Relaties
alle pijlers
Partner met kind woont bij mij, maar het werkt niet meer.
woensdag 2 oktober 2024 12:42
Hoi Allemaal,
Ik zit met een dilemma en ik weet niet meer goed hoe ik hiermee om moet gaan. Vandaar mijn bericht hier.
2 jaar geleden heb ik via via een jongedame leren kennen die op dat moment 3 maanden in Nederland was vanwege oorlog in haar land. Ze was hier samen met haar dochter van destijds 7 naar toe gekomen. Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.
Na enkele weken en veel gespreken is dit overgegaan in een relatie in welke wij elkaar 2/3 x per week zagen. We deden leuke dingen en hadden het samen eigenlijk altijd fijn.
Augustus vorig jaar kwam hier een grote verandering in. door ruzie moest ze van haar stiefvader met haar dochter het huis verlaten en stond ze ineens bij mij op de stoep.
Op dat moment was ik absoluut niet toe aan samenwonen, maar ik kon haar en haar kind ook niet naar een opvang o.i.d. laten gaan.
Het afgelopen jaar was pittig voor mij. Elke routine en alle facetten van mijn leven waarin ineens anders. Ik had altijd mensen in huis (wat voor mij enorm wennen was) en even op jezelf zijn werd nagenoeg onmogelijk.
Tevens kampte ik ook al een tijdje met oververmoeidheid omdat het op het werk en gezondheidstechnisch niet heel goed ging. (ik heb Crohn en op het werk waren er 2 van de 5 collega's vertrokken).
Omdat ik er toch het beste van wilde maken heb ik me vol ingezet om dit te laten slagen. We zijn leuke dingen gaan ondernemen. Ik hielp haar dochter met huiswerk enz enz.
In huis hebben we ook veel dingen gedaan om het ook hun huis te maken.
Beiden hebben ze goed hun best gedaan om te integreren en ze spreken daarom nu beide ook vloeiend nederlands.
Mijn vriendin heeft een baan van 24 uur in de week en zorgt daarnaast voor haar dochter.
Haar dochter doet het inmiddels goed op een nieuwe school (vanwege de verhuizing moest ze naar een andere school toe) en ze heeft veel vriendinnen. Haar dochter heeft geen enkel contact met de vader omdat deze nooit in de picture is geweest en trekt daarom ook enorm naar mij toe. Ikzelf geef ook ontzettend veel om haar en vind het mooi om te zien hoe ze zich ontwikkeld.
Nu dan het Dilema.. tussen mij en haar moeder botert het niet meer zo lekker. Veel argumenten en veel onderlinge irritaties. Deze krijgen we niet opgelost en ze spelen nu al een maand of 2/3. Als we nu enkel met zijn 2en waren zou ik de relatie ter plekke beeindigen en haar vragen om te vertrekken, omdat ik me gewoon niet oud zie worden met haar. Echter krijg ik het niet over mijn hart om haar dochter weg te trekken bij haar vriendinnen, haar school enz.
Ik heb het gevoel dat ik in een niet te maken beslissing moet nemen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Ik zit met een dilemma en ik weet niet meer goed hoe ik hiermee om moet gaan. Vandaar mijn bericht hier.
2 jaar geleden heb ik via via een jongedame leren kennen die op dat moment 3 maanden in Nederland was vanwege oorlog in haar land. Ze was hier samen met haar dochter van destijds 7 naar toe gekomen. Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.
Na enkele weken en veel gespreken is dit overgegaan in een relatie in welke wij elkaar 2/3 x per week zagen. We deden leuke dingen en hadden het samen eigenlijk altijd fijn.
Augustus vorig jaar kwam hier een grote verandering in. door ruzie moest ze van haar stiefvader met haar dochter het huis verlaten en stond ze ineens bij mij op de stoep.
Op dat moment was ik absoluut niet toe aan samenwonen, maar ik kon haar en haar kind ook niet naar een opvang o.i.d. laten gaan.
Het afgelopen jaar was pittig voor mij. Elke routine en alle facetten van mijn leven waarin ineens anders. Ik had altijd mensen in huis (wat voor mij enorm wennen was) en even op jezelf zijn werd nagenoeg onmogelijk.
Tevens kampte ik ook al een tijdje met oververmoeidheid omdat het op het werk en gezondheidstechnisch niet heel goed ging. (ik heb Crohn en op het werk waren er 2 van de 5 collega's vertrokken).
Omdat ik er toch het beste van wilde maken heb ik me vol ingezet om dit te laten slagen. We zijn leuke dingen gaan ondernemen. Ik hielp haar dochter met huiswerk enz enz.
In huis hebben we ook veel dingen gedaan om het ook hun huis te maken.
Beiden hebben ze goed hun best gedaan om te integreren en ze spreken daarom nu beide ook vloeiend nederlands.
Mijn vriendin heeft een baan van 24 uur in de week en zorgt daarnaast voor haar dochter.
Haar dochter doet het inmiddels goed op een nieuwe school (vanwege de verhuizing moest ze naar een andere school toe) en ze heeft veel vriendinnen. Haar dochter heeft geen enkel contact met de vader omdat deze nooit in de picture is geweest en trekt daarom ook enorm naar mij toe. Ikzelf geef ook ontzettend veel om haar en vind het mooi om te zien hoe ze zich ontwikkeld.
Nu dan het Dilema.. tussen mij en haar moeder botert het niet meer zo lekker. Veel argumenten en veel onderlinge irritaties. Deze krijgen we niet opgelost en ze spelen nu al een maand of 2/3. Als we nu enkel met zijn 2en waren zou ik de relatie ter plekke beeindigen en haar vragen om te vertrekken, omdat ik me gewoon niet oud zie worden met haar. Echter krijg ik het niet over mijn hart om haar dochter weg te trekken bij haar vriendinnen, haar school enz.
Ik heb het gevoel dat ik in een niet te maken beslissing moet nemen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
woensdag 2 oktober 2024 12:53
Het lastige is dat er in mijn stad geen opvang is voor hun. ik weet dat als ik ze zou laten vertrekken, ze naar een andere gemeente moeten.Lila-Linda schreef: ↑02-10-2024 12:43Wat lastig!
Ik zou eerst even met wat mensen gaan praten, van een opvangorganisatie, de gemeente, misschien je huisarts. Om haar & dochter te helpen naar een nieuwe plek
Hierdoor zou de dochter in een oogopslag al haar vriendinnen, haar school, haar huis, kwijtraken.
Er is gewoon geen andere optie.
Als een 9 jarig meisje, je in de ochtend nog verteld dat ze om je geeft en dat ze heel gelukkig is. Dan zakt de moed je enorm in je schoenen...
woensdag 2 oktober 2024 13:03
Deze situatie is heel ongezond voor iedereen. Maar ik begrijp ook dat je een kind niet zomaar op straat zet.
Misschien dat je iets kunt via maatschappelijk werk?
Het zou mooi zijn als deze vrouw en kind een plek vinden dichtbij jou, zodat je nog een rol kunt blijven spelen in het leven van het kind.
Misschien dat je iets kunt via maatschappelijk werk?
Het zou mooi zijn als deze vrouw en kind een plek vinden dichtbij jou, zodat je nog een rol kunt blijven spelen in het leven van het kind.
woensdag 2 oktober 2024 13:04
Dit.
En is relatie therapie een optie? Bij een relatie die zo kort duurt zou ik dat normaal niet de moeite vinden. Maar omdat hier een kind bij betrokken is die het toch al erg moeilijk heeft gehad is het misdchien toch een optie.
Jullie hebben allemaal veel mee gemaakt in korte tijd.
woensdag 2 oktober 2024 13:13
woensdag 2 oktober 2024 13:15
Hoe ruim is jouw huis? Kunnen jullie als vrienden samenleven met ieder wat meer eigen ruimte?
Als je dit leest en denkt ‘maar dat wil ik helemaal niet’ dan kun je ook de andere optie gaan verkennen. Is er toch niet ergens woonruimte te vinden voor haar en haar dochter in jullie gemeente?
Als je dit leest en denkt ‘maar dat wil ik helemaal niet’ dan kun je ook de andere optie gaan verkennen. Is er toch niet ergens woonruimte te vinden voor haar en haar dochter in jullie gemeente?
Het is zoals het is
woensdag 2 oktober 2024 13:17
Het is een koophuis en ze kan zelf de hyptheek last niet opbrengen. daarnaast wil ik mijn huis dat ik 9 jaar geleden zelf gekocht heb niet afstaan.
woensdag 2 oktober 2024 13:17
Bij huur werkt dat meestal niet zo, maar kun je in ieder geval vragen aan de verhuurder.
Bij koop zou ze dan een redelijke prijs moeten betalen. Klinkt niet alsof dat haalbaar is.
Het is zoals het is
woensdag 2 oktober 2024 13:18
woensdag 2 oktober 2024 13:18
Logisch!alfathomas1988 schreef: ↑02-10-2024 13:17Het is een koophuis en ze kan zelf de hyptheek last niet opbrengen. daarnaast wil ik mijn huis dat ik 9 jaar geleden zelf gekocht heb niet afstaan.
Het is fijn dat je meedenkt voor haar dochter, maar de basis is natuurlijk dat jij het gewoon uit mag maken met haar en dat ze zelf verantwoordelijk is voor haar dochter
Het is zoals het is
woensdag 2 oktober 2024 13:19
Dat is zeker een gekke gedachte.
Als je ook niet als vrienden meer samen kan/wil wonen, zou ik zeggen dat ze maar terug moet gaan naar haar moeder (en van daar uit iets nieuws zoeken). Die moeder moet dan maar zien hoe ze het probleem met die stiefvader oplost. Je kind gaat vóór, zou ik zeggen.
.
woensdag 2 oktober 2024 13:21
ik heb op mijn zolderverdieping 3 kamers waarvan er 1 als opslag dient, de ander als logeerkamer en de laatste als slaapkamer voor de dochter.Youk79 schreef: ↑02-10-2024 13:15Hoe ruim is jouw huis? Kunnen jullie als vrienden samenleven met ieder wat meer eigen ruimte?
Als je dit leest en denkt ‘maar dat wil ik helemaal niet’ dan kun je ook de andere optie gaan verkennen. Is er toch niet ergens woonruimte te vinden voor haar en haar dochter in jullie gemeente?
Theoretisch kan het, maar een van mijn grootste issues in de relatie is dat ik me enorm erger aan het feit dat ik nooit me time heb. er is altijd iemand thuis.
woensdag 2 oktober 2024 13:22
Snap ik helemaal.alfathomas1988 schreef: ↑02-10-2024 13:21ik heb op mijn zolderverdieping 3 kamers waarvan er 1 als opslag dient, de ander als logeerkamer en de laatste als slaapkamer voor de dochter.
Theoretisch kan het, maar een van mijn grootste issues in de relatie is dat ik me enorm erger aan het feit dat ik nooit me time heb. er is altijd iemand thuis.
.
woensdag 2 oktober 2024 13:23
Dat klopt. Maar die moeder woont in een andere gemeente.impala schreef: ↑02-10-2024 13:19Dat is zeker een gekke gedachte.
Als je ook niet als vrienden meer samen kan/wil wonen, zou ik zeggen dat ze maar terug moet gaan naar haar moeder (en van daar uit iets nieuws zoeken). Die moeder moet dan maar zien hoe ze het probleem met die stiefvader oplost. Je kind gaat vóór, zou ik zeggen.
Daardoor zou die dochter haar vriendinnen, school, thuis ineens weer kwijtraken. Dat is nou juist hetgeen dat het voor mij door lastig maakt.
Ook moet ik zeggen dat ik 0 medelijden heb met moeder van op stiefvader. Ze hebben mij ook zonder na te denken in deze positie gebracht en zonder keuze gelaten.
woensdag 2 oktober 2024 13:24
dat is natuurlijk niet waaralfathomas1988 schreef: ↑02-10-2024 13:23
Ook moet ik zeggen dat ik 0 medelijden heb met moeder van op stiefvader. Ze hebben mij ook zonder na te denken in deze positie gebracht en zonder keuze gelaten.
het is lief, dat je ze in huis nam, maar je had wel de keus
woensdag 2 oktober 2024 13:25
Dat snap ik heel goed.alfathomas1988 schreef: ↑02-10-2024 13:21ik heb op mijn zolderverdieping 3 kamers waarvan er 1 als opslag dient, de ander als logeerkamer en de laatste als slaapkamer voor de dochter.
Theoretisch kan het, maar een van mijn grootste issues in de relatie is dat ik me enorm erger aan het feit dat ik nooit me time heb. er is altijd iemand thuis.
Je hebt het volste recht om hen eruit te zetten.
Als je toch iets wil doen voor de dochter zou je kunnen overwegen een tussenoplossing in stad te houden tot ze iets anders hebben gevonden. Met deadline zodat ze wel echt gaat zoeken.
Zou je wel afspraken met haar kunnen maken over me-time? Dat zij op zaterdagmiddag standaard met haar dochter de deur uitgaat ofzo?
Dat maakt de tussentijd misschien makkelijker te dragen
Het is zoals het is
woensdag 2 oktober 2024 13:25
Ik weet het, maar ik voel me enorm rot over het leed dat dit een meisje van 9 zou aan doen om haar voor de 3e keer in 3 jaar uit haar omgeving weg te rukken.Lila-Linda schreef: ↑02-10-2024 13:18ik snap ieders begaandheid, vooral met de dochter. Maar toch lijkt het me beter, dat moeder & dochter niet langer dan absoluut noodzakelijk bij TO blijven.
Echt opzoek naar een kamer ergens voor hen zelf (en ja, ik weet hoe de woningmarkt is)
1e keer: Leven in oekraine.
2e keer: Leven dat ze had bij haar oma.
3e keer: Nu.
woensdag 2 oktober 2024 13:28
Dat zijn jouw keuzes toch niet geweest?alfathomas1988 schreef: ↑02-10-2024 13:25Ik weet het, maar ik voel me enorm rot over het leed dat dit een meisje van 9 zou aan doen om haar voor de 3e keer in 3 jaar uit haar omgeving weg te rukken.
1e keer: Leven in oekraine.
2e keer: Leven dat ze had bij haar oma.
3e keer: Nu.
Moeder kan natuurlijk op zoek naar huisvesting in de buurt. Eventueel kan jij helpen met de borg oid.
woensdag 2 oktober 2024 13:28
Uit de op:
Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.
Zat ze toen, toen ze nog bij die moeder woonde, dan op een andere school dan nu?
Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.
Zat ze toen, toen ze nog bij die moeder woonde, dan op een andere school dan nu?
.
woensdag 2 oktober 2024 13:28
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in