Relaties
alle pijlers
Mijn leven is een puinhoop
maandag 23 april 2018 00:13
En ik weet even niet meer wat te doen...
Misschien is het even handig om te loepen, dan valt er een grote lap tekst te skippen.
Nog geen jaar geleden ben ik getrouwd en ik wil alweer scheiden. (Ja, een paar dagen geleden was er ook al zo'n topic maar daar was ik niet de TO)
Als ik heel eerlijk ben zijn we getrouwd om de verkeerde redenen. Wij zijn getrouwd om alles formeel goed geregeld te hebben voor ons toen nog ongeboren kind (nu ruim een half jaar oud).
Ik kan niet meer, ik ben op. Toen ik een relatie kreeg met mijn man gaf hij vrij snel aan dat hij schulden had. Deze schulden hebben we toen zo snel mogelijk afbetaald. Afgelopen week kwam hij er ineens mee dat hij in Nederland ook nog zo'n €20.000 schuld heeft en dat hij toen naar het buitenland vertrokken is om deze schulden te ontlopen.
We hebben in onze relatie veel heftige dingen meegemaakt en ik heb voor mijn gevoel nooit de kans gehad om dit te verwerken.
Afgelopen week is er bij mij iets geknapt. Hij heeft midden in de nacht op een muur staan slaan en tegen onze dochter staan schreeuwen omdat ze wakker werd van de honger (ze slaapt normaal goed door). De dag erna ben ik naar Nederland "gevlucht" om alles helder te krijgen voor mezelf en ik ben er nog steeds maar dat helder krijgen lukt nog niet echt. Nu is het de muur maar ik ben bang dat ik, of nog erger mijn dochter, de volgende is.
We hebben veel discussies over vanalles en nogwat maar voornamelijk over de verzorging van ons kind en het huishouden. Hij verwacht dat ik beide volledig op me neem omdat ik immers ruim een jaar zwangerschapsverlof heb.
En dit lukt me niet. Mijn gezondheid laat me vreselijk in de steek en als het ene voorbij is klopt het volgende aan.
Nu ben ik inmiddels opnieuw (volledig ongepland en veel te snel) weer zwanger. Vanwege meerdere factoren kan en wil ik het niet weg laten halen.
Als ik weg ga zou ik in eerste instantie weer bij mijn moeder moeten gaan wonen. Op zich is dit geen probleem, het huis is groot genoeg voor ons allemaal en zo zou ik ook weer een financiële buffer op kunnen bouwen. Op dit moment heb ik geen rooie cent.
Maar nu komt het gewetensbezwaar, mijn kind(eren). Zelf ben ik een kind van gescheiden ouders en de omgang met mijn vader was ronduit slecht. Ik heb dan ook al vanaf mijn 14e geen contact meer met hem.
Ik denk niet dat mijn man voor zijn kind(eren) zal vechten. Hij vindt zijn computer(games) belangrijker dan zijn gezin en als onze dochter huilt zet hij gewoon zijn headset op en legt haar in de box. Ik heb afgelopen week voor het eerst sinds haar geboorte even een paar uur écht voor mezelf gehad waarin ik even niet hoefde te zorgen. Als ik eens met een vriendin afspreek kan ik er van uitgaan dat ik binnen een uur gebeld wordt met de vraag of ik naar huis kan komen omdat hij dochter niet stil krijgt. Het lijkt gewoon alsof ze niet echt een band hebben.
Ik weet het niet meer, vechten of opgeven.
Misschien is het even handig om te loepen, dan valt er een grote lap tekst te skippen.
Nog geen jaar geleden ben ik getrouwd en ik wil alweer scheiden. (Ja, een paar dagen geleden was er ook al zo'n topic maar daar was ik niet de TO)
Als ik heel eerlijk ben zijn we getrouwd om de verkeerde redenen. Wij zijn getrouwd om alles formeel goed geregeld te hebben voor ons toen nog ongeboren kind (nu ruim een half jaar oud).
Ik kan niet meer, ik ben op. Toen ik een relatie kreeg met mijn man gaf hij vrij snel aan dat hij schulden had. Deze schulden hebben we toen zo snel mogelijk afbetaald. Afgelopen week kwam hij er ineens mee dat hij in Nederland ook nog zo'n €20.000 schuld heeft en dat hij toen naar het buitenland vertrokken is om deze schulden te ontlopen.
We hebben in onze relatie veel heftige dingen meegemaakt en ik heb voor mijn gevoel nooit de kans gehad om dit te verwerken.
Afgelopen week is er bij mij iets geknapt. Hij heeft midden in de nacht op een muur staan slaan en tegen onze dochter staan schreeuwen omdat ze wakker werd van de honger (ze slaapt normaal goed door). De dag erna ben ik naar Nederland "gevlucht" om alles helder te krijgen voor mezelf en ik ben er nog steeds maar dat helder krijgen lukt nog niet echt. Nu is het de muur maar ik ben bang dat ik, of nog erger mijn dochter, de volgende is.
We hebben veel discussies over vanalles en nogwat maar voornamelijk over de verzorging van ons kind en het huishouden. Hij verwacht dat ik beide volledig op me neem omdat ik immers ruim een jaar zwangerschapsverlof heb.
En dit lukt me niet. Mijn gezondheid laat me vreselijk in de steek en als het ene voorbij is klopt het volgende aan.
Nu ben ik inmiddels opnieuw (volledig ongepland en veel te snel) weer zwanger. Vanwege meerdere factoren kan en wil ik het niet weg laten halen.
Als ik weg ga zou ik in eerste instantie weer bij mijn moeder moeten gaan wonen. Op zich is dit geen probleem, het huis is groot genoeg voor ons allemaal en zo zou ik ook weer een financiële buffer op kunnen bouwen. Op dit moment heb ik geen rooie cent.
Maar nu komt het gewetensbezwaar, mijn kind(eren). Zelf ben ik een kind van gescheiden ouders en de omgang met mijn vader was ronduit slecht. Ik heb dan ook al vanaf mijn 14e geen contact meer met hem.
Ik denk niet dat mijn man voor zijn kind(eren) zal vechten. Hij vindt zijn computer(games) belangrijker dan zijn gezin en als onze dochter huilt zet hij gewoon zijn headset op en legt haar in de box. Ik heb afgelopen week voor het eerst sinds haar geboorte even een paar uur écht voor mezelf gehad waarin ik even niet hoefde te zorgen. Als ik eens met een vriendin afspreek kan ik er van uitgaan dat ik binnen een uur gebeld wordt met de vraag of ik naar huis kan komen omdat hij dochter niet stil krijgt. Het lijkt gewoon alsof ze niet echt een band hebben.
Ik weet het niet meer, vechten of opgeven.
meyana wijzigde dit bericht op 23-04-2018 01:03
Reden: Onnodige hoofdletters
Reden: Onnodige hoofdletters
0.03% gewijzigd
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:19
Zonder kinderen had ik gezegd snel wegwezen, maar omdat jullie kleine kinderen hebben vind ik dat je er alles aan gedaan moet hebben om te redden wat er te redden valt.
Vind jou partner ook dat de relatie slecht gaat of is het allemaal prima zo voor hem? Hebben jullie al relatie therapie overwogen? En hoe zie je het voor je met bezoekrecht als jij terug verhuisd naar Nederland met de kinderen, mag dat wel gezien ze in een ander land geboren zijn?
Vind jou partner ook dat de relatie slecht gaat of is het allemaal prima zo voor hem? Hebben jullie al relatie therapie overwogen? En hoe zie je het voor je met bezoekrecht als jij terug verhuisd naar Nederland met de kinderen, mag dat wel gezien ze in een ander land geboren zijn?
maandag 23 april 2018 00:21
Die man is nauwelijks "vader" te noemen maar eerder een zak hooi die toevallig 2 keer zijn sperma heeft geleverd.
En je opgezadeld heeft met een stapel miserie.
Het kan alleen wel een probleem zijn als je én wil scheiden én de kinderen wil meenemen als ie lastig gaat doen.
Ondanks dat hij nauwelijks iets doet, kan hij het je nog behoorlijk lastig maken.
En je opgezadeld heeft met een stapel miserie.
Het kan alleen wel een probleem zijn als je én wil scheiden én de kinderen wil meenemen als ie lastig gaat doen.
Ondanks dat hij nauwelijks iets doet, kan hij het je nog behoorlijk lastig maken.
maandag 23 april 2018 00:23
Net geloept, zie het somber in 
En je hebt een paar dagen geleden een andere forumster geweldig advies gegeven, dus diep van binnen weet je ook het antwoord op je eigen vraag:
“Als relatietherapie niet helpt, hij niet wil veranderen, hij fysiek geworden is en er geen begrip voor je is binnen je huwelijk, waarom blijf je dan nog bij hem?
Je verdient beter dan dit!”
En je hebt een paar dagen geleden een andere forumster geweldig advies gegeven, dus diep van binnen weet je ook het antwoord op je eigen vraag:
“Als relatietherapie niet helpt, hij niet wil veranderen, hij fysiek geworden is en er geen begrip voor je is binnen je huwelijk, waarom blijf je dan nog bij hem?
Je verdient beter dan dit!”
maandag 23 april 2018 00:28
Wij zijn (gelukkig) in Nederland en dus volgens het Nederlands recht getrouwd.
Mijn man vindt dat het allemaal aan mij ligt en wat hem betreft hoeft er niets te veranderen. We hebben een aantal sessies relatietherapie gehad maar aangezien er voor hem niets hoeft te veranderen was dit zonde van het geld.
Ik wil zo graag een fijn leven voor m'n kinderen en voor mezelf.
Er wordt op dit moment zo'n manipulatieve druk op me uitgeoefend dat ik al een paar dagen alleen maar kan huilen en eigenlijk helemaal niet meer naar huis wil. Ik voel me zó rot en ondergewaardeerd.
Mijn man vindt dat het allemaal aan mij ligt en wat hem betreft hoeft er niets te veranderen. We hebben een aantal sessies relatietherapie gehad maar aangezien er voor hem niets hoeft te veranderen was dit zonde van het geld.
Ik wil zo graag een fijn leven voor m'n kinderen en voor mezelf.
Er wordt op dit moment zo'n manipulatieve druk op me uitgeoefend dat ik al een paar dagen alleen maar kan huilen en eigenlijk helemaal niet meer naar huis wil. Ik voel me zó rot en ondergewaardeerd.
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:31
Voor de buitenwereld zijn wij het perfecte gezinnetje en is hij een betrokken vader. In werkelijkheid geeft hij onze dochter nog geen10 minuten per dag onverdeelde aandacht. Toen ik dat advies gaf was het fysieke aspect bij ons nog niet aan de orde, dat was in de nacht erop. Gelukkig voor die andere TO zijn er geen kinderen in het spel.LiveLoveLaugh2 schreef: ↑23-04-2018 00:23Net geloept, zie het somber in
En je hebt een paar dagen geleden een andere forumster geweldig advies gegeven, dus diep van binnen weet je ook het antwoord op je eigen vraag:
“Als relatietherapie niet helpt, hij niet wil veranderen, hij fysiek geworden is en er geen begrip voor je is binnen je huwelijk, waarom blijf je dan nog bij hem?
Je verdient beter dan dit!”
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:34
Kies voor jezelf en daarmee dus voor je kinderen en ga bij hem weg.Meyana schreef: ↑23-04-2018 00:28Wij zijn (gelukkig) in Nederland en dus volgens het Nederlands recht getrouwd.
Mijn man vindt dat het allemaal aan mij ligt en wat hem betreft hoeft er niets te veranderen. We hebben een aantal sessies relatietherapie gehad maar aangezien er voor hem niets hoeft te veranderen was dit zonde van het geld.
Ik wil zo graag een fijn leven voor m'n kinderen en voor mezelf.
