Relaties
alle pijlers
passief agressief zwijgen, overgevoelig of niet?
dinsdag 26 januari 2021 23:00
Met het risico genadeloos kritiek te krijgen, probeer ik toch eens wat meningen te vragen. Of herkenning. Of tips hoe te reageren.
Ik merk nl. dat bepaald gedrag in mijn allergiezone zit en neig ernaar mezelf boos te gaan voelen, wat natuurlijk olie op het vuur is. Als er herkenning is, ben ik benieuwd hoe jullie (anders/beter) reageren.
Korte situatieschets: mijn ex kon makkelijk en snel boos worden, omdat veel dingen die ik zei erg persoonlijk werden voor hem. Doordat ik dit gedrag jarenlang om me heen heb gehad, ben ik daar heel erg allergisch voor geworden. Waar een ander haar schouders ervoor ophaalt en denkt, je zal je bui wel niet hebben, merk ik dat ik dat nu ook al moeilijk kan bij intieme anderen.
Mijn broer en schoonzus (zij is al bijna 30 jaar in mijn leven) zijn eigenlijk mijn enige familie en zij zijn beiden best dominant (ik zelf overigens ook hoor), waarbij mijn schoonzus ook verbaal niet op haar mondje gevallen is.
Nu valt het me de laatste paar jaar steeds vaker op dat mijn schoonzus een trekje heeft, dat lijkt op gedrag van mijn ex. Namelijk als ik met mijn broer een onderwerp bespreek (of met haar) waar zij bijzit en waar zij een andere mening heeft, dan merk ik al heel snel dat ze geirriteerd wordt en dat er een soort snijdende spanning in de lucht gaat hangen. Dan komen er opmerkingen uit haar mond als "ja uh, moet je eens horen", op een pinnig toontje. Ik merk dat dit de gesprekken tussen mij en mijn broer dood slaat, want we voelen beiden dat ze het er niet mee eens is en eigenlijk ook dat ze het maar belachelijk vindt dat wij het daar over hebben en dat we maar liefst het onderwerp moeten afkappen.
De laatste tijd (als in de laatste maanden) probeer ik het gesprek dan open te breken, door te vragen 'raak je hier geirriteerd om? Waarom dan?' en dan komt er vaak zo'n korte bozige reactie. En omdat ik dit sterk herken als gedrag van mijn ex, zet dit meteen bij mij mijn irritatie in. Ik voel me gewoon boos worden op haar en denk dingen als 'rot dan op, ik zit hier met mijn broer te praten, bemoei je er niet mee als het je niet aanstaat' en het maakt dat ik het contact uit de weg probeer te gaan met haar, omdat ik slecht kan dealen met die snelle irritaties van haar uit.
Ik ben er ook vrij gevoelig voor geworden, maar ik kan in 1 middag of avondje bezoek wel 3 a 4 keer zo'n koude ijswind voelen, waarbij ik gewoon wéét ohoh, ik heb weer iets gezegd/gedaan wat haar niet aanstaat.
Hoe gaan jullie om met zo iemand in je omgeving? Begrijp me niet verkeerd, het contact is me dierbaar, ik besef me dat het ook een eigen pijnpunt is, want ik kan best slecht tegen dat geirriteerde (imo) dominante gedrag. Ik had er een grondige hekel aan bij mijn schoonvader, bij mijn ex en nu loop ik er steeds vaker tegenaan bij mijn schoonzus.
Ik weet dat ik dominant ben, maar soms heb ik het gevoel dat er nog altijd baas boven baas is en dat leidt tot conflict en dat wil ik niet. Met mijn broer ga ik dit zeker niet bespreken, want ze is heel goed voor hem, maar heeft thuis duidelijk de broek aan. En ik wil geen onrust veroorzaken in hun huwelijk of ruzie krijgen met mijn broer hierom.
Ik merk nl. dat bepaald gedrag in mijn allergiezone zit en neig ernaar mezelf boos te gaan voelen, wat natuurlijk olie op het vuur is. Als er herkenning is, ben ik benieuwd hoe jullie (anders/beter) reageren.
Korte situatieschets: mijn ex kon makkelijk en snel boos worden, omdat veel dingen die ik zei erg persoonlijk werden voor hem. Doordat ik dit gedrag jarenlang om me heen heb gehad, ben ik daar heel erg allergisch voor geworden. Waar een ander haar schouders ervoor ophaalt en denkt, je zal je bui wel niet hebben, merk ik dat ik dat nu ook al moeilijk kan bij intieme anderen.
Mijn broer en schoonzus (zij is al bijna 30 jaar in mijn leven) zijn eigenlijk mijn enige familie en zij zijn beiden best dominant (ik zelf overigens ook hoor), waarbij mijn schoonzus ook verbaal niet op haar mondje gevallen is.
Nu valt het me de laatste paar jaar steeds vaker op dat mijn schoonzus een trekje heeft, dat lijkt op gedrag van mijn ex. Namelijk als ik met mijn broer een onderwerp bespreek (of met haar) waar zij bijzit en waar zij een andere mening heeft, dan merk ik al heel snel dat ze geirriteerd wordt en dat er een soort snijdende spanning in de lucht gaat hangen. Dan komen er opmerkingen uit haar mond als "ja uh, moet je eens horen", op een pinnig toontje. Ik merk dat dit de gesprekken tussen mij en mijn broer dood slaat, want we voelen beiden dat ze het er niet mee eens is en eigenlijk ook dat ze het maar belachelijk vindt dat wij het daar over hebben en dat we maar liefst het onderwerp moeten afkappen.
De laatste tijd (als in de laatste maanden) probeer ik het gesprek dan open te breken, door te vragen 'raak je hier geirriteerd om? Waarom dan?' en dan komt er vaak zo'n korte bozige reactie. En omdat ik dit sterk herken als gedrag van mijn ex, zet dit meteen bij mij mijn irritatie in. Ik voel me gewoon boos worden op haar en denk dingen als 'rot dan op, ik zit hier met mijn broer te praten, bemoei je er niet mee als het je niet aanstaat' en het maakt dat ik het contact uit de weg probeer te gaan met haar, omdat ik slecht kan dealen met die snelle irritaties van haar uit.
Ik ben er ook vrij gevoelig voor geworden, maar ik kan in 1 middag of avondje bezoek wel 3 a 4 keer zo'n koude ijswind voelen, waarbij ik gewoon wéét ohoh, ik heb weer iets gezegd/gedaan wat haar niet aanstaat.
Hoe gaan jullie om met zo iemand in je omgeving? Begrijp me niet verkeerd, het contact is me dierbaar, ik besef me dat het ook een eigen pijnpunt is, want ik kan best slecht tegen dat geirriteerde (imo) dominante gedrag. Ik had er een grondige hekel aan bij mijn schoonvader, bij mijn ex en nu loop ik er steeds vaker tegenaan bij mijn schoonzus.
Ik weet dat ik dominant ben, maar soms heb ik het gevoel dat er nog altijd baas boven baas is en dat leidt tot conflict en dat wil ik niet. Met mijn broer ga ik dit zeker niet bespreken, want ze is heel goed voor hem, maar heeft thuis duidelijk de broek aan. En ik wil geen onrust veroorzaken in hun huwelijk of ruzie krijgen met mijn broer hierom.
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 27-01-2021 01:00
0.43% gewijzigd
donderdag 28 januari 2021 19:17
Je schrijft dat je jezelf buiten een groep plaatst als je je in het nauw gedreven voelt.. Ik geloof meteen dat je je in het nauw gedreven voelt, maar ik zet m'n vraagtekens bij de daadwerkelijke intentie van de in het nauw drijver.. Kan het zo zijn dat jouw gevoel van in het nauw drijven helemaal niet gelijk is aan de intentie van de ' in het nauw drijver'?
Ik wens dat je een andere kijk krijgt op de boodschapper.. Vrij en zonder eigen defensieve invulling. En heus dat zal niet altijd trompetgeschal geven, maar zéker ook niet altijd strijd. Je mag er zijn.. echt..
Ik wens dat je een andere kijk krijgt op de boodschapper.. Vrij en zonder eigen defensieve invulling. En heus dat zal niet altijd trompetgeschal geven, maar zéker ook niet altijd strijd. Je mag er zijn.. echt..
Nou ja.. dat dus..
donderdag 28 januari 2021 19:35
Wanneer angst en woede je overtuiging zijn zoals bij TO, dan is het misschien verstandiger om je overtuigingen eens onder de loep te nemen om te bezien of je waarheid wel echt de waarheid is. Je loslaten van je eigen overtuigingen is misschien wel het moeilijkste wat er is. Van omgeving veranderen als apen die een andere rots kiezen is een stuk makkelijker dan je eigen motieven onderzoeken.Avage schreef: ↑28-01-2021 18:59Bij mij staan vriendelijkheid en positiviteit ook hoog qua waarden.
Merk dat het belangrijker is om zelf consistent en trouw aan mijn waarden te zijn in andermans leven (als ik verbinding wil) dan dat ik behulpzaam ben.
Mensen hoeven naar mij toe ook niet zo behulpzaam te zijn, hulp kan ik van zoveel mensen wel krijgen. Betrouwbaarheid en integriteit (trouw zijn aan eigen waarden) zijn al zeldzamer.
Heb er enkele jaren terug veel over nagedacht wat voor vriendin ik wil zijn voor anderen. En vond mezelf een vrij matige persoon met een vrij grote bek :/
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 28 januari 2021 19:57
Ik zie mezelf ook als vrij eerlijk, maar ik heb in het dagelijks leven niet zoveel choquerends te melden, dat mensen daar de hele tijd over vallen. Misschien heb ik dan het geluk dat mijn meningen geaccepteerd worden bij familie, vrienden en werk.
Ik ben toch redelijk uitgesproken over sommige dingen, maar ik ben wel heel meegaand. Ik breng en zie mijn mening ook altijd meer als zomaar een mening. Niet iets waar een ander wat mee moet, net als dat ik andermans mening ook eenvoudig naast me neer kan leggen. Het wordt bij mij zelden een strijd, maar met niet eerlijk zijn heeft dat niets te maken.
Ik ben toch redelijk uitgesproken over sommige dingen, maar ik ben wel heel meegaand. Ik breng en zie mijn mening ook altijd meer als zomaar een mening. Niet iets waar een ander wat mee moet, net als dat ik andermans mening ook eenvoudig naast me neer kan leggen. Het wordt bij mij zelden een strijd, maar met niet eerlijk zijn heeft dat niets te maken.
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 28-01-2021 19:58
0.17% gewijzigd
donderdag 28 januari 2021 19:58
Zeker.viva-amber schreef: ↑28-01-2021 19:35Wanneer angst en woede je overtuiging zijn zoals bij TO, dan is het misschien verstandiger om je overtuigingen eens onder de loep te nemen om te bezien of je waarheid wel echt de waarheid is. Je loslaten van je eigen overtuigingen is misschien wel het moeilijkste wat er is. Van omgeving veranderen als apen die een andere rots kiezen is een stuk makkelijker dan je eigen motieven onderzoeken.
Het is een existentiële kwestie.
Mijn beschermingsmechanisme is er ook nog steeds voor me, met bijbehorende overtuigingen (niemand begrijpt mij, er is geen veiligheid bij anderen) dat loslaten gaat niet want het is instinct, ontstaan toen ik nog geen 10 jaar oud was.
En dat is ok. Ik zie het daarom meer als uitbreiding van mijn overtuigingen, nieuwe add-ons, waardoor ik soms iets anders er tegenover kan stellen wat mijn gevoelens kan bedaren. Het blijft wel schipperen en zodra er eenmaal stress is, neemt instinct het al snel over. Dat blijft. Dus stress en triggers voorkomen is ook belangrijk (en lastig, vooral als iets je aan het hart gaat). Heldere waarden en levensdoelen (en motieven) hebben werkt voor mij heel goed, beter dan me moeten aanpassen, en is positiever/voel me daardoor minder alsof ik niet ok ben zoals ik ben.
Maar ook een "eigen rots" hebben met gelijkgestemden die me begrijpen helpt om stress te verminderen, en geeft mij het gevoel dat er voor mij ook een plek is, een veilige haven. Maar ga ook wel graag om met allerlei andere mensen, dat moet ook kunnen idd en dan moet je je wel kunnen aanpassen.
Ik heb eens gelezen dat mensen die zich continu aan iedereen aanpassen als sterkere persoonlijkheden worden ervaren dan zij die altijd "zichzelf" zijn. Vond ik wel een mooie eye-opener voor een onaangepaste zoals ik.
donderdag 28 januari 2021 21:22
[/quote]
Ik heb eens gelezen dat mensen die zich continu aan iedereen aanpassen als sterkere persoonlijkheden worden ervaren dan zij die altijd "zichzelf" zijn. Vond ik wel een mooie eye-opener voor een onaangepaste zoals ik.
[/quote]
Wat was de bron daarvoor? Ik kan me hooguit voorstellen dat mensen die zich wat betreft communicatieskills, aan kunnen passen aan wie dan ook, als sterkere persoonlijkheden worden ervaren. Omdat ze dan blijk geven van een stevig EQ.
Ik heb eens gelezen dat mensen die zich continu aan iedereen aanpassen als sterkere persoonlijkheden worden ervaren dan zij die altijd "zichzelf" zijn. Vond ik wel een mooie eye-opener voor een onaangepaste zoals ik.
[/quote]
Wat was de bron daarvoor? Ik kan me hooguit voorstellen dat mensen die zich wat betreft communicatieskills, aan kunnen passen aan wie dan ook, als sterkere persoonlijkheden worden ervaren. Omdat ze dan blijk geven van een stevig EQ.
donderdag 28 januari 2021 23:19
vrijdag 29 januari 2021 07:49
novaviva schreef: ↑28-01-2021 19:57
Ik ben toch redelijk uitgesproken over sommige dingen, maar ik ben wel heel meegaand. Ik breng en zie mijn mening ook altijd meer als zomaar een mening. Niet iets waar een ander wat mee moet, net als dat ik andermans mening ook eenvoudig naast me neer kan leggen. Het wordt bij mij zelden een strijd, maar met niet eerlijk zijn heeft dat niets te maken.
Dit is een belangrijk punt. Het is vooral dat mensen hun mening als feit brengen, en juist dat doet mensen flink doet steigeren. Want daarmee haal je gelijk andermans mening onderuit, nog voor iemand daar iets over had kunnen zeggen. Maar dat is natuurlijk is het hun waarheid en stellige overtuiging, ze dénken dat het zo is. Maar dat hoeft geen waarheid te zijn.
Voorbeeldje: ik ken iemand die zichzelf erg eerlijk vind en vind dat je altijd alles tegen vriendinnen moet zeggen. Haar vriendin was terminaal. Wat mensen dan vaak doen is een tweede mening van een arts willen, iets anders gaan proberen. Logisch. Hoop doet leven zeg maar. Zo ook deze vriendin.
Maar die kennis vond dat ze haar ongezouten mening moest geven, in deze fase. Die mening was dat haar vriendin stoppen moest met die onzin, dat ze dood ging, en als goede vriendin móest ze haar de waarheid zeggen. Ik heb haar met veel moeite kunnen weerhouden, maar dan denk ik echt: als je dat niet snapt!!!
Ik kan er nog boos om worden.
vrijdag 29 januari 2021 08:06
BV alsof ze niet zelf mag bepalen hoe ze dood gaat. De één wil alles geprobeerd hebben, de ander legt zich er bij neer. Het probleem is dat mensen hun mening als feit presenteren, als de ultieme waarheid, zeker wanneer daar nog een soort 'jij moet' bij aan te pas komt.
Het doet mij denken aan de docu over Lance Armstong die voor 80-90% was opgegeven en die overleefde, maar ook aan oude kennis van mij met alvleesklierkanker die tgv alles proberen alleen in het buitenland stierf in haar zoektocht naar een alternatieve behandeling.
Bij TO ging de hele discussie over een situatie die niet bestaat, een wereld met alleen vrouwen. Het gaat om een fantasie. Ik begrijp niet wat daar nu zo belangrijk aan is dat het uberhaupt een conflict waard, er zit geen greinte waarheid bij. Wat is de reden dat schoonzus dat niet een beetje infantiel mag vinden? Waarom zou zo een non discussie gedachtes waard zijn als mijn schoonzus moet oprotten?
Ik vraag mij af of je wel genoeg zaken om je heen hebt die echt zijn, to, zaken die niet alleen maar in je fantasie bestaan. Zelfs de lelijke opmerkingen die je schoonzus zou hebben gezegd bestaan deels alleen in je eigen gedachten. Je broer kwam op tijd tussen beide. Ik denk dat je veel van situaties uit het verleden op deze situatie hebt geprojecteerd, echt en niet echt zijn daardoor door elkaar gaan lopen.
Het doet mij denken aan de docu over Lance Armstong die voor 80-90% was opgegeven en die overleefde, maar ook aan oude kennis van mij met alvleesklierkanker die tgv alles proberen alleen in het buitenland stierf in haar zoektocht naar een alternatieve behandeling.
Bij TO ging de hele discussie over een situatie die niet bestaat, een wereld met alleen vrouwen. Het gaat om een fantasie. Ik begrijp niet wat daar nu zo belangrijk aan is dat het uberhaupt een conflict waard, er zit geen greinte waarheid bij. Wat is de reden dat schoonzus dat niet een beetje infantiel mag vinden? Waarom zou zo een non discussie gedachtes waard zijn als mijn schoonzus moet oprotten?
Ik vraag mij af of je wel genoeg zaken om je heen hebt die echt zijn, to, zaken die niet alleen maar in je fantasie bestaan. Zelfs de lelijke opmerkingen die je schoonzus zou hebben gezegd bestaan deels alleen in je eigen gedachten. Je broer kwam op tijd tussen beide. Ik denk dat je veel van situaties uit het verleden op deze situatie hebt geprojecteerd, echt en niet echt zijn daardoor door elkaar gaan lopen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 29 januari 2021 09:08
Het gaat over gedrag en communicatie aanpassen uiteraard. Ik neem tenminste niet aan dat mensen hun persoonlijkheid kunnen aanpassen aan random mensen.
Je kan vanuit jezelf reageren en communiceren, of naar de ander toe, op basis van luisteren en inleven. Je komt dan op de ander krachtiger over.
Grappig dat in veel van de posts hier die kritiek geven op TO er ook continu dingen uit eigen ervaringen worden geprojecteerd op het verhaal van de TO, die totaal niet aan de orde zijn, en eveneens steeds hun ongezouten mening blijven geven. Zoals nu weer over mensen die lomp zijn tegen mensen met kanker.
Dus blijkbaar doet iedereen dit wel. Je vult al snel iets in, je associeert er vanalles bij, je vindt er iets van en voelt de drang om datgene kenbaar te maken.
Daarom denk ik niet dat het allemaal zo afwijkend is. Iedereen is gevormd door ervaringen. In je omgeving pik je vaak mensen die vroeger gepest zijn of anderszins onveilig opgegroeid zijn er nog zo uit. Het is geen schande en deze mensen leren nog elke dag.
vrijdag 29 januari 2021 09:25
Wow, Avage, jij klinkt voor mij als een bijzonder fijn persoon. De wijze hoe jij tegen vriendschappen aankijkt, de menselijke psyche op dit vlak doorhebt. Ik vind het ook heel fijn voor jou dat je vrienden om je heen hebt die jouw manier waarderen.Avage schreef: ↑27-01-2021 15:36Is dit wat diyer doet?
Ik haalde dat eigenlijk niet uit haar posts, die botheid. Maar heb niet alles heel precies gelezen.
Wat ik zelf lastig vind met eerlijkheid is dat er verschillende levels van eerlijkheid zijn.
Waardoor mensen soms wel solliciteren naar eerlijkheid, maar eigenlijk niet de héle eerlijkheid willen horen.
Bijvoorbeeld: iemand wil het wel van je horen als de trui niet flatterend is.
Maar ze willen niet horen dat je vermoedt dat ze eigenlijk niets gaan vinden waar ze blij mee zijn vandaag, dat ze alleen maar iets wilden kopen om het kopen, omdat ze misschien verdrietig zijn over X?
Dat laatste valt bij mij in de categorie "ik ben eerlijk en ik ben er voor je" en is ook het level waarop ik gewend ben om te communiceren. Ik praat over mijn ervaringen, gevoelens, en wil dat met anderen ook doen. Dat is voor mij eerlijkheid. Niet "je bent lelijk in die trui," juist niet in termen van "de waarheid." Er bestaat geen absolute waarheid, daarom kan je het overal over hebben. Dat is mijn filosofie.
En dat gaat heel vaak goed, maar soms ook niet. Heel veel mensen kunnen niets daarmee. En dat is ook prima.
Anderzijds: ik ga er vanuit dat mensen die mij kennen wel weten dat alles wat ik zeg vriendschappelijk en als een hypothese bedoeld is en niet aanvallend, dominerend, of als "de absolute waarheid" aangezien die niet bestaat. Maar die aanname is hartstikke fout. Het is wél altijd handig om eerst toe te lichten wat je intentie is, en alsnog je woorden zorgvuldig te kiezen, aangezien het echt wel als negatief of met de botte bijl kan overkomen ook al kent men je al 20 jaar.
vrijdag 29 januari 2021 10:24
Ik ga nu off topic, maar ik heb persoonlijk vreselijke dingen gezien met mensen die tot het uiterste gingen om maar second opinions en behandelingen in het buitenland te proberen. Tot en met inzamelingsacties voor dure behandelingen aan toe. Tevergeefs. Ik word juist boos van de valse hoop die sommigen is gegeven, ook door de medische wereld. Hoop doet helemaal niet leven.Blijenvrij schreef: ↑29-01-2021 07:49Dit is een belangrijk punt. Het is vooral dat mensen hun mening als feit brengen, en juist dat doet mensen flink doet steigeren. Want daarmee haal je gelijk andermans mening onderuit, nog voor iemand daar iets over had kunnen zeggen. Maar dat is natuurlijk is het hun waarheid en stellige overtuiging, ze dénken dat het zo is. Maar dat hoeft geen waarheid te zijn.
Voorbeeldje: ik ken iemand die zichzelf erg eerlijk vind en vind dat je altijd alles tegen vriendinnen moet zeggen. Haar vriendin was terminaal. Wat mensen dan vaak doen is een tweede mening van een arts willen, iets anders gaan proberen. Logisch. Hoop doet leven zeg maar. Zo ook deze vriendin.
Maar die kennis vond dat ze haar ongezouten mening moest geven, in deze fase. Die mening was dat haar vriendin stoppen moest met die onzin, dat ze dood ging, en als goede vriendin móest ze haar de waarheid zeggen. Ik heb haar met veel moeite kunnen weerhouden, maar dan denk ik echt: als je dat niet snapt!!!
Ik kan er nog boos om worden.
Qua eerlijkheid ben ik misschien niet degene die dit zal zeggen tegen de patiënt, maar ik zou willen dat ik dat lef had, want ik denk eigenlijk dat iemand daar juist wel wat aan heeft.
vrijdag 29 januari 2021 10:56
novaviva schreef: ↑29-01-2021 10:24Ik ga nu off topic, maar ik heb persoonlijk vreselijke dingen gezien met mensen die tot het uiterste gingen om maar second opinions en behandelingen in het buitenland te proberen. Tot en met inzamelingsacties voor dure behandelingen aan toe. Tevergeefs. Ik word juist boos van de valse hoop die sommigen is gegeven, ook door de medische wereld. Hoop doet helemaal niet leven.
Qua eerlijkheid ben ik misschien niet degene die dit zal zeggen tegen de patiënt, maar ik zou willen dat ik dat lef had, want ik denk eigenlijk dat iemand daar juist wel wat aan heeft.
Sorry voor de off topic, TO.
Dit ging om iemand die nog weinig had geprobeerd en alleen een 2e mening van een arts wilde en zich liet informeren over andere dingen.
Jouw voorbeeld is heel anders dan de mijne. En nee, wie is een ander om te zeggen dat iemand dat niet doen moet?
Ik vind dat ieder zijn eigen proces mag hebben. Dat een ander dat weer dikke kolder vind, dat mag, maar dat hoef je niet te roepen.
Bij de een daalt het snel in, bij de ander niet. Vaak gaan mensen in ontkenning. Het is niet aan een ander om daar iets over te zeggen.
Maar goed, dit is een andere discussie.
vrijdag 29 januari 2021 10:58
Ik heb vorig jaar in mijn omgeving een inzamelingsactie gehad voor een jong iemand met kanker die zou overlijden, maar de hoopgevende experimentele behandeling in het buitenland wilde doen voor 2 ton en daarvoor met de pet rondging bij vrienden en familie. Ik stond verder van hem af en heb geen betaling gedaan. Ik zou het erg moeilijk hebben gevonden als hij in eigen persoon voor me zou hebben gestaan om het mij te vragen. Want in mijn hart ben ik het niet eens met de pharmacie die grof geld verdient aan wanhopige (uitbehandelde) mensen en mensen die geen nee kunnen zeggen tegen hun geliefden over zoiets existentieels. Want dan krijg je bijna de stelling "vind jij mijn leven geen €50 waard?"
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 29-01-2021 11:10
7.47% gewijzigd
vrijdag 29 januari 2021 10:59
viva-amber schreef: ↑29-01-2021 08:06BV alsof ze niet zelf mag bepalen hoe ze dood gaat. De één wil alles geprobeerd hebben, de ander legt zich er bij neer. Het probleem is dat mensen hun mening als feit presenteren, als de ultieme waarheid, zeker wanneer daar nog een soort 'jij moet' bij aan te pas komt.
Dit inderdaad. Die mening van een ander is niet zo belangrijk, ook al denkt degene die zich met moeite stil kan houden dat dat wel zo is.
vrijdag 29 januari 2021 11:39
Ik ben het ermee eens dat eerlijkheid, en vooral je eigen ideeën aan anderen opdringen niet altijd (zelden) gewenst is. Dat past toch wel bij dit topic.Blijenvrij schreef: ↑29-01-2021 10:56Sorry voor de off topic, TO.
Dit ging om iemand die nog weinig had geprobeerd en alleen een 2e mening van een arts wilde en zich liet informeren over andere dingen.
Jouw voorbeeld is heel anders dan de mijne. En nee, wie is een ander om te zeggen dat iemand dat niet doen moet?
Ik vind dat ieder zijn eigen proces mag hebben. Dat een ander dat weer dikke kolder vind, dat mag, maar dat hoef je niet te roepen.
Bij de een daalt het snel in, bij de ander niet. Vaak gaan mensen in ontkenning. Het is niet aan een ander om daar iets over te zeggen.
Maar goed, dit is een andere discussie.
vrijdag 29 januari 2021 12:10
Je meent toch niet wanneer je iemand in het echt voor je hebt dat je dan deze discussie zou zijn aangegaan? Je mening is toch niet het middelpunt van het universum . Daarbij steek je wel tijd en energie in iets waar je niet achter staat, hoe belangrijk is je mening dan echt wanneer je niet naar je eigen waarheid handelt? waarom dan toch die drang om de persoon in kwestie in het echt zo onnodig en kwetsend de les te lezen? Je mening is dan toch vooral een instrument om de ander pijn mee te doen.diyer schreef: ↑29-01-2021 10:58Ik heb vorig jaar in mijn omgeving een inzamelingsactie gehad voor een jong iemand met kanker die zou overlijden, maar de hoopgevende experimentele behandeling in het buitenland wilde doen voor 2 ton en daarvoor met de pet rondging bij vrienden en familie. Ik stond verder van hem af en heb geen betaling gedaan. Ik zou het erg moeilijk hebben gevonden als hij in eigen persoon voor me zou hebben gestaan om het mij te vragen. Want in mijn hart ben ik het niet eens met de pharmacie die grof geld verdient aan wanhopige (uitbehandelde) mensen en mensen die geen nee kunnen zeggen tegen hun geliefden over zoiets existentieels. Want dan krijg je bijna de stelling "vind jij mijn leven geen €50 waard?"
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 29 januari 2021 16:08
Hoe kan het dat je hier in leest dat iemands mening het middelpunt van het universum is, discussie, onnodig en kwetsend de les lezen?viva-amber schreef: ↑29-01-2021 12:10Je meent toch niet wanneer je iemand in het echt voor je hebt dat je dan deze discussie zou zijn aangegaan? Je mening is toch niet het middelpunt van het universum . Daarbij steek je wel tijd en energie in iets waar je niet achter staat, hoe belangrijk is je mening dan echt wanneer je niet naar je eigen waarheid handelt? waarom dan toch die drang om de persoon in kwestie in het echt zo onnodig en kwetsend de les te lezen? Je mening is dan toch vooral een instrument om de ander pijn mee te doen.
Is dat hoe je zelf gewend bent om te communiceren?
Ik lees dat ze het moeilijk vindt als de patiënt in kwestie voor haar zou staan, omdat ze in haar hart het er niet mee eens is.
En al zou ze dit wel uitspreken. Hoezo is er dan meteen discussie? Of de les lezen?
Voor mij zou er geen discussie zijn in ieder geval. Ik wil jou geen geld geven klaar. Ik heb dit ook een paar keer aan de hand gehad, donaties etc. Je kan gewoon nee zeggen hoor. Is het moeilijk? Ja zeker wel. Maar ik bepaal zelf mijn grenzen en ik heb mijn redenen.
Als ze discussie zouden aangaan ga ik er niet op in. Maar dat gebeurt helemaal niet. Er is nooit discussie over zulke dingen. Volgens mij is dat gewoon assertief zijn, heeft niets te maken met de les lezen of centrum van het universum zijn.
zaterdag 30 januari 2021 07:07
En als ik heel eerlijk ben vind ik dat schoonzus in dit verhaal buiten de groep geplaatst en in het nauw gedreven wordtbloosje schreef: ↑28-01-2021 19:17Je schrijft dat je jezelf buiten een groep plaatst als je je in het nauw gedreven voelt.. Ik geloof meteen dat je je in het nauw gedreven voelt, maar ik zet m'n vraagtekens bij de daadwerkelijke intentie van de in het nauw drijver.. Kan het zo zijn dat jouw gevoel van in het nauw drijven helemaal niet gelijk is aan de intentie van de ' in het nauw drijver'?
Ik wens dat je een andere kijk krijgt op de boodschapper.. Vrij en zonder eigen defensieve invulling. En heus dat zal niet altijd trompetgeschal geven, maar zéker ook niet altijd strijd. Je mag er zijn.. echt..
