Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
vrijdag 4 juni 2021 om 11:28
Exact.zimi schreef: ↑04-06-2021 11:26Zij gaf meerdere keren de grens aan, hij ging er overheen. Achteraf gaf ze opnieuw aan dat hij te ver was gegaan. Hij ging mokken, want hij zei toch sorry?
Hij wilde opnieuw zichzelf in die toestand brengen (drinken). Zij gaf aan dit niet te willen. Hij gooit de kont tegen de krib. Gaat toch. Komt terug en gaat boos weg, wanneer zij opnieuw haar grens aangeeft. Is een tijd voor vrouw met kind onbereikbaar.
Komt terug, heeft het licht gezien doet even poeslief en zij is al lang blij dat hij terug is en "normaal" doet. Intussen heeft hij haar met zijn actie weer terug in haar hok.
Zij geeft grenzen aan en hij wil niet meebewegen of die grenzen respecteren.
Dus bij wie ligt de bal?
vrijdag 4 juni 2021 om 11:29
Met het dikgedrukte ben ik het helemaal eens. Maar zoals ik eerder al zei, als er een verandert in een relatie MOET de ander meeveranderen, als je beiden in de relatie wilt blijven zitten. Ik zie bij een relatie zo'n ying-yang vorm voor me. Na jaren samen past dat precies. Als de een meer ruimte in gaat nemen of anders ruimte in gaat nemen, verandert de ruimte van de ander automatisch. Als man dat niet begrijpt, niet aan ziet komen, daar niet over na wil denken en daar niet in mee wil gaan, barst de relatie uit zijn ruimte en is het ook einde verhaal.Halo schreef: ↑04-06-2021 10:26
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
vrijdag 4 juni 2021 om 11:33
Volgens mij zegt niemand dat alleen man moet veranderen. Er moet helemaal niets, dat is aan TO en haar man.Halo schreef: ↑04-06-2021 11:24Je kent de uitspraak “ je kan een ander niet veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen” ?
Wat jij, en velen, hier doen is proberen TO te sterken in zich zo op te stellen dat man gaat veranderen: dat gaat niet gewoonweg niet gebeuren.. dat leidt alleen maar tot conflicten waarbij man zich aangevallen zal voelen en TO zich machteloos en onbegrepen voelt
.
Zij geeft zichzelf de schuld en dat is waar mensen op reageren. Dat is nl. feitelijk niet waar. En dat man zich van geen kwaad bewust is en er een heksenjacht bezig is, is ook niet heel waarschijnlijk. Als jij meermaals over de schreef gaat en zelfs je vrouw met baby achterlaat zonder te laten weten waar je bent, dan ben je doelbewust grenzen over aan het gaan.
TO kan samen met een therapeut bespreken hoe hier mee om te gaan. Wat zij wil en wat zij nodig heeft. Je kunt een ander niet veranderen inderdaad, maar je kunt wel proberen samen tot een oplossing te komen en dan zou het wel prettig zijn als de ander een beetje aan zelfreflectie doet en meewerkt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 4 juni 2021 om 11:34
Ik ben pro yin yangMaduixa schreef: ↑04-06-2021 11:29Met het dikgedrukte ben ik het helemaal eens. Maar zoals ik eerder al zei, als er een verandert in een relatie MOET de ander meeveranderen, als je beiden in de relatie wilt blijven zitten. Ik zie bij een relatie zo'n ying-yang vorm voor me. Na jaren samen past dat precies. Als de een meer ruimte in gaat nemen of anders ruimte in gaat nemen, verandert de ruimte van de ander automatisch. Als man dat niet begrijpt, niet aan ziet komen, daar niet over na wil denken en daar niet in mee wil gaan, barst de relatie uit zijn ruimte en is het ook einde verhaal.
En het helemaal met je eens.
Daarom zei ik ook dat de dynamiek hoe dan ook gaat veranderen.
En dat kan op meerdere manieren uitpakken. Daar heeft TO geen invloed op helaas en zal volledig bij haar man liggen.
anoniem_243683 wijzigde dit bericht op 04-06-2021 11:35
11.55% gewijzigd
vrijdag 4 juni 2021 om 11:35
Bij haar in zoverre ze niet verder kan. Of hij gaat mee bewegen en er serieus werk van maken of hij blijft en doet hetzelfde.
In het eerste geval hebben ze samen een kans en veranderen ze dus samen, niet alleen hij of zij. In het laatste geval is zij dood ongelukkig of hakt ze de knoop door en gaat alleen verder.
Hij neemt het nog steeds niet serieus heb ik het idee. Want wat gaat hij in feite nu anders doen? Ik hoor niks over niet drinken of de dynamiek tussen hen. Het enige wat ik lees is, ik ga echt geen seks meer hebben als jij nee zegt.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:35
Dat is het punt niet.Zonmuis schreef: ↑04-06-2021 11:03Man wil 'gewoon' iemand die hem volgt? Aha, en als hij dan doorgaat terwijl zij nee zegt, dan is het probleem dat zij geen grenzen aan heeft gegeven.
En man is zich ook nog van geen kwaad bewust? TO heeft het anders meerdere keren aangegeven dat hij iets heel erg fout heeft gedaan.
Ja, hij. Hij is namelijk degene die ver over de schreef van 'normaal' is gegaan.
Vind vooral wat jij schrijft erg schadelijk door de verantwoordelijkheid bij TO neer te leggen, nadat hij zo fout is geweest.
Het gaat niet om gelijk hebben of wijzen naar de ander.
De kracht zit in de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen deel. Daar heb je invloed op. Daar kan TO mee beginnen. Wat haar man doet is aan hem. Het proces van verandering is al begonnen omdat TO voelt dat het te ver is gegaan. Dit kan een keerpunt zijn. Ze heeft niet voor niks ondersteuning gezocht bij de psycholoog. Je overtuigingen en (hechting)patronen onder de loep nemen zorgt dat je betere keuzes voor jezelf kan nemen.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:35
Heb jij in de gate dat jij ook een heksenjager bent? Dat jij het anders verkoopt, maar je bent en doet hetzelfde als degene die jij verfoeit.Halo schreef: ↑04-06-2021 10:26Het wordt inmiddels erg duidelijk dat TO bezig is met zichzelf te ontwikkelen in de relatie.
Het probleem is niet hetgeen er gebeurt is, dat heeft alleen haar ogen geopend wat betreft de rolpatronen in haar relatie.
Hier wordt zo gehamerd op het feit dat man moet veranderen “want hij is een verkrachter en een klootzak”
Ik durf te wedden dat man, als hij dit topic leest, zich totaal niet herkent en zich enorm verraden voelt door zijn vrouw.
Het probleem is namelijk dat zij zelf in de relatie grenzen kennelijk lange tijd niet heeft aangegeven. En dat had ook niet anders gekund, want man wil gewoon iemand die hem volgt. Dat kan ook een gezonde dynamiek zijn. 2 dominante personen in een relatie werkt vaak niet. Het komt heel erg vaak voor dat in een later stadium van de relatie bij een persoon de ogen worden geopend en diegene tegen zichzelf zegt: waar was ik?!
Reageren met het advies dat man moet veranderen op basis van een gebeurtenis, waar we allemaal niet bij waren is ontzettend schadelijk. Vooral wat hier nu op dit moment gebeurt.
Dat TO duidelijk heeft voor zichzelf dat ze gezien en gehoord wil worden en zich nu beseft dat zij zich al tijden ondergesneeuwd voelt is de kern.
Maar dat lost zij niet op door haar man te willen veranderen zoals velen hier opperen.
Man is zich van geen kwaad bewust waarschijnlijk.
Zij zal zelf moeten veranderen én een nieuwe balans moeten vinden met het aangeven van haar grenzen, wensen en behoeften.
Dat zal niet makkelijk zijn, want de dynamiek wordt anders en patronen moeten worden doorbroken. Als zij veranderd zal óf man ook veranderen (meer meebuigen) of het is einde relatie.
Hier in dit topic is een ware heksenjacht aan de gang op man.
Dat kan TO weldegelijk sterken in haar gedachten dat ze slachtoffer is.
Maar het is niet de manier haar probleem op te lossen. Dat wordt 1 grote ruzie met haar man!
Is niet erg, iedereen heeft zijn mening en visie.
Wat ik wel erg vind is dat jij in een alinea in je bericht daadwerkelijk de schuld bij Zandblauwtjes legt.
Ik vind dat zo ontzettend naar!
Ik vind het allemaal om het even. Of ze nou bij hem blijft en leert voor zichzelf opkomen of dat ze bij hem weggaat. Ik gun haar de keuze die voor haar goed is. Welke keuze goed is, of tijdelijk goed (want een keuze kan altijd worden herzien) bepaald zij zelf.
Wat mij niet om het even is is de wetenschap dat zij zichzelf van alles de schuld geeft.
Ik ben tegen hetzelfde aangelopen. Mijn therapeute hield mij een spiegel voor, het duurde lang en ik bleef ontkennen. Ik internaliseerde ook alles. Achter alles zei ik, ja maar.......en dan kwam er weer een riedel anti Ttroetel en pro de ander.
Dat is zo slopend en ziekmakend. En dat deed ikzelf. Had het weliswaar niet anders geleerd. En doordat ik dat deed liet ik toe dat de ander over mijn grens heenging en ik zelf nog meer op mijn schouders schoof.
Ik ben geloof ik een beetje klaar met het topic. Niet vanwege Zandblauwtjes, maar vanwege het heen en weer en het gesteggel van alles en iedereen. Iedereen buitelt over elkaar heen, de een weet het beter dan de ander, en verkondigd dat als de enige echte waarheid.
Zandblauwtjes, ik wens jou ontzettend veel succes en kracht toe. Moge jouw toekomst er een zijn waarin jij de kracht vind om de keuzes te maken die voor jou en je kind goed zijn. Met partner, zonder partner, met een andere partner.....het komt zoals het komt. Als dat wat komt wel maar komt op basis van weloverwogen keuzes die jou gelukkig maken en die gezond voor jou zijn. Hoewel ook dat niet valt af te dwingen. Het leven heeft soms dingen voor ons in petto die niet voorspelbaar of te volgen zijn.
Maar....toi toi toi.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 04-06-2021 16:58
1.09% gewijzigd
vrijdag 4 juni 2021 om 11:36
Exact. Zij maakt zichzelf 100% verantwoordelijk voor het slagen van de relatie, want als zij maar dit of dat doet DAN lukt het wel.Chienandalou schreef: ↑04-06-2021 11:33Volgens mij zegt niemand dat alleen man moet veranderen. Er moet helemaal niets, dat is aan TO en haar man.
Zij geeft zichzelf de schuld en dat is waar mensen op reageren. Dat is nl. feitelijk niet waar. En dat man zich van geen kwaad bewust is en er een heksenjacht bezig is, is ook niet heel waarschijnlijk. Als jij meermaals over de schreef gaat en zelfs je vrouw met baby achterlaat zonder te laten weten waar je bent, dan ben je doelbewust grenzen over aan het gaan.
TO kan samen met een therapeut bespreken hoe hier mee om te gaan. Wat zij wil en wat zij nodig heeft. Je kunt een ander niet veranderen inderdaad, maar je kunt wel proberen samen tot een oplossing te komen en dan zou het wel prettig zijn als de ander een beetje aan zelfreflectie doet en meewerkt.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:42
Dit is wat TO altijd al doet. Ze zoekt naar haar aandeel en probeert haar aandeel te verbeteren. De ruimte die zij inneemt, geeft ze een beetje op om de relatie goed te houden. En dan volgt er weer iets, waardoor zij weer kijkt naar haar eigen aandeel en hoe ze dat kan verbeteren. Nooit denkt ze van: oh wacht eens! De schuld / het aandeel ligt niet alleen maar bij mij! Man moet ook kijken naar zijn aandeel in dit verhaal.Roodkapjeendewolf schreef: ↑04-06-2021 11:35Dat is het punt niet.
Het gaat niet om gelijk hebben of wijzen naar de ander.
De kracht zit in de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen deel. Daar heb je invloed op. Daar kan TO mee beginnen. Wat haar man doet is aan hem. Het proces van verandering is al begonnen omdat TO voelt dat het te ver is gegaan. Dit kan een keerpunt zijn. Ze heeft niet voor niks ondersteuning gezocht bij de psycholoog. Je overtuigingen en (hechting)patronen onder de loep nemen zorgt dat je betere keuzes voor jezelf kan nemen.
TO nu aanmoedigen om haar deel te bekijken en te verbeteren is PRECIES waarom ze nu zit waar ze zit. Zij schuift een beetje op, man schuift een beetje op. Als zij vraagt om de ruimte terug, zegt man nee! En dan schuift TO weer een beetje op, en man schuift met haar mee. Nooit zal man denken, ik moet even weer de andere kant op schuiven, voo rmijn vrouw plat tegen de muur gedrukt zit. Dát is waar het hier om gaat.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:47
Doreia* schreef: ↑04-06-2021 11:42Dit is wat TO altijd al doet. Ze zoekt naar haar aandeel en probeert haar aandeel te verbeteren. De ruimte die zij inneemt, geeft ze een beetje op om de relatie goed te houden. En dan volgt er weer iets, waardoor zij weer kijkt naar haar eigen aandeel en hoe ze dat kan verbeteren. Nooit denkt ze van: oh wacht eens! De schuld / het aandeel ligt niet alleen maar bij mij! Man moet ook kijken naar zijn aandeel in dit verhaal.
TO nu aanmoedigen om haar deel te bekijken en te verbeteren is PRECIES waarom ze nu zit waar ze zit. Zij schuift een beetje op, man schuift een beetje op. Als zij vraagt om de ruimte terug, zegt man nee! En dan schuift TO weer een beetje op, en man schuift met haar mee. Nooit zal man denken, ik moet even weer de andere kant op schuiven, voo rmijn vrouw plat tegen de muur gedrukt zit. Dát is waar het hier om gaat.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:52
Zo zie ik het niet. Veranderen is een proces. Ze is hiermee begonnen en dat speelt nu nog vooral in haar hoofd. Bewustwording van het probleem is een belangrijk onderdeel om met jezelf aan de slag te gaan. Het ordenen van gevoelens en doorbreken van patronen zal haar sterker maken.Doreia* schreef: ↑04-06-2021 11:42Dit is wat TO altijd al doet. Ze zoekt naar haar aandeel en probeert haar aandeel te verbeteren. De ruimte die zij inneemt, geeft ze een beetje op om de relatie goed te houden. En dan volgt er weer iets, waardoor zij weer kijkt naar haar eigen aandeel en hoe ze dat kan verbeteren. Nooit denkt ze van: oh wacht eens! De schuld / het aandeel ligt niet alleen maar bij mij! Man moet ook kijken naar zijn aandeel in dit verhaal.
TO nu aanmoedigen om haar deel te bekijken en te verbeteren is PRECIES waarom ze nu zit waar ze zit. Zij schuift een beetje op, man schuift een beetje op. Als zij vraagt om de ruimte terug, zegt man nee! En dan schuift TO weer een beetje op, en man schuift met haar mee. Nooit zal man denken, ik moet even weer de andere kant op schuiven, voo rmijn vrouw plat tegen de muur gedrukt zit. Dát is waar het hier om gaat.
Ik vind het zelfs een valkuil om te wachten en hopen dat haar man deze verantwoordelijkheid gaat oppakken. Hij is gewend en comfortabel met hun dynamiek. De verandering zal vooral vanuit TO moeten komen.
Of de verandering hun relatie zal overleven zal moeten blijken.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:55
We zeggen allebei hetzelfde alleen in andere vorm.Doreia* schreef: ↑04-06-2021 11:42Dit is wat TO altijd al doet. Ze zoekt naar haar aandeel en probeert haar aandeel te verbeteren. De ruimte die zij inneemt, geeft ze een beetje op om de relatie goed te houden. En dan volgt er weer iets, waardoor zij weer kijkt naar haar eigen aandeel en hoe ze dat kan verbeteren. Nooit denkt ze van: oh wacht eens! De schuld / het aandeel ligt niet alleen maar bij mij! Man moet ook kijken naar zijn aandeel in dit verhaal.
TO nu aanmoedigen om haar deel te bekijken en te verbeteren is PRECIES waarom ze nu zit waar ze zit. Zij schuift een beetje op, man schuift een beetje op. Als zij vraagt om de ruimte terug, zegt man nee! En dan schuift TO weer een beetje op, en man schuift met haar mee. Nooit zal man denken, ik moet even weer de andere kant op schuiven, voo rmijn vrouw plat tegen de muur gedrukt zit. Dát is waar het hier om gaat.
Ze heeft altijd naar haar eigen aandeel gekeken en op een bepaalde manier gehandeld. Altijd het gevoel dat zij moest inleveren.
Dus ook nu zal ze nogmaals naar haar eigen aandeel moeten kijken. En dit keer dus een keer niet inleveren.
Gedrag wat ze niet wil toch accepteren omwille van de goede lieve vrede...
Maar ze moet ook niet man een dader maken van hun gezamenlijke patronen!
En daar zit de daadwerkelijke verandering.
vrijdag 4 juni 2021 om 11:56
Ook dat is hier niet aan de orde, of wat ik zeg.Roodkapjeendewolf schreef: ↑04-06-2021 11:52Zo zie ik het niet. Veranderen is een proces. Ze is hiermee begonnen en dat speelt nu nog vooral in haar hoofd. Bewustwording van het probleem is een belangrijk onderdeel om met jezelf aan de slag te gaan. Het ordenen van gevoelens en doorbreken van patronen zal haar sterker maken.
Ik vind het zelfs een valkuil om te wachten en hopen dat haar man deze verantwoordelijkheid gaat oppakken. Hij is gewend en comfortabel met hun dynamiek. De verandering zal vooral vanuit TO moeten komen.
Of de verandering hun relatie zal overleven zal moeten blijken.
TO moet zich bewust worden dat er 2 zijn die aan zichzelf moeten werken. Dat ze moet stoppen dit ALLEEN op te willen lossen.
Ze moet uit dat mechanisme dat zij het alleen op moet lossen.
Ze moet in het mechanisme dat een relatie hebben en goed houden betekend dat je elkaar ziet, respecteert en het beste voor de ander wilt.
Zij wil het beste voor haar man.
Haar man wil het beste voor hemzelf.
Even zwart wit gezegd uiteraard.
TO moet echt inzien dat zij het waard is om ook de ruimte in te mogen nemen, dat zij gezien en gehoord word en dat in een relatie beide evenveel invloed hebben op alles binnen de relatie.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:19
Het punt is toch juist dat haar man zijn verantwoordelijkheid (nog) niet oppakt? Je kunt dit wel onrechtvaardig vinden maar dat is de situatie van TO.Doreia* schreef: ↑04-06-2021 11:56Ook dat is hier niet aan de orde, of wat ik zeg.
TO moet zich bewust worden dat er 2 zijn die aan zichzelf moeten werken. Dat ze moet stoppen dit ALLEEN op te willen lossen.
Ze moet uit dat mechanisme dat zij het alleen op moet lossen.
Ze moet in het mechanisme dat een relatie hebben en goed houden betekend dat je elkaar ziet, respecteert en het beste voor de ander wilt.
Zij wil het beste voor haar man.
Haar man wil het beste voor hemzelf.
Even zwart wit gezegd uiteraard.
Dan kun je nog maar één ding en dat is met je eigen deel aan de slag. De regie pakken om dit probleem aan te pakken. Dan kun je ook betere keuzes voor jezelf maken. Dat is wat anders dan meebuigen om de goeie vrede te bewaren.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:23
Dat zie jijRoodkapjeendewolf schreef: ↑04-06-2021 12:19Het punt is toch juist dat haar man zijn verantwoordelijkheid (nog) niet oppakt? Je kunt dit wel onrechtvaardig vinden maar dat is de situatie van TO.
Dan kun je nog maar één ding en dat is met je eigen deel aan de slag. De regie pakken om dit probleem aan te pakken. Dan kun je ook betere keuzes voor jezelf maken. Dat is wat anders dan meebuigen om de goeie vrede te bewaren.
Dat zie ik
En we weten ook wat nodig is van jezelf om dat te doorbreken.
TO zoekt het nog teveel alléén bij zichzelf. Als ik nu dit/dat doe, dan hoop ik dat hij verandert.
Waarmee ze dus nog niet daar is waar ze zou moeten zijn: ik wil dat dit en dat anders gáát in onze relatie. Deze rol past mij niet meer, zo wil ik niet meer. En ik heb jou, man, nodig om mee te bewegen om weer verandering aan te brengen in onze relatie. Als je dat niet wilt of als je dat niet kunt, even goede vrienden, maar dan stopt het hier wel.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:27
Ja, zo'n dooddoener van een uitspraak kent iedereen wel.Halo schreef: ↑04-06-2021 11:24Je kent de uitspraak “ je kan een ander niet veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen” ?
Wat jij, en velen, hier doen is proberen TO te sterken in zich zo op te stellen dat man gaat veranderen: dat gaat niet gewoonweg niet gebeuren.. dat leidt alleen maar tot conflicten waarbij man zich aangevallen zal voelen en TO zich machteloos en onbegrepen voelt
.
Waar zeg ik dat? Ik vind het gedrag van de man zodanig grensoverschrijdend en ook achteraf zo weinig meewerkend naar een oplossing om het in de toekomst te voorkomen dat doorgaan met de relatie mij sowieso risicovol lijkt voor TO. Schijnbaar denk je zelf dat die man niet gaat veranderen, dus denk je dat TO dan veilig is bij hem?
Valt me overigens op dat wanneer er voor het eerst geslagen wordt binnen een relatie, er meestal snel gezegd wordt dat iemand het beste de relatie kan verbreken omdat het alleen erger zal worden. In een geval als dit komen een aantal mensen met redenen zoeken waarom TO of haar gedrag het probleem is en hebben sympathie voor de man, die zogenaamd nergens wat van zou snappen.
En dat je dit je toetsenbord uitkrijgt. Een normale man gaat niet door als zijn vrouw nee zegt.
Daar hoeft een vrouw echt geen grenzen voor te hebben aangegeven, die zou hij zelf al moeten hebben.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:35
Wie zegt dat ze zo denkt? Het is toch logisch dat ze hoopt dat hij uiteindelijk ook veranderd? Dat is het doel. Een relatie waar ruimte is voor beide personen en waar TO zich veilig voelt.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:36
Nu draai je in de rondte.Roodkapjeendewolf schreef: ↑04-06-2021 12:35Wie zegt dat ze zo denkt? Het is toch logisch dat ze hoopt dat hij uiteindelijk ook veranderd? Dat is het doel. Een relatie waar ruimte is voor beide personen en waar TO zich veilig voelt.
vrijdag 4 juni 2021 om 12:55
Ik snap jou ergens wel, maar zo werkt het niet.Doreia* schreef: ↑04-06-2021 11:56Ook dat is hier niet aan de orde, of wat ik zeg.
TO moet zich bewust worden dat er 2 zijn die aan zichzelf moeten werken. Dat ze moet stoppen dit ALLEEN op te willen lossen.
Ze moet uit dat mechanisme dat zij het alleen op moet lossen.
Ze moet in het mechanisme dat een relatie hebben en goed houden betekend dat je elkaar ziet, respecteert en het beste voor de ander wilt.
Zij wil het beste voor haar man.
Haar man wil het beste voor hemzelf.
Even zwart wit gezegd uiteraard.
TO moet echt inzien dat zij het waard is om ook de ruimte in te mogen nemen, dat zij gezien en gehoord word en dat in een relatie beide evenveel invloed hebben op alles binnen de relatie.
Daarbij klopt je redenering dat TO het beste voor haar man wil niet.
Dat zij zo denkt en alles doet wat man wil (even ongenuanceerd) is óók omdat haar patroon is dat dat het beste voor haarzelf is.
Dat is haar patroon. En dus het beste voor zichzelf. En dat pakt voor man toevallig goed uit.
Dat patroon lijkt ze nu te willen doorbreken
vrijdag 4 juni 2021 om 13:47
Sorry dat ik zo onduidelijk ben, maar het beeld dat ik mezelf altijd wegcijfer ten behoeve van mijn man en dat ik nooit mijn grenzen aangeef klopt niet. Het ligt allemaal wel genuanceerder. Ik ben zeker niet iemand die altijd alleen maar aan anderen denkt. Ik weet helaas inmiddels van mezelf dat ik soms ook heel erg kan opgaan in hoe iets voor mij is. Daarbij verlies ik de ander nog wel eens uit het oog. Dat is hier zelfs nog terug te lezen in mijn andere topic..
Ik geef ook vaak mijn grenzen aan, zeker in mijn relatie. Om bij een eerder voorbeeld te blijven. Als we weer eens te laat komen omdat mijn man weer iemand probeert te helpen met iets, dan kan ik daar heel erg over doorzeuren als ik een slechte bui heb. Het lijkt alleen alsof dit bij mijn man niet echt binnen komt. Waardoor ik nog meer ga zeuren. Als dat ook geen effect heeft, dan is het einde van het liedje meestal wel dat ik inbind en het laat. Ik loop dus vast als mijn woorden niet direct effect hebben. Dan weet ik niet meer wat ik met de situatie aanmoet en ga ik me na verloop van tijd ook heel schuldig voelen. Ik wil dan heel graag dat het weer goed komt. Dit is overigens iets wat ook buiten de relatie met mijn man om speelt. Ik voel me in allerlei situaties vaak niet gehoord. Het zou wel heel toevallig zijn als dat altijd aan de ander zou liggen.
Dat is dus waar ik aan wil werken. Hoe ik zelf communiceer en omga met conflicten en grenzen. Hoe spannend ik dat ook vind.
Yette nog bedankt voor je mooie post. Ik merk absoluut dat het moederschap mij heeft veranderd. Als de baby er niet was geweest dan had ik dit topic niet eens geopend denk ik. Ik vind het wel vreselijk pijnlijk dat ik minder stabiel ben dan ik dacht. Daar voel ik me zo schuldig over...
Ik geef ook vaak mijn grenzen aan, zeker in mijn relatie. Om bij een eerder voorbeeld te blijven. Als we weer eens te laat komen omdat mijn man weer iemand probeert te helpen met iets, dan kan ik daar heel erg over doorzeuren als ik een slechte bui heb. Het lijkt alleen alsof dit bij mijn man niet echt binnen komt. Waardoor ik nog meer ga zeuren. Als dat ook geen effect heeft, dan is het einde van het liedje meestal wel dat ik inbind en het laat. Ik loop dus vast als mijn woorden niet direct effect hebben. Dan weet ik niet meer wat ik met de situatie aanmoet en ga ik me na verloop van tijd ook heel schuldig voelen. Ik wil dan heel graag dat het weer goed komt. Dit is overigens iets wat ook buiten de relatie met mijn man om speelt. Ik voel me in allerlei situaties vaak niet gehoord. Het zou wel heel toevallig zijn als dat altijd aan de ander zou liggen.
Dat is dus waar ik aan wil werken. Hoe ik zelf communiceer en omga met conflicten en grenzen. Hoe spannend ik dat ook vind.
Yette nog bedankt voor je mooie post. Ik merk absoluut dat het moederschap mij heeft veranderd. Als de baby er niet was geweest dan had ik dit topic niet eens geopend denk ik. Ik vind het wel vreselijk pijnlijk dat ik minder stabiel ben dan ik dacht. Daar voel ik me zo schuldig over...
vrijdag 4 juni 2021 om 13:57
Zolang jij voelt, gelooft en denkt dat jij het niet red zonder je man, kan hij weg blijven komen met je niet horen en zien.
Want jij blijft toch wel bij hem. Wat hij ook doet of niet doet.
Werk aan je zelfvertrouwen, eigenwaarde, je financiële broek op houden. Schrijf je in bij een woningbouwvereniging. Gewoon, zodat je dat hebt. En misschien is het nooit nodig, maar misschien ooit wel.
Word psychisch onafhankelijk waardoor je kunt KIEZEN om bij je man te blijven, in plaats van nu afhankelijk te zijn van hem, waarmee je hem alle touwtjes in handen geeft.
Want jij blijft toch wel bij hem. Wat hij ook doet of niet doet.
Werk aan je zelfvertrouwen, eigenwaarde, je financiële broek op houden. Schrijf je in bij een woningbouwvereniging. Gewoon, zodat je dat hebt. En misschien is het nooit nodig, maar misschien ooit wel.
Word psychisch onafhankelijk waardoor je kunt KIEZEN om bij je man te blijven, in plaats van nu afhankelijk te zijn van hem, waarmee je hem alle touwtjes in handen geeft.
vrijdag 4 juni 2021 om 14:02
En daarom zei ik je dat dit Topic niet geschikt is.Zandblauwtjes schreef: ↑04-06-2021 13:47Sorry dat ik zo onduidelijk ben, maar het beeld dat ik mezelf altijd wegcijfer ten behoeve van mijn man en dat ik nooit mijn grenzen aangeef klopt niet. Het ligt allemaal wel genuanceerder. Ik ben zeker niet iemand die altijd alleen maar aan anderen denkt. Ik weet helaas inmiddels van mezelf dat ik soms ook heel erg kan opgaan in hoe iets voor mij is. Daarbij verlies ik de ander nog wel eens uit het oog. Dat is hier zelfs nog terug te lezen in mijn andere topic..
Ik geef ook vaak mijn grenzen aan, zeker in mijn relatie. Om bij een eerder voorbeeld te blijven. Als we weer eens te laat komen omdat mijn man weer iemand probeert te helpen met iets, dan kan ik daar heel erg over doorzeuren als ik een slechte bui heb. Het lijkt alleen alsof dit bij mijn man niet echt binnen komt. Waardoor ik nog meer ga zeuren. Als dat ook geen effect heeft, dan is het einde van het liedje meestal wel dat ik inbind en het laat. Ik loop dus vast als mijn woorden niet direct effect hebben. Dan weet ik niet meer wat ik met de situatie aanmoet en ga ik me na verloop van tijd ook heel schuldig voelen. Ik wil dan heel graag dat het weer goed komt. Dit is overigens iets wat ook buiten de relatie met mijn man om speelt. Ik voel me in allerlei situaties vaak niet gehoord. Het zou wel heel toevallig zijn als dat altijd aan de ander zou liggen.
Dat is dus waar ik aan wil werken. Hoe ik zelf communiceer en omga met conflicten en grenzen. Hoe spannend ik dat ook vind.
Yette nog bedankt voor je mooie post. Ik merk absoluut dat het moederschap mij heeft veranderd. Als de baby er niet was geweest dan had ik dit topic niet eens geopend denk ik. Ik vind het wel vreselijk pijnlijk dat ik minder stabiel ben dan ik dacht. Daar voel ik me zo schuldig over...
Overigens gaat het nu beter, omdat de focus nu meer is verschoven naar jou in plaats van de focus op jouw man ‘ de boosdoener’
Dat is wat ik bedoelde met “ degenen die nuance willen aanbrengen en jou niet meteen als willoos vrouwtje zien worden afgekapt”
Je zit in een proces waarin jij (eindelijk) jouw patroon herkent waarin jij jezelf kennelijk niet hoort en ziet.
Het zou jammer zijn als alle energie gaat naar jouw man.
anoniem_243683 wijzigde dit bericht op 04-06-2021 14:07
7.05% gewijzigd
