Ik heb mijn man betrapt.....

21-11-2019 13:57 579 berichten
Vorige maand heb ik mijn man betrapt op vreemdgaan...

We zijn getrouwd, hebben 2 kinderen (4 en 1,5) koopwoning, hij werkt fulltime, ik 32 uur. We hebben de afgelopen jaren behoorlijk wat voor onze kiezen gehad... beide kindjes zijn prematuur geboren, beide kinderen hebben lichte medische problemen.
De 1 is hypermobiel en daardoor veelvuldig in het ziekenhuis wegens vallen... de ander heeft luchtweg problemen, waardoor regelmatig in het ziekenhuis wegens zuurstof ondersteuning.

Het gezinsleven valt ons dus ook af en toe zwaar, wegens de drukke agenda's en de periodes in en uit het ziekenhuis. Mijn man en ik zijn elkaar ook redelijk uit het oog verloren.
Waar ik de drang voel om te zorgen, voelt hij de drang om dingen op te willen lossen. Ook als iets buiten zijn macht ligt.

Ik ben nuchter, hij wordt gefrustreerd over de kleinste dingen.
Dit botst regelmatig, we zeggen altijd: als wij samen voor iets gaan dan werkt het perfect, maar als we botsen dan is het ook echt vuur.

Een jaar geleden zijn we tijdelijk uit elkaar geweest, mijn man was zo gefrustreerd en boos dat hij zijn agressie niet meer onder controle kon houden, hij schreeuwde, was verbaal agressief en heeft uitgehaald naar een huisdier. Dit kon zo niet langer, hij is toen 2 maanden uit huis gegaan om tot rust te komen. Weg van de drukte in ons huis.

Onze zoon is een ''huil baby'' hij heeft reflux en vaak ziek, dit resulteert in veelvuldig huilen en ontroostbaarheid. Mijn man kan hier absoluut niet tegen en wordt dan ook heel vaak boos.

Nadat onze zoon medicatie had gekregen voor de reflux werd het huilen minder en besloten mijn man en ik dat we toch liever bij elkaar wilde zijn dan zonder elkaar.

Het ging een aantal maanden goed, tot de spanning weer op bouwde.. hij raakte geïrriteerd over de kleinste dingen zoals een radio die niet goed was uitgezet, ik raakte daarop weer geïrriteerd dat hij er überhaupt boos over kon worden... toch bleven we zo door banjeren....

Tot vorige maand, hij zou een avond gaan sporten en met een oud collega wat gaan drinken. Ik zou die avond onze financiën doen en doorzetten naar de boekhouder.
Om alle informatie en facturen op te halen zat ik in zijn mail, zoals ik altijd doe, bij zijn verzonden items was direct iets anders te zien. Een bericht naar een prive sauna, met de vraag of hij kon reserveren voor de bewuste avond. De sauna had terug gestuurd geen plaats te hebben. (wat lief, dacht ik nog, hij had geprobeerd iets voor ons samen te plannen)

Ik ga verder, zit in zijn mail en het valt me op dat de bewuste mail van de sauna niet zichtbaar was in zijn inbox, deze was verwijderd. En niet alleen verwijderd, hij had hem ook bij ''de prullenbak'' in zijn mail verwijderd. Apart!?

Ineens sloeg de twijfel mij toe, ik vond het gek, die oud collega had hij al jaren niet gesproken.... er klopt iets niet? Aangezien mijn man bijna wekelijks zijn telefoon kwijt raakt weet ik zijn inlog codes op icloud. We kunnen dan via de laptop opzoeken waar hij hem heeft laten slingeren, ik open de app.... wel 10 x voor mijn gevoel. Ga ik nou echt hem opzoeken?

Toch gedaan, en ja.... mijn nachtmerrie komt uit. Hij blijkt in een prive sauna te zijn 3 kwartier verderop. Mijn hart breekt, ik moet overgeven en ik begin te trillen. Meteen begin ik mijn man te bellen en appen. Na een paar minuten neemt hij op, eerst doet hij alsof hij niet weet waar ik het over heb maar daarna bekent hij dat hij inderdaad in de sauna is.

Ik hang op... maar meteen app ik hem dat hij naar huis moet komen. Hij appt terug dat hij alleen komt als ik nog verder met hem wil..... ik reageer niet. Hij komt naar huis.

Die avond heb ik gehuild, gevloekt, alle emoties kwamen langs. We hebben gepraat, hij heeft zich schuldig getoond en toegegeven af te hebben gesproken met een oud klasgenootje. Hij was niet meer happy in onze relatie, voelde zich niet begrepen en niet gewaardeerd. Maar er was niks gebeurd beloofde hij, ze waren pas net in de sauna. Hij vond het een geschenk dat ik net die avond in zijn mail was. Hij zag het als een teken, dat we bij elkaar hoorde... hij had zich al de hele week schuldig gevoeld toen hij het had gepland.

1 week ging voorbij, waarbij ik nog veel heb gehuild en gepraat, we hadden nog niet besloten of we uberhaupt verder wilde met elkaar. Maar die week was mijn man weer de man waar ik op verliefd was geworden 10 jaar geleden. Lief, begripvol, passievol maar bovenal, hij lusiterde naar mij, hij had niet de neiging om mij de hele dag aan te wijzen wat ik anders moest doen of fout deed....

We besloten bij elkaar te blijven, de liefde overwon,

Teminste, dat dacht ik..... nu een klein maandje verder beginnen de discussies weer. Gister was onze zoon aan het huilen bij mij in de douche omdat hij onder de douche uit moest, mijn man werd zo boos dat hij met spullen gooide.

Dit was niet wat ik wilde.... ergens had ik nog het romantische idee dat wij nu weer volledig verliefd en gelukkig zouden worden. Dat we nu aan een soort 2.0 fase zouden beginnen.
Hij lijkt er compleet overheen, hij zit weer in zijn normale ritme.

Terwijl bij mij nu vooral onbegrip, walging en misselijkheid overheerst.
Ik wil het een 2e kans geven maar mijn brein werkt nog niet mee....

En ik weet ook echt niet wat ik wil bereiken met mijn verhaal hier neerzetten. Ik heb dit scherm/forum al 4 x geopend de afgelopen week. Maar iedere keer druk ik het weg, Want mijn verstand zegt ook, ga weg bij die man! Zoals de meeste zullen zeggen.
Maar mijn hart breekt bij de gedachte dat ik ons gezin dan uit elkaar haal, dat mijn kindjes in de ellende komen terwijl ze al zoveel voor hun kiezen hebben gehad.
En dan heb ik het nog niet eens over praktische dingen zoals verhuizen, onderdak vinden, basisschool etc etc.

Ik praat met niemand over de situatie omdat ik me schaam en ergens ook mijn man wil beschermen voor de meningen van anderen.

Ik weet het gewoon niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vader was een narcist dus zijn gedrag was heel logisch. Maar dat keurt het toch niet goed? O ja, schreeuw maar, want je bent een narcist en je kunt het niet helpen?
'Happiness is only real when shared'.
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO, jouw kindjes zijn beiden fysiek niet helemaal gezond. Dat is heftig en lijkt me inderdaad ontzettend zwaar voor hen en voor jullie. Maar besef je, dat door hen aan de grillen van deze man, hun vader, te blijven blootstellen, ze ook psychisch ziek kunnen worden? Dit klinkt ontzettend hard, dat besef ik, maar het is ook waar en mooier wordt het niet. Vanaf dag 1 krijgen jonge kinderen deze spanningen mee en je wil niet weten wat hier de gevolgen van kunnen zijn. Blijkbaar ben je van mening dat jij niet beter verdient dan dit, maar je kinderen hebben hier niet zelf voor gekozen en verdienen het, nee hebben er rècht op, beschermd te worden. Door jou, tegen hem.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
Alle reacties Link kopieren
"Maar die week was mijn man weer de man waar ik op verliefd was geworden 10 jaar geleden. Lief, begripvol, passievol maar bovenal, hij lusiterde naar mij, hij had niet de neiging om mij de hele dag aan te wijzen wat ik anders moest doen of fout deed...."

Die man is gewoon een vreemdgaander die gepakt is, maak het nu absoluut niet romantisch en dat hij het voor jou doet. Hij is doortrapt en heeft elke keer wat in plaats van de realiteit onder ogen zien en helpen.
Alle reacties Link kopieren
Oh TO, je moet jezelf nog verder opzij schuiven nu, want je moet kiezen voor je kinderen. Ook al krijg je daar liefdesverdriet van. Alsjeblieft, geloof dit van iemand die is opgevoed door zo’n vader; het is iets waar je nooit overheen komt. Je kinderen zullen worden zoals jij in je relatie staat; angstig, lopend op hun tenen, bang om iets fout te doen. En dat heeft zulke grote gevolgen op elk vlak. Doe ze dit alsjeblieft niet aan. Als hij zichzelf iets aandoet is dat NIET jouw schuld, maar zijn eigen. Hij is een volwassen man, jij hebt geen verantwoordelijkheid naar zijn psyche. Ik zou je wel kunnen smeken, je kinderen lijden hier zo onder.
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 14:16
Relatie therapie is hij compleet op tegen, dit heb ik vorige keer al aangekaart toen we tijdelijk uit elkaar gingen ivm zijn agressie en opgebouwde frustraties. Hij wil absoluut niet met iemand anders praten, dit heeft hij de avond dat ik hem betrapte ook nogmaals direct gezegd dat hij niet met iemand hierover wil gaan praten, dit moesten we samen oplossen.

Hij vind hulp vragen en krijgen sowieso niks. Mijn man is echt het type zwart-wit, En dat is ook waar ik op gevallen ben, no nonsense en heel direct. maar in dit soort situaties werkt dat dus compleet tegen ons.
Ik reageer hier even op.
Jouw man heeft eigenlijk niet zoveel te willen op dit moment. Een jaar geleden zijn jullie uit elkaar geweest. Jullie zijn weer bij elkaar gekomen, maar dat werkt blijkbaar niet. Dat betekent dat er meer moet gebeuren om hier uit te komen samen. En als dat betekent dat jij graag professionele hulp daarbij wilt, dan moet hij daar voor open staan.
En anders is het een kwestie van "take it or leave it".

Het klinkt allemaal heel hard nu, maar dat is echt de beste manier. Om op je strepen te gaan staan bedoel ik. Ik had ook zo'n relatie met iemand die geen professionele hulp wilde, want dat was niet nodig. Nee, want dan moet je op tafel leggen wat de problemen allemaal zijn en dat is lastig.
Het is inmiddels uit en ik ben gelukkiger dan ooit.
nessemeisje schreef:
21-11-2019 15:19
Ook als je in een burn-out of een depressie zit, heb je nog steeds een geweten hoor Wikje. Hij is dus gewoon een klootzak die zijn kinderen beschadigt. Gaat ie ook zo tekeer tegen zijn sportmaatjes? Of zijn collega's?
Nee, daar is hij veel relaxter. Alsnog heeft hij veel discussies met andere, omdat hij vaak vind dat hij dingen beter kan. Maar dit is eigenlijk binnen onze vriendengroep meer een grapje aan het worden onderling. Dat hij altijd de neiging heeft om tegen andere te zeggen dat hij het beter kan.

Zijn beste vrienden zien wel dat hij zich de laatste maanden over veel dingen druk maakt. Over nutteloze dingen, zoals opmerkingen van wildvreemde mensen op facebook onder nieuwsberichten etc. Over politiek, klimaat... Dat je niks meer zelf mag beslissen in nederland vind hij, zonder dat iemand zich gekwetst voelt. Tere zielen.
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:26
Nee, daar is hij veel relaxter. Alsnog heeft hij veel discussies met andere, omdat hij vaak vind dat hij dingen beter kan. Maar dit is eigenlijk binnen onze vriendengroep meer een grapje aan het worden onderling. Dat hij altijd de neiging heeft om tegen andere te zeggen dat hij het beter kan.

Zijn beste vrienden zien wel dat hij zich de laatste maanden over veel dingen druk maakt. Over nutteloze dingen, zoals opmerkingen van wildvreemde mensen op facebook onder nieuwsberichten etc. Over politiek, klimaat... Dat je niks meer zelf mag beslissen in nederland vind hij, zonder dat iemand zich gekwetst voelt. Tere zielen.
*kuch kuch narcist kuch kuch*

Alles ligt aan anderen, hij weet alles beter, zodra het niet gaat zoals hij het wil is er hommeles. Dat is echt garantie voor een ongezonde relatie, zulke narcistische trekken.

Je kunt niet van hem verwachten dat hij gaat veranderen, want dat is hij echt niet van plan. Hoe graag je ook weer die leuke vent terug wilt. Dat gaat niet gebeuren, zeker niet als hij zelf niet inziet dat hij iets anders moet doen.
'Happiness is only real when shared'.
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:26
Nee, daar is hij veel relaxter. Alsnog heeft hij veel discussies met andere, omdat hij vaak vind dat hij dingen beter kan. Maar dit is eigenlijk binnen onze vriendengroep meer een grapje aan het worden onderling. Dat hij altijd de neiging heeft om tegen andere te zeggen dat hij het beter kan.

Zijn beste vrienden zien wel dat hij zich de laatste maanden over veel dingen druk maakt. Over nutteloze dingen, zoals opmerkingen van wildvreemde mensen op facebook onder nieuwsberichten etc. Over politiek, klimaat... Dat je niks meer zelf mag beslissen in nederland vind hij, zonder dat iemand zich gekwetst voelt. Tere zielen.
Kortom je man voelt zichzelf een hele vent alleen uit zijn prestaties blijkt dat het een complete loser is.
- hij zeikt iedereen af
- reageert zich af op een kind van 4
- gebruikt zijn vrouw als sloof
- etc etc etc

Ik hoop echt dat veilig thuis hierbij betrokken wordt. Als je wil blijven schakel hun dan op zijn minst in voor je kinderen. Je laat ze bewust in een onveilige situatie opgroeien.
Alle reacties Link kopieren
Narcist of geen narcist, hij is een klootzak die jullie kinderen blijvend beschadigt. En jij dus ook als je bij hem blijft.

Keihard, maar zo de waarheid.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 14:25
Ik durf niet te eisen dat we relatie therapie moeten nemen, zijn reactie is dan namelijk: Dan scheiden we er toch mee uit, als jij geen vertrouwen hebt in ons.
En dan durf ik dus weer niet door te pakken en te zeggen, we stoppen er mee,

Ik wil nog steeds vechten voor onze relatie, ik weet dat hij dat ook moet willen, ik weet dat ik het recht heb om te eisen dat hij mee in therapie moet. Maar als hij dat dus weigert is het een 2e klap in mijn gezicht, en ik ben nog niet bereid om de stekker er uit te trekken...
Lekker manipulatief, zeg! Zo herkenbaar.
Nu was ik in mijn relatie ook niet brandschoon qua vreemdgaan, maar ik wilde er na onze problemen wel aan werken. Hij was degene die geen professionele hulp wilde zoeken. En ook zei: "Dan houden we er toch mee op?" Wetende dat ik dat eigenlijk niet wilde.

Tot ik op een bepaald moment wel voor mezelf koos!
Alle reacties Link kopieren
doornroosje9 schreef:
21-11-2019 15:31
Narcist of geen narcist, hij is een klootzak die jullie kinderen blijvend beschadigt. En jij dus ook als je bij hem blijft.

Keihard, maar zo de waarheid.
Klopt hoor ik wil ook niet teveel met het labeltje gaan gooien, maar er komen wel een behoorlijk aantal kenmerken voorbij.
'Happiness is only real when shared'.
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:16
Ik durf er niet op te reageren omdat ik weet dat er dan een stort aan opmerkingen over me heen komt.

Ja mijn man is een eikel tegen de kinderen, hij wordt boos op ze als ze huilen, hij zit merendeel op zijn telefoon omdat hij rust verdient als hij klaar is met werken, hij doet fysiek werk en ik heb een kantoor baan.
Hij heeft ze niet met zijn handen aangeraakt maar heeft inderdaad weinig geduld, wordt boos en heeft vorige week tijdens een discussie met mij (die begon omdat onze dochter niet naar me luisterde toen ik iets vroeg en hij boos op haar werd) ''fijn he, nu hebben papa en mama ruzie door jou''

Dus ja, het is een eikel. Ja, ik ben een slechte moeder omdat ik bij hem blijf. Maar nee, zo was mijn man niet voordat we kinderen hadden en ook niet na de eerste. Wat nou als hij in een burn out zit of depressie, en nee hij wil zich er niet voor laten behandelen, maar wat nou als ik hem een laatste zetje geef?

Vorige week stuurde hij me nog; ik ben zo klaar met dit hele gebeuren, ik wil dit niet meer, Zak eerdaags door de grond, af en toe heb ik niet eens meer zin in het leven, kun je nagaan. Alleen maar gezever in en rond mijn level. We zijn weer terug bij af.

Waarom open je dit topic eigenlijk?
Je kan niks en je wil niks, wat verwacht je nu precies van ons?
Alle reacties Link kopieren
Jouw man gaat vreemd, doet naar tegen de kinderen, mishandelt jullie huisdier, en weigert elke verantwoordelijkheid voor zijn gezin en zijn rol daarin te nemen.

En dan ben jij bang dat je hem misschien tegen de haren in strijkt als je iets voorstelt om deze situatie te verbeteren?

Als het mijn man was geweest, en ik zou nog van hem houden, dan zou ik hem verplichten om hulp te zoeken. Dat zou echt de voorwaarde zijn om de relatie überhaupt nog een kans van slagen te geven. Geen zin? Dan koffers pakken en eruit. Want hoe vreselijk veel ik ook van mijn man zou houden; de kinderen en huisdier(en) zijn wel van afhankelijk voor een veilig thuis. En die veiligheid is er nu dus gewoon niet.
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:26
Nee, daar is hij veel relaxter. Alsnog heeft hij veel discussies met andere, omdat hij vaak vind dat hij dingen beter kan. Maar dit is eigenlijk binnen onze vriendengroep meer een grapje aan het worden onderling. Dat hij altijd de neiging heeft om tegen andere te zeggen dat hij het beter kan.

Zijn beste vrienden zien wel dat hij zich de laatste maanden over veel dingen druk maakt. Over nutteloze dingen, zoals opmerkingen van wildvreemde mensen op facebook onder nieuwsberichten etc. Over politiek, klimaat... Dat je niks meer zelf mag beslissen in nederland vind hij, zonder dat iemand zich gekwetst voelt. Tere zielen.
Tegen vrienden zal hij t niet doen, daar is hij gewoon veel te laf voor. Lekker afreageren op jonge kinderen en vrouw is natuurlijk veel makkelijker. Ik ben nu even hard maar jij bent net zo schuldig als hij als jij in deze relatie blijft!
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 14:31
Ik meen dit echt, ik zou willen dat ik een greintje van de ruggengraat had die jullie hebben, maar ik wil dit gewoon niet. Ik wil niet dat onze relatie stopt, ik wil niet dat hij zo met zichzelf worstelt.

En nee, zo was mijn man niet voor dat we kinderen hadden, nee zo was mijn man niet na de geboorte van onze eerste. Dit is pas echt sinds de geboorte van onze jongste...

Onze zoon is 1 maand na de geboorte ziek geworden, waarbij hij met spoed aan de beademing moest met bloedtransfusies... een hele heftige periode. Het lijkt wel alsof alles daartoe terug te herleiden is.
Vanaf dat moment is er iets geknapt. Bij hem, tussen ons.

Ik ben degene die makkelijk vrij kan krijgen, ik vind het ook helemaal niet erg om degene te zijn die met de kleintjes naar het ziekenhuis gaat, het huishouden doet, de zorgende rol heeft. Dat is niet mijn probleem. Het probleem is dat de sterke en standvastige partner die ik had nu veranderd is in een persoon waarbij niets goed genoeg is, de kinderen hem tot waanzin drijven en de liefde maar sporadisch aanwezig is.

Ik wil hem zo graag helpen maar hij laat het niet toe, er is bij hem geen probleem, zo ziet hij het tenminste.

Maar ik wil geen afscheid nemen, hoe harder ik me opstel... hoe harder hij wordt.
Och och och... wat heb jij veel te verstouwen en wat heb jij ook nog eens een lapzwans van een man. Want ja, dat is ie. En manipulatief ook.
Het lijkt mij dat dit het begin van het eind is. Je houdt dit echt nog wel eventjes vol, tot je inziet dat je maar één keer leeft en dat je echt voor jezelf moet kiezen.
En ik hoop dat dat moment snel komt.
Alle reacties Link kopieren
totallyfree schreef:
21-11-2019 15:18
Rennen, heel hard rennen. Voordat je kinderen krijgt die zoveel schade oplopen zoals ik en vele anderen. Ik ben begin 30 en nog steeds grote schade door mijn vader.
Ik ook. Ik moest huilen toen ik dit las.
Ben 41 maar het gaat nooit, nooit meer weg.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
the_Wicked_Witch schreef:
21-11-2019 15:35
Waarom open je dit topic eigenlijk?
Je kan niks en je wil niks, wat verwacht je nu precies van ons?
Geen idee, ik wilde vooral mijn verhaal delen, versterking zoeken.
Wat ik er uit heb gehaald is dat ik in ieder geval met 1 van mijn beste vriendinnen heb afgesproken voor vanavond, en het tegen haar ga vertellen, ze weet van mijn man zijn gedrag en dergelijke maar niet van het vreemdgaan.

Ik weet niet wat ik wil, of misschien eigenlijk wel en zoek ik steun, nee ik durf geen knopen door te hakken en ja ik ben giga bang voor de toekomst en inderdaad ik leef nog steeds in de wolk van hoop dat mijn man toch wil veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 14:42
Ik weet het, alleen volgens hem is het ''als de rest nu niet zo dom, stom of wat dan ook was, dan zou er niks aan de hand zijn''
Het ligt bijna altijd aan de ander. Als andere mensen zouden doen of handelen zoals hij dat zou doen dan was er niks aan de hand.
Misschien kun je hem eens voorhouden: "Als het áltijd aan de ander ligt, ben jij dan niet gewoon het probleem?"
Want dat is natuurlijk wel zo... als altijd de ander dom, stom, achterlijk of wat dan ook is dan ligt het echt aan jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Echt TO, praat er wel iemand over en hou op met je man beschermen tegend e mening van anderen. Hij is totaal niet loyaal aan jou en jullie kinderen. Ga je informeren hoe je dit netjes af kunt handelen, want je kunt er donder op zeggen dat hij het je hééél moeilijk gaat maken als je voor jezelf en het welzijn van je kinderen kiest en dan zie je gelijk hoe diep zijn liefde voor jou nou echt zit.
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:39
Geen idee, ik wilde vooral mijn verhaal delen, versterking zoeken.
Wat ik er uit heb gehaald is dat ik in ieder geval met 1 van mijn beste vriendinnen heb afgesproken voor vanavond, en het tegen haar ga vertellen, ze weet van mijn man zijn gedrag en dergelijke maar niet van het vreemdgaan.

Ik weet niet wat ik wil, of misschien eigenlijk wel en zoek ik steun, nee ik durf geen knopen door te hakken en ja ik ben giga bang voor de toekomst en inderdaad ik leef nog steeds in de wolk van hoop dat mijn man toch wil veranderen.
De enigen die veranderen zijn jij, de kinderen en dieren. Jij wordt alsmaar ongelukkiger en wanhopiger, de kinderen raken beschadigd en de dieren voelen de spanning en worden angstig bij een uithaal van man. Kortom, het hele huishouden loopt op de tenen vanwege je man.
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:39
Geen idee, ik wilde vooral mijn verhaal delen, versterking zoeken.
Wat ik er uit heb gehaald is dat ik in ieder geval met 1 van mijn beste vriendinnen heb afgesproken voor vanavond, en het tegen haar ga vertellen, ze weet van mijn man zijn gedrag en dergelijke maar niet van het vreemdgaan.

Ik weet niet wat ik wil, of misschien eigenlijk wel en zoek ik steun, nee ik durf geen knopen door te hakken en ja ik ben giga bang voor de toekomst en inderdaad ik leef nog steeds in de wolk van hoop dat mijn man toch wil veranderen.

Dan wordt het hoog tijd dat je in therapie gaat. Ik denk dat je hier weinig steun zult vinden, althans, ik vind er iets van dat jij je kinderen hieraan blootstelt omdat jij geen daadkracht hebt.
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:39
Geen idee, ik wilde vooral mijn verhaal delen, versterking zoeken.
Wat ik er uit heb gehaald is dat ik in ieder geval met 1 van mijn beste vriendinnen heb afgesproken voor vanavond, en het tegen haar ga vertellen, ze weet van mijn man zijn gedrag en dergelijke maar niet van het vreemdgaan.

Ik weet niet wat ik wil, of misschien eigenlijk wel en zoek ik steun, nee ik durf geen knopen door te hakken en ja ik ben giga bang voor de toekomst en inderdaad ik leef nog steeds in de wolk van hoop dat mijn man toch wil veranderen.
En je kinderen en hun gezondheid? Kan je niet sterk zijn voor hun? Of geloof je niet in de dramatische gevolgen voor hun psyche?
Alle reacties Link kopieren
Hij wil geen hulp omdat ie controle over jou wil houden, hij is gevaarlijk en je moet niet zomaar bij hem weggaan zonder plan en zonder dat anderen ervanaf weten.
Laat zoveel mogelijk mensen weten dat ie vreemdgaat en dat jullie problemen hebben en laat een goede vriend van hem met hem praten.
Alle reacties Link kopieren
o_o
:frusty:
:facepalm:
:nope:
:hamer:

Ik verspil hier geen energie meer aan.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
Alle reacties Link kopieren
Wikje2015 schreef:
21-11-2019 15:39
Geen idee, ik wilde vooral mijn verhaal delen, versterking zoeken.
Wat ik er uit heb gehaald is dat ik in ieder geval met 1 van mijn beste vriendinnen heb afgesproken voor vanavond, en het tegen haar ga vertellen, ze weet van mijn man zijn gedrag en dergelijke maar niet van het vreemdgaan.

Ik weet niet wat ik wil, of misschien eigenlijk wel en zoek ik steun, nee ik durf geen knopen door te hakken en ja ik ben giga bang voor de toekomst en inderdaad ik leef nog steeds in de wolk van hoop dat mijn man toch wil veranderen.
Ga dan lekker vanavond met je vriendin zitten, neem een wijntje en spui je ellende. En ga maar alvast wennen aan het idee dat die wolk loze lucht is en dat het vermijdelijke er gewoon aan zit te komen. Dat is vaak ook een proces. Wat ik je wil aanraden is om komende week nog eens al je reacties in dit topic te lezen alsof het van een vriendin is, wat zou je haar dan aanraden? Soms is het zinvol om even buiten de situatie te gaan staan om het allemaal wat beter te zien.

De kikker die niet goed werd behandeld:
als je een pan op het vuur zet en de kikker in het water doet, zal hij blijven zitten. Ook al wordt het steeds warmer en warmer en zal de kikker uiteindelijk dood gaan.
Als je de pan op het vuur zet, eerst het water laat koken en dan de kikker erin gooit, zal hij van schrik eruit springen.

Zo gaat dat ook met mishandeling/onwenselijk gedrag. Jij bent de eerste kikker, wij zijn de 2e kikker. Jij zit al te lang in dat pannetje en voelt je grenzen niet meer.
'Happiness is only real when shared'.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven