Militair als partner?

30-11-2006 19:23 1944 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.

Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Hoi Ollekebolleke,



Mijn partner werkt ook voor defensie. Hij zit op dit moment in Afghanistan. Dat houd in dat ik met de feestdagen alleen ben, en nog veel langer dan dat. Al die tijd mag ik me afvragen hoe het met hem is, en of het allemaal wel goed gaat daar. Ikzelf word er knettergek van. Weet dus waar je aan begint. Je moet een hele stabiele relatie hebben om een uitzending te overleven en je moet heel flexibel zijn richting defensie. Die willen namelijk nog wel eens hun plannen op het laatste moment veranderen zodat jij je daar weer bij aan kunt passen. Komende jaren zullen er alleen maar meer missies en uitzendingen richting gevaarlijk gebied gaan, en je zult je kerel vaak moeten missen. Sta jij sterk in je schoenen en heb je dat over voor "de droom van jouw vriend" dan wens ik hem veel succes met zijn nieuwe baan, en jou veel sterkte op moeilijke momenten, wanneer je hem nodig hebt en hij er niet is......



Maar dat is hoe ik erover denk. Er zijn genoeg dames die er heel goed mee om kunnen gaan dat hun man bij defensie werkt. Misschien leuk als die ook een stukje willen schrijven.......
Alle reacties Link kopieren
mijn ex zit bij defensie.pffffffff..dat is echt wat geweest.

uitzendingen (bosnie,kosovo)

oefeningen (noorwegen,duitsland)

en een hoop andere dingen.

opzich vind ik het helemaal geen probleem door de weeks alleen te zijn (reistijd,en tijd dat hij thuis kon zijn was door de weeks veel te weinig)

maar de  uitzendingen vond ik creepy/

hij had ook posttraumatische stress opgelopen na kosovo.

als ie een geluid hoorde zat ie recht overeind in zijn bed,met zijn 'geweer in aanslag'...

dat vond ik wel moeilijk.



ik zou er nu niet meer voor kiezen met een militair te gaan..ik vind het maanden lang alleen zijn heel moeilijk.
Alle reacties Link kopieren


Er is hier eerder al een topic over geweest, ik heb hem ff voor je ge-upped!!



Hoop dat je er wat aan hebt!


Alle reacties Link kopieren
Hoi Ollekebolleke,

Heb idd gereageerd op de andere topic, is denk handiger om maar 1 topic te hebben voor de overzichtelijkheid! :)

Overigens heb ik al ruim vier jaar een relatie met een militair en natuurlijk zitten er nadelen aan zijn werk, maar het maakt hem heel gelukkig en dat is dan weer heel fijn voor onze relatie!! Hij is al eens op uitzending geweest en gaat in 2007 naar Afghanistan, maar ook daar komen we wel overheen!!

Ben benieuwd of je vriend door de selectie van de KMS komt! Is zwaar, dus zou mooi zijn voor hem!!

Groetjes Robine
Alle reacties Link kopieren
begin er liever niet aan 80% gaat toch kapot
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Bedankt voor jullie reacties! Ik ga nu snel het andere topic bekijken! Fijn om van anderen te horen hoe zij het ervaren! Bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dezelfde vraag als Ollekebolleke, sta aan het begin van een relatie met een beroepsmilitair (KMA) en heb ook geen flauw idee waar ik me instort... ik zou heel graag in contact komen met vrouwen die hier ervaring mee hebben. Ook wat betreft de manier van, hoe zeg je dat, doen van jouw man, ik merk dat een jarenlang militair leven van grote invloed is op alle dagelijkse dingen.

ik hoop op een reactie!
Alle reacties Link kopieren
Pruttel!! Hoe gaat het met je?

Heb je de kerstdagen een beetje overleefd zonder je vriend?

Alvast een gelukkig nieuwjaar en het vooruitzicht dat hij in 2007 weer thuiskomt!*;


Pruttel!! Hoe gaat het met je?

Heb je de kerstdagen een beetje overleefd zonder je vriend?

He Tienjuh! Komen we elkaar weer tegen he. Grappig hoor. Ik heb de kerstdagen wel overleefd, maar vond er echt niks aan. Je bent niet compleet he, en dan al die happymensen om je heen. Nee, was niet leuk. Vandaag is het oud en nieuw, zo mogelijk nog erger. Voor de rest gaat het redelijk, het is echt je tijd uitzitten he. En die tijd gaat zo verrekte langzaam in je eentje............

Alvast een gelukkig nieuwjaar en het vooruitzicht dat hij in 2007 weer thuiskomt!*;

Kijk, je hebt helemaal gelijk. 2007 word vvast beter, want dan kan ik tenminste uitkijken naar zijn thuiskomst! Jij ook alvast de allerbeste wensen he! xxx Pruttel
Alle reacties Link kopieren


Ik heb dezelfde vraag als Ollekebolleke, sta aan het begin van een relatie met een beroepsmilitair (KMA) en heb ook geen flauw idee waar ik me instort...



Hier nog iemand!



Sinds paar maanden date ik met een niet in het geheel onaantrekkelijke beroepsmilitair. Ik snap echt de ballen van dat wereldje.



Ik heb altijd geroepen; ik wil geen militair of zeeman..totdat je iemand tegenkomt. Deze man volgt een post-graduate en wordt binnenkort overgeplaatst naar een andere kazerne.



Dát hij uitgezonden gaat worden staat als een paal boven water. Nu is hij niet de enige militair die ik ken ( breda hé?!) dus is ben me druk aan het orrienteren in 'het wereldje'. Persoonlijk vind ik het idee dat hij geen kannonenvoer is in zijn voordeel. Aan de ene kant vind ik het allemaal reuze stoer ( hoe kinderachtig..*zucht*), aan de andere kant -waarschijnlijk in mijn onwetendheid- vind ik het hele ape-pakkie-gedoe erg knullig. Bovendien ben ik er nog steeds niet achter waarom deze man - na het voltooien van een universitaire opleiding- het leger is ingegaan. De structuur? De uitdaging?
Alle reacties Link kopieren
begin er liever niet aan 80% gaat toch kapot
Waar haal je deze wijheid vandaan?? Statistieken ofzo??
Alle reacties Link kopieren






.



Dát hij uitgezonden gaat worden staat als een paal boven water. Nu is hij niet de enige militair die ik ken ( breda hé?!) dus is ben me druk aan het orrienteren in 'het wereldje'. Persoonlijk vind ik het idee dat hij geen kannonenvoer is in zijn voordeel. Aan de ene kant vind ik het allemaal reuze stoer ( hoe kinderachtig..*zucht*), aan de andere kant -waarschijnlijk in mijn onwetendheid- vind ik het hele ape-pakkie-gedoe erg knullig. Bovendien ben ik er nog steeds niet achter waarom deze man - na het voltooien van een universitaire opleiding- het leger is ingegaan. De structuur? De uitdaging?





Ik heb geen relatie met een militair, maar heb wel als burger gewerkt voor Defensie. Dus misschien kan ik je vraag een beetje beantwoorden over waarom iemand met een WO-opleiding bij Defensie gaat werken. Wat ik zelf gemerkt heb is dat Defensie behoefte heeft aan mensen met een WO-opleiding (ze baalden heel erg dat ik wegging). Deze mensen krijgen veel mogelijkheden en je stroomt in een relatief hoge rang in (per Defensie-onderdeel verschillend). Je krijg veel mogelijkheden om opleidingen te volgen. Daarnaast zijn er natuurlijk andere voordelen; sporten onder werktijd, vrije toegant tot militaire zorgverlening (denk ziekenhuis, huisarts, tandarts). Het is wel een apart wereldje, vrij hierarchisch, waar de militairen weten wat ze aan elkaar hebben, want je kan de rang zien, verhouding militairen burgers is altijd wat lastiger. Daarnaast zit er denk ik ook een stukje uitdaging in, spanning. Ik moet er zelf niet aan denken om uitgezonden te worden, maar ik ken een vrouw die expres van burger naar militair is gegaan, omdat ze graag op uitzending wilde.



Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen, door te vertellen over mijn ervaring als burger bij Defensie.
Alle reacties Link kopieren
@ Magnolia: DANK JE WEL!!



Nu zit ik zelf in het advocatenwereldje..juristengrapjes zijn ook erg apart. Maar het militaren-wereldje is nog veel aparter. En idd die hirarchie.



Ik vind de man in kwestie zeker wel leuk genoeg om me daarin te verdiepen.

Niet alleen een lekker kontje..maar ook goed portie hersens in zijn hoofd!! hihi
Alle reacties Link kopieren


@ Magnolia: DANK JE WEL!!



Nu zit ik zelf in het advocatenwereldje..juristengrapjes zijn ook erg apart. Maar het militaren-wereldje is nog veel aparter. En idd die hirarchie.



Ik vind de man in kwestie zeker wel leuk genoeg om me daarin te verdiepen.

Niet alleen een lekker kontje..maar ook goed portie hersens in zijn hoofd!! hihi





Defensie is ook een aparte wereld en er zijn veel typische Defensie-grapjes. Erg moeilijk uit te leggen wat dat dan precies is. Het is een wereld waar je je mannetje/vrouwtje moet staan. Ik heb zelf tot 2x ttoe een relatie gehad met iemand bij de politie. Ook dat wereldje is heel erg anders. Ik ga nu van de ene mannenwereld naar de andere, maar ik verwacht dat het ook hier weer anders is.



Ik weet niet bij welk onderdeel je vriend zit, maar ik neem aan dat hij ook wel een redelijk hoge rang heeft. Defensie is wel een wereld van het ellebogen-werk, zeker als je hogerop wil als militair, als burger was dat gelukkig veel minder. Maar dat vond ik wel erg jammer aan die wereld.



probeer zoveel mogelijk te vragen aan je vriend, zodat je het wereldje meer begint te snappen. Het is een hele afwisselende baan, met veel dynamiek, maar ook de typische ambtenaren-houding, althans dat is wat ik merkte toen ik bij Defensie werkte.



Als je vragen hebt, dan hoor ik het wel :)
Alle reacties Link kopieren
Zelf geen relatie met een beroeps maar wel een vader die beroeps was (kolonel als eindrang). Hij is sinds april met de vut en kan eigenlijk nog geen afscheid nemen, het is ruim 40 jaar zijn leven geweest. Houd er rekening mee dat het leger een andere wereld is dan het burger leven. Ik merk dat aan mijn vader ook, maar weinig vrienden die burger zijn. Eigenlijk was het leger zijn leven. Klinkt trouwens erger dan het is.



Ik zal even in het kort uit leggen hoe het leven van de dochter van een beroeps eruit ziet.



Geboren in Duitsland en daar de eerste drie jaar van mijn leven gewoond, 2 jaar Drente, 2 jaar Alphen a/d Rijn, uitzending midden oosten (half jr damascus, half jaar Jeruzalem) en wij waren mee, daarna heb ik tot ik het huis uitging in 1 plaats gewoond, maar in die tijd is mijn vader nog 2x een half jaar op uitzending geweest, Libanon en Bosnie. Ik weet niet beter dus heb een goed leven gehad met mijn ouders en ik heb een super lieve papa. Met kerst hebben we het er nog over gehad. Mijn broer vertelde dat veel van zijn vrienden wel eens klagen dat hun vader nooit thuis was (zakenmensen). Dat gevoel hebben wij (ondans alle uitzendingen en oefeningen die vaak 2 tot 3 weken duren) nooit gehad, onze moeder was er altijd en voor ons gevoel onze vader ook (ook al was hij er niet).



Om heel eerlijk te zijn vindt ik het leven met mijn eigen burgerman een stuk saaier.
Alle reacties Link kopieren
Heb zelf geen militait als vriend, maar heb bijna vijf jaar als mililtair gewerkt. Helaas moest ik er door de bezuinigingen uit. Daardoor, zit ik nu na drie jaar eigenlijk nog steeds in een klein dalletje. Komt inderdaad doordat het militaire leven zo anders is als het burger leven. Er zijn mensen die voor je klaar staan en waar jij voor klaar staat je weet wat je aan elkaar hebt. In de burgermaatschappij is het allemaal een stuk egoïstischer allemaal. Dat is heel erg wennen. Andersom denk ik dat het voor je vriend ook wennen is om in het "wereldje"te komen.

Op uitzendingen en oefeningen ligt het aan je vriend zelf hoe hij is. Ik heb gemerkt dat als je lange tijd weg was op oefening of op uitzending er mannen tussen zitten die, ook al hebben ze iemand thuis, toch met je flirten en meer proberen. Er zijn vrouwen die daar op in gaan en het ze niet kan schelen. Dus het ligt eigenlijk een beetje aan hoe je vriend is, ik denk als hij in het normale leven tijdens uitgaan ofzo een ongeloofelijke flirt is, maar nooit iets doet het dan ook niet zal doen. Maar als hij het nu al niet zo trouw neemt.

Het is voor jou denk ik erg moeilijk en het gaat vooral om vertrouwen. Ook moet je er rekening mee houden dat als hij op uitzending gaat, heel anders kan terug komen dan dat hij heen ging. Door de indrukken wat zo'n land op je achter laat. De ellende van de oorlog, maar ook de gevaren wat hij daar heeft en wat hij allemaal zelf meemaakt. Hij zal in ieder geval bijna nooit als de zelfde terug komen.

Maar als jij met al die dingen rekening houdt en probeert om veel met hem te praten, maar niet dingen eruit trekken. (vooral met traumatische dingen is het belangrijk hem er zelf mee te laten komen) dan zal het allemaal vast wel goed komen.

Tip voor als hij op uitzending gaat, laat hem daar en jij thuis een dagboek bijhouden. zo kunnen jullie lezen wat degene in die periode allemaal heeft gedaan en ook de gevoelens erbij.

Hoop dat je hier wat aan hebt, is een langer verhaal geworden dan ik dacht :)
Alle reacties Link kopieren
up!
Alle reacties Link kopieren
Sheridan, ik reageer hier maar even aangezien dit topic voor je geupt is!



Ik heb geen militair als partner, maar mijn vriend is wel voor lange tijd in het buitenland, werken op een cruiseschip.

Over de gevaren van uitzendingen enzovoorts heb ik dus totaal geen idee, maar van het missen van je vriend en weinig contact kunnen hebben enz helaas wel...



Hoelang is je vriend al weg? Trek je het een beetje?
Alle reacties Link kopieren
ook ik heb de kriebels gekregen van een militair. Ken hem nog maar heel erg kort maar is nu weg voor een paar weken voor training in het buitenalnd!! Vraag me op sommige momenten wel af hoe dit en of dit iets kan worden. Wie heet hier raad voor me??? zo in het begin en dan al gelijk weg!!! :(
Alle reacties Link kopieren
Hi Rozengeur1,



Balen, dat de man van wie je de kriebels krijgt meteen al zo'n tijd op oefening is...helaas is dat wel de toekomst die je tegemoet gaat als je met een militair een relatie begint! Ik heb 4,5 jaar een relatie met een militair en in al die tijd heb ik hem meer niet, dan wel gezien. Op dit moment is hij ook op oefening en in maart vertrekt hij voor een aantal maanden naar Afghanistan.



Overigens kan het wel degelijk iets worden tussen jullie, als jullie elkaar maar leuk genoeg vinden!! In het begin is het lastig, omdat je dan het liefst zoveel mogelijk bij elkaar bent en je elkaar nog moet leren kennen, maar op den duur went het (elkaar weinig zien) en zitten er ook voordelen aan elkaar weinig zien: Je bent elke keer weer heel blij als je partner thuis komt en de kriebels blijven (ook na 4,5 jaar!) en je kunt er een leuk eigen leven op na houden!



Veel vriendinnen zeggen overigens vaak 'ik moet er niet aan denken om zo'n relatie te hebben', dus wat dat betreft moet je er ook wel een type voor zijn (niet te afhankelijk van een partner, zelfstandig veel kunnen regelen en je moet flexibel zijn, want bij defensie is echt NOOIT iets duidelijk en/of zeker). Maar zoals vorige week in de viva stond: Je kiest voor een persoon, niet voor een baan.



Veel plezier met de kriebels en het aftellen tot je hem weer kunt zien!!!



Groetjes Robine
Alle reacties Link kopieren
Hoi Robien,



Wat super lief dat je zo snel reageert. Dank je wel. Fijn om even te lezen dat het bij jou goed gaat in je relatie en idd extra leuk als hij weer terug komt!! Kan je wel contact hebben met hem als hij weg is of is dit moeilijk? 



Ik ben zelf heel erg zelfstandig en kan me eigenlijk nooit een minuut vervelen, kan er ook moeilijk tegen als iemand 24 uur per dag bij me is dus voor mij is zijn beroep zeker geen probleem. Merkte alleen dat hij er zelf moeite me had, wilde niet van mij vragen om op hem te wachten... maar wilde me wel als zijn vriendin aan iedereen voorstellen!!



Wel toeval dat het vorige week in de viva stond, ik las het en toen dacht ik ja dat is ook zo!



Leuk om jou ervaringen te lezen daar kan ik wat van opsteken.



kus
Alle reacties Link kopieren
oh sorry je naam verkeerd geschreven Robine

:)
Alle reacties Link kopieren
Shit! Heb ik dus de viva niet gekocht vorige week:(



Ik ben ook een paar maanden aan het daten met een militair en ik ben druk bezig om een beetje te kunnen snappen hoe die wereld in elkaar zit. Het frusteert me dat ik waarschijnlijk die wereld NOOIT helemaal zal begrijpen.



Wat ik me afvraag..moeten alle militairen op elke kazerne 's ochtendsvroeg op appel staan? Mijn (bijna) vriend wordt overgeplaatst naar een andere kazerne en eigenlijk hebben we nog niet gesproken over die overplaatsing (ongeveer een dik uur rijden verder). Dus misschien weten jullie wat Inside info zodat ik niet weer totaal als een leek het gesprek inga. (ik ga hem vragen wat hij verwacht dat er met ons gebeurd..m.a.w. of ik zijn meisje ben)
Alle reacties Link kopieren
Marie-Liselotte, Wat betreft op appel staan, dat klopt wel!! Volgens mij (maar sorry, als de informatie niet helmaal klopt) staan ze altijd om half acht op appel!

Mijn vriend slaapt door de weeks dan ook meestal op de kazerne, omdat het ruim een uur rijden is naar de kazerne (op woensdag slaapt hij regelmatig thuis, maar dan moet hij al om 5.30 weg, zodat ie voor de spits is en nog op kazerne kan ontbijten).



Rozengeur1, kan me voorstellen dat je vriend twijfels heeft, omdat het nu eenmaal zo is, dat veel meiden er toch niet tegen blijken te kunnen (een man die veel afwezig is) en ws is het uit een soort zelfbescherming, dat hij wat afstand houdt....MAAR daar moet je lekker niet in meegaan!! Als hij merkt dat jij het best aan kan, dan wordt ie ws vanzelf enthousiast!!

Ik weet natuurlijk niet zeker of dit de reden is...maar bij mijn vriend speelde dat wel. Ook voor de eerste uitzending kreeg hij twijfels, omdat hij bang was dat ik het uit zou maken tijdens zijn afwezigheid...

Wanneer komt ie trouwens terug van oefening?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven