Relaties
alle pijlers
Man laatbloeier en jonge kinderen
zaterdag 27 juni 2020 12:57
Hallo
Ik zou graag mijn bezorgdheid willen delen en ervaringen willen horen van anderen.
Ik ben 33 jaar en mijn man is 48 bijna 49 jaar. We hebben 4 kinderen van 7/5/3 jaar oud (jongens) en een dochtertje van 6 maanden. We zijn intussen 10 jaar samen. Voor mij is mijn man ook getrouwd geweest, was toen nog niet echt klaar om defintief te settelen, had het gevoel met de verkeerde te zijn getrouwd en is vanwege een ander uit dat huwelijk gestapt. Hij gaf dit eerlijk toe aan het begin van ons contact. Uit dat huwelijk is een kind geboren die intussen een tiener is en die mijn man niet meer ziet. Zijn ex is naar het buitenland vertrokken (haar geboorteland) en heeft alle contact verbroken.
We hebben meerdere malen geprobeerd contact te zoeken omwille van zijn kind maar het is niet gelukt.
Daarna dacht hij niet meer aan settelen en een gezin, gebroken door zijn scheiding, totdat hij mij ontmoette en alsnog een 2e poging deed om een gezin op te bouwen.
Na een paar jaar wilde ik dus een gezin starten en gezien zijn leeftijd op dat moment wilde ik dit niet al te lang uitstellen. Ons leeftijdsverschil is nooit een probleem geweest voor mij, hij ziet er nog steeds goed uit en is erg sportief.
Nu hebben we 4 erg jonge kinderen, waaronder een baby, en hij loopt al tegen de 50 jaar. Op dit moment is hij heel actief met de kinderen, speelt met ze, geeft ze veel aandacht etc. Maar ik maak me zorgen voor de toekomst.
De kinderen gaan nu vroeg naar bed, doen middagdutjes etc waardoor we vrij vroeg de avond voor ons zelf hebben en kunnen opladen. Maar aangezien hij tegen de 50 loopt vraag ik me af wat dit gaat worden als ze ouder worden. Sportclubjes, verjaardagsfeestjes, langer opblijven enz.
Wat kan ik verwachten van een late 50/begin 60´er die straks met tieners en nog een jong kind te maken krijgt?
Hij heeft op dit moment alleen maar vrienden wiens kinderen al bijna het huis uit zullen gaan en op het punt staan weer van hun vrijheid te genieten. Ik ben bang dat hij over een paar jaar jaloers gaat zijn op hun leventje. Dat zij weer de vrijheid hebben om te gaan en staan waar ze willen, maar hij nog vast zit aan allerlei kinder-en tienerverplichtingen.
Hij zegt dat niet het geval zal zijn, maar ik vraag me af in hoeverre een 60 er opgewassen gaat zijn tegen de buien en chaos van 3 tienerzonen en een dochter terwijl zijn vrienden die fase allang achter zich hebben gelaten.
In de beginfase maakte ik me hier geen zorgen over, maar de laatste tijd lees ik hoe de puberteit enorm veel stress kan geven aan ouders, waardoor ik alles ineens anders begon te zien. Ik ben bang dat hij over een paar jaar een parentale burnout gaat krijgen.
Hij wuift al mijn zorgen weg, want hij is nog erg actief en sterk, maar het is wel iets wat me vooral na de laatste bevalling bezig houdt. Ik ben het meest bang dat hij over een paar jaar met afgunst gaat kijken naar het leven van zijn 50/60 jarige vrienden, terwijl hij bv nog in een binnenspeeltuin/ zwemles/pannekoekenhuis etc ´moet` .
Iemand (positieve) ervaring met een huwelijk/relatie met een laatbloeier?
Ik zou graag mijn bezorgdheid willen delen en ervaringen willen horen van anderen.
Ik ben 33 jaar en mijn man is 48 bijna 49 jaar. We hebben 4 kinderen van 7/5/3 jaar oud (jongens) en een dochtertje van 6 maanden. We zijn intussen 10 jaar samen. Voor mij is mijn man ook getrouwd geweest, was toen nog niet echt klaar om defintief te settelen, had het gevoel met de verkeerde te zijn getrouwd en is vanwege een ander uit dat huwelijk gestapt. Hij gaf dit eerlijk toe aan het begin van ons contact. Uit dat huwelijk is een kind geboren die intussen een tiener is en die mijn man niet meer ziet. Zijn ex is naar het buitenland vertrokken (haar geboorteland) en heeft alle contact verbroken.
We hebben meerdere malen geprobeerd contact te zoeken omwille van zijn kind maar het is niet gelukt.
Daarna dacht hij niet meer aan settelen en een gezin, gebroken door zijn scheiding, totdat hij mij ontmoette en alsnog een 2e poging deed om een gezin op te bouwen.
Na een paar jaar wilde ik dus een gezin starten en gezien zijn leeftijd op dat moment wilde ik dit niet al te lang uitstellen. Ons leeftijdsverschil is nooit een probleem geweest voor mij, hij ziet er nog steeds goed uit en is erg sportief.
Nu hebben we 4 erg jonge kinderen, waaronder een baby, en hij loopt al tegen de 50 jaar. Op dit moment is hij heel actief met de kinderen, speelt met ze, geeft ze veel aandacht etc. Maar ik maak me zorgen voor de toekomst.
De kinderen gaan nu vroeg naar bed, doen middagdutjes etc waardoor we vrij vroeg de avond voor ons zelf hebben en kunnen opladen. Maar aangezien hij tegen de 50 loopt vraag ik me af wat dit gaat worden als ze ouder worden. Sportclubjes, verjaardagsfeestjes, langer opblijven enz.
Wat kan ik verwachten van een late 50/begin 60´er die straks met tieners en nog een jong kind te maken krijgt?
Hij heeft op dit moment alleen maar vrienden wiens kinderen al bijna het huis uit zullen gaan en op het punt staan weer van hun vrijheid te genieten. Ik ben bang dat hij over een paar jaar jaloers gaat zijn op hun leventje. Dat zij weer de vrijheid hebben om te gaan en staan waar ze willen, maar hij nog vast zit aan allerlei kinder-en tienerverplichtingen.
Hij zegt dat niet het geval zal zijn, maar ik vraag me af in hoeverre een 60 er opgewassen gaat zijn tegen de buien en chaos van 3 tienerzonen en een dochter terwijl zijn vrienden die fase allang achter zich hebben gelaten.
In de beginfase maakte ik me hier geen zorgen over, maar de laatste tijd lees ik hoe de puberteit enorm veel stress kan geven aan ouders, waardoor ik alles ineens anders begon te zien. Ik ben bang dat hij over een paar jaar een parentale burnout gaat krijgen.
Hij wuift al mijn zorgen weg, want hij is nog erg actief en sterk, maar het is wel iets wat me vooral na de laatste bevalling bezig houdt. Ik ben het meest bang dat hij over een paar jaar met afgunst gaat kijken naar het leven van zijn 50/60 jarige vrienden, terwijl hij bv nog in een binnenspeeltuin/ zwemles/pannekoekenhuis etc ´moet` .
Iemand (positieve) ervaring met een huwelijk/relatie met een laatbloeier?
zondag 28 juni 2020 08:16
Ben je bang dat je straks alleen achter blijft met 4 kinderen? En, ik hou mij over het algemeen buiten discussies over de hoeveelheid kinderen die men wil (zo ontzettend persoonlijk), maar schrik je misschien nu zelf een beetje van 4 kinderen en wat dat gedurende de komende jaren voor jou gaat betekenen en dan ook nog met een oudere man die in het verleden het bijltje er bij neer heeft gegooid in een andere relatie (met kind)? Het komt op mij een beetje over alsof je uit een lange periode van gefixeerd (?) zijn op zwangerschappen opeens wakker wordt en je nu pas probeert te realiseren wat 4 kinderen voor jou (met jouw man) voor jou inhoudt.
zondag 28 juni 2020 08:28
Heb je je al gerealiseerd dat het begin ivan de overgang bij jou kan samenvallen met de puberteit? Bij mij begon de overgang met een jaar of 45, het heeft een poosje geduurd voordat ik erachter kwam waar mijn slechte humeur en kwaaltjes vandaan kwamen.
Mijn kinderen waren toen ook nog niet door de puberteit heen. Dus dat botste wel. Gelukkig hadden ze hun vader van in de 50 nog.
Mijn kinderen waren toen ook nog niet door de puberteit heen. Dus dat botste wel. Gelukkig hadden ze hun vader van in de 50 nog.
zondag 28 juni 2020 08:36
Volgens mij is dit nu bij mij aan het gebeurenaviv_13 schreef: ↑28-06-2020 08:28Heb je je al gerealiseerd dat het begin ivan de overgang bij jou kan samenvallen met de puberteit? Bij mij begon de overgang met een jaar of 45, het heeft een poosje geduurd voordat ik erachter kwam waar mijn slechte humeur en kwaaltjes vandaan kwamen.
Mijn kinderen waren toen ook nog niet door de puberteit heen. Dus dat botste wel. Gelukkig hadden ze hun vader van in de 50 nog.
zondag 28 juni 2020 08:45
Ik snap je zorgen wel maar daar kun je nu niks meer mee. Jullie hebben bewust gekozen 4 kinderen te krijgen die kun je nu niet meer weg doen. Misschien achteraf zijn 4 er wel wat veel in deze situatie maar daar kun je nu niks meer aan veranderen.
Ik vind het wel bijzonder dat hij ergens nog een kind heeft rondlopen en hier geen contact mee heeft. Buitenland of niet, het contact met je kind niet behouden vind ik wel een dingetje.
Je kan is overigens geen laatbloeier. Hij is op normale leeftijd getrouwd en heeft een kind gekregen. Hij is aan zijn 2e leg begonnen.
Ik vind het wel bijzonder dat hij ergens nog een kind heeft rondlopen en hier geen contact mee heeft. Buitenland of niet, het contact met je kind niet behouden vind ik wel een dingetje.
Je kan is overigens geen laatbloeier. Hij is op normale leeftijd getrouwd en heeft een kind gekregen. Hij is aan zijn 2e leg begonnen.
zondag 28 juni 2020 08:45
Onze ouders hadden een ander leven. Mijn schoonvader zat na zijn VUT vooral nog in z’n stoel. Maar die had vanaf z’n 15de gewerkt. En z’n hele leven stevig gerookt en gedronken, dat kost ook energie. Onze levens zijn anders.Dorienne1234 schreef: ↑27-06-2020 14:20Oa waarom ik dit denk is omdat ike herinner dat ik mijn eigen vader op 60 jarige leeftijd niet nog met 4 kinderen zag zeulen.
Die was er klaar mee, ging reizen, trok op met vrienden die niet meer gebonden waren aan kinderen in huis.
Of je zoekt een paar andere vrienden erbij. Ik ken er namelijk zat van je mans leeftijd met pubers thuis. Ik hoor ze heel betrokken over hun kinderen praten, helemaal niet alsof ze wat anders willen doen. Na 25 jaar voor kinderen zorgen is het ongeveer klaar, lijkt mij. Maar als je later begint, duurt het vast langer voor je het zat bent.
zondag 28 juni 2020 08:47
O verrek ja. Wat dat betreft kan ik je helaas niet geruststellen, die overgang valt niet mee.
zondag 28 juni 2020 08:57
Laatbloeier? Hij heeft al een gezin gehad en is toen vreemdgegaan. Zijn ex zal niet voor niks geen contact meer willen. En jij noemt hem een laatbloeier?
Zoals je er aan komt, zo kom je er ook weer vanaf. Vroeg of laat ga je erachter komen dat hij wel degelijk tot bloei is gekomen, maar op een totaal ander gebied dan jij dat graag ziet.
Ik wens je veel sterkte met deze man en je 4 kinderen waarvoor ik hoop dat hij wel een vader zal zijn.
Zoals je er aan komt, zo kom je er ook weer vanaf. Vroeg of laat ga je erachter komen dat hij wel degelijk tot bloei is gekomen, maar op een totaal ander gebied dan jij dat graag ziet.
Ik wens je veel sterkte met deze man en je 4 kinderen waarvoor ik hoop dat hij wel een vader zal zijn.
zondag 28 juni 2020 09:42
Ik geloof dat die vier kinderen onder de 10 inmiddels een feit zijn.
Ik geloof dat er twee volwassen bij waren toen zij kozen voor deze vier kinderen.
Ik geloof ook dat de leeftijden van deze volwassenen bekend waren bij alle betrokken partijen en dat elk van hen over voldoende rekenvaardigheden beschikten om te snappen welke leeftijd ze zouden hebben als het nageslacht gaat puberen.
Dus daarover zeiken of wakker liggen voegt helemaal geen kanarie toe.
Persoonlijk denk ik niet dat de leeftijd van 50 of 60 het probleem is met pubers. Ik geloof dat het de duur van het ouderschap is en de biologische drang van ouder en kind om los te komen van elkaar.
Het lijkt me overigens bloedirritant als mijn partner mij op obsessieve wijze probeert aan te praten dat ik over tien jaar niet kan dealen met mijn kinderen omdat andere ouders ze dan zien uitvliegen.
Ik geloof dat er twee volwassen bij waren toen zij kozen voor deze vier kinderen.
Ik geloof ook dat de leeftijden van deze volwassenen bekend waren bij alle betrokken partijen en dat elk van hen over voldoende rekenvaardigheden beschikten om te snappen welke leeftijd ze zouden hebben als het nageslacht gaat puberen.
Dus daarover zeiken of wakker liggen voegt helemaal geen kanarie toe.
Persoonlijk denk ik niet dat de leeftijd van 50 of 60 het probleem is met pubers. Ik geloof dat het de duur van het ouderschap is en de biologische drang van ouder en kind om los te komen van elkaar.
Het lijkt me overigens bloedirritant als mijn partner mij op obsessieve wijze probeert aan te praten dat ik over tien jaar niet kan dealen met mijn kinderen omdat andere ouders ze dan zien uitvliegen.
zondag 28 juni 2020 09:49
Hij is niet later begonnen, hij is al een jaar of 15 vader.xynix schreef: ↑28-06-2020 08:45Onze ouders hadden een ander leven. Mijn schoonvader zat na zijn VUT vooral nog in z’n stoel. Maar die had vanaf z’n 15de gewerkt. En z’n hele leven stevig gerookt en gedronken, dat kost ook energie. Onze levens zijn anders.
Of je zoekt een paar andere vrienden erbij. Ik ken er namelijk zat van je mans leeftijd met pubers thuis. Ik hoor ze heel betrokken over hun kinderen praten, helemaal niet alsof ze wat anders willen doen. Na 25 jaar voor kinderen zorgen is het ongeveer klaar, lijkt mij. Maar als je later begint, duurt het vast langer voor je het zat bent.
zondag 28 juni 2020 10:11
zondag 28 juni 2020 10:13
Ik verplaats mij in jou.
Kind 1 en nog een, nog een en dan vooruit nog een baby. En vervolgens daarna je afvragen of de man geschikt is? Geef de man de credits die hij verdient zeg. Als je zo en op deze manier over mij zou denken zou ik mij serieus afvragen waarmee ik getrouwd/samen zou zijn.
Kind 1 en nog een, nog een en dan vooruit nog een baby. En vervolgens daarna je afvragen of de man geschikt is? Geef de man de credits die hij verdient zeg. Als je zo en op deze manier over mij zou denken zou ik mij serieus afvragen waarmee ik getrouwd/samen zou zijn.
enn wijzigde dit bericht op 28-06-2020 10:14
23.43% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 28 juni 2020 10:14
Mag toch hopen dat ze elkaar goed genoeg kennen om vier kinderen samen te krijgen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 28 juni 2020 10:16
die zorgen zijn niet onnodig. Als zij in de bloei van haar leven is tussen de 35 en 55 is het leven van die man voorbij
zondag 28 juni 2020 10:17
Heel eerlijk, dit is de reden waarom ik hier nooit voor zou kiezen. 4 kinderen ook nog wel! Tjonge.
Nou, je hebt ze endan zorg je er maar voor. Je kunt ze niet weg doen he.
Voordeel: misschien kan je man over 10 jaar met de vut en kan dan de pubers heen en weer brengen en in het gareel houden.
Het is natuurlijk jullie eigen keuze geweest. De mijne zou het nooit zijn.
Nou, je hebt ze endan zorg je er maar voor. Je kunt ze niet weg doen he.
Voordeel: misschien kan je man over 10 jaar met de vut en kan dan de pubers heen en weer brengen en in het gareel houden.
Het is natuurlijk jullie eigen keuze geweest. De mijne zou het nooit zijn.
de wereld wacht om ontdekt te worden
zondag 28 juni 2020 10:58
Wat vervelende voor je, die klagende vriendinnen.
Waarom blijven ze eigenlijk bij hun ingekakte, ambitieloze en krakkemikkige mannen?
zondag 28 juni 2020 11:08
Maar eentje die niet de zorg heeft.
