO, geniet! Nu is nu :)
Alle reacties Link kopieren
Tja ik wist na 1 seconde dat ik met haar ging trouwen en zij met mij.

(nu blijkt ze een altijd gelijk hebbende dictator te zijn maar dat nemen we dan maar voor lief:-))
Westerpaviljoen schreef:
17-09-2020 16:18
Tja ik wist na 1 seconde dat ik met haar ging trouwen en zij met mij.

(nu blijkt ze een altijd gelijk hebbende dictator te zijn maar dat nemen we dan maar voor lief:-))
Vond jij helemaal niet erg :-D
Alle reacties Link kopieren
Toen ik het na zes weken geen enkel probleem vond om hem mee te vragen naar onze tweejarige familievakantie, die we al 20 jaar doen.
Madeliefjees schreef:
17-09-2020 15:59
Hij had veel geld. Ik wist, met jou wil ik oud worden!
Je leest vaker dat bij zoiets men hoopt dat hij tussen het huwelijk en de -snacht omvalt. ;)
Alle reacties Link kopieren
De dag dat ik hem vroeg vanaf wanneer zijn wij eigenlijk samen?
- hij kwam bij me thuis en ging alleen nog maar weg om de post te halen en ik miste hem en niet mijn vrijheid.
- ik zat destijds ineen traject om single moeder te worden en dat heb ik stil gezet na onze eerste date (toen kenden we elkaar iets meer dan een maand) omdat ik dacht: wat een leuke vader!

Nu al een paar jaar getrouwd en na 4 jaar vechten een gezonde lieve baby. En hij is echt een supervader!
En dat doet me nu dan weer smelten voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Dat was gewoon een gevoel.
Ik ben altijd heel onzeker geweest en na een tijd wist ik gewoon dat dit goed en vooral oprecht was. Het voelde anders dan anderen. Ik kan het gevoel niet uitleggen.

Inmiddels zo'n 10 jaar samen.
Alle reacties Link kopieren
Vooraf al.

"Wie weet is dit de man van mijn leven en trouw ik met hem".

9 jaar later waren we getrouwd en volgende week zijn we 15 jaar samen.
Op de avond dat ik bovenstaande bedacht nog voor ik hem dus live gezien had* :-D.

*Hij had mij na een half jaar forummen en gewone pb's uitwisselen eindelijk zo gek gekregen om toch eens een real life forum-meeting te doen.
Zodat ik niet alleen naar de grotere forummeeting moest een week daarna.

De kerel die mij - als onzeker bijna 21-jarig meisje - zo gek kreeg om op café te gaan met een wildvreemde moest namelijk wel héél bijzonder zijn.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik heb mij vanaf de eerste ontmoeting zeker gevoeld, terwijl we elkaar nog moesten leren kennen. Een soort thuiskomen gevoel.

Daardoor wist ik dat het goed zat. Er is geen enkele seconde verspild aan twijfel, onzekerheid of aan afvragen of de ander je wel leuk vond. Ik vond dat 'thuiskomen' altijd zo saai klinken. Tot dat het mij overkwam. En toen voelde het nog heftiger dan 'verliefd'.

We zijn nu 7 jaar samen. En nog steeds komen wij elke dag thuis bij elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Hij zei na de eerste date dat hij me zou appen. Hij appte me alweer zodra hij thuis was. En na de derde date vroeg hij of we niet gewoon alle date-regels overboord konden donderen en net doen alsof we al zes maanden samen waren

:heart:

Nu twaalf jaar en twee kinderen verder. En nog steeds een heel gezellige relatie met weinig drama.
Alle reacties Link kopieren
We hadden uitgesproken verkering, het contact voelde fijn, ik wilde graag bij haar zijn, kreeg de indruk dat dat wederzijds was door gesproken en ongesproken communicatie, voelde me veilig en vrij praktisch alles wat ik wilde zeggen te zeggen en we konden goed afstemmen.
Toen hij mij na twee weken verkering vroeg en ik alleen maar stralend Ja kon zeggen. Het zat gewoon goed. Veel plezier, kunnen praten, geen spanning en gedoe.?
Al in de tijd dat ik eerder getrouwd was vond ik hem leuk. Na een jaar gescheiden te zijn kwam ik hem tegen en wist gewoon dit is hem. Na anderhalve dag hadden we verkering en inmiddels bijna 6 jaar getrouwd en een kleuter verder!
Ik hou niet van telefoneren. En met hem zat ik avond na avond te bellen en we raakten niet uitgepraat.
Hij is totaal anders dan mijn exen en ik heb mij nog nooit zo zeker gevoeld in een relatie.

Binnen twee maanden stelde ik hem al voor aan m’n moeder en broers en die zagen “het” ook.
Alle reacties Link kopieren
Heel lang hield ik afstand tot mannen, om maar niet gekwetst te worden. En toen ik verliefd werd, en het bleek wederzijds, was ik zo blij dat ik voor het eerst dacht, het kan me niet schelen als het morgen voorbij is, als ik vandaag zo gelukkig kan zijn....Dat denk ik nu niet meer hoor, dat is alweer 24 jaar geleden en ik ben nog steeds heel blij met hem :heart:
Alle reacties Link kopieren
Niet, daar kom je vanzelf achter naarmate de tijd verstrijkt.
Dat maakt het juist ook zo spannend
Alle reacties Link kopieren
Maduixa schreef:
17-09-2020 16:27
Toen ik het na zes weken geen enkel probleem vond om hem mee te vragen naar onze tweejarige familievakantie, die we al 20 jaar doen.
Jullie gaan twee jaar lang op vakantie?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eerst mijn vriend leren kennen en na twee jaar werd ik er verliefd op. Ik ben dus eerst op zijn innerlijk verliefd geworden en daarna kwam het uiterlijk pas. Bij mijn ex was het andersom.

Toen we echt iets kregen merkte ik na een maand of 2-3 dat het echt goed zat. Gewoon het gevoel. Het was gewoon ook zo anders als bij mijn ex allemaal. Met hem wilde ik wel oud worden en kinderen krijgen. Dat gevoel had ik heel sterk. We zijn nu heel wat jaren verder en we hebben het heel fijn samen. :heart:
Mijn vader overleed in onze prille datingfase en hij was er voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Toen hij helemaal naar mijn huis kwam rijden om me alleen een kusje bij de voordeur te kunnen geven (kids wisten het nog niet)
Lief. Door dit soort acties weet je het inderdaad. Daden.
Alle reacties Link kopieren
Toen we amper een paar weken bij elkaar waren, wist hij al zeker dat hij mij mee zou nemen naar een huwelijk van een vriend in het buitenland, die 8 maanden daarna plaats zou vinden. Inmiddels zijn we 20 jaar samen, getrouwd en kinderen. En nog steeds ben ik blij als hij thuis komt.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Wel vanaf de eerste date, wat is dit een fijne man. Open, sociaal, grappig en vriendelijk. Dat ik tegen vriendinnen zei, dit kon nog wel eens leuk en interessant worden.
Kwam voor mezelf na een paar dates wel tot de conclusie dat dit het wel moest zijn, dat gevoel van de ware. Of het echt zo is weet ik pas over 70 jaar wanneer we oud en verschrompeld zijn. Maar nu voelt het wel zo :flirting:

Het heeft wel heel lang geduurd tot vriend er echt echt voor ging. Denk iets van 1,5 jaar. Toen heel kort even uit elkaar geweest en erna zat het goed en hebben we voor zover ik weet nooit meer getwijfeld.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het heel fijn dat ik gewoon mijzelf kon/mocht zijn. En hij schrok niet van het feit dat ik nog thuis woonde en mijn kamer er uit zag als een bibliotheek. Nou ja, wel een beetje, maar daar kon hij wel om lachen.

Ik denk dat het belangrijk is om het idee te hebben, dat je jezelf kunt zijn en dat je samen lol kunt hebben. Daar begint het voor mij wel mee.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven