Relaties
alle pijlers
Kinderwens maar mijn vriend wil (nog) niet
dinsdag 19 februari 2019 13:31
Hallo allemaal,
Ik zit ergens mee en weet niet meer wat ik moet doen. Ook weet ik niet of ik hier op de juiste plek zit of onder een ander topic maar kan niets terug vinden.
Mijn vriend en ik zijn al heel wat jaren samen, wonen in ons prachtige koophuis, hebben een goed leven, beide een baan, lieve familie en vrienden.
In het begin van onze relatie had ik best wel heftige geld problemen. Na een paar jaar en wat hobbels en gedoe heb ik zelf alles afbetaald. Mooie reis gemaakt, rijbewijs gehaald en een huis gekocht. So far so good. Maar ik dacht wel dat dat het begin zou zijn van ons 'gezin'. Ik weet zelf al mijn hele leven dat ik moeder wil worden en dat had ik uiteraard ook gedeeld met vriendlief. Soms begon hij zelf over 'als we ooit kinderen hebben' of 'dat is een mooie naam voor een meisje' etc etc. Dus ik dacht altijd, dit zit wel goed.
Afgelopen 1.5 jaar zijn er heel veel kindjes in onze nabije omgeving geboren en ik ben vrolijk tante aan het spelen. Maar mijn kinderwens zit nu al bijna 2 jaar echt heel hoog. Nu wil ik mijn vriend nergens in pushen want ik zou helemaal geen kinderen willen zonder dat hij er 100% achterstaat maar ik begin het een klein beetje 'zat' te raken. Hij weet niet wat hij wil met de toekomst, heeft geen beeld, geen doel en zegt elke keer dat we het er nog wel een keer over hebben. Hij hoort ook veel negatieve reacties van collega's en vrienden met kinderen (dat het zwaar is, dat hij moet genieten van zijn slaap, blablabla) en dat maakt allemaal niet makkelijker voor mij.
Ik droom, denk en kan bijna nergens anders meer over praten (niet tegen hem want dat vind hij niet leuk). Hebben jullie tips hoe ik hier met mezelf mee om kan gaan of misschien om met mijn vriend gericht te praten over mijn 'onrust'. Als ik er nu over begin krijgen we standaard ruzie. Terwijl dat gek is want we hebben bijna nooit ruzie en hebben het over het algemeen heel leuk samen.
Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel een baby <3
Thanks in iedergeval!
Update! Gister toch opeens het gesprek geopend, bedankt voor alle reacties. Dat heeft er in iedergeval gezorgd dat ik rustig en duidelijk kon zeggen wat ik bedoelde (met een paar tranen). Hij snapte me in iedergeval en had al het idee dat er iets aan de hand was wat ik niet uitsprak. Hij heeft me verzekerd dat hij kinderen wil, en ook met mij. Dus dat was fijn om te horen. Wel heeft hij een aantal angsten uitgesproken (voor het eerst ooit) en inmiddels ook een soort van wens hoe hij de toekomst voor zich ziet. Maar hij schrok best wel van hoe hoog het mij zit. Het was uiteindelijk een heel fijn gesprek en we gaan de komende tijd aan wat dingen werken. Samen als team. Hij begrijpt dat mijn wens niet meer weg gaat en alleen maar heftiger wordt. Maar misschien kunnen we er nu iets beter over praten.
Ik zit ergens mee en weet niet meer wat ik moet doen. Ook weet ik niet of ik hier op de juiste plek zit of onder een ander topic maar kan niets terug vinden.
Mijn vriend en ik zijn al heel wat jaren samen, wonen in ons prachtige koophuis, hebben een goed leven, beide een baan, lieve familie en vrienden.
In het begin van onze relatie had ik best wel heftige geld problemen. Na een paar jaar en wat hobbels en gedoe heb ik zelf alles afbetaald. Mooie reis gemaakt, rijbewijs gehaald en een huis gekocht. So far so good. Maar ik dacht wel dat dat het begin zou zijn van ons 'gezin'. Ik weet zelf al mijn hele leven dat ik moeder wil worden en dat had ik uiteraard ook gedeeld met vriendlief. Soms begon hij zelf over 'als we ooit kinderen hebben' of 'dat is een mooie naam voor een meisje' etc etc. Dus ik dacht altijd, dit zit wel goed.
Afgelopen 1.5 jaar zijn er heel veel kindjes in onze nabije omgeving geboren en ik ben vrolijk tante aan het spelen. Maar mijn kinderwens zit nu al bijna 2 jaar echt heel hoog. Nu wil ik mijn vriend nergens in pushen want ik zou helemaal geen kinderen willen zonder dat hij er 100% achterstaat maar ik begin het een klein beetje 'zat' te raken. Hij weet niet wat hij wil met de toekomst, heeft geen beeld, geen doel en zegt elke keer dat we het er nog wel een keer over hebben. Hij hoort ook veel negatieve reacties van collega's en vrienden met kinderen (dat het zwaar is, dat hij moet genieten van zijn slaap, blablabla) en dat maakt allemaal niet makkelijker voor mij.
Ik droom, denk en kan bijna nergens anders meer over praten (niet tegen hem want dat vind hij niet leuk). Hebben jullie tips hoe ik hier met mezelf mee om kan gaan of misschien om met mijn vriend gericht te praten over mijn 'onrust'. Als ik er nu over begin krijgen we standaard ruzie. Terwijl dat gek is want we hebben bijna nooit ruzie en hebben het over het algemeen heel leuk samen.
Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel een baby <3
Thanks in iedergeval!
Update! Gister toch opeens het gesprek geopend, bedankt voor alle reacties. Dat heeft er in iedergeval gezorgd dat ik rustig en duidelijk kon zeggen wat ik bedoelde (met een paar tranen). Hij snapte me in iedergeval en had al het idee dat er iets aan de hand was wat ik niet uitsprak. Hij heeft me verzekerd dat hij kinderen wil, en ook met mij. Dus dat was fijn om te horen. Wel heeft hij een aantal angsten uitgesproken (voor het eerst ooit) en inmiddels ook een soort van wens hoe hij de toekomst voor zich ziet. Maar hij schrok best wel van hoe hoog het mij zit. Het was uiteindelijk een heel fijn gesprek en we gaan de komende tijd aan wat dingen werken. Samen als team. Hij begrijpt dat mijn wens niet meer weg gaat en alleen maar heftiger wordt. Maar misschien kunnen we er nu iets beter over praten.
anoniem_636631ca981b8 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 07:56
Reden: Een update!
Reden: Een update!
16.92% gewijzigd
woensdag 20 februari 2019 14:37
Kortom, een echte vent bezwangert zijn vriendin op afroep. Eigen mening, eigen belevenis, eigen behoeftes moeten wijken. Duidelijkkastella schreef: ↑20-02-2019 13:59@VoorAltijdZijnMeisje: ik vind dat je heel netjes bent naar je vriend. Maar ik ben het met je eens. Als hij zegt op termijn wel een gezin met je te willen, dan mag je de vaag "waarom niet nu beginnen?" ook wel kunnen stellen zonder dat het opr ruzie uitloopt. Als er overduidelijke redenen zijn waarom het nu geen goed moment is, dan vind ik het ook wel terecht dat je daar vraagtekens bij plaatst. Je wilt niet in een moeras terecht komen van slappe smoezen. En als het een echte vent is, dan staat hij voor zijn keuzes. En als je een levenswens hebt om een gezin te stichten, dan pas het ook eraan te beginnen als de tijd rijp is. En ik zie geen enkele reden (met de info die je gepost hebt) waarom die tijd niet rijp zou zijn. Ja, meer koudwatervrees. Maar dat houd je toch altijd. Er zijn duizend en 1 redenen om benauwd te zijn voor het krijgen van kinderen, maar dat los je nooit op.
woensdag 20 februari 2019 14:47
@kadanz: Zo kun je blijkbaar ook lezen.
Natuurlijk heeft een "echte" vent een eigen wil en een eigen mening. Maar dat betekent ook wel dat hij daarin enigszins consequent is. Op lange termijn wel een kind willen, maar op korte termijn allerlei problemen zijn is wel een beetje ontwijkgedrag.
De daad bij het woord voegen dus. Of wees duidelijk. Misschien wil je volgend jaar verdomd graag een lange reis maken naar Australie of desnoods de Zudpool, je bent al aan het sparen, maar daarbij kun je uiteraard geen zwangerschap gebruiken.
Natuurlijk heeft een "echte" vent een eigen wil en een eigen mening. Maar dat betekent ook wel dat hij daarin enigszins consequent is. Op lange termijn wel een kind willen, maar op korte termijn allerlei problemen zijn is wel een beetje ontwijkgedrag.
De daad bij het woord voegen dus. Of wees duidelijk. Misschien wil je volgend jaar verdomd graag een lange reis maken naar Australie of desnoods de Zudpool, je bent al aan het sparen, maar daarbij kun je uiteraard geen zwangerschap gebruiken.
woensdag 20 februari 2019 15:02
Wie ben jij om te bepalen wat slappe smoezen zijn? En dat het koudwatervrees is? Niet iedereen is op hetzelfde moment klaar voor dingen, zoveel blijkt. Daar zijn dan heus niet altijd argumenten voor te noemen.kastella schreef: ↑20-02-2019 13:59@VoorAltijdZijnMeisje: ik vind dat je heel netjes bent naar je vriend. Maar ik ben het met je eens. Als hij zegt op termijn wel een gezin met je te willen, dan mag je de vaag "waarom niet nu beginnen?" ook wel kunnen stellen zonder dat het opr ruzie uitloopt. Als er overduidelijke redenen zijn waarom het nu geen goed moment is, dan vind ik het ook wel terecht dat je daar vraagtekens bij plaatst. Je wilt niet in een moeras terecht komen van slappe smoezen. En als het een echte vent is, dan staat hij voor zijn keuzes. En als je een levenswens hebt om een gezin te stichten, dan pas het ook eraan te beginnen als de tijd rijp is. En ik zie geen enkele reden (met de info die je gepost hebt) waarom die tijd niet rijp zou zijn. Ja, meer koudwatervrees. Maar dat houd je toch altijd. Er zijn duizend en 1 redenen om benauwd te zijn voor het krijgen van kinderen, maar dat los je nooit op.
woensdag 20 februari 2019 15:34
Inderdaad zeg. Te belachelijk voor woorden. De gevoelens/mening van een man totaal niet serieus nemen door het maar een beetje af te doen als koudwatervrees of angst om volwassen te worden. Get a grip, echt.
woensdag 20 februari 2019 15:39
Nee, ik kan niet weten of dat slappe smoezen zijn. Natuurlijk kunnen dat oprecht bezwaarde gevoelens zijn. Maar mijn punt is dat je daar op een gegeven moment wel aan moet willen "werken". Of wil je je partner nog een paar jaar met ongedefineerde, maar zeer oprecht bedoelde doch niet te argumenteren gevoelens aan het lijntje houden?vivautrecht85 schreef: ↑20-02-2019 15:02Wie ben jij om te bepalen wat slappe smoezen zijn? En dat het koudwatervrees is? Niet iedereen is op hetzelfde moment klaar voor dingen, zoveel blijkt. Daar zijn dan heus niet altijd argumenten voor te noemen.
In mijn geval was bijv. het feit dat ik en mijn vriendin op grote afstand een duidelijke sta in de weg om eerder met kinderen te beginnen. Dus gebruikten we in die tijd voorbehoedsmiddelen. Toen ik een carriere switch maakte, waardoor ik kon verhuizen (en we konden samenwonen) was dat "probleem" uit de weg. Na korte tijd samenwonen gingen de remmen al vrij snel los (qua AC).
Ik zou het als ik TS zou zijn toch wel lastig vinden om met dat soort vage onwil te dealen.
woensdag 20 februari 2019 15:40
Precies. Er is niets rationeels aan zijn wens om nog geen kinderen te willen. En dat mag. Er is namelijk ook niets rationeels aan haar klapperende eierstokken.vivautrecht85 schreef: ↑20-02-2019 15:02Wie ben jij om te bepalen wat slappe smoezen zijn? En dat het koudwatervrees is? Niet iedereen is op hetzelfde moment klaar voor dingen, zoveel blijkt. Daar zijn dan heus niet altijd argumenten voor te noemen.
anoniem_644b5c223f66b wijzigde dit bericht op 20-02-2019 15:42
0.45% gewijzigd
woensdag 20 februari 2019 15:41
Hier kan ik me dan wel weer in vinden. Hij mag best een termijn noemen.kastella schreef: ↑20-02-2019 15:39Nee, ik kan niet weten of dat slappe smoezen zijn. Natuurlijk kunnen dat oprecht bezwaarde gevoelens zijn. Maar mijn punt is dat je daar op een gegeven moment wel aan moet willen "werken". Of wil je je partner nog een paar jaar met ongedefineerde, maar zeer oprecht bedoelde doch niet te argumenteren gevoelens aan het lijntje houden?
In mijn geval was bijv. het feit dat ik en mijn vriendin op grote afstand een duidelijke sta in de weg om eerder met kinderen te beginnen. Dus gebruikten we in die tijd voorbehoedsmiddelen. Toen ik een carriere switch maakte, waardoor ik kon verhuizen (en we konden samenwonen) was dat "probleem" uit de weg. Na korte tijd samenwonen gingen de remmen al vrij snel los (qua AC).
Ik zou het als ik TS zou zijn toch wel lastig vinden om met dat soort vage onwil te dealen.
woensdag 20 februari 2019 16:29
Die man hoeft helemaal niks. Hij hoeft het niet te weten. Hij hoeft geen termijn te noemen. Hij hoeft niet eens een kinderwens te hebben.
Alleen hij moet wel doordrongen zijn van het feit dat TO wel heel graag een kindje wil en dat die wens steeds sterker wordt en dat als hij haar geen duidelijkheid kan geven en blijft twijfelen, dat daar dan consequenties aanhangen (namelijk dat TO hem zal verlaten om iemand te vinden die wel dezelfde ideeën heeft over de toekomst).
Hij is vrij om zijn eigen keuzes te maken en die zijn even legitiem, maar hij moet wel snappen dat vrouwen die tegen de 30 lopen op tijd staan en dus niet nog jaren kunnen wachten tot hij eens weet wat hij wil.
Alleen hij moet wel doordrongen zijn van het feit dat TO wel heel graag een kindje wil en dat die wens steeds sterker wordt en dat als hij haar geen duidelijkheid kan geven en blijft twijfelen, dat daar dan consequenties aanhangen (namelijk dat TO hem zal verlaten om iemand te vinden die wel dezelfde ideeën heeft over de toekomst).
Hij is vrij om zijn eigen keuzes te maken en die zijn even legitiem, maar hij moet wel snappen dat vrouwen die tegen de 30 lopen op tijd staan en dus niet nog jaren kunnen wachten tot hij eens weet wat hij wil.
woensdag 20 februari 2019 17:08
"Alleen hij moet wel doordrongen zijn van het feit dat TO wel heel graag een kindje wil en dat die wens steeds sterker wordt en dat als hij haar geen duidelijkheid kan geven en blijft twijfelen, dat daar dan consequenties aanhangen (namelijk dat TO hem zal verlaten om iemand te vinden die wel dezelfde ideeën heeft over de toekomst)".
Eens met dat deel.
Eens met dat deel.
woensdag 20 februari 2019 18:18
Waar komt toch al die ergerlijke onzin over vrouwelijke vruchtbaarheid vandaan? Het is net bij vaccinaties en het klimaat, iedereen en zn moeder weet het ineens beter want 'van horen zeggen'.Z0MER schreef: ↑20-02-2019 13:58Mooie post! Helemaal mee eens. Ergens is het toch bijzonder dat we inmiddels zo ver zijn, dat 27 jong wordt genoemd, terwijl je dan wat betreft je vruchtbaarheid al over je hoogtepunt heen bent.
Ik werd zelf zwanger toen ik 28 was, mijn man was 30. Allebei hoogopgeleid. We hebben ontzettend veel opmerkingen gehad over onze leeftijd. Wij waren zo jong.
Nu zijn we allemaal midden dertig en beginnen die mensen die toen zoveel opmerkingen maakten zelf aan kinderen en we kennen nu al drie stellen waarbij het maar niet lukt.
Ineens krijgen we heel andere reacties, met terugwerkende kracht is het toch wel slim van ons geweest om toen 'al' te beginnen. Zij zitten nu in onzekerheid of het überhaupt nog gaat lukken.
Zelf vind ik het heel fijn om op deze leeftijd moeder geworden te zijn. Je hebt alles goed voor elkaar, bent nog fit en wat betreft vruchtbaarheid zit je nog net aan de goede kant.
Als mijn kinderen volwassen zijn, ben ik nog maar 50. Dat vind ik wel een fijn idee. Je wil toch zoveel mogelijk gezonde jaren samen met je kinderen meemaken.
Met 27 zit je zo ongeveer op je hoogtepunt. Maar het verschilt maar weinig en gaat pas na je 40e echt omlaag.
Vrouwen zonder overgewicht hebben in de leeftijd 35-39 zo'n 78-82% kans om binnen een jaar zwanger te worden. In je twintiger jaren is dat 86%. Bovendien is een onderdeel van dit verschil de leeftijd van de partner en aangezien oudere vrouwen over het algemeen oudere mannen hebben is het verschil gedeeltelijk daaraan te wijten.
Kortom, ontzettend vervelend voor jouw vrienden waarbij het niet wil lukken. Maar als zij beiden midden 30 zijn, dan is kans dat het 'niet lukken' uitsluitend aan hun leeftijd ligt minimaal. En is het nogal onnodig en onzinnig om uit de hoogte te doen dat je zelf verstandiger was door eerder te beginnen.
woensdag 20 februari 2019 18:50
Ik heb het niet zelf bedacht hoor. Bekijk gewoon de cijfers eens. 1 op de 6 stellen heeft problemen met zwanger worden.Positivevibes schreef: ↑20-02-2019 18:18Waar komt toch al die ergerlijke onzin over vrouwelijke vruchtbaarheid vandaan? Het is net bij vaccinaties en het klimaat, iedereen en zn moeder weet het ineens beter want 'van horen zeggen'.
Met 27 zit je zo ongeveer op je hoogtepunt. Maar het verschilt maar weinig en gaat pas na je 40e echt omlaag.
Vrouwen zonder overgewicht hebben in de leeftijd 35-39 zo'n 78-82% kans om binnen een jaar zwanger te worden. In je twintiger jaren is dat 86%. Bovendien is een onderdeel van dit verschil de leeftijd van de partner en aangezien oudere vrouwen over het algemeen oudere mannen hebben is het verschil gedeeltelijk daaraan te wijten.
Kortom, ontzettend vervelend voor jouw vrienden waarbij het niet wil lukken. Maar als zij beiden midden 30 zijn, dan is kans dat het 'niet lukken' uitsluitend aan hun leeftijd ligt minimaal. En is het nogal onnodig en onzinnig om uit de hoogte te doen dat je zelf verstandiger was door eerder te beginnen.
woensdag 20 februari 2019 19:03
Ik vertel je net precies de cijfers. 86% versus 80% is de leeftijdscomponent (van beide! partners, puur vrouwen is het verschil hoogstwaarschijnlijk kleiner).
Problemen met zwanger worden bestaan op alle leeftijden. Ik vind het echt stuitend om arrogant te doen tegen mensen met vruchtbaarheidsproblemen over dat ze maar eerder hadden moeten beginnen zoals jijzelf. In verreweg de meeste gevallen is dat onzin en kwetsend.
woensdag 20 februari 2019 19:10
Een onvervulde (eenzijdige in dit geval) kinderwens is gewoon 1 van de moeilijkste problemen in een relatie. Zoals de psycholoog het destijds mooi heeft verwoord, je kunt nu éénmaal niet een half kind krijgen of het even voor 6 weken uitproberen. Geen compromis in te sluiten en geen water bij de wijn te doen, althans, zodat beide partijen er vrede mee hebben.
Als je relatie verder erg goed en liefdevol is, ga er maar aan staan. Het is verdomd moeilijk om dan een beslissing te nemen en de relatie te verbreken voor het onbekende. Garantie op een kind krijg je daar namelijk niet mee.
Als je relatie verder erg goed en liefdevol is, ga er maar aan staan. Het is verdomd moeilijk om dan een beslissing te nemen en de relatie te verbreken voor het onbekende. Garantie op een kind krijg je daar namelijk niet mee.
woensdag 20 februari 2019 19:12
Vooral kwetsend ja! Maar daar hebben heel veel mensen last van hoor. Hoe vaak ik destijds niet heb gehoord ‘ach, kinderen zijn ook niet zaligmakend hoor’.........serieus, zeg dan niks!Positivevibes schreef: ↑20-02-2019 19:03Ik vertel je net precies de cijfers. 86% versus 80% is de leeftijdscomponent (van beide! partners, puur vrouwen is het verschil hoogstwaarschijnlijk kleiner).
Problemen met zwanger worden bestaan op alle leeftijden. Ik vind het echt stuitend om arrogant te doen tegen mensen met vruchtbaarheidsproblemen over dat ze maar eerder hadden moeten beginnen zoals jijzelf. In verreweg de meeste gevallen is dat onzin en kwetsend.
woensdag 20 februari 2019 20:45
Hier, eindelijk een wijze post. Wat een onzin zeg dat insinueren dat 27 aan de oude kant is. Biologisch gezien al niet dus. Die achterlijke bangmakerij met verhalen over de neef van mijn nicht van mijn buurman waarbij het ook niet lukte. Echt, houd op hoor.Positivevibes schreef: ↑20-02-2019 18:18Waar komt toch al die ergerlijke onzin over vrouwelijke vruchtbaarheid vandaan? Het is net bij vaccinaties en het klimaat, iedereen en zn moeder weet het ineens beter want 'van horen zeggen'.
Met 27 zit je zo ongeveer op je hoogtepunt. Maar het verschilt maar weinig en gaat pas na je 40e echt omlaag.
Vrouwen zonder overgewicht hebben in de leeftijd 35-39 zo'n 78-82% kans om binnen een jaar zwanger te worden. In je twintiger jaren is dat 86%. Bovendien is een onderdeel van dit verschil de leeftijd van de partner en aangezien oudere vrouwen over het algemeen oudere mannen hebben is het verschil gedeeltelijk daaraan te wijten.
Kortom, ontzettend vervelend voor jouw vrienden waarbij het niet wil lukken. Maar als zij beiden midden 30 zijn, dan is kans dat het 'niet lukken' uitsluitend aan hun leeftijd ligt minimaal. En is het nogal onnodig en onzinnig om uit de hoogte te doen dat je zelf verstandiger was door eerder te beginnen.
woensdag 20 februari 2019 20:59
Waarom de realiteit ontkennen? Om me heen zie ik zoveel stellen met verdriet. Bij de ene blijft het niet plakken en ze krijgen miskraam na miskraam te verwerken. De ander wordt helemaal niet zwanger en die gaan nu een traject in. Een ander stel heeft een kindje moeten weghalen, omdat het een ernstige aandoening had en is nu alweer een jaar bezig om zwanger te raken.
Zomaar drie verhalen in mijn eigen vriendenkring. Allemaal stellen van 35-40, die dolgraag een kindje willen en die zouden willen dat ze de tijd terug konden draaien.
Zomaar drie verhalen in mijn eigen vriendenkring. Allemaal stellen van 35-40, die dolgraag een kindje willen en die zouden willen dat ze de tijd terug konden draaien.
woensdag 20 februari 2019 21:01
Laten we niet op zaken vooruitlopen. ‘Onvervulde kinderwens’. TO is pas 27, kan tussen nu en 2031 nog zeker zeven kinderen baren mocht het mee zitten. Er is nog niks onvervuld.loisnvt schreef: ↑20-02-2019 19:10Een onvervulde (eenzijdige in dit geval) kinderwens is gewoon 1 van de moeilijkste problemen in een relatie. Zoals de psycholoog het destijds mooi heeft verwoord, je kunt nu éénmaal niet een half kind krijgen of het even voor 6 weken uitproberen. Geen compromis in te sluiten en geen water bij de wijn te doen, althans, zodat beide partijen er vrede mee hebben.
Als je relatie verder erg goed en liefdevol is, ga er maar aan staan. Het is verdomd moeilijk om dan een beslissing te nemen en de relatie te verbreken voor het onbekende. Garantie op een kind krijg je daar namelijk niet mee.
Zij wil nu, nu, nu. Hij nu nog even niet.
Eigenlijk is dat een heel natuurlijke situatie. Hij rationeel, zij hormonaal. Je moet dat koesteren, het is een mooie balans.
Om de zaak even te relativeren: leuk die rammelende eierstokken, maar als de hormonen de verkeerde kant uit schieten dan krijgt de vrouw een post partum, wil ze het kind niet zien, gaat ze jaren aan de anti-depressiva en zit manlief met de gebakken peren. Leuk die hormonen, dát is pas moeilijk in een relatie.
woensdag 20 februari 2019 21:03
Wie zegt dat het op hun 20ste wel was gelukt?Z0MER schreef: ↑20-02-2019 20:59Waarom de realiteit ontkennen? Om me heen zie ik zoveel stellen met verdriet. Bij de ene blijft het niet plakken en ze krijgen miskraam na miskraam te verwerken. De ander wordt helemaal niet zwanger en die gaan nu een traject in. Een ander stel heeft een kindje moeten weghalen, omdat het een ernstige aandoening had en is nu alweer een jaar bezig om zwanger te raken.
Zomaar drie verhalen in mijn eigen vriendenkring. Allemaal stellen van 35-40, die dolgraag een kindje willen en die zouden willen dat ze de tijd terug konden draaien.
woensdag 20 februari 2019 21:11
Niet mee eens. Zoals anderen al aangeven, hij heeft evenveel recht op vage redenen om nog geen kind te maken als TO redenen heeft om dat wel te doen.kastella schreef: ↑20-02-2019 14:47@kadanz: Zo kun je blijkbaar ook lezen.
Natuurlijk heeft een "echte" vent een eigen wil en een eigen mening. Maar dat betekent ook wel dat hij daarin enigszins consequent is. Op lange termijn wel een kind willen, maar op korte termijn allerlei problemen zijn is wel een beetje ontwijkgedrag.
De daad bij het woord voegen dus. Of wees duidelijk. Misschien wil je volgend jaar verdomd graag een lange reis maken naar Australie of desnoods de Zudpool, je bent al aan het sparen, maar daarbij kun je uiteraard geen zwangerschap gebruiken.
Natuurlijk is het netjes als hij met haar meedenkt, haar niet onnodig aan het lijntje houdt, haar zoveel mogelijk duidelijkheid verschaft etc. Maar reduceer dat niet tot ‘na de Zuidpool een kind’.
woensdag 20 februari 2019 21:13
Misschien moet je die vraag even aan jezelf stellen.Z0MER schreef: ↑20-02-2019 20:59Waarom de realiteit ontkennen? Om me heen zie ik zoveel stellen met verdriet. Bij de ene blijft het niet plakken en ze krijgen miskraam na miskraam te verwerken. De ander wordt helemaal niet zwanger en die gaan nu een traject in. Een ander stel heeft een kindje moeten weghalen, omdat het een ernstige aandoening had en is nu alweer een jaar bezig om zwanger te raken.
Zomaar drie verhalen in mijn eigen vriendenkring. Allemaal stellen van 35-40, die dolgraag een kindje willen en die zouden willen dat ze de tijd terug konden draaien.
Ik weet precies wat de realiteit is en dat is dat de relatie tussen vruchtbaarheid en leeftijd over het algemeen schromelijk overdreven wordt en vrouwen onnodig bang gemaakt worden met onzin.
Jouw eigen vriendenkring is geen representatieve groep en ook geen argument tegen de wetenschappelijke consensus. Dat is het aloude "mijn opa rookte en werd 95" argument.
woensdag 20 februari 2019 21:20
Het gaat niet alleen om de leeftijd van de vrouw. Wat veel mensen niet weten is dat ook de vruchtbaarheid van de man na het 35e jaar sterk verminderd. De man is vaak nog een paar jaar ouder dan de vrouw wanneer hij begint aan het proberen te krijgen van een kind.
Dat het niet lukt ligt even vaak aan de man (1/3) als aan de vrouw (1/3) en in andere gevallen (1/3) zijn man en vrouw niet compatibel.
Zoek er eens iets over op. Ik kan geen plaatjes plakken, maar er bestaan heel mooie grafiekjes van.
Dat het niet lukt ligt even vaak aan de man (1/3) als aan de vrouw (1/3) en in andere gevallen (1/3) zijn man en vrouw niet compatibel.
Zoek er eens iets over op. Ik kan geen plaatjes plakken, maar er bestaan heel mooie grafiekjes van.
woensdag 20 februari 2019 22:15
Misschien nog eens een leespoging doen. Het punt dat het niet alleen om de vrouwen gaat heeft degene waar je op reageert al minstens twee keer aan jou uit proberen te leggen...Z0MER schreef: ↑20-02-2019 21:20Het gaat niet alleen om de leeftijd van de vrouw. Wat veel mensen niet weten is dat ook de vruchtbaarheid van de man na het 35e jaar sterk verminderd. De man is vaak nog een paar jaar ouder dan de vrouw wanneer hij begint aan het proberen te krijgen van een kind.
Dat het niet lukt ligt even vaak aan de man (1/3) als aan de vrouw (1/3) en in andere gevallen (1/3) zijn man en vrouw niet compatibel.
Zoek er eens iets over op. Ik kan geen plaatjes plakken, maar er bestaan heel mooie grafiekjes van.
woensdag 20 februari 2019 22:26
Mijn vriendinnen en ik zijn midden dertig, uitlopend naar de veertig, wanneer ik de mannen meeneem.
woensdag 20 februari 2019 23:06
Anders lees je mijn posts evenZ0MER schreef: ↑20-02-2019 21:20Het gaat niet alleen om de leeftijd van de vrouw. Wat veel mensen niet weten is dat ook de vruchtbaarheid van de man na het 35e jaar sterk verminderd. De man is vaak nog een paar jaar ouder dan de vrouw wanneer hij begint aan het proberen te krijgen van een kind.
Dat het niet lukt ligt even vaak aan de man (1/3) als aan de vrouw (1/3) en in andere gevallen (1/3) zijn man en vrouw niet compatibel.
Zoek er eens iets over op. Ik kan geen plaatjes plakken, maar er bestaan heel mooie grafiekjes van.
Jij bent hier degene die over vrouwen die "op tijd zitten" ed begon. Niet ik.
En verder ben ik ook niet degene die er iets over op hoef te zoeken. Mijn kennis is buitengewoon goed op dit onderwerp. Wederom vooral een goede suggestie voor jezelf dus.
