Relaties
alle pijlers
Kapot van verdriet door vreemdgaan partner
zondag 24 mei 2020 19:57
Hoi,
Ik hoop hier wat reacties van lotgenoten te krijgen en anders heb ik gewoon mijn verhaal eens kunnen vertellen...
Ik zal de situatie zo kort mogelijk proberen te schetsen, maar helaas is het wel een heuse soap geworden....
Een maand geleden vertelde mijn vriend me dat hij was vreemdgegaan. En dat de betreffende vrouw ondertussen 8 maanden zwanger was, hoogstwaarschijnlijk van hem. Mijn wereld stortte in. Temeer omdat wij samen een zoontje van bijna 14 maanden hebben. Maw, hij was amper 5 maanden oud op het moment van de feiten. Vriend en ik zijn bijna 18 jaar samen (high school sweethearts dus).
Zijn affaire heeft ongeveer 1 maand geduurd, hij heeft haar leren kennen via Tinder (zeer actief op zoek gegaan dus). Oh ja, en nog een leuk detail: de dame in kwestie is illegaal in het land. Zijn oorspronkelijke verhaal was dat zij hem nu pas contacteerde, maar enkele dagen later ben ik erachter gekomen dat zij hem al gecontacteerd heeft toen ze 3 maanden zwanger was. Hij heeft dit met andere woorden 5 maanden lang verzwegen en gedaan alsof er niets aan de hand was. Nog volop plannen gemaakt, wij hadden zelfs (op zijn initiatief) een reisje geboekt eind juni (een maand na de geboorte van dat kind dus).
En nu worstel ik dus met alles. Dat we uit elkaar gaan is wel duidelijk, daar zijn ook al bepaalde stappen voor genomen. Maar op psychisch vlak gaat het echt niet goed met mij. Ik kan niet geloven dat hij me zoiets aandoet. Heb geen vertrouwen meer in mensen, in de toekomst. Voel me gekwetst tot in het diepste van mijn zijn. Ik kan het niet verdragen dat ik mijn zoon halftijds ga moeten missen owv co-ouderschap. Het voelt alsof ik moet boeten voor zijn fouten. Uiteraard besef ik maar al te goed dat je met twee in een relatie zit en dat elke relatie zijn strubbelingen heeft, maar dit gaat er toch zwaar over? Komt er dan ook nog bij dat het eigenlijk de bedoeling was om rond deze tijd terug te beginnen proberen voor een tweede kindje, iets waar ik ongelooflijk hard naar uitkeek. Ik zie mijn zoon dood- en doodgraag, maar het idee dat er nooit een broertje of zusje zal komen is momenteel zelfs nog 1 van de moeilijkste dingen om te dragen.
Enfin, ik zit volledig aan de grond eigenlijk en weet niet hoe ik dit ooit zal kunnen overleven. Ben nu enorm hard bezig met de praktische zaken en heb uiteraard mijn zoon voor wie ik moet blijven doorgaan, maar soms is dat echt zoveel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik was ook echt oprecht gelukkig, waardoor ik nu enorm twijfel aan mijn eigen beoordelingsvermogen. Hoe heb ik dit niet kunnen zien aankomen?
Ik voel me echt gebroken...
Ik hoop hier wat reacties van lotgenoten te krijgen en anders heb ik gewoon mijn verhaal eens kunnen vertellen...
Ik zal de situatie zo kort mogelijk proberen te schetsen, maar helaas is het wel een heuse soap geworden....
Een maand geleden vertelde mijn vriend me dat hij was vreemdgegaan. En dat de betreffende vrouw ondertussen 8 maanden zwanger was, hoogstwaarschijnlijk van hem. Mijn wereld stortte in. Temeer omdat wij samen een zoontje van bijna 14 maanden hebben. Maw, hij was amper 5 maanden oud op het moment van de feiten. Vriend en ik zijn bijna 18 jaar samen (high school sweethearts dus).
Zijn affaire heeft ongeveer 1 maand geduurd, hij heeft haar leren kennen via Tinder (zeer actief op zoek gegaan dus). Oh ja, en nog een leuk detail: de dame in kwestie is illegaal in het land. Zijn oorspronkelijke verhaal was dat zij hem nu pas contacteerde, maar enkele dagen later ben ik erachter gekomen dat zij hem al gecontacteerd heeft toen ze 3 maanden zwanger was. Hij heeft dit met andere woorden 5 maanden lang verzwegen en gedaan alsof er niets aan de hand was. Nog volop plannen gemaakt, wij hadden zelfs (op zijn initiatief) een reisje geboekt eind juni (een maand na de geboorte van dat kind dus).
En nu worstel ik dus met alles. Dat we uit elkaar gaan is wel duidelijk, daar zijn ook al bepaalde stappen voor genomen. Maar op psychisch vlak gaat het echt niet goed met mij. Ik kan niet geloven dat hij me zoiets aandoet. Heb geen vertrouwen meer in mensen, in de toekomst. Voel me gekwetst tot in het diepste van mijn zijn. Ik kan het niet verdragen dat ik mijn zoon halftijds ga moeten missen owv co-ouderschap. Het voelt alsof ik moet boeten voor zijn fouten. Uiteraard besef ik maar al te goed dat je met twee in een relatie zit en dat elke relatie zijn strubbelingen heeft, maar dit gaat er toch zwaar over? Komt er dan ook nog bij dat het eigenlijk de bedoeling was om rond deze tijd terug te beginnen proberen voor een tweede kindje, iets waar ik ongelooflijk hard naar uitkeek. Ik zie mijn zoon dood- en doodgraag, maar het idee dat er nooit een broertje of zusje zal komen is momenteel zelfs nog 1 van de moeilijkste dingen om te dragen.
Enfin, ik zit volledig aan de grond eigenlijk en weet niet hoe ik dit ooit zal kunnen overleven. Ben nu enorm hard bezig met de praktische zaken en heb uiteraard mijn zoon voor wie ik moet blijven doorgaan, maar soms is dat echt zoveel makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik was ook echt oprecht gelukkig, waardoor ik nu enorm twijfel aan mijn eigen beoordelingsvermogen. Hoe heb ik dit niet kunnen zien aankomen?
Ik voel me echt gebroken...
zondag 24 mei 2020 20:13
Je verhaal is grotendeels heel herkenbaar helaas. Ik ben kapotziek geweest van de situatie en ik kan me zo inleven in hoe je je nu moet voelen....
Het is kut, oneerlijk en je hebt het er toch mee te doen. Het is niet makkelijk
Maar op een dag ga je je beter voelen, kan even duren maar echt, deze klotige tijd gaat ook een keer voorbij.
Zoek steun in je vrienden en familie. Kies een fijne mediator of advocaat. Geef jezelf de tijd voor rouw![💖]()
.
Heel veel sterkte!
Het is kut, oneerlijk en je hebt het er toch mee te doen. Het is niet makkelijk
Maar op een dag ga je je beter voelen, kan even duren maar echt, deze klotige tijd gaat ook een keer voorbij.
Zoek steun in je vrienden en familie. Kies een fijne mediator of advocaat. Geef jezelf de tijd voor rouw
.Heel veel sterkte!
zondag 24 mei 2020 20:14
Heftig! Ik wil je heel veel sterkte wensen.Ik snap dat je nu heel kwaad bent, wil toch even inhaken op je opmerking over je zoontje moeten missen ivm co-ouderschap en het gevoel te hebben gestraft te worden voor zijn fouten.
Probeer de verleiding te weerstaan om je ex te straffen via je zoontje, daarmee straf je namelijk ook je zoontje. Wat voor een klootzak je ex als man ook is, betekent niet automatisch dat het ook een waardeloze vader is.
zondag 24 mei 2020 20:16
Hij doet dit toch ook 2 kinderen aan?Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:14
Ik snap dat je nu heel kwaad bent, wil toch even inhaken op je opmerking over je zoontje moeten missen ivm co-ouderschap en het gevoel te hebben gestraft te worden voor zijn fouten.
Probeer de verleiding te weerstaan om je ex te straffen via je zoontje, daarmee straf je namelijk ook je zoontje. Wat voor een klootzak je ex als man ook is, betekent niet automatisch dat het ook een waardeloze vader is.
Wat een zooitje.
zondag 24 mei 2020 20:17
Als hij geen waardeloze vader was had hij wel 2 keer nagedacht voor ie bewust Tinder installeerde en een maand lang vreemd ging.Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:14
Ik snap dat je nu heel kwaad bent, wil toch even inhaken op je opmerking over je zoontje moeten missen ivm co-ouderschap en het gevoel te hebben gestraft te worden voor zijn fouten.
Probeer de verleiding te weerstaan om je ex te straffen via je zoontje, daarmee straf je namelijk ook je zoontje. Wat voor een klootzak je ex als man ook is, betekent niet automatisch dat het ook een waardeloze vader is.
(Dat is niet 1 keertje dronken zoenen na een feestje.)
Als hij geen waardeloze vader was had hij als een vrouw dan 3 maanden later contact zoekt omdat ze zwanger is wel anders gereageerd.
Het is dus een walgelijke waardeloze idiote eikel.
En duidelijk geen vader-materiaal als je na 5 maanden al naar een ander rent.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 24 mei 2020 20:17
Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:14Wat voor een klootzak je ex als man ook is, betekent niet automatisch dat het ook een waardeloze vader is.
Nou daar lopen de meningen over uiteen hoor
zondag 24 mei 2020 20:20
Ik zou mij ook afvragen of deze kerel co-ouder wel volhoudt.
Hij is straks 1 week op 2 verantwoordelijk voor een jong kind.
Die week kan hij niet zomaar met gelijk wie in bed duiken.
Of elke week een andere stiefmoeder-to-be voorstellen.
Hij is straks 1 week op 2 verantwoordelijk voor een jong kind.
Die week kan hij niet zomaar met gelijk wie in bed duiken.
Of elke week een andere stiefmoeder-to-be voorstellen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 24 mei 2020 20:24
Ik merk t
Blijf het altijd bijzonder vinden dat vrouwen/moeders het hufterige gedrag van mannen direct koppelen aan het ouderschap.... en daarmee ook hun kinderen tekort doen. Ieder kind heeft recht op beide ouders, ook al heeft vader zijn lul niet in zijn broek kunnen houden 
Maar goed, dat is mijn mening.... De praktijk wijst helaas vaak anders uit
zondag 24 mei 2020 20:25
Niet alleen vreemdgegaan maar ook geen voorzorgsmaatregelen genomen dus. Hoe dom kan je zijn? Ze zal wel gezegd hebben dat ze de pil gebruikte maar dan heb je de geslachtsziektes nog. Onvoorstelbaar in deze tijd.
Laat je dus wel even controleren op geslachtsziektes en Hiv. Vreselijk maar wel beter meteen even doen.
Laat je dus wel even controleren op geslachtsziektes en Hiv. Vreselijk maar wel beter meteen even doen.
zondag 24 mei 2020 20:27
Vreselijk. Mijn man is ook een paar maanden vreemdgegaan. We zijn nog samen en eigenlijk gaat het erg goed. Maar 100% vertrouwen is er nooit meer. Ik wou gewoon mijn kinderen niet kwijt. In die zin heb je gelijk. Als trouwe partner moet je opdraaien voor de fouten van de vreemdganger.
Ik begrijp uit je verhaal dat je uit elkaar gaat. Je zal je kind dus soms moeten missen. Maar zelf zal je het geluk weer vinden. Ik heb erg bewust voor de kinderen gekozen en dat voelt soms als verraad aan mezelf. Ik ben nochtans financieel onafhankelijk en heb een mooie job, kan onmiddellijk een mooi huis kopen etc. Maar daarover gaat het volgens mij niet. Soms denk ik: ik kan nog altijd weg als ik dat wil. Een perfecte oplossing bestaat niet in deze situatie.
Ik wens je erg veel sterkte toe, beter wordt het in elk geval. Deze periode is rot maar gelukkig niet voor altijd. Besef ook dat het niet aan jezelf ligt. Als hij iets miste in jullie relatie, dan moest hij dat aangeven. Je verdient dit niet. Veel mensen worden met zo een situatie geconfronteerd. Zoek steun bij een vriendin of familielid, dat verzacht de pijn.
Ik begrijp uit je verhaal dat je uit elkaar gaat. Je zal je kind dus soms moeten missen. Maar zelf zal je het geluk weer vinden. Ik heb erg bewust voor de kinderen gekozen en dat voelt soms als verraad aan mezelf. Ik ben nochtans financieel onafhankelijk en heb een mooie job, kan onmiddellijk een mooi huis kopen etc. Maar daarover gaat het volgens mij niet. Soms denk ik: ik kan nog altijd weg als ik dat wil. Een perfecte oplossing bestaat niet in deze situatie.
Ik wens je erg veel sterkte toe, beter wordt het in elk geval. Deze periode is rot maar gelukkig niet voor altijd. Besef ook dat het niet aan jezelf ligt. Als hij iets miste in jullie relatie, dan moest hij dat aangeven. Je verdient dit niet. Veel mensen worden met zo een situatie geconfronteerd. Zoek steun bij een vriendin of familielid, dat verzacht de pijn.
zondag 24 mei 2020 20:27
Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:24Ik merk tBlijf het altijd bijzonder vinden dat vrouwen/moeders het hufterige gedrag van mannen direct koppelen aan het ouderschap.... en daarmee ook hun kinderen tekort doen. Ieder kind heeft recht op beide ouders, ook al heeft vader zijn lul niet in zijn broek kunnen houden
![🤷🏼♀️]()
Maar goed, dat is mijn mening.... De praktijk wijst helaas vaak anders uit
Maar het feit dat hij dit gedaan heeft betekent toch al dat hij zijn rol als vader niet serieus neemt? Dat kind is amper 1 jaar oud en staat nu al met 1-0 achter.
zondag 24 mei 2020 20:27
Misschien heb je wat aan mijn ervaring. Hier helaas een ervaringsdeskundige, ik kwam er alleen achter toen ik 35 weken zwanger was. Terwijl ik dacht dat meneer aan het werk was had ie jarenlang regelmatig door het hele land seksafspraakjes. Ik ben destijds gebleven omdat ik in shock was, nog moest bevallen en na ruim 1,5 jaar (ellendige periode) kon ik de keuze pas maken om weg te gaan. Wij hebben een omgangsregeling, maar zelfs dat heeft heel lang gevoeld als boeten voor zijn daden.
Ook ik zat psychisch totaal aan de grond, kan me het gevoel van ongeloof nog goed herinneren. Bij mij werd het pas beter toen ik bij hem weg was, de relatie had geen kans van slagen meer. Ben bij mijn ouders ingetrokken met een destijds dreumes en vanaf toen klaarde de lucht langzaam weer op (met nog heel regelmatig veel moeilijke periodes). En dat gevoel van nooit een broertje of zusje terwijl de hele wereld een tweede kind kreeg vond ik ook regelmatig ondraaglijk.
Bij mij is het inmiddels alweer een hele poos geleden en het gaat ooit beter worden. Ik loop nog steeds bij een psycholoog (ik vertel nu de light versie maar mijn ex bleek ook daarna in gedrag echt een klootzak). Ik heb inmiddels een nieuwe relatie met de liefste persoon ooit, we doen het al heel lang rustig aan maar ik blijk mijn geloof in de liefde niet verloren te zijn. Je mag je me altijd een bericht sturen.
Edit: mijn ex en ik hebben gezamenlijk gekozen voor deze omgangsregeling ipv co-ouderschap. Hij was een klootzak van een partner maar daar kan onze zoon niks aan doen en daar is hij goed voor, dat kan ik gelukkig wel los van elkaar zien. En hij zal ook nooit van mij horen wat ie heeft gedaan bijvoorbeeld.
Ook ik zat psychisch totaal aan de grond, kan me het gevoel van ongeloof nog goed herinneren. Bij mij werd het pas beter toen ik bij hem weg was, de relatie had geen kans van slagen meer. Ben bij mijn ouders ingetrokken met een destijds dreumes en vanaf toen klaarde de lucht langzaam weer op (met nog heel regelmatig veel moeilijke periodes). En dat gevoel van nooit een broertje of zusje terwijl de hele wereld een tweede kind kreeg vond ik ook regelmatig ondraaglijk.
Bij mij is het inmiddels alweer een hele poos geleden en het gaat ooit beter worden. Ik loop nog steeds bij een psycholoog (ik vertel nu de light versie maar mijn ex bleek ook daarna in gedrag echt een klootzak). Ik heb inmiddels een nieuwe relatie met de liefste persoon ooit, we doen het al heel lang rustig aan maar ik blijk mijn geloof in de liefde niet verloren te zijn. Je mag je me altijd een bericht sturen.
Edit: mijn ex en ik hebben gezamenlijk gekozen voor deze omgangsregeling ipv co-ouderschap. Hij was een klootzak van een partner maar daar kan onze zoon niks aan doen en daar is hij goed voor, dat kan ik gelukkig wel los van elkaar zien. En hij zal ook nooit van mij horen wat ie heeft gedaan bijvoorbeeld.
mrsbojangles wijzigde dit bericht op 24-05-2020 20:38
Reden: Edit
Reden: Edit
10.05% gewijzigd
zondag 24 mei 2020 20:29
zondag 24 mei 2020 20:29
Volgens mij geeft ze nergens aan de twijfelen aan hem als opvoeder? Ze vindt het vreselijk haar zoon de helft van de tijd te moeten missen door de walgelijke acties van de vader.Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:24Ik merk tBlijf het altijd bijzonder vinden dat vrouwen/moeders het hufterige gedrag van mannen direct koppelen aan het ouderschap.... en daarmee ook hun kinderen tekort doen. Ieder kind heeft recht op beide ouders, ook al heeft vader zijn lul niet in zijn broek kunnen houden
![🤷🏼♀️]()
Maar goed, dat is mijn mening.... De praktijk wijst helaas vaak anders uit
zondag 24 mei 2020 20:31
Mee eens, hier in de praktijk deed hij het niet slecht uiteindelijk.Shedevil85 schreef: ↑24-05-2020 20:24Ik merk tBlijf het altijd bijzonder vinden dat vrouwen/moeders het hufterige gedrag van mannen direct koppelen aan het ouderschap.... en daarmee ook hun kinderen tekort doen. Ieder kind heeft recht op beide ouders, ook al heeft vader zijn lul niet in zijn broek kunnen houden
![🤷🏼♀️]()
Maar goed, dat is mijn mening.... De praktijk wijst helaas vaak anders uit
zondag 24 mei 2020 20:31
Als er geen huwelijk is ben ik benieuwd of ie dat extra kind uberhaupt wel vaak te zien gaat krijgen.Attraverso schreef: ↑24-05-2020 20:29Straks is hij co ouder van 2 jonge kinderen van verschillende moeders.
Hoe kan hij zo dom geweest zijn om in die illegale vrouw haar list te trappen.
Dit is echt heel heftig, ik begrijp helemaal dat je geen deel wil uitmaken van alle ellende die hem nog te beurt valt, veel sterkte to!
Moet hij al een rechtszaak aanspannen voor erkenning en bezoekrecht en dergelijke.
Bovendien ... als ze er zin in heeft neemt ze de baby op en vertrekt terug naar haar land van herkomst.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
