Net na de tropenjaren

Tulpje22 schreef: ↑

05-11-2025 14:50

Ze werkt wellicht in het onderwijs? Dan werk je meer uren dan je verdient en zo bouw je vakantie-uren op. Dus ja, 12 weken vakantie hoort nu eenmaal bij het onderwijs.

Ik zou het echt veel te veel vinden, beiden 40 uur werken met 2 jonge kinderen. Er is meer in het leven dan enkel werken denk ik dan zo.
Man werkt hier 4x 9 uur en ik werk 3,5 dag. Eigenlijk hebben wij nooit gezeur over wie meer doet. In de 1,5 dag dat ik thuis ben heb ik een combi van ontspanning en huishouden/boodschappen etc. Op de dag dat man vrij is doet hij of iets in het huishouden of hij klust in huis/de tuin. Zo doet ieder zijn ding. 's Avonds ook. Ik ga 2 avonden sporten en dat is helemaal prima. Kinderen zijn hier iets ouder, jongste is 12.
Ik zou het pas oneerlijk vinden wanneer de een druk is met kinderen, huishouden etc en de ander ligt op de bank tv te kijken en niks te doen. Maar als de ander ook bezig is met nuttige dingen in welke vorm dan ook, dan heb ik er weinig problemen mee en leggen wij het niet zo op een weegschaal. Dat de een meer verdient staat er wat mij betreft helemaal los van.

TO werkt niet in het onderwijs. In de OP stond bij de overheid en het is dus blijkbaar bij de gemeente.

Verder wel eens. Ik vind het ook veel te veel en zeker in combinatie met 2 jonge kinderen en dan ook nog 4x sporten. Ik zou echt voorstellen om beide naar 28-32 uur te gaan en gewoon weer een beetje te gaan leven in plaats van overleven. Zou zou het namelijk voor mij wel voelen met al die ballen in de lucht.

Je kunt prima allebei fulltime werken als je kinderen hebt, maar dan moet wel iedereen zijn steentje bijdragen en je moet hulp inkopen. Ik zou de bso uitbreiden en man aanspreken op zijn verantwoordelijkheid naar het gezin, want klagen over dat je de zaterdagochtendvoetbal zo zwaar vindt is natuurlijk gewoon kinderachtig en eigenlijk te belachelijk voor woorden.

Zonnigzonnetje schreef: ↑

05-11-2025 14:21

Ik heb geen uren meer: ben 2x 7 maanden thuis geweest na mijn bevalling.

Weet je zeker dat dit klopt? In principe heb je 26 weken per kind + minstens 10 weken na de bevalling = 36 weken per kind. Keer twee = 16,5 maand. Dus volgens mij zou je met 2* 7 maanden thuis nog uren overhouden? Tegelijkertijd heb je niks aan op papier een uurtje minder werken, als de werklast hetzelfde blijft.

Ik zou echt inzetten op een gesprek over taakverdeling met je man en keuzes maken in wat jullie als gezin doen.

mevrouwn schreef: ↑

05-11-2025 15:22

Je kunt prima allebei fulltime werken als je kinderen hebt, maar dan moet wel iedereen zijn steentje bijdragen en je moet hulp inkopen.

Ik vermoed dat het daar ook wel wat schort, het meer inkopen van hulp. BSO, maar ook bijvoorbeeld huishoudelijke hulp en een vaste oppas.

dubbel

mevrouwn schreef: ↑

05-11-2025 15:22

want klagen over dat je de zaterdagochtendvoetbal zo zwaar vindt is natuurlijk gewoon kinderachtig en eigenlijk te belachelijk voor woorden.

Ik stond ook nog net niet te juichen toen kind wilde stoppen...

Man mag het zwaar vinden, maar dat betekent niet dat TO het hoeft op te lossen. Zij zal sommige van haar toebedeelde taken ook niet juichend doen, maar hij neemt ze ook niet over.

Heeft kind al vriendjes op voetbal dat je man een samenwerkingsverband kan sluiten met de ouders? Maar de helft van de weekenden staan te vernikkelen, scheelt al een hoop.

Zonnigzonnetje schreef: ↑

05-11-2025 14:21

Dat heeft te maken met de recessen bij de gemeente rondom de schoolvakanties: dan ligt er vrij veel stil. Wekelijks 4 uur uur minder werken heeft weinig zin bij mijn functie. Als er een incident/vraag is moet mijn afdeling leveren.

En even andersom gedacht: moet je vrij zijn in de schoolvakanties of is dat iets wat zo gegroeid is? Er is kennelijk een reces (ik gok van de politiek), maar ligt daarmee jouw (ambtelijke?) werk ook echt 100% stil? Je kan kennelijk een deel van je werk doen op momenten dat je collega's er niet zijn, namelijk 7 uur 's ochtends en 's avonds. Kun je dan niet ook een deel van je werk in de kortere vakanties doen?

Dan hoef je niet al je werk/uren in de niet-vakantieweken te proppen. Ga je terug naar 38 uur in de gewone weken en werk je in de vakanties nog 1-2 dagen terwijl je kinderen bij oma/papa/de BSO zijn. Je levert dan wel een beetje tijd met de kinderen in natuurlijk.

Maar goed, er zijn tig opties mogelijk, maar linksom of rechtsom zal er iemand in het gezin iets moeten inleveren. Daar moeten jij en je man samen uitkomen. Ik zou dan wel aansturen op het gelijk trekken: jullie werken beiden 40 uur per week. Maar jij hebt daar bovenop 2 middagen de kinderen en hij maar een halve. Hoe compenseert hij dat, behalve met 1x per week een uurtje bij de oudste als jij gaat sporten*?

* En tegelijkertijd de jongste bij zwemles afzet?

Dropdrop schreef: ↑

05-11-2025 15:55

Ik stond ook nog net niet te juichen toen kind wilde stoppen...

Man mag het zwaar vinden, maar dat betekent niet dat TO het hoeft op te lossen. Zij zal sommige van haar toebedeelde taken ook niet juichend doen, maar hij neemt ze ook niet over.

Ik vond het ook niet vervelend dat kind stopte met hockey maar ik klaagde er nooit over. Wij kozen ervoor om kind die sport te laten doen dus dat hoorde erbij.

Dat geklaag kost allemaal energie want TO gaat dan nadenken of zij het over moet nemen. Allemaal extra mental load die je niet nodig hebt.

Mijn man klaagde altijd over de ouderavonden waar hij ook mee naar toe moest. Dat hoort er gewoon bij vind ik dus ik hoef dat niet te horen, want dan ga ik weer nadenken of ik niet alleen kan gaan. Maar als ik alleen ga ben ik de enige die op de hoogte is dus alles wat daar weer uit voort komt is dan ook voor mij.

Er zijn al veel goede tips gegeven. Wat hier ook echt heeft geholpen om de mental load te verdelen is hem veel zichtbaarder maken. Wij vullen nu elke zondag samen de kalender in voor de aankomende week en alles gaat daar op: wie brengt naar school, wie zorgt voor de tasjes, is er een kinderfeestje: wie regelt het cadeau? Wie sport wanneer en wie haalt/brengt/kookt etc. Ik moest er aan wennen, maar het zorgt ervoor dat al die kleine taken die normaal gesproken ongemerkt mijn kant op kwamen, zichtbaar werden en de boel is nu veel eerlijker verdeeld. Ook is inzichtelijker hoeveel lummeltijd/kindvrije tijd we allebei hebben en we proberen dat ook een beetje eerlijk te houden.

TO woon je wel in Nederland of België? Of een ander land?

Met kinderen van 5 & 7 zit je niet met na de tropenjaren, maar er nog aardig middenin..
Hier nu 2 pubers (jongste groep 8) en nu merk ik echt verschil in hoeveel tijd je weer terug krijgt. Al hou je uiteraard echt wel dat ze je op bepaalde vlakken nodig hebben.

Voetbal wedstrijden kijken (x2 hier) vind ik juist leuk. Kinderen (mijne zeker) vinden het ook leuk dat ouders komen kijken. En dan komt het ook voor dat ik ze beide kan kijken als ze thuis spelen en dat de halve zaterdag onderweg ben met voetbal.
Ook in de regen en kou kijk ik als het half kan. Trainingen gaan ze zelf heen en terug.
En juist doordat we ook beide best wat werken (32 uur ik, man 37 uur) zijn dat soort momenten als een wedstrijd ook waardevol om er te zijn voor je kind.

Overigens verder eens met de post dat to veel wil, en zoveel werken en zoveel sporten en een gezin managen etc etc. Prima als het lukt en je beide tevreden bent, maar als dat niet zo is, moet je opnieuw rond de tafel met zijn tweeen.

Ik zou beginnen met het idee los te laten dat je 10 of 12 weken thuis moet zijn.
En dat de kinderen persé maar 2 dagen naar de BSO moeten.

Met 2 fulltime jobs is dat gewoon geen 8 jaar haalbaar.
Tenzij je graag over 2 jaar in een burn-out zit.

Daarnaast zou ik toch écht regelmatig tijd maken om man te duiden dat ik vind dat de mental load totaal scheefgegroeid is.
Jullie werken beiden veel, dan moet hij dus mee aan de bak. Niet alleen 1 middag in het huishouden / bij de kinderen, maar ook al de rest.

Als jij straks - na je burn out bijvoorbeeld - weg zou rennen omdat je die 80/20 zo zat bent als wat staat hij er de helft van de tijd alleen voor.

To, petje af.

Eerst even mijn ervaring als ongeveer even oud maar met wat oudere kinderen. Ik ben wel terug gegaan van "leidinggevend & positie met aanzien" naar wat jij beschrijft als een senior adviseursfunctie. En eerlijk? Natuurlijk weet netwerk mij ook te vinden voor de extra's dus hoewel het mij ook wel enige rust heeft gegeven, gaat het op een gegeven moment ook weer knagen zodra de kinderen nog ietsje zelfstandiger zijn. In mijn geval is er een kind met meer zorgen, dus dat moment kwam er toch niet helemaal. Mijn man is toen 24 om 32 uur gaan werken. Pijn en ongebruikelijk in zijn branche? Ja. Zomaar vanzelf een nieuwe balans thuis? Nee. Bij ons doet hij zeker veel, klussen, huishouden, kinderen brengen en halen, zorgafspraken. En een tijdje heb ik ook die mental load van kinderen, schoolplein, dingetjes helemaal losgelaten. Maar dat liep toen ineens niet meer lekker en ik heb toen het zorgafspraken en schoolpleindeel weer overgepakt. Voor ons werkt dat toch beter, zowel voor de kinderen als tussen ons in huis en in de relatie. Ook heb ik mijn sporten aangepast, maar dat is zeer persoonlijk. Het sporten putte mij meer uit dan dat het uitlaadklep was, ik doen nu een kwartiertje oefeningen per dag.

Voor jou als tips
Allereerst ben je nog niet uit de tropenjaren, want kinderen zijn nog hartstikke afhankelijk, kunnen zelf nog niet ergens heen etc. Het is trouwens ook best een leuke leeftijd dus probeer als je vrij hebt er van te genieten op jouw manier.

- ga niet uit van 6 weken zomervakantie, niks mis met de eerste en laatste week 3 dagen bso en tegenwoordig zijn er zeker vanaf 7 jaar ook interessante week-dagkampen, sport, crea, theater etc. Je brengt ze dan 's ochtends en haalt ze 's avonds weer.
- Laat ajb je man ook zijn verantwoordelijkheid nemen en ouderschapsverlof opnemen zodat jij maar 1 middag per week voor je rekening hoeft te nemen doordeweeks. Die middag ook echt je telefoon en laptop Uit. En ja, dat kan ook in de bouw, techniek, ploegendienst, ict. Ik kom zelf uit een zeer technische hoek en werk nu bij de semi-overheid en herken ook wel dat er rollen zijn waar je enorme pieken hebt, rond raad van bestuur of in jouw geval politiek. En dan geeft het je waarschijnlijk niet eens lucht om 36 uur te gaan werken omdat je die 40 dan toch wel vaak maakt.
- tot slot, maar dit is vanuit mijn eigen ervaring en karakter: Overweeg alsnog tijdelijk een iets andere functie voor een jaar of 2. Ik kan wel een aantal functies bedenken die aan jouw beschrijving voldoen en het geeft lekker adrenaline, maar hoelang weegt die op tegen de rest van je leven? Over een paar jaar, en echt, dat is al over 2-3 jaar, kan dat veel en veel gemakkelijker als je kinderen iets makkelijker met even thuiswerken kunt combineren. In heel veel andere functies zit net wat meer speling. Ik ben echt helemaal voor support de vrouw etc maar je moet ook om je zelf denken als in dit geval je man nou niet bepaald meewerkt. Of dit nu vanwege onwil of draagkracht is, is even niet relevant! Je houdt jouw type baan -als ik mag gokken wat het is- best een tijdje vol op adrenaline, maar het verkreukelt je leven als je dit langer dan 6 jaar doet (veel mensen zou het al bij voorbaat of na een jaar vloeren maar je bent iemand met stamina) tenzij je echt een vol support system klaar hebt staan. Dus, neem af en toe wel die stap opzij. Of dat nu gaat om even paar maanden een geheel andere functie, een paar keer 'zomaar' een schoolweek (onbetaald of betaald) verlof etc.

TO ik werk ook bij een gemeente en kan met behoud van loon, een jaar lang 1 dag per week thuis zijn met de 2 kids. Mocht ik dat met behoud van iets minder loon doen (de helft geloof ik) dan kan ik dat 2 jaar doen (ouderschapsverlof dus)

En die dag zitten ze tot 14:00 uur op school, das bijna allemaal me-time. Ik mag van mezelf een uurtje wat doen in huis, en de rest is chill/hobby/shoptijd. En als je het verlof opneemt op een dag dat ze bso hebben, heb je zelfs de hele dag voor jezelf.

Sorry dat ik het zo bot zeg, maar jouw leven klinkt echt als mijn ergste nachtmerrie. Je wringt je in allerlei bochten waarbij er nauwelijks ademruimte voor jezelf is. Ik heb het hele topic gelezen en ik snap gewoon niet echt waarom. Waarom gaan de kinderen maar 2 dagen naar de BSO? Dat is niet echt gebruikelijk gezien jullie beiden zoveel werken. Waarom moet je perse 40 uur werken zodat je alle zomervakanties bij de kinderen kan zijn? Ook dat is niet gebruikelijk. Hoe zit het eigenlijk met de verdere verdeling tussen jou en je man? Het komt nu op mij over alsof jij bijna alles doet, met uitzondering van de delen die echt niet anders kunnen, zoals de ochtenden als jij al om 6 uur staat te sporten en om 7 uur op je werk zit. Echt ik krijg het gewoon al benauwd van het lezen over jouw leven.

Ik vind de post van Madrigalscapybara mooi, hierboven.

Mijn kinderen zijn ongeveer net zo oud als de jouwe, TO. Ik herken de spagaat wel, al voelden mijn man en ik die wel veel meer samen dan ik nu bij jou teruglees.

Hier was de oplossing toch de ambities op werk bijstellen; van 2x 40u (+) naar 32 + 36 uur. De mentale last blijft meer bij mij, maar is een onderwerp van gesprek in plaats van een loopgravenstrijd.

Tunamelt schreef: ↑

05-11-2025 23:43

Ik vind de post van Madrigalscapybara mooi, hierboven.

Mijn kinderen zijn ongeveer net zo oud als de jouwe, TO. Ik herken de spagaat wel, al voelden mijn man en ik die wel veel meer samen dan ik nu bij jou teruglees.

Ik denk dat er te weinig gepraat wordt tussen TO en man en dat TO gewend is alles naar zich toe te trekken en misschien ook wel graag wil dat dingen op haar manier gebeuren. Tijd dus om meerdere keren met elkaar om de tafel te gaan zitten.

Dus man werkt en heeft een gezin ?
en jij hebt een gezin en werkt?

Dutchgirly schreef: ↑

05-11-2025 22:59

Sorry dat ik het zo bot zeg, maar jouw leven klinkt echt als mijn ergste nachtmerrie. Je wringt je in allerlei bochten waarbij er nauwelijks ademruimte voor jezelf is. Ik heb het hele topic gelezen en ik snap gewoon niet echt waarom. Waarom gaan de kinderen maar 2 dagen naar de BSO? Dat is niet echt gebruikelijk gezien jullie beiden zoveel werken. Waarom moet je perse 40 uur werken zodat je alle zomervakanties bij de kinderen kan zijn? Ook dat is niet gebruikelijk. Hoe zit het eigenlijk met de verdere verdeling tussen jou en je man? Het komt nu op mij over alsof jij bijna alles doet, met uitzondering van de delen die echt niet anders kunnen, zoals de ochtenden als jij al om 6 uur staat te sporten en om 7 uur op je werk zit. Echt ik krijg het gewoon al benauwd van het lezen over jouw leven.

Eens. Ik krijg ook het idee dat hij vindt dat hij het feit dat hij 's morgens de kinderen klaarmaakt kan wegstrepen tegen zijn vrije avonden, maar dat is natuurlijk heel onredelijk. Jij ligt 's morgens niet uit te slapen, je moet gewoon vroeg de deur uit, ook als je niet zou gaan sporten, dus dat hij dan met de kinderen bezig is, is gewoon normaal en daar hoeft niks tegenover te staan. Verder weet hij natuurlijk ook wel dat jij in alles wat je doet rekening houdt met thuis. En dat hij daardoor gewoon kan doen waar hij zin in heeft. Ik snap niet dat hij zelf niet inziet dat dit echt heel scheef is.

Zonnigzonnetje schreef: ↑

06-11-2025 11:02

Mijn leven is vooral erg leuk en ik geniet volop van de kinderen anders zou dit niet doen, maar ik mis soms wat eigen tijd of dat ik echt ben niks hoef. Want er moet altijd wel een cadeautje geregeld worden, bedacht wat we eten, nieuwe gymschoenen etc. Het

Dit groeit door de jaren heen zo, dat begrijp ik. Het is goed om dit samen te bespreken en nieuwe afspraken te maken wie waarvoor verantwoordelijk is. Zijn natuurlijk taken die je man ook prima kan uitvoeren.

Zonnigzonnetje schreef: ↑

06-11-2025 11:02

Mijn leven is vooral erg leuk en ik geniet volop van de kinderen anders zou dit niet doen, maar ik mis soms wat eigen tijd of dat ik echt ben niks hoef. Want er moet altijd wel een cadeautje geregeld worden, bedacht wat we eten, nieuwe gymschoenen etc. Het

Het is niet voor niks dat je je partner nu het een en ander kwalijk begint te nemen. Dan kan je het gezinsleven nog zo leuk vinden, voelen dat je partner heel veel vrijheid neemt ten koste van jouw vrijheid is ook gewoon frustrerend. En onaardig van hem, want ik kan me niet voorstellen dat hij het echt niet door heeft.