Relaties
alle pijlers
Ik heb een kinderwens, vriendin begint ineens te twijfelen
dinsdag 14 juli 2020 14:43
Hoi allemaal,
Ik ben 30 jaar en mijn vriendin is 26 jaar. Gisteren kwam mijn vriendin er ineens mee dat ze niet zeker weet of ze kinderen wil. Vanaf het begin heeft ze de kinderwens gehad en hebben we dit meerdere malen uitgesproken. Er is zelfs al een namenlijstje waar af en toe wat namen bij komen.
Gisteren vertelde ze mij dat ze al een tijdje met de vraag rondloopt of ze wel kinderen wil. Want word ik wel een goede moeder? Wil ik misschien reizen of carrière maken? Wat moet ik allemaal opgeven? Is de kinderwens die ik had iets waar ik goed over na heb gedacht of vind ik dat je kinderen moet krijgen?
Ze is nu dus aan het twijfelen of ze wel kinderen wil en dat doet pijn, omdat we al die tijd (bijna 3 jaar) op dezelfde lijn hebben gezeten. We wilden kinderen, twee stuks. Ik heb nu voorgesteld om het er een half jaar niet over te hebben en dan te kijken hoe we erover denken.
Hoe zouden jullie omgaan met deze situatie en hebben jullie tips? Of is er iemand in een soortgelijke situatie die mij raad kan geven? Ik heb echt een geweldige relatie en ga door het vuur voor haar en zij voor mij. Echter denk ik niet dat ik mijn kinderwens opzij kan zetten.
Groetjes een piekerende man!
Ik ben 30 jaar en mijn vriendin is 26 jaar. Gisteren kwam mijn vriendin er ineens mee dat ze niet zeker weet of ze kinderen wil. Vanaf het begin heeft ze de kinderwens gehad en hebben we dit meerdere malen uitgesproken. Er is zelfs al een namenlijstje waar af en toe wat namen bij komen.
Gisteren vertelde ze mij dat ze al een tijdje met de vraag rondloopt of ze wel kinderen wil. Want word ik wel een goede moeder? Wil ik misschien reizen of carrière maken? Wat moet ik allemaal opgeven? Is de kinderwens die ik had iets waar ik goed over na heb gedacht of vind ik dat je kinderen moet krijgen?
Ze is nu dus aan het twijfelen of ze wel kinderen wil en dat doet pijn, omdat we al die tijd (bijna 3 jaar) op dezelfde lijn hebben gezeten. We wilden kinderen, twee stuks. Ik heb nu voorgesteld om het er een half jaar niet over te hebben en dan te kijken hoe we erover denken.
Hoe zouden jullie omgaan met deze situatie en hebben jullie tips? Of is er iemand in een soortgelijke situatie die mij raad kan geven? Ik heb echt een geweldige relatie en ga door het vuur voor haar en zij voor mij. Echter denk ik niet dat ik mijn kinderwens opzij kan zetten.
Groetjes een piekerende man!
dinsdag 14 juli 2020 15:30
Een half jaar er niet over hebben, lijkt mij geen goed idee. Want misschien gebeurd er dan niets. Wel is het handig om bijvoorbeeld te bespreken hoe jullie een toekomst met eventuele kinderen zien. Waar ziet zij tegenop? Hoe ziet zij haar rol als ouder, hoe ziet zij jou als ouder en hoe bekijk jij dit allemaal? En ook goed dat ze nadenkt of ze kinderen ooit wil omdat ze dat graag wil of omdat ze denkt dat het zo hoort.
Vooral, neem haar gevoelens en ideeën serieus. Het al of niet kinderen willen is voor maar een klein deel rationeel en voor een heel groot deel simpel een gevoel van ja of nee.
Communiceren is echt belangrijk!
Vooral, neem haar gevoelens en ideeën serieus. Het al of niet kinderen willen is voor maar een klein deel rationeel en voor een heel groot deel simpel een gevoel van ja of nee.
Communiceren is echt belangrijk!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 14 juli 2020 15:33
Ik had / heb precies hetzelfde als je vriendin. Op mijn 26e heel erg gaan twijfelen door de vragen die jij ook benoemd, en nu, drie jaar later, is die twijfel er nog steeds. Ik wil wel heel graag een gezin, maar geen kinderen, en dan vooral jonge kinderen. Dat klinkt wellicht een beetje krom, maar hopelijk snap je wat ik bedoel.
Mijn man heeft daarentegen altijd kinderen gewild en ook altijd gedacht dat ik ze ook wilde. Dat leverde, vooral toen ik het voor het eerst uitsprak, best wel wat moeilijke gesprekken op.
Het voordeel bij ons is alleen dat geen van ons het gevoel heeft dat de beslissing nu gemaakt moet worden. Hij zou het leuk vinden, maar over een paar jaar ook nog steeds. Ik vind mezelf te jong om het definitief uit te sluiten en wacht gewoon rustig af of er met de tijd iets verandert. We hebben dus afgesproken dat mijn partner aangeeft als het voor hem echt 'nu' wordt. Dan is het voor mij tijd om de knoop door te hakken.
Ik weet dus niet of jij het ook echt nu al wilt? 26 is namelijk nog best jong om al zo'n beslissing te moeten maken voor de rest van je leven. Anders zou ik het op zijn beloop laten en over een paar jaar opnieuw kijken. De tip die ik je wil geven is dus om niet te pushen en vooral het gesprek op een open manier aan te blijven gaan.
Mijn man heeft daarentegen altijd kinderen gewild en ook altijd gedacht dat ik ze ook wilde. Dat leverde, vooral toen ik het voor het eerst uitsprak, best wel wat moeilijke gesprekken op.
Het voordeel bij ons is alleen dat geen van ons het gevoel heeft dat de beslissing nu gemaakt moet worden. Hij zou het leuk vinden, maar over een paar jaar ook nog steeds. Ik vind mezelf te jong om het definitief uit te sluiten en wacht gewoon rustig af of er met de tijd iets verandert. We hebben dus afgesproken dat mijn partner aangeeft als het voor hem echt 'nu' wordt. Dan is het voor mij tijd om de knoop door te hakken.
Ik weet dus niet of jij het ook echt nu al wilt? 26 is namelijk nog best jong om al zo'n beslissing te moeten maken voor de rest van je leven. Anders zou ik het op zijn beloop laten en over een paar jaar opnieuw kijken. De tip die ik je wil geven is dus om niet te pushen en vooral het gesprek op een open manier aan te blijven gaan.
kevers wijzigde dit bericht op 14-07-2020 15:43
0.04% gewijzigd
dinsdag 14 juli 2020 15:37
Zij heeft veel dingen die ze zich afvraagt. Ik zou proberen erachter te komen wat ze nodig heeft om antwoord te vinden op die vragen en voor jezelf bedenken wat jij okay vindt. Blijf je bij haar onafhankelijk van haar kinderwens? Hoe lang zou je bij haar blijven als e.e.a. haar niet duidelijk is? Zulke dingen zou ik ook met haar bespreken zonder 'verwijten'.
dinsdag 14 juli 2020 15:39
Ik kwam uit een situatie die andersom was. Mijn vriend en ik wilden in het begin van onze relatie allebei geen kinderen, maar bij mij is de wens de afgelopen jaren toch gaan groeien. Dat resulteerde uiteindelijk in een onoverkomelijk verschil in toekomstperspectief, waardoor we uiteindelijk een aantal weken geleden een punt achter onze 7-jarige relatie hebben gezet. Heel pijnlijk en ik wil je geen angst aanpraten, maar je moet wat dit soort zaken betreft écht met elkaar op één lijn zitten. Er over blijven praten met elkaar dus en als jullie wensen uiteindelijk toch uit elkaar blijken te liggen, kiezen voor je eigen geluk. 
dinsdag 14 juli 2020 15:43
Het is niet zozeer dat het nu moet. We hadden samen al besloten dat we over ongeveer anderhalf/twee jaar zouden beginnen aan kids. Nu blijkt dus dat zij twijfelt en ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Omdat we het er vaak over hebben en samen de toekomst plannen met kids. Ik ben ook zeker niet van plan om te pushen en gewoon open en eerlijk het gesprek aan te gaan.kevers schreef: ↑14-07-2020 15:33Ik had / heb precies hetzelfde als je vriendin. Op mijn 26e heel erg gaan twijfelen door de vragen die jij ook benoemd, en nu, drie jaar later, is die twijfel er nog steeds. Ik wil wel heel graag een gezin, maar geen kinderen, en dan vooral jonge kinderen. Dat klinkt wellicht een beetje krom, maar hopelijk snap je wat ik bedoel.
Mijn man heeft daarentegen altijd kinderen gewild en ook altijd gedacht dat ik ze ook wilde. Dat leverde, vooral toen ik het voor het eerst uitsprak, best wel wat moeilijke gesprekken op.
Het voordeel bij ons is alleen dat geen van ons het gevoel heeft dat de beslissing nu gemaakt moet worden. Hij zou het leuk vinden, maar over een paar jaar ook nog steeds. Ik vind mezelf te jong om het definitief uit te sluiten en wacht gewoon rustig af of er met de tijd iets verandert. We hebben dus afgesproken dat mijn partner aangeeft als het voor hem echt 'nu' wordt. Dan is het voor mij tijd om de knoop door te hakken.
Ik weet dus niet of jij het ook echt nu al wil? 26 is namelijk nog best jong om al zo'n beslissing te moeten maken voor de rest van je leven. Anders zou ik het op zijn beloop laten en over een paar jaar opnieuw kijken. De tip die ik je wil geven is dus om niet te pushen en vooral het gesprek op een open manier aan te blijven gaan.
Ze heeft ook al aangegeven dat zij mijn kinderwens niet wil ontnemen.
dinsdag 14 juli 2020 15:44
Het is geen uitstelknop, we zaten tot gisteren op één lijn, al vanaf het begin van onze relatie. En nu spreekt ze ineens haar twijfels uit. Dit komt binnen, vandaar dat ik ook een topic ben gestart, omdat ik niet goed weet wat ik nu precies moet doen.
dinsdag 14 juli 2020 15:44
Anderhalf tot twee jaar is nog zo ver weg. Waarom moet ze daar nu al een beslissing over nemen? Ik zou denken, daar moet je helemaal niets mee. Hoe meer je erover begint / over doorgaat, hoe groter de kans is dat zij zich gedwongen voelt nu al een beslissing te nemen.RDJ1990 schreef: ↑14-07-2020 15:43Het is niet zozeer dat het nu moet. We hadden samen al besloten dat we over ongeveer anderhalf/twee jaar zouden beginnen aan kids. Nu blijkt dus dat zij twijfelt en ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Omdat we het er vaak over hebben en samen de toekomst plannen met kids. Ik ben ook zeker niet van plan om te pushen en gewoon open en eerlijk het gesprek aan te gaan.
Ze heeft ook al aangegeven dat zij mijn kinderwens niet wil ontnemen.
dinsdag 14 juli 2020 15:45
Dat is een goede, ik zal even met haar om tafel gaan zitten!madamzonderm schreef: ↑14-07-2020 15:37Zij heeft veel dingen die ze zich afvraagt. Ik zou proberen erachter te komen wat ze nodig heeft om antwoord te vinden op die vragen en voor jezelf bedenken wat jij okay vindt. Blijf je bij haar onafhankelijk van haar kinderwens? Hoe lang zou je bij haar blijven als e.e.a. haar niet duidelijk is? Zulke dingen zou ik ook met haar bespreken zonder 'verwijten'.
dinsdag 14 juli 2020 15:49
Ze hoeft daar geen beslissing over te nemen, echter is haar kijk erop ineens veranderd. Ze wilde samen kinderen en daar over anderhalf jaar mee beginnen. Nu twijfelt ze of haar toekomstbeeld misschien anders is en een toekomst zonder kids. Het is gewoon het feit dat ze ineens 180 graden is gedraaid wat voor mij erg lastig is.kevers schreef: ↑14-07-2020 15:44Anderhalf tot twee jaar is nog zo ver weg. Waarom moet ze daar nu al een beslissing over nemen? Ik zou denken, daar moet je helemaal niets mee. Hoe meer je erover begint / over doorgaat, hoe groter de kans is dat zij zich gedwongen voelt nu al een beslissing te nemen.
dinsdag 14 juli 2020 15:49
dinsdag 14 juli 2020 16:11
Dat je er niet aan toe bent, dan snap ik. Alleen zij geeft nu ineens aan dat ze misschien geen kinderen wil. Terwijl ze eerst een uitgesproken mening had dat ze twee kinderen wilde, namen worden al bijgehouden en die toekomst zagen we samen. Nu is dat dus twijfelachtig geworden. Ik zal haar eens vragen hoe zij er over denkt.JobEva schreef: ↑14-07-2020 15:49Mijn eerste relatie ging uit omdat ik toen nog geen kinderen wilde, ik was toen 25 en we kenden elkaar 7 jaar. Mijn huidige partner en ik woonden een paar jaar later al hee snel samen, en wilden ook meteen kinderen met elkaar.
Ik was er met 25 ook nog niet aan toe......
dinsdag 14 juli 2020 16:21
Je vriendin twijfelt of jullie over 1.5 / 2 jaar wel of niet "aan kinderen beginnen". En jij bent nu aan het piekeren omdat jij zeker weet dit te willen.
Zij was 23 jaar en je zaten al op één lijn mbt. een kinderwens? Dan ligt de wereld toch aan je voeten, in Nederland, gezond, studie / opleiding afronden, werk vinden, je hobby's, sport. Dat alles ga je ontdekken, hoor je om je heen.
Voor mij vrij logisch dat je dan gaat twijfelen aan het romantische idee van huisje, boompje, kindje. Ben jij / zijn jullie in alles zo planmatig: over 2 jaar hypotheek, over 3 jaar een schaal hoger, altijd stemmen op dezelfde partij?
Je zijn hartstikke jong, een beetje meer vertrouwen in je vriendin en jij een beetje minder zeker van jezelf.
Zij was 23 jaar en je zaten al op één lijn mbt. een kinderwens? Dan ligt de wereld toch aan je voeten, in Nederland, gezond, studie / opleiding afronden, werk vinden, je hobby's, sport. Dat alles ga je ontdekken, hoor je om je heen.
Voor mij vrij logisch dat je dan gaat twijfelen aan het romantische idee van huisje, boompje, kindje. Ben jij / zijn jullie in alles zo planmatig: over 2 jaar hypotheek, over 3 jaar een schaal hoger, altijd stemmen op dezelfde partij?
Je zijn hartstikke jong, een beetje meer vertrouwen in je vriendin en jij een beetje minder zeker van jezelf.
Alles sal reg kom
dinsdag 14 juli 2020 16:23
Wat wil je hiermee nou zeggen? Dat het onmogelijk is om op jonge leeftijd al zeker te zijn van je kinderwens?Sharing* schreef: ↑14-07-2020 16:21Je vriendin twijfelt of jullie over 1.5 / 2 jaar wel of niet "aan kinderen beginnen". En jij bent nu aan het piekeren omdat jij zeker weet dit te willen.
Zij was 23 jaar en je zaten al op één lijn mbt. een kinderwens? Dan ligt de wereld toch aan je voeten, in Nederland, gezond, studie / opleiding afronden, werk vinden, je hobby's, sport. Dat alles ga je ontdekken, hoor je om je heen.
Voor mij vrij logisch dat je dan gaat twijfelen aan het romantische idee van huisje, boompje, kindje. Ben jij / zijn jullie in alles zo planmatig: over 2 jaar hypotheek, over 3 jaar een schaal hoger, altijd stemmen op dezelfde partij?
Je zijn hartstikke jong, een beetje meer vertrouwen in je vriendin en jij een beetje minder zeker van jezelf.
dinsdag 14 juli 2020 16:30
Herfstblaadje19 schreef: ↑14-07-2020 16:23Wat wil je hiermee nou zeggen? Dat het onmogelijk is om op jonge leeftijd al zeker te zijn van je kinderwens?
Ik vind het ook wel raar dat je al jong weet op welke leeftijd je toe bent aan kinderen en hoeveel je er wil, terwijl er nog niet eens 1 kind is en je nog geen idee hebt hoe het is om überhaupt een kind te hebben, laat staan 2.
dinsdag 14 juli 2020 16:42
Ik lijk een beetje te proeven dat je het haar kwalijk neemt dat ze van gedachte is veranderd. Niet doen! Het is helemaal niet vreemd om, zeker op haar leeftijd, anders te gaan denken over een kinderwens. Verwijt het haar dus niet dat ze jouw planning dwarsboomt.
Verder eens met dianaf, je kunt beter met elkaar in gesprek blijven. Zo kun je ook ontdekken wat precies de bezwaren zijn die ze nu ziet en of dit ook daadwerkelijk een probleem is. Ik kan me voorstellen dat ze haar carrière niet op wil geven maar zou ze dit ook moeten als er kinderen komen? Zo kun je bespreken welke taakverdeling jullie zouden willen en wie er van jullie twee bijvoorbeeld minder gaat werken.
Sterkte met de situatie. Kan me voorstellen dat het uitspreken van de twijfels je behoorlijk heeft geraakt.
Verder eens met dianaf, je kunt beter met elkaar in gesprek blijven. Zo kun je ook ontdekken wat precies de bezwaren zijn die ze nu ziet en of dit ook daadwerkelijk een probleem is. Ik kan me voorstellen dat ze haar carrière niet op wil geven maar zou ze dit ook moeten als er kinderen komen? Zo kun je bespreken welke taakverdeling jullie zouden willen en wie er van jullie twee bijvoorbeeld minder gaat werken.
Sterkte met de situatie. Kan me voorstellen dat het uitspreken van de twijfels je behoorlijk heeft geraakt.
dinsdag 14 juli 2020 16:43
Toen ik begin 20 was dacht ik ook (best naief) dat het superleuk was om kinderen te krijgen, maar ik had er een heel rooskleurig idee van. Later werd ik wat realistischer en wilde zo’n 10 jaar lang helemaal geen kinderen. Halverwege de 30 toch weer opgewarmd voor het idee en op mn 35ste een kind gekregen. Ben heel blij dat ik het zo lang heb uitgesteld want had er daarvoor echt niet klaar voor geweest. Kortom, een mens kan van gedachten veranderen en weer terug veranderen, het kan alle kanten op.
dinsdag 14 juli 2020 16:44
Niets is onmogelijk aan een wens op jonge leeftijd, astronaut, brandweerman, moeder, vader.Herfstblaadje19 schreef: ↑14-07-2020 16:23Wat wil je hiermee nou zeggen? Dat het onmogelijk is om op jonge leeftijd al zeker te zijn van je kinderwens?
Tuurlijk kun je zeker zijn van een kinderwens, begint al met de poppenhoek op het kdv
En dan blijk je na VO heel goed te zijn in natuurkunde, schilderen, reizen organiseren, turnen, what ever en twijfel je of je dit kunt, wilt combineren met kinderen.
Dat heet ontwikkeling, groeien, wat past bij mij. En ook met een kinderwens op jonge leeftijd is het later niet altijd haal- en maakbaar.
Alles sal reg kom
dinsdag 14 juli 2020 16:58
dinsdag 14 juli 2020 16:58
2 à 3 jaar geleden waren jullie net bij elkaar, dolverliefd was zij nog piepjonger dan ze nu is en was ze waarschijnlijk nog maar net afgestudeerd.
Verstand komt met de jaren en de verliefdheid is liefde geworden.
Hoe kan je nu als pas afgestudeerde dolverliefde net-geen-puber-meer 23-jarige zeker weten wat je misschien over 5 jaar wil? Als je nog geen beeld hebt van de rest van je leven?
Dan kan je misschien wel gaan dromen over Jantje en Mieke, maar je bent gewoon veel te jong om écht te beseffen wat dat allemaal met zich meebrengt.
Spreek er een half jaar tot een jaar totaal niet over, laat haar carrière maken, ga samen reizen na Corona, ... en wie weet wil ze dan over 3 of 4 jaar wél kinderen.
En als ze er geen wil omdat ze van mening is veranderd ... ook goed.
Dan kan je daar op dat moment - of volgend jaar al - nog altijd je conclusies uit trekken als jij wel persé kinderen wil.
Verstand komt met de jaren en de verliefdheid is liefde geworden.
Hoe kan je nu als pas afgestudeerde dolverliefde net-geen-puber-meer 23-jarige zeker weten wat je misschien over 5 jaar wil? Als je nog geen beeld hebt van de rest van je leven?
Dan kan je misschien wel gaan dromen over Jantje en Mieke, maar je bent gewoon veel te jong om écht te beseffen wat dat allemaal met zich meebrengt.
Spreek er een half jaar tot een jaar totaal niet over, laat haar carrière maken, ga samen reizen na Corona, ... en wie weet wil ze dan over 3 of 4 jaar wél kinderen.
En als ze er geen wil omdat ze van mening is veranderd ... ook goed.
Dan kan je daar op dat moment - of volgend jaar al - nog altijd je conclusies uit trekken als jij wel persé kinderen wil.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 14 juli 2020 17:00
Ik zou dan weer gek worden van een kerel die op mijn 26ste dit thema werkelijk elke maand wil bespreken.
Terwijl ik aangeef dat ik er niet klaar voor ben en niet zeker weet of ik er ooit wel klaar voor zal zijn.
Na een tijd is het dan gewoon oorlog als je hier wéér maar eens over begint.
Of ren ik aan 100 per uur het huis uit.
Ik zal er zelf wel over beginnen als ik er wél klaar voor ben.
En je mag best 1 keer per jaar polsen, maar niet voortdurend.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 14 juli 2020 17:10
Fijn dat jouw vriendin daar gewoon open over is. Ik zou het gewoon eens met haar bespreken en kijken wat erachter zit.
En vertrouw op jouw gevoel. Als je denkt dat ze geen kinderen gaat willen en jij wel, dan afbreken, uithuilen en opnieuw. Genoeg vrouwen die wel kinderen willen. Ook vrouwen die net zo leuk zijn als jouw vriendin.
En vertrouw op jouw gevoel. Als je denkt dat ze geen kinderen gaat willen en jij wel, dan afbreken, uithuilen en opnieuw. Genoeg vrouwen die wel kinderen willen. Ook vrouwen die net zo leuk zijn als jouw vriendin.
