Ik vertrouw mijn partner niet

Goedeavond allemaal,

Ik ben een bekende forummer maar hiervoor een ander account aangemaakt. Waar ik normaal jullie van advies probeer te voorzien heb ik het nu zelf nodig, ben namelijk ten einde raad.

Ik ben al 8 jaar samen met mijn partner, samen hebben we 2 jonge kinderen.
2 jaar geleden ben ik er voor het eerst achter gekomen dat mijn vriend niet zo loyaal is als hij beweert. Hij heeft dus meerdere keren contact gehad met vrouwen, waarbij gesprekken werden gewist maar ik dan bewijs in bijv belgeschiedenis vond. Of toch een onbewaakt moment van hem en hij dan zijn sporen was vergeten te wissen. Ik weet niet of er ooit iets lijfelijks is gebeurd of het bij chats en bellen is gebleven. Anyway, seksueel getinte gesprekken is niet oke, na die tijd vertrouw ik hem niet meer. Ik merk dat ik kortaf ben richting hem, hem altijd wantrouw, altijd mezelf afvraag of hij nu wel of niet de waarheid spreekt. Ik baal van mezelf, want zo wil ik niet zijn. Ben ook geen controlerend type, heb ik zelfs een hekel aan. Maar helaas ziet onze relatie er vandaag de dag wel uit. Nu tot overmaat van ramp er ook nog achter gekomen dat hij op een datingsite zit, daar met vrouwen chat. Vooralsnog onschuldig maar dat is gewoon een kwestie van tijd denk ik dan.
Ik wil eigenlijk rust. Rust in mijn hoofd en huis, ben boos op hem, zoveel emoties tegelijk.
We hebben 2 jonge kinderen, ze zijn dol op hun vader, het idee dat ik ons gezin uit elkaar haal doet me pijn. Kan ik het wel alleen? Red ik het financieel wel? Zoveel zorgen en daarom terughoudend in wat te doen. Al weet ik dat het met mijn vertrouwen in hem nooit meer goed zal komen helaas, daarvoor is teveel gebeurd.
Ik ben zo verdrietig, waarom zo je relatie om zeep helpen?
Sorry voor het lange verhaal en bedankt voor jullie tijd

Ik heb jullie advies of misschien wel schop onder mijn kont nodig.

Liefs,

Dank jullie wel, wat een lieve fijne reacties dat doet mij heel goed


Hij is vooral boos nu, want hij wilde eraan werken blabla.... maar dat zal nooit werken als ik hem controleer en inspecteer en triest gedrag vertoon, aldus hem. Het is lastig en ben verdrietig maar ik weet dat dit de beste keuze is. En nu hij de schuld bij mij probeert te leggen dat sterkt mij alleen maar in mijn besluit want ik denk dan, hoe kun je dat nou doen terwijl JIJ degene bent die allés op het spel gezet heeft....