Er wordt op dit moment zo'n manipulatieve druk op me uitgeoefend dat ik al een paar dagen alleen maar kan huilen en eigenlijk helemaal niet meer naar huis wil. Ik voel me zó rot en ondergewaardeerd.
Nu zal het lastig zijn maar als je eenmaal die keuze hebt gemaakt zul je zien dat het je rust biedt. Deze rust zal je helpen met een goede moeder zijn. Je kinderen hebben niks aan zo'n waardeloze vader, je kunt beter een afwezige vader hebben dan eentje die zijn pc belangrijker vindt, mama het grote probleem vindt, tegen zijn dochter schreeuwt of haar negeert en al geweld heeft gebruikt. Want ja, nu de muur...straks jouw gezicht of die van dochter.
Maar dit wist je natuurlijk zelf al. Sterkte met de juiste stappen zetten.
kia wijzigde dit bericht op 23-04-2018 00:36
0.77% gewijzigd
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
maandag 23 april 2018 00:35
Deze situatie zal dus nooit veranderen anders dan dat je dadelijk 2 kinderen hebt om voor te zorgen (plus een 3e; namelijk je “man”). Er is al zoveel voorgevallen met je schoonouders, de eerste zwangerschap, eerdere schulden en nu dan nog zijn gedrag en houding plus restant schulden. Hier gaat geen therapie meer tegenop kunnen.Meyana schreef: ↑23-04-2018 00:28Wij zijn (gelukkig) in Nederland en dus volgens het Nederlands recht getrouwd.
Mijn man vindt dat het allemaal aan mij ligt en wat hem betreft hoeft er niets te veranderen. We hebben een aantal sessies relatietherapie gehad maar aangezien er voor hem niets hoeft te veranderen was dit zonde van het geld.
Ik wil zo graag een fijn leven voor m'n kinderen en voor mezelf.
Er wordt op dit moment zo'n manipulatieve druk op me uitgeoefend dat ik al een paar dagen alleen maar kan huilen en eigenlijk helemaal niet meer naar huis wil. Ik voel me zó rot en ondergewaardeerd.
Je kan je nu beter richten op een gelukkige moeder worden voor jullie 2 kinderen, want deze situatie voort laten duren levert uiteindelijk alleen maar verliezers op.
Hoe het financieel zit met verhalen als jij weer terug zou verhuizen naar Nederland en scheiden weet ik niet, je bent nog voor 1-1-2018 getrouwd dus als je in gvg bent getrouwd zal je waarschijnlijk aansprakelijk zijn voor €10.000,- Dit zou ik wel vooraf even uitzoeken en in overweging nemen voordat je intrekt bij je moeder.
maandag 23 april 2018 00:36
+1-Kia-Ora- schreef: ↑23-04-2018 00:34Kies voor jezelf en daarmee dus voor je kinderen en ga bij hem weg.
Nu zal het lastig zijn maar als je eenmaal die keuze hebt gemaakt zul je zien dat het je rust biedt. Deze rust zal je helpen met een goede moeder zijn. Je kinderen hebben niks aan zo'n waardeloze vader, je kunt beter een afwezige vader hebben dan eentje die zijn pc belangrijker vindt, mama het grote probleem vindt, tegen zijn dochter schreeuwt of haar negeert en al geweld heeft gebruikt. Want ja, nu de muur...straks jouw gezicht.
Maar dit wist je natuurlijk zelf al. Sterkte met de juiste stappen zetten.
maandag 23 april 2018 00:36
Ik begrijp je, ik heb zelf ook geen echte vader gehad in mijn jeugd ( ook slechte relatie) en als ik een kind zou hebben zou ik het toch graag willen geven wat ik zelf gemist heb.
Maar hoe ik lees wat voor een type vader dat is lijkt me dat geen goede vader.
In dat geval zou ik gewoon voor jezelf en de kinderen kiezen.
Je lijkt me een sterke vrouw en veel vrouwen zijn vaak moeder en vader tegelijkertijd, dat kan jij ook zijn.
Maar hoe ik lees wat voor een type vader dat is lijkt me dat geen goede vader.
In dat geval zou ik gewoon voor jezelf en de kinderen kiezen.
Je lijkt me een sterke vrouw en veel vrouwen zijn vaak moeder en vader tegelijkertijd, dat kan jij ook zijn.
maandag 23 april 2018 00:38
De zorg voor mijn kind is het probleem niet, het probleem ligt daar dat ik geen steun krijg van de persoon die het zou moeten doen. Ik heb geen achterban in de vorm van familie in de buurt omdat ik ruim 600 kilometer verderop woon en dat is soms knap lastig... Ook hebben we nog geen recht op kinderopvang omdat ons kind nog geen jaar is.
Mijn gezondheid is inderdaad niet goed maar het is niet zo dat het mij belemmert in mijn dagelijkse routine. Als ik het dan toch alleen moet doen kan ik het misschien beter helemaal allen doen, dan ben ik in ieder geval niet gefrustreerd door het ontbreken van hulp door mijn partner.
En nee, weghalen is voor mij echt absoluut geen optie. Nooit.
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:43
Wat denk je zelf? Lees je bericht nog eens goed door, laat het even inwerken en kom dan met het antwoord wat je wist voordat je het topic opende. Om je op gang te helpen:
* getrouwd om de verkeerde redenen
* hij verzwijgt dingen
* hij is niet de beste vader, to say the least.
* jij bent afgebrand
* ..............
Sterkte en succes!
* getrouwd om de verkeerde redenen
* hij verzwijgt dingen
* hij is niet de beste vader, to say the least.
* jij bent afgebrand
* ..............
Sterkte en succes!
maandag 23 april 2018 00:43
Dat kan ze dus niet, dat schrijft zij zelf in haar openingspost en dan betreft het nu 1 kind, laat staan 2!ladyboy schreef: ↑23-04-2018 00:36Ik begrijp je, ik heb zelf ook geen echte vader gehad in mijn jeugd ( ook slechte relatie) en als ik een kind zou hebben zou ik het toch graag willen geven wat ik zelf gemist heb.
Maar hoe ik lees wat voor een type vader dat is lijkt me dat geen goede vader.
In dat geval zou ik gewoon voor jezelf en de kinderen kiezen.
Je lijkt me een sterke vrouw en veel vrouwen zijn vaak moeder en vader tegelijkertijd, dat kan jij ook zijn.
maandag 23 april 2018 00:45
Je hebt zeker gelijk maar ik kan het nog niet met mijn schuldgevoel verenigen. Iemand zei ooit: de slechtste ouder is nog altijd beter dan geen ouder. Of ik het daar mee eens ben weet ik niet maar het zet me wel aan het denken.VariousVirtues schreef: ↑23-04-2018 00:43Wat denk je zelf? Lees je bericht nog eens goed door, laat het even inwerken en kom dan met het antwoord wat je wist voordat je het topic opende. Om je op gang te helpen:
* getrouwd om de verkeerde redenen
* hij verzwijgt dingen
* hij is niet de beste vader, to say the least.
* jij bent afgebrand
* ..............
Sterkte en succes!
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:46
maandag 23 april 2018 00:49
Waar baseer je dat op? Op het stukje over mijn gezondheid en de verzorging? Ik krijg het prima voor elkaar, al is het momenteel met wat aanpassingen en pijnstillers. Gelukkig zijn veel van mijn klachten van voorbijgaande aard.
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 23 april 2018 00:49
Hier ben ik het niet mee eens. Ik hoor zeer regelmatig dat mensen liever een absente ouder hadden gehad dan de ouder die ze hebben gekregen. "Ouders" die sloegen, misbruikten, andere ouder mishandelen, scholden, negeerden, spullen stuk maakten, treiteren etc.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
maandag 23 april 2018 00:51
Uhm, duzzz... ik mag het hier niet schrijven maar je kunt het wel raden wat ik wil zeggen denk ik.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
maandag 23 april 2018 00:53
Eens.
Nowadays people know the price of everything and the value of nothing.
