Mijn vader heeft alvleesklierkanker

11-09-2021 16:49 113 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afgelopen donderdag hebben we het nieuws gehoord, uitgezaaide alvleesklierkanker en we moeten denken aan weken/maanden.

Een ogenschijnlijk fitte man van 70 die een tijdje moe was en we dachten ‘iets’ onder de leden, van een bezoek naar de huisarts direct door naar het ziekenhuis met een aantal dagen later deze uitslag.

Ik ben direct van vakantie terug gekeerd, deels kan ik het niet geloven en verder heel verdrietig.

Mensen ervaring met een ouder/geliefde waarbij het duidelijk is dat het snel gaat?

Op zoek naar waar we aan moeten denken, hoe we het zo waardevol mogelijk kunnen laten zijn. Ik heb zelf een kind van 1, en mijn zus twee van 3 en 5. Ook wat goede dingen voor hun zijn om over na te denken. Voorleesfilmpjes bijvoorbeeld.

Ik ben ontzettend in de war, 30 en ik voel me helemaal nog niet klaar om zonder mijn vader te moeten.
:hug: heel veel sterkte.

Ik weet hoe het voelt. Ben mijn vader op dezelfde manier verloren. Ondanks dat hij nog andere ziektes had was het een sportieve man.
Wij waren zoveel mogelijk bij mijn vader. Heel veel gepraat, muziek gedraaid en ook gehuild natuurlijk. Hij vond het heerlijk dat wij er waren en ook om zijn kleinkinderen (oudste was toen 8) te zien. Het was zwaar, intens, maar ook fijn om bewust afscheid te nemen.
Ik wens je heel veel sterkte en jammer dat ik het moet zeggen, maar pancreaskanker heeft meestal inderdaad geen goed vooruitzicht.

Hoe staat hij zelf tegenover deze mokerslag?

Heb je een partner bij wie je kan ventileren?
-
Alle reacties Link kopieren
Elfje* schreef:
11-09-2021 17:00
Wij waren zoveel mogelijk bij mijn vader. Heel veel gepraat, muziek gedraaid en ook gehuild natuurlijk. Hij vond het heerlijk dat wij er waren en ook om zijn kleinkinderen (oudste was toen 8) te zien. Het was zwaar, intens, maar ook fijn om bewust afscheid te nemen.
Jeetje heftig.. Hij heeft ook aangegeven vooral tijd ons door te brengen.

We hebben een extra bed besteld zodat wij (alledrie de kinderen) altijd kunnen slapen. Gelukkig is er ruimte.

Vind het heel ingewikkeld maar ben ergens blij dat we de kans krijgen om bewust inderdaad afscheid te nemen.
Alle reacties Link kopieren
mammezel schreef:
11-09-2021 17:00
Ik wens je heel veel sterkte en jammer dat ik het moet zeggen, maar pancreaskanker heeft meestal inderdaad geen goed vooruitzicht.

Hoe staat hij zelf tegenover deze mokerslag?

Heb je een partner bij wie je kan ventileren?
Hij is gelaten, verdrietig en moet deels ook nog landen. Gevraagd wat hij wil en dat is met het gezin zijn.

Ik heb gelukkig net een nieuwe partner, heftig aan het begin van een relatie maar dat kan hij goed aan.

Zelf ben in ongepland zwanger geworden 2 jaar geleden en heb hem oa toen gehouden omdat ik zo graag wilde dat mijn ouders dit mee konden maken. Voelt als zo ontzettend kloppend dat hij dit mee heeft kunnen maken en ik de gehele lockdown/coronatijd bij mijn ouders heb gewoond. Zo waardevol nu.
Alle reacties Link kopieren
Ten eerste; veel sterkte!
Wat een rollercoaster beland je dan ineens in…

Hier 2x ervaring met uitgezaaide alvleesklierkanker.
De ene: van diagnose tot overlijden 3 weken, de ander 8 weken.

De tijd die rest bij zo’n diagnose is heel kort over het algemeen.
Maar hoe je die tijd goed indeelt met elkaar en wat je belangrijk vindt dat is per persoon/gezin verschillend.
De enige tip die ik je wil geven: zijn er echt nog dingen die jullie willen (weekend weg/fotoshoot met zijn allen/enz)
Doe dat zo snel mogelijk.
Want naast dat de tijd kort is zal je vader ook snel achteruit gaan misschien…
Arequipa schreef:
11-09-2021 17:04
Jeetje heftig.. Hij heeft ook aangegeven vooral tijd ons door te brengen.

