ik wil graag een hond maar vriend niet.

Vanaf kinds af aan ben ik gewend om dieren om me heen te hebben. We woonden op een boerderij, hadden paarden, honden, katten etc. Dieren geven gezelschap, troost en onvoorwaardelijke liefde. Ik zou niet zonder kunnen. Op dit moment heb ik een kat, maar zou heel graag weer een hond willen aanschaffen. Ik vind het gezellig, geeft een stukje veiligheid, ze zijn trouw, en zijn je maatje voor het leven. Alleen zit ik echter met het volgende probleem: mijn vriend, waar ik inmiddels 4 jaar een relatie mee heb. We wonen niet samen en hebben ieder ons eigen huis, maar hij wil absoluut niet dat ik een hond neem. Hij houdt er niet van, erger nog, hij "haat" ze zelfs. Hij vind ze smerig, en ze stinken volgens hem. Ik begrijp natuurlijk dat als je samen woont, dat je het er dan beide over eens moet zijn alvorens je een huisdier aanschaft, maar terwijl ik mijn eigen woning heb kan ik er nog niet eens over beslissen. Kortom zijn wil is wet. Het is gewoon te gek woorden....en ik zit hier behoorlijk mee ook.

Al zo vaak heb ik het met hem besproken in het begin van onze relatie maar hij wil er NIETS van weten. Steeds dacht ik dan maar weer, oké, hij accepteert het niet, laat ook maar, dan maar geen hond.

Hij vroeg me dan ook wat ik belangrijker vond: hij, of die hond die ik zou willen aanschaffen.

Ik gaf dan aan dat hij belangrijker was maar nu we 4 jaar verder zijn mis ik het nog steeds, en eerlijk gezegd wordt ik hier behoorlijk verdrietig van. Hij ontneemt mij iets, en accepteert een deel van mij niet, maar daar heeft hij geen boodschap aan.

Hij heeft gezegd dat als ik wel een hond neem, dat ik de "gevolgen" dan ook maar voor lief moet nemen. Dat zou inhouden dat hij niet meer bij me op bezoek kan komen, vanwege de hond, of mij misschien zal verlaten.....





Hoe denken jullie hierover? En wat zouden jullie doen?