Relaties
alle pijlers
Lastige thuissituatie, onenigheden. verschillende golflengte
donderdag 11 oktober 2018 11:50
Hij heeft het inderdaad prima voor elkaar; zijn eten wordt betaald en zijn kleding gewassen . Hij doet niets in het huishouden. Goed voor "mekaar", maar of het bijdraagt aan zelfstandigheid...Goudenregen82 schreef: ↑11-10-2018 11:46Makkelijk zeggen voor een buitenstaander die zelf niet in de situatie zit!
Deze situatie is waarschijnlijk zo gegroeit dat is heel anders als dat je er van buitenaf naar kijkt.
TO, vlgs mij heb je de boel prima voor elkaar. Natuurlijk is het spannend om op eigen benen te gaan staan. Je krijgt er een hoop rust voor terug denk ik.
donderdag 11 oktober 2018 11:50
Ik denk dat mensen wel begrijpen waarom JIJ tot dit punt gekomen bent maar ik denk dat jij andersom niet begrijpt wat je eigen aandeel hierin is. Het is niet zo dat alleen jouw ouders de boeman zijn en je zo koud en kil en vreselijk behandelen (terwijl je dus nog bij ze woont, ze voor je onderdak en eten betalen en je ook nog niet meehelpt en ze daarnaast nog voor je sparen).Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 11:44Bij mijn ouders is dit inderdaad zo. In andere sitauties geef ik vaak véél meer wat ik teruggeef. In mijn ander topic was dat ook een sterk aanknopingpunt, maargoed. Er wordt niet begrepen waarom ik tot dit punt gekomen ben.
Je kijkt absoluut niet naar jouw eigen houding hierin en wat je er aan kan doen om totdat je een eigen woning gevonden hebt hier wat aan te veranderen. Ook al is het maar een keer je eigen was doen en wat boodschappen of iets dergelijks. Alles moet zoals JIJ het wil en omdat jij het niet gezellig in huis vind en je het niet eens bent met de regels help je ook niet mee (meehelpen vind ik ook apart trouwens, je woont daar toch ook?). Begin daar eens mee om de komende tijd in ieder geval nog wat beter te maken. Denk dat dat de situatie voor jezelf en je ouders dragelijker maakt. Maar ga aub inderdaad zo snel mogelijk naar iets voor jezelf opzoek.
donderdag 11 oktober 2018 11:51
ja dat zeg ik, je voelt je constant onbegrepen, in dit topic en in je andere topic ook. Maar ik denk echt dat dat bij jou ligt, bij je verwachtingen en de manier waarop je daarmee omgaat.Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 11:43Ikzelf vind dit patroon vanaf 12/13 jarige leeftijd tot nu genoeg geweest. Dat vind ik niet "erg snel onhoudbaar" als ik pas sinds enkele maanden zo egoistisch bezig ben, sinds ik fulltime werk. Al die jaren heb ik geplooid en was er geen ruimte voor mij. Mensen hier begrijpen mij niet en focussen op mijn gedrag afgelopen maanden. Ik voel me zo allesbehalve begrepen. Zoals ik al zei, akkoord met mensen hun opmerkingen. Het is bij mij zodanig geëvolueerd waardoor ik mijn ouders op die manier bekijk. Ik wil ze ook helemaal niet zo bekijken, maar zo is het geworden. Tijd om uit huis te gaan leert dit topic me allesinds.
Dat je je onbegrepen voelt is natuurlijk niet leuk, dat is gewoon rot, want dat gevoel is echt, maar ik denk wel dat je hier wat mee moet, want je lijkt constant in een situatie te komen waarin je je onbegrepen voelt en daardoor conflicten met mensen krijgt.
Als ik je advies mag geven: kijk eens goed naar jezelf, niet perse naar deze situatie, maar herken je een patroon waarin jij je vaak onbegrepen voelt, en waarbinnen je het idee hebt dat jouw behoeftes niet erkend/gehoord worden? Want op basis van je twee topics zie ik het wel.
Als jij dat ook ziet: dat is iets waar je aan kunt werken om zo te voorkomen dat je A. je niet meer zo voelt, en B. ook niet meer constant in conflict komt met mensen om deze reden. Ik zou daar een professional voor inschakelen, ik bedoel niet dat je gek bent, ik bedoel dat je wellicht hulp nodig hebt om te leren hoe je daaraan moet werken.
donderdag 11 oktober 2018 12:02
Tuurlijk zie ik een patroon waar ik me vaak onbegrepen voel. Onbewuste verwachtingen moet ik zeker bijschaven en tijdig loslaten, dat heb ik geleerd uit mijn vorig topic als de verhoudingen compleet scheef liggen, teveel rekenen op goedheid van anderen. Ik had ook hier veel eerder uit huis moeten gaan, vanaf dat dit gevoel begon op te komen.florence13 schreef: ↑11-10-2018 11:51ja dat zeg ik, je voelt je constant onbegrepen, in dit topic en in je andere topic ook. Maar ik denk echt dat dat bij jou ligt, bij je verwachtingen en de manier waarop je daarmee omgaat.
Dat je je onbegrepen voelt is natuurlijk niet leuk, dat is gewoon rot, want dat gevoel is echt, maar ik denk wel dat je hier wat mee moet, want je lijkt constant in een situatie te komen waarin je je onbegrepen voelt en daardoor conflicten met mensen krijgt.
Als ik je advies mag geven: kijk eens goed naar jezelf, niet perse naar deze situatie, maar herken je een patroon waarin jij je vaak onbegrepen voelt, en waarbinnen je het idee hebt dat jouw behoeftes niet erkend/gehoord worden? Want op basis van je twee topics zie ik het wel.
Als jij dat ook ziet: dat is iets waar je aan kunt werken om zo te voorkomen dat je A. je niet meer zo voelt, en B. ook niet meer constant in conflict komt met mensen om deze reden. Ik zou daar een professional voor inschakelen, ik bedoel niet dat je gek bent, ik bedoel dat je wellicht hulp nodig hebt om te leren hoe je daaraan moet werken.
Dan over deze situatie... het is zwaar om zo onderdrukt te worden door je ouders, vanaf jonge leeftijd. Beeld je eens in dat je gewoon een spelletje wilt spelen met één van je maatjes en als je ouders nee zeggen en je vraagt waarom, ze enkel kunnen zeggen omdat zij het zeggen, zonder geldige reden. Na jaren heb je daar wel genoeg van, dit was vaak hun insteek bij zaken die ik wou en waar ik letterlijk niemand in betrok. Dat lezen mensen toch af uit mijn OP. Vroeger was ik gehecht aan mijn ouders en was alles goed. Dit is simpelweg ontploft en mensen hier focussen zich zo op mijn gedrag afgelopen maanden, alsof dat de oorzaak is van al dit gedoe, terwijl door de verhouding die door de jaren heen gegroeid is ik geen band heb met mijn ouders en ik ook weet dat mijn gedrag nu niet correct is. Ik rebelleer daarmee op deze manier, akkoord dat het wel de foute is en ik gewoon uit huis moet als ik dit niet meer wil en het fout vind. Wat raar is dat toch, na jaren je laten regisseren door hen...
Er wordt geen woord gerept over hoe dit vast moet voelen voor mij. Dan bedoel ik niet zoals het NU is, maar het verloop dat tot dit alles geleid heeft. Wat als je zelf dat ervaart, vraag ik me dan af.
anoniem_375657 wijzigde dit bericht op 11-10-2018 12:06
8.52% gewijzigd
donderdag 11 oktober 2018 12:08
het voorbeeld dat je geeft is normaal, dat is normaal ouder-gedrag, iedereen heeft dat meegemaakt, alleen niet iedereen ervaart dat zo zwaar als jij. Jij lijkt echt te denken dat het allemaal vreselijk oneerlijk is naar jou toe, en dat is gewoon niet zo. Ik denk dat iedereen die hier op het forum zit wel eens of wel vaker van zijn ouders heeft gehoord 'nee, omdat ik het zeg'.Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 12:02Tuurlijk zie ik een patroon waar ik me vaak onbegrepen voel. Onbewuste verwachtingen moet ik zeker bijschaven en tijdig loslaten, dat heb ik geleerd uit mijn vorig topic. Ik had ook hier veel eerder uit huis moeten gaan, vanaf dat dit gevoel begon op te komen.
Dan over deze situatie... het is zwaar om zo onderdrukt te worden door je ouders, vanaf jonge leeftijd. Beeld je eens in dat je gewoon een spelletje wilt spelen met één van je maatjes en als je ouders nee zeggen en je vraagt waarom, ze enkel kunnen zeggen omdat zij het zeggen, zonder geldige reden. Na jaren heb je daar wel genoeg van, dit was vaak hun insteek bij zaken die ik wou en waar ik letterlijk niemand in betrok. Dat lezen mensen toch af uit mijn OP. Vroeger was ik gehecht aan mijn ouders en was alles goed. Dit is simpelweg ontploft en mensen hier focussen zich zo op mijn gedrag afgelopen maanden, alsof dat de oorzaak is van al dit gedoe, terwijl door de verhouding die door de jaren heen gegroeid is ik geen band heb met mijn ouders en ik ook weet dat mijn gedrag nu niet correct is. Ik rebelleer daarmee op deze manier, akkoord dat het wel de foute is en ik gewoon uit huis moet als ik dit niet meer wil en het fout vind. Wat raar is dat toch, na jaren je laten regisseren door hen...
Dus weer, je verwacht dat mensen tegemoet komen aan jouw behoefte (uitleg, verantwoording, je toch je zin geven) terwijl de situatie daar helemaal niet om vraagt.
Ik zie echt wel dat je hier heel veel last van hebt, dat wil ik ook niet bagetalliseren, maar ik denk echt dat je hulp zou moeten zoeken om hier beter mee om te gaan.
donderdag 11 oktober 2018 12:08
O, dan doen vele ouders het fout..Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 12:02
Dan over deze situatie... het is zwaar om zo onderdrukt te worden door je ouders, vanaf jonge leeftijd. Beeld je eens in dat je gewoon een spelletje wilt spelen met één van je maatjes en als je ouders nee zeggen en je vraagt waarom, ze enkel kunnen zeggen omdat zij het zeggen, zonder geldige reden.
donderdag 11 oktober 2018 12:09
Ik snap je wel, TO. Ik denk dat het nog best lang kan gaan duren voordat je goed om kunt gaan met de verstoorde relatie met je ouders en de impact die dit heeft op jou, emotioneel gezien. Ik hoop dat je snel woonruimte vindt. Dan kun jij je eigen leven gaan opbouwen.
anoniem_375012 wijzigde dit bericht op 14-10-2018 14:20
54.90% gewijzigd
donderdag 11 oktober 2018 12:09
Net als meer mensen hier had ik het ook niet leuk thuis. Ik was, net als meer mensen hier, voor mn 18de weg (en heb hulp geregeld om eea te verwerken en te leren zelfstandig te kunnen functioneren). Ik snap niet dat je bent gebleven als het zo vreselijk was. Of heb je al eerder een behandeling gehad. We mogen hier - niet geheel onterecht - niet met diagnosen strooien, maar ik krijg wel een bepaalde indruk. Dat is niet slecht of verkeerd als dat zo is, maar zou juist je handelen kunnen verklaren. En lijkt me sowieso geen slecht idee om eens met hulp van een professional naar jouw patronen te kijken. Maakt de omgang met andere mensen uiteindelijk makkelijker en je kunt anderen niet veranderen, je eigen aandeel wel. Eigen aandeel kan ook zijn dat je afstand neemt van mensen waar je ongelukkig van wordt en je eigen plan trekt.
donderdag 11 oktober 2018 12:10
Ik ben even snel door je topics heengegaan:
- 1 over dat je je eenzaam voelt en eigenlijk meer vrienden wil
- 1 over een ex-vriendin die al problemen had aan het begin van de relatie
- (nu) 1 over ouders die je niet begrijpen en onredelijk zijn.
Ik kan moeilijk iets zeggen over je situatie, maar er is toch een duidelijk lijn.
Je klinkt niet als iemand die nou helemaal gek is ofzo, maar wel als iemand die even zijn weg kwijt is. Je kan je ook eens afvragen hoe het komt dat mensen zo op je reageren en of jezelf niet iets doet om dit uit te lokken (op basis van je eigen topics).
Hopelijk kun je hier iets mee. Succes!
- 1 over dat je je eenzaam voelt en eigenlijk meer vrienden wil
- 1 over een ex-vriendin die al problemen had aan het begin van de relatie
- (nu) 1 over ouders die je niet begrijpen en onredelijk zijn.
Ik kan moeilijk iets zeggen over je situatie, maar er is toch een duidelijk lijn.
Je klinkt niet als iemand die nou helemaal gek is ofzo, maar wel als iemand die even zijn weg kwijt is. Je kan je ook eens afvragen hoe het komt dat mensen zo op je reageren en of jezelf niet iets doet om dit uit te lokken (op basis van je eigen topics).
Hopelijk kun je hier iets mee. Succes!
donderdag 11 oktober 2018 12:15
Teveel uitgaan op de goedheid van anderen, dat zei je in je andere topic ook. Daar impliceerde je naar mijn idee dat je jezelf de goedheid zelve vindt. Klopt dat?Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 12:02Tuurlijk zie ik een patroon waar ik me vaak onbegrepen voel. Onbewuste verwachtingen moet ik zeker bijschaven en tijdig loslaten, dat heb ik geleerd uit mijn vorig topic als de verhoudingen compleet scheef liggen, teveel rekenen op goedheid van anderen. Ik had ook hier veel eerder uit huis moeten gaan, vanaf dat dit gevoel begon op te komen.
Dan over deze situatie... het is zwaar om zo onderdrukt te worden door je ouders, vanaf jonge leeftijd. Beeld je eens in dat je gewoon een spelletje wilt spelen met één van je maatjes en als je ouders nee zeggen en je vraagt waarom, ze enkel kunnen zeggen omdat zij het zeggen, zonder geldige reden. Na jaren heb je daar wel genoeg van, dit was vaak hun insteek bij zaken die ik wou en waar ik letterlijk niemand in betrok. Dat lezen mensen toch af uit mijn OP. Vroeger was ik gehecht aan mijn ouders en was alles goed. Dit is simpelweg ontploft en mensen hier focussen zich zo op mijn gedrag afgelopen maanden, alsof dat de oorzaak is van al dit gedoe, terwijl door de verhouding die door de jaren heen gegroeid is ik geen band heb met mijn ouders en ik ook weet dat mijn gedrag nu niet correct is. Ik rebelleer daarmee op deze manier, akkoord dat het wel de foute is en ik gewoon uit huis moet als ik dit niet meer wil en het fout vind. Wat raar is dat toch, na jaren je laten regisseren door hen...
Er wordt geen woord gerept over hoe dit vast moet voelen voor mij. Dan bedoel ik niet zoals het NU is, maar het verloop dat tot dit alles geleid heeft. Wat als je zelf dat ervaart, vraag ik me dan af.
En het is heel normaal als ouders nee zeggen tegen kinderen zonder reden. Niet alles hoeft in overleg.
donderdag 11 oktober 2018 12:17
Waaruit blijkt dat TS een heel rustig kind was? Heb het even gemist.GroteZakChips schreef: ↑11-10-2018 12:09Ik snap je wel, TO. In mijn situatie werd ook vaak gezegd "omdat ik het zeg." Net als jij was ik een heel rustig kind. Ik was niemand tot last, deed mijn taken in huishouden (afwassen, opruimen, stofzuigen, enzovoorts). Ook vaak ruzie gehad over piepkleine dingetjes zoals dat je de huissleutels niet op de kast mocht leggen omdat er dan een kras op de kast zou komen. Dat soort onzinnige dingen. Niet mogen uitgaan, omdat "ik dat niet nodig vind" (zei mijn ouder vaak). En ook geen emotionele begeleiding. Daar dit alles heb ik het nu (ruim in de dertig) nog steeds moeilijk met het herkennen van mijn eigen emoties, grenzen zetten, schuldgevoelens, pleasen, etcetera. Ik denk dat het nog best lang kan gaan duren voordat je goed om kunt gaan met de verstoorde relatie met je ouders en de impact die dit heeft op jou, emotioneel gezien. Ik hoop dat je snel woonruimte vindt. Dan kun jij je eigen leven gaan opbouwen.
donderdag 11 oktober 2018 12:18
Rebelleren doe je niet op je 23e, dat is iets voor pubers. Je bent volwassen, dan ga je uit huis.
Ik snap dat je je rot voelt over de afgelopen jaren. Jij bent de enige die daar verandering in kan brengen. Ben je al op zoek naar huurhuizen? Ben je al gaan kijken? Ik vermoed van niet. En ik herken ook een paar dingen hoor. Ook Belg trouwens.
Ik snap dat je je rot voelt over de afgelopen jaren. Jij bent de enige die daar verandering in kan brengen. Ben je al op zoek naar huurhuizen? Ben je al gaan kijken? Ik vermoed van niet. En ik herken ook een paar dingen hoor. Ook Belg trouwens.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 11 oktober 2018 12:19
Weet je wat het is? Je zegt dat je ouders kille mensen zijn die geen rekening met je houden, en daarna beschrijf je 2 geweldige ouders die je pamperen als voorbeeld. Ouders die je op allerlei manieren steunen, maar wel vragen dat jij je schikt naar hun regels. Ik zou willen dat ik zulke ouders had gehad!Anoniem_123_ schreef: ↑11-10-2018 11:40In eerste instantie is dat ook lief. Maar bij mijn moeder neemt dat extreme vormen aan wat het tegengestelde effect ook heeft. Zoveel is toch duidelijk uit de OP, dacht ik.
Ik denk dat je een behoorlijk afwijkend beeld hebt van je ouders, want wat je over ze zegt komt totaal niet overeen met wat je beschrijvingen van hun. Ik denk dan ook dat het echte leven je vies tegen gaat vallen.
Je kunt nu meteen op jezelf gaan, je hebt bakken met geld, dus waarom ben je nog niet weg?
donderdag 11 oktober 2018 12:22
Dat schreef ze zelf. In de OP.vivautrecht85 schreef: ↑11-10-2018 12:17Waaruit blijkt dat TS een heel rustig kind was? Heb het even gemist.
"Ik klaagde nooit. Ik viel nooit iemand lastig hier thuis, hield me aan de huisregels en deed het relatief goed op school. Ik ben dus dankbaar dat mijn ouders mij op dit vlak hebben ondersteund."
donderdag 11 oktober 2018 12:22
donderdag 11 oktober 2018 12:23
het is een beetje "de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet"
je ouders geven alleen materialistische hulp geen emotionele - jij denkt alleen aan je materialistische welvaren niet aan je emotionele behoeftes
je ouders zeggen als je niet x of y doet, gooien we je eruit - jij zegt: als ik op mezelf woon, komen ze er niet meer in
ik hoop dat je ziet dat je eigenlijk een doorslagje bent geworden van wat je zogezegd haat
Ga op jezelf wonen en probeer eens om het daarna anders te doen: nodig je ouders uit en kook eens voor ze. Kijk of hun gedrag verandert als jouw gedrag eerst verandert. Ik durf te wedden van wel.
je ouders geven alleen materialistische hulp geen emotionele - jij denkt alleen aan je materialistische welvaren niet aan je emotionele behoeftes
je ouders zeggen als je niet x of y doet, gooien we je eruit - jij zegt: als ik op mezelf woon, komen ze er niet meer in
ik hoop dat je ziet dat je eigenlijk een doorslagje bent geworden van wat je zogezegd haat
Ga op jezelf wonen en probeer eens om het daarna anders te doen: nodig je ouders uit en kook eens voor ze. Kijk of hun gedrag verandert als jouw gedrag eerst verandert. Ik durf te wedden van wel.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 11 oktober 2018 12:24
Ze?GroteZakChips schreef: ↑11-10-2018 12:22Dat schreef ze zelf. In de OP.
"Ik klaagde nooit. Ik viel nooit iemand lastig hier thuis, hield me aan de huisregels en deed het relatief goed op school. Ik ben dus dankbaar dat mijn ouders mij op dit vlak hebben ondersteund."
Ik lees nog steeds nergens dat hij rustig was, maar enfin. Kwestie van interpretatie. Sowieso heb ik het idee dat TS niet een heel realistisch zelfbeeld heeft.
donderdag 11 oktober 2018 12:26
Toch wat verder lezen dan, het is zijn bedrijfsauto.YellowLemon schreef: ↑11-10-2018 12:22Ik ben afgehaakt bij Firma wagen.
Je hebt ruzie met je ouders gekregen omdat je hun bedrijfsauto niet mee mocht nemen op vakantie? En ze zeggen niet vaak genoeg ja?
Je bent 23. Wie houd je tegen om op jezelf te gaan wonen, een auto te fixen en die trip te maken? Dat doe je zelf volgens mij.
donderdag 11 oktober 2018 12:27
Ik vind het sneu voor je. Het lijkt me niet zo gezellig allemaal. Weinig liefde en warmte. Alles draait om geld en regels.
Ben je enigst kind? Dat je ouders jou zien als hun verlengstuk? Jij moet al hun wensen qua toekomst en manier van leven invullen?
Ik heb het met je te doen...je mist duidelijk wat.
Ga op je zelf wonen en leer voor jezelf te zorgen. Maak je eigen toekomst plannen. Geniet van je jonge jaren. Doe die roadtrip.....maak plezier.
Ben je enigst kind? Dat je ouders jou zien als hun verlengstuk? Jij moet al hun wensen qua toekomst en manier van leven invullen?
Ik heb het met je te doen...je mist duidelijk wat.
Ga op je zelf wonen en leer voor jezelf te zorgen. Maak je eigen toekomst plannen. Geniet van je jonge jaren. Doe die roadtrip.....maak plezier.
