Relaties
alle pijlers
Niet blij met nieuwe partner van je ouder!!!
maandag 16 april 2018 14:30
Beste lezers,
Ik zit met een probleem waar ik eigenlijk met niemand over kan praten en hoop hier wat tips te kunnen krijgen.
Mijn moeder is sinds 2,5 jaar weduwe. Sinds begin dit jaar heeft zij iemand ontmoet waar ze een "relatie" mee heeft.
Ik gun haar alle liefde en geluk die ze kan aangrijpen, echter!.... de man die in haar leven is valt totaal niet bij ons (de 2 kinderen en aanhang) in de smaak.
Het is niet zo dat wij haar partner willen goedkeuren, maar deze man is alles wat zij niet zocht in een man.
Zij twijfelde zelf ook heel erg in het begin omdat hij, vieze tanden had, wat lomp overkwam, te stil was, ze had geen kriebels als ze aan hem dacht of als ze hem zag en als ze elkaar een dag hadden gezien, hoopte ze eigenlijk al dat hij naar huis zou gaan.
Daarnaast heeft hij een ENORME rekening liggen bij de belastingdienst... ik ken niemand die zoveel schuld heeft... hij noemt het geen schuld, maar een onterechte rekening door toedoen van een samenspel tussen verzekering en bank....
Hij uit na 3 weken met haar te zijn, al zijn mening over mijn broer.... (voor mijn gevoel een beetje stoken)
Hij is erg stil in gezelschap, dwingt meningen op als hij überhaupt al praat en vragen beantwoorden doet hij amper.
Ook heeft hij haar laten weten dat hij met haar is, en niet ons (haar kinderen) hoeft te pleasen. Dat is maar bijzaak.
Deze man heeft een dochter van bijna 20 en ik heb begrepen dat zij ook niet zo blij is om haar vader met een ander te zien. Zij heeft het nog heel erg zwaar met het verlies van haar moeder.
Zelf dacht ik dat ze voor hem ging omdat ze niet alleen wilde zijn (dat gaf ze in het begin ook toe), en zij dacht dat ze niet beter kon krijgen.... Mijn vader heeft haar vroeger vaak teleurgesteld in uitingen en gedrag.
Ze heeft ca. 4x geprobeerd om ermee te stoppen, maar steeds weer houdt ze het toch aan.....
Mijn broer, schoonzus, man en ik (en andere familieleden) vinden hem totaal niet bij haar passen, maar ze wilt het niet horen.
Ik wil haar best delen, om het maar zo te noemen, met een man in haar leven, maar ik kan niet geloven dat ze aan hem een juiste man heeft.
De hechte band die ik met haar had, is nu al veranderd. Dit komt mede omdat ze niet meer met mij praat over hem, hij daar ieder weekend is en ik niet zoveel zin heb om daar dan heen te gaan en hem om me heen te hebben (Ja, ik weet het, het klikt heel naar van mij, maar dat gevoel heb ik nu eenmaal met hem)
De kleinkinderen mogen ook bijna niet meer komen logeren, omdat hij er is..... dit begrijpen met jonge kinderen niet....
Zijn er hier mensen, die hetzelfde hebben meegemaakt?
Een partner van 1 van je ouders waarbij je je totaal niet prettig voelt? En hoe ga je hiermee om?
Ik heb 3x geprobeerd een gesprek aan te gaan met de man, maar er komt niets uit, of terug.
Ik zit met een probleem waar ik eigenlijk met niemand over kan praten en hoop hier wat tips te kunnen krijgen.
Mijn moeder is sinds 2,5 jaar weduwe. Sinds begin dit jaar heeft zij iemand ontmoet waar ze een "relatie" mee heeft.
Ik gun haar alle liefde en geluk die ze kan aangrijpen, echter!.... de man die in haar leven is valt totaal niet bij ons (de 2 kinderen en aanhang) in de smaak.
Het is niet zo dat wij haar partner willen goedkeuren, maar deze man is alles wat zij niet zocht in een man.
Zij twijfelde zelf ook heel erg in het begin omdat hij, vieze tanden had, wat lomp overkwam, te stil was, ze had geen kriebels als ze aan hem dacht of als ze hem zag en als ze elkaar een dag hadden gezien, hoopte ze eigenlijk al dat hij naar huis zou gaan.
Daarnaast heeft hij een ENORME rekening liggen bij de belastingdienst... ik ken niemand die zoveel schuld heeft... hij noemt het geen schuld, maar een onterechte rekening door toedoen van een samenspel tussen verzekering en bank....
Hij uit na 3 weken met haar te zijn, al zijn mening over mijn broer.... (voor mijn gevoel een beetje stoken)
Hij is erg stil in gezelschap, dwingt meningen op als hij überhaupt al praat en vragen beantwoorden doet hij amper.
Ook heeft hij haar laten weten dat hij met haar is, en niet ons (haar kinderen) hoeft te pleasen. Dat is maar bijzaak.
Deze man heeft een dochter van bijna 20 en ik heb begrepen dat zij ook niet zo blij is om haar vader met een ander te zien. Zij heeft het nog heel erg zwaar met het verlies van haar moeder.
Zelf dacht ik dat ze voor hem ging omdat ze niet alleen wilde zijn (dat gaf ze in het begin ook toe), en zij dacht dat ze niet beter kon krijgen.... Mijn vader heeft haar vroeger vaak teleurgesteld in uitingen en gedrag.
Ze heeft ca. 4x geprobeerd om ermee te stoppen, maar steeds weer houdt ze het toch aan.....
Mijn broer, schoonzus, man en ik (en andere familieleden) vinden hem totaal niet bij haar passen, maar ze wilt het niet horen.
Ik wil haar best delen, om het maar zo te noemen, met een man in haar leven, maar ik kan niet geloven dat ze aan hem een juiste man heeft.
De hechte band die ik met haar had, is nu al veranderd. Dit komt mede omdat ze niet meer met mij praat over hem, hij daar ieder weekend is en ik niet zoveel zin heb om daar dan heen te gaan en hem om me heen te hebben (Ja, ik weet het, het klikt heel naar van mij, maar dat gevoel heb ik nu eenmaal met hem)
De kleinkinderen mogen ook bijna niet meer komen logeren, omdat hij er is..... dit begrijpen met jonge kinderen niet....
Zijn er hier mensen, die hetzelfde hebben meegemaakt?
Een partner van 1 van je ouders waarbij je je totaal niet prettig voelt? En hoe ga je hiermee om?
Ik heb 3x geprobeerd een gesprek aan te gaan met de man, maar er komt niets uit, of terug.
anoniem_367995 wijzigde dit bericht op 16-04-2018 14:44
0.05% gewijzigd
maandag 16 april 2018 14:39
Ik heb hetzelfde gehad bij de nieuwe partner van m'n vader. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd en na wat goede gesprekken met m'n pa (en een grote verandering in mijn leven) is alles weer verbeterd.
Nog steeds heb ik moeite ermee, zeker de snelheid waarmee het ging, maar het zij zo.
Ik heb gewoon een tijdje amper contact gehad met m'n vader.
Nog steeds heb ik moeite ermee, zeker de snelheid waarmee het ging, maar het zij zo.
Ik heb gewoon een tijdje amper contact gehad met m'n vader.
maandag 16 april 2018 14:40
Ja meegemaakt. En het was heel rancuneus toch best lekker om na 30 jaar ellende te zeggen "had maar eerder naar me geluisterd" Ik heb het dan ook echt over een etter van een vent die er alles aan deed om te stoken, op een kinderachtige manier mij als kind van dingen de schuld te geven etc. Ben ook héél vroeg het huis uit gegaan. Nu heeft ze een nieuwe man en een hele fijne vent gelukkig.
maandag 16 april 2018 14:41
Ik wilde hem beter leren kennen, dat bedoelde ik met een gesprek aangaan. Maar hij laat niets of nauwelijks los over hemzelf. Er komt ook niks van zijn kant qua vragen terug.
maandag 16 april 2018 14:42
maandag 16 april 2018 14:45
Het lijkt me voor jou/jullie een lastige situatie, maar ik ben bang dat je zult moeten accepteren dat je moeder een volwassen vrouw is, die zelf keuzes maakt, ook als haar kinderen er niet achter staan.
En tegen je kinderen kun je misschien beter zeggen dat ze voorlopig niet kunnen logeren bij oma.
En tegen je kinderen kun je misschien beter zeggen dat ze voorlopig niet kunnen logeren bij oma.
Later is nu
maandag 16 april 2018 14:58
Nee, dat is misschien wel zo, maar toch, wij vertrouwen hem niet.... en ik maak me zorgen om haar.
Tuurlijk ben ik blij dat ze haar leven weer oppakt! Ik gun haar echt een lieve man in haar leven, maar iets klopt niet aan hem.
maandag 16 april 2018 14:58
Nee, dat is misschien wel zo, maar toch, wij vertrouwen hem niet.... en ik maak me zorgen om haar.
Tuurlijk ben ik blij dat ze haar leven weer oppakt! Ik gun haar echt een lieve man in haar leven, maar iets klopt niet aan hem.
maandag 16 april 2018 14:59
Ik begrijp je zorgen maar je moeder is een volwassen vrouw en ze maakt haar eigen keuzes.
Is hij werkelijk zo slecht voor je moeder of heb je er misschien ook gewoon moeite mee dat er iemand in je vaders plaats komt? Dat zou ik me namelijk ook goed kunnen voorstellen.
Je zegt dat hij weinig zegt, maar tegelijkertijd zou hij ook een mening over je broer hebben. Tja, net zoals jij een mening over hem hebt.
Sneu voor je kinderen dat ze niet kunnen gaan logeren maar hoeveel logeerpartijtjes kunnen ze nou gemist hebben als je moeder pas sinds begin dit jaar dit jaar een relatie met hem heeft? En zou je het wel prettig vinden als ze er zouden logeren als hij er ook zou zijn?
Is hij werkelijk zo slecht voor je moeder of heb je er misschien ook gewoon moeite mee dat er iemand in je vaders plaats komt? Dat zou ik me namelijk ook goed kunnen voorstellen.
Je zegt dat hij weinig zegt, maar tegelijkertijd zou hij ook een mening over je broer hebben. Tja, net zoals jij een mening over hem hebt.
Sneu voor je kinderen dat ze niet kunnen gaan logeren maar hoeveel logeerpartijtjes kunnen ze nou gemist hebben als je moeder pas sinds begin dit jaar dit jaar een relatie met hem heeft? En zou je het wel prettig vinden als ze er zouden logeren als hij er ook zou zijn?
maandag 16 april 2018 15:01
je moet vertrouwen hebben in je moeder
Is er een reden om aan te nemen, dat ze zich laat misbruiken?
maandag 16 april 2018 15:02
Ik denk dat je weinig anders kunt dan je zorgen naar haar uitspreken. Maar tegelijkertijd ook haar keuzes te respecteren.
anoniem_353419 wijzigde dit bericht op 16-04-2018 15:04
0.47% gewijzigd
maandag 16 april 2018 15:02
Ik heb er ook 'last' van. De nieuwe man van m'n moeder. Een vreselijke hork van een vent. Tja, je doet er weinig aan. Ik spreek gewoon buiten hem om af met m'n moeder en vermijdt hem. En dat doen m'n zussen ook.
Ze kwam al uit een zeer moeilijk huwelijk met m'n vader , dus ik hoopte voor haar op een fijn vrij leven na de dood van m'n vader maar helaas heeft ze zich laten inpakken door haar nieuwe man en is er weinig op vooruit gegaan. Moeilijk om aan te zien maar helaas niks aan te doen.
Ze kwam al uit een zeer moeilijk huwelijk met m'n vader , dus ik hoopte voor haar op een fijn vrij leven na de dood van m'n vader maar helaas heeft ze zich laten inpakken door haar nieuwe man en is er weinig op vooruit gegaan. Moeilijk om aan te zien maar helaas niks aan te doen.
maandag 16 april 2018 15:10
maandag 16 april 2018 15:10
Tuurlijk mis ik mijn vader enorm, maar ik weet ook dat zij het verdiend heeft om opnieuw geluk te vinden.....Hij is misschien niet slecht voor /tegen haar... maar wij hebben het gevoel/idee dat hij niet eerlijk is over de reden van de schuld bij de belastingdienst... want zijn verhaal rammelt aan alle kanten zoals ik het van mijn moeder heb gehoord. Er met hem over beginnen mag en kan ik niet omdat mijn moeder mij dat in vertrouwen heeft verteld en hij dus niet weet dat ik het weet...IJskoffie schreef: ↑16-04-2018 14:59Ik begrijp je zorgen maar je moeder is een volwassen vrouw en ze maakt haar eigen keuzes.
Is hij werkelijk zo slecht voor je moeder of heb je er misschien ook gewoon moeite mee dat er iemand in je vaders plaats komt? Dat zou ik me namelijk ook goed kunnen voorstellen.
Je zegt dat hij weinig zegt, maar tegelijkertijd zou hij ook een mening over je broer hebben. Tja, net zoals jij een mening over hem hebt.
Sneu voor je kinderen dat ze niet kunnen gaan logeren maar hoeveel logeerpartijtjes kunnen ze nou gemist hebben als je moeder pas sinds begin dit jaar dit jaar een relatie met hem heeft? En zou je het wel prettig vinden als ze er zouden logeren als hij er ook zou zijn?
Hij zegt weinig tegen ons, uiteraard wel tegen mijn moeder
Al geeft ze wel aan dat hij niet snel een gesprek aanknoopt, maar goed, de 1 is wat spraakzamer als de ander. Het lijkt wel of hij niet openstaat om ons te leren kennen. Hij stelt ons geen vragen over werk, kinderen, of andere interesses.... en als wij dat proberen aan te gaan, komt er weinig terug.Ze hebben nu 4 maanden niet meer bij oma gespeeld of gelogeerd, en doorgaans gebeurde dat minimaal 1x per maand (logeren) en kwamen wij bijna ieder weekend bij haar.
Nee, ik zou het zelf ook niet prettig vinden om mijn kinderen te laten logeren als er een man verblijft die ik niet ken, en daarom vind ik het ook zo jammer dat hij voor ons gevoel niet openstaat om elkaar te leren kennen en hij daar ieder weekend is.
maandag 16 april 2018 15:14
Ik neem aan dat je nog wel met je moeder over hem kunt praten? Dan zou ik met haar bespreken dat het verhaal van de belastingschuld vreemd is, en haar adviseren hem geen geld te geven oid.Anna1980_ schreef: ↑16-04-2018 15:10Tuurlijk mis ik mijn vader enorm, maar ik weet ook dat zij het verdiend heeft om opnieuw geluk te vinden.....Hij is misschien niet slecht voor /tegen haar... maar wij hebben het gevoel/idee dat hij niet eerlijk is over de reden van de schuld bij de belastingdienst... want zijn verhaal rammelt aan alle kanten zoals ik het van mijn moeder heb gehoord. Er met hem over beginnen mag en kan ik niet omdat mijn moeder mij dat in vertrouwen heeft verteld en hij dus niet weet dat ik het weet...
Wat hierboven ook werd gezegd: probeer de relatie met je moeder goed te houden.
Voor je kinderen: is het mogelijk haar wat vaker bij jullie thuis uit te nodigen? Om mee te eten bijvoorbeeld.
Of concreet samen een datum te prikken voor een logeerpartij?
maandag 16 april 2018 15:17
En wat als jouw moeder zo zou denken over jouw man? Zou je luisteren?
Ook het logeren: er loopt hier nog een topic over een meisje die boos is op haar vriendin omdat ze zo weinig aandacht en tijd voor haar heeft sinds ze een vriend heeft...
Tenzij je moeder niet in staat is voor zichzelf te zorgen heb je niets meer te zeggen over haar partner dan dat zij over jouw partner mag/kan zeggen, als je denkt dat ze niet in staat is haar eigen boontjes te doppen moet je dat met haar bespreken.
En wel eerlijk, gewoon zeggen: ik ben bang dat je zijn belastingschuld gaat betalen. Misschien doet ze dat wel, en leven ze nog lang en gelukkig. Of niet. Ik heb het idee dat je dáár eigenlijk het meest over inzit, niet over zijn vieze tanden. V.w.b. die vieze tanden: Je moeder ligt met hem in bed, jij niet dus wat kan het je schelen.. zijn toch echt hun zaken!
Een beetje respect voor haar vriend, en nog een vraagje: waarom bemoei je je met ZIJN financiën? Dat gaat je even lomp gezegd helemaal niks aan. Wat zou je doen als jouw moeder zich had bemoeit met de financiën van jouw vriend stel dat hij een schuld had gehad?
Ik denk dat je dan een verontwaardigd topic had geopend met: mijn moeder bemoeit zich met.........
Volwassen vrouw, niet op haar achterhoofd gevallen en nu even geen zin om op jouw kinderen te passen. Zijn jouw zaken niet en als ze gaan samenwonen zul je toch echt een manier moeten vinden om met hem om te gaan.
Succes en veel wijsheid toegewenst.
Ook het logeren: er loopt hier nog een topic over een meisje die boos is op haar vriendin omdat ze zo weinig aandacht en tijd voor haar heeft sinds ze een vriend heeft...
Tenzij je moeder niet in staat is voor zichzelf te zorgen heb je niets meer te zeggen over haar partner dan dat zij over jouw partner mag/kan zeggen, als je denkt dat ze niet in staat is haar eigen boontjes te doppen moet je dat met haar bespreken.
En wel eerlijk, gewoon zeggen: ik ben bang dat je zijn belastingschuld gaat betalen. Misschien doet ze dat wel, en leven ze nog lang en gelukkig. Of niet. Ik heb het idee dat je dáár eigenlijk het meest over inzit, niet over zijn vieze tanden. V.w.b. die vieze tanden: Je moeder ligt met hem in bed, jij niet dus wat kan het je schelen.. zijn toch echt hun zaken!
Een beetje respect voor haar vriend, en nog een vraagje: waarom bemoei je je met ZIJN financiën? Dat gaat je even lomp gezegd helemaal niks aan. Wat zou je doen als jouw moeder zich had bemoeit met de financiën van jouw vriend stel dat hij een schuld had gehad?
Ik denk dat je dan een verontwaardigd topic had geopend met: mijn moeder bemoeit zich met.........
Volwassen vrouw, niet op haar achterhoofd gevallen en nu even geen zin om op jouw kinderen te passen. Zijn jouw zaken niet en als ze gaan samenwonen zul je toch echt een manier moeten vinden om met hem om te gaan.
Succes en veel wijsheid toegewenst.
maandag 16 april 2018 15:23
Van die belastingschuld is wel een raar verhaal. Als hij je moeder maar niet kaalplukt.Anna1980_ schreef: ↑16-04-2018 15:10Tuurlijk mis ik mijn vader enorm, maar ik weet ook dat zij het verdiend heeft om opnieuw geluk te vinden.....Hij is misschien niet slecht voor /tegen haar... maar wij hebben het gevoel/idee dat hij niet eerlijk is over de reden van de schuld bij de belastingdienst... want zijn verhaal rammelt aan alle kanten zoals ik het van mijn moeder heb gehoord. Er met hem over beginnen mag en kan ik niet omdat mijn moeder mij dat in vertrouwen heeft verteld en hij dus niet weet dat ik het weet...
Hij zegt weinig tegen ons, uiteraard wel tegen mijn moeder
Ze hebben nu 4 maanden niet meer bij oma gespeeld of gelogeerd, en doorgaans gebeurde dat minimaal 1x per maand (logeren) en kwamen wij bijna ieder weekend bij haar.
Nee, ik zou het zelf ook niet prettig vinden om mijn kinderen te laten logeren als er een man verblijft die ik niet ken, en daarom vind ik het ook zo jammer dat hij voor ons gevoel niet openstaat om elkaar te leren kennen en hij daar ieder weekend is.
Dat hij stil is, weinig praat, tsja zo zijn sommige mensen. Dat lijkt mij niet meteen iets slechts toch. Iemand met een vlotte babbel is echt niet perse oprechter. Die kan na jaren van gezellige praatjes ook anders blijken te zijn dan je dacht.
Ik vraag me wel af waarom jouw moeder sommige dingen aan jou heeft verteld over wat nieuwe vriend gezegd heeft o.a. over jouw broer. Is je moeder helemaal stabiel? Ze gooit daarmee haar eigen ruiten toch in.
maandag 16 april 2018 15:30
Hoe zou jij het vinden wanneer de rollen zouden zijn omgedraaid? Wanneer je moeder zo over jouw nieuwe partner zou praten?
Hij is de nieuwe vriend van je moeder. Niet iemand om ook de plaats van je vader in te nemen in de familie. Je moeder heeft het recht om als volwassen vrouw te kiezen met wie ze om gaat en met wie niet.
Realiseer je dat je moeder veel meer is dan alleen de moeder van jou en je broer en de oma van de kleinkinderen. Het is haar goed recht om leuke dingen te gaan.
En je kinderen mogen daar niet slapen omdat jij die man niet kent? Zou je ze wel laten logeren bij een vriendin die net een nieuwe leuke vriend heeft? Vertrouw jij je moeder niet om haar eigen keuzes te maken?
Hij is de nieuwe vriend van je moeder. Niet iemand om ook de plaats van je vader in te nemen in de familie. Je moeder heeft het recht om als volwassen vrouw te kiezen met wie ze om gaat en met wie niet.
Realiseer je dat je moeder veel meer is dan alleen de moeder van jou en je broer en de oma van de kleinkinderen. Het is haar goed recht om leuke dingen te gaan.
En je kinderen mogen daar niet slapen omdat jij die man niet kent? Zou je ze wel laten logeren bij een vriendin die net een nieuwe leuke vriend heeft? Vertrouw jij je moeder niet om haar eigen keuzes te maken?
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 16 april 2018 15:33
het is moeders geld he?Tampaxropeje schreef: ↑16-04-2018 15:23Van die belastingschuld is wel een raar verhaal. Als hij je moeder maar niet kaalplukt.
als zij gelukkig wordt van het aan hem geven, is dat aan haar
maandag 16 april 2018 15:34
Mbt de kleinkinderen. Misschien vindt ze het zelf fijn om minder op te passsen en durft ze dat nu pas zo te regelen.
Ik zou vooral jullie relatie goed houden en proberen er met een open onbevooroordeelde blik naar te kijken. Geef die man een kans. Wellicht hebben ze iets dat ze samen verbindt. Zelfde achtergrond, zelfde moeizame relatie met eerdere partner. Wie weet brengt hij haar rust, voelt het voor haar als thuiskomen.
Het lijkt me ook echt wel lastig hoor, als buitenstaander is zoiets makkelijk praten. Maar wat je zeker weet is dat het jullie als kinderen niks brengt om de boel op het spits te drijven.
Sterkte!
Ik zou vooral jullie relatie goed houden en proberen er met een open onbevooroordeelde blik naar te kijken. Geef die man een kans. Wellicht hebben ze iets dat ze samen verbindt. Zelfde achtergrond, zelfde moeizame relatie met eerdere partner. Wie weet brengt hij haar rust, voelt het voor haar als thuiskomen.
Het lijkt me ook echt wel lastig hoor, als buitenstaander is zoiets makkelijk praten. Maar wat je zeker weet is dat het jullie als kinderen niks brengt om de boel op het spits te drijven.
Sterkte!
