Irritaties mbt huishouden en opvoeding

22-11-2020 21:09 142 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi,

Ik ben nieuw hier en wil graag meer meningen hierover,

Ik heb al 10 jaar een relatie met mijn vriend, hij heeft een zoontje van 10 en ik
Een zoon van 14. De vader van mijn zoon is overleden en bonuszoon is om de 2 weken weekend hier, hij weet niet beter dan dat zijn vader met mij samen is dus dat is geen probleem

Echter zijn we sinds kort officieel gaan samenwonen omdat mijn zoon dat inmiddels graag wilde.

Maar sindsdien hebben we zo vaak ruzie en irritaties om de kleinste dingen, en vooral zijn zoon heeft er een handje van om ons uit elkaar te spelen ( om zijn zin te krijgen ) en ik probeer juist regelmaat in het gezin te krijgen zoals standaard normale regeltjes, bord leeg, eigen was in wasmand, eigen troep opruimen etc etc

Mijn vriend is zo gemakkelijk en voedt niet op maar wil alleen blije kinderen in het weekend dat zijn zoon er is, dat valt me nu meer op dan ooit van tevoren, terwijl hij mijn zoon wel streng blijft aanpakken.

Ik heb moeite met bepaalde dingen los te laten, daar wil ik ook aan werken maar hebben jullie hier ervaring mee ?
Alle reacties Link kopieren
Tegenwoordig in mijn omgeving meerdere koppels met kinderen van die leeftijd die waren gaan samenwonen en terug apart zijn gaan wonen maar de relatie niet beëindigen. En altijd lagen de problemen bij de kinderen. LATten is blijkbaar toch veel makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Helaas klopt het wel en lijkt het mss zo dat ik mezelf tegenspreek, dit is niet zo

Maar ondanks dat ga ik zeker de adviezen meenemen en daar aan werken, wellicht dat het dan beter gaat onderling en zien we wel op controle of hij minder gegroeid is. Misschien maken die 4 dagen per maand goed eten inderdaad weinig tot geen verschil en is al dit gezanik om niets ... ik hoop het en wie weet wordt alkes relaxter.
Helenatoke schreef:
23-11-2020 22:12
Helaas klopt het wel en lijkt het mss zo dat ik mezelf tegenspreek, dit is niet zo

Maar ondanks dat ga ik zeker de adviezen meenemen en daar aan werken, wellicht dat het dan beter gaat onderling en zien we wel op controle of hij minder gegroeid is. Misschien maken die 4 dagen per maand goed eten inderdaad weinig tot geen verschil en is al dit gezanik om niets ... ik hoop het en wie weet wordt alkes relaxter.
Maar als je reëel bent dan zie je zelf toch ook wel dat 4 dagen op de 31 geen drol uit zal maken?
Ik zou me eerder richten op meerdere snacks en eetmomenten e.d.
En die van 14 helemaal zelf laten bepalend wat en hoeveel ie eet.
Alle reacties Link kopieren
Het topic gaat er niet over, maar wat is de achterliggende reden dat hij niet wil eten ondanks ernstig ondergewicht?
Alle reacties Link kopieren
Helenatoke schreef:
23-11-2020 18:26
Wat ik daar te zoeken heb ?? Ik ben inmiddels al 10 jaar in zn leven. Moeder neemt niet de verantwoordelijkheid dus heeft de schooljuf ons ook aangesproken dat ze zich zorgen maakte en de schoolarts een doorverwijzing wilde naar KA en diëtiste. Moeder weigerde dus heeft mijn partner alkes in gang gezet en wilde mij er graag bij.
In 1 van je eerste posts in de topic zeg je:
Helenatoke schreef:
22-11-2020 21:19
Dan zegt hij verschil in leeftijd, zijn zoon moet wennen aan 2 huizen en dus 2 verschillende opvoedingen, veel excuses om het goed te praten maar inmiddels merk ik dat hij juist gebaat is bij regelmaat en consequentheid, omdat hij dat blijkbaar bij z’n moeder ook niet heeft en geen regels Kent ( die waarheid weet ik uiteraard nooit exact omdat er geen goede verstandhouding is tussen mijn partner en zijn ex helaas )

Vervolgens zeg je dat de diëtist heeft gezegd dat de moeder hem zelf laat beslissen wat hij eet. En daarna kom je ineens op de proppen met kinderartsen en diëtisten uitgebreid verteld hebben dat de moeder het helemaal verkeerd aanpakt en dat jouw aanpak echt veel beter is en dat het heel belangrijk is als je dat blijft doen. Nu ga je nog een stap verder en beschuldig je de moeder er zelfs van dat zij het advies van de schoolarts niet wilde opvolgen en weigerde met hem naar de kinderarts en diëtist te gaan.

Als wat jij zegt over de moeder klopt, dan is er sprake van verwaarlozing en moeten jullie er zsm voor zorgen dat daar wat aan gedaan wordt. Ik kan me echter niet voorstellen dat het klopt wat jij zegt want dan zou er vanuit de school, de diëtisten en kinderartsen zeker een melding bij Veilig Thuis zijn gedaan.



Sowieso is de omslag van 'ik vind dat mijn vriend zijn zoon niet genoeg opvoed en dat mijn bonuszoon zich verwend gedraagt en zich niet aan mijn regels houdt' naar 'moeder van bonuszoon verwaarloosd hem en alle deskundige vinden ook dat bonuszoon zich aan mijn regels moet houden want dat is heel belangrijk voor zijn gezondheid.' nogal.. bijzonder...
Alle reacties Link kopieren
menta schreef:
23-11-2020 22:38
Het topic gaat er niet over, maar wat is de achterliggende reden dat hij niet wil eten ondanks ernstig ondergewicht?
Volgens de diëtiste en kinderarts lijkt het er toch op dat het hem niet is aangeleerd om te eten. Geen regelmaat, niet aan tafel maar voor de tv, als hij 1 hap van zn brood heeft en zegt dat hij niet meer wilt dan hoeft hij het niet van zn moeder, hoeft niets te proeven of proberen, war hij vies eruit vind zien hoeft hij niet te eten, en standaard is alles wat groen en rood is in zijn ogen al
Vies etc etc . Ook heeft hij een vorm van ADD waardoor hij soms ook vergeet om te eten en daarom is regelmaat en een kleine vorm van dwang ( ik noem het liever anders ) soms beter voor hem. Want als we na 1 hap moeten toegeven omdat hij zegt niet meer te hoeven maar op een spelenderwijs manier toch een heel bord erin krijgen ( en nee gewoon normale porties dus hij krijgt niet opgeschept voor een bouwvakker ) dan is dat gewonnen.

Maar de reden dat moeder hem zelf laat bepalen is niet duidelijk, ze zegt alleen dat ze hem vrij opvoedt.

Dus de verschillen lijken te groot en is het idd in die paar dagen voor hem lastig om wel te moeten eten, al lukt dat wel alleen het is idd niet altijd gezellig aan tafel omdat hij zo sloom is maar dat neem ik hem niet kwalijk. Hij is gewend om bijna altijd zelf te bepalen dat het na 1 of 2 happen genoeg is, maar bv friet en pannenkoeken eet hij volop als hij dat krijgt. ( niet vaak en bij moeder ook niet zegt hij ) Dus het is niet zo dat zn buik of maag niets kan hebben.
TO je lult uit je nek en het wordt steeds erger.
Alle reacties Link kopieren
Helenatoke schreef:
23-11-2020 22:51
Volgens de diëtiste en kinderarts lijkt het er toch op dat het hem niet is aangeleerd om te eten. Geen regelmaat, niet aan tafel maar voor de tv, als hij 1 hap van zn brood heeft en zegt dat hij niet meer wilt dan hoeft hij het niet van zn moeder, hoeft niets te proeven of proberen, war hij vies eruit vind zien hoeft hij niet te eten, en standaard is alles wat groen en rood is in zijn ogen al
Vies etc etc . Ook heeft hij een vorm van ADD waardoor hij soms ook vergeet om te eten en daarom is regelmaat en een kleine vorm van dwang ( ik noem het liever anders ) soms beter voor hem. Want als we na 1 hap moeten toegeven omdat hij zegt niet meer te hoeven maar op een spelenderwijs manier toch een heel bord erin krijgen ( en nee gewoon normale porties dus hij krijgt niet opgeschept voor een bouwvakker ) dan is dat gewonnen.

Maar de reden dat moeder hem zelf laat bepalen is niet duidelijk, ze zegt alleen dat ze hem vrij opvoedt.

Dus de verschillen lijken te groot en is het idd in die paar dagen voor hem lastig om wel te moeten eten, al lukt dat wel alleen het is idd niet altijd gezellig aan tafel omdat hij zo sloom is maar dat neem ik hem niet kwalijk. Hij is gewend om bijna altijd zelf te bepalen dat het na 1 of 2 happen genoeg is, maar bv friet en pannenkoeken eet hij volop als hij dat krijgt. ( niet vaak en bij moeder ook niet zegt hij ) Dus het is niet zo dat zn buik of maag niets kan hebben.
Eten is nou net iets wat een kind normaliter niet hoeft te leren, normaliter geeft het lichaam van een kind namelijk zelf aan dat het honger heeft en dan zal een kind gewoon gaan eten.

Op het moment dat een kind structureel niet of nauwelijks wil eten en daardoor aan ernstig ondergewicht lijdt, is er echt wel wat meer aan de hand. Dan is er sprake van een eetstoornis. Om dat aan te pakken is specialistisch hulp vanuit de JGGZ nodig.

De aanpak van de moeder klinkt trouwens helemaal niet verkeerd. Het wordt juist geadviseerd om geen nadruk op eten te leggen en niet te gaan pushen als een kind niet wil eten.
Alle reacties Link kopieren
Helenatoke schreef:
23-11-2020 22:51
Volgens de diëtiste en kinderarts lijkt het er toch op dat het hem niet is aangeleerd om te eten. Geen regelmaat, niet aan tafel maar voor de tv, als hij 1 hap van zn brood heeft en zegt dat hij niet meer wilt dan hoeft hij het niet van zn moeder, hoeft niets te proeven of proberen, war hij vies eruit vind zien hoeft hij niet te eten, en standaard is alles wat groen en rood is in zijn ogen al
Vies etc etc . Ook heeft hij een vorm van ADD waardoor hij soms ook vergeet om te eten en daarom is regelmaat en een kleine vorm van dwang ( ik noem het liever anders ) soms beter voor hem. Want als we na 1 hap moeten toegeven omdat hij zegt niet meer te hoeven maar op een spelenderwijs manier toch een heel bord erin krijgen ( en nee gewoon normale porties dus hij krijgt niet opgeschept voor een bouwvakker ) dan is dat gewonnen.

Maar de reden dat moeder hem zelf laat bepalen is niet duidelijk, ze zegt alleen dat ze hem vrij opvoedt.

Dus de verschillen lijken te groot en is het idd in die paar dagen voor hem lastig om wel te moeten eten, al lukt dat wel alleen het is idd niet altijd gezellig aan tafel omdat hij zo sloom is maar dat neem ik hem niet kwalijk. Hij is gewend om bijna altijd zelf te bepalen dat het na 1 of 2 happen genoeg is, maar bv friet en pannenkoeken eet hij volop als hij dat krijgt. ( niet vaak en bij moeder ook niet zegt hij ) Dus het is niet zo dat zn buik of maag niets kan hebben.
Waarom kinderen niet eten is heel verschillend. Maar je moet het zeker niet onderschatten. Want het is vaak veel lastiger en moeilijker dan je denkt.

Een van onze kinderen eet ook slecht. Zegt gerust: bijna niks. En we mogen juíst niet dwingen. Eten is gezellig, de rest komt vanzelf.

Ik snap dat je een bepaalde verantwoordelijkheid voelt, maar waarom wil je per de zo graag dat hij binnen jouw lijnen presteert? Ik zou het persoonlijk wat meer loslaten. Die vier dagen dat hij bij jullie is, zetten echt geen zoden aan de dijk. Een goede verstandhouding is vele malen belangrijker. Laat die jongen idd vier leuke dagen bij zijn vader hebben. Maar: vader moet geen onderscheid maken tussen zijn zoon en de jouwe. Als de een zijn bord niet leeg hoeft te eten, hoeft de ander dat ook niet. Ik vind het hele bord leeg eten overigens ook niet van belang. Waarom? Een kind voelt vanzelf wanneer het vol zit, dat is juist goed. Het is een natuurlijke reactie van het lichaam dat wij er tegenwoordig uit aan het stampen zijn.

Laat vader en zoon van elkaar genieten. Hij wordt straks ouder en wie weet komt hij dan uit zichzelf meer naar jullie toe. Houd het vooral gezellig met elkaar. En natuurlijk zijn er regels, zoals geen dingen kapot maken. Maar moet je nou echt een strijd aangaan rondom het eten? Jij zegt dat hij het netjes doet bij jullie, maar wat er écht in zijn hoofd omgaat weet je niet.

En je geeft aan dat hij ADD heeft. Dan ervaart hij smaken waarschijnlijk anders en heftiger dan “standaard” mensen doen. Het advies van specialisten is dan ook: geef wat ze willen en houd het vooral gezellig. Wij eten hier thuis ook vier keer per week een frikandel ;)
En er zijn tal van moeders die mij wel even komen vertellen hoe ik het aan moet pakken. Maar niemand weet wat er écht in zijn hoofd omgaat. Helaas kun je dat ook niet volledig inschatten als een kind maar 4 dagen per week komt. Hoe sneu dat ook is.

Dus mijn advies: laat het los, ontspan en geniet! Dit kost je energie en niemand wordt er beter van.
Als het echt zo is dat de jongen ondervoed is en ondanks waarschuwingen van deskundigen er niks aan gedaan wordt, dan zijn vader en moeder heel hard aan het verzaken.
Ik mag hopen dat iemand daar melding van maakt.
Oh en pa had/zou gewoon op eigen houtje vlakbij moeder gaan wonen, zodat de jongen zelf heen en weer kan.
Niet gaan zitten afwachten op toestemming van moeder of co-ouderschap in het verschiet.
Zelf pro- actief handelen.
Alle reacties Link kopieren
TO, je zit nu alleen nog maar in de verdediging, daar ga je niets mee opschieten. Dus maar een praktische tip.

Schrijf alle regels die je wil dat stiefzoon hanteert eens op.
Het zijn er vaak ongemerkt een stuk meer dan je denkt.

En ja, dingen die jij 'gewoon gedrag' vindt maar je stiefzoon niet, horen ook bij regels.

Als dat er toch veel zijn, ga in overleg met je partner en kom tot een lijst van maximaal 10.

Die beschrijf je zo concreet mogelijk, die gelden voor iedereen in huis, en andere zaken dan die 10 dingen laat je gaan.

Bijstellen in overleg, aanvullen tot meer dan 10 mag niet.

Voor opvoeden is een band nodig. Als je je kind maar weinig ziet heb je een andere band, en is je rol als opvoeder ook anders. Meer op afstand en over de grote lijnen. Door te veel te trekken aan het kind doe je op termijn schade, omdat hij er niet aan kan voldoen, hij woont nou eenmaal bij zijn moeder. Je kunt hem ook steunen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Helenatoke schreef:
23-11-2020 22:51
Volgens de diëtiste en kinderarts lijkt het er toch op dat het hem niet is aangeleerd om te eten. Geen regelmaat, niet aan tafel maar voor de tv, als hij 1 hap van zn brood heeft en zegt dat hij niet meer wilt dan hoeft hij het niet van zn moeder, hoeft niets te proeven of proberen, war hij vies eruit vind zien hoeft hij niet te eten, en standaard is alles wat groen en rood is in zijn ogen al
Vies etc etc . Ook heeft hij een vorm van ADD waardoor hij soms ook vergeet om te eten en daarom is regelmaat en een kleine vorm van dwang ( ik noem het liever anders ) soms beter voor hem. Want als we na 1 hap moeten toegeven omdat hij zegt niet meer te hoeven maar op een spelenderwijs manier toch een heel bord erin krijgen ( en nee gewoon normale porties dus hij krijgt niet opgeschept voor een bouwvakker ) dan is dat gewonnen.

Maar de reden dat moeder hem zelf laat bepalen is niet duidelijk, ze zegt alleen dat ze hem vrij opvoedt.

Dus de verschillen lijken te groot en is het idd in die paar dagen voor hem lastig om wel te moeten eten, al lukt dat wel alleen het is idd niet altijd gezellig aan tafel omdat hij zo sloom is maar dat neem ik hem niet kwalijk. Hij is gewend om bijna altijd zelf te bepalen dat het na 1 of 2 happen genoeg is, maar bv friet en pannenkoeken eet hij volop als hij dat krijgt. ( niet vaak en bij moeder ook niet zegt hij ) Dus het is niet zo dat zn buik of maag niets kan hebben.
Spelenderwijs en het is niet gezellig aan tafel door de dwang die opgelegd wordt om te eten.
Zat andere manieren om groente en fruit in voedsel te verwerken zonder dat het zichtbaar is. Maar vooral doorgaan met een nare sfeer rondom het eten. Zal hem leren.
Alle reacties Link kopieren
Als er jaren getouwtrek was over gezag en je pas sinds kort samenwoont vind ik wel dat je een grote stempel op het stiefmoederschap wil drukken. Misschien werkt het beter voor je als je hem als neefje gaat zien, wel beetje sturen maar niet opvoedkundig bezig willen zijn. Jij minder stress en hij ook.
Alle reacties Link kopieren
Joh, waarom zou je je druk maken over andermans kind als zijn ouders het ook niet doen? Zolang er geen ernstige mishandeling of zoiets is, lekker laten gaan. Spreek gewoon af dat je vriend geen donder over jouw kind heeft te zeggen aangezien hij het ook niet accepteert dat jij iets over zijn kind zegt.

En ga gewoon weer lekker latten. Hier heb je toch geen zin in?
Alle reacties Link kopieren
Begrijp me niet verkeerd, het lijkt of er sprake is van voortrekkerij. Maar ja deze spanningen komen vaker voor bij een samengestelde gezin. Je zoon is dwars omdat hij ziet/merkt dat de '' stiefzoon''' wordt verwend en niet op zijn gedrag wordt aangesproken als hij zich misdraagt. Dan krijg je dat welles nietes spelletje.

Er is een reden waarom je zoon zo reageert. En het tegen elkaar uitspelen, dat hebben jullie zelf in de hand. Wees samen een front voor beide kinderen. Wat de ene kind niet mag , mag de andere kind ook niet. Ongeacht dat '' bonuszoon om de 2 weken er is. Jullie hebben voor gekozen om samen een ''bonus'' gezin te vormen.
Waarom zou je geen verschillende regels mogen hanteren voor verschillende kinderen?
Mijn 3jarige heeft andere regels dan mijn 6 jarige, dus waarom zou de14 jarige precies hetzelfde wel of niet mogen dan die 10 jarige?
Ik geloof wel consequent zijn in regels en andere regels hebben voor het kind van TO op het moment dat bonuskind er wel is dan wanneer die er niet is, is vragen om problemen.
Het is voor bonuskind belangrijk dat hij eet, maar het is onzin om die 14jarige dan ook te dwingen om zijn bord leeg te eten.
Zeker als dat niet hoeft als zijn broer er niet is.

Bedenk los van het eetverhaal samen met je partner wat jullie huisregels zijn, en hoe je die gaat handhaven, voor beide kinderen.
En als je partner wil dat het gezellig is en daarom regels minder streng worden gehandhaafd, dan moet dat gelden voor beide kinderen.

De regels kunnen inhoudelijk verschillen, maar het kan niet zo zijn dat het overtreden ervan voor de een wel consequenties heeft en voor de ander niet. Maak dat je partner heel goed duidelijk.
Lukt dat niet, dan kun je idd beter weer gaan latten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven