Ik maak het mezelf zo moeilijk.. Onzekerheid in de relatie

18-08-2019 12:13 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal.. Alweer.
Ik moet van mezelf afschrijven, want ikzelf weet er geen raad meer mee. Bij voorbaat weet ik dat ik vreselijk overdrijf, me gek maak om niks en een behoorlijke schop onder de kont nodig heb. Maar ookal weet ik het, ben ik (nu,zelf) voor mijn gevoel in staat om niks te doen.

Laatst heb ik een topic geplaatst over de pil https://forum.viva.nl/relaties/emotion ... #p30248943 dat dat de boosdoener kan zijn van al mijn negatieve gevoelens. Hiermee ben ik ook gestopt (de emoties zijn nu tijdelijk nog erger because menstruatie..) en ga ik nu aankijken of mijn emoties daar anders van worden. Maar dat gaat
natuurlijk allemaal niet van zelf, ik weet dat ik aan mezelf moet werken.

Ik voel me vreselijk. Vooral als ik niet samen ben met mijn vriend. Ik wil dan heel graag aan mijn allerdaagse taken komen, maar in plaats daar van ga ik de hele tijd nadenken en maar wachten totdat ik weer iets van hem hoor (Dit is super ongezond, ik weet het). Afspreken met vriendinnen doe ik niet veel, de afstand is iets te groot en als ik dat doe vind ik het jammer omdat het een extra avondje met mijn vriend kon zijn (Dit hou ik natuurlijk alleen voor mezelf).

En dat allemaal terwijl (schrik niet!) we met elkaar de afgelopen maanden bijna dagelijks hebben geslapen, samen weg zijn geweest en nog regelmatig dagen met elkaar doorbrengen. Toch blijven de tranen komen zodra ik weet dat ik of hij naar huis moeten (alleen als hij dit niet ziet) en het aftellen van de uurtjes kan beginnen.

Hij heeft zijn eigen leven, daar ben ik oprecht heel blij mee!En hele lieve vrienden waarmee hij ook af en toe mee uitgaat. Maar toch is er iets dat zodra ik hoor dat hij iets gaat doen, dan krijg ik een korte gemene pijnlijke steek in mijn buik en word ik weer gek in mezelf: ''Die jongen is dus niet helemaal gek op je, anders bleef die met jou. Jij doet dat toch ook voor hem.. Hij vind je dus niet meer leuk!''.. Dit is toch idioot? Ik vind dat elke jongen zijn eigen vrijdheid heeft, maar toch spreekt mijn lichaam(?) mij tegen.

Zo maak ik me nog natuurlijk druk om alle andere dingen. Maar daar wil ik hier niemand mee lastig vallen. Ik vond het heel fijn om dit uitgetypt te hebben, en hopelijk heeft iemand raad. Ik schrik er zelf van als ik het zo lees...
Een schop onder de kont? JA! dat heb ik nodig, misschien zelfs nog meer.
Of is praten met de huisarts ook geen stom idee?

Binnenkort start ik met mijn opleiding. Dan is hij hopelijk geen 'mijn hele leven' meer, en kan ik me vooral bezig houden met school. Ik zie dit nu als een soort van therapie/bezigheid voor de toekomst. Oprecht?

Heel erg bedankt voor het lezen <3
Dus je laat al je vriendinnen vallen voor het geval hij iets met jou wil gaan doen. Je bent jaloers als hij wel iets met zijn vrienden onderneemt, terwijl je ondertussen al bijna als een Siamese tweeling aan elkaar vastgeplakt zit.
Je klinkt vreselijk beklemmend en dat gaat op termijn je relatie om zeep helpen.
Jouw gedrag is erg ongezond, een schop onder je kont gaat niet helpen, personele hulp waarschijnlijk wel.
En jouw gedrag staat los van het gebruik van de pil.
Alle reacties Link kopieren
Nou Alice, dit klinkt natuurlijk niet gezond. Als je toch naar de huisarts gaat voor een gesprek over de pil, misschien kun je dan ook bespreken dat je emotioneel niet heel stabiel bent? Ik heb wel een tip voor de tussentijd. Je zegt dat je zit te wachten tot je weer wat van hem hoort. Spreek je nooit meteen iets af bij het afscheid? Als je weet dat je hem toch binnenkort weer ziet dan hoef je niet te huilen en te stressen en kun je weer even een eigen leven leiden als hij er niet is.
Verder zou ik het zelf vréselijk vinden als mijn vriend om me zou huilen en wachten tot ik weer app. Wat een belasting voor hem. Dit kan niet goed gaan To. Doe er wat aan, is mijn welgemeende advies.
Alle reacties Link kopieren
Je weet dat je vreselijk overdrijft.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
TanteNina schreef:
18-08-2019 12:28
Nou Alice, dit klinkt natuurlijk niet gezond. Als je toch naar de huisarts gaat voor een gesprek over de pil, misschien kun je dan ook bespreken dat je emotioneel niet heel stabiel bent? Ik heb wel een tip voor de tussentijd. Je zegt dat je zit te wachten tot je weer wat van hem hoort. Spreek je nooit meteen iets af bij het afscheid? Als je weet dat je hem toch binnenkort weer ziet dan hoef je niet te huilen en te stressen en kun je weer even een eigen leven leiden als hij er niet is.
Verder zou ik het zelf vréselijk vinden als mijn vriend om me zou huilen en wachten tot ik weer app. Wat een belasting voor hem. Dit kan niet goed gaan To. Doe er wat aan, is mijn welgemeende advies.
Dan leg je het probleem bij hem neer, hij moet het dus maar oplossen. Dat maakt het niet minder beklemmend voor hem, eerder erger.
Bovendien wéét ze dat ze hem 'binnenkort' weer ziet, ze zitten zo'n beetje aan elkaar vast gekleefd.
Ik zou toch nog maar eens een babbeltje met de ha houden, dit is echt niet gezond.
Life is a bitch (and I'm helping her).
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je dit echt moet gaan bespreken met de huisarts en wellicht verwijst hij je door. Ik denk dat praten met een professional geen slecht idee zou zijn. Misschien ben je extreem afhankelijk of heb je verlatingsangst. Lijkt me iig heel naar voor je, sterkte!
Alle reacties Link kopieren
@SilverShadow Bedankt voor je reactie!
Laten vallen niet perse. We spreken al uberhaupt weinig af omdat iedereen het heel druk heeft en wegens de afstand. Volgende week vrijdag gaan we iets doen eindelijk!(En het initiatief kwam deze keer van mij :) ) Maar toch zie ik er een beetje tegenop, juist door mijn bovengenoemde reden (En dat wil ik niet). Maar ik weet zeker dat zodra we weer allemaal samen bij elkaar zijn, het best gezellig kan worden. Net als vroeger (Want bij mijn vorige vriend was ik totaal het tegenovergestelde).

@TanteNina bedankt! Ik weet dat dit gedrag me nergens naar toe gaan leiden. Als we iets afspreken, heb ik het inderdaad veel minder.

@Himalaya Ik weet het echt heel goed. Daarom wil ik er graag aan werken. Het lijkt nu allemaal op een automatische piloot te gaan, waar ik gewoon weg (nu) geen invloed over heb.
Alle reacties Link kopieren
Grobbekuiken_ schreef:
18-08-2019 12:34
Dan leg je het probleem bij hem neer, hij moet het dus maar oplossen. Dat maakt het niet minder beklemmend voor hem, eerder erger.
Bovendien wéét ze dat ze hem 'binnenkort' weer ziet, ze zitten zo'n beetje aan elkaar vast gekleefd.
Ik zou toch nog maar eens een babbeltje met de ha houden, dit is echt niet gezond.
En dat is echt totaal niet wat ik wil, hem beklemmen of claimen. Ik weet hoe schadelijk dit kan zijn. Daarom hou ik dit ook allemaal in me. En misschien voelt het van me afschrijven hier daarom zo fijn.
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft dat je binnenkort start met een opleiding en dat je daar dan ook meer mee bezig zult zijn.
Dat is prima, maar heb je niets waar je NU mee bezig kunt gaan? Spreek juist wel af met vriendinnen, ook al wonen ze wat verder weg. Daar zou ik als vriend zijnde alleen maar blij mee zijn, dit klinkt wel heel benauwend.

Wat deed je voordat vriend in je leven was? Leuke hobbies? Sporten? Schilderen? Wel met vriendinnen afspreken? Lezen? Pak dat weer op.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
Ben je niet ziekelijk verliefd?
Probeer de situatie in de hand te houden door toch ook soms met vriendinnen af te spreken.
Als je er eenmaal bent is het ook wel leuk, al is die drang er.
Zet soms jouw gedachten op 0.
Even resetten.
Verlies jezelf niet in een ander.
Geniet van je verliefdheid. :-o ;)
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Geef externe factoren (pil, menstruatie) niet de schuld van dit gedrag.

Als je binnenkort een opleiding begint, wat doe je dan nu?

Je hebt zelf een situatie gecreëerd waarin je jezelf afhankelijk van hem opstelt, werk er aan deze situatie los te laten.

En ik zou zeker naar de huisarts gaan!
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
Alle reacties Link kopieren
:hug:

Gewoon even een knuffel voor jou, TO.
Alle reacties Link kopieren
Je bent NIET je emoties.

Je voelt je op een bepaalde manier en je denkt dat je daar je gedrag op moet aanpassen, maar dat is niet zo. Je kunt gewoon met vriendinnen afspreken als je dat wat lijkt. Of andere dingen doen die verstandig zijn en die je graag wilt doen - als je je maar niet zo zou voelen.

Ik heb het idee dat je gevoelens behoorlijk met je aan de loop gaan, ook omdat jij denkt dat als je je op een bepaalde manier voelt, je daar dan je gedrag op moet aanpassen. Je lichaam spreekt je niet tegen, dat zijn je emoties die op hol zijn geslagen en jij bent er zelf ook nog, om dat een halt toe te roepen.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Verlatingsangst. Ik denk dat je het beste zelf kan kijken waar dat vandaan komt en via de huisarts hulp zoeken. Er is therapie voor verlatingsangst. En het kan echt heel naar zijn.
Hallo, nu ik dit zo lees klinkt het wel heftig. Ik zou een bezoekje brengen aan de huisarts en kijken of er iets aan te doen valt. Ik zou ook met je vriend hierover praten, of juist met je vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken het probleem. Met mijn huidige partner heb ik dit ook gehad. Ik vond het ook altijd moeilijk om zonder hem wat te gaan doen en als hij alleen met vrienden weg wilde kon ik er letterlijk echt misselijk en van de kaart van zijn. Ik voelde mij schuldig als ik met anderen dan hem afsprak, terwijl hij zoiets heeft van: we zijn geen siamese tweeling....Nu heb ik juist meer de behoefte om ook lekker op mijzelf te zijn,niet dat ik niet graag bij hem ben hoor, maar als je met 2 a 3 man altijd in een klein huis zit, is het wel eens fijn om even wat tijd en ruimte voor je zelf te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Als je je nu inhoud, houdt dat op een gegeven moment niet op. Dan ga je zelf kapot, of barst je tegen hem en kan dat behoorlijk schrikken zijn.

Als je tijdig hulp zoekt (via de huisarts zoals anderen al zeiden) denk ikzelf dat dat goed is. Je laat in ieder geval ook aan je vriend zien dat je er bovenop zit.
Alle reacties Link kopieren
Hi Alice,

Wat vervelend dat jij je zo voelt allereerst. Ik merk aan je bericht dat je er eigenlijk ook niet blij mee bent dat je je zo voelt.

Het advies dat ik je zou willen geven is om echt jezelf terug te proberen te vinden, hoe lastig het ook klinkt. Natuurlijk is het super leuk om samen met je vriend te zijn en alles te delen maar op deze manier is er een kans dat je hem ‘verstikt’ iets wat je natuurlijk niet wilt.

Probeer erover te praten met andere mensen en probeer te bedenken welke dingen je leuk vind of vond voordat je met hem samen was. Misschien dat je deze dingen nog steeds leuk vind, maar er bestaat natuurlijk ook een kans dat je hele andere dingen leuk vind. Stuur een vriendin een berichtje en praat bij. Er zijn meerdere mensen die hier ervaringen mee hebben en om advies vragen is natuurlijk nooit verkeerd, iedereen kijkt overal anders tegenaan.

Maar het allerbelangrijkste is denk ik nog wel dat je moet proberen om jezelf weer leuk te vinden en van jezelf te gaan houden.

Ik hoop dat je hiermee wat kan en dat je jezelf weer terug gaat vinden.
Alle reacties Link kopieren
[quote=Grobbekuiken_ post_id=30284893 time=1566124455 user_id=358968]
Dan leg je het probleem bij hem neer, hij moet het dus maar oplossen.

Nee, dat zeg ik dus niet. Ik leg het niet bij hem neer. Wat jij bedoelt, denk ik, is dat dit het probleem niet oplost. En dat zeg ik ook. Maar het kan wat rust geven zolang het probleem er nog is.
Alle reacties Link kopieren
Alice2706 schreef:
18-08-2019 12:41
En dat is echt totaal niet wat ik wil, hem beklemmen of claimen. Ik weet hoe schadelijk dit kan zijn. Daarom hou ik dit ook allemaal in me. En misschien voelt het van me afschrijven hier daarom zo fijn.
Hoi, goed dat je hier je verhaal doet.
Zoals je al vertelt reageer je ongewenst op je vriends afwezigheid, het liefst wil je in vrijheid een relatie met hem hebben maar dit lukt je niet.
Je vertelde ook dat je in een vorige relatie het omgekeerde was. Bedoel je daarmee dat je het toen prima vond als je vriend zelf dingen deed in zijn leven en je miste hem ook niet zo erg zoals je nu je partner doet?

Ik zou therapie zoeken voor je problemen (psycholoog, psychotherapeut)
Omdat je behoeften nooit vervult raken. Dit blijft maar doorgaan en hoe vaak je je vriend ook ziet, het helpt niet in jouw bevrediging.
Uiteindelijk gaat dit ook niet over jouw vriend maar over jezelf.
Diep in jou zit iets wat niet vervuld kan worden.

Houd het niet in je! Dat is niet gezond. Je moet er hulp voor zoeken.
Anders word je een soort van lopende tijdbom
Alle reacties Link kopieren
Ben je ook (verlatings)angstig in andere situaties/relaties?

Ik zou in therapie gaan, je denkwijze vreet jezelf op en het is erg ongezond. Uiteindelijk gaat zoiets je relatie kapot maken.
Lees het boek "Verslaafd aan liefde" van Jan Geurtz.
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
18-08-2019 13:21
:hug:

Gewoon even een knuffel voor jou, TO.
Zo lief! :)
ramy72 schreef:
19-08-2019 19:17
Lees het boek "Verslaafd aan liefde" van Jan Geurtz.
Ik ben er inmiddels aan begonnen. Erg bedankt voor de tip!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor al jullie reacties. Het zou dan toch iets betekenen zodra iedereen zegt dat een bezoekje aan de huisarts niet verkeerd is..
Maar nogmaals ik heb echt heel veel aan de reacties hier. Blijk toch dat dit gevoel redelijk ongezond is. En ookal gaat het nu op dit moment weer wat beter, ben ik bang dat het weer gauw terugvalt.

Nogmaals heel erg bedankt <3

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven