Man is vreemdgegaan

20-04-2019 14:34 359 berichten
Weer een topic over vreemdgaan. Voel me zo in de war.

Mijn man en ik zijn intussen bijna een jaar in relatietherapie. Onze relatie zat al jaren niet echt lekker meer. We hebben twee kindjes, dus ik vind dat we er alles aan moeten doen om bij elkaar te blijven. Maar mijn gevoel gaat wel alle kanten op momenteel. Eigenlijk is dat nu de belangrijkste reden dat ik nog blijf. Ik wil eerst rust, vooral ook voor de kinderen. Want ik merk dat ze het allemaal meekrijgen en dat breekt mijn hart. Maar het idee dat ze om en om naar een ander huis zouden moeten vind ik nog afschuwelijker.

Tijdens de vorige sessie bij de therapeut heeft mijn man opgebiecht dat hij een affaire heeft gehad. Hij wil niet zeggen met wie, maar ik denk dat ik het wel weet. Hij kent die vrouw al jaren en ik heb mijn gevoel altijd gesust met het idee dat als ze iets zouden hebben dat het dan al lang gebeurd was. Hij zegt dat hij ook verliefd op haar was/is, maar dat die verliefdheid hem juist de ogen geopend heeft dat hij nog voor ons gezin wilde vechten. Hij zegt dat hij dat ook aan haar heeft gezegd en dat ze toen de affaire gestopt hebben. Maar ik weet dat hij haar de afgelopen maanden nog gezien heeft, en ik heb hem ook vaak genoeg met haar zien whatsappen. Hij zegt dat dat alleen vriendschappelijk was. Ik heb toen zo’n gesprek teruggelezen en dat gaat inderdaad niet over sex. Maar hoe leg ik dat nou uit, je leest wel dat ze close zijn.

Ik voel me ontzettend verraden. We zijn in die therapie bezig met onze gedragspatronen. Daar gebeuren echt wel goede dingen, ik merk wel verandering. Gaat wel heel erg langzaam, soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben die echt werk verzet. Maar ik geloof ook wel dat hij voor ons gezin wil gaan, want anders was hij wel vertrokken. Maar het idee dat hij doodleuk doorgaat met contact met die andere vrouw terwijl wij aan onze relatie werken maakt me misselijk. En dat hij het me pas na maanden vertelt misschien nog wel meer!

Het ene moment denk ik dat ik gewoon z’n koffers bij de deur zet, het volgende moment denk ik dat ik blij moet zijn dat hij er nog is, nog steeds meegaat naar therapie en dat we het daar wel op kunnen lossen. De therapeut ziet er zelfs na deze gedropte bom nog heil in.

Mijn vriendinnen vinden ongeveer dat ik m aan de hoogste boom moet opknopen. Maar het lukt me niet om hem zo te zien, hij is toch de vader van m’n kinderen en ergens diep van binnen hou ik nog van hem.
anoniem_63b2a67238650 wijzigde dit bericht op 20-04-2019 16:26
Reden: Typfout
0.08% gewijzigd
Witte vitrage ik had dit in het andere topic gepost, precies dat wat blijfgewoonbianca zegt:
Hendrik, het kan wel alleen kost het heel veel tijd het te verwerken van het beeld wat je had van je huwelijk.
Alles Wat ik dacht te hebben ben ik kwijt. Ik kom ook uit een hele donkere plek... zoveel pijn, zoveel verdriet, maanden onbegrip, walging van mezelf ten top dat ik niets doorhad..
En ja wij zijn nog samen, en nee wittevitrage vertrouwen doe ik hem nog maar zelde, hoe open hij ook is, foto's maakt, belt, apt, bevestiging geeft. Dat is kapot.
Als hij het nogmaals wil doen, dan doet hij het toch wel. Dat denk ik ervan.Op het werk, bij de sportschool, bij de hobby.
Maar voor mij is dat niet meer het belangrijkste, mijn basis is toch al weg.

Maar ik heb Mijn mindset veranderd, tenminste dat is mijn proces, waarin ik zelf uitmaak wat ik wil, voel en kan. waarom ben ik er nog? Wat wil ik met mijn leven? Etc etc dat soort vragen ( nu ruim een jaar later hè, heb ik dit pas, ook doormiddel van trainingen en inzichten in het brein bij man hoe werkt dat nou) enz enz.

Ik weet wat ik wil en dat is mijn gezin niet kwijt. Ik ben zoekende naar een constructie die WEL werkt.
En zet mezelf voorop en mijn eigen geluk. Ik haal het geluk niet meer uit mijn relatie.
Het is dus een compleet andere relatie dan het sprookje op tv... Wat ik eerst had. Of zo als benoemd DACHT te hebben.
Kun je hier wat mee wittevitrage, ik volg je topic maar vind het moeilijk te reageren, vaak word ik afgebrand op dit forum door vooroordelen.

Morgen kan heeeeeel anders zijn, is mijn nieuwe setting. Doe wat je graag doet !!

Stof tot nadenken.. wellicht voor jullie.

Je kunt ALTIJD WEG en stoppen! Altijd, niets is weggegooit in tijd. Ik heb meer geleerd op een jaar tijd dan alle jaren in ouder worden en opgroeien.....
Je mag me privé berichten.
Liefs
De laatste dagen heb ik veel nagedacht over wat ik nou belangrijk vind in mijn relatie. Dat kwam eigenlijk door wat jij schreef Diana, dat je je geluk niet meer uit je relatie haalt. Ik zit me af te vragen of het voor mij genoeg is dat we gewoon een goed team voor de kinderen vormen samen. Wil ik dan zo leven tot de kinderen uit huis zijn? Dat lijkt nog heel ver weg, aan de andere kant denk ik dan wat is 15 jaar nou op een mensenleven.

Het andere moment geloof ik er nog in dat het echt goed kan komen. Hij is nog hier, hij is niet vertrokken. Dat betekent toch ook wel iets.

Deze week heb ik weer een afspraak met mijn coach. Eerst maar eens bepalen wat nu voor mij belangrijk is. En dan wil ik later pas bekijken hoe man in dat plaatje past.
Dat is voor nu genoeg witte vitrage!! goed dat je nadenkt. (Er is veel onbegrip van sommige omstanders of forumleden. Maar jij moet het doen )( ik moet het doen in mijn geval op mijn manier, waarvan ik denk dat ik het goed/oké doe)
Het geen wat ik geleerd heb in deze fase is dat ik niet meer zo snel geraakt word door iets. Het maakt mij steeds sterker in het leven.

Dankje voor je update. Ik vroeg me oprecht af hoe het met je zou zijn. :bigkiss:
Natuurlijk is hij er nog, blijven is waarschijnlijk op dit moment makkelijker voor hem dan helemaal opnieuw beginnen. Het afgelopen jaar was hij er ook nog, toen hij zogenaamd voor de relatie wilde gaan en je vervolgens nog een trap na gaf.

En 15 jaar op een mensenleven vind ik behoorlijk veel.
Inmiddels zijn we toch aan het praten, met de therapeut erbij. Mijn man wilde dat graag. Ik blijf het maar moeilijk vinden en ik weet nog steeds niet wat ik wil. Rond de vakanties van de kinderen gaan we om en om even apart. De sfeer in huis is nu wel ok, niet meer zo gespannen als een paar weken terug.

Mijn man zegt dat hij nooit een toekomst heeft gezien met die andere vrouw, maar dat hij wel heeft getwijfeld of hij nog een toekomst met mij wilde. En dus uiteindelijk de knoop heeft doorgehakt om het gezin bij elkaar te willen houden. In de gesprekken met de therapeut komt dan vervolgens aan de orde dat ik dat als iets positiefs moet zien. Ze heeft weer hele verhaal opgelepeld dat een affaire ook binnen een goed huwelijk kan voorkomen, dat het vooral iets zegt over de dingen tussen ons en dat dit een kans is op echt herstel. Ik begrijp dat allemaal, maar het zegt me niks. Ik heb de aflevering van Esther Perel ook nog een keer gekeken, ook op aanraden van de therapeut. En ik zal het wel niet goed begrijpen maar ik kan ook daar de logica niet vinden.

Als ik dan een paar dagen later er weer over nadenk dan maakt het me eigenlijk misselijk. Ik vind het eigenlijk nog erger dat hij zegt dat het niet zoveel betekende tussen hen. Want dan vind ik het verraad naar mij toe eigenlijk alleen maar groter. Als hij nou serieus twijfelde snap ik het nog. Maar als het alleen maar "een verzetje" was omdat het tussen ons moeilijk was?

Toch ben ik er nog niet aan toe om al de stap te zetten om op mijn eentje te gaan wonen met de kinderen. Ik heb nog steeds hoop dat het goed komt. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik daar moet komen.
Alle reacties Link kopieren
De therapeut en Ester Perel hebben wel gelijk, maar alleen als er aan 1 hele belangrijke voorwaarde is voldaan, en dat is als het jou gaat lukken om het vreemdgaan van je man te vergeven en te verwerken en nog genoeg van hem houdt om met hem verder te willen. Zodra 1 (of meer) van die drie ontbreekt, zal het niet lukken.
Het gevoel dat ik van jou krijg, is dat jouw liefde voor hem niet meer voldoende is. En dat is niet iets waar je aan kunt werken denk ik, want het lijkt te zijn verdwenen doordat je man een kant liet zien waar jij gewoon niet van kunt houden. Neem het jezelf dus absoluut niet kwalijk als jullie huwelijk het niet redt.
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!

Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Ik weet niet of dat klopt, dat ik niet genoeg meer van hem hou.

Maar zoals de therapeut praat is het net of ik hem moet vergeven omdat hij uiteindelijk voor mij gekozen heeft. En die logica begrijp ik niet.
Alle reacties Link kopieren
Wittevitrage, ik begrijp die logica ook niet..... En vergeven zou ik niet kunnen....Helemaal omdat het niet een slippertje was.
Hij zegt dat het nooit zijn bedoeling was dat het zo lang zou duren. Heeft me ook mails van haar laten lezen die je wel kunt opvatten als reactie op een afwijzing. Maar hij heeft geen antwoord op de vraag waarom hij dan het contact niet gewoon helemaal verbroken heeft. Behalve dan dat ik geen spoken moest zien omdat het een vriendschap was en ze daarvoor ook al bevriend waren met elkaar. Dat het niet meer sexueel was.

En dat kan ik dus niet met elkaar rijmen, want als je geen toekomst met iemand ziet waarom doe je dan zoveel moeite om af te blijven spreken en contact te houden, zelfs als je geen sex met elkaar hebt.
Dreamchild schreef:
11-07-2019 12:14
De therapeut en Ester Perel hebben wel gelijk, maar alleen als er aan 1 hele belangrijke voorwaarde is voldaan, en dat is als het jou gaat lukken om het vreemdgaan van je man te vergeven en te verwerken en nog genoeg van hem houdt om met hem verder te willen. Zodra 1 (of meer) van die drie ontbreekt, zal het niet lukken.
Het gevoel dat ik van jou krijg, is dat jouw liefde voor hem niet meer voldoende is. En dat is niet iets waar je aan kunt werken denk ik, want het lijkt te zijn verdwenen doordat je man een kant liet zien waar jij gewoon niet van kunt houden. Neem het jezelf dus absoluut niet kwalijk als jullie huwelijk het niet redt.
Wat een bullshit.

To, je mag en moet gewoon naar je gevoel luisteren. Als je er misselijk van wordt is dat echt niet voor niks.
JobEva schreef:
11-07-2019 12:39
Wittevitrage, ik begrijp die logica ook niet..... En vergeven zou ik niet kunnen....Helemaal omdat het niet een slippertje was.
Maar waarom zou je wel een slippertje vergeven dan? Het is niet alsof je per ongeluk met iemand het bed induikt.
Suzan_1991 schreef:
11-07-2019 13:06
Maar waarom zou je wel een slippertje vergeven dan? Het is niet alsof je per ongeluk met iemand het bed induikt.
Ik kan beide niet vergeven en vergeten. Ik weet dit van mijzelf en heb daarom ook mijn huwelijk per direct beëindigd. Ik wil helemaal niet met zo’n persoon getrouwd zijn. En met zo’n persoon weer in een bed liggen, laat staan weer intiem mee zijn. Nee hoor, kokhalzen moest ik ervan.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook beide niet kunnen vergeven. Maar vind dat als het eenmalig gebeurd nog wel iets anders dan dat het vaker gebeurd. Vind trouwens ook helemaal fout dat die relatietherapeute het wist terwijl jij niets wist Vitrage.
Wittevitrage schreef:
11-07-2019 12:49
Hij zegt dat het nooit zijn bedoeling was dat het zo lang zou duren. Heeft me ook mails van haar laten lezen die je wel kunt opvatten als reactie op een afwijzing.

Haar versie van het verhaal was een compleet andere. Hij vertelt je telkens iets anders. Het contact was verbroken, o nee, toch niet. Maar alleen vriendschappelijk. O nee, toch ook niet.

Maar hij heeft geen antwoord op de vraag waarom hij dan het contact niet gewoon helemaal verbroken heeft. Behalve dan dat ik geen spoken moest zien omdat het een vriendschap was en ze daarvoor ook al bevriend waren met elkaar. Dat het niet meer sexueel was.

Uiteraard. Jij moet niet zo raar doen, jij ziet spoken.

En dat kan ik dus niet met elkaar rijmen, want als je geen toekomst met iemand ziet waarom doe je dan zoveel moeite om af te blijven spreken en contact te houden, zelfs als je geen sex met elkaar hebt.
Ik weet het niet. Ik draai hem even om. Als je in therapie bent met je vrouw, in een soort alles of niets poging om je huwelijk te redden, waarom houd je dan doodleuk contact met je (al dan niet ex) minnares?
viavia2013 schreef:
11-07-2019 13:35
Ik kan beide niet vergeven en vergeten. Ik weet dit van mijzelf en heb daarom ook mijn huwelijk per direct beëindigd. Ik wil helemaal niet met zo’n persoon getrouwd zijn. En met zo’n persoon weer in een bed liggen, laat staan weer intiem mee zijn. Nee hoor, kokhalzen moest ik ervan.
Ja ik ook hoor, het maakt echt niet uit hoeveel ik van hem hou. Ik zou me gewoon nooit meer goed kunnen voelen bij hem.
JobEva schreef:
11-07-2019 13:39
Ik zou ook beide niet kunnen vergeven. Maar vind dat als het eenmalig gebeurd nog wel iets anders dan dat het vaker gebeurd. Vind trouwens ook helemaal fout dat die relatietherapeute het wist terwijl jij niets wist Vitrage.
Dit ja. Die therapeut weet zelf ook dat het nooit goedkomt als er nog steeds dingen achtergehouden worden. Dat is gewoon geldtrekkerij. Mag hopen dat je nu naar een andere therapeut gaat.
Het antwoord van de therapeute was ondermeer dat ze het belangrijk vond dat wij eerst weer op een dieper niveau contact konden maken. En dat man zeker moest zijn dat hij nog een toekomst wilde, want anders was het beter voor mij geweest als hij niets gezegd had.

Ik heb inderdaad nogal moeite met die therapeut. Maar ze heeft ook wel goede dingen voor ons gedaan.
Blijf het raar vinden. Alleen als man nog verder wilde zou het moeten zeggen volgens haar. Ik denk niet dat dat in een leerboek psychologie staat.
Ik heb moeite met de peut maar ze heeft ook wel goede dingen gedaan. Dieper niveau contact maken??
Nou wauwie ga rechtop staan aub. waarom neem jij jezelf niet serieus.
YagaBaba schreef:
11-07-2019 13:56
Ik weet het niet. Ik draai hem even om. Als je in therapie bent met je vrouw, in een soort alles of niets poging om je huwelijk te redden, waarom houd je dan doodleuk contact met je (al dan niet ex) minnares?

Je wil wel een backup hebben natuurlijk, voor het geval het toch niet lukt. :nooo:
Alle reacties Link kopieren
Wittevitrage schreef:
11-07-2019 20:37
Het antwoord van de therapeute was ondermeer dat ze het belangrijk vond dat wij eerst weer op een dieper niveau contact konden maken. En dat man zeker moest zijn dat hij nog een toekomst wilde, want anders was het beter voor mij geweest als hij niets gezegd had.

Ik heb inderdaad nogal moeite met die therapeut. Maar ze heeft ook wel goede dingen voor ons gedaan.

En of jij nog een toekomst wilt met deze man, wat denkt ze daar over? Of is dat niet ter sprake gekomen? Want dat lijkt mij toch wel net zo belangrijk.
Hij heeft zijn beslissing gemaakt, zegt hij, en dat is dat hij met jou beter wil. Nu is het aan jou om te beslissen of jij met hem verder wilt en onder welke voorwaarden. Voorwaarden die je ook nu al mag stellen, voor je je beslissing neemt, om te kunnen bepalen of je daarmee kunt leven. Geen contact meer met de dame lijkt mij een hele logische bijvoorbeeld.
En als je bij deze peut het idee hebt dat ze wel erg op de hand van je man is, zoek dan een ander waarbij je je wel 100% op je gemak voelt.
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!

Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt wel of je man (en therapeut erbij) vooral bezig zijn met indekken en excuses/ redenen aan het zoeken zijn. Ze staan geen tel stil bij jou en wat het voor jou betekent/ heeft betekend. Er komt geen erkenning van wat jou is aangedaan en wat dat met jou doet. Het klinkt behoorlijk frustrerend, want onderliggend voel je heel goed dat er aan jouw gevoelens voorbij wordt gegaan.
Als je man echt wil dat jullie samen verder kunnen, staat hij ook eens stil bij jou. En als er plaats is voor jouw gevoelens en daar naar wordt geluisterd, kun jij verder kijken of je hem kunt vergeven. Nu kom je niet op dat punt, omdat jouw gevoelens er eigenlijk niet mogen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Bloem1970 schreef:
12-07-2019 09:19
Het lijkt wel of je man (en therapeut erbij) vooral bezig zijn met indekken en excuses/ redenen aan het zoeken zijn. Ze staan geen tel stil bij jou en wat het voor jou betekent/ heeft betekend. Er komt geen erkenning van wat jou is aangedaan en wat dat met jou doet. Het klinkt behoorlijk frustrerend, want onderliggend voel je heel goed dat er aan jouw gevoelens voorbij wordt gegaan.
Als je man echt wil dat jullie samen verder kunnen, staat hij ook eens stil bij jou. En als er plaats is voor jouw gevoelens en daar naar wordt geluisterd, kun jij verder kijken of je hem kunt vergeven. Nu kom je niet op dat punt, omdat jouw gevoelens er eigenlijk niet mogen zijn.
Dit ja! Vreselijk! Als dit echt zo zit, hebben jullie een hele slechte therapeut.
Alle reacties Link kopieren
Dubbel.
justagirly wijzigde dit bericht op 12-07-2019 10:13
91.55% gewijzigd
Wittevitrage schreef:
11-07-2019 12:32
Ik weet niet of dat klopt, dat ik niet genoeg meer van hem hou.

Maar zoals de therapeut praat is het net of ik hem moet vergeven omdat hij uiteindelijk voor mij gekozen heeft. En die logica begrijp ik niet.
Hem vergeven betekent niet dat je verder met hem moet.
Jij bent degene die wat te kiezen heeft, neem daar je tijd voor en zoek in vredesnaam een andere therapeut.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven