Relaties
alle pijlers
Irritaties mbt huishouden en opvoeding
zondag 22 november 2020 21:09
Hi,
Ik ben nieuw hier en wil graag meer meningen hierover,
Ik heb al 10 jaar een relatie met mijn vriend, hij heeft een zoontje van 10 en ik
Een zoon van 14. De vader van mijn zoon is overleden en bonuszoon is om de 2 weken weekend hier, hij weet niet beter dan dat zijn vader met mij samen is dus dat is geen probleem
Echter zijn we sinds kort officieel gaan samenwonen omdat mijn zoon dat inmiddels graag wilde.
Maar sindsdien hebben we zo vaak ruzie en irritaties om de kleinste dingen, en vooral zijn zoon heeft er een handje van om ons uit elkaar te spelen ( om zijn zin te krijgen ) en ik probeer juist regelmaat in het gezin te krijgen zoals standaard normale regeltjes, bord leeg, eigen was in wasmand, eigen troep opruimen etc etc
Mijn vriend is zo gemakkelijk en voedt niet op maar wil alleen blije kinderen in het weekend dat zijn zoon er is, dat valt me nu meer op dan ooit van tevoren, terwijl hij mijn zoon wel streng blijft aanpakken.
Ik heb moeite met bepaalde dingen los te laten, daar wil ik ook aan werken maar hebben jullie hier ervaring mee ?
Ik ben nieuw hier en wil graag meer meningen hierover,
Ik heb al 10 jaar een relatie met mijn vriend, hij heeft een zoontje van 10 en ik
Een zoon van 14. De vader van mijn zoon is overleden en bonuszoon is om de 2 weken weekend hier, hij weet niet beter dan dat zijn vader met mij samen is dus dat is geen probleem
Echter zijn we sinds kort officieel gaan samenwonen omdat mijn zoon dat inmiddels graag wilde.
Maar sindsdien hebben we zo vaak ruzie en irritaties om de kleinste dingen, en vooral zijn zoon heeft er een handje van om ons uit elkaar te spelen ( om zijn zin te krijgen ) en ik probeer juist regelmaat in het gezin te krijgen zoals standaard normale regeltjes, bord leeg, eigen was in wasmand, eigen troep opruimen etc etc
Mijn vriend is zo gemakkelijk en voedt niet op maar wil alleen blije kinderen in het weekend dat zijn zoon er is, dat valt me nu meer op dan ooit van tevoren, terwijl hij mijn zoon wel streng blijft aanpakken.
Ik heb moeite met bepaalde dingen los te laten, daar wil ik ook aan werken maar hebben jullie hier ervaring mee ?
maandag 23 november 2020 09:03
Waarom zou die van 14 zijn bord leeg moeten eten, omdat die van 10 slecht eet?
Als nou iets makkelijk uit te leggen is, is het waarom de een wel en de ander niet.
maandag 23 november 2020 09:03
Zoontje? Het kind is 14!abracadabra schreef: ↑23-11-2020 08:47Wacht even... vader en moeder van dit kind staan er dus hetzelfde in qua losse opvoeding... wat kom jij dan met je strengere opvoeding doen? Jij bent helemaal geen partij. Dit kind heeft een vader en een moeder die over de opvoeding gaan. Jij mag aan de zijlijn staan.
Overigens vind ik dat ook van jouw vriend hoor... die jouw zoontje streng aanpakt. Waarom? Hij is zijn vader niet.
maandag 23 november 2020 09:20
Wat een reacties weer van sommige mensen..
Ik heb beide kanten van het verhaal een beetje meegemaakt.
Ik had ook een stiefvader van jongs af aan met een zoon en mij eigen vader is vroeg overleden. Me stiefpa was vroeger me beste vriend tot ik wat ouder werd en kon zien hoe zoon werd voor getrokken. Ik werd beschuldigd wat zoon had gedaan . Als hij er was moest het gezellig en waren er geen regels en zoon werd op niks aangesproken tot me moeder ergens aan toe. Enzovoort. irritaties lopen dan hoog op aan alle kanten . En denk er nog steeds niet met een fijn gevoel aan terug en de relaties staan nu zoveel jaar laten nog harstikke schreef.
Ook ben ik stiefmoeder geweest van 2 kindjes. Ik en ex hadden al een tijdje een relatie tot we gingen samen wonen kinderen waren ook nog erg jong. Ex en moeder van kinderen hadden ook totaal geen goede relatie en werd aan alle kanten tegen gewerkt . Maar ex was ook laks en zag het alleen maar als feest als de kinderen kwamen (logisch) maar er zijn ook gewoon regels je woont samen in een huis. Maar die werden totaal niet nageleefd waar door je hetzelfde kreeg als jou. Je word tegen elkaar uit gespeeld blijven , je grenzen opzoeken. Veel gepraat met ex maar het veranderderde niet . En die irritatie ruzies zijn voor niemand goed. Dus opgegeven.
Mij tip.. bekijk de situatie nog is goed praat met alle kanten ,maar ga er niet te lang mee door want ruzies irritatie en ongelijk gedrag kunnen je echt wel beschadigen en je zoon heeft al zo gemis en hoe ouder die word hoe meer die dat zich gaat beseffen.
Ik heb beide kanten van het verhaal een beetje meegemaakt.
Ik had ook een stiefvader van jongs af aan met een zoon en mij eigen vader is vroeg overleden. Me stiefpa was vroeger me beste vriend tot ik wat ouder werd en kon zien hoe zoon werd voor getrokken. Ik werd beschuldigd wat zoon had gedaan . Als hij er was moest het gezellig en waren er geen regels en zoon werd op niks aangesproken tot me moeder ergens aan toe. Enzovoort. irritaties lopen dan hoog op aan alle kanten . En denk er nog steeds niet met een fijn gevoel aan terug en de relaties staan nu zoveel jaar laten nog harstikke schreef.
Ook ben ik stiefmoeder geweest van 2 kindjes. Ik en ex hadden al een tijdje een relatie tot we gingen samen wonen kinderen waren ook nog erg jong. Ex en moeder van kinderen hadden ook totaal geen goede relatie en werd aan alle kanten tegen gewerkt . Maar ex was ook laks en zag het alleen maar als feest als de kinderen kwamen (logisch) maar er zijn ook gewoon regels je woont samen in een huis. Maar die werden totaal niet nageleefd waar door je hetzelfde kreeg als jou. Je word tegen elkaar uit gespeeld blijven , je grenzen opzoeken. Veel gepraat met ex maar het veranderderde niet . En die irritatie ruzies zijn voor niemand goed. Dus opgegeven.
Mij tip.. bekijk de situatie nog is goed praat met alle kanten ,maar ga er niet te lang mee door want ruzies irritatie en ongelijk gedrag kunnen je echt wel beschadigen en je zoon heeft al zo gemis en hoe ouder die word hoe meer die dat zich gaat beseffen.
maandag 23 november 2020 09:27
Gaat hij dan uit frustratie bovenop je kind zitten ofzo?Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 21:27Het gekke is dat mijn partner wel verwacht dat het bord van mijn zoon. Leeg gaat en hij wil ook dat dat van zijn eigen kind leeg gaat alleen als die dan vervolgens gaat zitten mekkeren dan geeft hij het op, uit angst dat zijn kind niet meer wilt komen ofzo ... maar vervolgens moet mijn kind wel
Zijn bord opeten. En als ik dan zeg dat dit niet zo behoort te gaan is het weer ruzie
maandag 23 november 2020 09:36
Fijn dat er ook dit soort reacties komen, dankjewel !Huisboompje schreef: ↑23-11-2020 09:20Wat een reacties weer van sommige mensen..
Ik heb beide kanten van het verhaal een beetje meegemaakt.
Ik had ook een stiefvader van jongs af aan met een zoon en mij eigen vader is vroeg overleden. Me stiefpa was vroeger me beste vriend tot ik wat ouder werd en kon zien hoe zoon werd voor getrokken. Ik werd beschuldigd wat zoon had gedaan . Als hij er was moest het gezellig en waren er geen regels en zoon werd op niks aangesproken tot me moeder ergens aan toe. Enzovoort. irritaties lopen dan hoog op aan alle kanten . En denk er nog steeds niet met een fijn gevoel aan terug en de relaties staan nu zoveel jaar laten nog harstikke schreef.
Ook ben ik stiefmoeder geweest van 2 kindjes. Ik en ex hadden al een tijdje een relatie tot we gingen samen wonen kinderen waren ook nog erg jong. Ex en moeder van kinderen hadden ook totaal geen goede relatie en werd aan alle kanten tegen gewerkt . Maar ex was ook laks en zag het alleen maar als feest als de kinderen kwamen (logisch) maar er zijn ook gewoon regels je woont samen in een huis. Maar die werden totaal niet nageleefd waar door je hetzelfde kreeg als jou. Je word tegen elkaar uit gespeeld blijven , je grenzen opzoeken. Veel gepraat met ex maar het veranderderde niet . En die irritatie ruzies zijn voor niemand goed. Dus opgegeven.
Mij tip.. bekijk de situatie nog is goed praat met alle kanten ,maar ga er niet te lang mee door want ruzies irritatie en ongelijk gedrag kunnen je echt wel beschadigen en je zoon heeft al zo gemis en hoe ouder die word hoe meer die dat zich gaat beseffen.
maandag 23 november 2020 09:57
Helenatoke. Het klinkt alsof je toch wat onvoorbereid bent gaan samenwonen ondanks de lange tijd latten. Er bestaan ook stiefouderplannen en er zijn nog meer boeken geschreven over een nieuw gezin en de dynamiek. Volgens mij heet het boek; de mijne zijn de liefste. Ik vermoed dat je hier veel van herkent.
Succes!
Succes!
maandag 23 november 2020 10:32
Ik denk niet dat hij regelmaat en consequentheid gaat krijgen van een weekend in de twee weken.Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 21:19Dan zegt hij verschil in leeftijd, zijn zoon moet wennen aan 2 huizen en dus 2 verschillende opvoedingen, veel excuses om het goed te praten maar inmiddels merk ik dat hij juist gebaat is bij regelmaat en consequentheid, omdat hij dat blijkbaar bij z’n moeder ook niet heeft en geen regels Kent ( die waarheid weet ik uiteraard nooit exact omdat er geen goede verstandhouding is tussen mijn partner en zijn ex helaas )
Kan je eventueel nog terug naar latten? Dit is ook niet fijn voor je zoon.
Denk dat het beter is dat hij zich vooral met zijn zoon bemoeit en jij met jouw zoon.
maandag 23 november 2020 10:48
To ik begrijp heel goed wat je doormaakt hier een dergelijke situatie.
Maar helaas is het waar dat je niets kunt beginnen in de korte tijd dat ze bij jullie zijn.
Ik denk wél dat ze op een leeftijd zijn dat je met ze in gesprek kunt gaan wat ze graag willen en van jullie wat jullie graag zouden willen en op die manier een situatie creëren die voor iedereen oké is.
Maar helaas is het waar dat je niets kunt beginnen in de korte tijd dat ze bij jullie zijn.
Ik denk wél dat ze op een leeftijd zijn dat je met ze in gesprek kunt gaan wat ze graag willen en van jullie wat jullie graag zouden willen en op die manier een situatie creëren die voor iedereen oké is.
maandag 23 november 2020 11:05
Luci_Mster2 schreef: ↑22-11-2020 21:30Echter zijn we sinds kort officieel gaan samenwonen omdat mijn zoon dat inmiddels graag wilde.
Deze snap ik ook niet helemaal.
Inderdaad.
En waarom ga jij je stiefkind regels opleggen die zijn ouders niet opleggen?
maandag 23 november 2020 11:41
Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 21:24Nee zeker niet, maar ik vind wel
Dat nu we samenwonen er meer respect kan worden getoond voor ook mijn wensen. En de paar kleine regeltjes die ik Belangrijk vind dan een kleine moeite zou moeten zijn voor de 4 dagen per maand dat hij dat dan maar moet slikken toch ?
Wensen? Klinkt meer als eisen. Niet okee dit, kind is er maar 4 dagen per maand zeg.
maandag 23 november 2020 11:57
Echter zijn we sinds kort officieel gaan samenwonen omdat mijn zoon dat inmiddels graag wilde.
Maar sindsdien hebben we zo vaak ruzie en irritaties om de kleinste dingen
Het gekke is dat mijn partner wel verwacht dat het bord van mijn zoon. Leeg gaat en hij wil ook dat dat van zijn eigen kind leeg gaat alleen als die dan vervolgens gaat zitten mekkeren dan geeft hij het op, uit angst dat zijn kind niet meer wilt komen ofzo ... maar vervolgens moet mijn kind wel
Zijn bord opeten. En als ik dan zeg dat dit niet zo behoort te gaan is het weer ruzie
Jij en je partner moeten je eens als volwassenen gaan gedragen en met ELKAAR in overleg. Communiceren, samen bepalen wat de afspraken zijn (en niet eenzijdig opleggen aan de ander). Ik ben het eens met sportschoen dat het overkomt alsof jullie je helemaal niet voorbereid hebben op de overgang van latten naar samenwonen. Ofwel je gaat daar nu alsnog in investeren op een volwassen en constructieve manier ofwel je gaat weer latten. Zoek dan een huis in de buurt van waar je nu woont aangezien je zoon duidelijk graag daar in de buurt wil blijven.
maandag 23 november 2020 12:00
maandag 23 november 2020 12:11
To heeft aangegeven dat bonuskind ondergewicht heeft en dat er een medische indicatie is om voldoende voedingsstoffen/voeding te eten.Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 21:22Dat heeft een andere reden, nl dat bonuszoon zwaar ondergewicht heeft en aan de medische bijvoeding zit en de diëtiste heeft aangegeven dat moeder hem zelf laat beslissen wat hij eet ( dat is dus bijna niets ) en wij hem wel beter aan het eten krijgen. De eerste jaren waren lastig, nu weet hij inmiddels dsg het bord leeg moet dus doet hij dat ook
Bij ons.
Klinktnlogisch dat hij dan zijn bord leeg moet eten.
maandag 23 november 2020 12:23
Maar dat doet bonuskind niet, en de 14 jarige zonder ondergewicht moet ook zijn bord leegeten.Sportschoen schreef: ↑23-11-2020 12:11To heeft aangegeven dat bonuskind ondergewicht heeft en dat er een medische indicatie is om voldoende voedingsstoffen/voeding te eten.
Klinktnlogisch dat hij dan zijn bord leeg moet eten.
maandag 23 november 2020 12:30
Sportschoen schreef: ↑23-11-2020 12:11To heeft aangegeven dat bonuskind ondergewicht heeft en dat er een medische indicatie is om voldoende voedingsstoffen/voeding te eten.
Klinktnlogisch dat hij dan zijn bord leeg moet eten.
Nee, klinkt niet logisch. Het "bonuskind" moet wel de juiste voeding krijgen afgestemd op zijn behoefte, lichaam en leeftijd.
Een kind dwingen een bord leeg te eten lost geen problemen op, maar kan ze wel verergeren.
Je kan dan veel beter met een diëtist kijken wat kan en wat de juiste voeding is en juiste hoeveelheden en kind erin begeleiden, maar niet dwingen.
maandag 23 november 2020 12:34
Precies. Als er echt een gewichts- en of eetprobleem zal je naar een goede oplossing moeten zoeken. Dat kan ook zijn dat kind bijvoorbeeld beter kleinere hoeveelheden verspreid over de dag kan eten. Geen enkele diëtist zal adviseren: bord leeg eten. Dat is echt onzinnig.LAgirl82 schreef: ↑23-11-2020 12:30Nee, klinkt niet logisch. Het "bonuskind" moet wel de juiste voeding krijgen afgestemd op zijn behoefte, lichaam en leeftijd.
Een kind dwingen een bord leeg te eten lost geen problemen op, maar kan ze wel verergeren.
Je kan dan veel beter met een diëtist kijken wat kan en wat de juiste voeding is en juiste hoeveelheden en kind erin begeleiden, maar niet dwingen.
maandag 23 november 2020 12:34
Dwang in de opvoeding werkt niet en is nooit goed te praten.
En hoe creëer je eetstoornissen? Zo dus, door kinderen te dwingen en hen geen gezonde relatie aan te leren met eten en leren te luisteren naar hun lichaam en hun hongergevoel en dat te leren (her)kennen.
Ondergewicht is geen reden tot dwang!
En hoe creëer je eetstoornissen? Zo dus, door kinderen te dwingen en hen geen gezonde relatie aan te leren met eten en leren te luisteren naar hun lichaam en hun hongergevoel en dat te leren (her)kennen.
Ondergewicht is geen reden tot dwang!
maandag 23 november 2020 12:36
*Sally* schreef: ↑23-11-2020 12:34Precies. Als er echt een gewichts- en of eetprobleem zal je naar een goede oplossing moeten zoeken. Dat kan ook zijn dat kind bijvoorbeeld beter kleinere hoeveelheden verspreid over de dag kan eten. Geen enkele diëtist zal adviseren: bord leeg eten. Dat is echt onzinnig.
Inderdaad. En een diëtist kan de juiste voeding op maat geven en adviseren.
En de diëtist zal je meteen vertellen dat 'bord leeg eten' niet de juiste manier is. Integendeel.
Dus TO ga eens met je vriend praten, het is immers zijn kind, en adviseer hem eens naar een diëtist te gaan.
maandag 23 november 2020 12:38
Maar dat 'van mama moet ik alles en bij papa is ik leuk' speelt niet schrijf je omdat mama niet opvoedt. Dan zou ik het je vriend maar gunnen om die 4 dagen dat hij bij hem is ook niet op te voeden. Die paar dagen levert ook niets op. Zeker niet op een triggerpunt als je bord leegeten bij een kind dat ondergewicht heeft.Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 22:06Aan dit soort opmerkingen heb ik wél wat.
Maar waarom denk jij dat het geen zin heeft bv ? Want een kind moet toch leren dat vader en moeder gelijk zijn ? Of zie ik dat verkeerd ! Anders krijg je toch juist gedoe? Van mama moet ik alkes en bij papa is het altijdddd leuk en hoef ik niks ...
En waarom moet jouw zoon van 14 zijn bord leeg eten? Kan toch een keer zijn dat hij wat teveel heeft opgeschept of het niet zo heel lekker vindt?
maandag 23 november 2020 13:15
Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 21:22Dat heeft een andere reden, nl dat bonuszoon zwaar ondergewicht heeft en aan de medische bijvoeding zit en de diëtiste heeft aangegeven dat moeder hem zelf laat beslissen wat hij eet ( dat is dus bijna niets ) en wij hem wel beter aan het eten krijgen. De eerste jaren waren lastig, nu weet hij inmiddels dsg het bord leeg moet dus doet hij dat ook
Bij ons.
Soms helpt consequent zijn dus juist wel, alleen zodra bv mijn partner 1 x toegeeft dan is het weer 3 weken gedoe om de regelmaat weer terug te krijgen
Lees nou zelf nog eens wat je schrijft. Denk je echt dat jouw aanpak goed is voor de psyche van dit kind? Jouw aanpak die continu gedoe, irritaties en ruzies oplevert?
maandag 23 november 2020 15:02
Ja, ik ging er bij deze van uit dat voeding bij de dietist is besproken en is afgestemd op behoefte van stiefkind waarbij er duidelijke en concrete afspraken zijn gemaakt hierover. Ik ga standaard er van uit dat iemand het juiste wil doen voor mensen (vooral kinderen) die in hun naaste omgeving zijn, hopelijk die ze liefhebben.LAgirl82 schreef: ↑23-11-2020 12:30Nee, klinkt niet logisch. Het "bonuskind" moet wel de juiste voeding krijgen afgestemd op zijn behoefte, lichaam en leeftijd.
Een kind dwingen een bord leeg te eten lost geen problemen op, maar kan ze wel verergeren.
Je kan dan veel beter met een diëtist kijken wat kan en wat de juiste voeding is en juiste hoeveelheden en kind erin begeleiden, maar niet dwingen.
En dwingen is geen goed middel, in gesprek gaan wel.
En ik vermoed dat dit niet alleen om voeding gaat, dat dit als voorbeeld uitgelicht word omdat iedereen dit kan voorstellen hoe het dan gaat, waar de worsteling zit. Vandaar dat ik al eerder een post met een boekentip. Stiefouderschap (als je dit zo mag noemen voor die enkele dagen) is anders dan ouderschap. Daar heb je het ook over afstemmen, rolverdeling en positionering in het gezin. De opmerking dat jongste zoon graag wilde samenwonen is dan ietwat vreemd en stellig, of dat feit en reden is om samen te wonen.
maandag 23 november 2020 16:20
Dit is ook het advies van de diëtiste ! Omdat hij het wel kan ! Aks hij in vakanties bij ons is dan eet hij na 4 dagen gewoon prima mee én vraagt hij om meer. Echter als hij niet hoeft eet hij niets ! Bij moeder hoeft hij dus niets en eet hij ook niets. Uitgebreide gesprekken met diëtiste en kinderartsen gehad en allemaal zeggen ze : als het jullie lukt dat hij alles op eet ga aub zo door ... en het lukt, vaak met dus wat gecagrij. En moeite maar zeker niet dat hij bomvol zit want daarna kan er nog vaak een toetje in. Dus het zit hem vooral in doorzetten ipv dwingen omdat hij vol zit want dat zit hij niet.Sportschoen schreef: ↑23-11-2020 15:02Ja, ik ging er bij deze van uit dat voeding bij de dietist is besproken en is afgestemd op behoefte van stiefkind waarbij er duidelijke en concrete afspraken zijn gemaakt hierover. Ik ga standaard er van uit dat iemand het juiste wil doen voor mensen (vooral kinderen) die in hun naaste omgeving zijn, hopelijk die ze liefhebben.
En dwingen is geen goed middel, in gesprek gaan wel.
En ik vermoed dat dit niet alleen om voeding gaat, dat dit als voorbeeld uitgelicht word omdat iedereen dit kan voorstellen hoe het dan gaat, waar de worsteling zit. Vandaar dat ik al eerder een post met een boekentip. Stiefouderschap (als je dit zo mag noemen voor die enkele dagen) is anders dan ouderschap. Daar heb je het ook over afstemmen, rolverdeling en positionering in het gezin. De opmerking dat jongste zoon graag wilde samenwonen is dan ietwat vreemd en stellig, of dat feit en reden is om samen te wonen.
En de moeite die ik daarin neem scheelt in ieder geval 4 dagen per maand daf hij weer met kleur naar huis gaat en de gele vlekjes in zn gezicht van vezeltekort en obstipatie wegzijn. Dus daar doe ik het voor maar blijkbaar zijn er hier meer deskundigen die ook gestudeerd hebben voor diëtiste en vinden dat ik dwingend ben.
Doe geen aannames voordat je weet eat er werkelijk aan de hand is.
maandag 23 november 2020 16:37
O ja en dat accepteer je dan als ouder gewoon. Logisch.Helenatoke schreef: ↑22-11-2020 22:01En wie zegt dat hij dat niet gedaan heeft ? Maar helaas sta je als vader al standaard 2-0 achter als moeder je niet in het leven van het kind wilt ( ze waren voor de geboorte al uit elkaar ) en heeft vader ALLE verantwoordelijkheid genomen en een omgangsregeling en ouderlijke macht afgedwongen bij de rechter. Maar voor die uitspraak was ze stiekem wel
Even 219 km verderop gaan wonen. Dus maak geen aannames voordat je weet hoe het zit. Ik geloof best dat in veel gevallen de vader Een lamzak is die moeder en kids na een scheiding laat zitten in de ellende maar in dit geval absoluut onterecht
O en blablabla standaardomgangsregeling geklets; ook tien jaar geleden was co-ouderschap al normaal.
