Omgaan met nare break up

09-02-2021 22:57 215 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,
Even een aparte topic los van mijn vorige want ik weet niet hoe ik verder moet. Achtergrond kan je daar lezen, maar voor hier: ik heb gevochten voor een relatie waarin ik eigenlijk bedrogen ben en al mijn liefde heb gegeven aan iemand die het niet helemaal aan mij gaf. Al deed hij van wel. Een dag nadat hij bij me wegging (al wilde hij echt niet, was het niet zijn keus, hield hij nog steeds zielsveel van mij en ziet een toekomst met mij) ging hij terug naar zijn ex. Waarvan hij eerder zei nooit van gehouden te hebben en geen toekomst mee te zien.

Ik ben kapot. Zelfs nadat hij bij me wegging heb ik nog naar oplossingen gezocht, omdat we nog steeds samen wel een toekomst zagen en van elkaar hielden. Ik had hier zòveel pijn van. Vooral omdat ik echt veel energie heb gestoken in deze relatie, hard aan mezelf gewerkt heb en uiteindelijk al mijn gevoelens kon laten zien. Dat was best een moeilijk traject voor mij. Niemand kon me zo troosten als hij, zijn knuffels, zijn woorden.. En toen: achterkomend dat het waarschijnlijk allemaal niet écht gemeend was. En als het wel zo was, ik nog minder begrijp dat hij mij dit aandoet. Een paar dagen eerder nog zeggen dat je het niet kan voorstellen zonder mij te zijn, niet weet hoe je het moet doen zonder met mij te praten. En dan dit. Naast de pijn die ik eerst had, is dit een hele erge nare natrap.

Tuurlijk, gelukkig ben ik er achter komen wie hij is en is het beter dat ik van hem af ben. Maar ik mis hem, de persoon waarmee ik een toekomst zag, die me als geen ander kende. Maar dan de woede die erna komt, en dan weer verdriet. Zoveel gemixte gevoelens.

Ik vind het moeilijk, ik kan d’it niet afsluiten zonder antwoorden. En hij geeft er (nu) geen antwoord op. En ik merk dat ik zonder antwoorden echt niet door kan. Tips?
Misschien gemeen, maar ik gun hem ook echt geen geluk met dat meisje. Ik wil dat hij de pijn ook voelt die hij mij aangedaan heeft. Het voelt oneerlijk, ik alleen op de bank met pijn en verdriet en hij meteen al samen met een ander. Ik slaap ook al niet sinds ik het weet, het gaat echt slecht. Ik krijg veel steun en liefde, maar het voelt alsof ik me overal doorheen aan het slepen ben.
Durf ook niet naar mijn eigen huis te gaan omdat ik bang ben alleen te zijn.

Ik weet het niet meer.. Wat kan ik nog doen om dit af te sluiten?
Als ik dat niet kan, hoe accepteer ik dit? Gaat dit ooit voorbij? Ik wil niet obsessief meer zijn.
Alle reacties Link kopieren
Mumper schreef:
10-02-2021 01:17
Ik weet niet of comazuipen nou zo productief is op de langere termijn
Oh'ik dacht dat ze doelde op hem omver rijden of zo.
Alle reacties Link kopieren
Lief jullie reacties! Ik baal ook dat ik niet sterker ben nu en niet gewoon denk: laat het los, hij is je niet waard.
Het is ook meer, we hadden echt toekomstplannen op korte termijn. Trouwen, huis kopen, kinderen etc. Dingen die ik altijd gewild heb, maar nooit gedacht had te kunnen krijgen. En toen opeens lukte het, met iemand waar ik graag mee oud wilde ik worden. Iemand die hetzelfde dacht.
Daarom wil ik antwoorden, het geeft me geen oplossing, maar wel dat ik weet wat er nou echt speelde en hoelang. Dat kan ik steeds raden, maar zou het graag van hem willen horen. We hadden ook afgesproken elkaar te kunnen benaderen als wij dat belangrijk vinden (dus niet zomaar ‘hoe gaat het’ etc). Het doet pijn dat hij dat nu afwijst.
Blokkeren op social media etc heeft hij gedaan. Terwijl hij steeds degene was die zei dat dit niet hoeft. Het lijkt alsof hij een heel ander persoon is, dat ik me afvraag met wie ik al die jaren ben geweest en waarom hij nu zo bot kan doen tegen mij. Hoe moeilijk is het de waarheid te vertellen zodat ook ik verder kan gaan? Waarom gunt hij me dat niet..
Alle reacties Link kopieren
Je verwacht onrealistische dingen van deze man.
Hij heeft toch al laten zien hoe hij met je omgaat? Waarom zou hij deze break up ineens fatsoenlijker worden.

Je hebt helemaal geen antwoorden nodig over hoelang dingen al speelde. Het verandert de uitkomst niet.
Stop met hem nodig te hebben, ook in dit proces, dat heb je niet, je deed het voor hem ook zonder hem.
Veel sterker is als jij de deur ook dicht gooit en niet meer omkijkt.
Dat is ook een kwestie van doen en dus kiezen hoe je hierin wilt staan.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren
Waarom werp jij je nog steeds aan zijn voeten? Waarom zet jij hem nog steeds op een voetstuk? Waarom wordt jij niet godsgruwelijke BOOS?

Je krijgt geen antwoorden! Nu niet, nooit niet. Hij heeft geen antwoorden. Hij wil er niet over nadenken. Bij alles wat hij zegt komt er weer een nieuwe vraag. Jou doodzwijgen is echt het makkelijkst voor hem. En boos worden doe jij toch niet. Je zou hem zo terug nemen ondanks alles. Dat zegt meer over jou dan over hem.


Hoezo heb jij al je hele leven de overtuiging dat jij nooit zult trouwen en kinderen krijgen? Ik denk dat jij eens opzoek gaat naar het antwoord op díe vraag. Een hint: die ligt niet bij hem.
Muis12345 schreef:
09-02-2021 23:22
Dat zeker. Maar uiteindelijk heeft hij niet voor mij gekozen, ik vraag me af, waarom? Zelfs nu je ziet hoeveel ik van je hou en voor je vecht. Ja, dan ben je een lul. Maar ik zou zo graag willen weten waarom hij een lul is..
Voor iemand die graag bij jou wil zijn hoef je niet te vechten, die is doorgaans gewoon bij je zonder al te veel gedoe.
Deze meneer wil blijkbaar gewoon bij zijn ex zijn.
Over een paar maanden voel je je beter :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik moet denken aan deze quote van Bob Marley:
"The biggest coward is a man who awakens a woman's love with no intention of loving her"

Eens met alle reacties. Liefdesverdriet gaat door merg en been - meermaals zelf meegemaakt - maar je hebt nu een levensles geleerd. Welke dan ook, zie het als een ervaring. En ervaringen maken je sterker, goed of slecht.

Deze man was niet goed voor jou. Het heeft je gesierd dat je als een leeuwin hebt gevochten, maar "sometimes it lasts in love, sometimes it hurts instead (om er nog even een quote in te gooien ;)).

Sterkte meid! Tijd heelt alle wonden. Over een tijdje kijk je terug op deze periode en ga je alleen maar blij voor jezelf zijn dat je niet nog meer tijd aan deze relatie hebt verspild. :redrose:
Veritas vos liberabit
Alle reacties Link kopieren
Muis12345 schreef:
09-02-2021 23:22
Dat zeker. Maar uiteindelijk heeft hij niet voor mij gekozen, ik vraag me af, waarom? Zelfs nu je ziet hoeveel ik van je hou en voor je vecht. Ja, dan ben je een lul. Maar ik zou zo graag willen weten waarom hij een lul is..
Het is toch niet omdat jij heel veel van hem houdt en voor hem vecht dat hij voor jou moet kiezen of bij jou moet blijven? Je moet trouwens nooit voor een man vechten en jezelf iemand gunnen die met plezier voor jou gaat en goed voor je is.
Je hebt alle antwoorden die nodig zijn: het werkt niet tussen jullie, jullie zijn geen match. Al de rest is onbelangrijk.

Geef het tijd, vermijd elk contact, zorg voor afleiding.
Sterkte!
De oplossing ligt in jezelf, maar dat weet je zelf ook wel.
Je hebt wat over jezelf geleerd en je hebt nieuwe inzichten gekregen. Dat is wat je uit deze relatie haalt. A little older, a little sadder.

En dat je je ex niet alle goeds gunt, ach, dat is menselijk. Ik ben alweer een tijdje gescheiden en ik gun hem bijvoorbeeld heel erg zijn nieuwe partner.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb je vorige topic niet gelezen, maar probeer je eigen te maken dat de niet zo fraaie dingen die je nu te zien krijgt, dat dat ook bij hem hoort. Dat is ook wie hij is. Dat is niet iets dat jij moet willen. Blijkbaar is hij het niet die jij wil, maar een ideaalbeeld van hem in je hoofd. Hij is het niet.
En het kan helpend zijn om hem aan te schrijven (niet versturen hoor, maar je een keer tot hem richten op papier, of hier) want waarschijnlijk blijf je gesprekken met hem voeren in je hoofd. Laat die eruit, zodat ze niet vast blijven zitten in je hoofd.

En later komt er een moment waarop jij zegt en dat ook gelooft: wat een eikel, stom van hem...er is helemaal niks mis met mij.
Alle reacties Link kopieren
Veel goede moed, TO! :hug: Ik herken het gevoel om antwoorden te willen van iemand die jou van een toekomst liet dromen, maar ik kan je uit persoonlijke ervaring zeggen dat dit een emotionele valstrik is: de antwoorden die je krijgt of vindt, geven geen gemoedsrust. Integendeel: ze geven jou meer stof om over te piekeren. Je wilt meer weten - maar als je meer weet, doet het pijn en wou je dat je het niet wist. Dat was bij mij althans zo.

Enkele jaren geleden begon ik iets met iemand die mij het gevoel gaf dat ik meer van hem kon verwachten, om uiteindelijk in de steek gelaten te worden. Wat dieper in mij sneed dan wat dan ook, was dat hij niet lang daarna met iemand anders verder ging. Het gevoel om vergeten en vervangen te zijn, liet mij niet los. Ik bleef zoeken naar antwoorden, maar elke update was een nieuwe slag in mijn gezicht die mijn verdriet langer 'vers' hield. Het was een bevrijding om niets meer over hem te horen via vrienden, familie of sociale media.

Als hij echt om jou gaf en jou verdiende, had je niet in deze situatie gezeten. Ban hem volledig uit je leven. Nee, dan krijg je niet de antwoorden waar je nu zo naar verlangt - maar het zijn vergiftigde geschenken. Ik begrijp dat je gekwetst bent, maar het kan écht beter worden. Je kan iets opbouwen met iemand die jouw vertrouwen wel waard is, al voelt dit nu misschien niet zo.
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
Alle reacties Link kopieren
Je hebt twee keuzes: of iedere ochtend in bed blijven liggen met je hoofd onder de dekens, of besluiten dat je er uit gaat en er op uit gaat. Dat je gewoon een leuk leven gaat hebben, zonder deze eikel, waar je geen gedachten meer aan verspild.

Zo simpel is het echt. Iedere keer opnieuw de goede keuze maken, en het wordt steeds makkelijker EN je zult zien dat de tijd tussen opnieuw moeten kiezen steeds langer wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ik waardeer jullie reacties erg! Fijn dat jullie zo meedenken en jullie ervaringen delen.
Ik wil niet terug naar hem, de pijn en verdriet die ik voel, is meer omdat ik de persoon mis waarvan ik dacht dat hij bestond. Een ideaalbeeld inderdaad achteraf. Naar die persoon zou ik inderdaad nog wel terug willen, maar die bestaat niet (meer).
Iemand hoeft niet van mij te houden en voor mij te vechten alleen omdat ik dat doe. Mijn verdriet zit hem er meer in dat hij dat ook altijd heeft gezegd en ergens te zien was; de afgelopen weken ook echt in tranen bij mij heeft gezeten omdat hij de situatie wil oplossen en bij mij wil blijven. Hij ging er fysiek ook erg op achteruit, nachten niet slapen, afvallen. Ik kan dat allemaal niet met plaatsen met nu.
Het berichtje dat ik naar hem gestuurd had was voordat ik dit topic geopend had. Achteraf kan ik denken, had ik niet moeten doen. Maar ik dacht dat ik dat berichtje stuurde naar de persoon die ik kende, die zou nooit zo reageren. Zelfs al is hij de dag erna naar zijn ex gegaan. Helaas. Ik moet door inderdaad. En geloof me, er zit heel veel woede in mij ook, ben erg boos. Maar verdriet sluipt er ook vaak genoeg in. Het is ook ''pas'' 2 dagen geleden dat ik achter alles ben gekomen. En eens met berichtje hierboven, hoe meer je te weten komt, hoe meer klappen, dat heb ik ook ervaren..
Waar ik ook slecht tegen kan: hij komt er áltijd mee weg. Dit heeft hij zijn ex, waar hij nu mee is, ook eerder geflikt. En nu bij mij, en dat zal die vast wel weer doen. Dat zij überhaupt bestaat weet ik omdat ik destijds mijn intuïtie volgde, niet omdat hij dat uit zichzelf vertelde. Zij heeft geen idee van mijn bestaan en wat hij gedaan heeft destijds met haar, en nu ook weer. Dat hij mij meteen overal verwijderde, was omdat zij overal toegevoegd werd, hoopte dat ik er zo niet achter kwam.
Daar zit ik ook erg mee, waarom komen zulke mannen hiermee weg? Waarom kunnen zij zomaar harten breken? Ik heb weinig met haar te maken, maar ik gun geen enkele vrouw zo'n man. En ik zal waarschijnlijk hier geen positieve reacties op krijgen, maar hier heb ik ook over nagedacht en als iemand mij destijds had gebeld en gezegd hoe hij is, dat ik het had gewaardeerd. Of het had veranderd in mijn beslissing om met hem te blijven, weet ik niet. Maar dat ik in bed zou liggen met een man die zo met vrouwen omgaat, zou ik wel een probleem mee hebben.
Hoe staan jullie hierin? Denk je, laat haar er maar zelf achter komen, en misschien gebeurt dat nooit? En nee, het is niet dat ik hun relatie wil verbreken, maar ik hem oprecht niet gun om hiermee weg te komen. Ik zeg hiermee niet dat ik dit ook ga doen, ik wilde deze gedachte van me afschrijven en ben benieuwd naar de reacties.
Als hij op een normale manier hiermee was omgegaan, had ik hem alle geluk van de wereld gegund. Omdat we nog wel van elkaar hielden en ik dacht dat hij anders was. Dat heb ik hem ook in ons laatste gesprek, voordat het uitging, verteld.
En los hiervan: ja, ik ga hard mijn best doen om verder te gaan. Het helpt om de berichten van jullie te lezen.
muis12345 wijzigde dit bericht op 10-02-2021 12:26
1.99% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Maduixa schreef:
10-02-2021 11:30
Je hebt twee keuzes: of iedere ochtend in bed blijven liggen met je hoofd onder de dekens, of besluiten dat je er uit gaat en er op uit gaat. Dat je gewoon een leuk leven gaat hebben, zonder deze eikel, waar je geen gedachten meer aan verspild.

Zo simpel is het echt. Iedere keer opnieuw de goede keuze maken, en het wordt steeds makkelijker EN je zult zien dat de tijd tussen opnieuw moeten kiezen steeds langer wordt.
Eens met je, maar de gedachten heb ik niet altijd in de hand. Daar moet ik nog een manier voor zoeken om mee om te gaan.
Kijk, het gaat zo. Jij denkt dat hij steeds dezelfde is gebleven maar in zijn hoofd is allang de twijfel binnen geslopen. Dus jullie koers ging steeds verder uit elkaar lopen al had jij daar geen idee van omdat hij dat niet met je deelde. Misschien omdat hij hoopte dat het wel weer goed zou komen, misschien wilde hij je niet kwetsen, misschien wilde hij van twee walletjes eten, wie het weet mag het zeggen. De kans dat je er achter komt is klein en het gaat je weinig helpen.
Alle reacties Link kopieren
Blankepit schreef:
10-02-2021 12:32
Kijk, het gaat zo. Jij denkt dat hij steeds dezelfde is gebleven maar in zijn hoofd is allang de twijfel binnen geslopen. Dus jullie koers ging steeds verder uit elkaar lopen al had jij daar geen idee van omdat hij dat niet met je deelde. Misschien omdat hij hoopte dat het wel weer goed zou komen, misschien wilde hij je niet kwetsen, misschien wilde hij van twee walletjes eten, wie het weet mag het zeggen. De kans dat je er achter komt is klein en het gaat je weinig helpen.
Ja, dit is zo waar. Heb het een paar keer gelezen en voor mezelf geschreven een paar keer. Ik vind het alleen jammer, ik heb ook twijfels gehad in deze relatie. Deze heb ik altijd uitgesproken, heeft zelfs voor een break gezorgd in het verleden. Niet leuk voor een ander om te horen, maar wel zo eerlijk. Dan kun je de twijfels ook bespreken en of je deze kan oplossen. Achja.. blijkbaar kun je niet alles van een ander verwachten.
Hoe gaat het nou Muis?
Alle reacties Link kopieren
Ik had besloten, na veel twijfelen, het meisje uiteindelijk wel een bericht te sturen en te bellen. Ze was mij erg dankbaar en waardeerde het enorm, voor haar klopten de puzzelstukjes nu. Voor mij ook, blijkbaar speelde ze aan het begin van onze relatie nog een rol. Ik heb het afgesloten. Hij gaf me nog een erge natrap met dat ik niets waard ben, niets heb bereikt in het leven en ooit zal bereiken, zielig ben, jaloers omdat ik nooit meer zo’n goed persoon zal ontmoeten en hem niet door laat gaan met leven etc. Maar goed, als iemand in staat is om zulke dingen over mij te zeggen na twee jaar relatie, dan is hij mijn verdriet niet waard. Ik voel me stukken beter nu ik weet hoe alles gegaan is, het is pijnlijk, maar minder pijnlijk dan niet te weten hoe het gegaan is. De antwoorden heb ik voor mijn gevoel wel. Niet compleet, maar dat maakt niet uit. Of zij verder gaan met elkaar maakt me minder uit. Ik heb hem overal nu geblokkeerd voor mijzelf. Het is goed zo en ik moet nu echt gaan beginnen met verwerken van dit alles, heb ik eigenlijk niet goed gedaan de afgelopen tijd en was vooral obsessief bezig met gissen naar de waarheid. Zoals jullie gemerkt hebben. Ik ben nu eindelijk pas blij dat hij niet meer in mijn leven is, althans de persoon die hij nu blijkbaar is. Verdriet en gemis voor de persoon die ik kende blijft vast nog wel even. Ik heb mezelf enorm ontwikkeld als persoon in deze relatie, de relatie met mijn moeder is erop vooruit gegaan, dat moet ik ook koesteren.
En vooral verwerken met dat ik me in het vervolg wel moet blijven durven openstellen en door deze ervaring mijzelf niet afsluit. Daar ben ik bang voor, maar werk eraan. Ook dat ik weer kan genieten van alleen zijn. Wordt vast geen makkelijke periode, maar ik geloof erin dat ik sterk genoeg ben. Met fijne mensen om me heen. En misschien heel af en toe nog zal afschrijven in dit topic als het allemaal even niet meer gaat.
muis12345 wijzigde dit bericht op 11-02-2021 23:17
Reden: Aanvulling
13.65% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Muis12345 schreef:
09-02-2021 23:01
Ja, maar hoe doe ik dat, accepteren? Hoe ga je verder zonder antwoorden en het gevoel van onrecht?
Dat is waarom je maar bij hem bleef.

Je denkt elke keer dat je eindelijk terug zal moeten krijgen wat je er al ingestopt hebt, maar daarom blijf je er maar meer energie/tijd etc instoppen.

Dit is echt het beste.


EDIT: las nu ook je laatste bericht. Goed gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je je 'iets' beter voelt na het contact met het meisje, maar laat het nu ook echt los. Een concrete tip, iets wat mij de nachten doorhielp na een vervelende break up: elke keer als ik in paniek huilend wakker schrok na zo'n halfslaap en de gedachten over elkaar buitelden kalkte ik alles neer in een schrift wat ik dan dacht, had ik naast mijn kussen liggen (in het donker ook vaak dus de volgende dag onleesbaar haha). Daarna kon ik weer doorslapen.

Geloof me, karma gaat zijn ding doen bij hem, echt waar. En met jou komt het wel goed, wat je beschrijft is wat iedereen doormaakt bij liefdesverdriet. Je komt hierover heen maar maak het geen pijnlijk verhaal door toch stiekem contact te houden want dan gaat het allemaal veeeel langer duren en veel pijnlijker worden.

Sterkte, het komt goed! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Je legt veel te veel verantwoordelijkheid bij hem. Niet iedere keuze die mensen maken is doordacht, misschien wist hij niet hoe hij het moest aanpakken, misschien doet het hem niet zoveel als het jou doet.

Maak jezelf niet zo afhankelijk maar leer anders met je pijn omgaan. Je probeert je gevoel nu op te lossen door antwoorden maar dat gevoel kan je alleen ‘oplossen’ door beter voor jezelf te zorgen. Doe nu dingen waar je rustig of zelfs beetje blij van wordt.

Ik weet uit ervaring hoe rampzalig het voelt maar ik weet ook uit ervaring dat antwoorden willen en denken in ‘de ander had dit moeten doen’ je niet verder brengt, echt niet.
Alle reacties Link kopieren
meelezer123 schreef:
11-02-2021 23:55
Fijn dat je je 'iets' beter voelt na het contact met het meisje, maar laat het nu ook echt los. Een concrete tip, iets wat mij de nachten doorhielp na een vervelende break up: elke keer als ik in paniek huilend wakker schrok na zo'n halfslaap en de gedachten over elkaar buitelden kalkte ik alles neer in een schrift wat ik dan dacht, had ik naast mijn kussen liggen (in het donker ook vaak dus de volgende dag onleesbaar haha). Daarna kon ik weer doorslapen.

Geloof me, karma gaat zijn ding doen bij hem, echt waar. En met jou komt het wel goed, wat je beschrijft is wat iedereen doormaakt bij liefdesverdriet. Je komt hierover heen maar maak het geen pijnlijk verhaal door toch stiekem contact te houden want dan gaat het allemaal veeeel langer duren en veel pijnlijker worden.

Sterkte, het komt goed! :hug:
Dankjewel, ook voor het delen van jouw ervaring. Afgelopen week altijd ‘s avonds bij vriendinnen of ouders geweest, alleen zijn wilde ik nog niet. Maar zal ik na het weekend toch moeten doen en dan jouw tip meenemen.
Ik laat ze los en neem niet meer uit mezelf contact op. Ik denk dat ik daar sterk genoeg voor ben. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat slecht, dus ik schrijf van me af. Ik heb het afgesloten heb ik te makkelijk gezegd. Dat meisje die ik heb verteld van hem, er blij mee was etc. heeft me geblokkeerd en niets meer gezegd. Het was een risico, maar het voelt toch k u t dat ze dit heeft gedaan en dat hij er mee wegkomt. Hij krijgt zijn huisje boompje beestje met haar, is meteen serieus met haar, familie en al is betrokken: wat hij nooit met mij heeft gedaan. En dat voelt zwaar kut. Ik heb het weer eens onderschat, misselijk, knoop in de maag. Ik moet door, niet denken aan wat hij doet, verder met mijn eigen leven. Ik kan dit 10 x zeggen, ik lees jullie tips ook, maar het is zo zwaar. Hoe durft hij mij zo makkelijk aan de kant te plaatsen zonder enige uitleg. Ik kan het allemaal niet plaatsen. En het meest dubbele hieraan: ik mis hem
zo erg, de persoon waar ik van heb gehouden. Valentijn samen doorbrengen.. Ah het gaat zo slecht. Ik wil geen slachtoffer meer zijn, maar zucht...
Alle reacties Link kopieren
Meid, liefdesverdriet gaat vaak in horten en stoten. Ene moment voel je je krachtig en zeg je ´ik heb hem niet nodig´ en het andere loop je te janken. Maar het zal blijken dat na verloop van tijd toch opluchting de bovenhand haalt en het wordt beter, echt.
Alle reacties Link kopieren
Poloppie schreef:
13-02-2021 23:44
Meid, liefdesverdriet gaat vaak in horten en stoten. Ene moment voel je je krachtig en zeg je ´ik heb hem niet nodig´ en het andere loop je te janken. Maar het zal blijken dat na verloop van tijd toch opluchting de bovenhand haalt en het wordt beter, echt.
Dankjewel! Ik vertrouw hier maar op. Niet eerder meegemaakt.
En het feit dat er ‘een ander’ is maakt het, voor mij persoonlijk, wel lastiger. Als we uit elkaar gingen met het idee dat er veel liefde was en het gewoon niet kon, was het einde wat liefdevoller naar mijn idee. Nu zit er een bittere nasmaak aan, helaas. Misschien deels door mijn acties door het niet meteen los te laten en op zoek te gaan naar antwoorden. En het gaat nu, een uur later, inderdaad weer iets beter. Maar veel meer weken dan dit trek ik niet, maar moet het ook niet overhaasten natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Hij klinkt als een zielig figuur en misschien helpt het, om hem ook zo te gaan zien. Toen dingen bergafwaarts gingen, rende hij terug naar zijn ex. Niet omdat hij van haar houdt of omdat zij zoveel beter is dan jij, maar omdat hij niet alleen kan zijn,zijn ego gestreeld moet hebben en omdat zijn ex niet sterk genoeg is om zijn ex te blijven. Heb meelij met haar dat ze er weer in trapt en prijs jezelf gelukkig dat je af bent van deze nepperd. Echt, je mist niets aan deze sneuerd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven