Relaties
alle pijlers
Pubergedrag of inconsequente opvoeding?
dinsdag 10 september 2019 12:48
Mijn vriend en ik denken soms anders over het gedrag van mijn pubers (jongens) van 13 en bijna 16 jaar. Ik ben wat meer flexibel, gebruik veel humor en vertrouw erop dat veel uit zichzelf wel goed komt. Ik laat niet alles lopen, maar pak bepaalde storende zaken van mijn kinderen wel aan (choose your battles). Speelt ook mee dat ik me niet de hele dag een politieagent wil voelen en ik heb ook nog een dochter van 7.
Mijn vriend vindt dat ik soms niet consequent genoeg ben en is van mening dat ik meer regels moet stellen.
Ik zou graag willen hoe jullie denken over dingen die hier thuis dus vaak voorkomen en of dat 'normaal' is en/of hoe jullie dat aanpakken:
Broodspullen op aanrecht achter laten na smeren
Schooltassen in de kamer gooien
Schoenen laten liggen waar ze uit worden gedaan
Tosti apparaat laten staan
Bordjes e.d. niet terug naar de keuken
Zuchten bij een klusje (container, vaatwasser e.d.)
Alles steeds blijven herhalen
Nu is mijn vriend niet steeds bij ons, we hebben een lat-relatie. Hij heeft zelf 2 kinderen van 19 en 16 die heel volgzaam zijn en geen pubergedrag vertonen. We hebben over dit onderwerp wel eens woorden en ik merk dat ik minder op mezelf begin te vertrouwen. Maar dat voelt eigenlijk ook niet goed. Dus ik ben op zoek naar andere meningen, vandaar deze post.
Alvast bedankt!
Mijn vriend vindt dat ik soms niet consequent genoeg ben en is van mening dat ik meer regels moet stellen.
Ik zou graag willen hoe jullie denken over dingen die hier thuis dus vaak voorkomen en of dat 'normaal' is en/of hoe jullie dat aanpakken:
Broodspullen op aanrecht achter laten na smeren
Schooltassen in de kamer gooien
Schoenen laten liggen waar ze uit worden gedaan
Tosti apparaat laten staan
Bordjes e.d. niet terug naar de keuken
Zuchten bij een klusje (container, vaatwasser e.d.)
Alles steeds blijven herhalen
Nu is mijn vriend niet steeds bij ons, we hebben een lat-relatie. Hij heeft zelf 2 kinderen van 19 en 16 die heel volgzaam zijn en geen pubergedrag vertonen. We hebben over dit onderwerp wel eens woorden en ik merk dat ik minder op mezelf begin te vertrouwen. Maar dat voelt eigenlijk ook niet goed. Dus ik ben op zoek naar andere meningen, vandaar deze post.
Alvast bedankt!
dinsdag 10 september 2019 15:00
Ik verbind ook geen consequenties er aan, maar ik besef mij wel goed dat dit dus wel voor mij de consequentie heeft dat ik de kapotte grammafoonplaat blijf.
De tactiek is dan dus eigenlijk de lange adem, maar ergens had ik dat toch wel anders willen aanpakken.
Het is namelijk wel vermoeiend om te blijven herhalen en ik vraag mij dan dus af of ik het mijzelf niet allang makkelijker had kunnen maken door er wel consequenties aan te koppelen.
Maarja, ik ben van mening dat ik daar dan veel eerder mee had moeten beginnen, iets met jong geleerd is oud gedaan.
De andere kant is dat ik denk dat het er ook weer niet gezelliger op zou gaan worden.
Lange adem werkt overigens bij mij wel, de meeste pubers zijn inmiddels al wel redelijk geconditioneerd.
En ach, als dit het ergste pubergedrag is waar je mee moet dealen.
Bij ons is niemand een brutale puber, geen zorgelijk drank of drugsgebruik.
Doen het prima op school, hebben de normen en waarden prima op orde, ze zijn alleen wat slordig en dat is vooral mijn dagtaak om ze daar aan te herinneren
De tactiek is dan dus eigenlijk de lange adem, maar ergens had ik dat toch wel anders willen aanpakken.
Het is namelijk wel vermoeiend om te blijven herhalen en ik vraag mij dan dus af of ik het mijzelf niet allang makkelijker had kunnen maken door er wel consequenties aan te koppelen.
Maarja, ik ben van mening dat ik daar dan veel eerder mee had moeten beginnen, iets met jong geleerd is oud gedaan.
De andere kant is dat ik denk dat het er ook weer niet gezelliger op zou gaan worden.
Lange adem werkt overigens bij mij wel, de meeste pubers zijn inmiddels al wel redelijk geconditioneerd.
En ach, als dit het ergste pubergedrag is waar je mee moet dealen.
Bij ons is niemand een brutale puber, geen zorgelijk drank of drugsgebruik.
Doen het prima op school, hebben de normen en waarden prima op orde, ze zijn alleen wat slordig en dat is vooral mijn dagtaak om ze daar aan te herinneren
dinsdag 10 september 2019 15:16
Grappig, deze ‘strijd’ kunnen vriend en ik nu soms al hebben bij de opvoeding van onze peuter (bijna kleuter). Ik hou ook niet van een enorm strenge opvoedstijl, wel van duidelijkheid. Veel gaat met een grapje, ik probeer wat bij te sturen, geef complimenten bij gewenst gedrag, probeer te laten zien welk gedrag ik graag zie. Alleen als ik vind dat dingen écht niet kunnen word ik streng, en ik merk dat dat over het algemeen goed werkt. Mijn ‘nee!’ komt nog over zeg maar.
Dan: als ik terugkijk naar de opvoeding die ik kreeg toen ik een puber was, dan vind ik het erg jammer dat mijn ouders zó strak/streng waren. Het voelde alsof ze mij niet vertrouwden, konden echt boos worden om (in mijn ogen) onzinnige dingen. Daardoor zag ik op een gegeven moment het verschil niet meer tussen wat ‘echt erg’ was, en dingen die gewoon ‘niet helemaal top waren’ zeg maar. Ook kreeg ik altijd te horen dat ik geen weerwoord mocht geven.
In mijn ogen heeft dat er wel mede aan toe bijgedragen dat ik weliswaar een heel brave puber was, maar nog steeds moeite kan hebben met het geven van mijn mening of het tegen een ander ingaan.
Dus mijn idee zou zijn over de door jou genoemde punten: wel blijven benoemen dat het je stoort, desnoods eens vragen waarom ze niet opruimen (‘geen tijd voor’ of ‘vergeten’ zijn wrsch de antwoorden
), als je het echt zat bent: alles op hun kamer flikkeren.
En verder gewoon blij zijn dat alles en iedereen nog leeft, en de tijd dat ze puber zijn ‘uitzitten’.
Dan: als ik terugkijk naar de opvoeding die ik kreeg toen ik een puber was, dan vind ik het erg jammer dat mijn ouders zó strak/streng waren. Het voelde alsof ze mij niet vertrouwden, konden echt boos worden om (in mijn ogen) onzinnige dingen. Daardoor zag ik op een gegeven moment het verschil niet meer tussen wat ‘echt erg’ was, en dingen die gewoon ‘niet helemaal top waren’ zeg maar. Ook kreeg ik altijd te horen dat ik geen weerwoord mocht geven.
In mijn ogen heeft dat er wel mede aan toe bijgedragen dat ik weliswaar een heel brave puber was, maar nog steeds moeite kan hebben met het geven van mijn mening of het tegen een ander ingaan.
Dus mijn idee zou zijn over de door jou genoemde punten: wel blijven benoemen dat het je stoort, desnoods eens vragen waarom ze niet opruimen (‘geen tijd voor’ of ‘vergeten’ zijn wrsch de antwoorden
), als je het echt zat bent: alles op hun kamer flikkeren.En verder gewoon blij zijn dat alles en iedereen nog leeft, en de tijd dat ze puber zijn ‘uitzitten’.
dinsdag 10 september 2019 15:17
nou dat, count your blessings!consuelabananahammok schreef: ↑10-09-2019 15:00
En ach, als dit het ergste pubergedrag is waar je mee moet dealen.
Bij ons is niemand een brutale puber, geen zorgelijk drank of drugsgebruik.
Doen het prima op school, hebben de normen en waarden prima op orde, ze zijn alleen wat slordig en dat is vooral mijn dagtaak om ze daar aan te herinneren
Het zijn leuke 'kinderen', open, vrij, eerlijk (denk ik
) we hebben plezier in huisGaan erg relaxed en met 'respect' (kotswoord)bmet elkaar om. Als we afspreken 2 uur thuis, zijn ze om 2 uur thuis etc
dinsdag 10 september 2019 15:35
Precies dat, hier ook relaxed met elkaar en dat terwijl hier in huis het ook nog eens een mengeling eigen en stief is, kan ik soms best ineens ff trots op zijn hoe gemoedelijk en gezellig het gaat.
Alleen een broer en zus van het stel zitten sneller in elkaars allergie maar weten dat dan nog steeds te beteugelen zodat dat niet uit de hand gaat lopen. ( die les is gelukkig niet vergeten, loop even weg als je voelt dat boos wordt en praat het uit als je de rust weer terug hebt)
Verder ben ik ook blij dat ik ze wel kan vertrouwen op afspraken die we maken wat betreft hoe laat ze thuis moeten zijn.
En de keer dat wij geen zin hadden om thuis te komen met het eten en ze appte zelf friet te gaan halen, stuurden ze een uur later een foto van een keurig gedekte tafel, met kannen water op tafel , bakjes komkommer bij de friet, en 6 pubers/ jong volwassenen aan tafel met een duim omhoog, echt..* smelt.
dinsdag 10 september 2019 15:45
Ik lees niets raars. Ik ga bovendien de moeite niet nemen alle meuk die ze laten slingeren naar boven te sjouwen en in kamers te gooien. Schoenen naar buiten in de regen gooien heb ik mezelf alleen maar mee, want ze doen ze doodleuk weer aan en ik verga daarna van de stank, of ze zijn daarna kapot en dan moeten ze weer nieuwe, die ze uiteraard niet stante pede kunnen betalen dus draai ik daar weer voor op.
Mijn oudste is net het huis uit. Thuis was hij een enorme goorlap, zijn kamer was letterlijk een vuilnisbelt bij tijd en wijle. Nu klaagt hij over zijn huisgenoot die de afwas nooit doet, alles laat liggen waar het toevallig uit zijn handen valt en ook nog eens de was nooit doet waardoor hij ervoor opdraait. Tsja...zijn eigen huis kan hij zo te zien een stuk schoner houden, dus hij heeft blijkbaar toch wel wat geleerd.
Het is natuurlijk heel fijn om schone, frisse, opruimende pubers te hebben, maar als ze er zelf last van krijgen gaan ze het uiteindelijk ook wel doen.
Een lattende vriend heeft zich overigens niet te bemoeien met dat soort zaken.
Mijn oudste is net het huis uit. Thuis was hij een enorme goorlap, zijn kamer was letterlijk een vuilnisbelt bij tijd en wijle. Nu klaagt hij over zijn huisgenoot die de afwas nooit doet, alles laat liggen waar het toevallig uit zijn handen valt en ook nog eens de was nooit doet waardoor hij ervoor opdraait. Tsja...zijn eigen huis kan hij zo te zien een stuk schoner houden, dus hij heeft blijkbaar toch wel wat geleerd.
Het is natuurlijk heel fijn om schone, frisse, opruimende pubers te hebben, maar als ze er zelf last van krijgen gaan ze het uiteindelijk ook wel doen.
Een lattende vriend heeft zich overigens niet te bemoeien met dat soort zaken.
dinsdag 10 september 2019 16:05
Hij kan beter eens kritisch naar zichzelf kijken voordat hij zich superieur voelt in zijn opvoeding en jou gaat bekritiseren.
Mijn ouders hebben mij gedrillt en ik was dan wel volgzaam als puber maar ik vond het verschrikkelijk en ik heb daarna nog héél veel moeten leren. En toen ik uit huis ging - volgens het boekje - veel te veel gefeest, maar dat was leuk.
dinsdag 10 september 2019 16:15
Je vriend doet er inderdaad goed aan wat meer afstand te nemen. Als jij een goed gevoel hebt bij jouw opvoedstrategie zou ik dat niet opeens gaan veranderen omdat vriendlief het zelf anders aanpakt.
Ja, je draait soms mee in elkaars gezin en dingen gaan dan wel eens anders dan bij je zelf thuis.
Natuurlijk mag je als partners je grenzen aangeven (normale omgangsnormen bijv.) maar hoe je je kind verder opvoedt (terwijl je niet samenwoont) is toch echt aan jou, lijkt mij.
Agree to disagree, zou ik zeggen.
Ja, je draait soms mee in elkaars gezin en dingen gaan dan wel eens anders dan bij je zelf thuis.
Natuurlijk mag je als partners je grenzen aangeven (normale omgangsnormen bijv.) maar hoe je je kind verder opvoedt (terwijl je niet samenwoont) is toch echt aan jou, lijkt mij.
Agree to disagree, zou ik zeggen.
dinsdag 10 september 2019 16:20
Zo gaat het bij ons ook. Afkloppen, maar tot nu toe bezorgen ze ons geen kopzorgen.lilalinda schreef: ↑10-09-2019 12:50Ik doe het zoals jij.
Lange teugel, veel vrijheid. En als het echt te ver gaat.... trek ik aan de teugel.
Daar krijg je hele volwassen, zelfdenkende, wijze mensen van.
Je vriend kan beter afstand nemen en accepteren, dat jij het op jouw manier doet. En dat dat prima is
dinsdag 10 september 2019 16:28
Mijn vriend is net als ik. Misschien nog wel makkelijker. Maar buiten dat: mijn kinderen, mijn huis. Ik zou ongevraagde bemoeienis op die manier niet waarderen.
dinsdag 10 september 2019 17:05
Broodspullen op aanrecht achter laten na smeren:
Roep ze terug en kunnen ze het alsnog opruimen
Schooltassen in de kamer gooien: idem
Schoenen laten liggen waar ze uit worden gedaan: idem
Tosti apparaat laten staan: idem
Bordjes e.d. niet terug naar de keuken:idem
Zuchten bij een klusje (container, vaatwasser e.d.): lekker laten zuchten, maar als ze erover zeuren krijgen ze nog een klusje of mogen ze ‘s avonds of de volgende dag nog een keer
Pubers hebben behoefte aan autonomie maar je moet ze wel grenzen geven. Gaan ze over jouw grens heen dan heb je ze dus geen duidelijke grens gegeven.
Roep ze terug en kunnen ze het alsnog opruimen
Schooltassen in de kamer gooien: idem
Schoenen laten liggen waar ze uit worden gedaan: idem
Tosti apparaat laten staan: idem
Bordjes e.d. niet terug naar de keuken:idem
Zuchten bij een klusje (container, vaatwasser e.d.): lekker laten zuchten, maar als ze erover zeuren krijgen ze nog een klusje of mogen ze ‘s avonds of de volgende dag nog een keer
Pubers hebben behoefte aan autonomie maar je moet ze wel grenzen geven. Gaan ze over jouw grens heen dan heb je ze dus geen duidelijke grens gegeven.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 10 september 2019 18:00
Tsja ik kan niet tegen rommel. Als iedereen zijn tas laat staan, heb ik vier tassen van school/werk en nog minstens twee van sport. Vier paar schoenen, plus een paar stel paardrijlaarzen liefst mét paardenmest eraan, enzovoort. Geen schoon serviesgoed meer in de kast. Daar heb ik last van. Daar zeg ik dus wat van. Elke keer weer. Ik word niet boos, ik vraag het netjes.
Ik ben ook liever geen politieagent maar het werkt wel: zero tolerance op belangrijke dingen.
Je vriend kan best een punt hebben dat je niet consequent bent. De vraag is echter of jij dat wel wilt zijn. Ik heb een latrelatie maar mijn vriend bemoeit zich niet met mijn opvoedregels.
Hij komt het wel melden als hij er last van heeft, bijvoorbeeld fout geparkeerde fietsen en niemand kan er meer langs (hij ook niet). Dat voelt al best vervelend, net alsof ik tussen mijn vriend en kinderen in kom te staan als scheidsrechter. Lijkt me stressvol als hij het dan ook steeds niet met mijn regels eens zou zijn.
Ik ben ook liever geen politieagent maar het werkt wel: zero tolerance op belangrijke dingen.
Je vriend kan best een punt hebben dat je niet consequent bent. De vraag is echter of jij dat wel wilt zijn. Ik heb een latrelatie maar mijn vriend bemoeit zich niet met mijn opvoedregels.
Hij komt het wel melden als hij er last van heeft, bijvoorbeeld fout geparkeerde fietsen en niemand kan er meer langs (hij ook niet). Dat voelt al best vervelend, net alsof ik tussen mijn vriend en kinderen in kom te staan als scheidsrechter. Lijkt me stressvol als hij het dan ook steeds niet met mijn regels eens zou zijn.
dinsdag 10 september 2019 19:40
Yup.s-a-r-kast schreef: ↑10-09-2019 19:35Oh jouw vriend ziet graag consequenties?
Nou beste vriend, als jij je blijft bemoeien met mijn manier van opvoeden van mijn kinderen - dan ben jij mijn vriend niet meer. Da's ook een consequentie.
dinsdag 10 september 2019 20:08
Dit. Hij gaat zich er even mee bemoeien hoe in JOUW huis JOUW kinderen worden opgevoed en waar hij NIET woont noch een cent aan bijdraagt, hij daar ook nog ruzie over gaat maken? Waar haalt ‘ie het gore lef vandaan zeg.s-a-r-kast schreef: ↑10-09-2019 19:35Oh jouw vriend ziet graag consequenties?
Nou beste vriend, als jij je blijft bemoeien met mijn manier van opvoeden van mijn kinderen - dan ben jij mijn vriend niet meer. Da's ook een consequentie.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 10 september 2019 20:14
Het lijkt mij ook vrij normaal gedrag. Dat hij twee gedrilde, volgzame kinderen heeft, maakt hem nog niet tot expert, bovendien heb je niet om zijn input gevraagd, dus ik zou hem ook vriendelijk verzoeken zich niet met de opvoeding te bemoeien. Het lijkt mij echt heel irritant, iemand die zo op zijn high horse zit wat betreft opvoeden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 11 september 2019 09:45
woensdag 11 september 2019 09:56
Dit. Hier zijn ook alle punten herkenbaar. Ik doe het ook soms zelf even en een andere keer roep ik ze terug. Ligt er ook een beetje aan of ze de hele dag maar een beetje zitten te lamballen en niks doen of dat ze een lange schooldag achter de rug hebben. Ik vind het veel te vermoeiend om ze elke keer te roepen om iets op te ruimen. Dan maar inconsequent. Ik was vroeger ook zo en ik ben nu meestal supernetjes, dus het komt vast wel goed.
woensdag 11 september 2019 09:57
En dit.abracadabra schreef: ↑11-09-2019 09:45Het zijn toch jouw kinderen? Waar bemoeit hij zich mee zeg...
Ik bemoei me niet met dr opvoeding van zijn pubers... al vind ik hem soms te los. En hij moet het echt niet proberen om commentaar op mijn opvoeding te hebben en er zelfs woorden over te maken.
woensdag 11 september 2019 09:58
Zo herkenbaar dit!Pien252 schreef: ↑10-09-2019 15:16
Dan: als ik terugkijk naar de opvoeding die ik kreeg toen ik een puber was, dan vind ik het erg jammer dat mijn ouders zó strak/streng waren. Het voelde alsof ze mij niet vertrouwden, konden echt boos worden om (in mijn ogen) onzinnige dingen. Daardoor zag ik op een gegeven moment het verschil niet meer tussen wat ‘echt erg’ was, en dingen die gewoon ‘niet helemaal top waren’ zeg maar. Ook kreeg ik altijd te horen dat ik geen weerwoord mocht geven.
In mijn ogen heeft dat er wel mede aan toe bijgedragen dat ik weliswaar een heel brave puber was, maar nog steeds moeite kan hebben met het geven van mijn mening of het tegen een ander ingaan.
