Relaties
alle pijlers
Ik wil kinderen maar mijn man niet
zondag 14 mei 2017 17:34
Beste Viva-forum lezeressen,
Ik ben een 30-jarige vrouw, basisschooljuf en heb een grote kinderwens. Vanaf dat ik jong ben weet ik al dat ik moeder wil worden.
Ik ben al 14 jaar samen met mijn knappe, sociale en lieve vriend, we hebben 2 jaar geleden samen een huis gekocht. Zelf ben ik een beetje gezet. Ben ook niet zo sociaal zoals mijn vriend dat is. Hij heeft zelf een grote gezellige vriendengroep, ik heb 1 goede vriendin en een goede band met mijn moeder. Door deze verschillen lig ik niet zo goed in de groep bij zijn vrienden, wat hun rede geeft om mij altijd zwart te maken.
Zoals ik al schreef heb ik een kinderwens. Maar mijn vriend heeft altijd al geroepen dat hij absoluut geen kinderen wil. Ook in serieuze gesprekken hierover is hij niet te overtuigen. Hij overweegt zelfs zich te steriliseren.
Voordat we ons huis kochten heeft hij ook gezegd dat er geen trouwerij komt of gezinsuitbreiding. Hij heeft me dus ook gewaarschuwd dat als ik bij hem bleef er geen kinderen zullen komen.
Laatst hebben we een grote ruzie gehad waarbij ik ook een nachtje bij mijn ouders ben gaan slapen om hierover na te denken.
Mijn dilemma is; ga ik bij mijn vriend weg waarmee ik naast de onvervulde kinderwens wel heel gelukkig mee ben, of blijf ik bij hem omdat ik weet dat ik geen betere vriend zal kunnen krijgen en dus accepteer nooit kinderen te zullen hebben?
Ik ben een 30-jarige vrouw, basisschooljuf en heb een grote kinderwens. Vanaf dat ik jong ben weet ik al dat ik moeder wil worden.
Ik ben al 14 jaar samen met mijn knappe, sociale en lieve vriend, we hebben 2 jaar geleden samen een huis gekocht. Zelf ben ik een beetje gezet. Ben ook niet zo sociaal zoals mijn vriend dat is. Hij heeft zelf een grote gezellige vriendengroep, ik heb 1 goede vriendin en een goede band met mijn moeder. Door deze verschillen lig ik niet zo goed in de groep bij zijn vrienden, wat hun rede geeft om mij altijd zwart te maken.
Zoals ik al schreef heb ik een kinderwens. Maar mijn vriend heeft altijd al geroepen dat hij absoluut geen kinderen wil. Ook in serieuze gesprekken hierover is hij niet te overtuigen. Hij overweegt zelfs zich te steriliseren.
Voordat we ons huis kochten heeft hij ook gezegd dat er geen trouwerij komt of gezinsuitbreiding. Hij heeft me dus ook gewaarschuwd dat als ik bij hem bleef er geen kinderen zullen komen.
Laatst hebben we een grote ruzie gehad waarbij ik ook een nachtje bij mijn ouders ben gaan slapen om hierover na te denken.
Mijn dilemma is; ga ik bij mijn vriend weg waarmee ik naast de onvervulde kinderwens wel heel gelukkig mee ben, of blijf ik bij hem omdat ik weet dat ik geen betere vriend zal kunnen krijgen en dus accepteer nooit kinderen te zullen hebben?
zondag 14 mei 2017 18:26
Als jij echt een grote kinderwens hebt waarom ben je dan zo lang bij hem gebleven met de wetenschap dat hij geen kinderen wil? Je had kunnen weten dat dit vroeg of laat toch tussen jullie in zou komen te staan dus waarom wachten tot de bom barst? Had je gehoopt dat hij wel bij zou draaien? Dat hij het wel voor je over zou hebben?
Je hebt nu 2 keuzes: blijven en accepteren dat er geen kinderen komen of weggaan en een man zoeken die wel kinderen wil maar dan no is het niet zeker of ze er daadwerkelijk komen.
Je hebt nu 2 keuzes: blijven en accepteren dat er geen kinderen komen of weggaan en een man zoeken die wel kinderen wil maar dan no is het niet zeker of ze er daadwerkelijk komen.
zondag 14 mei 2017 18:27
Dit klinkt eerlijk gezegd als 'ik ben niet leuk of mooi en mijn vriend is absoluut het beste dat ik kan krijgen door die omstandigheden' en dat dat twijfel geeft om de relatie te verbreken, ondanks dat jullie toekomstdromen absoluut niet verenigbaar zijn en zijn vriendengroep (of überhaupt hoe hij sociaal in het leven staat misschien) totaal niet bij je past. Wat verdrietig dat je kennelijk zo'n lage dunk van jezelf hebt.. Heb je wel eens hulp overwogen?
Buiten dat: je kinderwens is groot, altijd al geweest, dus nee, bij je vriend blijven lijkt me geen verstandige optie. Je bent 30 en hebt absoluut nog de tijd om een partner te vinden die wel bij je past.
Wat heb je 2 jaar geleden eigenlijk gezegd tegen hem over je kinderwens, toen jullie toch een huis kochten?
Buiten dat: je kinderwens is groot, altijd al geweest, dus nee, bij je vriend blijven lijkt me geen verstandige optie. Je bent 30 en hebt absoluut nog de tijd om een partner te vinden die wel bij je past.
Wat heb je 2 jaar geleden eigenlijk gezegd tegen hem over je kinderwens, toen jullie toch een huis kochten?
zondag 14 mei 2017 18:30
Dus er is geen betere vriend dan iemand die niet op een lijn kan staan met jou wat betreft kinderen. Hoe weet je dat zo zeker? hoeveel vrienden heb je al gehad als vergelijking? Aan je leeftijd en de duur van deze relatie te zien, nog niet zo heel veel.
En een beetje gezet zijn, is geen reden dat je bij deze vriend moet blijven, omdat geen ander een relatie met jou zou willen (komt die gedachte van jezelf of heeft hij die ingefluisterd?)misschien eens eerlijk naar de situatie kijken:
Wat is de echte reden dat je zo lang in die relatie zit? echte liefde voor hem of echte minachting voor jezelf?
En een beetje gezet zijn, is geen reden dat je bij deze vriend moet blijven, omdat geen ander een relatie met jou zou willen (komt die gedachte van jezelf of heeft hij die ingefluisterd?)misschien eens eerlijk naar de situatie kijken:
Wat is de echte reden dat je zo lang in die relatie zit? echte liefde voor hem of echte minachting voor jezelf?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 14 mei 2017 18:33
[quote=Marels post_id=27080086 time=1494777211 user_id=61345]
Ik snap niet zo goed dat je een huis koopt en dus vastigheid aangaat met iemand waarvan je weet dat jullie geen toekomst hebben.
Jij wil je kinderwens niet laten varen. Hij wil geen kinderen.
Dan zijn er twee opties; je kiest voor je kerel of je kiest voor je kinderwens. Meer smaken zijn er niet.
Ik snap niet zo goed dat je een huis koopt en dus vastigheid aangaat met iemand waarvan je weet dat jullie geen toekomst hebben.
Jij wil je kinderwens niet laten varen. Hij wil geen kinderen.
Dan zijn er twee opties; je kiest voor je kerel of je kiest voor je kinderwens. Meer smaken zijn er niet.
anoniem_180388 wijzigde dit bericht op 14-05-2017 18:34
Reden: x
Reden: x
6.11% gewijzigd
zondag 14 mei 2017 18:34
Dit lijkt me ook gewoon geen echte lieverd, TO. Dat moet je mis hebben.Voordat we ons huis kochten heeft hij ook gezegd dat er geen trouwerij komt of gezinsuitbreiding. Hij heeft me dus ook gewaarschuwd dat als ik bij hem bleef er geen kinderen zullen komen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 14 mei 2017 18:38
Nee: optie 1 is: ik ga bij hem weg maar hij is de leukste van de wereld en optie 2 is: ik blijf bij hem want hij is de leukste van de wereld. Ik lees nergens de kinderwens terug.
zondag 14 mei 2017 18:41
Wat een rare vrienden Heeft jou vriend.Lucylucille schreef: ↑14-05-2017 18:38?
Een man die geen koters wil is bij voorbaat geen lieverd ofzo?
Voor de rest eens met ander
En je bent gezet en niet heel sociaal ? ik ook niet maar kan wel gewoon mannen vinden.
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
zondag 14 mei 2017 18:43
Je hebt gelijk. Ik las hem op keus, niet op motivatie.
TO, het is al vaak genoemd in dit topic. Maar ga alsjeblieft aan je zelfvertrouwen werken! Hoe leuk die vriend van je ook is (al komt hij op mij niet zo over), het is echt niet zo dat je na hem nooit meer iemand kan krijgen.
zondag 14 mei 2017 18:47
Dan moet je een situatie gaan creëren waar beiden jullie wensen uitkomen.
Neem er een met een homostel. Klinkt als grof geschut en 'raar'... maar... het kan werken? In praktijk is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar.
Jij wilt een kind en jij wilt met hem zijn. Je leeft maar één keer dus regel voor jezelf dat al deze wensen kunnen uitkomen. Ga niet kinderloos zitten zijn omdat de man van je dromen geen kinderen wilt; regel dat bij jouw deze wens in vervulling gaat in een mate dat jouw man zijn angsten niet uitkomen.
Ik ken stellen die dit zo geregeld hebben. Bij het ene stel komt het kind elk weekend, bij de ander is hij juist elk weekend er niet... wat uitkomt naar ieders wensen. Deze 'geen kinder-willen ouders' vinden het ook gewoon prima zolang naar ieders wensen geluisterd wordt. Een kind is gewoon blij met zoveel mogelijk mensen waar het op kan bouwen.
Ik heb zelf eicellen afgestaan voor mensen die ze zelf niet kunnen aanmaken; deze kinderen zijn nu nog jong.
Ik haat kinderen niet. Ik heb gewoon geen kinderdrang. Ik sta er totaal voor open dat ze me komen opzoeken wanneer ze daar behoefte aan hebben en ik zal dan waarschijnlijk een prima opvoeder zijn. Ik zal echter nooit een fulltime mama kunnen zijn. Meer een... grote zus/oma/tante...een supportende rol die belangrijk is voor kinderen maar ik kan niet de hoofdrol zijn; daar wordt ik ongelukkig van. Jouw partner waarschijnlijk ook; hij heeft waarschijnlijk deze drang ook gewoon niet; en dat moet je respecteren. Hij moet ook respecteren dat jij deze drang wel hebt; jullie zullen noooit van elkaar kunnen begrijpen hoe het voelt om de ander te zijn op dit gebied; maar wel samen tot een oplossing komen. Zoals dus een kind nemen met een stel waar jij goede gevoelens bij hebt. Hij zal waarschijnlijk een prima 'stiefvader' zijn.
Neem er een met een homostel. Klinkt als grof geschut en 'raar'... maar... het kan werken? In praktijk is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar.
Jij wilt een kind en jij wilt met hem zijn. Je leeft maar één keer dus regel voor jezelf dat al deze wensen kunnen uitkomen. Ga niet kinderloos zitten zijn omdat de man van je dromen geen kinderen wilt; regel dat bij jouw deze wens in vervulling gaat in een mate dat jouw man zijn angsten niet uitkomen.
Ik ken stellen die dit zo geregeld hebben. Bij het ene stel komt het kind elk weekend, bij de ander is hij juist elk weekend er niet... wat uitkomt naar ieders wensen. Deze 'geen kinder-willen ouders' vinden het ook gewoon prima zolang naar ieders wensen geluisterd wordt. Een kind is gewoon blij met zoveel mogelijk mensen waar het op kan bouwen.
Ik heb zelf eicellen afgestaan voor mensen die ze zelf niet kunnen aanmaken; deze kinderen zijn nu nog jong.
Ik haat kinderen niet. Ik heb gewoon geen kinderdrang. Ik sta er totaal voor open dat ze me komen opzoeken wanneer ze daar behoefte aan hebben en ik zal dan waarschijnlijk een prima opvoeder zijn. Ik zal echter nooit een fulltime mama kunnen zijn. Meer een... grote zus/oma/tante...een supportende rol die belangrijk is voor kinderen maar ik kan niet de hoofdrol zijn; daar wordt ik ongelukkig van. Jouw partner waarschijnlijk ook; hij heeft waarschijnlijk deze drang ook gewoon niet; en dat moet je respecteren. Hij moet ook respecteren dat jij deze drang wel hebt; jullie zullen noooit van elkaar kunnen begrijpen hoe het voelt om de ander te zijn op dit gebied; maar wel samen tot een oplossing komen. Zoals dus een kind nemen met een stel waar jij goede gevoelens bij hebt. Hij zal waarschijnlijk een prima 'stiefvader' zijn.
zondag 14 mei 2017 19:01
Mijn relatie zou echt geen stand houden, als ik pertinent geen kinderen zou willen maar mijn partner besluit dan maar ergens anders een kind vandaan te plukken, waar ik vervolgens stiefouder over zou moeten spelen. Geen kinderen willen is geen kinderen willen. Hij is er niet voor niets al jarenlang zo duidelijk over.
zondag 14 mei 2017 19:12
Dat kan ook zo zijn.Verhip schreef: ↑14-05-2017 19:01Mijn relatie zou echt geen stand houden, als ik pertinent geen kinderen zou willen maar mijn partner besluit dan maar ergens anders een kind vandaan te plukken, waar ik vervolgens stiefouder over zou moeten spelen. Geen kinderen willen is geen kinderen willen. Hij is er niet voor niets al jarenlang zo duidelijk over.
Maar het is toch ergens wel geven en nemen. Ik zou het bijvoorbeeld wél kunnen trekken als de afspraak is dat het kind 1 weekend per twee weken komt...ik zou problemen hebben als het kind er meer is... de grens tussen leuk of last moet zéér goed bewaakt blijven. Anders kan ik ook geen leuke 'stief/bij/etc'- ouder' zijn. En die grens ligt helaas niet hoog bij mij.
Maar ik vind wel dat je als niet-kinderen-willen-hebben-mensen ruimte voor je partner moet laten om er wél een te nemen. Jouw partner hoeft niet jou te zijn, zoals jij hopelijk geen kind gaat nemen wat je niet wilt omdat je partner wilt dat je zoals haar bent. Het is raar om je partner een grote wens te verbieden of te verplichten.
Een kind zal er komen. TO wil namelijk graag een kind. De keuze aan beiden is of ze een manier vinden die beiden acceptabel vinden en niemand deert (en beiden moeten ingeven) of TO hem dumpt om met een tweede keus te gaan zitten broeden. Ik hoop het eerste.
zondag 14 mei 2017 19:19
Dat kan, dat dat werkt. En als dat werkt, mooi! Ik zou het echter zelf niet willen, als ik degene was met de kinderwens. En die wens heb ik ook. Maar ik zou er liever een relatie om verbreken, niet wetende of ik daarna nog wel weer iemand tegen zou komen, dan dat ik een deeltijd kind zou krijgen die door mijn partner gezien zou worden als een soort van compromis. Maar goed, dat ben ik. TO kan er heel anders over denken natuurlijk. En daarom is het goed dat je meerdere opties benoemt. 
anoniem_324473 wijzigde dit bericht op 14-05-2017 19:20
0.20% gewijzigd
zondag 14 mei 2017 19:19
Ach maar natuurlijkSnoekbaars schreef: ↑14-05-2017 18:47Dan moet je een situatie gaan creëren waar beiden jullie wensen uitkomen.
Neem er een met een homostel. Klinkt als grof geschut en 'raar'... maar... het kan werken? In praktijk is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar.
Jij wilt een kind en jij wilt met hem zijn. Je leeft maar één keer dus regel voor jezelf dat al deze wensen kunnen uitkomen. Ga niet kinderloos zitten zijn omdat de man van je dromen geen kinderen wilt; regel dat bij jouw deze wens in vervulling gaat in een mate dat jouw man zijn angsten niet uitkomen.
Ik ken stellen die dit zo geregeld hebben. Bij het ene stel komt het kind elk weekend, bij de ander is hij juist elk weekend er niet... wat uitkomt naar ieders wensen. Deze 'geen kinder-willen ouders' vinden het ook gewoon prima zolang naar ieders wensen geluisterd wordt. Een kind is gewoon blij met zoveel mogelijk mensen waar het op kan bouwen.
Ik heb zelf eicellen afgestaan voor mensen die ze zelf niet kunnen aanmaken; deze kinderen zijn nu nog jong.
Ik haat kinderen niet. Ik heb gewoon geen kinderdrang. Ik sta er totaal voor open dat ze me komen opzoeken wanneer ze daar behoefte aan hebben en ik zal dan waarschijnlijk een prima opvoeder zijn. Ik zal echter nooit een fulltime mama kunnen zijn. Meer een... grote zus/oma/tante...een supportende rol die belangrijk is voor kinderen maar ik kan niet de hoofdrol zijn; daar wordt ik ongelukkig van. Jouw partner waarschijnlijk ook; hij heeft waarschijnlijk deze drang ook gewoon niet; en dat moet je respecteren. Hij moet ook respecteren dat jij deze drang wel hebt; jullie zullen noooit van elkaar kunnen begrijpen hoe het voelt om de ander te zijn op dit gebied; maar wel samen tot een oplossing komen. Zoals dus een kind nemen met een stel waar jij goede gevoelens bij hebt. Hij zal waarschijnlijk een prima 'stiefvader' zijn.
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
zondag 14 mei 2017 19:33
Lijkt mij nou niet ideaal voor een kind. Op de wereld gezet worden met als doel co-ouderschap.Snoekbaars schreef: ↑14-05-2017 18:47Dan moet je een situatie gaan creëren waar beiden jullie wensen uitkomen.
Neem er een met een homostel. Klinkt als grof geschut en 'raar'... maar... het kan werken? In praktijk is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar.
Jij wilt een kind en jij wilt met hem zijn. Je leeft maar één keer dus regel voor jezelf dat al deze wensen kunnen uitkomen. Ga niet kinderloos zitten zijn omdat de man van je dromen geen kinderen wilt; regel dat bij jouw deze wens in vervulling gaat in een mate dat jouw man zijn angsten niet uitkomen.
Ik ken stellen die dit zo geregeld hebben. Bij het ene stel komt het kind elk weekend, bij de ander is hij juist elk weekend er niet... wat uitkomt naar ieders wensen. Deze 'geen kinder-willen ouders' vinden het ook gewoon prima zolang naar ieders wensen geluisterd wordt. Een kind is gewoon blij met zoveel mogelijk mensen waar het op kan bouwen.
Ik heb zelf eicellen afgestaan voor mensen die ze zelf niet kunnen aanmaken; deze kinderen zijn nu nog jong.
Ik haat kinderen niet. Ik heb gewoon geen kinderdrang. Ik sta er totaal voor open dat ze me komen opzoeken wanneer ze daar behoefte aan hebben en ik zal dan waarschijnlijk een prima opvoeder zijn. Ik zal echter nooit een fulltime mama kunnen zijn. Meer een... grote zus/oma/tante...een supportende rol die belangrijk is voor kinderen maar ik kan niet de hoofdrol zijn; daar wordt ik ongelukkig van. Jouw partner waarschijnlijk ook; hij heeft waarschijnlijk deze drang ook gewoon niet; en dat moet je respecteren. Hij moet ook respecteren dat jij deze drang wel hebt; jullie zullen noooit van elkaar kunnen begrijpen hoe het voelt om de ander te zijn op dit gebied; maar wel samen tot een oplossing komen. Zoals dus een kind nemen met een stel waar jij goede gevoelens bij hebt. Hij zal waarschijnlijk een prima 'stiefvader' zijn.
anoniem_304245 wijzigde dit bericht op 14-05-2017 19:49
0.20% gewijzigd
zondag 14 mei 2017 19:38
Hoe heb jij kunnen denken dat jouw man wel "om" zal gaan en aan jouw kinderwens zou voldoen? Ik wil dat ook niet! En nu ben ik gelukkig 46 en nu kan het niet meer. Als iemand niet wil, dan wil hij niet. Jullie hadden nooit met elkaar in zee moeten gaan, wetende van elkaar dat de ander iets wil wat je zelf absoluut niet wil en waarbij een compromis onmogelijk is.
zondag 14 mei 2017 19:38
Hoe heb jij kunnen denken dat jouw man wel "om" zal gaan en aan jouw kinderwens zou voldoen? Ik wil dat ook niet! En nu ben ik gelukkig 46 en nu kan het niet meer. Als iemand niet wil, dan wil hij niet. Jullie hadden nooit met elkaar in zee moeten gaan, wetende van elkaar dat de ander iets wil wat je zelf absoluut niet wil en waarbij een compromis onmogelijk is.
zondag 14 mei 2017 19:40
Je weet nooit in hoeverre je als ouders een ideaal perfect gezin gaat zijn wat eeeeuwig bij elkaar gaat zijn.
Voor een kind zijn mensen nodig die een vaste en betrouwbare basis geven. Of dat nou 10 papa's of 7 oma's zijn; rukt ze geen hol.