We hebben een extra bed besteld zodat wij (alledrie de kinderen) altijd kunnen slapen. Gelukkig is er ruimte.

Vind het heel ingewikkeld maar ben ergens blij dat we de kans krijgen om bewust inderdaad afscheid te nemen.
Het is ook ingewikkeld. Spreek alles uit wat je ooit tegen hem wilde zeggen. Ik heb nu ook niet het idee dat ik nog dingen had willen zeggen. Het was uiteindelijk goed zo.
Arequipa schreef:
11-09-2021 17:06

Zelf ben in ongepland zwanger geworden 2 jaar geleden en heb hem oa toen gehouden omdat ik zo graag wilde dat mijn ouders dit mee konden maken. Voelt als zo ontzettend kloppend dat hij dit mee heeft kunnen maken en ik de gehele lockdown/coronatijd bij mijn ouders heb gewoond. Zo waardevol nu.
Da's dus niet alleen voor je kind goed, maar - onwetend - heb je je vader al vele mooie momenten bezorgd door je kindje te houden. Daar ga je je ganse leven een goed gevoel bij hebben dat hij nog opa is mogen zijn.
:heart:
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte. Ook ervaring met deze rotziekte. Hier duurde het 2 jaar, maar dat is jammer genoeg heel uitzonderlijk. In een ontzettend vroeg stadium ontdekt, maar zelfs dat hielp niet.

En mss heel stom nu, maar zorg voor goede pijnstilling als het naar het einde toegaat. Bespreek dat op tijd met de zorgverleners.

Heel veel sterkte. :hug:
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
drominique schreef:
11-09-2021 17:06
Ten eerste; veel sterkte!
Wat een rollercoaster beland je dan ineens in…

Hier 2x ervaring met uitgezaaide alvleesklierkanker.
De ene: van diagnose tot overlijden 3 weken, de ander 8 weken.

De tijd die rest bij zo’n diagnose is heel kort over het algemeen.
Maar hoe je die tijd goed indeelt met elkaar en wat je belangrijk vindt dat is per persoon/gezin verschillend.
De enige tip die ik je wil geven: zijn er echt nog dingen die jullie willen (weekend weg/fotoshoot met zijn allen/enz)
Doe dat zo snel mogelijk.
Want naast dat de tijd kort is zal je vader ook snel achteruit gaan misschien…
Ja.. het enige wat ik nu kan bedenken is een lijst maken met vragen die ik nog wil stellen en dat misschien opnemen. En verder verhaaltjes voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend klote TO.

Even een snelle tip van mijn kant. Toen mijn moeder ziek werd heb ik veel veel foto’s genomen voor als ze er niet meer was. Wat ik achteraf mistte is film. Op filmpjes kan je nog een stem horen etc. Maak dus naast foto’s ook zeker filmpjes.
Alle reacties Link kopieren
Arequipa schreef:
11-09-2021 17:37
Ja.. het enige wat ik nu kan bedenken is een lijst maken met vragen die ik nog wil stellen en dat misschien opnemen. En verder verhaaltjes voor de kinderen.
Ooo, filmpjes maken! Stem, bewegingen enzo, heel belangrijk!

Edit: mosterd.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Ach TO, wat naar.
Ik ben hier zo bang voor bij mijn ouders, die rotziekte komt zo vaak voor. Heel veel sterkte gewenst.
Alle reacties Link kopieren
Allereerst een dikke :hug: voor jou en je vader. Wat ontzettend verdrietig....

Mijn vader is 3 maanden geleden geheel onverwacht overleden op 74-jarige leeftijd. Dat ik geen afscheid heb kunnen nemen, doet me nog steeds verdriet. Kwam er ook achter dat ik eigenlijk helemaal geen foto's heb waar we samen op staan :"-(

Mocht je vader nog fit genoeg zijn, zou ik zeker nog wat foto's en filmpjes maken. En is een invulboekje als "Pap, vertel eens", misschien iets?

Heel veel sterkte gewenst.
Alle reacties Link kopieren
Iemand noemde een fotoshoot en dat kan ik je echt aanraden. Wij hebben nu ontzettend mooie foto’s van onze vader.
Ik ben zelf met onbetaald verlof gegaan om mijn vader te verzorgen/ bij te staan en om mijn moeder te ontlasten. Dat is ook heel waardevol geweest.

Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor alle berichtjes, foto’s zijn er maar vooral denk ik van de kinderen en mijn vader. Pak nu wel mn telefoon er bij voor foto’s, ook al is het ellende. Filmpjes is ook een goede.

We zijn niet echt van de fotograven en de shoots, maar misschien is er wel een fijn iemand die bij een brunch of samenzijn op de achtergrond foto’s kan nemen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hem gewoon filmen tijdens een gesprek of dagdagelijkse bezigheden. Dat doe ik de laatste tijd ook af en toe bij mijn ouders.
Life is short. Eat dessert first.
TO, leeft je moeder en zijn je ouders nog samen? Geef haar ook steun en afleiding en vooral ruimte om ook aan haar eigen zorgen toe te komen. De partner wordt zo vaak vergeten, maar voor haar heeft dit de grootste impact. Ze zit er 24/7 in met je vader en moet dan straks ook alleen verder. Dat is heftig en best angstig als je lang samen bent.

En sterkte.
Arequipa schreef:
11-09-2021 17:37
Ja.. het enige wat ik nu kan bedenken is een lijst maken met vragen die ik nog wil stellen en dat misschien opnemen. En verder verhaaltjes voor de kinderen.
Ik heb een gesprekje tussen mijn ouders opgenomen. Mijn vader lag in het ziekenhuis en ik begon ze te filmen toen ze nog even liefdevol tegen elkaar praatten. Dat vond mijn moeder achteraf heel fijn.
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte en een dikke knuffel :hug:
Heb ook ervaring met deze ziekte en dat had ook een snel verloop. Koester je tijd samen en wat een fijne tip van het filmen voor de stem e.d. Dat is wel wat ik nu mis
Alle reacties Link kopieren
Arequipa schreef:
11-09-2021 17:37
Ja.. het enige wat ik nu kan bedenken is een lijst maken met vragen die ik nog wil stellen en dat misschien opnemen. En verder verhaaltjes voor de kinderen.

https://www.bruna.nl/boeken/pap-vertel- ... 8UQAvD_BwE

Misschien is zoiets wat voor jullie?

*Zie nu dat deze tip al gegeven was.

Veel sterkte, het is een nare variant van kanker waarbij het helaas inderdaad vaak erg snel gaat. Hopelijk hebben jullie nog veel mooie momenten samen! :hug:
rainydays wijzigde dit bericht op 11-09-2021 19:28
Reden: Mosterd
3.15% gewijzigd
Here am I in my little bubble
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettende naar om te horen!

Mijn moeder is eind vorig jaar na een kort ziekbed van 6 weken overleden, ze had een agressieve hersentumor. Een erg korte heftige periode.
Ik heb veel vrije uren opgenomen, kon bijna iedere dag wel naar haar toe. We hebben veel gepraat, gelachen maar ook veel gehuild samen. Ik ben dankbaar dat we veel konden praten, alles konden delen, maar nog altijd in shock dat het zo kort en heftig was. Amper tijd om te beseffen hoe heftig.

De man van mijn vriendin is na een klein jaar ziek zijn van alvleesklierkanker overleden, in het begin ging het nog en konden ze nog dingen doen maar helaas had hij de laatste periode veel pijn en sliep ook veel.

Ik zou proberen te genieten van bij elkaar zijn, boswandelingen maken, strandwandelingen, huur een bootje als het nog even mooi weer wordt. Maak foto’s, filmpjes en zeg wat je wil zeggen. Het gaat vaak niet om wat je doet, maar het bij elkaar zijn telt.
Fijn dat je vader jouw kind kent en je dit nog hebt kunnen ‘geven’, opa zijn.
Je zult eerst moeten ‘verwerken’ dat hij zo ziek is en kijk of je zelf ook iemand hebt met wie je fijn kunt praten. Kijk of je extra vrij kunt krijgen; zorgverlof bijvoorbeeld, als je meer bij hem wil zijn of voor hem wil zorgen.

Heel veel sterkte de komende periode, schrijf hier maar van je af als je wil.
Take care!
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder kreeg begin dit jaar de diagnose uitgezaaide longkanker en het zou paar weken tot enkele maanden zijn.

Ze is twee weken geleden overleden :-(

In de afgelopen periode hebben we zoveel mogelijk leuke dingen gedaan. Korte vakanties. Uitjes. Terrasjes. Dit soort dingen. Tot het niet meer ging. We hebben alles besproken wat er te bespelen viel en alles gezegd wat we wilden zeggen. Na nog geen week in het hospice is ze helaas overleden. We kijken terug op een bijzondere periode met vooral veel mooie momenten en minder nare momenten. Alleen laatste paar dagen waren niet fijn.

Dus geniet van hem zolang het kan. Doe leuke dingen. Maak herinneringen en maak goede afspraken over het einde ..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven