Relaties
alle pijlers
Mis jij oude vriendschappen soms (weer)?
donderdag 29 oktober 2020 17:28
Soms kijk ik terug op vriendschappen en kan ik oude vriendinnen nog missen, ook al ben ik misschien prima af zonder hen. Ben benieuwd of jullie dit ook hebben.
Ik zag net een foto langskomen van mijn oude BFF, we zijn vriendinnen geweest vanaf ons 9e t/m 16 jaar. Brachten elk weekend bij elkaar door, slaapfeestjes, en hadden ontzettend veel lol samen. Toen ze naar de middelbare school ging veranderde ze enorm (al jong veel feesten, jongens) en kreeg ‘stoerdere’ vriendinnen waardoor ik minder belangrijk werd. Dit merkte ik omdat ze me soms negeerde als haar schoolvriendinnen erbij waren. De laatste keer dat ik haar zag was ze op m’n 18e verjaardag geloof ik.
Nu 10 jaar later: zij is nu nog steeds samen met haar (toenmalige knipperlicht) relatie die ik ook kende, ik ben getrouwd met een leuke man die zij nog nooit heeft ontmoet. We wonen nog in dezelfde stad. Ik heb haar een paar keer voor haar verjaardag gefeliciteerd via social media, maar krijg alleen een ‘Bedankt!’ terug. Ze is verder bijna niet actief op social media en ik heb haar nummer niet, ben ook niet van plan haar nog te contacten. Maar soms vind ik het toch even jammer als ik dan oude foto’s zie, en ben ik benieuwd hoe het met haar gaat.
Misschien komt het door corona dat ik hier meer aan denk. Maar missen jullie soms nog oude vriendschappen? En waardoor verwaterde het? Ben benieuwd naar jullie verhalen.
Ik zag net een foto langskomen van mijn oude BFF, we zijn vriendinnen geweest vanaf ons 9e t/m 16 jaar. Brachten elk weekend bij elkaar door, slaapfeestjes, en hadden ontzettend veel lol samen. Toen ze naar de middelbare school ging veranderde ze enorm (al jong veel feesten, jongens) en kreeg ‘stoerdere’ vriendinnen waardoor ik minder belangrijk werd. Dit merkte ik omdat ze me soms negeerde als haar schoolvriendinnen erbij waren. De laatste keer dat ik haar zag was ze op m’n 18e verjaardag geloof ik.
Nu 10 jaar later: zij is nu nog steeds samen met haar (toenmalige knipperlicht) relatie die ik ook kende, ik ben getrouwd met een leuke man die zij nog nooit heeft ontmoet. We wonen nog in dezelfde stad. Ik heb haar een paar keer voor haar verjaardag gefeliciteerd via social media, maar krijg alleen een ‘Bedankt!’ terug. Ze is verder bijna niet actief op social media en ik heb haar nummer niet, ben ook niet van plan haar nog te contacten. Maar soms vind ik het toch even jammer als ik dan oude foto’s zie, en ben ik benieuwd hoe het met haar gaat.
Misschien komt het door corona dat ik hier meer aan denk. Maar missen jullie soms nog oude vriendschappen? En waardoor verwaterde het? Ben benieuwd naar jullie verhalen.
dancesleeprepeat wijzigde dit bericht op 12-02-2021 22:35
26.29% gewijzigd
donderdag 29 oktober 2020 17:35
Ja, hoor en ik droom ook over oude vrienden.
Het contact herstellen lukt bij sommige mensen wel en bij sommige niet. Op dit moment wordt het niet hetzelfde omdat je niet echt kunt afspreken.
Ik vraag mij weleens af wat ik zelf anders had kunnen doen, maar misschien is het ook hoe het leven loopt.
Het contact herstellen lukt bij sommige mensen wel en bij sommige niet. Op dit moment wordt het niet hetzelfde omdat je niet echt kunt afspreken.
Ik vraag mij weleens af wat ik zelf anders had kunnen doen, maar misschien is het ook hoe het leven loopt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 29 oktober 2020 17:43
Ja, ik mis sommige vriendschappen zeker.. In 2 gevallen is het verwaterd omdat ze kinderen kregen, en er vanuit hun kant steeds minder initiatief kwam, dus daarom heb ik het laten verwateren.
En in beide gevallen heb ik laatst nog berichtjes gekregen en hebben we wat over en weer geappt, en het voelde echt weer fijn. We hebben afgesproken dat als alles weer wat normaler is, we weer een keer gaan afspreken. Ik hoop het
En in beide gevallen heb ik laatst nog berichtjes gekregen en hebben we wat over en weer geappt, en het voelde echt weer fijn. We hebben afgesproken dat als alles weer wat normaler is, we weer een keer gaan afspreken. Ik hoop het
donderdag 29 oktober 2020 17:47
O ja, zeker.
Altijd een hele goede band gehad met een nichtje. Van het een op het andere moment was het contact verbroken. Ze reageerde nergens meer op.
We kwamen elkaar jaren later tegen op een begrafenis, meteen een dikke knuffel en een verhaal over haar ex en hoe ze gevangen had gezeten in die relatie. Contacten met allerlei dierbare mensen verloren. Maar ze zou snel weer contact met me opnemen. Dat is ook toen weer niet gebeurd.
Ik mis haar nog steeds. We woonden ook als kinderen niet bij elkaar in de buurt, maar hadden toch veel contact. Logeerpartijen over en weer en toen we wat ouder waren schreven we elkaar elke week op zondag een brief.
Ze heeft uiteraard mijn heel jong overleden moeder gekend.
Ik vind het nog steeds heel jammer en ik snap het gewoonweg niet.
Altijd een hele goede band gehad met een nichtje. Van het een op het andere moment was het contact verbroken. Ze reageerde nergens meer op.
We kwamen elkaar jaren later tegen op een begrafenis, meteen een dikke knuffel en een verhaal over haar ex en hoe ze gevangen had gezeten in die relatie. Contacten met allerlei dierbare mensen verloren. Maar ze zou snel weer contact met me opnemen. Dat is ook toen weer niet gebeurd.
Ik mis haar nog steeds. We woonden ook als kinderen niet bij elkaar in de buurt, maar hadden toch veel contact. Logeerpartijen over en weer en toen we wat ouder waren schreven we elkaar elke week op zondag een brief.
Ze heeft uiteraard mijn heel jong overleden moeder gekend.
Ik vind het nog steeds heel jammer en ik snap het gewoonweg niet.
donderdag 29 oktober 2020 17:49
Nee. Als een vriendschap bij mij eenmaal ten einde is kijk ik echt nooit meer achterom. Ik ben bikkelhard daarin. Niet bewust, maar ik merk gewoon dat dat bij mij zo gaat. Als de koek op is, is het op.
Mijn moeder is daar vaak erg verbaasd over. Soms vraagt ze zich dan bijvoorbeeld hardop af hoe het met een jeugdvriendin van me zou zijn, of ze zegt het jammer te vinden dat ik een bepaald contact niet meer heb. Ik voel dat dan helemaal niet zo en ben ook totaal niet benieuwd hoe het iemand is vergaan.
Geen wrok ofzo, maar ik zie het meer als een fase van mijn leven. Friends have a reason and a season zeg ik altijd. In een ander topic hadden we het hier laatst ook nog over.
Mijn moeder is daar vaak erg verbaasd over. Soms vraagt ze zich dan bijvoorbeeld hardop af hoe het met een jeugdvriendin van me zou zijn, of ze zegt het jammer te vinden dat ik een bepaald contact niet meer heb. Ik voel dat dan helemaal niet zo en ben ook totaal niet benieuwd hoe het iemand is vergaan.
Geen wrok ofzo, maar ik zie het meer als een fase van mijn leven. Friends have a reason and a season zeg ik altijd. In een ander topic hadden we het hier laatst ook nog over.
donderdag 29 oktober 2020 17:50
Ik ben ooit weer in contact gekomen met de mijn bbf van toen 10 jaar geleden. De vriendschap is over gegaan omdat zij aan het einde van de vriendschap druk was met merkkleding en haar status. Dat interesseerde mij helemaal niet. Het contact na 10 jaar via schoolbank was leuk en we besloten wat te gaan eten. Voor het hoofdgerecht wist ik al weer waarom de vriendschap over was gegaan. Ze vertelde van welke designer haar trouwjurk was en hoeveel deze gekost heeft. Welke auto ze rijden en wat dat gekost heeft. Ga zo maar door. Zo jammer want ik had haar graag weer in mijn leven gehad zonder die poeha. Het gemis van die vriendschap was toen ook gelijk weg.
bladiebladiebla2016 wijzigde dit bericht op 29-10-2020 17:54
0.84% gewijzigd
donderdag 29 oktober 2020 17:58
Nou wel eens met rum. Ik voel wel eens wat nostalgie en als sommigen weer contact zouden willen dan is dat leuk, maar de reden dat het meestal verbrak was omdat er niet in werd geïnvesteerd door de ander. Een vriendschap, voor zolang het duurt, is toch een band waarin je contact met elkaar houdt door slechte maar juist ook goede tijden. Hoeft niet per se frequent (kan ook heel af en toe), maar je moet wel de intentie voelen. Dat iemand nog de moeite neemt om te antwoorden en af te spreken, maarnheb ook wel eens 1,5 jr niets gehoord. Iemand die daar heel af en aan is, als het haar of hem uit komt, daar kan ik niks mee. Dat is een kennis, een gezellige kennis misschien, maar geen vriend(in).
donderdag 29 oktober 2020 18:01
Ja, heel herkenbaar dit. Op de middelbare school had ik de eerste jaren een hele leuke vriendinnengroep, maar toen ik met één meisje ruzie kreeg, om een heel klein dingetje eigenlijk, heeft ze de rest tegen me opgezet. Ik zie nog steeds weleens foto's van de groep op social media, want zij zien elkaar zo nu en dan nog, ook al zijn ze allemaal een eigen leven gaan leiden en wonen ze niet meer bij elkaar in de buurt. Dat vind ik best pijnlijk om te zien. Door een stomme puberale ruzie hoor ik er niet meer bij en daar denk ik na 10 jaar nog steeds weleens aan.
Over het algemeen mis ik vriendschappen van vroeger weleens, maar meer vanuit nostalgie en het gevoel dat het toen zoveel makkelijker was om vrienden te maken. Je zat toch bij elkaar in de klas, je zag de ander iedere dag. Dat was veel simpeler naar mijn idee. Dat mis ik soms.
Over het algemeen mis ik vriendschappen van vroeger weleens, maar meer vanuit nostalgie en het gevoel dat het toen zoveel makkelijker was om vrienden te maken. Je zat toch bij elkaar in de klas, je zag de ander iedere dag. Dat was veel simpeler naar mijn idee. Dat mis ik soms.
donderdag 29 oktober 2020 18:24
Er is een jeugdvriendin die ik wel mis. Waar ik ook nog wel eens over droom. Ik ben zelf degene geweest die de vriendschap afgebroken heeft. Ze ging met een lul van ene vent, en als ik haar kreeg, kreeg ik hem erbij. Dat trok ik op een gegeven moment niet meer. Er zijn wat voorvallen geweest en ik besloot dat als ik dat niet meer wilde meemaken, dat afbreken de enige optie was. Dus zodoende.
Nu is ze gescheiden van die zak. Ik heb haar email adres gevraagd aan haar broer die ik op facebook heb en een email gestuurd, maar nooit iets gehoord. Dan laat ik het maar zo.
Nu is ze gescheiden van die zak. Ik heb haar email adres gevraagd aan haar broer die ik op facebook heb en een email gestuurd, maar nooit iets gehoord. Dan laat ik het maar zo.
donderdag 29 oktober 2020 18:26
Ik soms wel. Mijn oude vriendinnen van de basisschool. In die tijd had ik de meeste vriendschappen. Het ging bijna vanzelf. Ik voelde me bijna nooit eenzaam, had vaak speelafspraken. Op de middelbare school koos ik een andere richting waardoor ik hen minder zag. Privé spraken we nog wel af. Maar op die leeftijd veranderde iedereen, behalve ik. Vanaf mijn 14e gingen zij zich meer bezighouden met jongens, uitgaan, feesten. Ik had daar niks mee, wilde nog spelen. Jonger in doen en laten. Op mijn 16e kwamen er 3 andere meiden bij ons groepje. Ze namen mijn plek in, ik werd steeds meer genegeerd. Ze zullen me wel raar gevonden hebben, omdat ik niet kon meepraten. De gespreksstof boeide me gewoon niet. En dingen tegen mijn zin doen om er maar bij te horen deed ik niet. Maar daardoor kwam ik wel buiten de groep te staan en werd een einzelgänger. Een paar jaar later kregen ze allemaal vaste relaties, ik niet. Het contact verwaterde verder.
Ik heb die oude vriendinnen nog wel gesproken bij een klassenreünie. Het was fijn hen weer te zien, veel gelachen. Maar ik constateerde dat vroeger voor hen verder weg staat dan voor mij. Nu hebben de meesten ook een gezin. Het contrast is nog groter geworden. Het is niet voor niets verwaterd. Ik mis hen niet hoe ze geworden zijn, maar hoe ze waren toen het contact nog goed was.
Ik heb die oude vriendinnen nog wel gesproken bij een klassenreünie. Het was fijn hen weer te zien, veel gelachen. Maar ik constateerde dat vroeger voor hen verder weg staat dan voor mij. Nu hebben de meesten ook een gezin. Het contrast is nog groter geworden. Het is niet voor niets verwaterd. Ik mis hen niet hoe ze geworden zijn, maar hoe ze waren toen het contact nog goed was.
donderdag 29 oktober 2020 18:29
donderdag 29 oktober 2020 18:29
Zeker geen gemis. Wanneer een vriendschap klaar is, is het ook klaar bij mij.
Een vriendin van vroeger zag ik een paar maanden geleden op een TV programma. Toen was het ook weer direct duidelijk dat ik haar totaal niet mis en blij ben dat ze geen onderdeel meer is van mijn leven.
Een vriendin van vroeger zag ik een paar maanden geleden op een TV programma. Toen was het ook weer direct duidelijk dat ik haar totaal niet mis en blij ben dat ze geen onderdeel meer is van mijn leven.
essychan wijzigde dit bericht op 29-10-2020 18:44
1.93% gewijzigd
donderdag 29 oktober 2020 18:36
donderdag 29 oktober 2020 18:39
Ik heb nog wel 1 jeugdvriendin die me nog elk jaar uitnodigt voor haar verjaardag. En ze heeft me pas geleden ook uitgenodigd voor haar bruiloft komend jaar. Maar ik ga niet. Voel er zo weinig meer bij. We zijn uit elkaar gegroeid, al jaren. Waar we vroeger om alles in een deuk lagen, vallen er nu ongemakkelijke stiltes. En ik houd al toch al niet van drukke gelegenheden. Hier is het dus andersom. Zij blijft contact zoeken, terwijl ik denk: laat maar zitten.
donderdag 29 oktober 2020 19:28
Ik mis een oud-collega. Daar had ik zo’n fijne vriendschap mee. Ik heb zelfs bij hem gewoond toen ik ging verhuizen en even zonder onderdak zat. Toen ik ergens anders ging werken is het langzaam verwaterd. Eerst zagen we elkaar nog maar nooit op zijn initiatief. Ik heb ‘m nog weleens gebeld, via linkedin een berichtje gestuurd voor z’n verjaardag, maar de laatste jaren krijg ik niet meer terug. Ik weet niet waarom. Kennelijk heeft hij er geen behoefte meer aan. Ik vind het jammer. Ben zelf heel trouw in vriendschappen. Maar het is wat het is. Ik accepteer het maar.
donderdag 29 oktober 2020 20:11
