Relaties
alle pijlers
Ik voel me onder druk gezet om aan kinderen te beginnen
woensdag 25 november 2020 18:05
Zoals de titel al aangeeft: ik merk dat er steeds meer aan me gevraagd wordt wanneer er kinderen komen. De situatie is er: allebei een master inmiddels, koophuis, vaste baan, noem maar op.
Mijn tante heeft inmiddels al drie kleinkinderen en op een of andere manier vinden zij en mijn moeder het nodig om aan elkaar te concurreren. Tante geeft af en toe steken onder de gordel, als: ‘wil Charlotte eigenlijk wel kinderen?’ Waarop mijn moeder dan antwoordt: ‘natuurlijk, maar nu zijn ze er nog niet klaar voor.’ Waarop mijn tante dan weer zegt dat het het mooiste is in het leven, zelfs mooier dan zelf kinderen hebben. Dit negeert mijn moeder dan, maar ik merk dat ze het vervelend vindt, omdat ze zelf ook graag die omarol zou vervullen.
Mijn moeder laat regelmatig vallen dat ze het geweldig zou vinden om oma te worden. Ik ben er op dit moment totaal niet klaar voor en eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik er ooit aan wil beginnen. In ieder geval niet binnen nu en 5 jaar. Ik ben gewoon niet echt een moedertype (vind ik zelf) en die kriebels die sommige vrouwen hebben bij het zien van een baby, heb ik nooit gehad. Dit heb ik haar ooit uitgelegd. Toen kreeg ik een sneer over dat er meer is in het leven dan reizen en lol maken en dat op een gegeven moment je leven serieus moet worden. Bij haar was het het mooiste wat haar ooit overkomen was. Toen was het gesprek over. Sindsdien staan we ineens weer bij de babykleding van de Hema en moet ik horen hoe schattig het allemaal wel niet is. Krijg ik van die stille hints waar ik weinig op mag zeggen.
Ik weet dat ik me niet zo moet voelen, maar soms voel ik me toch als een teleurstelling. Voor mijn moeder, maar ook voor mezelf. Alsof ik iets mis wat veel anderen wel hebben, namelijk een hele sterke kinderwens. Het is er gewoon (nu) niet.
Hoe ga ik hiermee om?
Mijn tante heeft inmiddels al drie kleinkinderen en op een of andere manier vinden zij en mijn moeder het nodig om aan elkaar te concurreren. Tante geeft af en toe steken onder de gordel, als: ‘wil Charlotte eigenlijk wel kinderen?’ Waarop mijn moeder dan antwoordt: ‘natuurlijk, maar nu zijn ze er nog niet klaar voor.’ Waarop mijn tante dan weer zegt dat het het mooiste is in het leven, zelfs mooier dan zelf kinderen hebben. Dit negeert mijn moeder dan, maar ik merk dat ze het vervelend vindt, omdat ze zelf ook graag die omarol zou vervullen.
Mijn moeder laat regelmatig vallen dat ze het geweldig zou vinden om oma te worden. Ik ben er op dit moment totaal niet klaar voor en eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik er ooit aan wil beginnen. In ieder geval niet binnen nu en 5 jaar. Ik ben gewoon niet echt een moedertype (vind ik zelf) en die kriebels die sommige vrouwen hebben bij het zien van een baby, heb ik nooit gehad. Dit heb ik haar ooit uitgelegd. Toen kreeg ik een sneer over dat er meer is in het leven dan reizen en lol maken en dat op een gegeven moment je leven serieus moet worden. Bij haar was het het mooiste wat haar ooit overkomen was. Toen was het gesprek over. Sindsdien staan we ineens weer bij de babykleding van de Hema en moet ik horen hoe schattig het allemaal wel niet is. Krijg ik van die stille hints waar ik weinig op mag zeggen.
Ik weet dat ik me niet zo moet voelen, maar soms voel ik me toch als een teleurstelling. Voor mijn moeder, maar ook voor mezelf. Alsof ik iets mis wat veel anderen wel hebben, namelijk een hele sterke kinderwens. Het is er gewoon (nu) niet.
Hoe ga ik hiermee om?
woensdag 25 november 2020 18:10
Maak het niet zo zwaar en laat je dit niet aanpraten. Je bent al helemaal geen uitleg verschuldigd. Je hebt nu geen behoefte aan kinderen. In de toekomst kijken ken je niet, dus of die behoefte wel of niet komt zie je vanzelf.
Ik ben bewust kinderloos. Ik heb mij nooit onder druk gezet gevoel. Mijn schoonmoeder vond het niet leuk, ik vind dat vooral haar probleem.
Ik ben bewust kinderloos. Ik heb mij nooit onder druk gezet gevoel. Mijn schoonmoeder vond het niet leuk, ik vind dat vooral haar probleem.
woensdag 25 november 2020 18:12
Mijn moeder kon ook al doen, al had ze zelf al wel een aantal kleinkinderen. Ik ben eens heel stellig geweest dat ze niet zo moet zeuren en ik mijn eigen keuzes maak.
In die tijd wilde ik ook geen kinderen. Daarvoor wel, maar er is een periode geweest dat ik echt "voor mezelf" leefde. Lange werkdagen, veel borrels, in mijn eentje weekendjes weg ect. Inmiddels is dat anders en ben ik zwanger van de eerste. Maar, omdat man en ik dat willen, niet omdat onze moeders dat zo leuk vinden. Zij zijn namelijk niet degenen die de hele nacht met een ziek kind op zijn straks
Bedenk ook, het is niet jouw taak om je moeder gelukkig te maken. Misschien krijg je ooit nog een kinderwens, misschien niet. Alles is goed, zo lang jij er maar achter staat.
In die tijd wilde ik ook geen kinderen. Daarvoor wel, maar er is een periode geweest dat ik echt "voor mezelf" leefde. Lange werkdagen, veel borrels, in mijn eentje weekendjes weg ect. Inmiddels is dat anders en ben ik zwanger van de eerste. Maar, omdat man en ik dat willen, niet omdat onze moeders dat zo leuk vinden. Zij zijn namelijk niet degenen die de hele nacht met een ziek kind op zijn straks
Bedenk ook, het is niet jouw taak om je moeder gelukkig te maken. Misschien krijg je ooit nog een kinderwens, misschien niet. Alles is goed, zo lang jij er maar achter staat.
woensdag 25 november 2020 18:17
Euhhh, ik snap je niet zo TO.
Heb me wat kinderen betreft nooit onder druk laten zetten door wie dan ook. Zo'n ingrijpende keuze is van mij (en man) verder niemand. Verder kan iedereen op zijn kop gaan staan.
Hier komen ze er niet. Punt.
Heb me wat kinderen betreft nooit onder druk laten zetten door wie dan ook. Zo'n ingrijpende keuze is van mij (en man) verder niemand. Verder kan iedereen op zijn kop gaan staan.
Hier komen ze er niet. Punt.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 25 november 2020 18:17
woensdag 25 november 2020 18:20
Heel duidelijk zijn richting moeder:
1. Dat je dat gepush heel vervelend en kwetsend vindt
2. Dat dit niet een beslissing van haar is maar van je man en jij
3. Dat je totaal geen kinderwens hebt
En dat het zou kunnen zijn dat er geen kinderen komen en dat dat ook prima is
4. Als ze zelf zo graag oma wil worden had ze zelf wellicht meer kinderen moeten nemen (voorzover je enig kind bent en sorry voor de term ‘ nemen’)
Mijn tweede dochter zei me toen ze 16 jaar was; ik denk niet dat je van mij kleinkinderen krijgt.
1. Dat je dat gepush heel vervelend en kwetsend vindt
2. Dat dit niet een beslissing van haar is maar van je man en jij
3. Dat je totaal geen kinderwens hebt
En dat het zou kunnen zijn dat er geen kinderen komen en dat dat ook prima is
4. Als ze zelf zo graag oma wil worden had ze zelf wellicht meer kinderen moeten nemen (voorzover je enig kind bent en sorry voor de term ‘ nemen’)
Mijn tweede dochter zei me toen ze 16 jaar was; ik denk niet dat je van mij kleinkinderen krijgt.
beetje vrolijk en lief zijn voor elkaar helpt echt!
woensdag 25 november 2020 18:24
Je mond opendoen en je moeder gewoon resoluut afkappen? Ik wil geen kinderen. Wen er maar aan. Zelfs als je ze wel ooit zou willen zou ik dat nu wel zo stellig melden.
Dan houdt het namelijk meestal wel vanzelf een keer op. Anders niet.
En ja belachelijk dat jij dat moet doen maar er zijn nu eenmaal heel veel bekrompen mensen die hun wensen en normen de hele tijd aan anderen ( en het liefst hun kinderen/familie) moeten opdringen.
Kunnen zelf helaas niet bedenken dat vervelend is en dat mensen wel eens een ander pad voor ogen kunnen hebben. Helaas.
Dan houdt het namelijk meestal wel vanzelf een keer op. Anders niet.
En ja belachelijk dat jij dat moet doen maar er zijn nu eenmaal heel veel bekrompen mensen die hun wensen en normen de hele tijd aan anderen ( en het liefst hun kinderen/familie) moeten opdringen.
Kunnen zelf helaas niet bedenken dat vervelend is en dat mensen wel eens een ander pad voor ogen kunnen hebben. Helaas.
woensdag 25 november 2020 18:44
woensdag 25 november 2020 18:51
Simpel: je moeder heeft geleerd dat ze een reactie (verbaal of non-verbaal) van je krijgt als ze dit soort opmerkingen maakt en hints geeft. Eigenlijk ben je dan een beetje emotioneel chantabel.
Heel infantiel maar ja ook oudere mensen doen dat. Als je moeder jouw grenzen niet begrijpt, misschien het wat drastischer aanpakken: "het is mijn leven en ík bepaal of ik kinderen wil of niet. Ik ben jou en de rest van de familie geen verantwoording schuldig. Je mag het hier niet meer over hebben. Als jij hier over door blijft gaan, dan neem ik afstand van jou."
Stop die emotionele chantage door veel duidelijker naar haar toe te zijn.
Heel infantiel maar ja ook oudere mensen doen dat. Als je moeder jouw grenzen niet begrijpt, misschien het wat drastischer aanpakken: "het is mijn leven en ík bepaal of ik kinderen wil of niet. Ik ben jou en de rest van de familie geen verantwoording schuldig. Je mag het hier niet meer over hebben. Als jij hier over door blijft gaan, dan neem ik afstand van jou."
Stop die emotionele chantage door veel duidelijker naar haar toe te zijn.
woensdag 25 november 2020 18:55
Ah.... TO, ik vind het oprecht heel vervelend voor je. Ik snap wel dat je er van baalt, net of jij en jouw leven nu niet goed genoeg is.
Dus even voor de duidelijkheid, jij bent goed zoals je bent. Al zou je jouw hele leven rond willen reizen, feesten, op een strandje gaan liggen chillen, dan is dat prima. Wil je je storten op een carrière. Ook prima. Wil je van alles wat? Ook prima. Wil je een groot gezin? Prima. Wil je geen kinderen? Ook prima. Zolang het allemaal niet illigaal is, is het mij prima (niet dat mijn mening uberhaupt relevant is).
Wat ik zou doen, is tegen jouw moeder zeggen dat ze niet moet zeuren als ze er over begint. Gewoon niet accepteren. Niet mee gaan kijken bij kinderkleding (of haar meetrekken naar de wijnsectie of zo). Geef ook aan dat het sneu is dat zij en je tante blijkbaar net zo belangrijk zijn als het aantal kleinkinderen dat ze hebben. En voor al dat jij jouw eigenwaarde en een leuk leven niet ophangt aan hetgeen een ander heeft bereikt, maar dat jij dat gewoon voor jezelf een leuk regelt. Dat ze jou gewoon moet waarderen zoals jij bent.
Ik weet niet of je broers of zussen hebt? Zo wel, zeg dat ze daar moet zeuren. Zo nee, wijs haar erop dat het nogal stom is om maar te gokken dat dát ene kind voor kinderen gaat (al begrijp ik dat er een reden kan zijn dat het bij één is gebleven).
Maar voor nu...
Dus even voor de duidelijkheid, jij bent goed zoals je bent. Al zou je jouw hele leven rond willen reizen, feesten, op een strandje gaan liggen chillen, dan is dat prima. Wil je je storten op een carrière. Ook prima. Wil je van alles wat? Ook prima. Wil je een groot gezin? Prima. Wil je geen kinderen? Ook prima. Zolang het allemaal niet illigaal is, is het mij prima (niet dat mijn mening uberhaupt relevant is).
Wat ik zou doen, is tegen jouw moeder zeggen dat ze niet moet zeuren als ze er over begint. Gewoon niet accepteren. Niet mee gaan kijken bij kinderkleding (of haar meetrekken naar de wijnsectie of zo). Geef ook aan dat het sneu is dat zij en je tante blijkbaar net zo belangrijk zijn als het aantal kleinkinderen dat ze hebben. En voor al dat jij jouw eigenwaarde en een leuk leven niet ophangt aan hetgeen een ander heeft bereikt, maar dat jij dat gewoon voor jezelf een leuk regelt. Dat ze jou gewoon moet waarderen zoals jij bent.
Ik weet niet of je broers of zussen hebt? Zo wel, zeg dat ze daar moet zeuren. Zo nee, wijs haar erop dat het nogal stom is om maar te gokken dat dát ene kind voor kinderen gaat (al begrijp ik dat er een reden kan zijn dat het bij één is gebleven).
Maar voor nu...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 25 november 2020 18:56
Je zou het gesprek kunnen aangaan dat je de `stille hints` niet prettig vindt omdat je geen sterke kinderwens hebt en het niet haar keuze is of en wanneer er kinderen komen, maar de jouwe. Een sneer maken is echt niet okay.
Je bent zeker niet de enige, want er zijn ook boven de 30 veel mensen die echt geen kinderen willen of voor wie het geen must is. De laatste groep is natuurlijk weinig in beeld.
Zelf vind ik het ook geen must. Als ik op een dag wakker word, en 50 ben zonder kind ben ik ook gelukkig. Voor mij zit geluk niet in een bepaalde baan, relatie of gezinsvorm, maar in heel andere dingen. Tijd voor hobby's, ontwikkeling, vrienden en rust vind ik ook belangrijk, en ik weet dat veel vrouwen met kinderen dat niet hebben. Ik heb mijn moeder verteld dat ze niet hoeft te rekenen op kleinkinderen.
Je bent zeker niet de enige, want er zijn ook boven de 30 veel mensen die echt geen kinderen willen of voor wie het geen must is. De laatste groep is natuurlijk weinig in beeld.
Zelf vind ik het ook geen must. Als ik op een dag wakker word, en 50 ben zonder kind ben ik ook gelukkig. Voor mij zit geluk niet in een bepaalde baan, relatie of gezinsvorm, maar in heel andere dingen. Tijd voor hobby's, ontwikkeling, vrienden en rust vind ik ook belangrijk, en ik weet dat veel vrouwen met kinderen dat niet hebben. Ik heb mijn moeder verteld dat ze niet hoeft te rekenen op kleinkinderen.
woensdag 25 november 2020 18:59
Op mij komt dat over als TO dan erg gaat verdedigen en haar moeder zo nog meer munitie geeft om mee te gaan schieten ("Ja-maar").belinda30 schreef: ↑25-11-2020 18:56Je zou het gesprek kunnen aangaan dat je de `stille hints` niet prettig vindt omdat je geen sterke kinderwens hebt en het niet haar keuze is of en wanneer er kinderen komen, maar de jouwe. Een sneer maken is echt niet okay.
Je bent zeker niet de enige, want er zijn ook boven de 30 veel mensen die echt geen kinderen willen of voor wie het geen must is. De laatste groep is natuurlijk weinig in beeld.
Zelf vind ik het ook geen must. Als ik op een dag wakker word, en 50 ben zonder kind ben ik ook gelukkig. Voor mij zit geluk niet in een bepaalde baan, relatie of gezinsvorm, maar in heel andere dingen. Tijd voor hobby's, ontwikkeling, vrienden en rust vind ik ook belangrijk, en ik weet dat veel vrouwen met kinderen dat niet hebben. Ik heb mijn moeder verteld dat ze niet hoeft te rekenen op kleinkinderen.
Ik zou niet zo gaan verdedigen als ik TO was. Ze hoeft zich naar haar moeder om geen enkele reden te verdedigen voor de keuzes die ze in haar leven maakt. Als moeders dit blijft doen, dan
woensdag 25 november 2020 19:00
Huh? De vraag van je tante klinkt niet als een sneer hoor... dan die opmerking van je moeder: hoezo natuurlijk wil ze wel kinderen?? Alsof dat de enige smaak is....CharlotteCcc schreef: ↑25-11-2020 18:05Tante geeft af en toe steken onder de gordel, als: ‘wil Charlotte eigenlijk wel kinderen?’ Waarop mijn moeder dan antwoordt: ‘natuurlijk, maar nu zijn ze er nog niet klaar voor'
woensdag 25 november 2020 19:03
Gewoon je eigen ding doen. Als jij die wens nu niet hebt, hoeft niemand daar iets van te vinden.
Niet langer subtiel ergens op reageren, het mag best duidelijk zijn.
En als het dan toch maar blijft gebeuren gewoon eens opstappen als ze er wéér over begint. Kijken of het helpt als je een statement maakt.
Niet langer subtiel ergens op reageren, het mag best duidelijk zijn.
En als het dan toch maar blijft gebeuren gewoon eens opstappen als ze er wéér over begint. Kijken of het helpt als je een statement maakt.
woensdag 25 november 2020 19:08
Ja, dat vooral. Tante hangt er alles aan op en voelt zich dan beter dan moeder, maar dat is het probleem van de moeder. Die moet dat niet bij haar dochter gaan neerleggen.
