Relaties
alle pijlers
Ik voel me in de zeik genomen..
woensdag 23 oktober 2019 19:32
OK mijn laatste topic hierover.
Een tijd geleden heb ik een topic gemaakt over mijn ex die contact zocht. De desbetreffende ex en ik hadden elkaar 2,5 jaar niet gesproken. en 3 jaar niet gezien (real life)
Ik heb deze jongen nooit vergeten. En altijd nog een soort van in de gaten gehouden. (zover dat ging)
Hij had een psychose gehad zat in opname toen hij contact zocht 6 maanden geleden.
We hebben de afgelopen maanden veel gebeld. Ik wachtte steeds tot hij belde zodat ik mezelf niet kon verliezen en door kon slaan. Op zich hielp dat wel aangezien hij meestal wel frequent belde en volgens een bepaald patroon. soms week het iets af dan merkte ik wel wat paniek aan mezelf. Aangezien hij zich zwak voelde en weinig te doen had tijdens herstel denk ik dat dat een van de redenen is hij mij wel een leuke bezigheid vond.
In die maanden heeft hij veel verschillende dingen gezegd over wat ie wilde met zijn leven trouwen/kinderen blabla. (schijnt bij zon psychose te horen je van hak naar tak gaat tijdens herstel ) Voor mij was dit emotioneel wel zwaar omdat ik elk woord wat hij zei serieus nam. Maar goed hij was redelijk afhankelijk naar me dus ik heb me er doorheen weten te slepen.
Alleen sinds vorige maand is er een ommekeer. Hij belt minder. Nu blijkt dat hij verslaafd is aan FIFA20 spelen. op eind is met het herstel (hij mag er weg is even wachten op het vinden van een woning), en wellicht meer prikkels nodig heeft. Nou prima maar toch vind ik het jammer dat het van paar keer per week bellen tot bijna elke dag. naar amper bellen gaat. (1 keer per week) echter kan ik ook zijn FB zien en zie hem dan bijv wel actief meiden hun profielfoto liken die ze net uploaden. Waardoor ik helaas een keer uit mijn slof ben gegaan en hem uitgescholden heb. Helaas is de machtsverhouding toen een soort van omgedraaid en voel ik me nu meer de gene die contact zoekt.
Nu is hij op vakantie, en ipv dat hij mij belt of een bericht stuurt hoor ik niets van ''hey ben aangekomen tis leuk hier'' nee helemaal niets..... wel zie ik hem meiden liken op fb op vakantie dus dan denk ik als je dat meer prioriteit vind hebben dan de meid die jou maanden lang gesteund heeft tijdens je opname tijd ff iets te laten weten van hoe et is. Dat vind ik zeer teleurstellend.
BTW ik weet dat dat stalken heel slecht is wat ik doe en de manier van afmeten.
Vervolgens heb ik hem zelf wat gestuurd en hier reageerde hier op met normale antwoorden. helaas kon ik het niet laten om sneer te zetten en ik zei ''je laat weinig horen wel''
dit las hij en negeerde hij waarop ik expres zei ''je wil geen contact meer?''
Waarop hij chaggerijnig zei: Ik ben op vakantie
Vervolgens zei ik ''ja niet per se nu maar de afgelopen tijd. je zegt nooit wat liefs''
Dat negeert hij ook.
Kijk ik weet dat het kansloos is dat ik zoveel waarde hecht aan contact terwijl ik hem jaren niet gezien heb en gedraag ik me of het 2 maanden geleden is. Maar ik voel me toch van soort bedonderd. Alsof ik alleen goed was om hem te laten herstellen en nu hij bijna uit opname is en nog even een vakantietje pakt etc. Ik ineens naar de achtergrond gesmeten wordt. Dat vind ik gewoon tegenvallen. Anderzijds was ik de gene die niet wilde afspreken. ( angststoornis etc) Dus kan ik ook niet hem gaan claimen.
Enerzijds zou ik het contact zo graag platonisch houden en af en toe elkaar wat laten horen. Anderzijds ga ik er weer zoveel harder in dan hij en is hij een egoïstische klootzak.
Wellicht wordt dit gedrag van hem alleen maar ergens als hij volledig stopt met medicijnen.
Ik vind het zoo jammer dat het nu toch weer zo eindigd ik denk dat ik hoop had dat hij zich altijd afhankelijk (qua frequent contact) naar me op zou stellen. Maar nu blijkt het dus alweer zo klote te gaan dat ik me gebruikt voel voor zijn zwakke periode.
Ik vind dit ook onjuiste moment om contact af te breken aangezien ik hem nu gesteund heb en nu gaat het beter met hem en slechter met mij en nu moet ik dan afstand doen... Qua ego voel ik me dus ook slecht.
En ik heb me ook echt ontzettend laten kennen want sta weer als een puppy te kwispelen voor zijn aandacht terwijl hij me afwijst. Andersom stond ik afgelopen maanden altijd voor hem klaar. (online gezien dan wel afspraakje durfde ik nog niet aan )
Verder spelen er nog andere dingen die me stress opleveren in mijn leven waardoor ik extra vatbaar ben voor zijn gedrag.
Ik weet dat ik het hem ook moet gunnen om zijn leven op te bouwen. Maar toch voel ik me weer zo verdomd triest en heb ik het idee ik me laten kennen heb. Ook ben ik idd nog jaloers. Vandaar ik die facebook acties ''afmeet''
Sorry ik klink misschien wat verward maar voel me ontzettend uitgebrand qua emoties door de hele situatie. Wat kan ik nu het beste doen? En snappen jullie mijn gevoel of loop ik te dramatiseren.
Het heeft ook zon openeind, waarin hij weer de macht heeft en ik de kansloze ben. Terwijl ik hem door deze tijd heb proberen heen te slepen. Nu zit ik weer in de afwachtende positie terwijl hij verder leeft...…..
Een tijd geleden heb ik een topic gemaakt over mijn ex die contact zocht. De desbetreffende ex en ik hadden elkaar 2,5 jaar niet gesproken. en 3 jaar niet gezien (real life)
Ik heb deze jongen nooit vergeten. En altijd nog een soort van in de gaten gehouden. (zover dat ging)
Hij had een psychose gehad zat in opname toen hij contact zocht 6 maanden geleden.
We hebben de afgelopen maanden veel gebeld. Ik wachtte steeds tot hij belde zodat ik mezelf niet kon verliezen en door kon slaan. Op zich hielp dat wel aangezien hij meestal wel frequent belde en volgens een bepaald patroon. soms week het iets af dan merkte ik wel wat paniek aan mezelf. Aangezien hij zich zwak voelde en weinig te doen had tijdens herstel denk ik dat dat een van de redenen is hij mij wel een leuke bezigheid vond.
In die maanden heeft hij veel verschillende dingen gezegd over wat ie wilde met zijn leven trouwen/kinderen blabla. (schijnt bij zon psychose te horen je van hak naar tak gaat tijdens herstel ) Voor mij was dit emotioneel wel zwaar omdat ik elk woord wat hij zei serieus nam. Maar goed hij was redelijk afhankelijk naar me dus ik heb me er doorheen weten te slepen.
Alleen sinds vorige maand is er een ommekeer. Hij belt minder. Nu blijkt dat hij verslaafd is aan FIFA20 spelen. op eind is met het herstel (hij mag er weg is even wachten op het vinden van een woning), en wellicht meer prikkels nodig heeft. Nou prima maar toch vind ik het jammer dat het van paar keer per week bellen tot bijna elke dag. naar amper bellen gaat. (1 keer per week) echter kan ik ook zijn FB zien en zie hem dan bijv wel actief meiden hun profielfoto liken die ze net uploaden. Waardoor ik helaas een keer uit mijn slof ben gegaan en hem uitgescholden heb. Helaas is de machtsverhouding toen een soort van omgedraaid en voel ik me nu meer de gene die contact zoekt.
Nu is hij op vakantie, en ipv dat hij mij belt of een bericht stuurt hoor ik niets van ''hey ben aangekomen tis leuk hier'' nee helemaal niets..... wel zie ik hem meiden liken op fb op vakantie dus dan denk ik als je dat meer prioriteit vind hebben dan de meid die jou maanden lang gesteund heeft tijdens je opname tijd ff iets te laten weten van hoe et is. Dat vind ik zeer teleurstellend.
BTW ik weet dat dat stalken heel slecht is wat ik doe en de manier van afmeten.
Vervolgens heb ik hem zelf wat gestuurd en hier reageerde hier op met normale antwoorden. helaas kon ik het niet laten om sneer te zetten en ik zei ''je laat weinig horen wel''
dit las hij en negeerde hij waarop ik expres zei ''je wil geen contact meer?''
Waarop hij chaggerijnig zei: Ik ben op vakantie
Vervolgens zei ik ''ja niet per se nu maar de afgelopen tijd. je zegt nooit wat liefs''
Dat negeert hij ook.
Kijk ik weet dat het kansloos is dat ik zoveel waarde hecht aan contact terwijl ik hem jaren niet gezien heb en gedraag ik me of het 2 maanden geleden is. Maar ik voel me toch van soort bedonderd. Alsof ik alleen goed was om hem te laten herstellen en nu hij bijna uit opname is en nog even een vakantietje pakt etc. Ik ineens naar de achtergrond gesmeten wordt. Dat vind ik gewoon tegenvallen. Anderzijds was ik de gene die niet wilde afspreken. ( angststoornis etc) Dus kan ik ook niet hem gaan claimen.
Enerzijds zou ik het contact zo graag platonisch houden en af en toe elkaar wat laten horen. Anderzijds ga ik er weer zoveel harder in dan hij en is hij een egoïstische klootzak.
Wellicht wordt dit gedrag van hem alleen maar ergens als hij volledig stopt met medicijnen.
Ik vind het zoo jammer dat het nu toch weer zo eindigd ik denk dat ik hoop had dat hij zich altijd afhankelijk (qua frequent contact) naar me op zou stellen. Maar nu blijkt het dus alweer zo klote te gaan dat ik me gebruikt voel voor zijn zwakke periode.
Ik vind dit ook onjuiste moment om contact af te breken aangezien ik hem nu gesteund heb en nu gaat het beter met hem en slechter met mij en nu moet ik dan afstand doen... Qua ego voel ik me dus ook slecht.
En ik heb me ook echt ontzettend laten kennen want sta weer als een puppy te kwispelen voor zijn aandacht terwijl hij me afwijst. Andersom stond ik afgelopen maanden altijd voor hem klaar. (online gezien dan wel afspraakje durfde ik nog niet aan )
Verder spelen er nog andere dingen die me stress opleveren in mijn leven waardoor ik extra vatbaar ben voor zijn gedrag.
Ik weet dat ik het hem ook moet gunnen om zijn leven op te bouwen. Maar toch voel ik me weer zo verdomd triest en heb ik het idee ik me laten kennen heb. Ook ben ik idd nog jaloers. Vandaar ik die facebook acties ''afmeet''
Sorry ik klink misschien wat verward maar voel me ontzettend uitgebrand qua emoties door de hele situatie. Wat kan ik nu het beste doen? En snappen jullie mijn gevoel of loop ik te dramatiseren.
Het heeft ook zon openeind, waarin hij weer de macht heeft en ik de kansloze ben. Terwijl ik hem door deze tijd heb proberen heen te slepen. Nu zit ik weer in de afwachtende positie terwijl hij verder leeft...…..
donderdag 24 oktober 2019 20:08
Je hebt ook veel te veel tijd om zoveel na te denken hè. Ik hoop dat de h.a. je echt snel verder helpt en raad je toch echt aan om meer naar buiten te gaan. Wandelingetje van 5 minuten, elke dag opbouwen, steeds wat langer, en minder online.
Zoveel beter voor je geest. En ga met je moeder wat leuks doen.
Uiteindelijk kun je zo je leven njiet blijven leven natuurlijk. Tijd voor actie. En laat die gast met rust, blok hem, je hebt al je tijd en aandacht voor jezelf nodig.
Zoveel beter voor je geest. En ga met je moeder wat leuks doen.
Uiteindelijk kun je zo je leven njiet blijven leven natuurlijk. Tijd voor actie. En laat die gast met rust, blok hem, je hebt al je tijd en aandacht voor jezelf nodig.
donderdag 24 oktober 2019 20:14
Das nog wel mooie leeftijd 20 jaar. Niet zo erg. Wilde dat ik dat nog was.viva-amber schreef: ↑24-10-2019 20:04Ik heb op rond mijn 20ste ook een jaar terug naar huis gegaan. Heb je geen hobby of interesse die je met mensen deelt?
Nee niet speciaal iets passievol. Wellicht gaat al mijn tijd naar obsessies.
donderdag 24 oktober 2019 20:16
Ja dat klopt idd! En ook de week voor de ongesteldheid word ik vaak extra gaar en ontbreekt alles aan rationeel denken. Probeer daar ook bewust van te zijn. Wandelen heeft wel iets helends idd. verrichtg geen wonderen maar wat weljustagirly schreef: ↑24-10-2019 20:08Je hebt ook veel te veel tijd om zoveel na te denken hè. Ik hoop dat de h.a. je echt snel verder helpt en raad je toch echt aan om meer naar buiten te gaan. Wandelingetje van 5 minuten, elke dag opbouwen, steeds wat langer, en minder online.
Zoveel beter voor je geest. En ga met je moeder wat leuks doen.
Uiteindelijk kun je zo je leven njiet blijven leven natuurlijk. Tijd voor actie. En laat die gast met rust, blok hem, je hebt al je tijd en aandacht voor jezelf nodig.
Ja ik dacht dat blokken misschien te hard is voor mezelf. en te duidelijk voor hem. Wilde negeren. Niet helemaal eerlijk misschien. Maar hij negeert ook mijn gevoel.
vrijdag 25 oktober 2019 00:48
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
vrijdag 25 oktober 2019 02:21
Je bent je zelf al verloren alleen al om het feit dat je op hem zat te wachten.Lucifer2018 schreef: ↑23-10-2019 19:39Hij had een psychose gehad zat in opname toen hij contact zocht 6 maanden geleden.
We hebben de afgelopen maanden veel gebeld. Ik wachtte steeds tot hij belde zodat ik mezelf niet kon verliezen en door kon slaan.
Wat interesseerd je zo in hem? Want je bent verslaafd aan hem.
En waar ben je bang voor? (Misschien al antwoord gegeven maar niet alles door gelezen)
Het is goed dat je hulp zoekt want dit is niet meer normaal. Doe het ook echt want je maakt je leven nu echt heel erg moeilijk.
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 25 oktober 2019 07:53
Ze wil geen hulp, ze heeft dit al heel lang, ze zoekt het ook niet in zichzelf, de topic titel zegt het al volgens haar neemt een jongen haar in de maling, die jongen heeft er weinig mee te maken al met al, ze projecteert haar obsessie ergens op en blijft maar doorgaan, ze komt hier alleen om er eindeloos over door te emmeren, ze kan mooi praten en doet net of ze inzicht heeft in haar probleem en er iets aan gaat doen, de huisarts is helemaal niet gebeld denk ik, maar ze wil lekker veilig in een gehucht bij haar ouders leven met een sneue obsessie over een gozer die niks van haar wil.05-2019 schreef: ↑25-10-2019 02:21Je bent je zelf al verloren alleen al om het feit dat je op hem zat te wachten.
Wat interesseerd je zo in hem? Want je bent verslaafd aan hem.
En waar ben je bang voor? (Misschien al antwoord gegeven maar niet alles door gelezen)
Het is goed dat je hulp zoekt want dit is niet meer normaal. Doe het ook echt want je maakt je leven nu echt heel erg moeilijk.
vrijdag 25 oktober 2019 08:47
Heel erg jammer want het zou voor TO beter zijn om het in te gaan zien en te accepteren dat ze hulp nodig heeft. Want dat heeft ze ook echt nodig. Het is helemaal niet erg om juist hulp te gaan zoeken op momenten dat het hard nodig blijkt te zijn. Vaak zit er ook nog een soort van schaamte aan vast.MissMaran schreef: ↑25-10-2019 07:53Ze wil geen hulp, ze heeft dit al heel lang, ze zoekt het ook niet in zichzelf, de topic titel zegt het al volgens haar neemt een jongen haar in de maling, die jongen heeft er weinig mee te maken al met al, ze projecteert haar obsessie ergens op en blijft maar doorgaan, ze komt hier alleen om er eindeloos over door te emmeren, ze kan mooi praten en doet net of ze inzicht heeft in haar probleem en er iets aan gaat doen, de huisarts is helemaal niet gebeld denk ik, maar ze wil lekker veilig in een gehucht bij haar ouders leven met een sneue obsessie over een gozer die niks van haar wil.
To je hebt het ook steeds over je leeftijd maar wat heeft die in principe ermee te maken?
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 25 oktober 2019 20:14
Nee! Gewoon nee to! Je klinkt als een verslaafde die "af en toe een shot" kan geen kwaad zegt... Je wilt gewoon weten of ie je nog appt... Je hoopt dat ie je gaat missen als je hem gaat negeren en opeens weer achter je aan komt...Desperatewomen schreef: ↑24-10-2019 20:16
Ja ik dacht dat blokken misschien te hard is voor mezelf. en te duidelijk voor hem. Wilde negeren. Niet helemaal eerlijk misschien. Maar hij negeert ook mijn gevoel.
Er is niks goeds aan deze gozer... hij is psychiatrisch patiënt, hij heeft je mishandeld , hij behandelt je slecht...
Blok hem gewoon nu. Dat is niet hard voor jezelf. Dat is eindelijk eens eens keer iets normaals doen...
En praat met je ouders... stop met cammen. En ga naar de huisarts. Zo snel mogelijk.
maandag 28 oktober 2019 18:47
De angst van ouderdom omdat ik dus tegen de 30 loop en nooit echt geleefd heb altijd issues met obsessies en extreme onzekerheden.05-2019 schreef: ↑25-10-2019 08:47Heel erg jammer want het zou voor TO beter zijn om het in te gaan zien en te accepteren dat ze hulp nodig heeft. Want dat heeft ze ook echt nodig. Het is helemaal niet erg om juist hulp te gaan zoeken op momenten dat het hard nodig blijkt te zijn. Vaak zit er ook nog een soort van schaamte aan vast.
To je hebt het ook steeds over je leeftijd maar wat heeft die in principe ermee te maken?
Dus bang mijn waarde verlies op elke vlak. Veel (trauma) stress.
maandag 28 oktober 2019 18:49
Klopt dat klopt wat je zegt. Maar omdat hij me dit geflikt heeft is mij ego heel broos. En omdat hij mij ook gebruikt heeft voor zijn ego. negeer ik hem liever zodat ik misschien meer kracht uit de berichten haal dat het hem toch nog beetje boeit. (geen idee of hij überhaupt wat laat horen omdat het nu beter met hem gaat en misschien mij niet meer nodig heeft)abracadabra schreef: ↑25-10-2019 20:14Nee! Gewoon nee to! Je klinkt als een verslaafde die "af en toe een shot" kan geen kwaad zegt... Je wilt gewoon weten of ie je nog appt... Je hoopt dat ie je gaat missen als je hem gaat negeren en opeens weer achter je aan komt...
Er is niks goeds aan deze gozer... hij is psychiatrisch patiënt, hij heeft je mishandeld , hij behandelt je slecht...
Blok hem gewoon nu. Dat is niet hard voor jezelf. Dat is eindelijk eens eens keer iets normaals doen...
En praat met je ouders... stop met cammen. En ga naar de huisarts. Zo snel mogelijk.
maandag 28 oktober 2019 18:54
De angst zit hem vooral in het volledig loslaten dus de controle uithanden moeten geven...…. niet meer weten wat hij doet, met hoeveel meisjes en welke. Dat hij misschien een andere meid krijgt, trouwt en kind krijgt.
Bang dat als ik ooit weer een terugval krijg naar die obsessie ik schrik van wat ik allemaal niet weet.
Ik denk stiekem dat '''hoop hebben'' iets heel slecht is.
In begin gaf hij me heel erg het idee dat hij me nodig had dat vond ik erg fijn. Nu is dat steeds minder. En ik weet dat schizofrenie ook een ziekte is van vallen en opstaan, maar ik wil niet enkel in zijn leven nodig zijn als hij zich weer op moet trekken aan iemand. Want zo voelt het nu. Ik ben enkel goed zodra hij neer gegaan is.
Bang dat als ik ooit weer een terugval krijg naar die obsessie ik schrik van wat ik allemaal niet weet.
Ik denk stiekem dat '''hoop hebben'' iets heel slecht is.
In begin gaf hij me heel erg het idee dat hij me nodig had dat vond ik erg fijn. Nu is dat steeds minder. En ik weet dat schizofrenie ook een ziekte is van vallen en opstaan, maar ik wil niet enkel in zijn leven nodig zijn als hij zich weer op moet trekken aan iemand. Want zo voelt het nu. Ik ben enkel goed zodra hij neer gegaan is.
dinsdag 29 oktober 2019 10:37
Ach kom op... je liegt tegen jezelf... je weet dat je geen kracht uit zijn berichten gaat halen... je gaat dan gewoon weer keihard in de val lopen...Desperatewomen schreef: ↑28-10-2019 18:49Klopt dat klopt wat je zegt. Maar omdat hij me dit geflikt heeft is mij ego heel broos. En omdat hij mij ook gebruikt heeft voor zijn ego. negeer ik hem liever zodat ik misschien meer kracht uit de berichten haal dat het hem toch nog beetje boeit. (geen idee of hij überhaupt wat laat horen omdat het nu beter met hem gaat en misschien mij niet meer nodig heeft)
En je blijft met hem bezig...
Wil je eigelijk wel beter worden?
dinsdag 29 oktober 2019 10:47
Ik denk dat jullie helemaal niet in elkaars leven moeten zijn.Desperatewomen schreef: ↑28-10-2019 18:54In begin gaf hij me heel erg het idee dat hij me nodig had dat vond ik erg fijn. Nu is dat steeds minder. En ik weet dat schizofrenie ook een ziekte is van vallen en opstaan, maar ik wil niet enkel in zijn leven nodig zijn als hij zich weer op moet trekken aan iemand. Want zo voelt het nu. Ik ben enkel goed zodra hij neer gegaan is.
Jullie maken elkaar niet sterker, beter of leuker, jullie halen juist het beroerdste in elkaar naar boven.
Ga met een psycholoog praten als je bang bent dat je je beste jaren aan het vergooien bent aan een obsessie.
Ik denk namelijk niet dat je daar ver naast zit. Actie TO! En niet in de richting van die ex. Maak van 'Desperate Women' een 'Strong Woman' of 'Growing Woman'.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 29 oktober 2019 20:27
De enige die jouw gevoel nu negeert, ben jij zelf. Het is duidelijk dat je jezelf niet genoeg waard vindt. Je denkt in termen als hij die een nieuwe vriendin krijgt, een kind met een ander, etc. Zulke dingen moeten enorm pijnlijk voor je zijn, want hoe giftig deze relatie ook is, je geeft blijkbaar wel om hem. En om het gevoel dat hij je geeft, dat hij je nodig heeft. Heb ik je zien schrijven ergens tussen de reacties. Als je echt van hem en vooral van JEZELF houdt dan stop je hiermee. Dan ga je werken aan jezelf. Ik voel me dikwijls klote over mezelf en angstig in mijn relatie, maar ik bezoek een therapeut en werk aan mijn problemen. Ook als je de relatie niet nu van plan bent te verbreken of stopt hem berichten te sturen, zoek nú hulp. Werk aan jezelf. Misschien ben je nu nog niet ver genoeg om hem los te laten, maar zie je tijdens je therapie uiteindelijk in dat dit het beste is voor iedereen. Zoek hulp en open je ogen, je kan niet eeuwig op deze manier leven als je nu doet.Desperatewomen schreef: ↑24-10-2019 20:16Ja dat klopt idd! En ook de week voor de ongesteldheid word ik vaak extra gaar en ontbreekt alles aan rationeel denken. Probeer daar ook bewust van te zijn. Wandelen heeft wel iets helends idd. verrichtg geen wonderen maar wat wel
Ja ik dacht dat blokken misschien te hard is voor mezelf. en te duidelijk voor hem. Wilde negeren. Niet helemaal eerlijk misschien. Maar hij negeert ook mijn gevoel.
Openheid en eerlijkheid bij een therapeut, zelfs over de dingen waarover je je het diepst schaamt, dat gaat jou helpen om beter in je vel te komen. Niets anders.
dinsdag 29 oktober 2019 22:59
Kom op je loopt tegen de 30 zeg je je doet alsof je leven voorbij is.
Ik kom net uit een gigantische giftige relatie waar ik geestelijk en financieel, emotioneel misbruikt ben.
Maar op een gegeven moment is het genoeg en moet je kiezen voor jezelf. Ik heb toen ook hulp gezocht. Hoe moeilijk ik het ook had en hoe erg ik me ook schaamde en hoe bang ik was ik was het waard.
Je vergooit je tijd en je kan beter de tijd aan jezelf besteden en zorgen dat je weer blij kunt zijn met jezelf en je angsten onder controle krijgt.
Ik ben mijn angsten en schaamte tegemoet gegaan en ik weet ik moet heel hard aan mezelf werken maar ik verdien het om weer gelukkig te zijn met mezelf waarom jij Niet?
Maar dat moet je jezelf gunnen!
Ik kom net uit een gigantische giftige relatie waar ik geestelijk en financieel, emotioneel misbruikt ben.
Maar op een gegeven moment is het genoeg en moet je kiezen voor jezelf. Ik heb toen ook hulp gezocht. Hoe moeilijk ik het ook had en hoe erg ik me ook schaamde en hoe bang ik was ik was het waard.
Je vergooit je tijd en je kan beter de tijd aan jezelf besteden en zorgen dat je weer blij kunt zijn met jezelf en je angsten onder controle krijgt.
Ik ben mijn angsten en schaamte tegemoet gegaan en ik weet ik moet heel hard aan mezelf werken maar ik verdien het om weer gelukkig te zijn met mezelf waarom jij Niet?
Maar dat moet je jezelf gunnen!
Blijf in jezelf geloven !
woensdag 30 oktober 2019 08:27
ik denk niet dat ze om hem geeft, volgens mij is ze niet zo goed in geven om iets of iemand...
we hebben het over een obsessie en de verslaving aan die obsessie
hij is ook maar de tool waarmee ze zichzelf afleid van de kans dat ze anders iets nuttigs doet met haar leven
iemand waar ze haar eigenwaarde liever aan ophangt
we hebben het over een obsessie en de verslaving aan die obsessie
hij is ook maar de tool waarmee ze zichzelf afleid van de kans dat ze anders iets nuttigs doet met haar leven
iemand waar ze haar eigenwaarde liever aan ophangt
Lorem Ipsum
woensdag 30 oktober 2019 08:46
Deze man is slechts een invulling van haar leven. Ze heeft niemand. En ze heeft ook niets. Geen vrienden, geen hobby’s, geen werk. Ik vermoed dat hij het enige contact is wat ze heeft.turquasi schreef: ↑30-10-2019 08:27ik denk niet dat ze om hem geeft, volgens mij is ze niet zo goed in geven om iets of iemand...
we hebben het over een obsessie en de verslaving aan die obsessie
hij is ook maar de tool waarmee ze zichzelf afleid van de kans dat ze anders iets nuttigs doet met haar leven
iemand waar ze haar eigenwaarde liever aan ophangt
Ze zou al die energie die ze in die kansloze man stopt, kunnen stoppen in werk. Desnoods vrijwilligerswerk. Ze klaagt alleen maar, maar doet helemaal niets om het op te lossen. Dan moet het klagen onderhand wel stoppen.