Relaties
alle pijlers
Opnieuw ontrouw na relatietherapie, huwelijk nog te redden?
vrijdag 24 januari 2020 09:26
Een jaar geleden kwam ik erachter dat mijn man een maandenlange affaire had. Hij had spijt van het vreemdgaan en ik wilde hem na 23 jaar(!) samen niet kwijt. Daarom gingen we in relatietherapie. In het afgelopen jaar zijn we weer naar elkaar toegegroeid. Ik dacht echt dat we op weg waren om er samen sterker uit te komen, zoals je wel vaker hoort (en op dit forum leest) na het ontdekken van vreemdgaan. Helaas ben ik er sinds een paar weken achter dat hij zijn affaire ondanks de therapie en onze verbeterde relatie heeft doorgezet. We wonen nu tijdelijk apart, hebben nog wel contact vanwege de kinderen. Hij heeft opnieuw veel spijt en wil alles doen om het goed te maken. De affaire is nu echt definitief beëindigd zegt hij en hij is in therapie gegaan. Ik geloof dat zijn berouw oprecht is en ondanks alles hou ik nog steeds van hem (hij zegt dat hij ook van mij houdt), maar ik weet niet of het vertrouwen ooit nog terug kan komen. Zijn er 'lotgenoten' die zich in dit verhaal herkennen en die het samen gered hebben en er echt sterker uit zijn gekomen? Hoe hebben jullie dat aangepakt? Ik weet dat het heel vaak fout gaat maar diep in mijn hart hoop ik dat het bij ons toch goed komt… Wie steekt mij een hart onder de riem?
vrijdag 24 januari 2020 15:11
Het is niet gek, dat je nog liefde voelt natuurlijk. Naast dit alles, is hij vertrouwd, je hebt een leven opgebouwd samen, je bent samen met hem in alles waarin je leeft. En je hoeft ook niet direct allerlei beslissingen te maken. Je kunt ook de tijd nemen om dit voor jezelf op een rijtje te zetten. Jij beslist uiteindelijk, wat wij ook schrijven.nick88 schreef: ↑24-01-2020 13:56Allereerst dank voor al jullie reacties! Ik ga ze vanavond nog eens rustig nalezen. Als ik dit verhaal over een ander had gehoord had ik precies zo verontwaardigd gereageerd als de meesten van jullie. Simpel: direct buiten schoppen! Maar nu ik er zelf midden in zit voel ik zoveel emoties door elkaar. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ondanks alle woede, ongeloof, verdriet voel ik ook nog steeds liefde voor hem. Maar misschien hou ik mezelf voor de gek en ben ik inderdaad bang om het oude vertrouwde los te laten. Ik ben nog steeds benieuwd of er lotgenoten zijn die in dezelfde situatie hebben gezeten als ik. En nee, ik denk niet dat een niet-monogame relatie voor mij zal werken.
Doe het zoals jij het voelt en wil. Ik gun je alleen wel het inzicht dat je dit niet hoeft te nemen en dat als je het vertrouwde los laat, je echt weer op je pootjes terecht komt. Jij hebt dit niet veroorzaakt, jij moet met de consequenties dealen.
vrijdag 24 januari 2020 15:11
Beste beschrijving is denk ik vrienden cq huisgenoten.
Ik denk niet dat daar ooit FWB van kan komen. Voor mij hoort daar een stuk vertrouwen bij wat kapot is.
Redenen voor deze constructie liggen binnen ziekte in ons gezin, zorg voor elkaar en de kinderen. Het is voor nu de beste optie zeg maar
vrijdag 24 januari 2020 15:31
Je gooit 23 jaar niet weg. Dat is een groot deel van je leven en die ervaring neem je mee. Je hebt ook nog een groot deel van je leven voor je liggen.
En in jouw positie zou ik die invullen zonder een relatie met hem. Je kan niet meer op hem bouwen, en niet vertrouwen. Jammer, maar ik zou dit wel zien als een feit gezien afgelopen jaar..
Vind je het niet zonde van je leven om zo door te gaan? Je af te vragen of hij weer liegt, je bedriegt, appt met een ander etc?
Ik denk dat het neerkomt op accepteren dat hij liegt en vreemgaat, of de keuze maken om als single verder te gaan bouwen aan een eigen leven. Ik zou voor de laatste optie gaan en niet nog eens 23 jaar het afgelopen jaar herhalen.
En in jouw positie zou ik die invullen zonder een relatie met hem. Je kan niet meer op hem bouwen, en niet vertrouwen. Jammer, maar ik zou dit wel zien als een feit gezien afgelopen jaar..
Vind je het niet zonde van je leven om zo door te gaan? Je af te vragen of hij weer liegt, je bedriegt, appt met een ander etc?
Ik denk dat het neerkomt op accepteren dat hij liegt en vreemgaat, of de keuze maken om als single verder te gaan bouwen aan een eigen leven. Ik zou voor de laatste optie gaan en niet nog eens 23 jaar het afgelopen jaar herhalen.
vrijdag 24 januari 2020 15:36
DitLuci_Morgenster schreef: ↑24-01-2020 15:34Ik snap dat 23 jaar weggooien ook niet hier. Nooit eigenlijk.
Omdat je 23 jaar er op heb zitten moet je van je zelf de rest van je leven dan ook maar leven zo blijven leven?
Plus... hij gooide weg niet jij
vrijdag 24 januari 2020 15:46
Dit wordt vaak gezegd omdat mensen een relatie ook zien als een investering van tijd, energie, liefde en aandacht. In plaats van als een van de levenspaden die je hebt gekozen. En van een investering verwacht je rendement. Als dat rendement tegenvalt is het moeilijk om van het idee af te stappen dat er nog groei in zit en te aanvaarden dat het niets meer zal worden. Daarom wordt het denk ik gezien als weggooien. Het voelt beter om in plaats daarvan (tegen beter weten in) nóg meer te investeren want wie weet levert het dan alsnog het gewenste rendement op. Heel menselijk. (Je ziet dit verschijnsel zelfs bij projecten van bijvoorbeeld de overheid, maar dat terzijde)Luci_Morgenster schreef: ↑24-01-2020 15:34Ik snap dat 23 jaar weggooien ook niet hier. Nooit eigenlijk.
Omdat je 23 jaar er op heb zitten moet je van je zelf de rest van je leven dan ook maar leven zo blijven leven?
Je gooit echter niets weg want in die periode heb je zelf ook geleefd, geleerd en meegemaakt. Je hebt gegeven en genomen en je bent gegroeid als mens. Dat neem je mee en daar ga je mee verder, ongeacht wie er naast je loopt op je nieuwe pad.
vrijdag 24 januari 2020 15:47
En dat ook. Strakjes hebben zij net zo'n relatie of een tik de andere kant op.prinsesmaxima schreef: ↑24-01-2020 15:42Lekker voorbeeld voor je kids. Ben je een deurmat? Kom op zeg.
vrijdag 24 januari 2020 15:59
Die kinderen zullen wel merken dat het niet zo goed gaat met papa en mama. Ze zullen spanning in de lucht voelen hangen, verdriet en boosheid. Maar verder weten ze als het goed is natuurlijk niet inhoudelijk waar het over gaat. Ze zullen dus niet weten dat moeder overweegt bij pa te blijven ondanks zijn gelieg. Ze zullen niet weten dat hij vreemdgaat. Ze zullen hopelijk ook niet weten wat vreemdgaan is. Ze weten niets van de worsteling van pa en ma bij de relatie therapeut.prinsesmaxima schreef: ↑24-01-2020 15:42Lekker voorbeeld voor je kids. Ben je een deurmat? Kom op zeg.
Het is dus ook niet aan de orde voor TO om aan haar kinderen te moeten demonstreren dat zij geen ‘deurmat’ is. Noch hoeft zij haar keuzes aan de kinderen te verantwoorden. Tenminste, het lijkt me niet gezond voor de kinderen om uit de doeken te doen wat er allemaal speelt tussen pa en ma. Dat lijkt me heel beschadigend.
De kinderen weten dus als het goed is inhoudelijk van niets.
TO hoeft zich dus ook niet druk te maken over de ‘voorbeeldfunctie’ die zij zou moeten hebben als het over dit onderwerp gaat. Dit zijn volwassen zaken.
vrijdag 24 januari 2020 16:14
Allemaal waar hoor, maar als je zelf na 23 jaar samen voor de keuze staat voelt het toch met even ietsje anders.Francien2019 schreef: ↑24-01-2020 15:46Dit wordt vaak gezegd omdat mensen een relatie ook zien als een investering van tijd, energie, liefde en aandacht. In plaats van als een van de levenspaden die je hebt gekozen. En van een investering verwacht je rendement. Als dat rendement tegenvalt is het moeilijk om van het idee af te stappen dat er nog groei in zit en te aanvaarden dat het niets meer zal worden. Daarom wordt het denk ik gezien als weggooien. Het voelt beter om in plaats daarvan (tegen beter weten in) nóg meer te investeren want wie weet levert het dan alsnog het gewenste rendement op. Heel menselijk. (Je ziet dit verschijnsel zelfs bij projecten van bijvoorbeeld de overheid, maar dat terzijde)
Je gooit echter niets weg want in die periode heb je zelf ook geleefd, geleerd en meegemaakt. Je hebt gegeven en genomen en je bent gegroeid als mens. Dat neem je mee en daar ga je mee verder, ongeacht wie er naast je loopt op je nieuwe pad.
vrijdag 24 januari 2020 17:38
Van een afstandje is ook alles makkelijker.justagirly schreef: ↑24-01-2020 16:51Tsja, met verstand is het makkelijk praten.
Klote gevoelens altijd.
vrijdag 24 januari 2020 18:00
vrijdag 24 januari 2020 18:54
Marnamai schreef: ↑24-01-2020 17:57Als je dan toch persé wil samenblijven, ga dan voor een open relatie.
Hij kan namelijk duidelijk niet trouw zijn.
Hij zal erg verliefd geweest zijn. Om dan - gedwongen - te moeten stoppen zal -toen in ieder geval - te veel gevraagd zijn.
Als hij 22 jaar wel trouw geweest is, zegt dat dan niets ?
De vraag is niet of hij nog vreemd gaat, de vraag is wanneer het gebeurt en hoe hard hij het de volgende keer verstopt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 24 januari 2020 19:02
blijfgewoonbianca schreef: ↑24-01-2020 18:54Hij zal erg verliefd geweest zijn. Om dan - gedwongen - te moeten stoppen zal -toen in ieder geval - te veel gevraagd zijn.
Als hij 22 jaar wel trouw geweest is, zegt dat dan niets ?
Zeker kan dat iets zeggen (als het waar is). Maar het was niet alleen op het moment van betrappen blijkbaar teveel gevraagd om te stoppen, ook het hele jaar daarna terwijl ze samen aan hun relatie aan het werken waren. En het was niet alleen teveel gevraagd om te stoppen, ook om er op ook maar enig moment eerlijk over te zijn.
vrijdag 24 januari 2020 19:08
Ik denk niet dat die man er om heeft lopen gniffelen. ( maar ik kan er naast zitten natuurlijk ) Het zal - voor zijn gevoel - “ sterker geweest zijn dan hemzelf “ . Verliefdheid is verslavend en maakt je niet helemaal voor rede vatbaar.S-Groot schreef: ↑24-01-2020 19:02Zeker kan dat iets zeggen (als het waar is). Maar het was niet alleen op het moment van betrappen blijkbaar teveel gevraagd om te stoppen, ook het hele jaar daarna terwijl ze samen aan hun relatie aan het werken waren. En het was niet alleen teveel gevraagd om te stoppen, ook om er op ook maar enig moment eerlijk over te zijn.
https://www.cockydrost.nl/blog/waarom-man-mij-bedroog/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 24 januari 2020 19:08
Of hij heeft het gewoon 20 jaar goed kunnen verstoppen dat ie vreemd ging.
En is gewoon pas na 23 jaar betrapt.
Als hij is terug begonnen met dezelfde is die relatie niet "enkele maanden" geweest volgens mij en is het veel langer aan de gang geweest dan wat ie toegeeft.
En is gewoon pas na 23 jaar betrapt.
Als hij is terug begonnen met dezelfde is die relatie niet "enkele maanden" geweest volgens mij en is het veel langer aan de gang geweest dan wat ie toegeeft.
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 24-01-2020 19:09
43.38% gewijzigd
vrijdag 24 januari 2020 19:09
kort maar krachtig
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
vrijdag 24 januari 2020 19:11
Waarom altijd uitgaan van het allerslechtste ?Marnamai schreef: ↑24-01-2020 19:08Of hij heeft het gewoon 20 jaar goed kunnen verstoppen dat ie vreemd ging.
En is gewoon pas na 23 jaar betrapt.
Als hij is terug begonnen met dezelfde is die relatie niet "enkele maanden" geweest volgens mij en is het veel langer aan de gang geweest dan wat ie toegeeft.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 24 januari 2020 19:12
Omdat het te vaak de waarheid is bij vreemdgaande mannen. Helaas.
