Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet atm? Schrijf hier mee! Liefdesverdriet-2019
maandag 15 juli 2019 17:03
Liefdesverdriet, contact verbroken, relatie uit en wil je van je afschrijven? Iedereen die zijn/haar verhaal van zich af wilt schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic! Laten we elkaar steunen!!
Mijn verhaal: relatie samen uitgemaakt in okt 2018. Daarna "vrienden" gebleven waarin we elkaar nog zagen en nog af en toe samen sliepen. In juni ziet meneer dat het gras groener is aan de overkant. Mij deed dit zo'n pijn dat we het contact hebben verbroken begin juli. Maatje kwijt, mis hem ontzettend, 8 dagen geen contact gehad, voel me vreselijk. Ik merk dat het me goed doet erover te schrijven en te delen en hoop in dit topic elkaar te steunen en hoe we ermee om gaan en hoe verder
Ik kwam op dit idee, omdat ik een mooi topic vond uit 2017-2018 waarin mensen elkaar steunden.
Wees welkom!
Mijn verhaal: relatie samen uitgemaakt in okt 2018. Daarna "vrienden" gebleven waarin we elkaar nog zagen en nog af en toe samen sliepen. In juni ziet meneer dat het gras groener is aan de overkant. Mij deed dit zo'n pijn dat we het contact hebben verbroken begin juli. Maatje kwijt, mis hem ontzettend, 8 dagen geen contact gehad, voel me vreselijk. Ik merk dat het me goed doet erover te schrijven en te delen en hoop in dit topic elkaar te steunen en hoe we ermee om gaan en hoe verder
Ik kwam op dit idee, omdat ik een mooi topic vond uit 2017-2018 waarin mensen elkaar steunden.
Wees welkom!
vrijdag 16 augustus 2019 18:03
Dat vind ik een mooie les om mee te nemen!ramy72 schreef: ↑16-08-2019 17:58Hoe hij denkt, wat hij doet...terwijl IK toch het belangrijkst ben in MIJN leven? Dus ik verwijt hem dat hij mij niet op nummer 1 zet, terwijl ik mezelf niet eens op nummer 1 zet. Wow! Dat brengt in mijn hoofd en hart wel heel wat in beweging. Ineens kan hem heel makkelijk loslaten. Het maakt niet uit wat hij doet. Het draait nu om mij. Ik zet mezelf op nummer 1 en vind eindelijk mezelf prioriteit. Dat had ik veel eerder moeten doen.
leeg
vrijdag 16 augustus 2019 18:17
ramy72 schreef: ↑16-08-2019 17:58Het is nu vijf weken uit en het ergste is nu wel voorbij. De eerste twee weken heel erg verdrietig, daarna ben ik veel gaan lezen. Over liefdesverdriet, over relaties enz. Mijn reden om het uit te maken was dat ik voor hem totaal geen prioriteit ben. Alles ging voor en afspraken werden rustig verlaat of afgezegd. En ik, ik ging steeds harder mijn best doen. Dus naast verdriet was ik ook boos. Boos over hoe snel ik mezelf verloren had in de tijd dat we samen waren en boos om hoe hij met me omging, hij, hij, hij.....tot ik vandaag besefte dat ik nog steeds bezig was met hem. Hoe hij denkt, wat hij doet...terwijl IK toch het belangrijkst ben in MIJN leven? Dus ik verwijt hem dat hij mij niet op nummer 1 zet, terwijl ik mezelf niet eens op nummer 1 zet. Wow! Dat brengt in mijn hoofd en hart wel heel wat in beweging. Ineens kan hem heel makkelijk loslaten. Het maakt niet uit wat hij doet. Het draait nu om mij. Ik zet mezelf op nummer 1 en vind eindelijk mezelf prioriteit. Dat had ik veel eerder moeten doen.
Jep en dan wordt het leven ineens stukke mooier en minder stressvol. En juist omdat je alle energie dan bij je eigen leven ligt zal je alleen maar sterker worden en groeien. je creëert een eigen sterke basis (alleen oppassen je geen narcist wordt
hehe joke )
vrijdag 16 augustus 2019 19:18
Desperatewomen schreef: ↑16-08-2019 18:17
Jep en dan wordt het leven ineens stukke mooier en minder stressvol. En juist omdat je alle energie dan bij je eigen leven ligt zal je alleen maar sterker worden en groeien. je creëert een eigen sterke basis (alleen oppassen je geen narcist wordt
Ja, het voelt gelijk een stuk lichter. Lekker hoor. Ik zie het als gezond egoïsme en het is tijd dat ik dat eens ga voelen en ernaar ga leven. Dus al date hij het hele westelijk halfrond, ik leef mijn eigen leven!
vrijdag 16 augustus 2019 22:32
Na 43 dagen geen contact met mijn ex heb ik het eindelijk over mijn hart gekregen om haar te blokkeren op facebook, het schoot niet op, bleef maar kijken wanneer ze laatst online was en haar nieuwe facebookvrienden uitpluizen, ik was dat beu...
Waarschijnlijk merkt ze het niet eens, maar hopelijk ziet ze het ook niet als een kinderachtige actie ofzo... Niet dat ik er nog wakker van lig.
Het gaat goed met me, verdriet heeft meer plaats gemaakt voor woede.
Snap haar nog steeds niet, maar goed, ze zal wel gelukkig zijn zonder mij in haar leven, nu is het aan mij.
Waarschijnlijk merkt ze het niet eens, maar hopelijk ziet ze het ook niet als een kinderachtige actie ofzo... Niet dat ik er nog wakker van lig.
Het gaat goed met me, verdriet heeft meer plaats gemaakt voor woede.
Snap haar nog steeds niet, maar goed, ze zal wel gelukkig zijn zonder mij in haar leven, nu is het aan mij.
vrijdag 16 augustus 2019 23:57
Kiezen voor jezelf is nooit een kinderachtige actie. Als dit is wat je helpt in t verwerkingsproces, dan is t de beste keuze die je kon maken.Boeitnietema schreef: ↑16-08-2019 22:32Na 43 dagen geen contact met mijn ex heb ik het eindelijk over mijn hart gekregen om haar te blokkeren op facebook, het schoot niet op, bleef maar kijken wanneer ze laatst online was en haar nieuwe facebookvrienden uitpluizen, ik was dat beu...
Waarschijnlijk merkt ze het niet eens, maar hopelijk ziet ze het ook niet als een kinderachtige actie ofzo... Niet dat ik er nog wakker van lig.
Het gaat goed met me, verdriet heeft meer plaats gemaakt voor woede.
Snap haar nog steeds niet, maar goed, ze zal wel gelukkig zijn zonder mij in haar leven, nu is het aan mij.
Wat zij er van vindt, is niet belangrijk. Hoe zij zich voelt, is niet belangrijk.
zaterdag 17 augustus 2019 08:22
Men ex nam contact op of we dit wknd samen wat konden gaan eten.
Misschien niet heel slim maar ik wil het nog die kans geven en kijken hoe het uitpakt. Heb haar duidelijk gemaakt dat ze van de hak op de tak springt, en daar had ik gelijk aan. Heb haar verteld dat ik het eigenlijk achter me wil laten maar Haar ook weer niet uit mijn leven wil. Zij had precies hetzelfde.
Ga met een paar weken op vakantie en daar begon ze ook nog over, ze wenste mij een goede vakantie alvast en vertelde dat haar maag omdraaide als ze dacht aan mij met iemand anders.
Hoe dubbel is dit allemaal, heb nog nooit zo een wispelturig persoon meegemaakt. Wish me luck, hoop dat ik na vandaag een besluit kan nemen voor mezelf. Allemaal een goed wknd toegewenst.
Misschien niet heel slim maar ik wil het nog die kans geven en kijken hoe het uitpakt. Heb haar duidelijk gemaakt dat ze van de hak op de tak springt, en daar had ik gelijk aan. Heb haar verteld dat ik het eigenlijk achter me wil laten maar Haar ook weer niet uit mijn leven wil. Zij had precies hetzelfde.
Ga met een paar weken op vakantie en daar begon ze ook nog over, ze wenste mij een goede vakantie alvast en vertelde dat haar maag omdraaide als ze dacht aan mij met iemand anders.
Hoe dubbel is dit allemaal, heb nog nooit zo een wispelturig persoon meegemaakt. Wish me luck, hoop dat ik na vandaag een besluit kan nemen voor mezelf. Allemaal een goed wknd toegewenst.
zaterdag 17 augustus 2019 09:33
@zwolle begrijpelijk dat je het nog wil aankijken, maar pas goed op jezelf en je eigen behoeftes/wensen/grenzen. Als jullie het allebei niet zo goed weten dan kan dit nog wel eens langere tijd door blijven gaan en zit je daar op te wachten? Steeds zo'n vage situatie die jou ervan weerhoud om verder te kunnen gaan en eroverheen te komen.
@boeitniet wat goed! En zoals al is gezegd: absoluut niet kinderachtig. Als dit is waar jij behoefte aan hebt en waardoor jij verder kan, dan is er niks mis mee!
@boeitniet wat goed! En zoals al is gezegd: absoluut niet kinderachtig. Als dit is waar jij behoefte aan hebt en waardoor jij verder kan, dan is er niks mis mee!
zaterdag 17 augustus 2019 11:13
Nee daar zit ik zeker niet op te wachten, word ik ook niet gelukkig van. Levert nu al constant spanning en stress op. Ik kom pas steviger in mijn schoenen te staan als ik zekerheid heb. Niet dit heen en weer gegooi. Ik weet donders goed wat het beste is maar toch iets in mij wil daar nog niet aan geloven. Ze wil ook sowieso graag goede vrienden blijven maar dat is voor mij geen optie denk ik. 2,5 jaar is wel lang zeg, hoop niet dat dat bij mij het geval gaat wezen.
zaterdag 17 augustus 2019 12:07
Vergeet even wat er in je hoofd zit, Zwolle1989, en luister naar je gevoel.
Je geeft zelf al aan dat je heel veel stress en spanning hebt.
Je bent niet verplicht om uit eten te gaan met je ex. Je wil t wel omdat je in je hoofd nog zoiets hebt van dat je t nog een kans wil geven. Je wil zekerheid.
Je denkt dat door je ex te zien, door die hoop die je nog hebt, dat dat slechte gevoel weg gaat.
Maar de hele situatie is juist de reden dat je je zo voelt.
Je geeft zelf al aan dat je heel veel stress en spanning hebt.
Je bent niet verplicht om uit eten te gaan met je ex. Je wil t wel omdat je in je hoofd nog zoiets hebt van dat je t nog een kans wil geven. Je wil zekerheid.
Je denkt dat door je ex te zien, door die hoop die je nog hebt, dat dat slechte gevoel weg gaat.
Maar de hele situatie is juist de reden dat je je zo voelt.
zaterdag 17 augustus 2019 12:12
zaterdag 17 augustus 2019 12:22
Vandaag een klote dag, ik zou vandaag naar hem toegaan als we nog een relatie hadden en was ik nu onderweg. Het voelt gewoon heel raar dat ik nu niet ga. Heel stom ik weet het en moet echt niet meer zo denken van deze dag wel en dan niet meer. Ik zie hem nooit meer en ik moet deze gedachten niet meer hebben. (Ik klink nu echt als een verwarde vrouw)
Ben ook nog steeds lam van verdriet. Al een paar dagen doe ik niets anders dan op de bank hangen en series kijken. Verwaarloos ik mn hond en mezelf. Gisterenavond was ik weer heel boos, zo boos dat ik op mn kussen lag te bonken en te gillen. Daarna mn woede afgeschreven. Ik heb in mn iPad een brief naar hem met de meest vreselijke verwensingen en dreigingen waar ik dat allemaal in zet. Tot mijn woede over is zet ik het daarin, niet met de intentie om hem te versturen hoor maar om het uit mn hoofd te halen. Is dat stom? Het lucht enigszins wel op, maar de ochtend erna voel ik me dan weer heel verdrietig en leeg. Ik mis het contact met hem. Ik ervaar echt een rollercoaster aan emoties en dat vind ik echt hee naar. Lijk echt een labiele vrouw geworden.
Ben ook nog steeds lam van verdriet. Al een paar dagen doe ik niets anders dan op de bank hangen en series kijken. Verwaarloos ik mn hond en mezelf. Gisterenavond was ik weer heel boos, zo boos dat ik op mn kussen lag te bonken en te gillen. Daarna mn woede afgeschreven. Ik heb in mn iPad een brief naar hem met de meest vreselijke verwensingen en dreigingen waar ik dat allemaal in zet. Tot mijn woede over is zet ik het daarin, niet met de intentie om hem te versturen hoor maar om het uit mn hoofd te halen. Is dat stom? Het lucht enigszins wel op, maar de ochtend erna voel ik me dan weer heel verdrietig en leeg. Ik mis het contact met hem. Ik ervaar echt een rollercoaster aan emoties en dat vind ik echt hee naar. Lijk echt een labiele vrouw geworden.
zaterdag 17 augustus 2019 12:47
Dat is helemaal niet stom!! Heb ik ook heel veel gedaan, aan hem geschreven en niet verstuurd. Het helpt echt!
Rollercoaster van emoties, het hoort er allemaal bij. En hoe kut t ook voelt, dat is iets waar je doorheen moet.
Schaam je asjeblieft niet voor je gevoelens.
Het wordt beter, geloof mij. Ik ben geweest waar jij nu bent en velen met mij en echt, het wordt beter.
Rollercoaster van emoties, het hoort er allemaal bij. En hoe kut t ook voelt, dat is iets waar je doorheen moet.
Schaam je asjeblieft niet voor je gevoelens.
Het wordt beter, geloof mij. Ik ben geweest waar jij nu bent en velen met mij en echt, het wordt beter.
zaterdag 17 augustus 2019 22:14
Ja prima idee Bowgirl! Zo krijg je het je hoofd en je lijf uit.
Hier nu even een kutavond. Ik voel me zo eenzaam, zo terug bij af. Bij een vriendin langsgeweest vanmiddag, en dan weer in een leeg huis thuis komen. Bah. Ik vind er niks aan. Ik wil vreten om het kutgevoel te verdrijven. Zooooooo eenzaam
Ik ga maar dingen kopen op internet en vakantiefoto's sorteren en gedoe.
Hier nu even een kutavond. Ik voel me zo eenzaam, zo terug bij af. Bij een vriendin langsgeweest vanmiddag, en dan weer in een leeg huis thuis komen. Bah. Ik vind er niks aan. Ik wil vreten om het kutgevoel te verdrijven. Zooooooo eenzaam
Ik ga maar dingen kopen op internet en vakantiefoto's sorteren en gedoe.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
zaterdag 17 augustus 2019 22:52
Dit herken ik heel hard! Het is zo lastig om patronen die je samen hebt opgebouwd te doorbreken. Het is misschien nu nog wat te vroeg voor jou, maar persoonlijk doe ik nu mijn best om op die momenten een eigen routine te creëren. Eentje enkel voor mezelf, waarmee ik doe wat ik het liefste doe. Vanochtend was dat, in plaats van hem te zien, een lekker badje nemen.BowGirl35 schreef: ↑17-08-2019 12:22Vandaag een klote dag, ik zou vandaag naar hem toegaan als we nog een relatie hadden en was ik nu onderweg. Het voelt gewoon heel raar dat ik nu niet ga. Heel stom ik weet het en moet echt niet meer zo denken van deze dag wel en dan niet meer. Ik zie hem nooit meer en ik moet deze gedachten niet meer hebben. (Ik klink nu echt als een verwarde vrouw)
Ben ook nog steeds lam van verdriet. Al een paar dagen doe ik niets anders dan op de bank hangen en series kijken. Verwaarloos ik mn hond en mezelf. Gisterenavond was ik weer heel boos, zo boos dat ik op mn kussen lag te bonken en te gillen. Daarna mn woede afgeschreven. Ik heb in mn iPad een brief naar hem met de meest vreselijke verwensingen en dreigingen waar ik dat allemaal in zet. Tot mijn woede over is zet ik het daarin, niet met de intentie om hem te versturen hoor maar om het uit mn hoofd te halen. Is dat stom? Het lucht enigszins wel op, maar de ochtend erna voel ik me dan weer heel verdrietig en leeg. Ik mis het contact met hem. Ik ervaar echt een rollercoaster aan emoties en dat vind ik echt hee naar. Lijk echt een labiele vrouw geworden.
Ik snap het wel hoor, dat bankhangen. Maar let op dat je daar niet te lang in blijft steken, van zodra je voelt dat het weer kan, mag je gerust je leven opnieuw oppikken.
Ik doe net hetzelfde als jou, wat betreft die brief. Ik zet er alles in wat er mis ging tussen ons, wat ik graag had gehad dat hij anders had gedaan en wat ik hem verwijt. Ik vind dat niet raar, het is beter zo dan er zelf mee blijven zitten.
helena_z wijzigde dit bericht op 17-08-2019 22:53
Reden: typfout
Reden: typfout
0.03% gewijzigd
leeg
zondag 18 augustus 2019 01:38
@ Zwolle: Blijf sterk! Ik denk niet dat je lang genoeg afstand hebt gehad van elkaar om rationeler naar de situatie te kijken. Ik heb nog niet zo vaak op je gereageerd maar als ik je verhalen lees denk ik niet dat het een goede match is. In de zin van dat jij beter verdient. Nu ook dat wispelturige gedoe en dat manipulatieve gepraat dat ze niet kan dealen met de gedachte van jou met een ander.. Je verdient echt beter.
Ik ben benieuwd naar hoe het is afgelopen!
@BowGirl: Ik herken het heel erg, ik ben oprecht geschrokken van de emoties die ik de afgelopen periode heb gevoeld. Ik heb me gestoord gevoeld, me geschaamd, ben boos op mezelf geweest.. Maar oprecht, het is normaal en het hoort erbij. En het mag ook. Een verbroken relatie voelt als rouwen, alsof er iemand dood is. Het is gewoon heel heftig. Laat dat er zijn! Typ brieven, huil, schreeuw, vreet jezelf vol, lach jezelf uit. Wees even gek. Dat mag echt.
@Boeitniet: Goed dat je deze stap hebt genomen! Je zult zien dat het 'helingsproces' nu nog een stuk sneller gaat, geloof me.
--
Ik ben hem tegen gekomen in de stad van de week. Even geappt maar liep twee dagen uit op gezeik. Kwamen tot de conclusie dat we nog steeds afstand nodig hadden, maar geen zin hadden in vijandigheid. Dus wilden wel gewoon hoi zeggen. Vandaag even een vraag aan hem gesteld over iets waar hij veel verstand van had, hier reageerde hij gewoon vriendelijk op. Daarna gevraagd of hij zn verjaardag nog ging vieren (hij is nu net jarig) maar daar heeft ie de hele avond niet meer op gereageerd. Zit nu in twijfel om hem morgen ('vandaag' maar dan na het slapen) nog te feliciteren. Zou niet weten hoe.
Ik wil eigenlijk een radiostilte invoegen na alles wat hij heeft gezegd. Hij zei dat het hem al maanden minder boeit en dat het niet meer zoveel voor hem betekent. Hij wil het in het midden laten en dan zien we over een tijdje wel weer verder, zegt hij. Weet echt niet wat ik ermee aan moet.. Denk dat radiostilte het best is. Voor mij, maar ook omdat ik ergens hoop dat hij zich dan gaat realiseren wat hij mist. Ik ben echter bang dat ik hem voor eeeeeuwig (doemgedachten) van me heb afgestoten door zo emotioneel en dus afhankelijk te reageren op onze laatste gesprekken over het afstand nemen. Heb gezegd er om te moeten huilen en het erg rot te vinden. Ik voel me echt de 'zwakkere partij' die door hem is afgeduwd, alsof hij me nu verafschuwt.
Ik ben benieuwd naar hoe het is afgelopen!
@BowGirl: Ik herken het heel erg, ik ben oprecht geschrokken van de emoties die ik de afgelopen periode heb gevoeld. Ik heb me gestoord gevoeld, me geschaamd, ben boos op mezelf geweest.. Maar oprecht, het is normaal en het hoort erbij. En het mag ook. Een verbroken relatie voelt als rouwen, alsof er iemand dood is. Het is gewoon heel heftig. Laat dat er zijn! Typ brieven, huil, schreeuw, vreet jezelf vol, lach jezelf uit. Wees even gek. Dat mag echt.
@Boeitniet: Goed dat je deze stap hebt genomen! Je zult zien dat het 'helingsproces' nu nog een stuk sneller gaat, geloof me.
--
Ik ben hem tegen gekomen in de stad van de week. Even geappt maar liep twee dagen uit op gezeik. Kwamen tot de conclusie dat we nog steeds afstand nodig hadden, maar geen zin hadden in vijandigheid. Dus wilden wel gewoon hoi zeggen. Vandaag even een vraag aan hem gesteld over iets waar hij veel verstand van had, hier reageerde hij gewoon vriendelijk op. Daarna gevraagd of hij zn verjaardag nog ging vieren (hij is nu net jarig) maar daar heeft ie de hele avond niet meer op gereageerd. Zit nu in twijfel om hem morgen ('vandaag' maar dan na het slapen) nog te feliciteren. Zou niet weten hoe.
Ik wil eigenlijk een radiostilte invoegen na alles wat hij heeft gezegd. Hij zei dat het hem al maanden minder boeit en dat het niet meer zoveel voor hem betekent. Hij wil het in het midden laten en dan zien we over een tijdje wel weer verder, zegt hij. Weet echt niet wat ik ermee aan moet.. Denk dat radiostilte het best is. Voor mij, maar ook omdat ik ergens hoop dat hij zich dan gaat realiseren wat hij mist. Ik ben echter bang dat ik hem voor eeeeeuwig (doemgedachten) van me heb afgestoten door zo emotioneel en dus afhankelijk te reageren op onze laatste gesprekken over het afstand nemen. Heb gezegd er om te moeten huilen en het erg rot te vinden. Ik voel me echt de 'zwakkere partij' die door hem is afgeduwd, alsof hij me nu verafschuwt.
zondag 18 augustus 2019 10:32
Vraagje, hoe gaan jullie om met vrienden en kennissen die het er steeds over willen hebben, die constant vragen hoe het met je gaat en er ook steeds op door blijven gaan?
Ik heb een kennisje die me iedere dag belt op het moment dat ik niet wil praten. Als ik haar dan aan de telefoon heb dan zegt ze steeds dat ze het zo erg vind en wat een eikel enzo. Als ik dan zeg dat ik even niet wil praten dan zegt ze maar vind het zo klote/kut/rot voor je. Ook steeds als ik haar tegenkom op straat moet ze het erover hebben. En ik denk dan steeds ga toch weg. Ze zit echt in mn irritatie zone. Vanmorgen had ik een berichtje van iemand die het nog niet weet, die vroeg hoe het ging. Ik zei slecht maar wil het er nu ff niet over hebben. En maar steeds door blijven vragen. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik gewoon ff niets meer wil horen en dat ik het later wel laat weten. Waarom moeten mensen toch zo opdringerig zijn als je gewoon ff met je verdriet wil zitten? Hoe gaan jullie ermee om?
Ik heb een kennisje die me iedere dag belt op het moment dat ik niet wil praten. Als ik haar dan aan de telefoon heb dan zegt ze steeds dat ze het zo erg vind en wat een eikel enzo. Als ik dan zeg dat ik even niet wil praten dan zegt ze maar vind het zo klote/kut/rot voor je. Ook steeds als ik haar tegenkom op straat moet ze het erover hebben. En ik denk dan steeds ga toch weg. Ze zit echt in mn irritatie zone. Vanmorgen had ik een berichtje van iemand die het nog niet weet, die vroeg hoe het ging. Ik zei slecht maar wil het er nu ff niet over hebben. En maar steeds door blijven vragen. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik gewoon ff niets meer wil horen en dat ik het later wel laat weten. Waarom moeten mensen toch zo opdringerig zijn als je gewoon ff met je verdriet wil zitten? Hoe gaan jullie ermee om?
zondag 18 augustus 2019 10:47
Goedemorgen allemaal,
Ik ben uit eten geweest en het was gezellig. Ze wil zelfs vandaag weer wat doen en volgend wknd. Ik weet niet zo goed wat te doen. Straks ga ik mij er weer helemaal op focussen.
Voel me vandaag niet echt top men gezondheid is al een tijdje niet hoe het hoort te zijn, vooral door deze situatie. Heb haar gezegd dat ik me niet echt lekker voel en vandaag eigenlijk liever niet wat ga doen. Maar ik voel gelijk alweer zon druk vanaf haar kant. De manier hoe ze er op reageert. Ik heb het idee dat als ik ga ik weer over men eigen grenzen heen ga. En toch wil ik haar ook niet teleurstellen.
Ik ben uit eten geweest en het was gezellig. Ze wil zelfs vandaag weer wat doen en volgend wknd. Ik weet niet zo goed wat te doen. Straks ga ik mij er weer helemaal op focussen.
Voel me vandaag niet echt top men gezondheid is al een tijdje niet hoe het hoort te zijn, vooral door deze situatie. Heb haar gezegd dat ik me niet echt lekker voel en vandaag eigenlijk liever niet wat ga doen. Maar ik voel gelijk alweer zon druk vanaf haar kant. De manier hoe ze er op reageert. Ik heb het idee dat als ik ga ik weer over men eigen grenzen heen ga. En toch wil ik haar ook niet teleurstellen.
anoniem_388430 wijzigde dit bericht op 18-08-2019 10:51
10.76% gewijzigd
zondag 18 augustus 2019 11:00
Dus t was gezellig maar toch geeft t je weer slechte gevoelens. Je wil haar niet teleurstellen... zijn haar gevoelens belangrijker dan die van jou?Zwolle1989 schreef: ↑18-08-2019 10:47Goedemorgen allemaal,
Ik ben uit eten geweest en het was gezellig. Ze wil zelfs vandaag weer wat doen en volgend wknd. Ik weet niet zo goed wat te doen. Straks ga ik mij er weer helemaal op focussen.
Voel me vandaag niet echt top men gezondheid is al een tijdje niet hoe het hoort te zijn, vooral door deze situatie. Heb haar gezegd dat ik me niet echt lekker voel en vandaag eigenlijk liever niet wat ga doen. Maar ik voel gelijk alweer zon druk vanaf haar kant. De manier hoe ze er op reageert. Ik heb het idee dat als ik ga ik weer over men eigen grenzen heen ga. En toch wil ik haar ook niet teleurstellen. Heb gezegd dat ze niet zo teleurgesteld moet doen als het niet wat word vandaag. Zal mijn best doen zei ze en ligt aan de manier hoe je het brengt.
Manier waarop je t brengt...dus het moet in haar straatje passen want anders?
Je geeft aan bij haar dat je liever niet met haar afspreekt vandaag en ipv dat ze jouw keuze, jouw gevoelens respecteert, legt ze druk op jou.
Is dat de situatie die je wil? Is dat wat JOU gelukkig maakt?
Voor haar is t wel goed zo want ze weet dondersgoed dat jij er voor haar bent en dat ze kan zeggen en doen wat ze wil. Maar ondertussen ben jij degene die zich rot voelt.
