Partner met kort lontje

19-11-2020 09:39 267 berichten
Hallo iedereen, ik heb de moed samen geraapt om zelf een topic te plaatsen.. Ik ben 16 jaar samen met een partner met kort lontje. Hij werkt veel, helpt in het huishouden maar ontploft als er hem iets nie zint, en affectie kan hij moeilijk geven. Hij knuffelt amper tenzij ik hem bijna dwing, en communicatie na een conflict kan hij niet, hij sluit zich emotioneel af. .. Bv gisteren had ik zijn bord eten en drinken klaargezet na zijn werk, en was hij boos omdat ik de mayo nie op tafel gezet had en hij doet dan dan met het nodige lawaai.. Net tzelfde als het deksel van het toilet niet dicht is, een deur nie goed dicht is enz.. Alle dagen kritiek.. Ook vraagt hij nooit aan mij of ons dochter hoe onze dag geweest is, altijd gaat t over zijn dag, zijn interesses.. Als er iets fout loopt is het ook meestal mijn fout..sinds vorige week ben ik er 40 geworden en sta ik bij alles stil.. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik zou zo graag ontsnappen uit mn situatie maar ik kan het precies niet..
newspaper schreef:
27-11-2020 13:37
Je wilt het nu goedpraten..dat siert je maar helpt je geen zak. Mijn vader had een moeilijke jeugd, waardoor zijn gedrag te verklaren was. Ik heb van jongs af aan geweten dat hij het moeilijk had daarmee en ergens snapte ik ook zijn gedrag. Maar als kind groei je wel op in angst, verbaal geweld, geschreeuw. Je hebt kinderen toch?
Heb je alles verteld tegen HA en vriendin? Hoe je dochter wegvlucht en desnoods alleen gaat? Ik denk namelijk dat de kans groot is dat je naar bekenden en irl de boel bagataliseert en mensen je niet serieus nemen.

Een HA die aan autisme denkt zonder iemand nog maar gezien te hebben is ook niet in orde. Aan een diagnose gaat veel meer vooraf.

Deetje, wil jij echt anders of saboteer je jezelf? Je dochter heeft iemand nodig die het voor haar opneemt. Jij hebt iemand nodig die het voor je opneemt, maar helaas moet jij dat zelf doen.

Mensen die denken dat het wel mee valt hebben geen idee wat jullie meemaken. Of ze willen er niet mee dealen of jij verbloemt de zaken te veel omdat je je schaamt en de schuld bij jezelf zoekt.
Alle reacties Link kopieren
Nou lekker dan, dat jou wordt verteld dat je er zo goed mee omgaat. Uiterlijk misschien, maar zowel je dochter als jij hebben hier problemen mee. Hoezo ga je er dan goed mee om? En wat heeft je dochter daaraan?

Ik denk dat je, wanneer je hebt besloten weg te gaan, mensen moet zoeken die je daarmee kunnen helpen. Geen mensen die je vertellen dat je goed zit waar je zit, want dit is zo'n fijne situatie voor hem. Ook voor hén zou de gezondheid van jullie dochter voorop moeten staan en natuurlijk ook een fijn leven en veilig thuis voor jouzelf.

Sterkte
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Ben je vandaag langs de huisarts geweest of is dit eerder gezegd door de huisarts?

Heb je verteld hoe explosief hij is, hoe hij jou kleineert en dat je dochter nu al nadenkt over hoe snel ze weg kan, en dat ze liever ziet dat haar ouders scheiden?

Ik waag het te betwijfelen.

Als je alles (?) hebt verteld aan je vriendin, vraag ik me af waarom ze zo reageert?
Waarom kijkt ze niet naar het welzijn van jou en je dochter?
Je hebt een baan en recht op kinderalimentatie, en mogelijk heb je een aandeel in het huis. Dat is geen slechte uitgangspositie hoor.
De toekomst is niet meer wat het was
Alle reacties Link kopieren
Waar is je gevoel van eigenwaarde?
En het allerbelangrijkste: waarom kom je niet op voor het welzijn van je dochter?
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
27-11-2020 12:14
Ik heb erover gesproken met een vriendin en ze zegt dat hij niet slecht is maar hulp nodig heeft en dat ik mezelf financieel in de miserie zal brengen wat ook niet echt helpt.. De huisarts kent mijn situatie en vind het krachtig van mij hoe ik omga met
zijn karakter, zij is er zeker van dat hij een vorm van autisme heeft maar meer dan dit zegt ze me niet. Enkel dat ik er goed mee omga en dat hij het niet zo bedoeld, dat ik dit niet persoonlijk mag opnemen. Dus ja, dit allemaal maakt t zeker nie makkelijk...

Ga je nou echt de verantwoordelijkheid bij de HA leggen? Dat zij uit zichzelf jou moet gaan zitten aansporen om weg te gaan bij je man om eindelijk een veilig thuis voor je dochter te creëren?

Welke stappen heb je vandaag gezet?


En nee, natuurlijk gedraagt mijn man zich niet als een achterlijke gladiool als hij geen parking kan vinden of úren in de file heeft gestaan.
Alle reacties Link kopieren
mdh schreef:
27-11-2020 17:03
Ben je vandaag langs de huisarts geweest of is dit eerder gezegd door de huisarts?

Heb je verteld hoe explosief hij is, hoe hij jou kleineert en dat je dochter nu al nadenkt over hoe snel ze weg kan, en dat ze liever ziet dat haar ouders scheiden?

Ik waag het te betwijfelen.

Als je alles (?) hebt verteld aan je vriendin, vraag ik me af waarom ze zo reageert?
Waarom kijkt ze niet naar het welzijn van jou en je dochter?
Je hebt een baan en recht op kinderalimentatie, en mogelijk heb je een aandeel in het huis. Dat is geen slechte uitgangspositie hoor.
Helemaal eens. Behalve dat van ka dan, dat weet je nu nog niet.
Ik heb nog geen stappen ondernomen omdat we het voorbije weekend mn dochter haar kamer gingen reorganiseren. Er moest een grote kast ineen gestoken worden en één afgebroken en mn dochter keek daarnaar uit.
Zaterdag was mn dochter nie thuis, twas de bedoeling aan haar kamer te beginnen mr hij wou niet omdat t slordig lag ( begrijpelijk) hij ging in ons bed liggen en zei dat hij rugpijn had, terwijl ging ik opruimen in haar kamer voor een 2 tal uur. Hij was daar boos om en heeft mij dit een gans weekend doorgestoken dat ik niet es bij hem kwam liggen om hem een rugmassage te geven of andere dingen te doen. Zondag was hij een ganse dag knorrig en boos. We zetten haar kast op, hij heeft constant mn neus eraf gebeten, geroepen tegen mij als t nie ging, met het karton naar beneden gegooid enz.. Mn dochter zat beneden en hoorde hem roepen en bleef daardoor ook beneden. Dan was hij boos op ons dochter omdat ze nie kwam helpen en lui was en kreeg ze ook een uitbrander terwijl ze hem gewoon wou vermijden omdat ze hoorde hoe stressy hij was. Ze was bang v hem mr ook boos op hem. Ik mocht dan aanhoren dat ik elke keer mn vlees laat aanbranden( da gebeurt heel af en toe es) , nooit iets leuks wil doen, hem te weinig sex geef,dat hij een familieman is wa nie van zijn vrienden gezegd kan worden, ik te nonchalant ben, wat nie allemaal klopt mr je gaat toch twijfelen aan jezelf en beginnen afvragen of t nie aan mij ligt.. Ik denk dat ik mss best psychologische hulp ga zoeken..
Alle reacties Link kopieren
Het ligt nooit aan hem he. Jij bent altijd de oorzaak van zijn problemen. En inmiddels ben je zover dat je dit ook gelooft.

Echt bel nu met de huisarts, met veilig thuis.

Maar eigenlijk denk ik dat jij er nog niet aan toe bent om actie te ondernemen. En dat is zeer schadelijk voor je dochter. Maar dat zie jij nog niet, ondanks alle signalen die ze geeft. Arm, arm kind. Ik voel zo haar pijn, haar wanhoop, haar verdriet.
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een tiran, familieman is de grootste flauwekul, dan zou hij wel anders doen. Aardig zijn. Lief. Dit is een egoïst die jou verbaal en mentaal mishandelt hoor.
Dat je hier zin in hebt zeg.
Hulp kan goed zijn maar wees dan eerlijk over dit. Je bent meer waard en te goed voor hem. Klinkt als een enorme lul.

Alles went, maar deze vent?? Je moet dit doorbreken lieve TO. Het is niet oké.
justagirly wijzigde dit bericht op 30-11-2020 11:39
11.27% gewijzigd
Ik denk dat we er redelijk unaniem over eens kunnen zijn dat het niet aan jou ligt.
Alle reacties Link kopieren
Dus het plan was om de kamer van jullie dochter mooi te maken.

Maar hij wist zoveel smoezen en excuses te verzinnen en anderen en zelfs zijn rug de schuld te geven om het maar niet te hoeven doen. En waarom? Omdat de kamer niet helemaal opgeruimd was?! En nu zal je dochter voortaan naar die kast kijken en weten hoe deze met ontzettend frisse tegenzin door haar vader erin is gesnauwd, gefoeterd en met compleet irrationele boosheid.

En ze zal weten dat die kast belangrijker was dan bellen naar een instantie om haar uit deze onveilige situatie te halen.

Welke smoezen ga JIJ bedenken om niets te hoeven doen, om te bellen met instanties?
Sinterklaas. Dat kan toch nu niet.
kerstboom halen en versieren, dus nu lukt het even niet.
met Kerst ga je niet uit elkaar.
oud en Nieuw moet leuk zijn.
Je begint het jaar met goede voornemens, dus misschien lukt het nu wel.
De voorjaarsvakantie, iedereen rust even uit, dus het komt nu vast goed!
Maart. kind heeft toetsen, dus nu niet zo handig.
Pasen. Lekker gourmetten is beter dan een instantie bellen.
Mei, het mooie weer zorgt vast voor een omslag.
Juni. Nee, we hebben toch een vakantie geboekt. Hoe moet dat dan?
De zomer kan ook niet, het is nu net even ontspannen.
Nou, in september dan maar. Oh nee, dochter start een nieuw jaar op school.
Oktober dan? nee, we gaan een midweek op vakantie. niet handig.
November? Nee, zo vlak voor de feestdagen is niet handig hoor!

Dus, het komt NOOIT uit. stop er dus mee om een 'goed moment' uit te zoeken. Het goede moment is NU!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 11:31
Ik heb nog geen stappen ondernomen omdat we het voorbije weekend mn dochter haar kamer gingen reorganiseren. Er moest een grote kast ineen gestoken worden en één afgebroken en mn dochter keek daarnaar uit.
Zaterdag was mn dochter nie thuis, twas de bedoeling aan haar kamer te beginnen mr hij wou niet omdat t slordig lag ( begrijpelijk) hij ging in ons bed liggen en zei dat hij rugpijn had, terwijl ging ik opruimen in haar kamer voor een 2 tal uur. Hij was daar boos om en heeft mij dit een gans weekend doorgestoken dat ik niet es bij hem kwam liggen om hem een rugmassage te geven of andere dingen te doen. Zondag was hij een ganse dag knorrig en boos. We zetten haar kast op, hij heeft constant mn neus eraf gebeten, geroepen tegen mij als t nie ging, met het karton naar beneden gegooid enz.. Mn dochter zat beneden en hoorde hem roepen en bleef daardoor ook beneden. Dan was hij boos op ons dochter omdat ze nie kwam helpen en lui was en kreeg ze ook een uitbrander terwijl ze hem gewoon wou vermijden omdat ze hoorde hoe stressy hij was. Ze was bang v hem mr ook boos op hem. Ik mocht dan aanhoren dat ik elke keer mn vlees laat aanbranden( da gebeurt heel af en toe es) , nooit iets leuks wil doen, hem te weinig sex geef,dat hij een familieman is wa nie van zijn vrienden gezegd kan worden, ik te nonchalant ben, wat nie allemaal klopt mr je gaat toch twijfelen aan jezelf en beginnen afvragen of t nie aan mij ligt.. Ik denk dat ik mss best psychologische hulp ga zoeken..

Dat lijkt me héél verstandig, je hebt echt steun nodig en inzichten. Maar van 'ik denk' en 'misschien' verandert er niks. Dus nogmaals mijn vraag: welke concrete stappen ga je vandaag zetten zodat je die psychologische hulp ook daadwerkelijk gaat halen?
Ik snap jullie reacties mr al te goed, echt waar.. Maar is voor mij zeer moeilijk de fout nie bij mezelf te zoeken, mss is het wel zo dat t aan mij ligt, als ik beter mn best doe of minder nonchalant zou zn zou er zoveel ruzie nie zijn, tenslotte bedriegt hij niet en is hij een harde werker en zorgt goed voor onze dieren. Zo gaat t dus altijd in mijn hoofd.. Kben bang dat ik spijt zal hebben en de schuld bij mezelf zal leggen nadien, terwijl ik eigenlijk mn dochter voorop moet stellen, besef ik heel goed.. Tis een zeer zure appel om te doorbijten..
Vrijdag kom ik thuis van twerk, hij had al gestofzuigd, nr de winkel gegaan, de stoelen al op tafel gezet enz.. Hij doet op dit vlak zn best zodat ik minder werk zou hebben terwijl hij 50 u per week werkt en ik 30u. Aan zo'n dingen hou ik me dan vast..
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 11:48
Ik snap jullie reacties mr al te goed, echt waar.. Maar is voor mij zeer moeilijk de fout nie bij mezelf te zoeken, mss is het wel zo dat t aan mij ligt, als ik beter mn best doe of minder nonchalant zou zn zou er zoveel ruzie nie zijn, tenslotte bedriegt hij niet en is hij een harde werker en zorgt goed voor onze dieren. Zo gaat t dus altijd in mijn hoofd.. Kben bang dat ik spijt zal hebben en de schuld bij mezelf zal leggen nadien, terwijl ik eigenlijk mn dochter voorop moet stellen, besef ik heel goed.. Tis een zeer zure appel om te doorbijten..
Jij hebt je toch aan de afspraak gehouden? Jij hebt alle voorbereidingen voor het weekend getroffen.
En HIJ vind 1 dingetje en meteen gooit hij het hele plan overboord!

Je bent echt heel erg gehersenspoeld door hem. Echt ontzettend gehersenspoeld.

Hij kan doen en laten wat hij wil. Jij bent gehersenspoeld om altijd te denken dat het toch jouw fout is. Waar heb je je gezonde verstand verstopt? Ga eens rustig zitten en bedenk eens goed wat de echte reden nu was waardoor het zo'n rotweekend is geweest. Omdat HIJ, HIJ , HIJ ,HIJ HIJ HIJ HIJ HIJ het ervan gemaakt heeft. Hij had gewoon in een ochtend die kasten met jou samen kunnen doen, hadden jullie nog anderhalf weekend over gehouden. Nu draaide het 2 dagen om zijn tere zieltje en had hij VOLLEDIGE aandacht van jou. En je dochter heeft geen aandacht gehad dit weekend, want daar had jij geen tijd voor, daar heeft hij wel voor gezorgd.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 11:51
Vrijdag kom ik thuis van twerk, hij had al gestofzuigd, nr de winkel gegaan, de stoelen al op tafel gezet enz.. Hij doet op dit vlak zn best zodat ik minder werk zou hebben terwijl hij 50 u per week werkt en ik 30u. Aan zo'n dingen hou ik me dan vast..
Sarcastisch:

Geef die man een medaille voor zijn tomeloze inzet in huis!
Wat jammer dat hij het hele weekend rugpijn had van deze uiterst nobele daad! Had hij dat nu maar niet gedaan, dan had hij zijn tomeloze, goede dadendrang in kunnen zetten voor zijn dochter!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Nogmaals: wat ga je concreet doen vandaag? Of zijn het loze woorden dat je ziet dat je hulp nodig hebt en dat je dochter hieronder lijdt?
Alle reacties Link kopieren
Weet je, wij gaan niet tot je doordringen. Want ja, hij doet ook goede dingen, werk hard voor zijn gezin, zorgt goed voor de dieren. Hij kan zo lief zijn. En die momenten koester je, die vele momenten dat hij iet zo is vergeet je. Je verlegt steeds je grens.

Dat jij je zo laat behandelen, jou keus. Maar jouw dochter heeft geen keus!!! Zij zit er elke dag in, komt elke dag vol spanning uit school. Zij heeft dagelijks stress.

En natuurlijk is ze loyaal naar haar vader, dat doen kinderen namelijk. Ze is ook loyaal naar jou. Maar loyaliteit is lang niet altijd gezond.

Je hebt elke keer excuses, ik denk echt niet dat je weggaat. Jij wilt niet, je moet gewoon wat beter je best doen. Maar je dochter dan???
Hij is zaterdag vroeg gaan slapen, ik ben mt mn dochter beneden gebleven om nr een film te kijken en hij stak me daarna door dat ik enkel nog oog heb voor haar, als hij de frietpot wou wegzetten liep er per ongeluk wat frietvet uit en da was ook mijn schuld want het zat te vol, en elke keer hij me zo'n dingen doorsteekt vraag ik me af of t werkelijk ook zo is. Ik ben iemand die zeer veel in de spiegel kijk wat soms ook in mn nadeel kan spelen
Moest ik kunnen weggaan in een vingerknip bij hem ik zou het onmiddellijk doen.. '
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 12:03
Moest ik kunnen weggaan in een vingerknip bij hem ik zou het onmiddellijk doen.. '
Dat laat je niet zien in wat je hier schrijft. Je hebt nog geen hulp gezocht.
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 12:01
Hij is zaterdag vroeg gaan slapen, ik ben mt mn dochter beneden gebleven om nr een film te kijken en hij stak me daarna door dat ik enkel nog oog heb voor haar, als hij de frietpot wou wegzetten liep er per ongeluk wat frietvet uit en da was ook mijn schuld want het zat te vol, en elke keer hij me zo'n dingen doorsteekt vraag ik me af of t werkelijk ook zo is. Ik ben iemand die zeer veel in de spiegel kijk wat soms ook in mn nadeel kan spelen
Dus na een dág klagen over in bed liggen met zijn arme ruggetje en nádat hij is gaan slapen, moest jij nóg hém aandacht geven en niet je dochter?

Hij heeft verschrikkelijke rugpijn, maar zet wel de frituur weg en dan is het jouw schuld dat hij er onhandig mee is?

Stop eens met als reflex naar jezelf kijken en kijk eens naar zijn handelen als eerste. Het klopt van geen kant.

Zijn reflex: alles is de schuld van een ander.
Jouw reflex: alles is de schuld van mij,

Dochters reflex: zodra ik oud genoeg ben ga ik hier weg, breek met mijn beide ouders en zit voor de rest van mijn leven in therapie hiervoor omdat mijn ouders debiel zijn.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Deetje80 schreef:
30-11-2020 12:03
Moest ik kunnen weggaan in een vingerknip bij hem ik zou het onmiddellijk doen.. '
Nee, want je zet stap 1 niet. Namelijk erkennen dat je slachtoffer bent, met je dochter, van huiselijk geweld.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Dahlia74 schreef:
30-11-2020 12:00
Weet je, wij gaan niet tot je doordringen. Want ja, hij doet ook goede dingen, werk hard voor zijn gezin, zorgt goed voor de dieren. Hij kan zo lief zijn. En die momenten koester je, die vele momenten dat hij iet zo is vergeet je. Je verlegt steeds je grens.

Dat jij je zo laat behandelen, jou keus. Maar jouw dochter heeft geen keus!!! Zij zit er elke dag in, komt elke dag vol spanning uit school. Zij heeft dagelijks stress.

En natuurlijk is ze loyaal naar haar vader, dat doen kinderen namelijk. Ze is ook loyaal naar jou. Maar loyaliteit is lang niet altijd gezond.

Je hebt elke keer excuses, ik denk echt niet dat je weggaat. Jij wilt niet, je moet gewoon wat beter je best doen. Maar je dochter dan???
Dit, TO hou je er rekening mee dat je dochter jou dit later ook kwalijk kan gaan nemen? En welke invloed de thuissituatie op haar heeft voor haar verdere leven en partnerkeuzes? Echt arme dochter!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven