Mensen boven de 35 die nog nooit een relatie hebben gehad??

16-01-2020 20:57 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Please zeg ff hallo als je dit ook bent, dan voel ik me minder alleen.

Er zijn veel topics over single zijn, I know, maar wil graag weten of er mensen zijn, die hier online zijn, boven de 35 en single. Zo ja, uit eigen keus? Of zo ontstaan?

Op zich vind ik het alleen zijn niet heel erg. Ik bedoel, ik vermaak me prima. Maar de schaamte die het met zich mee brengt. Ik voel me altijd een minder persoon dan mensen die wel relaties hebben gehad. Mensen om me heen die relaties krijgen en zelfs kinderen. Mensen die aan je vragen van: "hoezo heb jij nog steeds geen partner?"

Ondanks dat ik best wel een introvert persoon ben, ben ik best outgoing. Houdt van feesten en festivals, en heb in mijn leven aardig wat gedate. Het is er gewoon niet van gekomen..

Lang verhaal kort, ik ben dus single, 36 en ik vind mijzelf soms raar. Andere mensen die dat ook voelen? En hoe deal jij met schaamte?
lakrisal1982 wijzigde dit bericht op 16-01-2020 20:59
Reden: Verkeerde zinsopbouw
1.07% gewijzigd
word/werd je wel benaderd door mannen en versierd?
Alle reacties Link kopieren
TO is een man denk ik. Maar k weet niet zeker of hij ook op mannen valt.
Alle reacties Link kopieren
TO; heb je ook geen kortstondige relaties gehad?
Alle reacties Link kopieren
Schamen, echt, waarvoor dan? Ik ben ook ‘raar’ maar ik heb al mijn leven lang ‘rare’ partners gevonden. Ik ga me niet schamen dat ik sinds mijn puberteit niet zonder relatie ben geweest. Dat zou toch net zo vreemd zijn?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou me ook écht niet schamen...
Alle reacties Link kopieren
Één van mijn partners was 35 toen ik hem ontmoette. Ik was zijn eerste vriendin, hij had daarvoor niet gedate, gezoend, was met niemand naar bed geweest. Na mij had hij nog meerdere relaties en nu is hij getrouwd, koophuis, labrador de hele mikmak.
madamecannibale wijzigde dit bericht op 16-01-2020 21:30
4.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft je niet te schamen!
Alle reacties Link kopieren
Ja ik ben een man. Langste "relatie" was een half jaar. Al voelde dat niet echt als een volwaardige relatie. Heb wel een aantal van dit soort korte relatietjes gehad. En heel wat gedate. Heel wat one-night stands. Maar echt een echte relatie. Nee.

En ja daar schaam ik me soms wel voor ja. Gedachtes dat buren je altijd alleen zien. Of familie, vrienden, collega's..
Alle reacties Link kopieren
Daar hebben buren of collega's in principe niets mee te maken. Met vrienden kun je er als het goed is gewoon over praten. Maar het is mij wel bekend (van gelezen) om schaamte voor die situatie te voelen.
Lakrisal1982 schreef:
16-01-2020 21:19
Ja ik ben een man. Langste "relatie" was een half jaar. Al voelde dat niet echt als een volwaardige relatie. Heb wel een aantal van dit soort korte relatietjes gehad. En heel wat gedate. Heel wat one-night stands. Maar echt een echte relatie. Nee.

En ja daar schaam ik me soms wel voor ja. Gedachtes dat buren je altijd alleen zien. Of familie, vrienden, collega's..
Waar loopt het op spaak dan??
Ik heb ooit toen ik begin twintig was een relatie gehad, duurde niet superlang, en was ook niet heel serieus (ik heb nooit samengewoond bijvoorbeeld) en daarna nooit meer.
Ik ben nu in de veertig, dus ik ben al het grootste deel van mijn volwassen leven vrijgezel .
Daar schaam ik mij helemaal niet voor, snap eigenlijk ook niet waarom dat zou moeten, en mijn famillie zou waarschijnlijk heel verbaasd zijn als ik nu nog met iemand zou aankomen :proud:
Nou vind ik het ook helemaal niet erg om alleen te zijn, niet dat ik er nooit van gedroomd heb om ooit nog eens "de ware" tegen te komen, maar dat is nooit gebeurt, en ik ben er ook nooit heel erg hard naar op zoek geweest.

Ik kan mij best voorstellen dat het naar is om geen relatie te hebben als je dat wel zou willen, maar dat hoeft verder niet te betekenen dat er iets mis met je is.
anoniem_381705 wijzigde dit bericht op 16-01-2020 22:19
0.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 36 en ik heb ook nooit een heel serieuze relatie gehad. Ik heb bijvoorbeeld ook nog nooit samengewoond. Mijn langste relatie duurde iets meer dan een jaar, ik heb nog een relatie gehad van ruim een half jaar en verder eigenlijk alleen maar kortstondige vriendjes/ scharrels/ dates etc. etc. Een beetje zoals DingesEnzo denk ik. Ik schaam me er ook niet voor, het is gewoon zo gelopen. Ik ben ook niet heel hard op zoek geweest. Natuurlijk heb ik weleens gedroomd van 'de ware' en dat doe ik nog wel eens, maar anderzijds heb ik een ontzettend leuk leven. Daar mag best iemand in, daar niet van, maar wel iemand die ook daadwerkelijk goed past :).
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
Alle reacties Link kopieren
En via jouw geloof? Gezien je het dieet van een of andere profeet wilt volgen...

Neem aan dat er via de kerk / moskee oid vast wel iemand te vinden is?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je gevoel wel. Ik ben op dit moment niet single, maar heb mijn huidige vriend en eerste serieuze partner ontmoet toen ik 35 was. Verstandelijk wist ik wel dat er niks 'mis' met mij was, maar de wereld is toch best wel ingericht op het uitgangspunt dat je als volwassene een partner hebt (of hooguit dat je 'in between relationships' bent). Naarmate iedereen om je heen een partner krijgt kan het wel vreemd gaan voelen om alsmaar 'alleen' te blijven.

Overigens kan ik best goed alleen zijn en lijkt een slechte relatie mij 100 keer erger dan geen relatie hebben. Helaas heb ik wel herhaaldelijk meegemaakt dat de persoon die ik op dat moment leuk vond om de een of andere (uiteenlopende) redenen niet beschikbaar was, of dat mijn gevoelens niet wederzijds waren. Dat werd wel wat verdrietig op den duur. Toch wilde ik er alleen maar voor gaan als de klik er was, en toen ik een eindje in de 30 was had ik me er ook zo'n beetje bij neergelegd dat het er voor mij waarschijnlijk niet in zat. En toen kwam ik iemand tegen waar ik nu al ruim 5 jaar heel blij mee ben. Ik was best verbaasd dat het er dan toch nog van kwam, en ik heb daar dus ook van geleerd dat je nooit weet hoe de dingen gaan lopen. En ook dat niet alle levens hetzelfde zijn en dat iedereen zijn/haar eigen weg moet vinden. Ongeacht hoe een ander daar tegenaan kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties allemaal.

Nee ik ben niet gelovig. Dus ik ga ook niet naar een kerk. Het gaat me puur om het gevoel te schamen dat de maatschappij van me verwacht een relatie te hebben. Althans, dat gevoel krijg ik soms. En dat betekent dat ik dan gevoelens heb dat ik niet deug, anders ben en minder dan anderen.

Soms leg ik mij er bij neer, maar kan me in bittere tijden wel echt somber voelen wat dat betreft.

Wel echt fijn om te lezen dat mensen zicht hier dus blijkbaar niet schamen. Ik heb soms het gevoel dat ik maar wat aan het aanklooien ben.

Misschien moet ik me er maar gewoon bij neerleggen en komt het wel als het komt. Zoiets valt ook niet te forceren.
Lakrisal1982 schreef:
16-01-2020 21:19
Ja ik ben een man. Langste "relatie" was een half jaar. Al voelde dat niet echt als een volwaardige relatie. Heb wel een aantal van dit soort korte relatietjes gehad. En heel wat gedate. Heel wat one-night stands. Maar echt een echte relatie. Nee.

En ja daar schaam ik me soms wel voor ja. Gedachtes dat buren je altijd alleen zien. Of familie, vrienden, collega's..
Waarom voelt een half jaar voor jou niet als een volwaardige relatie? Omdat je je niet samen in de samenwoonschulden hebt gestoken?

Ik heb ook niet veel meer dan dat gehad, maar ben er ook gaandeweg achter gekomen dat ik beter gedij in mijn eentje. Dat relatiegedoe is maatschappelijk geindoctrineerd. Niet voor iedereen is dat de beste keuze.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben iets te jong voor dit topic, word komende zomer 35. Maar ook nog nooit een serieuze relatie gehad. Kan goed alleen zijn, ben best een einzelgänger. Maar wel tegen leeftijdsgenoten opkijken dat zij vaak al minstens 10 jaar een relatie hebben of na een breuk snel weer een ander hebben. Dat ik nog altijd single ben komt door verschillende factoren. Ik maak niet makkelijk contact en ben best gereserveerd. Heb een vorm van Autisme en moeite met non-verbale communicatie. Flirten kan ik niet. Vroeger ben ik veel gepest geweest zowel om uiterlijk als karakter waardoor ik erg onzeker ben over van alles. Door het pesten vertrouw ik mensen ook niet gauw meer. En ik ben nooit echt verliefd geweest. Wel een paar keer een kalverliefde gehad en een FWB, maar het werd nooit wat. Logisch, het gevoel ontbrak. Maar ik wilde ook weten hoe het was om een vriendje te hebben. Dus ik ging maar in op hun versieringpogingen. Nu wil ik alleen nog iets met iemand waar ik écht iets voor voel. Dat gevoel is me nog nooit overkomen. Vind het belangrijk om veel raakpunten te hebben. Anders kan ik er weinig mee. Ik ben niet actief op zoek. Deels door mijn onzekerheid, maar ook omdat ik te graag mijn eigen ding doe. Stel dát ik ooit iemand vind, dan wil ik toch hooguit latten.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat lijkt me inderdaad heel lastig. Mooi dat je zo open bent(en alle anderen ook btw).

Een vorm van autisme hebben en niet kunnen flirten lijkt me in dit soort situaties wel vrij lastig inderdaad. Helemaal als vrouw zijnde wil je toch wel soort van veroverd worden door een man. En misschien is het ook een ding van onze generatie. Mensen blijven sneller alleen.

Als je niet echt op zoek bent dan heb je denk ik dit soort gevoelens ook niet. Ik daarentegen ben dat wel. Dus dan ben ik er elke dag mee bezig...
Ik begrijp je heel goed en je topic raakt me. Ik word dit jaar 35 en ik ben al 7 jaar vrijgezel. Al jaren was ik op zoek naar een leuk vriendje (ben zelf ook een man) maar het lukt maar niet en mensen om me heen begrijpen het niet... want je bent zo leuk, zo lief, ziet er leuk uit.. blablabla. Heb alleen maar liefdesverdriet gehad de laatste jaren en ik had het gevoel dat ik er te veel mee bezig was. Kostte mij zoveel energie en moeite en daar ben ik nu mee gekapt. Ff een hele periode geen dates meer en alle datingapps verwijderd. Ik voel me nu best oke; focussen op mezelf en tenminste geen mannengezeik.

Ik mis het wel hoor en ik voel(de) mij ook erg incompleet zonder partner. Soms voel ik me nog eenzaam maar aan de andere kant sport ik nu 3x per week en men denkt vaak nog dat ik begin 20 ben, heb een koopwoning in m’n eentje en zit lekker in mijn vel. Dus eigenlijk heb ik niks te missen.

Maar toch... soms vraag je jezelf af wat er mis is met jezelf.. maar ik ga ook niet iets beginnen met iemand alleen maar omdat ik een relatie wil. Ook al word je steeds ouder; je neem geen genoegen met een man waarbij je niet echt verliefd op ben. Anders houd je jezelf alleen maar voor de gek.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor je openhartigheid hartklop. Ja, dat klinkt we echt positief. Focus op jezelf. Doen wat je zelf wilt. Sporten. Nu ik dit lees ga ik dat ook maar eens oppakken. Dat zorgt toch wel voor een beter gevoel.

Nee inderdaad, zomaar iets beginnen met iemand om je leegte te vullen is niet goed. Dat wil ik inderdaad ook niet.

Het doet me in ieder geval wel goed te lezen dat ik niet alleen ben. Ik kan soms dat gevoel heel erg hebben. Voel me nu wat minder alleen wat dat betreft. :)
Alle reacties Link kopieren
Is niet raar hoor, ik ken iemand die is in de 50 en al haar hele leven vrijgezel. Ze wil best weleens een man voor een nacht, maar ze zegt zelf in de ochtend moet hij gewoon weer weg.
Zij is gewoon gelukkig zo al had ze wel kinderen gewild, maar niet als alleenstaande. En een man wil ze dus ook niet.
Ze trekt nu veel op met kinderen en kleinkinderen van anderen.
Er zijn zelfs mensen achterin de 20 die nog maagd zijn. Omdat ze gewoon geen sex willen zonder relatie. En veel van die mensen komen later toch nog iemand tegen waar ze dan een relatie mee beginnen. Als je een relatie wilt dan komt het echt wel goed. Maar alles op je eigen moment. Niet omdat een ander het anders misschien raar vindt want dat is helemaal niet belangrijk. Als je zelf maar gelukkig bent
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is tot zijn 32e vrijgezel geweest, verder dan een paar maanden daten was het nooit gekomen. Nu zijn we 10 jaar, een huwelijk en 2 kinderen verder.

Het hoeft soms maar 1 keer raak te zijn, he?
Alle reacties Link kopieren
CHL schreef:
17-01-2020 10:11

Het hoeft soms maar 1 keer raak te zijn, he?
:love: Dát. Zelfde verhaal hier, aan beide 'kanten'.
Er zijn veel meer 'ware liefdes' dan één, het enige is dat je het geluk moet hebben er één van tegen te komen in je leven.
En dat wens ik iedereen van harte toe!
Alle reacties Link kopieren
Er zijn veel verschillende manieren waarop de klik tussen mensen ontstaat. Voor veel mensen bestaat een goede match uit een mix van uiterlijke kenmerken (soms een 'type'), gezelschap en een seksuele klik. Zelf lijk ik vooral te vallen op een soort verwantschap in denken en voelen, dingen waar je iemand echt wel wat beter voor moet kennen om te ontdekken of dat aanwezig is.

Voor mij is daten en flirten om die reden de hel, omdat ik aandacht op basis van uiterlijk (bij sommige mannen is 'vrouw' het enige kenmerk dat ze nodig hebben voor een flirt) doorgaans niet prettig vind. Nou heb ik ook geen uiterlijk dat universeel aantrekkelijk wordt gevonden, maar ik houd bewust of onbewust veel soorten van toenadering af. Natuurlijk zou ik kunnen proberen om daar wat aan te veranderen, maar de kans dat ik via die weg een goede match zou vinden is nog steeds heel klein, en de kans op eindeloze dates met mensen waar het nooit wat mee wordt heel groot. Dat heb ik er niet voor over. Maar mijn manier is heel traag en dan is ook de interesse lang niet altijd wederzijds. Dus dat is frustrerend, maar als je bij voorbaat al compromissen moet sluiten om maar 'iemand' te vinden dan is de relatie voor mij al gedoemd te mislukken. Kortom, heb het goed met jezelf, je vrienden en familie en laat je verrassen door de rest.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven