Relaties
alle pijlers
Iedereen vind dat we moeten samenwonen
zaterdag 30 november 2019 23:32
Hallo iedereen,
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.
Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.
En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.
Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
dinsdag 3 december 2019 23:47
Een 'vriendelijke' opmerking is: dat gesprek is tussen mijn vriend en mij.MoeVanMoeder schreef: ↑03-12-2019 20:35Nu zit ik met het aller laatste dingetje, wat ik ermee aanmoet als iemand van zijn familie, bijvoorbeeld tijdens kerst, erover begint of zogenaamde grapjes of hinst begint te geven waar ik bij ben, hoe reageer ik dan?
'Scherper' is: je betaalt niet genoeg van het deel van de huur dat we missen voor een groter huis om een gesprekspartner hierover te zijn.
Dat geeft herrie als je dat zegt.
Je kan ook niet inhoudelijk reageren. Gewoon iets totaal anders zeggen. Misschien tegen iemand anders.
Van deze drie zou ik de eerste kiezen. Het eindigt redelijkerwijs de discussie. Er is geen vraag te beantwoorden en je geeft een grens aan.
woensdag 4 december 2019 00:03
Geniale reactie!!MoeVanMoeder schreef: ↑03-12-2019 21:20Dit heb ik al 1 keer gezegd tegen een tante (“grapte” dat hij toch wel bij kon komen wonen) dat zij hem wel in haar logeerkamer kon nemen voorlopig. Nouuuu dat had ik niet mogen zeggen hoor, wat is dat nou voor iets geks. Rare vrouw
Die vrouw hoor je gelijk nooit meer.
woensdag 4 december 2019 05:19
Ik zou gewoon zeggen “Daar zijn we nog niet aan toe. Misschien in de toekomst”. En dan snel het gesprek op iets anders brengen, zoals “mooie gordijnen!”, of “wat is het beste recept voor stoofpeertjes?”.MoeVanMoeder schreef: ↑03-12-2019 20:35
Nu zit ik met het aller laatste dingetje, wat ik ermee aanmoet als iemand van zijn familie, bijvoorbeeld tijdens kerst, erover begint of zogenaamde grapjes of hinst begint te geven waar ik bij ben, hoe reageer ik dan? Ik ben bang om uit mijn slof te schieten tegen mensen die dat niet waard zijn, zeg maar.
Op die manier kap je het af, maar hou je het wel gezellig.
woensdag 4 december 2019 06:06
Waarom? We zeggen hier volgens mij allemaal dat je echt niet moet gaan samenwonen.MoeVanMoeder schreef: ↑02-12-2019 23:04Hartstikke bedankt, wat een fijne reactie!
Ik ga aan mezelf twijfelen door alles wat hier gezegd word.
woensdag 4 december 2019 06:13
Of, werkt ook altijd: “wat bedoel je”?
Want dan moet degene die zo lollig doet gaan nadenken en spiegelen: dat wordt een mooi moment, het moment dat ze zich realiseren dat je dan met 7 in een 4kmr app terecht komt.
woensdag 4 december 2019 06:27
Ik vind dat je het heel verstandig en assertief aanpakt zonder onvriendelijk te worden. Dat is een hele kunst, dus complimenten daarvoor.
Wat betreft opmerkingen van de familie, is het wellicht ook een optie om een fermere reactie achter de hand te hebben, mochten de toespelingen aanhouden ondanks jouw eerste reactie. Ik vond jouw reactie tegen zijn tante briljant. Meer generaliserend zou je aan wie er een herhaaldelijke toespeling maakt, expliciet kunnen verzoeken om vriend en de kinderen*) in huis te nemen, want "bloed is dikker dan water".
*) mochten de kinderen meekomen met kerst, dan kun je beter melden dat vriend een volwassen, zelfstandige man is die zijn uiterste best aan het doen is om een eigen plek te realiseren voor hem en de kinderen
Wat betreft opmerkingen van de familie, is het wellicht ook een optie om een fermere reactie achter de hand te hebben, mochten de toespelingen aanhouden ondanks jouw eerste reactie. Ik vond jouw reactie tegen zijn tante briljant. Meer generaliserend zou je aan wie er een herhaaldelijke toespeling maakt, expliciet kunnen verzoeken om vriend en de kinderen*) in huis te nemen, want "bloed is dikker dan water".
*) mochten de kinderen meekomen met kerst, dan kun je beter melden dat vriend een volwassen, zelfstandige man is die zijn uiterste best aan het doen is om een eigen plek te realiseren voor hem en de kinderen
woensdag 4 december 2019 07:23
Goed dat je er met je vriend over gesproken hebt. Die familieleden; je bent ze geen verantwoording schuldig. Misschien helpt het je als je voor humor kiest. Dan zet je ze op hun plek met een knipoog, waardoor je ze de kans ontneemt om boos te worden. Zie de tante/ oom / bemoeizuchtigerd als de aangever in een komisch duo, waarbij jij de grap mag afmaken. Dan is het niet meer zo zwaar beladen. Bijvoorbeeld;
‘Ik vind dat hij wel bij jou kan’ - wat jij vindt, moet je naar de politie brengen
‘Jij hebt toch plek genoeg’ - als je 30 vierkante centimeter genoeg hebt wel ja
‘Jullie houden toch van elkaar’ - ik houd ook van Chinees eten, maar dat wil niet zeggen dat ik de kok van mijn favoriete restaurant in huis haal.
‘Ik zou het wel doen hoor, gezellig toch’ - ik houd niet van gezellig brrr, al dat gezellig gedoe.
Of je doet de puber tactiek; negeren, ‘hoezo’ vragen en als ze maar doorgaan een keer met je wenkbrauw trekken en dan een eye-roll. Zij hóeven je tenslotte niet aardig te vinden, en jij weet dat je het juiste doet door hem op zichzelf te laten wonen.
‘Ik vind dat hij wel bij jou kan’ - wat jij vindt, moet je naar de politie brengen
‘Jij hebt toch plek genoeg’ - als je 30 vierkante centimeter genoeg hebt wel ja
‘Jullie houden toch van elkaar’ - ik houd ook van Chinees eten, maar dat wil niet zeggen dat ik de kok van mijn favoriete restaurant in huis haal.
‘Ik zou het wel doen hoor, gezellig toch’ - ik houd niet van gezellig brrr, al dat gezellig gedoe.
Of je doet de puber tactiek; negeren, ‘hoezo’ vragen en als ze maar doorgaan een keer met je wenkbrauw trekken en dan een eye-roll. Zij hóeven je tenslotte niet aardig te vinden, en jij weet dat je het juiste doet door hem op zichzelf te laten wonen.
woensdag 4 december 2019 08:17
Lachend zeggen ''Nee joh, dat is nog láng niet aan de orde'' of ''Haha (je bent er vroeg bij), over drie jaar op z'n vroegst'' of ''Haha, daar gaan we op z'n vroegst over een jaar of drie over nadenken''. En dan verder over een ander onderwerp maar heb je ondertussen laten weten dat .
Negeren (gewoon doen of je het niet gehoord hebt) werkt ook prima. Eventueel gevolgd door een vraag van jouw kant over een geheel ander onderwerp (heb evt. een standaardvraag paraat: vind jij die kerstboom ook zo mooi opgetuigd?). Of gewoon weglopen en met iemand anders gaan praten/naar de wc/handen wassen/...
Negeren (gewoon doen of je het niet gehoord hebt) werkt ook prima. Eventueel gevolgd door een vraag van jouw kant over een geheel ander onderwerp (heb evt. een standaardvraag paraat: vind jij die kerstboom ook zo mooi opgetuigd?). Of gewoon weglopen en met iemand anders gaan praten/naar de wc/handen wassen/...
woensdag 4 december 2019 08:39
Het lijkt me ook behoorlijk rot voor je vriend dat hij geen huis heeft. Heel veel stress. Met de woningnood van tegenwoordig is dat ook niet makkelijk en vindt lang niet iedereen iets. Er zijn te weinig huizen voor iedereen.
En dat zijn ouders zo hard tegen hem zijn en zeggen dat hij op moet rotten: heel eigenaardig. Klinkt tokkie.
Als zijn ex geïrriteerd doet, kan hij haar voorstellen dat hij in hun huurwoning gaat wonen en zij zelf iets anders gaat zoeken? Zij heeft makkelijk praten natuurlijk omdat zij lekker kon blijven zitten.
En dat zijn ouders zo hard tegen hem zijn en zeggen dat hij op moet rotten: heel eigenaardig. Klinkt tokkie.
Als zijn ex geïrriteerd doet, kan hij haar voorstellen dat hij in hun huurwoning gaat wonen en zij zelf iets anders gaat zoeken? Zij heeft makkelijk praten natuurlijk omdat zij lekker kon blijven zitten.
woensdag 4 december 2019 08:53
woensdag 4 december 2019 09:10
woensdag 4 december 2019 09:14
Scherp hoormadamzonderm schreef: ↑03-12-2019 23:47Een 'vriendelijke' opmerking is: dat gesprek is tussen mijn vriend en mij.
'Scherper' is: je betaalt niet genoeg van het deel van de huur dat we missen voor een groter huis om een gesprekspartner hierover te zijn.
Dat geeft herrie als je dat zegt.
Je kan ook niet inhoudelijk reageren. Gewoon iets totaal anders zeggen. Misschien tegen iemand anders.
Van deze drie zou ik de eerste kiezen. Het eindigt redelijkerwijs de discussie. Er is geen vraag te beantwoorden en je geeft een grens aan.
en hartstikke waar!
woensdag 4 december 2019 09:22
"Waarom gaan jullie niet samenwonen?"appelientjex schreef: ↑04-12-2019 08:53Tegen zijn familie zou ik eerlijk zeggen dat je er nog niet aan toe bent en dat je jullie huis daarbij te klein vindt voor 7 mensen.
- "Is het niet fijn dan dat zoon bij zijn ouders inwoont?"
"Nee, hij moet het huis uit"
- "Ah, dus 3 is teveel in dat huis. Nou, dan snap je hoe ik denk over 7".
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
woensdag 4 december 2019 09:27
Eerlijk gezegd zou ik bij vragen helemaal geen verklaring geven en zeker niet spreken in termen van we. Jullie zijn het niet met elkaar eens en dat is voer voor een vervelende discussie.. Ik zou slechts aangeven. Hier wil ik het niet over hebben, verder alle vragen en opmerkingen negeren. Opstappen wanneer men te ver gaat. Je bent niemand een uitleg verschuldigd. Jullie zijn het niet met elkaar eens, dat is nu eenmaal zo. Nog meer discussie brengt jullie niet dichter bij elkaar en maakt het contact vooral vervelend. Er is strijd omdat je daar aan mee blijft doen. Wanneer je duidelijk bent en niet mee doet dan is er geen discussie.
woensdag 4 december 2019 12:04
Er zitten echt goede, leuke en gevatte antwoorden bij! Daar kan ik wel wat mee. Ook het helemaal niet reageren of “waarom/hoezo” antwoorden zijn goede tips. Ik ben vooral bang geïrriteerd te raken en dan boos te worden terwijl dat het helemaal niet waard is. Hoewel ik al 1 keer rustig heb kunnen blijven tegen tante. Dus ik kan het wel en dat ga ik dan ook doen, ik ga mijn kerst niet laten vergallen door familie die maar wat roepen. Ik moet het immers met mijn vriend uitzoeken en niet met zijn ouders tante oom nichtje neefje oma opa. Dus bedankt voor alle reacties, er zitten echt geniale antwoorden tussen waarvan ik er eigenlijk even 1 of 2 uit m’n hoofd zou moeten leren om als standaard antwoord te geven, zodat ik die paraat heb. Bedankt iedereen!
zaterdag 7 december 2019 10:30
Ik denk dat de uitspraken van vriend misschien wel eerder twijfel zaaien, eigenlijk. Eerst zegt hij toe er niet meer over te zeuren, daarna dat hij uiteindelijk graag naar een relatie toe wil met iedereen bij elkaar. Ik zou me afvragen of hij het hele verhaal dan echt wel begrepen heeft.
zondag 8 december 2019 21:14
Nee hij is er dit weekeind niet meer over begonnen, ook niet in zeurende/klagende modus. Dus de boodschap blijkt aangekomen te zijn.
Dat over dat toekomstbeeld was meer om te peilen hoe hij alles voor zich ziet. Maar dat is dus nu geworden: eerst hij een eigen huisje en over aantal jaren samen een fijne gezinswoning oid zoeken. En dat lijkt me prima trouwens, zo’n visie voor de toekomst samen. Ik heb niet gezegd dat ik nooit wil samenwonen, maar nog niet nu.
Dat over dat toekomstbeeld was meer om te peilen hoe hij alles voor zich ziet. Maar dat is dus nu geworden: eerst hij een eigen huisje en over aantal jaren samen een fijne gezinswoning oid zoeken. En dat lijkt me prima trouwens, zo’n visie voor de toekomst samen. Ik heb niet gezegd dat ik nooit wil samenwonen, maar nog niet nu.
zondag 8 december 2019 23:01
Dit is een fauxpology. Een onecht excuus. Een echt excuus zou zijn: ‘Sorry dat ik je zo’n slecht gevoel geef, dat was niet mijn bedoeling’.
Zie je het verschil?
Zo.
zondag 8 december 2019 23:21
zondag 8 december 2019 23:41
Dat is zeker waar, ik ben niemand een verklaring schuldig en dat weet ik ook!abracadabra schreef: ↑08-12-2019 23:21Wat maakt het nou uit of iemand er over begint. Je hebt toch een reden waarom je niet wil samenwonen? Dat kan je toch gewoon vertellen? Waarom zou je niet op dingen ingaan enzo? Iemand mag dat toch best vragen? En als je achter je besluit staat kan je dat gewoon vertellen aan iemand toch.
zondag 8 december 2019 23:44
We hebben idd een heel fijn weekeind samen gehad, zonder kids een dag en nacht, vandaag samen op pad gegaan en ik vond het echt gezellig. Vanavond is hij gewoon weer naar huis gegaan en dit was prima zo.Hobbelster schreef: ↑08-12-2019 22:52Fijn dat het nu rustig is op dit vlak MvM, hopelijk kunnen jullie nu weer meer genieten van elkaar ipv dat dit de boventoon voert
maandag 9 december 2019 00:43
Yep. Viel mij ook op. Maar ik geloof dat TO fit soort bespiegelingen nu niet horen wil. Dus dan maar hopen dat het inderdaad bijdraait.
