In de hut van BabaYaga: lucht hier je hart en steun elkaar

12-07-2020 19:07 3000 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn oude topic was bijna vol. Ik heb het laten verwijderen omdat iemand dacht mij herkend te hebben.

Maar ik ben er nog, onder een andere naam.

Had je man een midlife crisis en een zoolmeet? Of "alleen maar" een midlife crisis? Wil je gewoon even anoniem je hart luchten zonder je omgeving daarmee te belasten? Zoek je steun van lotgenoten?

Schrijf het hier van je af. Of niet, maar dan verdwijnt dit topic vanzelf naar onderen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
zurimat schreef:
19-04-2021 20:17
Ik herken dat gevoel heel hard, mijn situatie was heel gelijkaardig, bang zijn dat het ouderlijk huis toch meer hun thuis zou zijn als het huurappartementen dat ik nu heb. Temeer omdat ik eigenhandig het huis heb verbouwd, daar heel trots op was/ben en ex er eigenlijk in eerste instantie niet wou blijven wonen. Toen bleek hoe financieel voordelig het was voor ex om het huis toch te behouden is dat snel veranderd... Het deed me hartzeer die deur achter me te sluiten, maar ergens ben ik wel blij dat mijn kinderen nog enig profijt hebben van mijn bloed zweet en tranen die ik in dat huis heb gestoken.

Na die enkele jaren verder heb ik geleerd dat het voor kinderen veel belangrijker is om een warm huis te hebben dan een groot huis met veel spullen en extra's. Hier slapen mijn jongens samen uit noodzaak, daar slapen ze samen om niet alleen te hoeven zijn. Ze missen er warmte en aandacht. Ex zit momenteel in een aan/af relatie en de jongens weten soms niet wat ze moeten verwachten en soms krijg ik een paniekerig telefoontje van de oudste, voor wat gerustelling en de expliciete vraag om het zeker niet te vertellen aan ex want anders zijn de peren gaar.

Ik doe het met minder en voor hen is dat zeker ok, geen luxueuze reizen, designer kleding, enz maar wel oprechte liefde en aandacht en daar knappen ze elke keer weer van op.
Dank je, zit al uren te huilen sinds ik terug ben uit oude huis.
was zo trots op ons mooie huis,
20 jaar geleden gekocht als gezins huis, en toch zou ik er niet willen blijven wonen, al die gezins herronnetingen, mooie, maar vooral heel verdriet,
sandy1974 schreef:
19-04-2021 17:44
Je hebt gelijk, ik kom uit een kast van een huis, gezins inkomen van 100000k , hij houdt het huis, lease auto, en doet heel minachtend over mijn huurhuis.
ben gewoon bang dat kinderen dat overnemen,
Ik was trouwens doodongelukkig in dat grote huis , was er vandaag om dozen in te pakken, en bedacht me hoeveel tranen ik daar gelaten heb.
Jij bent een bepaalde manier van leven gewend. Was dat ook al zo in je eigen jeugd?

Ik woon in een appartement met 66 vierkante meter vloeroppervlakte. Sociale huur. Dus dan kun je ook bedenken waar mijn inkomen in elk geval niet bovenuit komt. En met ex had ik nog minder te besteden.
Maar in dit kleine flatje wonen ook gezinnen van 4 personen. Dat is pas echt klein. Maar schijnbaar normaal, het is nieuwbouw, dit is kennelijk de nieuwe norm van de woningbouw in de grote stad.

Ik denk dat je mindset aan verandering toe is. En dat komt heus wel. Kijk waar je nu al bent, vergeleken met een paar maanden geleden. Hier in de regio zouden veel mensen een moord doen voor een rijtjeshuis. Ik zit in de wijkzorg, en 1 van de grote problemen hier is woningnood. Er zijn veel mensen die dakloos worden als ze uit elkaar gaan, of gedwongen samen moeten blijven wonen omdat er geen woonruimte is.
Ook zijn er in mijn wijk veel illegalen die met heel veel mensen in een huis wonen. Dus voor veel mensen is een rijtjeshuis echt luxe. En ik denk dat jouw ex gewoon een arrogante klootzak. Hoezo neerkijken, bah.

Ik denk dat jij gewoon nog geen kennis hebt gemaakt met die kant van de maatschappij. En dat zijn echt niet allemaal domme mensen hoor. Maar zoals ik hier zie , sta je wel open voor dingen. Anders had je ons allang de rug toegekeerd, want je krijgt het behoorlijk voor de kiezen af en toe.
Het komt wel goed vrouw. Wat Hex, al zei, kinderen zijn loyaal, ook aan jou. En als ze verwend gaan lopen zeiken is het mooi de tijd om hun een les te leren voor jou als moeder.
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
19-04-2021 20:48
Dank je, zit al uren te huilen sinds ik terug ben uit oude huis.
was zo trots op ons mooie huis,
20 jaar geleden gekocht als gezins huis, en toch zou ik er niet willen blijven wonen, al die gezins herronnetingen, mooie, maar vooral heel verdriet,
Is niet gek hoor, dat je daar verdriet om hebt. Dat mag toch ook gewoon? En je mag best even slikken omdat je vindt dat je er nogal op achteruit gaat. Ik vind het helemaal niet raar. Maar minacht nooit je huis. Dit is voor nu as good as it gets en het is helemaal niet zo slecht.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
en de rest wat er is geschreven....wauw. Wat hebben veel van jullie ontzettend veel mee gemaakt. En wat zijn jullie sterk.

En creatief! @ wanda.

Ik heb dit licht niet zoveel te klagen over ex. Dat zit meer in de hoek van opmerkingen, nooit tevreden, alleen maar zien wat er beter zou kunnen en dan dus ook moet, niet kunnen ontspannen, hij is eigenlijk zelf niet zo happy denk ik. Ik kan veel beter genieten van het nu.

Heel eerlijk gezegd mis ik hem verschrikkelijk op dit moment. Hij is zo'n typ waarmee door de achterbuurt van Marseille kunt lopen en je 100% veilig voelt.
Maar ook het typ wat kutwijf zegt tegen de kakmadame die niet aan de kant gaat voor hem in zijn werkkleding, waar kind bij is. Ach. Alles heeft 2 kanten.
Alle reacties Link kopieren
Ik had dan het geluk dat ik net wel een koophuis kon kopen, maar dat was in een zekere staat... en nog moet er het nodige gebeuren.
En weet je wat het bij-effect is? Dat het me zooo duidelijk is geworden dat je beter wat minder rijk, maar gelukkig kan zijn dan rijk en ongelukkig. Ik ben daardoor zo enorm blij met mijn eigen kleine plekje, waar geen verdriet is, waar geen dreiging is. Eigenlijk iedere avond lig ik in mijn bed en ben zo blij met de ontspanning en rust.
Je zit nu nog even in een tussenfase, je eigen plek is nog net niet klaar. Zodra dat klaar is, is dit gevoel achter de rug en ga je de voordelen van je eigen plek ervaren. Beloofd!
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
19-04-2021 18:16
Geen idee. Mijn ervaring is dat kinderen loyaal zijn tot op het bot.

Jouw angst begrijp ik wel heel goed hoor. Ik ben ook heel bang geweest dat hij mijn kinderen om zou kopen met van alles en nog wat, wat nu ineens wel kon.

Hoe denken je kinderen er zelf over? Heb je al met ze gepraat over wat zij willen?
Ja de lieverds , ik wou ook PlayStation kopen voor bij mij,
“ hoeft niet mama, we nemen m wel mee, koop maar gezellige kussens en kaarsjes “.
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
19-04-2021 21:24
Ja de lieverds , ik wou ook PlayStation kopen voor bij mij,
“ hoeft niet mama, we nemen m wel mee, koop maar gezellige kussens en kaarsjes “.
Ziedaar. Je blijft mama, hoor. Maak het gezellig, zorg voor een goede eerste avond en sta niet toe dat je ex het contact tegenhoudt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Hi Sandy, ik ben een meelezer en plaats slechts af en toe wat. Breek nu even in om je een hart onder de riem te steken. Ik snap je gevoel qua ‘achteruitgang’ heel goed en was ook bang dat mijn kinderen dan liever bij hun vader zouden zijn. Daar was alles, materieel (van trampoline tot grote kamers, van een jeugdhonk in de tuin tot een jacuzzi). En ook immaterieel - gelukkig. Mijn ex is een lieve vader die veel tijd voor zijn kinderen vrijmaakt.

Ik heb geleerd dat ik het niet zozeer zielig voor de kinderen vond dat ze bij mij materieel minder hadden (want met liefde en aandacht zit het goed). Ik vond het vooral zielig voor mezelf. Ík wilde ze geven wat hun vader ze gaf. Ík wilde graag dat ze later heel blij bij mij terugkeken op hun zorgeloze jeugd.

Dat opende echt mijn ogen. Want medelijden met mezelf is zo veel makkelijker (en makkelijker op te lossen) dan medelijden met mijn kinderen.

Inmiddels ben ik ruim zes jaar verder. En weet ik dat een groot huis, veel spullen, rijkdom, etc. er allemaal echt niet toe doet. Echt niet. Kinderen willen inderdaad gezelligheid, begrip en een luisterend oor. Ze zijn met mij dol op kamperen. Springen graag soms bij hun vader in de jacuzzi. En vertellen hem weer dat ze zo’n zin hebben om bij mij taarten te versieren en film te kijken.

Het gaat om balans. Vooral in jezelf. En het is allemaal nog zo pril! Geloof me: het komt allemaal goed. Op ieder front

Liefs
Alle reacties Link kopieren
Wat Mork zegt. En je mag nog steeds verdriet hebben om je huis, maar vergeet niet om je zegeningen te tellen. Het worden er steeds meer.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Oh, en Sandy, wat ik deed was dagelijks een lijst bijhouden/aanvullen in mijn telefoon met alle dingen waar ik dankbaar om was (van het feit dat ik een huis kon huren tot een liefdevolle tekening van mijn kids na de scheiding). En ook dingen die ik anders nooit had meegemaakt: mijn eerste zelf bepaalde (en gekochte) auto, mijn eerste keer zoenen na de scheiding, mijn eerste keer een tent opzetten. Mijn eerste keer een lamp ophangen. De eerste nieuwe vriendschappen na de scheiding. Onverwachte ontmoetingen met vreemden over het leven. Mijn eerste vakantie met mijn kinderen alleen.. Alles! Ik las het ook vaak terug en zag hoe die lijst groeide. En dus ook: hoe ik groeide ...
Alle reacties Link kopieren
Vrijheid, blijheid en terugkomen in je eigen kracht. Ga je. Straks.
Het komt goed Sandy!!
Als je wilt huilen, huil.
Als je wilt zeuren, zeur.
Maar wees sterk als je kinderen er zijn, tuurlijk kun je verdriet delen maar niet ontroostbaar en alles eruit gooien, je snapt 't vast wel. Wat lief wat je kinderen zeiden. Zo is het ook, zij willen jou ook blij zien hè. Zij zorgen ook voor jou, geven om jou, willen bij jou zijn en hebben je nodig.

Je gevoel van onrecht naar ex:
schrijf het op en neem het mee.
Niet alles, pick your battles.
Maar neerkijken op jouw huis is m.i gewoon kinderachtig van hem.
Kijk daar maar op neer, op zulk gedrag van hem! Ik heb niks nodig om samen met mijn kinderen heel peaceful te leven en het echt leuk te hebben. Niks.
Ben zo gehecht aan een rustige gezellige sfeer. Eerlijk en open, en dat is ook niet altijd leuk.
Maar het leven is niet alleen maar leuk. Een dominante sfeer door 1 tiran is ondraaglijk. Niet vrij.
Zo'n relatie die al lang en breed gestorven is vreet zoveel negatieve energie. Bij mij kun je gerust zeggen, al mijn energie.

Besluit voor jezelf dat je alleen energie aan mensen of dingen gaat besteden die niet zinloos zijn.
Verspil geen energie.
Als je ex laat merken neer te kijken op een huurwoning dan spoort hij niet in zijn bovenkamer.
Voelt ie zich verheven ofzo, soort elite? Vreselijk onaantrekkelijk zo'n houding. Iedereen kan iets meemaken waardoor alles anders wordt.
Iemand met kleine beurs is niet, nooit minder dan iemand met dikke beurs.
Het gaat om jou, jij bent uniek.
Wees met je kinderen als ze bij je zijn en alles komt goed.
En knok ervoor dat ze zsm bij je komen, echt. Kan't dit weekend niet al?
2 matrassen bestellen voor hun en het kan hé? Waarom nog wachten?
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
19-04-2021 21:20
en de rest wat er is geschreven....wauw. Wat hebben veel van jullie ontzettend veel mee gemaakt. En wat zijn jullie sterk.

En creatief! @ wanda.

Ik heb dit licht niet zoveel te klagen over ex. Dat zit meer in de hoek van opmerkingen, nooit tevreden, alleen maar zien wat er beter zou kunnen en dan dus ook moet, niet kunnen ontspannen, hij is eigenlijk zelf niet zo happy denk ik. Ik kan veel beter genieten van het nu.

Heel eerlijk gezegd mis ik hem verschrikkelijk op dit moment. Hij is zo'n typ waarmee door de achterbuurt van Marseille kunt lopen en je 100% veilig voelt.
Maar ook het typ wat kutwijf zegt tegen de kakmadame die niet aan de kant gaat voor hem in zijn werkkleding, waar kind bij is. Ach. Alles heeft 2 kanten.
Ahh ja ik snap dit ook helemaal
:hug:
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
19-04-2021 20:46
Caro, ik mag volgende week gevaccineerd worden ivm mijn bmi. Is het bij jou ook al zover? Aan de ene kant vind ik het erg maar aan de andere kant ook weer niet. Nu ben ik al 25 jr behoorlijk aan de maat, alsin had mt 46/48. Nu heb ik 50/52, en ik zou liever terug willen. Maar ik ben het nog steeds hoor. Ik heb nu leuke kleding gekocht in deze maat. En goede bh's. Dat scheelt echt enorm, je ziet mijn taille weer. Lippestiftje op, beetje mascara en een lach. Wat ik veel erger vind is dat ik mijn kapsel niet mooi vind momenteel maar dat is mijn eigen schuld. En dat groeit wel weer.
Moraal van dit verhaal: omarm jezelf zoals je bent op dat moment. En ik denk dat jij heel leuk bent. Positief en lief.
Fifty, lief berichtje!
Ik heb mijn huisarts nog niet durven melden dat mijn BMI nu echt wel een stukje boven de 30 zit ;-D , maar ik zal dat toch maar eens gaan doen, wie weet zit er dan toch een vaccinatie in.
Verder helemaal met je eens hoor. Ik zorg ook voor passende kleding waarin ik me lekker voel, passend ondergoed, geverfde wenkbrauwen en zo nu en dan een lik lippenstift. En ik heb na de scheiding mijn haar laten groeien, ik had het altijd kort en inmiddels lang :proud: . Dus ik kijk echt wel blij in de spiegel naar mezelf (en krijg ook wel complimenten van de mensen om mij heen)!
Als je net in die ellende zit is dat natuurlijk lastiger, maar wel een boodschap ook voor die dames hier: wees lief voor jezelf. Een fleurig kledingstuk, een beetje make-up en een lach op je gezicht maken ook dat je jezelf beter voelt. En dan kun je alle gedoe nét een beetje beter aan!

Er is zóveel geschreven dat ik even niet iedereen apart ga noemen, maar jullie een dikke groepsknuffel geef :hug:, gelukkig mag dat digitaal! Dit topic staat bol van sterke vrouwen en goede tips aan diegenen die er nog middenin zitten, heel erg fijn. Voor mij voelt het echt als ‘samen sterker’, ik hoop dat dat ook geldt voor jullie allemaal! :heart:
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Alle reacties Link kopieren
Sandy, verdriet mag en verdriet móet. Maar het is ook tijd voor een reality-check. Jij wilde weg, je bent weg en godzakkes vrouw; gefeliciteerd, you did it!

Je hebt woonruimte, meubels worden geregeld en je hebt een klusser voor de dingen die je niet kan geregeld. Prima gedaan.

Nu je kinderen. Voor sommige ouders is het logisch om uit een soort schuldgevoel materieel te compenseren. Hoeft niet. Je kinderen geven zelf al aan dat ze vooral tijd en gezelligheid met hun moeder willen. Een PlayStation is misschien leuk, maar niet gezellig. Kussentjes en kaarsjes zijn dat wél.

Hoe wil jij dat je kinderen over pakweg tien jaar terug kijken op de scheiding van hun ouders? ‘Bij mijn vader kon alles, maar mijn moeder zat enkel te zeuren?’ Of ‘Het was geen geweldige tijd en het was moeilijk, maar ik heb wel het idee dat ik twéé ouders heb gehad, elk op hun eigen manier’.

Tijd om het slachtofferschap naast je neer te leggen. Wie wil je zijn, wat is belangrijk voor je? Zoek hulp voor je zelf ( uithalen met een kandelaar, really?), want dat is het beste wat je nu kan doen om de moeder te worden die je wil zijn.

En natuurlijk is het zuur als je er in inkomen en welvaart op achteruit gaat. Goed dat je een advocaat hebt en hoe het ook loopt, zie het als een ‘rechtscheiding’ en niet een vechtscheiding.

Dus Sandy, wie wil je worden? Wat is belangrijk voor je en vooral hoe word jij de beste moeder voor je kinderen?
shug wijzigde dit bericht op 20-04-2021 09:06
Reden: Typo
0.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
En voor alle anderen op wie ik nu niet reageer maar wel lees: wat doen jullie het allemaal goed, wat zijn jullie sterk!

Chin up, tits out en forward we go.
Alle reacties Link kopieren
Mork schreef:
19-04-2021 22:10
Hi Sandy, ik ben een meelezer en plaats slechts af en toe wat. Breek nu even in om je een hart onder de riem te steken. Ik snap je gevoel qua ‘achteruitgang’ heel goed en was ook bang dat mijn kinderen dan liever bij hun vader zouden zijn. Daar was alles, materieel (van trampoline tot grote kamers, van een jeugdhonk in de tuin tot een jacuzzi). En ook immaterieel - gelukkig. Mijn ex is een lieve vader die veel tijd voor zijn kinderen vrijmaakt.

Ik heb geleerd dat ik het niet zozeer zielig voor de kinderen vond dat ze bij mij materieel minder hadden (want met liefde en aandacht zit het goed). Ik vond het vooral zielig voor mezelf. Ík wilde ze geven wat hun vader ze gaf. Ík wilde graag dat ze later heel blij bij mij terugkeken op hun zorgeloze jeugd.

Dat opende echt mijn ogen. Want medelijden met mezelf is zo veel makkelijker (en makkelijker op te lossen) dan medelijden met mijn kinderen.

Inmiddels ben ik ruim zes jaar verder. En weet ik dat een groot huis, veel spullen, rijkdom, etc. er allemaal echt niet toe doet. Echt niet. Kinderen willen inderdaad gezelligheid, begrip en een luisterend oor. Ze zijn met mij dol op kamperen. Springen graag soms bij hun vader in de jacuzzi. En vertellen hem weer dat ze zo’n zin hebben om bij mij taarten te versieren en film te kijken.

Het gaat om balans. Vooral in jezelf. En het is allemaal nog zo pril! Geloof me: het komt allemaal goed. Op ieder front

Liefs
Dank je, hun hebben bij papa ook zwembad in de tuin, game room etc.
Zure is dat ik toen we 20 jaar geleden trouwden veel vermogen had, en hij niks.
Gelukkig zijn onze huwelijkse voorwaarden zo dicht getimmerd dat hij alles moet delen wat tijdens huwelijk is opgebouwd, en alles op mijn naam van mij blijft.
Daar is hij woest om.
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
20-04-2021 09:36
Dank je, hun hebben bij papa ook zwembad in de tuin, game room etc.
Zure is dat ik toen we 20 jaar geleden trouwden veel vermogen had, en hij niks.
Gelukkig zijn onze huwelijkse voorwaarden zo dicht getimmerd dat hij alles moet delen wat tijdens huwelijk is opgebouwd, en alles op mijn naam van mij blijft.
Daar is hij woest om.
Dat is dan jammer voor hem. Hij hoeft zijn vermogen niet te delen, de helft van wat tijdens het huwelijk is opgebouwd is gewoon van jou. Dat is iets heel anders. Dat hij heeft geprobeerd geld achterover te drukken zegt alles over hem.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
20-04-2021 11:18
Dat is dan jammer voor hem. Hij hoeft zijn vermogen niet te delen, de helft van wat tijdens het huwelijk is opgebouwd is gewoon van jou. Dat is iets heel anders. Dat hij heeft geprobeerd geld achterover te drukken zegt alles over hem.
Ja erg hè moeder van je kinderen proberen te beduvelen, heb ik 20 jaar met een vreemde geleefd ?, ken deze man niet
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
20-04-2021 13:34
Ja erg hè moeder van je kinderen proberen te beduvelen, heb ik 20 jaar met een vreemde geleefd ?, ken deze man niet
Je hebt 20 jaar lang je ogen gesloten voor zijn gedrag, het voor jezelf goed gepraat. Want hij was al die tijd al niet zo heel aardig voor jou.

Laat je ook niet afschepen met een fooi voor je huis, maar laat je fatsoenlijk uitkopen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
20-04-2021 14:05
Je hebt 20 jaar lang je ogen gesloten voor zijn gedrag, het voor jezelf goed gepraat. Want hij was al die tijd al niet zo heel aardig voor jou.

Laat je ook niet afschepen met een fooi voor je huis, maar laat je fatsoenlijk uitkopen.
Hij had mij willen uitkopen van “zijn” spaargeld
Helaas pindakaas
Alle reacties Link kopieren
sandy1974 schreef:
20-04-2021 14:06
Hij had mij willen uitkopen van “zijn” spaargeld
Helaas pindakaas
Sigaar uit eigen doos dus. Lekker dan. Goed dat je dat je geaccepteerd hebt. Die advocaat betaalt zich nu al terug.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vanuit jeugdzorg een oudercoachingstraject aangeboden gekregen (voor mij alleen), ben ik nu mee bezig. Ik vertelde dat ik het altijd prettig vind, en er steun aan heb, om ervaringen te lezen/delen van anderen in soortgelijke situaties. Tip van de coach: misschien moet je eens denken aan iets als het Viva Forum :hyper: ...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Haha, dat is grappig. Wat zei je :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
20-04-2021 17:00
Haha, dat is grappig. Wat zei je :biggrin:
Toch maar bekend dat ik hier al ruim 15 jaar rondhuppel :jump: . Misschien kwam ze erop omdat ze me hier herkend heeft? Ze zei dat haar schoonzusje... maar ja, dat zeggen er vast wel meer ;-D !
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Alle reacties Link kopieren
CaroMamaVanMaik schreef:
20-04-2021 18:12
Toch maar bekend dat ik hier al ruim 15 jaar rondhuppel :jump: . Misschien kwam ze erop omdat ze me hier herkend heeft? Ze zei dat haar schoonzusje... maar ja, dat zeggen er vast wel meer ;-D !
Misschien schrijft die schoonzus hier ook wel..... (Ik ben het niet in ieder geval. )
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven