Relaties
alle pijlers
Misbruikt door beste vriend
zondag 5 juli 2020 02:38
Ruim 4 jaar vrienden, elke dag spraken we elkaar, zagen we elkaar niet in het echt dat wel even op FaceTime. Bespraken alles, huilden met elkaar en lachte met elkaar. Beste vrienden voor het leven.
Je ging het slechte pad op, ik verbrak het contact en maanden lang is dat zo gebleven. Je beterde je leven, bood je excuus aan en ik kwam terug. Je bleef me vertellen hoe erg je me gemist had.
Steeds vaker begon je grappen te maken dat het je niks zou verbazen als we nog eens samen in bed zouden belanden. Ik lachte hier stom om, probeerde het niet te serieus te nemen en voelde me ongemakkelijk. Zodra je een drankje op had en we waren alleen raakte je me steeds vaker steeds intiemer aa. Ik voelde me ongemakkelijk maar durfde er van te zeggen.
Toen een zoen, stom dronken ergens in de polder. Mensen maakte foto’s. Je keek me aan alsof je echt gelukkig was en bleef me maar aanraken, vertelde hoe blij je was en vertelde iedereen trots wat er gebeurd was. De volgende dag voelde ik me klote, ik wou niet dat ik je had laten denken dat ik je leuk vond. Ik wil gewoon vrienden blijven en terug naar wat we hadden. Je zei me hoeveel je om me gaf.
Nog geen week later na een paar drankjes in de kroeg gingen we samen nog een film kijke. Je ging op me liggen, kuste mijn nek en raakte me aan. Zei me dat het echt wel oké was en ik me niet ongemakkelijk moest voelen. Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen meer nee te zeggen omdat het al zo ver was gegaan. Bang om te verpesten wat we hadden, maar niks zeggen verpeste het nog meer.
We gingen naar boven en meer kleding ging uit. We begonnen seks te hebben en het deed me pijn, fysiek en mentaal. Halverwege vroeg je me “dus wie is er beter mike of ik?”. Direct viel bij mij het kwartje en ik voelde me zo dom, naïef, vies en gebruikt. Ik was meteen klaar en begin heel raar te praten, ik bleef maar praten over de grootste onzin. Je zei nog iets in de zin van hoe vervelend mike dit zou gaan vinden. Ik ben weg gegaan toen je sliep.
Ik werd wakker thuis en werd kots misselijk van de geur rond mijn lichaam. Half slaap dronken en met een lichte kater liep ik naar de douch. Ik moest overgeven van de geur. Wassen hielp niet ik bleef het ruiken, ik bleef het voelen en het ging maar niet weg. Ik voelde me dom, hoe had ik dit kunnen doen.
Ik praatte mezelf aan dat je mij leuk vond en dat ik maar beter contact kon verbreken om gebroken zieltjes te voorkomen. Na twee dagen realiseerde ik me dat ik mezelf voor de gek hield. Je vond me niet leuk, je had me gebruikt. Je had me gebruikt voor nog minder dan een seksobject, voor nog minder dan een goedkope hoer. Al had je over een hond heen moeten gaan om Mike over de zeik te krijgen dan had je dat nog gedaan. Ik voelde me misselijk, vies, buikpijn en had oprispingen zo walgelijk voelde ik mezelf. Je had me gebruikt, je had me bespeeld, je wist donders goed hoe je op me in moest praten.
Ik stuurde je een bericht over hoe ik me voelde, je zei me dat je me niet zag als seksobject dat we daar te goede vrienden voor waren. Dat klopt, ik was nog minder voor je dan dat. Voor mijn seksobjecten heb ik nog respect, aan mij heb jij pure schijt.
in deze “brief” heb ik mijn gevoel van me afgeschreven en mijn beleving opgeschreven. Voel erg de behoefte dit met mensen te delen en dan niet met meer mensen om mij heen, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik voel me schuldig, vies en dom. Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.
Je ging het slechte pad op, ik verbrak het contact en maanden lang is dat zo gebleven. Je beterde je leven, bood je excuus aan en ik kwam terug. Je bleef me vertellen hoe erg je me gemist had.
Steeds vaker begon je grappen te maken dat het je niks zou verbazen als we nog eens samen in bed zouden belanden. Ik lachte hier stom om, probeerde het niet te serieus te nemen en voelde me ongemakkelijk. Zodra je een drankje op had en we waren alleen raakte je me steeds vaker steeds intiemer aa. Ik voelde me ongemakkelijk maar durfde er van te zeggen.
Toen een zoen, stom dronken ergens in de polder. Mensen maakte foto’s. Je keek me aan alsof je echt gelukkig was en bleef me maar aanraken, vertelde hoe blij je was en vertelde iedereen trots wat er gebeurd was. De volgende dag voelde ik me klote, ik wou niet dat ik je had laten denken dat ik je leuk vond. Ik wil gewoon vrienden blijven en terug naar wat we hadden. Je zei me hoeveel je om me gaf.
Nog geen week later na een paar drankjes in de kroeg gingen we samen nog een film kijke. Je ging op me liggen, kuste mijn nek en raakte me aan. Zei me dat het echt wel oké was en ik me niet ongemakkelijk moest voelen. Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen meer nee te zeggen omdat het al zo ver was gegaan. Bang om te verpesten wat we hadden, maar niks zeggen verpeste het nog meer.
We gingen naar boven en meer kleding ging uit. We begonnen seks te hebben en het deed me pijn, fysiek en mentaal. Halverwege vroeg je me “dus wie is er beter mike of ik?”. Direct viel bij mij het kwartje en ik voelde me zo dom, naïef, vies en gebruikt. Ik was meteen klaar en begin heel raar te praten, ik bleef maar praten over de grootste onzin. Je zei nog iets in de zin van hoe vervelend mike dit zou gaan vinden. Ik ben weg gegaan toen je sliep.
Ik werd wakker thuis en werd kots misselijk van de geur rond mijn lichaam. Half slaap dronken en met een lichte kater liep ik naar de douch. Ik moest overgeven van de geur. Wassen hielp niet ik bleef het ruiken, ik bleef het voelen en het ging maar niet weg. Ik voelde me dom, hoe had ik dit kunnen doen.
Ik praatte mezelf aan dat je mij leuk vond en dat ik maar beter contact kon verbreken om gebroken zieltjes te voorkomen. Na twee dagen realiseerde ik me dat ik mezelf voor de gek hield. Je vond me niet leuk, je had me gebruikt. Je had me gebruikt voor nog minder dan een seksobject, voor nog minder dan een goedkope hoer. Al had je over een hond heen moeten gaan om Mike over de zeik te krijgen dan had je dat nog gedaan. Ik voelde me misselijk, vies, buikpijn en had oprispingen zo walgelijk voelde ik mezelf. Je had me gebruikt, je had me bespeeld, je wist donders goed hoe je op me in moest praten.
Ik stuurde je een bericht over hoe ik me voelde, je zei me dat je me niet zag als seksobject dat we daar te goede vrienden voor waren. Dat klopt, ik was nog minder voor je dan dat. Voor mijn seksobjecten heb ik nog respect, aan mij heb jij pure schijt.
in deze “brief” heb ik mijn gevoel van me afgeschreven en mijn beleving opgeschreven. Voel erg de behoefte dit met mensen te delen en dan niet met meer mensen om mij heen, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik voel me schuldig, vies en dom. Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.
anoniem_393442 wijzigde dit bericht op 05-07-2020 10:37
0.56% gewijzigd
zondag 5 juli 2020 09:36
zondag 5 juli 2020 09:37
Ik loop achter met lezen, sorry.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
zondag 5 juli 2020 09:40
Lieve TO,
Wat goed dat je je ervaring deelt en reageert. Je klinkt als iemand die beseft dat ze het misschien anders aan had moeten pakken. Tegelijkertijd is dat ook een valkuil want de grens met "het is mijn eigen schuld" wordt dan heel erg vaag. Want, TO, het is jouw schuld niet.
Inmiddels ruim 20 jaar geleden (ik word ouddd) had ik een vriendje. Ik sliep bij hem en we hadden het al 2x gedaan die nacht. Hij wilde nog een keer, ik niet. Het gebeurde toch, ondanks dat het niet wilde. Hij praatte op me in, zei de juiste dingen, misschien wilde ik er ook gewoon vanaf zijn. Ik voelde me daarna zoals jij je voelde. Vies, verward, en overtuigd dat dit geen verkrachting was. Hij was immers mijn vriendje, geen enge man die me de bosjes in had gesleurd.
Ik maakte het wel meteen uit, heb hem nooit meer gezien. Wel nog jarenlang last gehad hiervan. Pas een paar jaar geleden (rond de metoo) noemde ik het een verkrachting en heb ik zelfs melding gedaan bij de politie.
Ik wens je toe dat je deze ervaring een plek kunt geven, eventueel met hulp van een professional. En dat het je niet nog een keer gebeurt. Niet omdat je dat altijd helemaal zelf in de hand hebt (want dat is niet zo), maar omdat het ontzettend naar is als iemand zo over je grenzen heen gaat.
Wat goed dat je je ervaring deelt en reageert. Je klinkt als iemand die beseft dat ze het misschien anders aan had moeten pakken. Tegelijkertijd is dat ook een valkuil want de grens met "het is mijn eigen schuld" wordt dan heel erg vaag. Want, TO, het is jouw schuld niet.
Inmiddels ruim 20 jaar geleden (ik word ouddd) had ik een vriendje. Ik sliep bij hem en we hadden het al 2x gedaan die nacht. Hij wilde nog een keer, ik niet. Het gebeurde toch, ondanks dat het niet wilde. Hij praatte op me in, zei de juiste dingen, misschien wilde ik er ook gewoon vanaf zijn. Ik voelde me daarna zoals jij je voelde. Vies, verward, en overtuigd dat dit geen verkrachting was. Hij was immers mijn vriendje, geen enge man die me de bosjes in had gesleurd.
Ik maakte het wel meteen uit, heb hem nooit meer gezien. Wel nog jarenlang last gehad hiervan. Pas een paar jaar geleden (rond de metoo) noemde ik het een verkrachting en heb ik zelfs melding gedaan bij de politie.
Ik wens je toe dat je deze ervaring een plek kunt geven, eventueel met hulp van een professional. En dat het je niet nog een keer gebeurt. Niet omdat je dat altijd helemaal zelf in de hand hebt (want dat is niet zo), maar omdat het ontzettend naar is als iemand zo over je grenzen heen gaat.
zondag 5 juli 2020 09:49
Maar ze heeft toch duidelijk `nee` gezegd? die "vriend" lijkt een echte zak hooi en zou hem uit je leven bannen TOer.viva-amber schreef: ↑05-07-2020 09:31TO, je neemt echt O,O verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag.
zondag 5 juli 2020 09:52
Wageningen1985 schreef: ↑05-07-2020 09:49Maar ze heeft toch duidelijk `nee` gezegd? die "vriend" lijkt een echte zak hooi en zou hem uit je leven bannen TOer.
Ze schrijft:
Ik durfde geen nee te zeggen. Bang om te verpesten wat we hadden, maar ja zeggen verpeste het nog meer.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 5 juli 2020 10:06
Ik lees dat dus totaal niet zo. TO lachte om zijn grapje over het bed induiken, gaf niet aan dat ze zijn gedrag vervelend vond, sterker nog: ze zocht hem steeds weer opnieuw op. Dat zijn op zn minst heel gemixte signalen. Ik word echt moe van dit hele metoo geroep. De verantwoordelijkheid ligt in dit verhaal net zo goed bij TO! Ze heeft haar grenzen niet aangegeven, heeft keer op keer de situatie weer opgezocht, zelf ervoor gekozen te veel te drinken. Dit is haar niet 1 avond overkomen, maar meerdere avonden heeft ze bewust de keuze gemaakt om die situatie zelf op te zoeken. En als je je daar dan achteraf klote over voelt, ga dan in therapie om aan je eigenwaarde te werken. Dit is haar niet overkomen, TO heeft bewust de ellende opgezocht. Volgens mij zit daar haar probleem.Whateffa schreef: ↑05-07-2020 06:10Jezus mensen, kom op nou. Die vent wist dondersgoed dat ze niet wilde en ging over haar grenzen, misbruik makend van een vertrouwensband. Ik snap wel hoe dit kan gebeuren. Ik vind het heel erg rot voor je, dit was absoluut niet oke.
Dit is nou wat ze bedoelen dat iemand ja moet zeggen tegen sex. Het was overduidelijk dat zij zich er niet oke mee voelde. Gatverdamme
zondag 5 juli 2020 10:11
Dat ben ik met je eens hoor, maar uit het verhaal van to maak ik op dat die kerel geen moment het gevoel kan hebben gehad dat zij dit ook echt wilde.
Je hebt ook gewoon een verantwoordelijkheid en die moet je nemen.
zondag 5 juli 2020 10:12
Ik vind dat er erg heftig op TO gereageerd wordt. Het gaat er niet om wiens schuld het is, van haar of van die 'vriend'. Waar het om gaat is dat dit hoe dan ook een heftige, al dan niet traumatische, ervaring kan zijn voor een persoon en dat vereist begrip vanuit de omgeving en professionele begeleiding. Daarnaast wordt over het hoofd gezien dat de 'vriend' haar wel gebruikt heeft om Mike te kwetsen, in mijn ogen is dit misbruik maken van een persoon, manipulatie.
Ik kan er zo slecht tegen dat vrouwen onder elkaar, zelfs in zulke situaties, elkaar alsnog schuld in de schoenen willen schuiven, niet met begrip kunnen reageren, zeggen wat ze anders had moeten doen op dat moment in plaats van op een normale toon uitleggen hoe ze het in de toekomst kan aanpakken. Niet alle vrouwen zijn zo zeker van zichzelf als de gemiddelde Viva'er (blijkbaar)
TO, ik vind het erg naar voor je dat dit is gebeurd, en ik snap heel goed dat je dit ergens, anoniem, kwijt wilde. Het lijkt mij goed om contact op te nemen met bijvoorbeeld slachtofferhulp om deze ervaring te verwerken. Sterkte.
Ik kan er zo slecht tegen dat vrouwen onder elkaar, zelfs in zulke situaties, elkaar alsnog schuld in de schoenen willen schuiven, niet met begrip kunnen reageren, zeggen wat ze anders had moeten doen op dat moment in plaats van op een normale toon uitleggen hoe ze het in de toekomst kan aanpakken. Niet alle vrouwen zijn zo zeker van zichzelf als de gemiddelde Viva'er (blijkbaar)
TO, ik vind het erg naar voor je dat dit is gebeurd, en ik snap heel goed dat je dit ergens, anoniem, kwijt wilde. Het lijkt mij goed om contact op te nemen met bijvoorbeeld slachtofferhulp om deze ervaring te verwerken. Sterkte.
zondag 5 juli 2020 10:14
Heb je nou wel of geen 'nee' gezegd?Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen nee te zeggen.
judy_hopps wijzigde dit bericht op 05-07-2020 10:15
1.76% gewijzigd
zondag 5 juli 2020 10:14
Dit is wel echt een wezenlijk andere situatie. Na deze vervelende ervaring heb je niet nog meerdere keren met deze jongen afgesproken toch? Dat heeft TO nl wél gedaan. Dan overkomt het je dus niet, maar zoek je het bewust op. Daar zit voor mij wel een heel groot verschil.Ikkuz schreef: ↑05-07-2020 09:19Ik in mijn jongere jaren was eens gestrand in een soort hostel, omdat vriendin de auto in de greppel had gereden. We kregen drank aangeboden en alles vervaagde een beetje. Ik wilde absoluut geen seks voor het huwelijk. Dit was echt een no go voor mij. Maar ik was toentertijd ook een pleaser. Ik vond het lullig om de ander af te wijzen.
Een van de jongens begon wat te friemelen. Ik heb denk ik wel 10x nee gezegd. Handen weggeduwd etc. Volgens mij nog een keer weggelopen, maar het bleef doorgaan. En toen durfde ik geen nee meer te zeggen. Pas toen hij echt all the way wilde, heb ik hem van mij afgeduwd en gezegd dat ik dit echt, maar echt niet wilde. Volgens mij probeerde hij het toen nog een beetje, maar de boodschap was EINDELIJK helder.
Als je wat jonger bent en dit nog nooit heb meegemaakt en er nog wat alcohol in zit, dan vervagen die grenzen voor jezelf. Ik was dagenlang overstuur en boos op mezelf. Achteraf gezien was het hij die mijn meerdere nee's negeerde. Ik was volgens mij net 19 en ik was onzeker, naïef en vond het aangeven van grenzen nog erg moeilijk. Dat zo'n lul dan mijn nee zovaak negeert zegt veel over hem. Als ik niet dacht dat ik in de hel zou belanden, dan waren we nog verder gegaan..
Dus TO ik kan het goed begrijpen dat het heel veel met je doet als een nee geen nee is bij de ander. Je grenzen vervagen dan.
Ik heb hierna nooit meer zoiets meegemaakt. Niemand mocht nooit meer mijn nee negeren.
zondag 5 juli 2020 10:17
CriticalProblem schreef: ↑05-07-2020 10:12Ik vind dat er erg heftig op TO gereageerd wordt. Het gaat er niet om wiens schuld het is, van haar of van die 'vriend'. Waar het om gaat is dat dit hoe dan ook een heftige, al dan niet traumatische, ervaring kan zijn voor een persoon en dat vereist begrip vanuit de omgeving en professionele begeleiding. Daarnaast wordt over het hoofd gezien dat de 'vriend' haar wel gebruikt heeft om Mike te kwetsen, in mijn ogen is dit misbruik maken van een persoon, manipulatie.
Ik kan er zo slecht tegen dat vrouwen onder elkaar, zelfs in zulke situaties, elkaar alsnog schuld in de schoenen willen schuiven, niet met begrip kunnen reageren, zeggen wat ze anders had moeten doen op dat moment in plaats van op een normale toon uitleggen hoe ze het in de toekomst kan aanpakken. Niet alle vrouwen zijn zo zeker van zichzelf als de gemiddelde Viva'er (blijkbaar)
TO, ik vind het erg naar voor je dat dit is gebeurd, en ik snap heel goed dat je dit ergens, anoniem, kwijt wilde. Het lijkt mij goed om contact op te nemen met bijvoorbeeld slachtofferhulp om deze ervaring te verwerken. Sterkte.
zondag 5 juli 2020 10:18
zondag 5 juli 2020 10:19
Nee hoor, die reden ben jij zelf. Je hebt na de 1e vervelende ervaring hem telkens weer opnieuw opgezocht en nog stevig gedronken ook. Zoiets kan je 1 keer overkomen. Een 2e keer laat je het je overkomen. Zoek alsjeblieft hulp TO.2000sgirl schreef: ↑05-07-2020 10:14Ik vind dit echt een hele botte, nare en kwetsende reactie, waar zie je mij zeggen dat ik geen schuld bijdraag? ik zie heel goed in dat ik hier een groot aandeel in heb. Wel mis je denk ik de stukken waar ik nee zeg, en vertel dat ik me ongemakkelijk voel. Trek jij bij elke opmerking waar je twijfels bij hebt je mond open? ik niet in ieder geval. Sommige dingen denk ik, laat maar gaan. In mijn beleving heb ik mijn grenzen aangegeven. Jij bent de rede dat mensen zichzelf de rest van hun leven de schuld geven van dit soort situaties door te zeggen dat het "bewust opgezocht" is. Ik roep nergens metoo of dat het verkrachting is, ik deel alleen mijn gevoel.
zondag 5 juli 2020 10:19
zoals een aantal x gezegd is: als je hulp zoekt om dit te verwerken kun je ook werken aan je eigen assertiviteit. Je schreef net dat je geen nee durfde te zeggen, daar kun je aan werken zodat je niet meer in zo'n situatie komt.2000sgirl schreef: ↑05-07-2020 10:14Ik vind dit echt een hele botte, nare en kwetsende reactie, waar zie je mij zeggen dat ik geen schuld bijdraag? ik zie heel goed in dat ik hier een groot aandeel in heb. Wel mis je denk ik de stukken waar ik nee zeg, en vertel dat ik me ongemakkelijk voel. Trek jij bij elke opmerking waar je twijfels bij hebt je mond open? ik niet in ieder geval. Sommige dingen denk ik, laat maar gaan. In mijn beleving heb ik mijn grenzen aangegeven. Jij bent de rede dat mensen zichzelf de rest van hun leven de schuld geven van dit soort situaties door te zeggen dat het "bewust opgezocht" is. Ik roep nergens metoo of dat het verkrachting is, ik deel alleen mijn gevoel.
zondag 5 juli 2020 10:20
Dit zie je echt verkeerd. Jij stelt hem hiermee verantwoordelijk voor het bewaken van jouw grenzen en belangen, terwijl zijn eigen grenzen en belangen duidelijk heel ergens anders liggen. Neem jouw eigen verantwoordelijkheid, want een ander doet dat niet voor je.
zondag 5 juli 2020 10:21
Het is een wezenlijk andere situatie omdat die persoon een vreemde was voor haar, maar bij TO betrof het een jarenlange vriendschap. Dat heeft echt wel effect op je reactie in zo'n situatie.Kissie30 schreef: ↑05-07-2020 10:14Dit is wel echt een wezenlijk andere situatie. Na deze vervelende ervaring heb je niet nog meerdere keren met deze jongen afgesproken toch? Dat heeft TO nl wél gedaan. Dan overkomt het je dus niet, maar zoek je het bewust op. Daar zit voor mij wel een heel groot verschil.
zondag 5 juli 2020 10:21
eens! zo wordt het wel heel erg makkelijk om mannen te beschuldigen van ongewenst gedrag als je zelf al weken loopt te flirten, en vrijwilig mee naar boven lopen geef je een signaal af, ook door haar eerdere gedrag. Staat los van t feit dat deze man ook fout bezig was vind ik TO ook niet geheel handig hebben gehandeld.Kissie30 schreef: ↑05-07-2020 10:06Ik lees dat dus totaal niet zo. TO lachte om zijn grapje over het bed induiken, gaf niet aan dat ze zijn gedrag vervelend vond, sterker nog: ze zocht hem steeds weer opnieuw op. Dat zijn op zn minst heel gemixte signalen. Ik word echt moe van dit hele metoo geroep. De verantwoordelijkheid ligt in dit verhaal net zo goed bij TO! Ze heeft haar grenzen niet aangegeven, heeft keer op keer de situatie weer opgezocht, zelf ervoor gekozen te veel te drinken. Dit is haar niet 1 avond overkomen, maar meerdere avonden heeft ze bewust de keuze gemaakt om die situatie zelf op te zoeken. En als je je daar dan achteraf klote over voelt, ga dan in therapie om aan je eigenwaarde te werken. Dit is haar niet overkomen, TO heeft bewust de ellende opgezocht. Volgens mij zit daar haar probleem.
