Ik wil duidelijkheid over mijn relatie

Hallo allemaal,

Ik schrijf hier, omdat ik graag duidelijkheid wil over mijn relatie. Er zijn vele dingen gebeurd en het verhaal zou veel te lang worden.
Ik zal daarom ook alleen een samenvatting geven en uiteraard kunnen jullie mij om verdere details vragen. Mocht een vriendin mij om raad vragen, dan zou mijn antwoord zijn dat ze hem moet verlaten. Helaas is het niet zo makkelijk om dit tegen mijzelf te zeggen en daarom wil ik ook jullie advies. Weggaan of nog samen blijven vechten?

Ik (25) ben een aantal jaren geleden voor mijn vriend (30) naar Spanje vertrokken. Hij is Nederlands en ik heb hem ontmoet tijdens een vakantie. Ik heb het enorm naar mijn zin in Spanje, ik heb leuke vrienden en een goede baan. Het enige dat tegenzit, is hoe de relatie op dit moment gaat. Vanaf het begin af aan hebben we al vele ruzies, maar we hebben ze altijd op kunnen lezen en we bleven nooit lang boos op elkaar. Na een tijdje is mijn vriend zijn baan verloren en ik heb een jaar voor ons gezorgd. Hij had geen spaarrekening en alles kwam op mijn schouders terecht. In deze tijd heb ik veel stress gekregen en daardoor werd ik ook geen leuke vriendin. Vriend kwam in een soort van depressie terecht en roken en gamen was het enige dat hij nog echt leuk vond. Omdat ik veel aan het werk was, was hij wel diegene die het huishouden deed en altijd zorgde dat het avondeten klaarstond als ik thuis kwam. Hij hield er ook van om mij lekker te bakken, kaarsjes aan en een film kijken, etc.

De laatste 6 maanden is het zo dat we totaal niets meer samen willen doen. Hij heeft inmiddels weer een baan gevonden en daardoor heeft hij minder tijd voor zijn vroegere hobby's. In de tijd rondom zijn werk, wilt hij vooral zijn eigen ding doen of met vrienden spreken. Wij doen hierdoor nooit meer iets samen en ik ben daardoor niet meer de gezelligste thuis. Op het moment dat hij over vrienden/gamen begint, dan word ik al snel boos. Hij begrijpt niet waarom, terwijl ik gewoon zou willen dat we ook eens iets samen doen. Alle leuke dingen doet hij met anderen. Wij slapen niet meer op dezelfde kamer, wij doen misschien eens in de twee weken iets samen in de avond. Hij zit altijd in zijn eigen 'kamer' en daar eet hij ook. Ik zit meestal in de woonkamer dan maar zelf mijn avondeten te eten. Als ik hem vraag om iets te doen, dan krijg ik als antwoord 'laat mij gewoon mijn ding doen, je kunt toch ook wel alleen iets kijken'. Hij zegt ook dat hij het niet leuk meer vind om iets met mij te doen, omdat ik toch niet gezellig ben. Hij heeft zeker gelijk hierin, maar dit komt omdat ik gewoon geen energie meer heb om leuk te doen, lekker te koken, etc als hij toch alleen maar op zijn kamer wilt zitten.

We praten hier vaak over, maar alles loopt altijd uit op ruzie. Voor mij voelt het alsof alleen zijn mening telt. Wanneer ik praat, dan is het 'jouw mening boeit mij niet, want het is toch onzin' of hij begint te schreeuwen en wordt boos op mij.

Ik weet dat het antwoord gaat zijn 'jullie passen niet bij elkaar', maar ik wil dit ook weer niet opgeven. Ik kan niet zomaar ergens heen, ik heb geen familie hier en met de actuele situatie kan ik ook niet zo naar Nederland. Ik weet ook dat een verhaal twee kanten heeft en we hebben hier beide schuld aan.

Bedankt alvast voor alle reacties. Ik zal ook zo snel mogelijk reageren, maar ik heb momenteel een nachtdienst en ik ben dus ook aan het werk tussendoor.