En dan nog roept mijn moeder dat ik een echte puber was
woensdag 11 september 2019 10:08
Ja zo simpel is het, je moet als ouder ook af en toe de tijd nemen om het te corrigeren en ze aan het werk te zetten, 1 keer in de twee dagen hebben we een opruim rondje en moet ze haar kamer uitmesten, ze moeten er ook een beetje in begeleid worden, 1 keer per dag mag ze alle verzamelde vaat uit huis en slaapkamer brengen, tostiapparaat doe ik meestal zelf maar of het mes met chocopasta die aan het aanrecht plakt.suzyqfive schreef: ↑10-09-2019 17:05Broodspullen op aanrecht achter laten na smeren:
Roep ze terug en kunnen ze het alsnog opruimen
Schooltassen in de kamer gooien: idem
Schoenen laten liggen waar ze uit worden gedaan: idem
Tosti apparaat laten staan: idem
Bordjes e.d. niet terug naar de keuken:idem
Zuchten bij een klusje (container, vaatwasser e.d.): lekker laten zuchten, maar als ze erover zeuren krijgen ze nog een klusje of mogen ze ‘s avonds of de volgende dag nog een keer
Pubers hebben behoefte aan autonomie maar je moet ze wel grenzen geven. Gaan ze over jouw grens heen dan heb je ze dus geen duidelijke grens gegeven.
Maar lukt prima met die tussendoor opruimmomenten, vaak zegt ze daarna in haar schone nette kamer, oooh ik hou van opruimen
woensdag 11 september 2019 10:24
Jouw kinderen, Jouw manier van opvoeden. Voel jij je er prettig bij? Zo laten. Vind je zelf ook dat er iets veranderd kan worden, dan kun je er iets mee doen.
Alle punten die je opnoemt herken ik wel. Heb zelf 2 jongens, een van 11 en een van 9, komen thuis, schoenen worden ergens uitgetrokken en dan vooral niet neergezet waar ze moeten staan. Als ze ze weer aan moeten doen wordt op de plek gekeken waar ze horen, maar daar staan ze dan niet....in het begin zette ik ze daar dan neer, tegenwoordig niet meer, dan zoeken ze maar even.
Onze kinderen hoeven nog niet veel te helpen, maar als we ze dan wat vragen wil ik ook graag dat ze dat doen bijv. mee helpen tafel dekken of afruimen. Oudste zei tijdje geleden, nou dan ruim ik alleen mijn bord op, want de rest heb ik niet gebruikt. Heb geantwoord dat dat prima was, dat ik voortaan ook alleen zorg voor mijn dingen, zoals de was, bed verschonen, opruimen op de kamers, poetsen op de kamers.....hij snapte het en alles was zo opgeruimd. Merk hier dat herhaling in sommige dingen heel belangrijk is, tas uit school meteen leegruimen bijvoorbeeld, nu doen ze dat eigenlijk altijd heel goed zelf.
Alle punten die je opnoemt herken ik wel. Heb zelf 2 jongens, een van 11 en een van 9, komen thuis, schoenen worden ergens uitgetrokken en dan vooral niet neergezet waar ze moeten staan. Als ze ze weer aan moeten doen wordt op de plek gekeken waar ze horen, maar daar staan ze dan niet....in het begin zette ik ze daar dan neer, tegenwoordig niet meer, dan zoeken ze maar even.
Onze kinderen hoeven nog niet veel te helpen, maar als we ze dan wat vragen wil ik ook graag dat ze dat doen bijv. mee helpen tafel dekken of afruimen. Oudste zei tijdje geleden, nou dan ruim ik alleen mijn bord op, want de rest heb ik niet gebruikt. Heb geantwoord dat dat prima was, dat ik voortaan ook alleen zorg voor mijn dingen, zoals de was, bed verschonen, opruimen op de kamers, poetsen op de kamers.....hij snapte het en alles was zo opgeruimd. Merk hier dat herhaling in sommige dingen heel belangrijk is, tas uit school meteen leegruimen bijvoorbeeld, nu doen ze dat eigenlijk altijd heel goed zelf.
