Relaties
alle pijlers
Is er nog toekomst na het vreemdgaan van je partner
vrijdag 12 december 2008 om 20:01
vrijdag 12 december 2008 om 20:10
quote:moniekk schreef op 12 december 2008 @ 20:01:
Ik ben benieuwd naar de reacties van "lotgenoten".
Het nieuws dat mijn vriend is vreemdgegaan is nog heel erg vers.
Op dit moment probeer ik wat rust in mijn hoofd te krijgen en stel ik de beslissing, doorgaan of stoppen maar voor me uit....
Maar, uiteindelijk zal ik 'm wel moeten maken.
Mijn wereld is kortgeleden helemaal ingestort. Drie weken geleden ontdekte ik 's morgens vroeg dat mijn vriend een affaire had doordat ik zijn mobiel pakte en 'liefdesverklaringen' vond.
De affaire duurde toen zo'n negen weken. In deze periode stierf mijn vader en was ik niet mezelf.
Mijn vriend trakteerde haar op etentjes, sprak met haar af na zakenbesprekingen, hij belde en smste haar.
Hij gaf toe haar drie keer te hebben gezoend. Echter, woensdag kwam ook uit dat hij met haar naar bed is geweest.
Hij heeft bewust een hotel gepland, nb in mijn geboortestad, heeft zijn weekendtas gepakt, condooms erin gestopt en is met haar gaan zwemmen en vervolgens het bed in gedoken. Een weloverwogen actie dus !
Tegen mij zei hij dat hij een twee daagse cursus had en ivm de reistijd niet op en neer kon.
Ik kan je vertellen, hij doet fysiek pijn. Ik ben gebroken, ik voel me bont en blauw geslagen, vernederd, verraden en zo ontzettend gekwetst.
Mijn vriend is van mijn voetstuk afgedonderd. Zoveel leugens, gebrek aan respect, fatsoen en wat stelt dat 'houden van nog voor' ? 9 weken lang....leugens !
Ik kan het niet geloven, ik had een grenzeloos vertrouwen in hem.
Een relatie van nog maar ruim vier jaar !! Samenwonend sinds iets meer dan een jaar.
Wat is erger, de affaire of de leugens ??
Het idee dat mijn vriend sex heeft gehad met een andere vrouw maakt me woedend maar doet ook ontzettend zeer.
En nu ? We waren gestart met relatietherapie.....
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet. Maar is deze schade nog te repareren ??
Kan het vertrouwen ooit nog terugkomen ?? Verdient hij mij nog ??
We waren uit elkaar gegroeid, ik ben ziek maar herstel was in zicht. Dat kan/mag toch geen excuus zijn voor een dergelijke actie ?
Ik weet nu niet wat te doen, mijn vader is overleden en dit komt er nog eens overheen.
Een gebroken vrouw.........
Hij lijkt oprecht en vreselijk veel spijt te hebben. Maar er is zo ontzettend veel gelogen.........wat moet ik nog geloven ?Het is hartstikke vervelend wat er is gebeurd, maar als jij er nog in gelooft heeft jouw relatie misschien na deze rotsituatie misschien wel weer kans van slagen. Aan zijn reactie te zien is hij liever bij jou dan bij haar, dat zegt toch ook wat? Als je door gaat moet je strenge regels afspreken, anders gaat t niet lukken, sterkte! xx
Ik ben benieuwd naar de reacties van "lotgenoten".
Het nieuws dat mijn vriend is vreemdgegaan is nog heel erg vers.
Op dit moment probeer ik wat rust in mijn hoofd te krijgen en stel ik de beslissing, doorgaan of stoppen maar voor me uit....
Maar, uiteindelijk zal ik 'm wel moeten maken.
Mijn wereld is kortgeleden helemaal ingestort. Drie weken geleden ontdekte ik 's morgens vroeg dat mijn vriend een affaire had doordat ik zijn mobiel pakte en 'liefdesverklaringen' vond.
De affaire duurde toen zo'n negen weken. In deze periode stierf mijn vader en was ik niet mezelf.
Mijn vriend trakteerde haar op etentjes, sprak met haar af na zakenbesprekingen, hij belde en smste haar.
Hij gaf toe haar drie keer te hebben gezoend. Echter, woensdag kwam ook uit dat hij met haar naar bed is geweest.
Hij heeft bewust een hotel gepland, nb in mijn geboortestad, heeft zijn weekendtas gepakt, condooms erin gestopt en is met haar gaan zwemmen en vervolgens het bed in gedoken. Een weloverwogen actie dus !
Tegen mij zei hij dat hij een twee daagse cursus had en ivm de reistijd niet op en neer kon.
Ik kan je vertellen, hij doet fysiek pijn. Ik ben gebroken, ik voel me bont en blauw geslagen, vernederd, verraden en zo ontzettend gekwetst.
Mijn vriend is van mijn voetstuk afgedonderd. Zoveel leugens, gebrek aan respect, fatsoen en wat stelt dat 'houden van nog voor' ? 9 weken lang....leugens !
Ik kan het niet geloven, ik had een grenzeloos vertrouwen in hem.
Een relatie van nog maar ruim vier jaar !! Samenwonend sinds iets meer dan een jaar.
Wat is erger, de affaire of de leugens ??
Het idee dat mijn vriend sex heeft gehad met een andere vrouw maakt me woedend maar doet ook ontzettend zeer.
En nu ? We waren gestart met relatietherapie.....
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet. Maar is deze schade nog te repareren ??
Kan het vertrouwen ooit nog terugkomen ?? Verdient hij mij nog ??
We waren uit elkaar gegroeid, ik ben ziek maar herstel was in zicht. Dat kan/mag toch geen excuus zijn voor een dergelijke actie ?
Ik weet nu niet wat te doen, mijn vader is overleden en dit komt er nog eens overheen.
Een gebroken vrouw.........
Hij lijkt oprecht en vreselijk veel spijt te hebben. Maar er is zo ontzettend veel gelogen.........wat moet ik nog geloven ?Het is hartstikke vervelend wat er is gebeurd, maar als jij er nog in gelooft heeft jouw relatie misschien na deze rotsituatie misschien wel weer kans van slagen. Aan zijn reactie te zien is hij liever bij jou dan bij haar, dat zegt toch ook wat? Als je door gaat moet je strenge regels afspreken, anders gaat t niet lukken, sterkte! xx
vrijdag 12 december 2008 om 20:39
quote:moniekk schreef op 12 Wat is erger, de affaire of de leugens ??
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet.
Heeft hij spijt van wat hij heeft gedaan, of spijt dat hij betrapt is?
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten, maar het liegen (soms liegen om het liegen) was inderdaad nog erger dan het vreemdgaan op zich, hoewel ik walgde van wat hij had gedaan (en het hele 'circus' er omheen: wat meende hij wel, wat niet??).
Hoe veel pijn het ook deed (ik ben nu een klein jaar verder), ik heb besloten dat ik niet voorgelogen wens te worden, en dat ik hem toch ook niet meer zou vertrouwen (het hield niet op na die 1e keer liegen). En dan nog liever een tijd pijn en verdriet, dan constant dat stemmetje in mijn achterhoofd...
Succes en sterkte meid, sorry, maar van deze kant dus geen 'het komt allemaal weer goed hoor' verhaal...
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet.
Heeft hij spijt van wat hij heeft gedaan, of spijt dat hij betrapt is?
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten, maar het liegen (soms liegen om het liegen) was inderdaad nog erger dan het vreemdgaan op zich, hoewel ik walgde van wat hij had gedaan (en het hele 'circus' er omheen: wat meende hij wel, wat niet??).
Hoe veel pijn het ook deed (ik ben nu een klein jaar verder), ik heb besloten dat ik niet voorgelogen wens te worden, en dat ik hem toch ook niet meer zou vertrouwen (het hield niet op na die 1e keer liegen). En dan nog liever een tijd pijn en verdriet, dan constant dat stemmetje in mijn achterhoofd...
Succes en sterkte meid, sorry, maar van deze kant dus geen 'het komt allemaal weer goed hoor' verhaal...
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
vrijdag 12 december 2008 om 21:22
allereerst:
je lijkt me erg sterk en een slimme meid! na zoveel (situatie met vriend EN overlijden vader en volgens mij ben je ook nog ziek, stond ergens tussendoor geschreven?) zou je makkelijk labiel kunnen zijn, maar uit jouw verhaal straalt je kracht!
Maar om toch te reageren op jouw vragen: Ik ben het eens met de voorgaande posters en ik kan me voorstellen dat al dat bedonderen nog meer pijn heeft gedaan dan het pure vreemdgaan. Ik denk dat je je inderdaad moet afvragen of je vriend spijt heeft van het vreemdgaan of van het betrapt worden, want ik denk dat dat erg belangrijk is! Daarnaast gaat het erom of jij KAN doorgaan.
Als jullie ervoor kiezen om door te gaan, zal hij heel lang heel wat goed moeten maken. Maar jij moet hem dan kunnen vergeven. Ik oordeel er niet over of een vrouw dat moet kunnen, dat is volledig aan jou. Maar zelfs als hij zijn fouten inziet en alles op alles zet om jou terug te winnen, zou een toekomstige relatie nog stuk kunnen gaan omdat jij hem niet kan vergeven en het dus 'los kan laten'.
Bij dat vergeven moet je ook durven kijken (en dit is ONT-ZET-TEND moeilijk!) naar wat hij zocht in een andere vrouw. Misschien ben jij de ideale vrouw voor hem, maar waren jullie idd uit elkaar gegroeid en wilde hij alleen intimiteit krijgen, van welke vrouw dan ook (hoewel ik natuurlijk vind dat je dat binnen je relatie op moet lossen!)
Wat je ook beslist, ik hoop dat jij je er goed bij zal voelen!! Heel veel succes en sterkte gewenst!!
je lijkt me erg sterk en een slimme meid! na zoveel (situatie met vriend EN overlijden vader en volgens mij ben je ook nog ziek, stond ergens tussendoor geschreven?) zou je makkelijk labiel kunnen zijn, maar uit jouw verhaal straalt je kracht!
Maar om toch te reageren op jouw vragen: Ik ben het eens met de voorgaande posters en ik kan me voorstellen dat al dat bedonderen nog meer pijn heeft gedaan dan het pure vreemdgaan. Ik denk dat je je inderdaad moet afvragen of je vriend spijt heeft van het vreemdgaan of van het betrapt worden, want ik denk dat dat erg belangrijk is! Daarnaast gaat het erom of jij KAN doorgaan.
Als jullie ervoor kiezen om door te gaan, zal hij heel lang heel wat goed moeten maken. Maar jij moet hem dan kunnen vergeven. Ik oordeel er niet over of een vrouw dat moet kunnen, dat is volledig aan jou. Maar zelfs als hij zijn fouten inziet en alles op alles zet om jou terug te winnen, zou een toekomstige relatie nog stuk kunnen gaan omdat jij hem niet kan vergeven en het dus 'los kan laten'.
Bij dat vergeven moet je ook durven kijken (en dit is ONT-ZET-TEND moeilijk!) naar wat hij zocht in een andere vrouw. Misschien ben jij de ideale vrouw voor hem, maar waren jullie idd uit elkaar gegroeid en wilde hij alleen intimiteit krijgen, van welke vrouw dan ook (hoewel ik natuurlijk vind dat je dat binnen je relatie op moet lossen!)
Wat je ook beslist, ik hoop dat jij je er goed bij zal voelen!! Heel veel succes en sterkte gewenst!!
vrijdag 12 december 2008 om 21:51
Wat ik hier van jou lees is exact mijn verhaal. Een lange relatie, uit elkaar gegroeid en als klap op de vuurpijl er achter komen dat... Ik ontdekte het door zijn mail te lezen. Iets wat ik nooit zou doen. Maar waarschijnlijk had ik onderbewust toch vermoedens. Ik heb tien minuten roerloos op de bank gezeten, waarbij mijn hart klopte in mijn keel. Daarna heel resoluut naar zijn sleutelbos gelopen de huissleutel eraf gehaald en hem geroepen. Hij kwam en het eerste wat ik zei was: ‘Je gaat er nu uit en je weet verdomd goed waarom’. Een hoop trammelant natuurlijk, maar ik liet niet met me spotten. En achteraf ben ik zo trots op mezelf dat ik hem er zo keihard uit gezet heb.
Nu ik jou verhaal lees, kan ik niks anders dan jou aanraden precies hetzelfde te doen. Natuurlijk heeft hij spijt. Mijn ex doet alles om het weer goed te maken. Maar het is voor mij allemaal niet goed genoeg. Hij kent mij en weet precies wie ik ben, dat dan juist hij zo ijs en ijskoud tegen mij kan liegen, kan ik niet vergeven. Dat juist degene die mij tot bijna het diepst van mijn ziel kent, dit kan doen. Ik kan er niet over uit. En hij weet het. Als ik hem zie, durft hij mij niet eens meer aan te kijken. Zo verdrietig. Het idee inderdaad dat hij seks heeft gehad met een ander, maakt het voor mij walgelijk dat ik ooit sex met hem gehad heb. Dit vergeef ik hem nooit, nooit meer.
En ik moet zeggen dat het goed met me gaat. Natuurlijk ben ik er kapot van geweest. Maar ik heb mezelf een flinke schop onder mijn kont gegeven en ik ga ervoor. Ik ben mijn eigen leven aan het leiden, zonder hem. Ik heb afleiding gezocht en gevonden, vriendinnen, hobby’s, werk. Ik heb inmiddels een hele leuke scharrel opgedaan, waar ik erg veel plezier van heb. Lieve meid, een hele dikke knuffel en kies vooral voor jezelf. Als je het moeilijk vindt, denk dan maar dat jullie voorlopig afstand nemen en dat jullie over een jaar weer verder kijken. Ik kan je verzekeren dat je van je vrijgezellentijd sowieso heel erg gaat genieten
Sterkte!
Nu ik jou verhaal lees, kan ik niks anders dan jou aanraden precies hetzelfde te doen. Natuurlijk heeft hij spijt. Mijn ex doet alles om het weer goed te maken. Maar het is voor mij allemaal niet goed genoeg. Hij kent mij en weet precies wie ik ben, dat dan juist hij zo ijs en ijskoud tegen mij kan liegen, kan ik niet vergeven. Dat juist degene die mij tot bijna het diepst van mijn ziel kent, dit kan doen. Ik kan er niet over uit. En hij weet het. Als ik hem zie, durft hij mij niet eens meer aan te kijken. Zo verdrietig. Het idee inderdaad dat hij seks heeft gehad met een ander, maakt het voor mij walgelijk dat ik ooit sex met hem gehad heb. Dit vergeef ik hem nooit, nooit meer.
En ik moet zeggen dat het goed met me gaat. Natuurlijk ben ik er kapot van geweest. Maar ik heb mezelf een flinke schop onder mijn kont gegeven en ik ga ervoor. Ik ben mijn eigen leven aan het leiden, zonder hem. Ik heb afleiding gezocht en gevonden, vriendinnen, hobby’s, werk. Ik heb inmiddels een hele leuke scharrel opgedaan, waar ik erg veel plezier van heb. Lieve meid, een hele dikke knuffel en kies vooral voor jezelf. Als je het moeilijk vindt, denk dan maar dat jullie voorlopig afstand nemen en dat jullie over een jaar weer verder kijken. Ik kan je verzekeren dat je van je vrijgezellentijd sowieso heel erg gaat genieten
Sterkte!
vrijdag 12 december 2008 om 22:05
Ik weet precies hoe je je voelt, al is het bij mij nu ruim twee maanden geleden dat mijn wereld instortte. Heb ook heel lang getwijfeld, en veel over vreemdgaan gelezen. Uiteindelijk heb ik toch besloten mijn kop niet twee keer aan dezelfde steen te stoten. Een beslissing die ik vooral met mijn verstand heb gemaakt, want eigenlijk hou ik nog steeds van hem. Wat het nog eens extra moeilijk maakt is dat wij dochter hebben van nog geen acht maanden. Twee maanden na de geboorte begon mijn ex raar te doen, hij wist niet meer wat hij wilde, etc. Vier maanden doorgesukkeld (ik dacht dat hij misschien 'baby blues' of iets dergelijks had), toen kwam eindelijk de waarheid aan het licht.
Ik denk dat je jezelf moet afvragen of jij hem op een gegeven moment weer het vertrouwen kunt teruggeven. Ik ken mezelf en wist gewoon dat ik altijd door het leven zou gaan als een wantrouwige superdetective, en die energie steek ik liever in mijn dochter. Het hangt ook erg af van hoe hij zich nu opstelt. Doet hij er alles aan om jouw vertrouwen weer terug te winnen, gaat hij weer helemaal voor jou?
Ik denk dat je jezelf moet afvragen of jij hem op een gegeven moment weer het vertrouwen kunt teruggeven. Ik ken mezelf en wist gewoon dat ik altijd door het leven zou gaan als een wantrouwige superdetective, en die energie steek ik liever in mijn dochter. Het hangt ook erg af van hoe hij zich nu opstelt. Doet hij er alles aan om jouw vertrouwen weer terug te winnen, gaat hij weer helemaal voor jou?
vrijdag 12 december 2008 om 22:55
Wat ik me afvraag is: je bent er zélf achter gekomen, zou jouw vriend de affaire ook beëindigd én opgebiecht hebben als dat niet het geval was? Negen weken een affaire hebben is wel iets anders dan een ondoordacht slippertje met een dronken kop- en ook dat laatste vind ik absoluut niet goed te keuren hoor, maar da's nog iets anders dan er willens en wetens een tweede 'relatie' op na houden. En dat in de tijd dat je vader stierf zeg... Bah bah, wat een lamlul! (Overigens, nog gecondoleerd met je vader )
Neu, voor mij zou er zeker toekomst zijn na deze affaire, maar wel een toekomst zónder hem..!
Sterkte (f)
Neu, voor mij zou er zeker toekomst zijn na deze affaire, maar wel een toekomst zónder hem..!
Sterkte (f)
vrijdag 12 december 2008 om 23:29
quote:moniekk schreef op 12 december 2008 @ 20:01
Ik kan je vertellen, hij doet fysiek pijn. Ik ben gebroken, ik voel me bont en blauw geslagen, vernederd, verraden en zo ontzettend gekwetst.
Wat is erger, de affaire of de leugens ??
Het idee dat mijn vriend sex heeft gehad met een andere vrouw maakt me woedend maar doet ook ontzettend zeer.
En nu ? We waren gestart met relatietherapie.....
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet. Maar is deze schade nog te repareren ??
Hij lijkt oprecht en vreselijk veel spijt te hebben. Maar er is zo ontzettend veel gelogen.........wat moet ik nog geloven ?
Hoi Moniekk,
Jeetje, pff... wat een rotzooi komt er over je heen zeg. Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader. Hoe gaat het met je op dat punt?
Ik vind het nogal wat dat hij je juist in deze periode zo heeft bedrogen hoor. En dan de lengte van het bedrog, het gaat niet om 1 keer. Je zegt dat je in relatietherapie was. Was dat al voor het vreemdgaan of bedoel je toch daarna? In dat eerste geval, waarom waren jullie dan al in die therapie, zaten er al dingen niet goed, had je zeg maar al een raar gevoel over jullie relatie? Of ging het om andere dingen?
Ik snap goed dat je je zo verraden voelt, gekwetst, bont en blauw geslagen. Hij is voor jou nu een ander persoon dan eerst. Dat is echt normaal hoor, dat gevoel mag je best hebben. Ik weet niet of dat nog te herstellen valt in een relatie met hem, dat hangt helemaal van jullie af (ja, ook van jou). Jij kent hem, jij weet of zijn spijt oprecht is en of je daar in de toekomst wat mee kunt. Of je jezelf daar ook ooit weer recht mee in de ogen kunt kijken. Wat waren zijn redenen voor dit gedrag? Is hij er verder open over en geeft hij jou alle mogelijkheid om jouw vragen te stellen? En zal hij in de toekomst anders (kunnen) reageren wanneer hij zich tot iemand anders aangetrokken voelt?
Maar goed. Geeft hij je echt het gevoel spijt te hebben dat hij dit jou heeft aangedaan, in deze periode ook nog wel, of lijkt het er meer op dat hij het erg vindt dat je er achter bent gekomen? Het gaat hier nu om jou. Voelt hij echt jouw pijn en is hij bereid daarvoor consequenties te aanvaarden. Dwz totale openheid naar jou.
Je mag hem best even in het ongewisse laten over wat jij hier mee wilt hoor, je hoeft niet meteen een beslissing te nemen. Hij heeft spijt, nou boo-haa, het gaat er nu om wat jij hiermee wilt. En daar neem jij je tijd voor, ok?
Ik kan je vertellen, hij doet fysiek pijn. Ik ben gebroken, ik voel me bont en blauw geslagen, vernederd, verraden en zo ontzettend gekwetst.
Wat is erger, de affaire of de leugens ??
Het idee dat mijn vriend sex heeft gehad met een andere vrouw maakt me woedend maar doet ook ontzettend zeer.
En nu ? We waren gestart met relatietherapie.....
Ik ben verward, verdrietig, slaap niet, en zie hem, ik kijk naar hem, hij heeft spijt/hij heeft verdriet. Maar is deze schade nog te repareren ??
Hij lijkt oprecht en vreselijk veel spijt te hebben. Maar er is zo ontzettend veel gelogen.........wat moet ik nog geloven ?
Hoi Moniekk,
Jeetje, pff... wat een rotzooi komt er over je heen zeg. Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader. Hoe gaat het met je op dat punt?
Ik vind het nogal wat dat hij je juist in deze periode zo heeft bedrogen hoor. En dan de lengte van het bedrog, het gaat niet om 1 keer. Je zegt dat je in relatietherapie was. Was dat al voor het vreemdgaan of bedoel je toch daarna? In dat eerste geval, waarom waren jullie dan al in die therapie, zaten er al dingen niet goed, had je zeg maar al een raar gevoel over jullie relatie? Of ging het om andere dingen?
Ik snap goed dat je je zo verraden voelt, gekwetst, bont en blauw geslagen. Hij is voor jou nu een ander persoon dan eerst. Dat is echt normaal hoor, dat gevoel mag je best hebben. Ik weet niet of dat nog te herstellen valt in een relatie met hem, dat hangt helemaal van jullie af (ja, ook van jou). Jij kent hem, jij weet of zijn spijt oprecht is en of je daar in de toekomst wat mee kunt. Of je jezelf daar ook ooit weer recht mee in de ogen kunt kijken. Wat waren zijn redenen voor dit gedrag? Is hij er verder open over en geeft hij jou alle mogelijkheid om jouw vragen te stellen? En zal hij in de toekomst anders (kunnen) reageren wanneer hij zich tot iemand anders aangetrokken voelt?
Maar goed. Geeft hij je echt het gevoel spijt te hebben dat hij dit jou heeft aangedaan, in deze periode ook nog wel, of lijkt het er meer op dat hij het erg vindt dat je er achter bent gekomen? Het gaat hier nu om jou. Voelt hij echt jouw pijn en is hij bereid daarvoor consequenties te aanvaarden. Dwz totale openheid naar jou.
Je mag hem best even in het ongewisse laten over wat jij hier mee wilt hoor, je hoeft niet meteen een beslissing te nemen. Hij heeft spijt, nou boo-haa, het gaat er nu om wat jij hiermee wilt. En daar neem jij je tijd voor, ok?
vrijdag 12 december 2008 om 23:38
Jeetje, idd wat is erger, het liegen of het sexen an sich...het feit dat hij zijn tas heeft gepakt ondooms heeft gekocht, er zoveel moeite voor heeft gedaan, dat zou voor mij onverteerbaar zijn...en vooral het 'keer op keer' contact zoeken...en dat op een moment dat jij helemaal kapot bent...iemand die op zo'n moment aan zijn eigen pik denkt en niet even (wat vaker) rukt....dat zou ik onverkropbaar vinden....dat hij in een dronken bui een vrouw heeft gezoend/betast/gevreeen, daar zou ik misschien nog wel overheen komen maar al dat gelieg en geregel om haar te zien, dat zou ik niet kunnen trekken.....
Heel veel succes en liefs gewenst!!!!!!!!
Heel veel succes en liefs gewenst!!!!!!!!
vrijdag 12 december 2008 om 23:40
ik zal niet zeggen gooi hem er meteen uit...maaaar hij heeft je negen weken belogen bedrogen..en wat jij mischien niet eens weet wat hij er voor heeft gedaan.
nu heeft hij oprecht spijt??
jij zal ziels veel van hem houden dat gloof ik ook graag.
maar hij ook van jou??
want kan iemand vreemd gaan negen weken lang(als je ziels veel van iemand houd?)
weet je als je echt van iemand houd..toon je respekt..zal je die gene nooit beliegen..en heel zeker niet bedriegen.
en al zal je parner onvehoopt in een rolstoel komen..je houd van die persoon..dus je gaat dan ook verder met die persoon.
want dat is de gene waar je van houd IN VOOR EN TEGEN SPOED.
en als je dan toch met een ander gaat rotzooien..is die gene je niet waard.
en dan kan hij zeggen hoe veel spijd hij heeft..als hij dat echt zou hebben had hij het niet gedaan.
conclusie,,hij houd niet genoeg van je.
immer hij had er 100% voor jou moeten zijn ivm je verdriet om je vader.
nu heeft hij oprecht spijt??
jij zal ziels veel van hem houden dat gloof ik ook graag.
maar hij ook van jou??
want kan iemand vreemd gaan negen weken lang(als je ziels veel van iemand houd?)
weet je als je echt van iemand houd..toon je respekt..zal je die gene nooit beliegen..en heel zeker niet bedriegen.
en al zal je parner onvehoopt in een rolstoel komen..je houd van die persoon..dus je gaat dan ook verder met die persoon.
want dat is de gene waar je van houd IN VOOR EN TEGEN SPOED.
en als je dan toch met een ander gaat rotzooien..is die gene je niet waard.
en dan kan hij zeggen hoe veel spijd hij heeft..als hij dat echt zou hebben had hij het niet gedaan.
conclusie,,hij houd niet genoeg van je.
immer hij had er 100% voor jou moeten zijn ivm je verdriet om je vader.
zaterdag 13 december 2008 om 02:46
Wat er al eerder werd gezegd; ik vind je erg sterk overkomen! en dat pleit voor je..
Mijn mening. Zoals al meerdere gezegd hebben. Jouw vriend is niet zomaar even vreemdgegaan. Hij heeft negen weken lang, doelbewust, een ander meisje erop nagehouden en ook nog eens in de tijd dat jouw vader overleed. Juist de tijd dat hij er voor jou had moeten zijn. Ik persoonlijk zou hem dat nooit kunnen vergeven of in ieder geval niet kunnen vergeten. Dat vergeven zou uiteindelijk het soort zijn van: het niet kunnen voorstellen om zonder hem (zonder zekerheid?) je leven voort te zetten. Wil je hem nog omdat hij jouw ware is? Of wil je hem nog omdat het je beangstigt om weer alleen te zijn?
Dit moet toch niet de bedoeling van een relatie zijn..
Veel sterkte en wijsheid..x
Mijn mening. Zoals al meerdere gezegd hebben. Jouw vriend is niet zomaar even vreemdgegaan. Hij heeft negen weken lang, doelbewust, een ander meisje erop nagehouden en ook nog eens in de tijd dat jouw vader overleed. Juist de tijd dat hij er voor jou had moeten zijn. Ik persoonlijk zou hem dat nooit kunnen vergeven of in ieder geval niet kunnen vergeten. Dat vergeven zou uiteindelijk het soort zijn van: het niet kunnen voorstellen om zonder hem (zonder zekerheid?) je leven voort te zetten. Wil je hem nog omdat hij jouw ware is? Of wil je hem nog omdat het je beangstigt om weer alleen te zijn?
Dit moet toch niet de bedoeling van een relatie zijn..
Veel sterkte en wijsheid..x
zaterdag 13 december 2008 om 08:08
Lieve mensen,
Wat een oprechte en eerlijke meningen. Op dit moment probeer ik weer overeind te krabbelen en komen er steeds meer pijnlijke details naar boven.
Ik begrijp dat het moeilijk is voor mijn partner om eerlijk te zijn over hetgeen is gebeurd. Ik wil het absoluut weten maar weet ook dat het me nog meer pijn doet.
De affaire startte voor het overlijden van mijn vader en in onze relatie zaten er dingen niet goed.
Hij wilt 200% voor ons gaan maar ik zit met een (recent) verleden van bedrog van de man waarvan ik onvoorwaardelijk hield en grenzeloos vertrouwde.
Dus ziehier het probleem: hij houdt van me en is zichzelf kwijtgeraakt in een periode dat ik hem het hardste nodig had.
Niet om kunnen gaan met mijn ziekte (chronisch vermoeid) en het verdriet om het plotseling overlijden van mijn vader.
Ik stel alle reacties zeer op prijs. Dank jullie wel lieve mensen....
Gr, Moniekk
Wat een oprechte en eerlijke meningen. Op dit moment probeer ik weer overeind te krabbelen en komen er steeds meer pijnlijke details naar boven.
Ik begrijp dat het moeilijk is voor mijn partner om eerlijk te zijn over hetgeen is gebeurd. Ik wil het absoluut weten maar weet ook dat het me nog meer pijn doet.
De affaire startte voor het overlijden van mijn vader en in onze relatie zaten er dingen niet goed.
Hij wilt 200% voor ons gaan maar ik zit met een (recent) verleden van bedrog van de man waarvan ik onvoorwaardelijk hield en grenzeloos vertrouwde.
Dus ziehier het probleem: hij houdt van me en is zichzelf kwijtgeraakt in een periode dat ik hem het hardste nodig had.
Niet om kunnen gaan met mijn ziekte (chronisch vermoeid) en het verdriet om het plotseling overlijden van mijn vader.
Ik stel alle reacties zeer op prijs. Dank jullie wel lieve mensen....
Gr, Moniekk
zaterdag 13 december 2008 om 08:44
Hai Moniekk,
Wat zegt het je als je vriend je in een moeilijke periode bedriegt? Je vader is overleden, jullie zaten samen niet op één lijn en hij gaat het buiten de deur zoeken. Hij ging door met zijn bedrog toen je vader overleed, toen je hem keihard nodig had.
Je houdt van hem, vast en zeker en hij zal ook zeker van jou houden. Jammer genoeg is houden van niet genoeg. Er komt meer kijken bij het hebben van een relatie. Hij heeft je niet verteld dat hij vreemdging, je moest er zelf achter komen en pas toen was er spijt. Die spijt zal oprecht zijn maar de verhouding zou waarschijnlijk nog voortduren als jij 'm niet gebombardeerd had door er achter te komen. Je zou je dus af kunnen vragen hoeveel die spijt waard is.
Alleen jij kunt bepalen of spijt en zijn inzet genoeg zal zijn om samen verder te gaan. Op dit moment ben je denk ik niet in staat om beslissingen te nemen. Doe dat ook vooral niet. Laat het maar even allemaal en praat het vreemdgaan van je vriend niet 'dood' door er ieder moment van de dag over te beginnen en er nauwelijks mee op te kunnen houden. Het maakt je alleen maar verwarder en verdrietiger.
Als jullie je relatie willen redden dan is er vergeving nodig en de wil om samen verder te gaan. Jij bent denk ik nog niet zo ver om zeker te weten wat je wil. Dat kan nog wel een tijdje duren. Geef het maar eens een maand of twee eerst voor je na gaat denken over een definitieve beslissing. Je relatie verkeert nu in zwaar weer maar als jullie hier goed doorheen komen dan zou dat weer wat vertrouwen kunnen geven voor de toekomst.
Eerst moet de keiharde, scherpe pijn er af zijn, die je verdooft en die je verlamt. Pas als de pijn doffer is geworden komt er weer ruimte voor echte besluiten.
Heel diep van binnen weet je al wat je wil maar nu is er nog te veel ruis om daarnaar te handelen.
Hij zal niet deemoedig blijven en je kunt ook niet van hem verwachten dat hij lange tijd zijn kruis zal gaan dragen. Op een bepaald moment zal hij weer willen dat het is zoals het was en zal hij het niet meer accepteren als jij steeds terugkomt op zijn vreemdgaan. Want ook híj is onderdeel van jullie relatie en hoewel hij je onrecht heeft aangedaan zal hij niet voor de rest van zijn leven het predicaat 'bedrieger' op zijn voorhoofd willen hebben staan.
Maar voor nu: Doe maar kalm aan en vergeet jezelf niet. Niet alleen aan hem denken, vooral even heel veel aan jezelf denken.
Wat zegt het je als je vriend je in een moeilijke periode bedriegt? Je vader is overleden, jullie zaten samen niet op één lijn en hij gaat het buiten de deur zoeken. Hij ging door met zijn bedrog toen je vader overleed, toen je hem keihard nodig had.
Je houdt van hem, vast en zeker en hij zal ook zeker van jou houden. Jammer genoeg is houden van niet genoeg. Er komt meer kijken bij het hebben van een relatie. Hij heeft je niet verteld dat hij vreemdging, je moest er zelf achter komen en pas toen was er spijt. Die spijt zal oprecht zijn maar de verhouding zou waarschijnlijk nog voortduren als jij 'm niet gebombardeerd had door er achter te komen. Je zou je dus af kunnen vragen hoeveel die spijt waard is.
Alleen jij kunt bepalen of spijt en zijn inzet genoeg zal zijn om samen verder te gaan. Op dit moment ben je denk ik niet in staat om beslissingen te nemen. Doe dat ook vooral niet. Laat het maar even allemaal en praat het vreemdgaan van je vriend niet 'dood' door er ieder moment van de dag over te beginnen en er nauwelijks mee op te kunnen houden. Het maakt je alleen maar verwarder en verdrietiger.
Als jullie je relatie willen redden dan is er vergeving nodig en de wil om samen verder te gaan. Jij bent denk ik nog niet zo ver om zeker te weten wat je wil. Dat kan nog wel een tijdje duren. Geef het maar eens een maand of twee eerst voor je na gaat denken over een definitieve beslissing. Je relatie verkeert nu in zwaar weer maar als jullie hier goed doorheen komen dan zou dat weer wat vertrouwen kunnen geven voor de toekomst.
Eerst moet de keiharde, scherpe pijn er af zijn, die je verdooft en die je verlamt. Pas als de pijn doffer is geworden komt er weer ruimte voor echte besluiten.
Heel diep van binnen weet je al wat je wil maar nu is er nog te veel ruis om daarnaar te handelen.
Hij zal niet deemoedig blijven en je kunt ook niet van hem verwachten dat hij lange tijd zijn kruis zal gaan dragen. Op een bepaald moment zal hij weer willen dat het is zoals het was en zal hij het niet meer accepteren als jij steeds terugkomt op zijn vreemdgaan. Want ook híj is onderdeel van jullie relatie en hoewel hij je onrecht heeft aangedaan zal hij niet voor de rest van zijn leven het predicaat 'bedrieger' op zijn voorhoofd willen hebben staan.
Maar voor nu: Doe maar kalm aan en vergeet jezelf niet. Niet alleen aan hem denken, vooral even heel veel aan jezelf denken.
zaterdag 13 december 2008 om 10:16
En Moniek, als je besluit de relatie te verbreken, zal je nog heel veel pijn, verdriet, verwarring, vertwijfeling, spijt en dergelijk krijgen.
Periodes waarin je denkt dat je een verkeerde beslissing hebt genomen, dat het toch allemaal niet zo erg was als dat jij het zag. Dat JIJ spijt hebt van de dingen die gebeurd zijn, dat je hem terug wilt, dat je hem zo mist, dat hij de man is waar je oud mee wilt worden, nog steeds.
Maar er zijn ook periodes dat je woest wordt om wat hij je (juist in die periode) heeft aangedaan. Dat hij je vertrouwen heeft beschaamd, dat hij willens en wetens je bedrogen heeft.
Zulke periodes zullen elkaar afwisselen, en dat kost tijd. Tijd om te rouwen om je relatie die over is.
En ook tegen mij zeiden ze (ook hier op het forum) dat verdriet slijt. Ik kon me dat op dat moment niet voorstellen, ik voelde het zo intens, het deed geestelijk en lichamelijk zo'n pijn.
Maar echt, het is zo. Ik ben nu een jaar verder, en red mijzelf wel.
Maar dat betekent niet dat ik af en toe nog jank om de herinneringen, goed of slecht. Het is toch een (groot) deel van je leven geweest.
Wat bij mij ook wel hielp was (zeker in die eerste periode) mijn gevoelens opschrijven. Gewoon woorden, een tekening, krassen... kan jou het schelen. Je hebt niet altijd iemand om je heen om tegenaan te 'schoppen', en zoiets luchtte dan wel op.
Nogmaals, heel veel sterkte!!
Periodes waarin je denkt dat je een verkeerde beslissing hebt genomen, dat het toch allemaal niet zo erg was als dat jij het zag. Dat JIJ spijt hebt van de dingen die gebeurd zijn, dat je hem terug wilt, dat je hem zo mist, dat hij de man is waar je oud mee wilt worden, nog steeds.
Maar er zijn ook periodes dat je woest wordt om wat hij je (juist in die periode) heeft aangedaan. Dat hij je vertrouwen heeft beschaamd, dat hij willens en wetens je bedrogen heeft.
Zulke periodes zullen elkaar afwisselen, en dat kost tijd. Tijd om te rouwen om je relatie die over is.
En ook tegen mij zeiden ze (ook hier op het forum) dat verdriet slijt. Ik kon me dat op dat moment niet voorstellen, ik voelde het zo intens, het deed geestelijk en lichamelijk zo'n pijn.
Maar echt, het is zo. Ik ben nu een jaar verder, en red mijzelf wel.
Maar dat betekent niet dat ik af en toe nog jank om de herinneringen, goed of slecht. Het is toch een (groot) deel van je leven geweest.
Wat bij mij ook wel hielp was (zeker in die eerste periode) mijn gevoelens opschrijven. Gewoon woorden, een tekening, krassen... kan jou het schelen. Je hebt niet altijd iemand om je heen om tegenaan te 'schoppen', en zoiets luchtte dan wel op.
Nogmaals, heel veel sterkte!!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 13 december 2008 om 10:21
zorg idd in eerste instantie maar goed voor jezelf!!!! heb je geen vriendinnen met wie je je een weekendje heerlijk kunt laten verwennen in een beatyfarm oid, even lekker veel aandacht voor jezelf en in eerste plaats jezelf heerlijk verwennen!! Ik weet niet wat je financiele situatie je toelaat, maar als die het toe zou laten heerlijk leuke dingen gaan doen...misschien een avondje concert/theater, een (kleine) vakantie naar een warm oord...het zou nu alleen maar IK IK IK moeten zijn tot je je een beetje beter voelt!
succes!!!!!!!!
succes!!!!!!!!
zondag 14 december 2008 om 09:36
Lieve Moniekk, heel veel is al gezegd. Maar ook van mij gecondoleerd met je vader. En alsof je het dan nog niet moeilijk genoeg hebt, heeft je vriend je laten vallen. Weet je, misschien is dat nog wel het allerergste. Vreemdgaan is al niet goed, is al erg, maar dat hij dat willens en wetens deed, want het was niet bepaald een ONS, tijdens het overlijden van je vader, vind ik ronduit smakeloos. Al had hij bij wijze van spreke al maanden een affaire, in deze periode had hij er voor je moeten zijn. En dat was hij niet. Nee, hij ging doodleuk door met jou bedriegen, dacht dus alleen maar aan zichzelf, in een periode dat jij hem echt nodig had.
Zoals MM zegt: een lamlul. Een knurft.
Zoals MM zegt: een lamlul. Een knurft.
zondag 14 december 2008 om 10:32
Moniek hoe gaat het met je, hebben jullie nog wel contact of een time-out?
Hoe stelt hij zich nu op, doet hij moeite om met je te praten, zegt hij dat hij je niet kwijt wilt?
Ik denk dat zijn houding nu heel veel bepaalt over de manier waarop jij ermee verder kunt. Als een man zijn kop in het zand steekt, geen zin heeft om vragen te beantwoorden, vind dat je je er maar overheen moet zetten, dan is hij niet zo heel rouwig.
Dan baalt hij hoogstens van het feit dat jij erachter kwam.
Wat jij nu nodig hebt is bevestiging van het feit dat jij voor hem het belanrijkste bent. Dat hij desnoods keer op keer op zijn knieen voor je gaat, alles doet om je terug te winnen.
Voor minder zal het niet goed voelen, is mijn ervaring.
Je moet bepalen of je hem dit kunt vergeven en dan is de weg nog heel lang. Bij mij is het een jaar geleden en nog heb ik er naweeen van. Het zt in de kleine dingetjes en je moet erover blijven praten. Maar dan moet man wel meewerken..
Hoe stelt hij zich nu op, doet hij moeite om met je te praten, zegt hij dat hij je niet kwijt wilt?
Ik denk dat zijn houding nu heel veel bepaalt over de manier waarop jij ermee verder kunt. Als een man zijn kop in het zand steekt, geen zin heeft om vragen te beantwoorden, vind dat je je er maar overheen moet zetten, dan is hij niet zo heel rouwig.
Dan baalt hij hoogstens van het feit dat jij erachter kwam.
Wat jij nu nodig hebt is bevestiging van het feit dat jij voor hem het belanrijkste bent. Dat hij desnoods keer op keer op zijn knieen voor je gaat, alles doet om je terug te winnen.
Voor minder zal het niet goed voelen, is mijn ervaring.
Je moet bepalen of je hem dit kunt vergeven en dan is de weg nog heel lang. Bij mij is het een jaar geleden en nog heb ik er naweeen van. Het zt in de kleine dingetjes en je moet erover blijven praten. Maar dan moet man wel meewerken..
dinsdag 13 januari 2009 om 20:44
Hoi allemaal,
Ik was even verder gegaan op een andere topic....
We zijn nu weer een tijdje verder. Het is en blijft heel zwaar en het echte verwerken moet nog komen.
Mijn vriend vertoont vluchtgedrag als hij het erg moeilijk krijgt. Zo ook nu, kondigde aan dat hij koffie ging drinken bij vrienden en liet/laat mij met het eten zitten.
Sja, niet fraai............dus weer ruzie aan de telefoon.
Ik weet dat ik zelf ook niet makkelijk ben overigens hoor.
Hij heeft zijn ruimte nodig, gisteravond een zeer zwaar gesprek gevoerd en ik zie dat hem dit helemaal leeg trekt.
Toch is het jammer dat mannen de dingen zo anders beleven en de confrontatie zo moeilijk aan durven te gaan. Ik zie/lees het ook op andere topics.
Tot zover, ik loop een beetje ongemakkelijk door het huis en denk dat ik maar eens lekker vroeg ga slapen
Moniekk
Ik was even verder gegaan op een andere topic....
We zijn nu weer een tijdje verder. Het is en blijft heel zwaar en het echte verwerken moet nog komen.
Mijn vriend vertoont vluchtgedrag als hij het erg moeilijk krijgt. Zo ook nu, kondigde aan dat hij koffie ging drinken bij vrienden en liet/laat mij met het eten zitten.
Sja, niet fraai............dus weer ruzie aan de telefoon.
Ik weet dat ik zelf ook niet makkelijk ben overigens hoor.
Hij heeft zijn ruimte nodig, gisteravond een zeer zwaar gesprek gevoerd en ik zie dat hem dit helemaal leeg trekt.
Toch is het jammer dat mannen de dingen zo anders beleven en de confrontatie zo moeilijk aan durven te gaan. Ik zie/lees het ook op andere topics.
Tot zover, ik loop een beetje ongemakkelijk door het huis en denk dat ik maar eens lekker vroeg ga slapen
Moniekk
