Relaties
alle pijlers
In de war...
donderdag 5 december 2019 11:44
Hallo,
De feestdagen komen er aan en er is in ons gezin / familie een flinke bom gebarsten en dat is mijn schuld.Denk ik.
Ik ben volwassen en heb een zusje van 2 jaar jonger. Al zo lang ik me kan herinneren bepaald zij hoe het huishouden er uit ziet. Natuurlijk zijn wij nu beiden uit huis en getrouwd, dus heb ik hier veel minder mee te maken en ook veel minder last van. Maar toch, iedere keer weer als wij mijn mijn ouders op bezoek zijn voel ik me ongemakkelijk, niet op mijn plek, minderwaardig, in de war en regelmatig voor geschut gezet. Door mijn zusje. Zij bepaald dan wat we eten, wie waar zit, enz. En mijn ouders zeggen dan "laat maar, er iets van zeggen heeft toch geen zin". En dat bouwde op en op en op..
Tot een paar dagen geleden, ik kon mijn mond echt niet langer houden en vond dat mijn gevoelens ook wel eens gehoord mochten worden. Omdat ik weet dat ze toch over mij heen walst heb ik dit dus in een lange app geschreven. Misschien niet direct persoonlijk, maar zo kon ik wel zeggen wat ik ook wilde zeggen. Ze belde me op, of ik geen profecionele hulp nodig had en of ik niet goed geworden was ofzo. Waarom ik nooit eerder iets heb gezegt, nou dat heb ik zo vaak gedaan, maar dat wordt gewoon van de tafel geveegd. Dat zij zich er allemaal niet zo druk op maakte en dat zij zich ook niet ging aanpassen of veranderen voor een ander. Daar eindigde het gesprek ook.
Omdat ik er NIET doorheen kwam bij haar ben ik op internet gaan zoeken hoe je omgaat met iemand waar je niet tot doordringt en toen kwam ik lijsten met symptomen van narcistisch gedrag tegen. Nou echt... alle puzzel stukjes vallen op de plek. Hoe zij zich gedraagt, hoe ik mij voel. Ze is misschien geen overdreven narcist, of ze is juist een hele slimme. Maar ze heeft duidelijk narcistische trekjes.
Wat dan ook altijd bij die informatie staat aangegeven is dat hier niks aan gedaan kan worden. Zeker niet als de persoon in kwestie het probleem niet ziet. Mijn zusje dus.
Nu is het bijna kerst, die heb ik dus voor iedereen flink verknald, want mijn zusje heeft al aangegeven niet te komen, mijn ouders hebben tot zo ver nog geen contact met mij opgenomen en nu raak ik toch wel weer in de war. Heb ik hier wel goed aan gedaan? Want aan de andere kant valt er zo'n extreme last van mijn schouders nu ik weet dat ik niet echt gek geworden ben en het niet allemaal aan mij ligt. Maar dan toch denk ik weer, wat als ik mijn mond had gehouden om de goede vrede te bewaren... Maar dan had ik mezelf weer aan de kant gezet. Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie?
Ik ben best in de war. Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant bang dat ik het contact met mijn ouders verlies, want mijn zusje weet alles mooi te draaien, dat het aan mij ligt, ook iets wat ze altijd al gedaan heeft.
Alvast dankjewel.
De feestdagen komen er aan en er is in ons gezin / familie een flinke bom gebarsten en dat is mijn schuld.Denk ik.
Ik ben volwassen en heb een zusje van 2 jaar jonger. Al zo lang ik me kan herinneren bepaald zij hoe het huishouden er uit ziet. Natuurlijk zijn wij nu beiden uit huis en getrouwd, dus heb ik hier veel minder mee te maken en ook veel minder last van. Maar toch, iedere keer weer als wij mijn mijn ouders op bezoek zijn voel ik me ongemakkelijk, niet op mijn plek, minderwaardig, in de war en regelmatig voor geschut gezet. Door mijn zusje. Zij bepaald dan wat we eten, wie waar zit, enz. En mijn ouders zeggen dan "laat maar, er iets van zeggen heeft toch geen zin". En dat bouwde op en op en op..
Tot een paar dagen geleden, ik kon mijn mond echt niet langer houden en vond dat mijn gevoelens ook wel eens gehoord mochten worden. Omdat ik weet dat ze toch over mij heen walst heb ik dit dus in een lange app geschreven. Misschien niet direct persoonlijk, maar zo kon ik wel zeggen wat ik ook wilde zeggen. Ze belde me op, of ik geen profecionele hulp nodig had en of ik niet goed geworden was ofzo. Waarom ik nooit eerder iets heb gezegt, nou dat heb ik zo vaak gedaan, maar dat wordt gewoon van de tafel geveegd. Dat zij zich er allemaal niet zo druk op maakte en dat zij zich ook niet ging aanpassen of veranderen voor een ander. Daar eindigde het gesprek ook.
Omdat ik er NIET doorheen kwam bij haar ben ik op internet gaan zoeken hoe je omgaat met iemand waar je niet tot doordringt en toen kwam ik lijsten met symptomen van narcistisch gedrag tegen. Nou echt... alle puzzel stukjes vallen op de plek. Hoe zij zich gedraagt, hoe ik mij voel. Ze is misschien geen overdreven narcist, of ze is juist een hele slimme. Maar ze heeft duidelijk narcistische trekjes.
Wat dan ook altijd bij die informatie staat aangegeven is dat hier niks aan gedaan kan worden. Zeker niet als de persoon in kwestie het probleem niet ziet. Mijn zusje dus.
Nu is het bijna kerst, die heb ik dus voor iedereen flink verknald, want mijn zusje heeft al aangegeven niet te komen, mijn ouders hebben tot zo ver nog geen contact met mij opgenomen en nu raak ik toch wel weer in de war. Heb ik hier wel goed aan gedaan? Want aan de andere kant valt er zo'n extreme last van mijn schouders nu ik weet dat ik niet echt gek geworden ben en het niet allemaal aan mij ligt. Maar dan toch denk ik weer, wat als ik mijn mond had gehouden om de goede vrede te bewaren... Maar dan had ik mezelf weer aan de kant gezet. Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie?
Ik ben best in de war. Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant bang dat ik het contact met mijn ouders verlies, want mijn zusje weet alles mooi te draaien, dat het aan mij ligt, ook iets wat ze altijd al gedaan heeft.
Alvast dankjewel.
donderdag 5 december 2019 12:57
Ik ben het hier eigenlijk wel mee eens. Sommige reacties vind ik wel erg hard overkomen.DS1971 schreef: ↑05-12-2019 12:38Ik snap de kritiek op TO niet zo. Haar zus gedraagt zich kennelijk als een prinsesje en houdt met niemand rekening. Vervolgens is TO het beu en zegt ze er een keer wat van, of dat nou handig is of niet via de app. En dan is zuslief gekrenkt en gaat ze als een kleuter niet meer met kerst naar haar ouders.
En dan ligt het allemaal aan TO?
Nee, TO is eindelijk een keer voor zichzelf op gekomen. En terecht!
Maar wij kennen haar zus niet, we kennen de TO niet en we hebben het appje niet gelezen dus dan is het sowieso moeilijk om hier een duidelijke mening over te geven. Natuurlijk is face-to-face handiger dan een appje maar als het inderdaad zo is dat haar zus haar nooit laat uitpraten kan ik het me best voorstellen dat je een app stuurt.
donderdag 5 december 2019 12:58
donderdag 5 december 2019 12:58
Sophie2008 schreef: ↑05-12-2019 12:43Goede tip. Ik wilde ze zelf eigenlijk even de tijd geven, maar daar kan ik ook een middenweg in vinden.
Dat “nee” zeggen werkt dus niet. Dan maakt zij weer drama en dan komen mijn ouders met “doe niet zo moeilijk, sta gewoon op” dus heb ik het weer gedaan. Dan sta ik maar op, en de keer er op houd ik mijn mond wel om alle drama te voorkomen.
Mijn manier van communiceren is communiceren. En dat is het probleem juist, dat gebeurt niet. Mijn zusje zegt iets, de rest is ja en amen. En is eeneenwegs baan
Jouw manier van communiceren is niet communiceren. Jouw manier van communiceren is lang je mond houden voor de lieve vrede en dan via whatsapp met een hele hoop verwijten komen. Volwassen communiceren is heel iets anders. Net als beslissen dat iemand lijdt aan een ernstige persoonlijkheidsstoornis na een rondje googelen ook niet volwassen is.
Er is in jullie gezin een bepaalde rolverdeling, dat is in ieder gezin zo. Daar kun je last van hebben, prima. Dan is het aan jou om het gesprek aan te gaan of voor jezelf te bepalen dat je ermee kunt leven. Wat je nu doe en hoe je nu over je zus praat is vooral rancuneus. Ik snap wel dat jouw zus hier niet goed op reageert.
Dat neemt niet weg dat jij je niet goed voelt bij jouw zus. En dat dat voor jou terecht is. Maar misschien is het ook goed eens naar jouw eigen gevoelens te kijken. Niet om haar iets te verwijten, maar om te onderzoeken waarom je je zo afgewezen of minderwaardig voelt. Ben je onzeker? Waar komen deze gevoelens vandaan (en dan bedoel ik niet je zus)
donderdag 5 december 2019 13:00
Nee, ik was een het zoeken op internet hoe ik het beste met iemand om kan gaan die nooit luistert. Waar je niet op door kunt dringen. Ik ben niet gaan zoeken wat er mis is met haar, ik wilde mezelf weer aanpassen aan haar manieren om het op te lossen. Dat er toen door wat anders wat ik las bepaalde dingen erg herkenbaar werden is niet met voorbedachte opzet gebeurt. Ik heb dit ook helemaal niet tegen haar gezegd. Waarom zou ik? Daar bereik ik niks mee. En dingen beter maken zou het al helemaal niet.nessemeisje schreef: ↑05-12-2019 12:37En jij bent volwassen? Really?
Een hele monoloog over de app sturen omdat jij al die tijd niet mans genoeg was om wat te zeggen en je hebt zitten ergeren. Dan zit je zusje ergens, denkt "oh wat leuk, een appje van mijn zus" en dan krijgt ze allemaal shit over zich heen. En dan ben jij verbaasd dat ze pissig is? En of dat nog niet genoeg is, ga je daarna zitten googelen wat er aan háár zal mankeren.
Kijk eerst eens even naar jezelf joh. En grow the fuck up. Jij hebt dit veroorzaakt, hoe ga je dit goedmaken? Ik mag hopen wat volwassener dan tot nu toe.
donderdag 5 december 2019 13:13
het laat de narcist koud of hij of zij vindt het misschien juist een leuke uitdaging
donderdag 5 december 2019 13:17
Tuurlijk zijn sommige dingen niet handig via de app. Maar inmiddels is er natuurlijk een generatie volwassenen die opgegroeid is met appen en het als een voltallig communicatie middel ziet. Geschreven komen dingen alleen vaak harder en directer aan. Ik heb ook wel eens geen andere optie dan een bericht sturen gezien. De uitkomst was ook precies wat ik verwachtte, maar het was zo wel opgelost.
To neem contact op met je ouders en laat je zus lekker in haar sop gaar koken. Maak er zelf een mooie kerst van!
To neem contact op met je ouders en laat je zus lekker in haar sop gaar koken. Maak er zelf een mooie kerst van!
donderdag 5 december 2019 13:21
Ze is overheersend dat is wat anders.
Maar uiteindelijk is de sterkste onderhandelingspositie, weglopen en het menen.
Als jij geen zin hebt om op die manier samen te zijn dan moet je dat aangeven en zeggen dat je overslaat. Jij bent verantwoordelijk voor wat je wel of niet wenst te accepteren, ook al schop je daar andere mensen tegen de schenen.
Het is de enige manier om serieus genomen te worden en het getuigt van een goede vorm van eigenwaarde.
Maar uiteindelijk is de sterkste onderhandelingspositie, weglopen en het menen.
Als jij geen zin hebt om op die manier samen te zijn dan moet je dat aangeven en zeggen dat je overslaat. Jij bent verantwoordelijk voor wat je wel of niet wenst te accepteren, ook al schop je daar andere mensen tegen de schenen.
Het is de enige manier om serieus genomen te worden en het getuigt van een goede vorm van eigenwaarde.
donderdag 5 december 2019 13:32
Ik vind dat toch zo'n raar iets, je hebt een 'assertiviteitsprobleem' als je niet tegen een agressief persoon opgewassen bent. Dat een agressief persoon maar eens moet leren dat niet de hele wereld naar zijn/haar pijpen danst is natuurlijk niet aan de orde. En het communicatieprobleem zit niet zozeer bij TO maar juist bij haar zus. Zus weigert te luisteren naar wat anderen zeggen en willen, zus commandeert alleen maar.
Niet iedereen kan tegen een bullenbak op en niet iedereen kan het leren. Wat je wel kan doen is het probleem op een andere manier aanvliegen en dat is dus bijvoorbeeld door een app te sturen. Dat zus daar zo hysterisch op reageert was te verwachten, mevrouw houdt niet van tegenspraak. Dit had ook gebeurt als TO het face to face had gedaan.
Creativity is intelligence having fun
donderdag 5 december 2019 13:32
Ik weet niet hoe die lange app eruitzag, was het vanuit jouw gevoel geschreven of aanvallend, dat kan een heel verschil maken, maar ze was waarschijnlijk op beide manieren in haar wiek geschoten, dit zijn oude patronen van vroeger die je ouders waarschijnlijk nooit gecorrigeerd hebben of zelfs deel van uitmaakten, voel je niet schuldig en wees blij dat je het van je afgeschreven hebt, reageer verder op alle rare acties van haar rustig en beheerst en vraag of ze met een normale toon kan praten, en herhaal dat desnoods keer op keer.
Je ouders moeten hier echt buiten blijven en je steunen en niet tussen jullie gaan staan, laat je zus dan lekker thuisblijven met haar rare gedrag.
Je ouders moeten hier echt buiten blijven en je steunen en niet tussen jullie gaan staan, laat je zus dan lekker thuisblijven met haar rare gedrag.
donderdag 5 december 2019 13:39
Ik ben één van de weinigen die TO begrijpt denk ik......
Haar zus speelt de baas.
TO kropt haar irritatie op.
En dan barst de bom op een gegeven moment.
Ik lees een reactie “lekkere timing”
Alsof TO de uitbarsting kan uitstellen.
NU was het voor haar genoeg.
Ze heeft een app gestuurd omdat haar zus haar steeds in de rede valt.
Sterkte TO.
Haar zus speelt de baas.
TO kropt haar irritatie op.
En dan barst de bom op een gegeven moment.
Ik lees een reactie “lekkere timing”
Alsof TO de uitbarsting kan uitstellen.
NU was het voor haar genoeg.
Ze heeft een app gestuurd omdat haar zus haar steeds in de rede valt.
Sterkte TO.
donderdag 5 december 2019 13:41
donderdag 5 december 2019 13:48
TO wil in gesprek op het moment dat haar ergernis al uit haar oren loopt en zus bezig is. Als ze er dan niet tussen komt stuurt ze een ellenlange app vol verwijten.
Was gewoon eerder in gesprek gegaan, op een rustig tijdstip. Kopje thee erbij. En dan niet van jij doet dit en jij moet dat, maar stel alternatieven voor. Bied je hulp aan.
En voor nu had je je excuses aan moeten bieden voor de manier waarop je hebt gecommuniceerd via de app. Maar wat doe jij? "Sorry, maar..."
Was gewoon eerder in gesprek gegaan, op een rustig tijdstip. Kopje thee erbij. En dan niet van jij doet dit en jij moet dat, maar stel alternatieven voor. Bied je hulp aan.
En voor nu had je je excuses aan moeten bieden voor de manier waarop je hebt gecommuniceerd via de app. Maar wat doe jij? "Sorry, maar..."
donderdag 5 december 2019 13:52
Dankjewel allemaal. Zowel met mij eens als niet met mij eens. Ik heb zeker wat aan jullie antwoorden. Ik heb inmiddels contact gehad met mijn moeder en die vroeg meteen of ik gezegd had tegen mijn zusje dat mijn ouders haar haten...dat heb ik nooit gezegd en maakt voor mij duidelijk dat mijn zusje een persoon is die liegt, alles doet om zelf in een goed daglicht te zetten of ze daar nu andere mee kwetst of niet. Gelukkig geloofde mijn ouders haar niet en gaan ik en mijn man samen kerst vieren bij mijn ouders. Ik vind dit vooral heel erg voor mijn ouders, maar voor één keer ben ik, met een zeer slechte timing, voor mezelf opgekomen. En iemand als mijn zusje wil ik gewoon los laten. Het ligt waarschijnlijk aan ons beide, dat zal best. Maar na jaren mezelf wegcijferen voor de goede familie vrede heb ik de knoop los gehakt want ik kan er gewoon niet meer tegen. We gaan hier nog wel een weg in vinden die voor mijn ouders ook fijn is.
donderdag 5 december 2019 13:56
Nee, je zus liegt nietSophie2008 schreef: ↑05-12-2019 13:52Dankjewel allemaal. Zowel met mij eens als niet met mij eens. Ik heb zeker wat aan jullie antwoorden. Ik heb inmiddels contact gehad met mijn moeder en die vroeg meteen of ik gezegd had tegen mijn zusje dat mijn ouders haar haten...dat heb ik nooit gezegd en maakt voor mij duidelijk dat mijn zusje een persoon is die liegt, alles doet om zelf in een goed daglicht te zetten of ze daar nu andere mee kwetst of niet.
Je zus interpreteert jouw woorden (dat is communicatie)
donderdag 5 december 2019 14:02
Zij zegt tegen mijn ouders, dat ik heb gezet dat mijn ouders haar haten. Ik heb alleen gezegd dat ik dit erg vind voor mijn ouders. Nu ben ik benieuwd hoe je dat interpreteert naar “ze haten jou”
donderdag 5 december 2019 14:03
zij denk echt, dat jij dat bedoeld hebtSophie2008 schreef: ↑05-12-2019 14:02Zij zegt tegen mijn ouders, dat ik heb gezet dat mijn ouders haar haten. Ik heb alleen gezegd dat ik dit erg vind voor mijn ouders. Nu ben ik benieuwd hoe je dat interpreteert naar “ze haten jou”
en ook zonder het woord "haten" te gebruiken kan dat haar interpretatie zijn
