Relaties
alle pijlers
Ik kan bepaalde dingen uit mijn verleden maar niet vergeten
maandag 11 augustus 2008 om 13:51
Bepaalde dingen die in mijn verleden zijn gebeurd, kan ik maar niet loslaten en achter me laten, uit angst wat het me brengt. Op de eeen of andere manier is mijn verleden mijn excuus geworden voor het heden, maar het staat ook mijn relatie in de weg.
Ik merk dat mijn verleden weer heel erg opspeelt en dat komt allemaal bij mijn huidige vriend terecht. Ik ga weer tegen hem schreeuwen als hij 2 avonden niet thuis is geweest, ik ontvlam weer in woede en ik merk dat ik van binnen steeds bozer wordt. Nu zegt hij net aan de telefoon dat ik die buien ook aan mjn therapeute moet laten zien, maar dat durf ik niet. Daar ben ik altijd hartstikke rustig en praat ik over mjin angsten en onzekerheden, zonder ze uit te leven, wat ik thuis wel doe.
Thuis ben ik namelijk 10 x zo angstig en dan valt er echt niet meer op een normale manier met me te praten, ook voel ik nog heel erg veel pijn en haat van binnen wat betreft de dingen die zijn gebeurd. Ik kan op dit moment heel erg moeilijk vergeten en vergeven zit er al helemaal niet in. Ik koester nog steeds wrok tov m'n ex, ik geef hem de schuld van alles, dat ik me zo voel, dat ik geen kinderen heb kunnen krijgen, dat hij alles kapot heeft gemaakt, de relatie tussen mij en m'n ouders en dat ik opgenomen moest worden door zijn toedoen.
Het zijn op zich allemaal dingen die waar zijn, maar ik schiet er zo weinig mee op. Maar ik kan die dingen en die herinneringen en al die angsten en onzekerheden die erbij horen, niet uit mijn hoofd zetten, het gaat maar door in m'n hoofd en ik maak daardoor mijn huidige relatie ook kapot, omdat ik daarin niet meer geloof, door mijn verleden, ik geloof niet dat ik een normale, gewone man kan boeien, ik voel me daar te minderwaardig voor. Ik denk: eenmaal gebruikt door een verkeerde man, altijd gebruikt.
Ik merk dat mijn verleden weer heel erg opspeelt en dat komt allemaal bij mijn huidige vriend terecht. Ik ga weer tegen hem schreeuwen als hij 2 avonden niet thuis is geweest, ik ontvlam weer in woede en ik merk dat ik van binnen steeds bozer wordt. Nu zegt hij net aan de telefoon dat ik die buien ook aan mjn therapeute moet laten zien, maar dat durf ik niet. Daar ben ik altijd hartstikke rustig en praat ik over mjin angsten en onzekerheden, zonder ze uit te leven, wat ik thuis wel doe.
Thuis ben ik namelijk 10 x zo angstig en dan valt er echt niet meer op een normale manier met me te praten, ook voel ik nog heel erg veel pijn en haat van binnen wat betreft de dingen die zijn gebeurd. Ik kan op dit moment heel erg moeilijk vergeten en vergeven zit er al helemaal niet in. Ik koester nog steeds wrok tov m'n ex, ik geef hem de schuld van alles, dat ik me zo voel, dat ik geen kinderen heb kunnen krijgen, dat hij alles kapot heeft gemaakt, de relatie tussen mij en m'n ouders en dat ik opgenomen moest worden door zijn toedoen.
Het zijn op zich allemaal dingen die waar zijn, maar ik schiet er zo weinig mee op. Maar ik kan die dingen en die herinneringen en al die angsten en onzekerheden die erbij horen, niet uit mijn hoofd zetten, het gaat maar door in m'n hoofd en ik maak daardoor mijn huidige relatie ook kapot, omdat ik daarin niet meer geloof, door mijn verleden, ik geloof niet dat ik een normale, gewone man kan boeien, ik voel me daar te minderwaardig voor. Ik denk: eenmaal gebruikt door een verkeerde man, altijd gebruikt.
maandag 11 augustus 2008 om 13:59
Ik ken je verder niet uit andere topics, maar eh: als je bij de therapeut de gelukkige stabiele vrouw van de wereld speelt, terwijl je thuis de labiele huiler bent, helpt die therapie natuurlijk voor geen meter. Probeer het eens andersom, al is het alleen maar omdat het anders zo zonde is van je geld.
anoniem_69819 wijzigde dit bericht op 11-08-2008 14:09
Reden: spllng
Reden: spllng
% gewijzigd
maandag 11 augustus 2008 om 14:08
Ik denk dat we kunnen concluderen, dat je toch echt nog meer hulp nodig hebt. Niet om je af te vallen, maar om je iets duidelijk te maken. Je zit duidelijk nog lang niet goed genoeg in je vel. Er zijn nog teveel issues die je belemmeren in je dagelijkse functioneren, dus ik zou nog een therapie overwegen, wij kunnen je niet helpen.
maandag 11 augustus 2008 om 14:12
Josefientje, ik ben het eens met Julus. Dit kan niet via/op een forum; hier is zwaarder geschut nodig.
Kijk nog eens terug naar je andere topic en de goede tips die daar gegeven zijn. Zeker die van PrinsesOpDeErwt.
Zij is voorlopig met vakantie, maar het is wel duidelijk dat ze weer dezelfde tips zou geven. Dat geldt ook voor de andere mensen voor zover ze nog opnieuw de moeite gaan nemen om je te adviseren.
Hoop dat forum time-out je goed gedaan heeft en pak ajb èrgens de draad van therapie op, anders kun in 2009, 2010, 2011 etc. dezelfde topics openen als in 2008 zonder dat er ook maar een spat veranderd is.
En met je houding van 'ja maar....' bij elk advies kom je er ook niet. Je angst voor de zwaardte van de therapie zal deels best terecht zijn. Maar blijkbaar wil je ook niet blijven leven in de situatie zoals die nu is. En probeer het los te zien van je relatie. Jij moet eerst werken aan jezelf.
Kijk nog eens terug naar je andere topic en de goede tips die daar gegeven zijn. Zeker die van PrinsesOpDeErwt.
Zij is voorlopig met vakantie, maar het is wel duidelijk dat ze weer dezelfde tips zou geven. Dat geldt ook voor de andere mensen voor zover ze nog opnieuw de moeite gaan nemen om je te adviseren.
Hoop dat forum time-out je goed gedaan heeft en pak ajb èrgens de draad van therapie op, anders kun in 2009, 2010, 2011 etc. dezelfde topics openen als in 2008 zonder dat er ook maar een spat veranderd is.
En met je houding van 'ja maar....' bij elk advies kom je er ook niet. Je angst voor de zwaardte van de therapie zal deels best terecht zijn. Maar blijkbaar wil je ook niet blijven leven in de situatie zoals die nu is. En probeer het los te zien van je relatie. Jij moet eerst werken aan jezelf.
thee wijzigde dit bericht op 11-08-2008 14:15
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 11 augustus 2008 om 14:29
maandag 11 augustus 2008 om 14:30
quote:Julus schreef op 11 augustus 2008 @ 14:27:
Josefientje, wat wil je van ons? Wat zijn je bedoelingen met het openen van je topics? Want wij denken dat we je advies moeten geven, maar ik krijg de indruk dat het daar niet om gaat. Je vertelt je verhaal, en daar blijft het bij.Ze heeft in haar vorige topic aangegeven dat ze graag haar verhaal wil vertellen. Daarbij gaf ze aan dat ze helemaal geen advies wil. Ze wil gewoon vertellen wat haar dwarszit. Andere forummers gaven toen aan om een dagboek te gaan schrijven, maar dat vond ze geen goed idee, want haar dagboek las niemand, maar dit forum wel! Dus vandaar dat ze hier al haar ups en downs komt vermelden. Maar goed, inmiddels kan dat al weer helemaal veranderd zijn, maar de vorige keer wilde ze dat graag.
Josefientje, wat wil je van ons? Wat zijn je bedoelingen met het openen van je topics? Want wij denken dat we je advies moeten geven, maar ik krijg de indruk dat het daar niet om gaat. Je vertelt je verhaal, en daar blijft het bij.Ze heeft in haar vorige topic aangegeven dat ze graag haar verhaal wil vertellen. Daarbij gaf ze aan dat ze helemaal geen advies wil. Ze wil gewoon vertellen wat haar dwarszit. Andere forummers gaven toen aan om een dagboek te gaan schrijven, maar dat vond ze geen goed idee, want haar dagboek las niemand, maar dit forum wel! Dus vandaar dat ze hier al haar ups en downs komt vermelden. Maar goed, inmiddels kan dat al weer helemaal veranderd zijn, maar de vorige keer wilde ze dat graag.
...
maandag 11 augustus 2008 om 15:48
Het is precies vat Julie, je moet dingen niet willen vergeten, je moet ze verwerken en een plekje geven.
maar Josefientje, ik denk echt niet dat je hier de antwoorden gaat vinden.
Je zal echt heel hard met een psycholoog aan de gang moeten
De antwoorden die gegeven zijn in al je vorige topics komen ook niet aan, je wilt zo graag een oplossing
Als het je alleen om het vertellen was gegaan dan was een dagboek ook een oplossing geweest maar dat is het voor jou niet.
Oplossen zal je zelf moeten doen samen met hele goeie hulp van buitenaf
Heel veel sterkte!
maar Josefientje, ik denk echt niet dat je hier de antwoorden gaat vinden.
Je zal echt heel hard met een psycholoog aan de gang moeten
De antwoorden die gegeven zijn in al je vorige topics komen ook niet aan, je wilt zo graag een oplossing
Als het je alleen om het vertellen was gegaan dan was een dagboek ook een oplossing geweest maar dat is het voor jou niet.
Oplossen zal je zelf moeten doen samen met hele goeie hulp van buitenaf
Heel veel sterkte!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 11 augustus 2008 om 19:20
Nou, ik heb m'n masker maar es afgegooid bij de psychologe en ik heb haar gevraagd of ze me door wil sturen naar deeltijdtherapie, omdat ik zo dus niet meer verder kom.
Vriend is het ondertussen ook spuugzat en dat kan ik hem niet kwalijk nemen, hij zit ook opgescheept met een labiele vrouw die maar blijft steken in allerlei angsten en obsessies.
Volgende week dinsdag moet ik naar de psychiater voor andere medicijnen, want de oude werken waarschijnlijk niet meer.
Dus ik heb wel degelijk stappen gezet deze keer, ik was mezelf en de hele situatie spuug- en spuugzat. Telkens blijf ik op dezelfde manier reageren: schreeuwen en boos zijn en dat kan ik mezelf en mijn omgeving niet meer aandoen, dat is oud gedrag en dat moet ik gewoon afleren, dus nu geen bullshit meer en keihard aan mezelf gaan werken.
Vriend is het ondertussen ook spuugzat en dat kan ik hem niet kwalijk nemen, hij zit ook opgescheept met een labiele vrouw die maar blijft steken in allerlei angsten en obsessies.
Volgende week dinsdag moet ik naar de psychiater voor andere medicijnen, want de oude werken waarschijnlijk niet meer.
Dus ik heb wel degelijk stappen gezet deze keer, ik was mezelf en de hele situatie spuug- en spuugzat. Telkens blijf ik op dezelfde manier reageren: schreeuwen en boos zijn en dat kan ik mezelf en mijn omgeving niet meer aandoen, dat is oud gedrag en dat moet ik gewoon afleren, dus nu geen bullshit meer en keihard aan mezelf gaan werken.
maandag 11 augustus 2008 om 20:59
quote:josefientje12 schreef op 11 augustus 2008 @ 19:20:
Nou, ik heb m'n masker maar es afgegooid bij de psychologe en ik heb haar gevraagd of ze me door wil sturen naar deeltijdtherapie, omdat ik zo dus niet meer verder kom.
Vriend is het ondertussen ook spuugzat en dat kan ik hem niet kwalijk nemen, hij zit ook opgescheept met een labiele vrouw die maar blijft steken in allerlei angsten en obsessies.
Volgende week dinsdag moet ik naar de psychiater voor andere medicijnen, want de oude werken waarschijnlijk niet meer.
Dus ik heb wel degelijk stappen gezet deze keer, ik was mezelf en de hele situatie spuug- en spuugzat. Telkens blijf ik op dezelfde manier reageren: schreeuwen en boos zijn en dat kan ik mezelf en mijn omgeving niet meer aandoen, dat is oud gedrag en dat moet ik gewoon afleren, dus nu geen bullshit meer en keihard aan mezelf gaan werken.Heel goed Josefientje
Nou, ik heb m'n masker maar es afgegooid bij de psychologe en ik heb haar gevraagd of ze me door wil sturen naar deeltijdtherapie, omdat ik zo dus niet meer verder kom.
Vriend is het ondertussen ook spuugzat en dat kan ik hem niet kwalijk nemen, hij zit ook opgescheept met een labiele vrouw die maar blijft steken in allerlei angsten en obsessies.
Volgende week dinsdag moet ik naar de psychiater voor andere medicijnen, want de oude werken waarschijnlijk niet meer.
Dus ik heb wel degelijk stappen gezet deze keer, ik was mezelf en de hele situatie spuug- en spuugzat. Telkens blijf ik op dezelfde manier reageren: schreeuwen en boos zijn en dat kan ik mezelf en mijn omgeving niet meer aandoen, dat is oud gedrag en dat moet ik gewoon afleren, dus nu geen bullshit meer en keihard aan mezelf gaan werken.Heel goed Josefientje
