Ik wil geen kind

04-01-2021 07:59 1837 berichten
Bericht van de Moderator!

Beste forummers,

Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.

Met vriendelijke groet,

Moderator Viva
.

Hi

Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.

Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.

Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.

Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?

Groetjes
N.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-01-2021 10:35
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
15.69% gewijzigd
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:32
Er zijn zoveel reacties ineens dat ik niet overal op kan reageren. Ik las dat ik mezelf had moeten laten steriliseren maar daar heb ik gewoon nooit over nagedacht, we spraken af dat zij de pil zou gebruiken en ik die zou betalen en dat is 10 jaar goed gegaan. En ondanks dat ze mn vertrouwen geschaad heeft hou ik nog steeds van haar en ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen.
Wat woonsituatie betreft, we hebben een koophuis samen maar zij kan dit huis niet alleen betalen. En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Maak haar duidelijk dat zij niet in dat huis kan blijven wonen als jullie uit elkaar gaan. Misschien kiest ze nog eieren voor haar geld.
Een bij-effect van een intentieverklaring 'ik wil geen kind' is natuurlijk wel dat je je dan niet aan het lijntje hoeft te laten houden als je zelf wel een kind wilt. 'Misschien ooit' of 'Ja, maar niet nu' is dan geen juridisch geldig antwoord, namelijk.

Bij een intentieverklaring moet je dan natuurlijk ook juridisch verplichten dat er meerdere voorbehoedsmiddelen gebruikt worden, waarin beide partijen hun eigen maatregelen nemen. En bij het tekenen van de verklaring kan de vrouw aangeven of 'abortus' wat haar betreft een optie is. Zo niet, dan weet hij dat ook tevoren.

En als je allebei maatregelen neemt en alsnog zwanger wordt, dan moet de vrouw alsnog kunnen kiezen en bij 'ik houd het' heeft de man alsnog financiële verplichtingen.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
04-01-2021 11:32
Wat een rotstreek TO en ik snap dat je nog van haar houdt, dat is geen knop die je even omdraait omdat ze je heeft bedrogen. Dat jij geen kind wil vanwege je verleden snap ik, je vriendin heeft blijkbaar ook weinig respect voor jouw emotionele trauma uit je verleden als ze daar gewoon maar even overheen stapt.

Wat je nu kan doen is haar duidelijk maken dat ze op geen enkele steun van jouw kant hoeft te rekenen en dat je bij de notaris wil laten vaststellen hoe ze je erin heeft geluisd en dat ze afstand doet van enige financiële vergoeding nu en in de toekomst en dat je niet meer bent dan een onvrijwillige zaaddonor. Zaaddonoren zijn namelijk ook niet aansprakelijk voor enige financiële vergoeding richting de moeder en dat het kind dus niet door jou erkent wordt.

De meeste vrouwen hier zullen zeggen dat het zielig is voor het kind als je niet erkent en dat is ook zo, ik zou dat ook heel duidelijk naar je vriendin communiceren dat zij degene is die dat haar kind aan doet. Dat zij ook degene is die het kind het recht ontneemt om in een gezinssituatie op te groeien en om nooit biologische broertjes of zusjes te krijgen. Zet haar neer als de meest beroerde moeder die er bestaat omdat ze alleen vanuit haar eigen egoïstische gevoelens heeft gehandeld, niet alleen naar jou maar zeker naar het kind toe en dat je daarom alleen al twijfelt aan haar capaciteiten als moeder.

Ze kan dan 2 dingen doen. Ze graaft zich in en laat het kind toch komen of ze komt tot de conclusie dat dit niet de omstandigheden zijn die ze voor ogen had en toch een abortus ondergaat.

Maak aan alle kanten duidelijk dat je je handen van haar aftrekt als ze de zwangerschap doorzet en dat je haar niet meer wil zien en alles om van haar te scheiden in gang zet.

Je houdt nog heel veel van haar en dan komt dit veel te hard over maar bedenk dat je gevoelens wel gaan veranderen in de komende maanden. Deze vorm van bedrog ga je niet vergeten, je kan haar nooit meer vertrouwen want ze houdt meer van zichzelf en wat zij wil dan van jou. Nadeel is wel dat je je hele leven aan haar verbonden blijft door deze stunt van haar en dat je dus ook de komende 21 jaar financieel de klos bent.
Wat een onzin, ze is nog niet eens moeder dus hoe weet jij hoe zij zich gaat ontwikkelen, mijn kind heeft ook geen broers en zussen maakt dat, dat ik een slechte moeder ben?

Echt bizar de dingen die hier geschreven worden....
Alle reacties Link kopieren
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:32
Er zijn zoveel reacties ineens dat ik niet overal op kan reageren. Ik las dat ik mezelf had moeten laten steriliseren maar daar heb ik gewoon nooit over nagedacht, we spraken af dat zij de pil zou gebruiken en ik die zou betalen en dat is 10 jaar goed gegaan. En ondanks dat ze mn vertrouwen geschaad heeft hou ik nog steeds van haar en ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen.
Wat woonsituatie betreft, we hebben een koophuis samen maar zij kan dit huis niet alleen betalen. En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Genoeg kinderen die door één ouder opgevoed worden of in een co-ouderschap. Maar het feit jij je er druk om maakt, dat je de behoeften van het kind op 1 zet, geeft wel aan dat je nu al een betere ouder bent dan je vriendin. Die heeft gewoon niet verder nagedacht, dan ik mot een kind. Ze heeft zich niet afgevraagd wat het voor het kind zou betekenen als ze het alleen had op moeten voeden?

Belangrijkste wat je nu moet doen, is nadenken of je deze relatie door wilt laten gaan. Of het kind er nu wel of niet komt. Kun je de vertrouwensbreuk aan? Wil je kijken wat jullie nog kunnen doen zoals relatietherapie? Als het voor jou onbespreekbaar is, dan zo snel mogelijk de actie ondernemen om uit elkaar te gaan.

Wat je met een mogelijk kind gaat, doen is iets voor daarna. Eerst maar eens kijken wat je met de relatie wilt gaan doen. Natuurlijk houd je nog van haar, maar je kunt best van iemand houden en diegene niet vertrouwen of mee kunnen leven.
dianaf wijzigde dit bericht op 04-01-2021 11:39
12.11% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
04-01-2021 11:32
Denk niet dat ze dat snapt, zij komt niet verder dan dat er geen kinderen meer geboren mogen worden in deze wereld.
Natuurlijk snapt ze dat. Ze is niet achterlijk en is voortdurend in dit soort topics te vinden. Het is haar echt wel duidelijk dat het voor de meesten iets ingewikkelder ligt. Ze wil gewoon geen kans onbenut laten om haar visie te delen.
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:32
En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Als je hierin mee gaat dan ga je mee in haar manipulatie-plan. Het kind is in jullie specifieke geval moreel gezien alleen haar keuze en dus haar verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Jij bent heel duidelijk geweest.
Alle reacties Link kopieren
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:32
Er zijn zoveel reacties ineens dat ik niet overal op kan reageren. Ik las dat ik mezelf had moeten laten steriliseren maar daar heb ik gewoon nooit over nagedacht, we spraken af dat zij de pil zou gebruiken en ik die zou betalen en dat is 10 jaar goed gegaan. En ondanks dat ze mn vertrouwen geschaad heeft hou ik nog steeds van haar en ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen.
Wat woonsituatie betreft, we hebben een koophuis samen maar zij kan dit huis niet alleen betalen. En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Wel ironisch.. jij wilt geen kinderen o.a vanwege je jeugd.. Als je weg loopt, dan word je in ieder geval sowieso een slechte vader.

Ik vind het creëren van een mensenleven zonder de toestemming van de ander echt psychisch gestoord en ziek. Hierin schuilt geen enkele vorm van liefde, slechts puur bedrog en manipulatie. Door de ernst van de situatie zou ik dit ook bespreken met haar ouders en vrienden, want je spoort echt niet als je stiekem zwanger wordt. Ik denk dat haar omgeving ook wel als spiegel kan werken voor hoe gestoord dit is.

Mensen die blijven praten over hoe TO zijn verantwoordelijkheid moet nemen, zijn vooral ook mensen mét kinderen of een kinderwens. Feit is wel dat dit kind al 1-0 achterloopt met zijn ernstig gestoorde moeder.
puntillita schreef:
04-01-2021 11:32
Je bedoelt zolang abortus nog wettelijk mogelijk is? :sarcastic:
Dan is er inderdaad nog een keuzemoment: als de man niet instemt en de vrouw wil het zonder de man niet, dan kan ze nog iets aan de zwangerschap doen.
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:32
Er zijn zoveel reacties ineens dat ik niet overal op kan reageren. Ik las dat ik mezelf had moeten laten steriliseren maar daar heb ik gewoon nooit over nagedacht, we spraken af dat zij de pil zou gebruiken en ik die zou betalen en dat is 10 jaar goed gegaan. En ondanks dat ze mn vertrouwen geschaad heeft hou ik nog steeds van haar en ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen.
Wat woonsituatie betreft, we hebben een koophuis samen maar zij kan dit huis niet alleen betalen. En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Het is en blijft een enorme vertrouwensbreuk Poezenman, los van of je zelf nog extra maatregelen had kunnen nemen (om échte ongelukjes te voorkomen). In dit geval heeft ze je ronduit bedrogen met verstrekkende gevolgen. Voor mij zou dat einde oefening zijn, maar jij moet daarin je eigen weg vinden.
Alle reacties Link kopieren
yette schreef:
04-01-2021 11:38
Natuurlijk snapt ze dat. Ze is niet achterlijk en is voortdurend in dit soort topics te vinden. Het is haar echt wel duidelijk dat het voor de meesten iets ingewikkelder ligt. Ze wil gewoon geen kans onbenut laten om haar visie te delen.
Ze is daar gewoon een beetje in vastgeroest. Ze heeft ook duidelijk geen beeld erbij dat een ongeboren kind van 5 maanden aborteren iets anders is dan een vruchtje wegzuigen.

Ik lees vooral veel frustratie en boosheid bij RB, waarover weet ik niet maar had gedacht als je kindvrij wil zijn en je dat is gelukt je wel iets blijmoediger in het leven had gestaan.
Sjaantje37 schreef:
04-01-2021 11:32
Denk niet dat ze dat snapt, zij komt niet verder dan dat er geen kinderen meer geboren mogen worden in deze wereld.
Zou wel veel beter zijn voor de aarde, dat ben ik met RB eens en dat zegt niks over wat je verder wel of niet kan begrijpen. Misschien denk je dat zij zich niet kan inleven maar als jij ons standpunt op dat gebied niet snapt kun je dat zelf evenmin.
dianaf schreef:
04-01-2021 11:37
Genoeg kinderen die door één ouder opgevoed worden of in een co-ouderschap. Maar het feit jij je er druk om maakt, dat je de behoeften van het kind op 1 zet, geeft wel aan dat je nu al een betere ouder bent dan je vriendin. Die heeft gewoon niet verder nagedacht, dan ik mot een kind. Ze heeft zich niet afgevraagd wat het voor het kind zou betekenen als ze het alleen had op moeten voeden?

Belangrijkste wat je nu moet doen, is nadenken of je deze relatie door wilt laten gaan. Of het kind er nu wel of niet komt. Kun je de vertrouwensbreuk aan? Wil je kijken wat jullie nog kunnen doen zoals relatietherapie? Als het voor jou onbespreekbaar is, dan zo snel mogelijk de actie ondernemen om uit elkaar te gaan.

Wat je met een mogelijk kind gaat, doen is iets voor daarna. Eerst maar eens kijken wat je met de relatie wilt gaan doen. Natuurlijk houd je nog van haar, maar je kunt best van iemand houden en diegene niet vertrouwen of mee kunnen leven.
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
Alle reacties Link kopieren
bia-pia schreef:
04-01-2021 11:17
En daarmee weet je dat je 99% veilig bent.
klopt en dat is heel wat anders dan er in genaaid worden door je partner.
Ceder schreef:
04-01-2021 11:38
Als je hierin mee gaat dan ga je mee in haar manipulatie-plan. Het kind is in jullie specifieke geval moreel gezien alleen haar keuze en dus haar verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Jij bent heel duidelijk geweest.
Ik zie dat anders hoor TO. Mocht het kindje er komen, dan is het heel wat waard als jij het voor elkaar krijgt er een goede vader voor te zijn. Je bent immers de vader, dus ik zou zeggen: ga eens kijken hoe jij vindt dat je die verantwoordelijkheid in gaat vullen. De uitkomst van dat zelfberaad zegt alles over jou.
Alle reacties Link kopieren
Neem geen overhaaste beslissingen, wellicht wordt je de leukste papa ooit.
ik geef mn bek ook maar een douw
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
:hug:
En uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat een moeilijke jeugd inclusief pleeggezinnen niet betekent dat je per se een slechte ouder wordt.
Dit kind is in elk geval gewenst door de moeder, die heeft jullie relatie er zelfs voor op het spel gezet (terwijl ze waarschijnlijk net zoveel van jou houdt als jij van haar).
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
Je komt over als een aardig persoon. Denk goed na en doe waar jij je goed bij voelt. Maar neem de tijd om na te denken.
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
Zijn jullie in gesprek gegaan met psycholoog of maatschappelijk werk voor extra begeleiding?
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
En als je nu eens zeker wist dat je wel een goede vader zou zijn dmv een glazen bol, denk je dat je dan graag een gezin zou willen?
Zo ja, is het dan een idee om aan je angst te gaan werken? Onderzoeken hoe reëel die angst is?
Alle reacties Link kopieren
Rachmaninoff schreef:
04-01-2021 11:44
Zou wel veel beter zijn voor de aarde, dat ben ik met RB eens en dat zegt niks over wat je verder wel of niet kan begrijpen. Misschien denk je dat zij zich niet kan inleven maar als jij ons standpunt op dat gebied niet snapt kun je dat zelf evenmin.
Ik vind een abortus aanmoedigen tot 5 maanden ook niet echt inlevend, dan leef je toch ook wel een beetje buiten de werkelijkheid.

We hebben het hier niet over wat beter voor de aarde zou zijn maar over een ongewenste zwangerschap voor TO. Want wat echt goed voor de aarde zou zijn als de mensheid in een keer ervan af wordt geveegd.
Sjaantje37 schreef:
04-01-2021 11:50
Ik vind een abortus aanmoedigen tot 5 maanden ook niet echt inlevend, dan leef je toch ook wel een beetje buiten de werkelijkheid.

We hebben het hier niet over wat beter voor de aarde zou zijn maar over een ongewenste zwangerschap voor TO. Want wat echt goed voor de aarde zou zijn als de mensheid in een keer ervan af wordt geveegd.
Je noemde het zelf.
Alle reacties Link kopieren
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
Dan nog is het niet aan haar om die beslissing te nemen.
Maar je hoeft niet gelijk te beslissen, maar houdt wel jouw eigen wensen en behoeften in de gaten. Want iedereen wil een relatie waarin je je veilig voelt en waarin je elkaar kunt vertrouwen. En ik kan mij voorstellen dat als je jouw achtergrond hebt, je dit misschien nog wel meer wilt/behoefte aan hebt.

Natuurlijk is het vervelend als je door zoiets familie kwijtraakt, maar dat is iets voor later. (Trouwens stel dat ze geen leuke familie had gehad, zou je dan wel bij haar blijven?) Maar echt, focus je nu op wat jij wilt. Stel je wilt in deze relatie blijven, wat verwacht je dan voor de toekomst? Van haar? Van jouzelf? Wat wil je anders zien? Hoe moet zij er voor zorgen dat jij haar weer kunt vertrouwen? Dat ze in de toekomst niet weer een voor jullie beiden verstrekkende beslissing neemt, zonder jou daar in te kennen?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Zou je wel kinderen willen als je wist dat je wel een goede vader zou zijn? Want zo kom je iig over.

Jouw vriendin is echt een ongelooflijke idioot dat ze dit gedaan heeft hoor, ik zou dit niet kunnen vergeven, denk ik. Maar uit alles wat je schrijft hier, lijk je een heel leuke man en als je bij haar blijft, mag ze van geluk spreken!
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Poezenman schreef:
04-01-2021 11:46
Ik ben zelf opgegroeid in diverse pleeggezinnen en door forse gedragsproblemen kon ik vaak niet lang blijven, ik voelde me alsof ik een soort ongewenst huisdier was ofzo die steeds maar weer weg moet. Ik ben bang dat ik geen goede vader kan zijn. En ik wil ook niet alles weggooien, ik heb zelf geen echte familie en haar familie heeft mij 10 jaar geleden direct opgenomen en ik heb ook een goede band met hun.
Mogelijk was mijn mening niet duidelijk genoeg toen ik zei dat het voor mij allemaal niet zo nodig hoefde.
En ik snap haar ook wel, iedereen om haar heen krijgt kinderen of heeft ze al.
Ik dacht ook dat ik geen goede moeder zou zijn en dat ik er buiten ervoor te zorgen er niets voor zou voelen. Gezien zowel mijn vader en moeder alcoholisten waren. Daarom wilde ik geen kinderen. Bang dat ik het gestoorde gedrag van hen zou kopiëren. Totdat ik zelf ongewenst zwanger raakte. Ik was echt zo bang maar ben er toch voor gegaan en het begin was wat minder want moest echt wennen aan het hebben van een kindje maar wat mij het meeste verbaasde toen ik hem in mijn armen had ik gelijk van hem hield. Dat had ik niet verwacht.

En weet je de tijd gaat zo snel, hij is inmiddels al 16.

Ga aub het gesprek aan met je vriendin.
Alle reacties Link kopieren
Aan TO,
Lees je eens in in het fenomeen babytrapping. Komt vaker voor dan je zou denken, alleen is het wel een taboe en zal de moeder dit niet aan de grote klok hangen (integendeel).

Sterkte. Dit is zwaar kut, maar het komt goed. Tijd brengt wijsheid en heelt alle wonden. En je hebt nog zo'n 8-9 maanden om je voor te bereiden om het product van oa je zaad.
Veritas vos liberabit

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven