Relaties
alle pijlers
Problemen met faalangst van man
woensdag 15 augustus 2018 13:06
Mijn man is op veel vlakken een droompartner. Helaas heeft hij al jaren last van impotentie.
De problemen zijn begonnen toen we net gingen samenwonen. Toen onze relatie serieuzer werd liet zijn penis het frequent "afweten". Sindsdien zijn er altijd periodes (dagen - weken tot soms zelfs maanden) geweest waarin het hem niet lukte om een erectie te krijgen. Als hij ergens mee bezig is, dan lukt het vaak niet. Dat kunnen heel verschillende dingen zijn, bv zijn collega die de week erop in verlof zou gaan en het vooruitzicht om meer te moeten werken. Er zijn ook langere periodes waarin er helemaal geen problemen zijn.
Hij heeft in het verleden nog pillen geslikt. Deze helpen hem wat meer zelfvertrouwen geven, en als het enkele keren na elkaar lukt (met pillen) kunnen we weer een tijdje zonder. Helaas hebben die pillen veel bijwerkingen. Hij voelt zich de dag erna vaak wat grieperig (spierpijn, hartkloppingen, hoofdpijn) en ze verprutsen toch wat van de spontaniteit. Als ik hem vraag om seks, dan wijst hij me vaak af. Hij is te moe of te druk.
Dit alles speelt toch wel vaak in mijn hoofd. Soms twijfel ik toch aan mezelf. Ik ben al één maal heel kwaad op hem geworden (wat helemaal niet goed is, dat besef is). Het lukte niet om de presteren de dag voor we op reis gingen vertrekken, "omdat hij zoveel aan zijn hoofd had, naar de luchthaven rijden en zijn koffers pakken, enz". Ik heb gezegd dat hij maar thuis moest blijven als het zo verschrikkelijk was om met mij op reis te gaan.
Ik weet niet wat ik hiermee wil. Ik weet het allemaal niet goed meer. Ik vind het zo jammer dat dit onze - verder goede - relatie kapotmaakt.
De problemen zijn begonnen toen we net gingen samenwonen. Toen onze relatie serieuzer werd liet zijn penis het frequent "afweten". Sindsdien zijn er altijd periodes (dagen - weken tot soms zelfs maanden) geweest waarin het hem niet lukte om een erectie te krijgen. Als hij ergens mee bezig is, dan lukt het vaak niet. Dat kunnen heel verschillende dingen zijn, bv zijn collega die de week erop in verlof zou gaan en het vooruitzicht om meer te moeten werken. Er zijn ook langere periodes waarin er helemaal geen problemen zijn.
Hij heeft in het verleden nog pillen geslikt. Deze helpen hem wat meer zelfvertrouwen geven, en als het enkele keren na elkaar lukt (met pillen) kunnen we weer een tijdje zonder. Helaas hebben die pillen veel bijwerkingen. Hij voelt zich de dag erna vaak wat grieperig (spierpijn, hartkloppingen, hoofdpijn) en ze verprutsen toch wat van de spontaniteit. Als ik hem vraag om seks, dan wijst hij me vaak af. Hij is te moe of te druk.
Dit alles speelt toch wel vaak in mijn hoofd. Soms twijfel ik toch aan mezelf. Ik ben al één maal heel kwaad op hem geworden (wat helemaal niet goed is, dat besef is). Het lukte niet om de presteren de dag voor we op reis gingen vertrekken, "omdat hij zoveel aan zijn hoofd had, naar de luchthaven rijden en zijn koffers pakken, enz". Ik heb gezegd dat hij maar thuis moest blijven als het zo verschrikkelijk was om met mij op reis te gaan.
Ik weet niet wat ik hiermee wil. Ik weet het allemaal niet goed meer. Ik vind het zo jammer dat dit onze - verder goede - relatie kapotmaakt.
woensdag 15 augustus 2018 15:31
Veel andere oplossing zijn er helaas niet. Hij is al met iemand gaan praten over zijn stress, maar dat heeft niet veel veranderd. Dat teveel eten is gewoon een excuus (hij heeft het te warm, hij heeft het te koud, zijn rug doet pijn,...).
woensdag 15 augustus 2018 15:37
woensdag 15 augustus 2018 15:45
Ik weet niet hoe therapie ons zou helpen.turquasi schreef: ↑15-08-2018 15:37dus.. als met 1 iemand praten niet heeft geholpen, ben je dan ineens uitbehandeld?
hij is onzeker en heeft vaak vergaande stress en jullie halen allebei je schouders op daar over, beetje vreemd.
en nu ben jij onzeker en heb je stress daardoor...
zie je wat ik bedoel?
woensdag 15 augustus 2018 16:11
To, eigenlijk is er sprake van een paar problemen. Je man kan blijkbaar slecht omgaan met stress. Dit heeft impact op jullie relatie, waardoor jij weer stress krijgt. Daarnaast heeft hij de neiging om zich te onttrekken aan bepaalde kanten van jullie relatie. Waarschijnlijk ervaart hij ook stress omdat het tussen jullie niet lekker gaat.
Zelfs al is die stress een smoesje, het resultaat is wel dat jij er last van hebt.
Je man zou met iemand moeten praten over het feit dat hij zo slecht om kan gaan met stress. Zodat hij leert hoe hij er beter mee om kan gaan, want het is gewoon niet goed als het zo'n grote invloed heeft op zijn leven. Stress/piekeren zijn geen normale situatie of dat zouden ze niet moeten zijn.
Het kan natuurlijk ook zijn dat het wel een fysieke oorzaak heeft, dat is natuurlijk niet uit te sluiten, maar hij geeft zelf aan dat zijn hoofd vol zit.
Daarnaast zou relatietherapie goed zijn, zodat jullie leren weer of beter met elkaar te communiceren. Er is nu onbegrip en sprake van ontwijkend gedrag, communiceren zal helpen. Daarnaast kan het zijn dat een gesprek onder begeleiding ervoor zorgen dat het minder moeilijk wordt om te praten. Een gesprek overvalt je niet, je weet gewoon wanneer het is. Tevens kan een therapeut helpen met de vertaling of helpen van het doorgronden van bepaalde patronen die in jullie relatie zijn ontstaan.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 augustus 2018 16:12
woensdag 15 augustus 2018 16:23
dianaf schreef: ↑15-08-2018 16:11To, eigenlijk is er sprake van een paar problemen. Je man kan blijkbaar slecht omgaan met stress. Dit heeft impact op jullie relatie, waardoor jij weer stress krijgt. Daarnaast heeft hij de neiging om zich te onttrekken aan bepaalde kanten van jullie relatie. Waarschijnlijk ervaart hij ook stress omdat het tussen jullie niet lekker gaat.
Zelfs al is die stress een smoesje, het resultaat is wel dat jij er last van hebt.
Je man zou met iemand moeten praten over het feit dat hij zo slecht om kan gaan met stress. Zodat hij leert hoe hij er beter mee om kan gaan, want het is gewoon niet goed als het zo'n grote invloed heeft op zijn leven. Stress/piekeren zijn geen normale situatie of dat zouden ze niet moeten zijn.
Het kan natuurlijk ook zijn dat het wel een fysieke oorzaak heeft, dat is natuurlijk niet uit te sluiten, maar hij geeft zelf aan dat zijn hoofd vol zit.
Daarnaast zou relatietherapie goed zijn, zodat jullie leren weer of beter met elkaar te communiceren. Er is nu onbegrip en sprake van ontwijkend gedrag, communiceren zal helpen. Daarnaast kan het zijn dat een gesprek onder begeleiding ervoor zorgen dat het minder moeilijk wordt om te praten. Een gesprek overvalt je niet, je weet gewoon wanneer het is. Tevens kan een therapeut helpen met de vertaling of helpen van het doorgronden van bepaalde patronen die in jullie relatie zijn ontstaan.
Met alle respect voor therapie, maar dat heeft hij gehad. Zijn stressniveau is niet veranderd, de situatie is niet veranderd, onze relatie is niet veranderd. Hij heeft ook oefeningen gekregen voor zijn erectie (streeloefeningen en masturbatieoefeningen). We hebben dit - heel vaak - gedaan, maar dit verandert niets. Hij is lichamelijk al verschillende malen onderzocht (voor hij zijn pillen voorgeschreven kreeg).
woensdag 15 augustus 2018 16:54
Therapie kan in ieder geval helpen bij het patroon van negatieve gevoelens en gedachten van je man (faalangst, schaamte, schuldgevoel). Een andere houding ten aanzien van seksualiteit kan al veel helpen. Iemand die ontspannen is en seks zonder erectie/penetratie niet als falen ziet zorgt al voor een heel ander seksleven.
woensdag 15 augustus 2018 17:07
Dan hebben ze een seksleven dat bij momenten goed tot heel goed is. Ze passen heel goed bij elkaar. Ze hebben een fijne relatie en hij is een erg goede man.
Eigenlijk zou je denken, waarom dan een topic, als TO vervolgens alles afwijst of baggetaliseert. Een hele goede vraag. To, kom er maar in?
woensdag 15 augustus 2018 17:10
MargjeM schreef: ↑15-08-2018 16:54Therapie kan in ieder geval helpen bij het patroon van negatieve gevoelens en gedachten van je man (faalangst, schaamte, schuldgevoel). Een andere houding ten aanzien van seksualiteit kan al veel helpen. Iemand die ontspannen is en seks zonder erectie/penetratie niet als falen ziet zorgt al voor een heel ander seksleven.
Hij heeft oefeningen gehad om te leren dat penetratie niet het belangrijkste is, maar dat heeft geen invloed gehad.
woensdag 15 augustus 2018 17:11
woensdag 15 augustus 2018 17:12
To, is hij naar therapie geweest puur voor de stress, dus niet voor de lichamelijke ongemakken. Is hij daar naar toe gegaan omdat hij dat zelf wilde of voelde hij zich gedwongen om te gaan. Therapie kan alleen helpen als iemand wil. Als hij het allemaal wel best vindt, dus niet actief aan de slag wil gaan, heeft het gewoon geen zin. Zonde van de tijd, de energie en de tijd.rlisa schreef: ↑15-08-2018 16:23Met alle respect voor therapie, maar dat heeft hij gehad. Zijn stressniveau is niet veranderd, de situatie is niet veranderd, onze relatie is niet veranderd. Hij heeft ook oefeningen gekregen voor zijn erectie (streeloefeningen en masturbatieoefeningen). We hebben dit - heel vaak - gedaan, maar dit verandert niets. Hij is lichamelijk al verschillende malen onderzocht (voor hij zijn pillen voorgeschreven kreeg).
Heb je het er wel eens over gehad met hoe hij de toekomst ziet? Wil hij uberhaupt nog wel seks, of is het voor hem zo'n groot ding geworden dat hij het totaal niet meer ziet zitten. Of heeft hij gewoon de behoefte niet. Het is nogal een taboe, maar sommige mensen hebben gewoon minder tot geen hoeften.
En wat wil jij? In hoeverre is het voor jou een breekpunt als er helemaal geen seks meer is? Zou het voor jou genoeg zijn als jullie wel knuffelen en dergelijke, dat hij wel laat merken dat hij van je houdt? (alhoewel je ergens aangeeft dat dit ook niet veel meer gebeurd).
Heb je uberhaupt het idee dat er een ons/wij is, of leven jullie gewoon bij elkaar?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 augustus 2018 17:31
Hij heeft op aanraden van zijn huisarts een afspraak gemaakt bij een psychologe om aan zijn zelfvertrouwen te werken. Hij heeft uit zichzelf een afspraak gemaakt en is - denk ik een 12tal keer gegaan. Hij heeft zelf over zijn erectieproblemen gepraat en hij heeft hiervoor oefeningen gekregen, die we samen gedaan hebben. Hij is echt wel actief aan de slag gegaan en wilde het zelf.dianaf schreef: ↑15-08-2018 17:12To, is hij naar therapie geweest puur voor de stress, dus niet voor de lichamelijke ongemakken. Is hij daar naar toe gegaan omdat hij dat zelf wilde of voelde hij zich gedwongen om te gaan. Therapie kan alleen helpen als iemand wil. Als hij het allemaal wel best vindt, dus niet actief aan de slag wil gaan, heeft het gewoon geen zin. Zonde van de tijd, de energie en de tijd.
Heb je het er wel eens over gehad met hoe hij de toekomst ziet? Wil hij uberhaupt nog wel seks, of is het voor hem zo'n groot ding geworden dat hij het totaal niet meer ziet zitten. Of heeft hij gewoon de behoefte niet. Het is nogal een taboe, maar sommige mensen hebben gewoon minder tot geen hoeften.
En wat wil jij? In hoeverre is het voor jou een breekpunt als er helemaal geen seks meer is? Zou het voor jou genoeg zijn als jullie wel knuffelen en dergelijke, dat hij wel laat merken dat hij van je houdt? (alhoewel je ergens aangeeft dat dit ook niet veel meer gebeurd).
Heb je uberhaupt het idee dat er een ons/wij is, of leven jullie gewoon bij elkaar?
We hebben wel seks. Bij momenten is die seks ook goed. Er zijn gewoon momenten dat het helemaal niet lukt en dat dat wat onze relatie verder goed maakt, kapot maakt. Het is zo dat die momenten steeds zwaarder doorwegen. Ik kan er perfect mee leven, dat we soms seks hebben zonder penetratie. Het is niet fijn dat er spanningen rond hangen en dat hij mij op die momenten afwijst. Ik voel mij te jong om afgeschreven te zijn.
woensdag 15 augustus 2018 17:34
je spreek jezelf heel erg tegen.rlisa schreef: ↑15-08-2018 17:31Hij heeft op aanraden van zijn huisarts een afspraak gemaakt bij een psychologe om aan zijn zelfvertrouwen te werken. Hij heeft uit zichzelf een afspraak gemaakt en is - denk ik een 12tal keer gegaan. Hij heeft zelf over zijn erectieproblemen gepraat en hij heeft hiervoor oefeningen gekregen, die we samen gedaan hebben. Hij is echt wel actief aan de slag gegaan en wilde het zelf.
We hebben wel seks. Bij momenten is die seks ook goed. Er zijn gewoon momenten dat het helemaal niet lukt en dat dat wat onze relatie verder goed maakt, kapot maakt. Het is zo dat die momenten steeds zwaarder doorwegen. Ik kan er perfect mee leven, dat we soms seks hebben zonder penetratie. Het is niet fijn dat er spanningen rond hangen en dat hij mij op die momenten afwijst. Ik voel mij te jong om afgeschreven te zijn.
- ik kan er perfect mee leven
- ik voel mij te jong om afgeschreven te zijn
woensdag 15 augustus 2018 17:37
woensdag 15 augustus 2018 17:40
Nee, ik spreek mijzelf niet tegen. Zo voelt het voor mij (misschien is dit wel verwarrend). Ik kan er mee leven dat we op bepaalde momenten niet aan penetratie doen. Ik ben seksueel ook bevredigd met een intense massage of orale seks of gelijktijdig masturberen,... Ik heb er moeite mee dat mijn man op die momenten in zijn schulp kruipt, mij afwijst, dat we er ruzie over hebben, dat dit een invloed heeft op de goede momenten in onze relatie.
woensdag 15 augustus 2018 19:18
Onzin. Het is alleen lastig als het niet matcht en want de een voelt het misschien als een persoonlijke afwijzing en de ander voelt zich gepusht.
TO, op zich heeft ze wel gelijk, blijkbaar wil jij vaker dan hij. Dat kan gewoon. Op zich, is geen zin of moe een legitieme reden om niet aan seks te willen doen. Maar het is voor jou natuurlijk wel frustrerend, ik snap ook wel dat het je onzeker maakt. Sommige mensen vinden seks juist fijn om het hoofd leeg te maken of om juist energie op te doen. Mogelijk is jouw man gewoon niet zo. Zijn hoofd moet leeg zijn en het gevoel moet juist zijn. Het is natuurlijk wel lastig om onder druk te presteren.
Daarom mijn suggestie dat je samen eens naar therapie gaan, voor de onderlinge communicatie.
En als je (jullie beiden) dat niet wilt, dan is dit waarschijnlijk gewoon zoals het is. En wil je meer dan zul je verder moeten gaan kijken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 augustus 2018 20:45
dianaf schreef: ↑15-08-2018 19:18Onzin. Het is alleen lastig als het niet matcht en want de een voelt het misschien als een persoonlijke afwijzing en de ander voelt zich gepusht.
TO, op zich heeft ze wel gelijk, blijkbaar wil jij vaker dan hij. Dat kan gewoon. Op zich, is geen zin of moe een legitieme reden om niet aan seks te willen doen. Maar het is voor jou natuurlijk wel frustrerend, ik snap ook wel dat het je onzeker maakt. Sommige mensen vinden seks juist fijn om het hoofd leeg te maken of om juist energie op te doen. Mogelijk is jouw man gewoon niet zo. Zijn hoofd moet leeg zijn en het gevoel moet juist zijn. Het is natuurlijk wel lastig om onder druk te presteren.
Daarom mijn suggestie dat je samen eens naar therapie gaan, voor de onderlinge communicatie.
En als je (jullie beiden) dat niet wilt, dan is dit waarschijnlijk gewoon zoals het is. En wil je meer dan zul je verder moeten gaan kijken.
We hebben een gelijkaardig libido. Het is maar als het verkeerd begint de lopen, dat hij mij gaat afwijzen. Volgens mij zoekt hij excuses omdat hij zich schaamt. Ik weet niet of ik hem kan overtuigen om samen in therapie te gaan.
