Relaties
alle pijlers
Raak ik mijn beste vriendin kwijt door werk?
zondag 29 oktober 2017 05:15
Ik post ff onder een andere nick vanwege herkenbaarheid.
Het wordt een lang verhaal, sorry.
Ik werk in de kinderopvang, freelance. In de zomervakantie gingen alle kinderen waar ik voor zorg op vakantie met hun ouders. Werk weg. Ik kreeg te maken met een flinke inkomensdaling en wilde op zoek naar vakantie werk. Ik besprak dit met mijn bff. Zij stelde voor om bij haar in het bedrijf te komen werken tijdens de vakantie. Ze zochten nog een marketingkracht. Ik heb ervaring met bedrijfsvoering en marketing.
Ik twijfelde. Het is een uur rijden heen en terug en ik zou mijn benzinekosten niet vergoed krijgen dus uiteindelijk zou ik weinig verdienen, maar alle extra inkomsten waren mooi meegenomen. Ik heb het aangepakt.
Mijn vriendin kan nogal dominant zijn en een controlfreak. Ik zeg dit niet om haar af te kraken maar het is wel iets waar ik rekening mee hou. De eerste week botste dat toen ik drie minuten te laat was en zei mij daarop aansprak terwijl ze zelf ook net aan kwam rijden. Ik werd niet ingewerkt en moest zelf maar zien te achterhalen waar alles lag en wat mijn taken waren, dus de eerste dag ging daaraan op. De tweede dag kwam ik er wat meer in. toen zei ze: 'de eerste dag was je wat sloom. Vandaag ging het wat beter. Ik hoop dat het zo blijft' ik dacht 'eh.. is het niet normaal dat je tijd nodig hebt om je draai te vinden en ingewerkt te worden en dus niet gelijk op topsnelheid presteert?' We hadden ook een discussie over pauze waarbij ze zei 'niemand neemt hier pauze. Uiteindelijk klets je toch ook met elkaar zo af en toe tussendoor? ' Uiteindelijk heb ik uitgesproken dat ik me niet op mijn gemak voelde bij zo'n autoritaire toenadering en een echte pauze nodig had in een volledige werkdag en gaf ze toe dat ze wat doorsloeg in haar zakelijk zijn. Sindsdien hadden we een fijne samenwerking. Dat zei zij ook.
Het bedrijf waar ze werkt is een klein familiebedrijf. Het is ongeorganiseerd. Foto's en bestanden staan overal verdeeld over een overvolle computer. Wat de prijs is van producten moet aan de baas gevraagd worden, dus het kan dagen duren voor er een offerte uitgaat. Soms worden er producten verkocht onder de inkoopprijs en klanten krijgen vaak niet eens antwoord op vragen of heel laat. Werknemers worden laat uitbetaald. Zij heeft zichzelf in de positie van manager gewerkt en klaagt vaak over de gang van zaken.
Het einde van de zomervakantie naderde en de kinderen kwamen terug van vakantie.
Maar mijn vriendin begon dingen te zeggen als:
ik heb met de baas gesproken en we zijn heel tevreden over je werk.
Ik wil het bedrijf organiseren en efficienter maken en kan jouw hulp daar wel bij gebruiken.
Ik wil dat we samen een uitgebreide excelsheet maken waarin voor iedereen de prijs van een product berekend kan worden. (de prijs is afhankelijk van nogal wat variabelen en daar zou best wat werk in gaan zitten)
Ik zou het fijn vinden als jij mijn assistent zou worden en mij af en toe zou kunnen ontlasten, want ik kom niet aan alles toe wat ik moet doen.
Ik ga met de baas praten over betere arbeidsvoorwaarden, een hoger uurloon en een reiskostenvergoeding voor jou.
Ik kreeg er extra uren bij vanuit huis.
Allemaal zaken waaruit bleek dat ze wilde dat ik zou blijven.
Ondertussen kwamen de kinderen terug van zomervakantie.
Het kinderopvang werk is variabel. De ene week heb ik een woensdag vrij. De andere week een vrijdag. Ik vroeg haar of ik op variabele dagen kon gaan werken. Dat kon niet. Ze eiste een vaste dag. Ik moest dus werk op gaan geven om daar te kunnen blijven werken. Ik kreeg daarnaast extra aanbiedingen voor kinderopvang werk. Die heb ik afgeslagen.
Ik keek ernaar uit om naast het marketingwerk dat bedrijf samen met haar op te ruimen en efficiënter te maken om haar te helpen en ook omdat ik dat zelf een leuke uitdaging vond en daarbij ook meer tijd met haar door te brengen, aangezien het gezellig was en we elkaar weinig zien sinds ze daar werkt.
maar toen werd er iemand aangenomen voor twee dagen in de week voor mijn functie. Ik wachtte af of ik te horen zou krijgen dat ik moest vertrekken. Dat bleek niet het geval. Er was werk genoeg.
Mijn vriendin belde mij en zei: Ik ben het eigenlijk niet eens met dat ze haar hebben aangenomen. 'Ik zou haar bellen en zorgen dat jullie geen dubbele taken doen en ook dat jij meteen de taken naar je toetrekt die jij wil doen'
Ook droeg ze me op te zorgen dat dat meisje maar bij een deel van de pc kon en kreeg ik toegang tot dezelfde account als zij en de baas. Ze zei 'ik vertrouw haar niet, maar jou vertrouw ik blindelings. Ik wil dat jij de taken doet waarbij gevoelige bedrijfsinformatie komt kijken'
Ook weer opmerkingen waaruit ik concludeerde dat het de bedoeling was dat ik bleef.
Onze samenwerking verliep nog steeds goed. Wel zag ik dat ze erg dominant was naar andere medewerkers en de bazen. Die lopen soms echt op hun tenen voor haar (de bazin vraagt aan haar of de deur dichtmag als ze het koud heeft) Ze verweet de postbezorger dat hij niet wist wat er in het pakje zat. Zij weigerde daarom haar handtekening te zetten (zo'n jongen kan onmogelijk weten wat er in al de pakjes zit die hij bezorgd) maar ik besloot me daar niet mee te bemoeien en haar te steunen. Tenslotte wist ik al dat ze die kant had en maakte het me vooral verdrietig omdat het me iets lijkt waar je zelf niet gelukkig van word.
En toen gebeurde er iets. De baas appte mij een opdracht voor de volgende dag en op de een of andere manier kwam het gesprek erop dat hij op dat moment in mijn stad was voor een opdracht. Ik zei 'oh. dan kun je bijna een kop koffie komen drinken' met een hard lachende smiley erachter om aan te geven dat het een grapje was. Ik wilde wel gewoon beleefd zijn. Als je baas die een uur rijden van je vandaan woont in de buurt is, leek het me netjes om dat op zijn minst aan te bieden. Ik had nooit gedacht dat hij zou zeggen 'ok ik kom straks een kop koffie drinken'. Toen moest ik mijn adres wel appen, maar dat deed ik expres heel laat en dacht dat hij allang thuis was of onderweg naar huis. Om half 11 stond hij opeens voor de deur. We hebben een kop koffie gedronken en over werk gepraat en hij ging weer.
Maar toen mijn vriendin dat hoorde ging ze compleet over de scheef. Ze zei erg boos te zijn geworden op haar baas en hem verteld te hebben dat ze dat niet wilde en dat hij op die manier teveel in haar privéleven kwam.
Ze belde mij op en zei dat ze zich er niet fijn meer bij voelde dat ik daar werkte. Ze bang was dat we ruzie zouden krijgen en dat ik altijd haar uitlaatklep was tegen wie ze kon klagen over de baas en het bedrijf en ze dat nu kwijt was. Ze zei dat ze hard had gewerkt om de positie te krijgen in dat bedrijf die ze nu had en dat niet kwijt wilde raken.
Ik snapte niet waar het opeens vandaan kwam, aangezien het goed ging en ze me juist extra opdrachten gaf en tevreden was over mijn functioneren.. en ik snap het nog steeds niet.
Ik zei: 'maar kort geleden zei je nog dat je tevreden was en je bent me na de vakantie juist meerdere grote taken gaan geven?'
Ze ontkende alles wat ze gezegd had en zei dat het de bedoeling was dat ik daar voor de zomervakantie zou komen werken, maar we zitten inmiddels bijna in november.
Ik voelde me gekwetst maar zette dat opzij omdat ik dacht dat ze misschien gewoon beren op de weg zag en probeerde haar gerust te stellen, maar na dat gesprek was ik best verdrietig. Mijn beste vriendin wilde me weg hebben.
Ik wist niet meer waar ik aan toe was, dus besloot ik aan de baas te vragen wat zijn verwachtingen van mij waren. Ik was eigenlijk tot nu toe bijna automatisch meegegaan in wat zij van me vroeg en wilde duidelijkheid zodat ik na kon denken over wat ik zelf wilde.
Het leek me verstandig om zakelijk en prive te scheiden om dingen helder te houden. Als de manager je geen duidelijkheid en tegengestelde signalen geeft ga je naar de baas om te vragen hoe het zit, dacht ik. Dat advies kreeg ik ook van anderen (aangezien ik freelancer ben is dit onbekend terrein voor mij)
Ik zei dat tegen haar en zij raakte daar compleet van in paniek. Ze vroeg of ik ging blijven en wat mijn bedoeling was van een gesprek met hem. Ik wilde haar geruststellen en zei dat ik alleen ging vragen wat hij wilde en hem verder geen toezeggingen ging doen.
Ik belde hem en hij zei dat hij tevreden was over mij en wilde dat ik zou blijven omdat er werk genoeg was.
Ik hing op en besloot na te denken over wat ik nu zelf wilde, want eigenlijk had ik daar tot dat moment nog niet echt goed over nagedacht.
Toen probeerde ik haar weer te bellen. Het was mijn bedoeling om met haar te overleggen over hoe nu verder, maar zij nam de hele week niet op. Ik voelde dat ze boos was. De vrijdag voordat ik ging werken kreeg ik een appje waarin stond dat ze geen behoefte had om met me te praten. Ik antwoordde daarop dat me dat niet handig leek en ik graag met haar wilde praten over wat haar dwars zat.
Ze antwoordde dat dat misschien na het werk kon, als ik wilde en als zij daar op dat moment behoefte aan had.
De werkdag verliep normaal en ik vroeg om 5 uur of ze nu wel behoefte had om met me te praten. Ze zei 'mwah' en ook dat ze nog een half uur door moest werken. Ik was klaar en had honger en zei 'ik bel je vanavond wel als ik de energie nog heb (ik ben op vrijdag altijd echt gesloopt)
Toen zei ze: 'ik zou maar niet te lang wachten met bellen, anders is het te laat'
Waarop ik weer zei 'jij mag mij ook bellen als het jou uitkomt'
Toen ik terug in de auto zat werd ik opeens zo boos. Voor mijn gevoel had ik niets verkeerds gedaan. Ik bel achter haar aan om het uit te praten en krijg steeds te horen dat ze me eigenlijk niet wil spreken. Ze gedraagt zich alsof ik iets vreselijks heb gedaan en het nog net verdien om nog met haar te praten.
Als ze na de zomervakantie had gezegd bedankt en tot ziens was er niets aan de hand geweest, maar nu heb ik allerlei veranderingen in mijn leven aangebracht en ander werk afgeketst omdat zij wilde dat ik langer zou blijven en dat weet ze ook.
En dan is zij nu boos (denk ik) omdat zij er opeens geen goed gevoel bij heeft en ik niet meteen mijn ontslag indien? Als we nou steeds botsten op de werkvloer of er iets anders aan de hand was geweest ok..maar dat is helemaal niet zo.
Mijn vraag is.. zit ik fout? Moet ik de baas maar opbellen en zeggen dat ik ermee stop? Kan iemand die je binnenhaalt in een bedrijf ook op elk moment zeggen dat je maar weer moet gaan? Als ik dat nu doe is onze band sowieso beschadigd, maar doe ik het niet, dan is zij boos op me.
Wat zouden jullie doen?
Het wordt een lang verhaal, sorry.
Ik werk in de kinderopvang, freelance. In de zomervakantie gingen alle kinderen waar ik voor zorg op vakantie met hun ouders. Werk weg. Ik kreeg te maken met een flinke inkomensdaling en wilde op zoek naar vakantie werk. Ik besprak dit met mijn bff. Zij stelde voor om bij haar in het bedrijf te komen werken tijdens de vakantie. Ze zochten nog een marketingkracht. Ik heb ervaring met bedrijfsvoering en marketing.
Ik twijfelde. Het is een uur rijden heen en terug en ik zou mijn benzinekosten niet vergoed krijgen dus uiteindelijk zou ik weinig verdienen, maar alle extra inkomsten waren mooi meegenomen. Ik heb het aangepakt.
Mijn vriendin kan nogal dominant zijn en een controlfreak. Ik zeg dit niet om haar af te kraken maar het is wel iets waar ik rekening mee hou. De eerste week botste dat toen ik drie minuten te laat was en zei mij daarop aansprak terwijl ze zelf ook net aan kwam rijden. Ik werd niet ingewerkt en moest zelf maar zien te achterhalen waar alles lag en wat mijn taken waren, dus de eerste dag ging daaraan op. De tweede dag kwam ik er wat meer in. toen zei ze: 'de eerste dag was je wat sloom. Vandaag ging het wat beter. Ik hoop dat het zo blijft' ik dacht 'eh.. is het niet normaal dat je tijd nodig hebt om je draai te vinden en ingewerkt te worden en dus niet gelijk op topsnelheid presteert?' We hadden ook een discussie over pauze waarbij ze zei 'niemand neemt hier pauze. Uiteindelijk klets je toch ook met elkaar zo af en toe tussendoor? ' Uiteindelijk heb ik uitgesproken dat ik me niet op mijn gemak voelde bij zo'n autoritaire toenadering en een echte pauze nodig had in een volledige werkdag en gaf ze toe dat ze wat doorsloeg in haar zakelijk zijn. Sindsdien hadden we een fijne samenwerking. Dat zei zij ook.
Het bedrijf waar ze werkt is een klein familiebedrijf. Het is ongeorganiseerd. Foto's en bestanden staan overal verdeeld over een overvolle computer. Wat de prijs is van producten moet aan de baas gevraagd worden, dus het kan dagen duren voor er een offerte uitgaat. Soms worden er producten verkocht onder de inkoopprijs en klanten krijgen vaak niet eens antwoord op vragen of heel laat. Werknemers worden laat uitbetaald. Zij heeft zichzelf in de positie van manager gewerkt en klaagt vaak over de gang van zaken.
Het einde van de zomervakantie naderde en de kinderen kwamen terug van vakantie.
Maar mijn vriendin begon dingen te zeggen als:
ik heb met de baas gesproken en we zijn heel tevreden over je werk.
Ik wil het bedrijf organiseren en efficienter maken en kan jouw hulp daar wel bij gebruiken.
Ik wil dat we samen een uitgebreide excelsheet maken waarin voor iedereen de prijs van een product berekend kan worden. (de prijs is afhankelijk van nogal wat variabelen en daar zou best wat werk in gaan zitten)
Ik zou het fijn vinden als jij mijn assistent zou worden en mij af en toe zou kunnen ontlasten, want ik kom niet aan alles toe wat ik moet doen.
Ik ga met de baas praten over betere arbeidsvoorwaarden, een hoger uurloon en een reiskostenvergoeding voor jou.
Ik kreeg er extra uren bij vanuit huis.
Allemaal zaken waaruit bleek dat ze wilde dat ik zou blijven.
Ondertussen kwamen de kinderen terug van zomervakantie.
Het kinderopvang werk is variabel. De ene week heb ik een woensdag vrij. De andere week een vrijdag. Ik vroeg haar of ik op variabele dagen kon gaan werken. Dat kon niet. Ze eiste een vaste dag. Ik moest dus werk op gaan geven om daar te kunnen blijven werken. Ik kreeg daarnaast extra aanbiedingen voor kinderopvang werk. Die heb ik afgeslagen.
Ik keek ernaar uit om naast het marketingwerk dat bedrijf samen met haar op te ruimen en efficiënter te maken om haar te helpen en ook omdat ik dat zelf een leuke uitdaging vond en daarbij ook meer tijd met haar door te brengen, aangezien het gezellig was en we elkaar weinig zien sinds ze daar werkt.
maar toen werd er iemand aangenomen voor twee dagen in de week voor mijn functie. Ik wachtte af of ik te horen zou krijgen dat ik moest vertrekken. Dat bleek niet het geval. Er was werk genoeg.
Mijn vriendin belde mij en zei: Ik ben het eigenlijk niet eens met dat ze haar hebben aangenomen. 'Ik zou haar bellen en zorgen dat jullie geen dubbele taken doen en ook dat jij meteen de taken naar je toetrekt die jij wil doen'
Ook droeg ze me op te zorgen dat dat meisje maar bij een deel van de pc kon en kreeg ik toegang tot dezelfde account als zij en de baas. Ze zei 'ik vertrouw haar niet, maar jou vertrouw ik blindelings. Ik wil dat jij de taken doet waarbij gevoelige bedrijfsinformatie komt kijken'
Ook weer opmerkingen waaruit ik concludeerde dat het de bedoeling was dat ik bleef.
Onze samenwerking verliep nog steeds goed. Wel zag ik dat ze erg dominant was naar andere medewerkers en de bazen. Die lopen soms echt op hun tenen voor haar (de bazin vraagt aan haar of de deur dichtmag als ze het koud heeft) Ze verweet de postbezorger dat hij niet wist wat er in het pakje zat. Zij weigerde daarom haar handtekening te zetten (zo'n jongen kan onmogelijk weten wat er in al de pakjes zit die hij bezorgd) maar ik besloot me daar niet mee te bemoeien en haar te steunen. Tenslotte wist ik al dat ze die kant had en maakte het me vooral verdrietig omdat het me iets lijkt waar je zelf niet gelukkig van word.
En toen gebeurde er iets. De baas appte mij een opdracht voor de volgende dag en op de een of andere manier kwam het gesprek erop dat hij op dat moment in mijn stad was voor een opdracht. Ik zei 'oh. dan kun je bijna een kop koffie komen drinken' met een hard lachende smiley erachter om aan te geven dat het een grapje was. Ik wilde wel gewoon beleefd zijn. Als je baas die een uur rijden van je vandaan woont in de buurt is, leek het me netjes om dat op zijn minst aan te bieden. Ik had nooit gedacht dat hij zou zeggen 'ok ik kom straks een kop koffie drinken'. Toen moest ik mijn adres wel appen, maar dat deed ik expres heel laat en dacht dat hij allang thuis was of onderweg naar huis. Om half 11 stond hij opeens voor de deur. We hebben een kop koffie gedronken en over werk gepraat en hij ging weer.
Maar toen mijn vriendin dat hoorde ging ze compleet over de scheef. Ze zei erg boos te zijn geworden op haar baas en hem verteld te hebben dat ze dat niet wilde en dat hij op die manier teveel in haar privéleven kwam.
Ze belde mij op en zei dat ze zich er niet fijn meer bij voelde dat ik daar werkte. Ze bang was dat we ruzie zouden krijgen en dat ik altijd haar uitlaatklep was tegen wie ze kon klagen over de baas en het bedrijf en ze dat nu kwijt was. Ze zei dat ze hard had gewerkt om de positie te krijgen in dat bedrijf die ze nu had en dat niet kwijt wilde raken.
Ik snapte niet waar het opeens vandaan kwam, aangezien het goed ging en ze me juist extra opdrachten gaf en tevreden was over mijn functioneren.. en ik snap het nog steeds niet.
Ik zei: 'maar kort geleden zei je nog dat je tevreden was en je bent me na de vakantie juist meerdere grote taken gaan geven?'
Ze ontkende alles wat ze gezegd had en zei dat het de bedoeling was dat ik daar voor de zomervakantie zou komen werken, maar we zitten inmiddels bijna in november.
Ik voelde me gekwetst maar zette dat opzij omdat ik dacht dat ze misschien gewoon beren op de weg zag en probeerde haar gerust te stellen, maar na dat gesprek was ik best verdrietig. Mijn beste vriendin wilde me weg hebben.
Ik wist niet meer waar ik aan toe was, dus besloot ik aan de baas te vragen wat zijn verwachtingen van mij waren. Ik was eigenlijk tot nu toe bijna automatisch meegegaan in wat zij van me vroeg en wilde duidelijkheid zodat ik na kon denken over wat ik zelf wilde.
Het leek me verstandig om zakelijk en prive te scheiden om dingen helder te houden. Als de manager je geen duidelijkheid en tegengestelde signalen geeft ga je naar de baas om te vragen hoe het zit, dacht ik. Dat advies kreeg ik ook van anderen (aangezien ik freelancer ben is dit onbekend terrein voor mij)
Ik zei dat tegen haar en zij raakte daar compleet van in paniek. Ze vroeg of ik ging blijven en wat mijn bedoeling was van een gesprek met hem. Ik wilde haar geruststellen en zei dat ik alleen ging vragen wat hij wilde en hem verder geen toezeggingen ging doen.
Ik belde hem en hij zei dat hij tevreden was over mij en wilde dat ik zou blijven omdat er werk genoeg was.
Ik hing op en besloot na te denken over wat ik nu zelf wilde, want eigenlijk had ik daar tot dat moment nog niet echt goed over nagedacht.
Toen probeerde ik haar weer te bellen. Het was mijn bedoeling om met haar te overleggen over hoe nu verder, maar zij nam de hele week niet op. Ik voelde dat ze boos was. De vrijdag voordat ik ging werken kreeg ik een appje waarin stond dat ze geen behoefte had om met me te praten. Ik antwoordde daarop dat me dat niet handig leek en ik graag met haar wilde praten over wat haar dwars zat.
Ze antwoordde dat dat misschien na het werk kon, als ik wilde en als zij daar op dat moment behoefte aan had.
De werkdag verliep normaal en ik vroeg om 5 uur of ze nu wel behoefte had om met me te praten. Ze zei 'mwah' en ook dat ze nog een half uur door moest werken. Ik was klaar en had honger en zei 'ik bel je vanavond wel als ik de energie nog heb (ik ben op vrijdag altijd echt gesloopt)
Toen zei ze: 'ik zou maar niet te lang wachten met bellen, anders is het te laat'
Waarop ik weer zei 'jij mag mij ook bellen als het jou uitkomt'
Toen ik terug in de auto zat werd ik opeens zo boos. Voor mijn gevoel had ik niets verkeerds gedaan. Ik bel achter haar aan om het uit te praten en krijg steeds te horen dat ze me eigenlijk niet wil spreken. Ze gedraagt zich alsof ik iets vreselijks heb gedaan en het nog net verdien om nog met haar te praten.
Als ze na de zomervakantie had gezegd bedankt en tot ziens was er niets aan de hand geweest, maar nu heb ik allerlei veranderingen in mijn leven aangebracht en ander werk afgeketst omdat zij wilde dat ik langer zou blijven en dat weet ze ook.
En dan is zij nu boos (denk ik) omdat zij er opeens geen goed gevoel bij heeft en ik niet meteen mijn ontslag indien? Als we nou steeds botsten op de werkvloer of er iets anders aan de hand was geweest ok..maar dat is helemaal niet zo.
Mijn vraag is.. zit ik fout? Moet ik de baas maar opbellen en zeggen dat ik ermee stop? Kan iemand die je binnenhaalt in een bedrijf ook op elk moment zeggen dat je maar weer moet gaan? Als ik dat nu doe is onze band sowieso beschadigd, maar doe ik het niet, dan is zij boos op me.
Wat zouden jullie doen?
anoniem_357768 wijzigde dit bericht op 30-10-2017 18:17
10.61% gewijzigd
zondag 29 oktober 2017 20:33
Zorg dat je baas referent is, en niet deze "vriendin", op het moment dat je iets anders gaat zoeken.
En ik vind jou, in alle eerlijkheid, te loyaal aan haar en niet loyaal aan jezelf. En zij heeft nogal wat contronedrang. Jij bent over je grenzen gegaan, hebt werk opgegeven, en toen jij een keer koffie dronk met de baas (had jij niet moeten aanbieden, hij had het niet moeten accepteren) was er een probleem. En waarom? Omdat zij geen controle meer had. Als dit een gewoon bedrijf was geweest en jij was onder werktijd tijdens de lunch in de kantine aan dezelfde tafel belandt als baas, vermoed ik dat ze net zo gereageerd zou hebben: dat zij zich niet meer prettig voelde bij de verhoudingen en dat jij dingen achter haar rug om deed. Wat niet het geval is. Als je die man in de supermarkt was tegengekomen, had ze dat nog 'achter haar rug om' gevonden.
En ik vind jou, in alle eerlijkheid, te loyaal aan haar en niet loyaal aan jezelf. En zij heeft nogal wat contronedrang. Jij bent over je grenzen gegaan, hebt werk opgegeven, en toen jij een keer koffie dronk met de baas (had jij niet moeten aanbieden, hij had het niet moeten accepteren) was er een probleem. En waarom? Omdat zij geen controle meer had. Als dit een gewoon bedrijf was geweest en jij was onder werktijd tijdens de lunch in de kantine aan dezelfde tafel belandt als baas, vermoed ik dat ze net zo gereageerd zou hebben: dat zij zich niet meer prettig voelde bij de verhoudingen en dat jij dingen achter haar rug om deed. Wat niet het geval is. Als je die man in de supermarkt was tegengekomen, had ze dat nog 'achter haar rug om' gevonden.
zondag 29 oktober 2017 20:38
Ja precies! Als ze die man in de supermarkt tegengekomen was was het nog niet goed geweest.
Ik vind die koffie niet fout. Het hoeft zeker niet, maar als je een informele werksfeer op een klein bedrijf heb is het echt niet raar om je baas koffie aan te bieden. En van hem niet om het aan te nemen als het hem aangeboden wordt. Zo lang er niet onwijs geroddeld is over die vriendin is er volgens mij niks mis mee. Zij neem jou mee het bedrijf in, daarmee ben je niet haar persoonlijk eigendom ofzo.
Ik vind die koffie niet fout. Het hoeft zeker niet, maar als je een informele werksfeer op een klein bedrijf heb is het echt niet raar om je baas koffie aan te bieden. En van hem niet om het aan te nemen als het hem aangeboden wordt. Zo lang er niet onwijs geroddeld is over die vriendin is er volgens mij niks mis mee. Zij neem jou mee het bedrijf in, daarmee ben je niet haar persoonlijk eigendom ofzo.
maandag 30 oktober 2017 00:53
Ze zei wel dat ze iemand zochten voor die marketing functie en dat ze het moeilijk vond om iemand te vinden die ze kon vertrouwen, ze liever geen vreemde aan wilde nemen en dat ik eigenlijk wel geschikt was omdat ze mij 100% vertrouwde.Dymphnatam schreef: ↑29-10-2017 18:32Zomaar een vraagje: heeft ze je voordat je in dienst kwam helemaal de hemel ingeprezen? Was je haar allerbeste vriendin en had ze nog noooit zo'n geweldige klik met iemand gehad? Kon ze aan jou dingen vertellen die ze nog noooit aan iemand anders verteld had?
Eerlijk zeggen...
Ik wist ook precies waar haar pijnpunten lagen in dat bedrijf en de helft van de tijd deed ik de marketing en de andere helft van de tijd probeerde ik haar te ontlasten door haar te helpen met taken of dingen van haar over te nemen, wat ik trouwens ook graag deed. Volgens mij waren we juist een goed team en had zij er ook voordeel bij.
Daarom snap ik haar
'Ik heb je binnengehaald om jou te helpen en nu doe je me dit aan' uitspraak niet zo.
Waarom is het zo erg dat ik koffie heb gedronken met de baas? Ik heb al tegen haar gezegd dat we het niet over haar hebben gehad en ik niet uit ben op haar functie. Ik snap gewoon niet wat ik verkeerd heb gedaan in haar ogen.
maandag 30 oktober 2017 00:59
maandag 30 oktober 2017 07:37
Zij wil controle. Ze wil niet iemand die ze 100% kan vertouwen, ze wil iemand die ze 100% kan controleren.themis schreef: ↑30-10-2017 00:53Ze zei wel dat ze iemand zochten voor die marketing functie en dat ze het moeilijk vond om iemand te vinden die ze kon vertrouwen, ze liever geen vreemde aan wilde nemen en dat ik eigenlijk wel geschikt was omdat ze mij 100% vertrouwde.
Ik wist ook precies waar haar pijnpunten lagen in dat bedrijf en de helft van de tijd deed ik de marketing en de andere helft van de tijd probeerde ik haar te ontlasten door haar te helpen met taken of dingen van haar over te nemen, wat ik trouwens ook graag deed. Volgens mij waren we juist een goed team en had zij er ook voordeel bij.
Daarom snap ik haar
'Ik heb je binnengehaald om jou te helpen en nu doe je me dit aan' uitspraak niet zo.
Waarom is het zo erg dat ik koffie heb gedronken met de baas? Ik heb al tegen haar gezegd dat we het niet over haar hebben gehad en ik niet uit ben op haar functie. Ik snap gewoon niet wat ik verkeerd heb gedaan in haar ogen.
Wat jij haar in haar ogen hebt 'aangedaan' is dat jij haar haar controle hebt afgepakt. Zij kon niet meer alle communicatie controleren toen jij koffie dronk met de baas (of als je hem was tegengekomen bij de supermarkt, dat was dan ook jouw schuld geweest en had jij haar dat 'aangedaan').
De meeste mensen laten zich niet 100% controleren. Ze dacht in jou iemand te hebben gevonden bij wie dat wel het geval was. Niet 100% laten controleren = niet loyaal aan haar.
maandag 30 oktober 2017 15:27
maandag 30 oktober 2017 16:32
Jullie zeggen wijze dingen.
Ik heb inderdaad het gevoel dat ze me vooral kwalijk neemt dat ik rechtstreeks met de baas ben gaan communiceren, toen zij mij geen duidelijkheid gaf over wat nou de bedoeling was.
Ik was alleen welkom zolang zij daar tussen kon blijven zitten. Nu ben ik 'out of control' en moet ik weg.
Wat me wel kwetst is dat ze ervan maakt dat ik haar iets aandoe. Ik schrik er echt van dat haar gedachtegang is dat ik niet loyaal aan haar ben als ik niet meteen wegga als zij er opeens van de ene op de andere dag geen goed gevoel bij heeft en mijn gevoel erbij en het werk dat ik heb laten schieten omdat zij mij voorhield dat ik nog nodig was niet telt. Het telt alleen hoe zij zich erbij voelt en dat ik niet onmiddellijk in de houding spring om haar ongemak weg te nemen maakt mij een slechte vriendin?
Ik heb zelf ook fouten gemaakt door niet veel duidelijker af te spreken met de baas of ik daar nu voor de vakantie kwam of voor onbepaalde tijd, maar ik weet ook zeker dat zij tot het moment van het koffiedrinken met de baas het helemaal niet zo'n probleem vond dat dat nog vaag was. Ze kon nog alle kanten op met me. Nu ze bang is om controle te verliezen beroept ze zich ineens op 'het was maar voor de vakantie'
Wat me echt kwetst is dat ik haar nu haar zin geef. Ik rot op zonder eerst naar ander werk te zoeken. dat wou ze toch? Ze heeft toch bereikt was ze wilde?
maar in plaats van dat ze zegt:
fijn dat je dat voor me doet. dat had je helemaal niet hoeven doen en sorry dat ik je het idee gaf te kunnen aanblijven waardoor je ander werk hebt laten schieten.
Ontkent ze dat ze me na de vakantie allerlei nieuwe opdrachten gaf en maakt ze van mij een gek die zich vanalles in haar hoofd heeft gehaald.
Toen ik het uit wilde praten een 'loop maar een tijdje achter mij aan' mindgame speelde
ook nog doet alsof, zelfs nu ik wegga, ik haar gigantisch heb verraden..
Dit is mijn langste en dierbaarste vriendschap, maar ik weet echt niet hoe het nu verder moet.
Ik heb inderdaad het gevoel dat ze me vooral kwalijk neemt dat ik rechtstreeks met de baas ben gaan communiceren, toen zij mij geen duidelijkheid gaf over wat nou de bedoeling was.
Ik was alleen welkom zolang zij daar tussen kon blijven zitten. Nu ben ik 'out of control' en moet ik weg.
Wat me wel kwetst is dat ze ervan maakt dat ik haar iets aandoe. Ik schrik er echt van dat haar gedachtegang is dat ik niet loyaal aan haar ben als ik niet meteen wegga als zij er opeens van de ene op de andere dag geen goed gevoel bij heeft en mijn gevoel erbij en het werk dat ik heb laten schieten omdat zij mij voorhield dat ik nog nodig was niet telt. Het telt alleen hoe zij zich erbij voelt en dat ik niet onmiddellijk in de houding spring om haar ongemak weg te nemen maakt mij een slechte vriendin?
Ik heb zelf ook fouten gemaakt door niet veel duidelijker af te spreken met de baas of ik daar nu voor de vakantie kwam of voor onbepaalde tijd, maar ik weet ook zeker dat zij tot het moment van het koffiedrinken met de baas het helemaal niet zo'n probleem vond dat dat nog vaag was. Ze kon nog alle kanten op met me. Nu ze bang is om controle te verliezen beroept ze zich ineens op 'het was maar voor de vakantie'
Wat me echt kwetst is dat ik haar nu haar zin geef. Ik rot op zonder eerst naar ander werk te zoeken. dat wou ze toch? Ze heeft toch bereikt was ze wilde?
maar in plaats van dat ze zegt:
fijn dat je dat voor me doet. dat had je helemaal niet hoeven doen en sorry dat ik je het idee gaf te kunnen aanblijven waardoor je ander werk hebt laten schieten.
Ontkent ze dat ze me na de vakantie allerlei nieuwe opdrachten gaf en maakt ze van mij een gek die zich vanalles in haar hoofd heeft gehaald.
Toen ik het uit wilde praten een 'loop maar een tijdje achter mij aan' mindgame speelde
ook nog doet alsof, zelfs nu ik wegga, ik haar gigantisch heb verraden..
Dit is mijn langste en dierbaarste vriendschap, maar ik weet echt niet hoe het nu verder moet.
maandag 30 oktober 2017 16:52
Misschien moet je ophouden met proberen te achterhalen waarom je vriendin dingen doet en wat ze denkt en je wat meer focussen op jezelf. Waarom wil je in godsnaam vriendinnen blijven met iemand die je zo behandelt? Hoe kan het dat je je schuldig voelt terwijl voor iedereen duidelijk is dat jij hier niet de boeman bent? Ga daar mee aan de slag en doe daar iets aan. Daar kán je namelijk iets aan doen, aan haar niet.
maandag 30 oktober 2017 17:08
Dit!spuit_111 schreef: ↑30-10-2017 16:52Misschien moet je ophouden met proberen te achterhalen waarom je vriendin dingen doet en wat ze denkt en je wat meer focussen op jezelf. Waarom wil je in godsnaam vriendinnen blijven met iemand die je zo behandelt? Hoe kan het dat je je schuldig voelt terwijl voor iedereen duidelijk is dat jij hier niet de boeman bent? Ga daar mee aan de slag en doe daar iets aan. Daar kán je namelijk iets aan doen, aan haar niet.
maandag 30 oktober 2017 17:15
Echt, het gaat hier niet alleen om haar. Maar zeker ook om jou. Zij gedraagt zich vriendin-onwaardig. Ze komt labiel over en zal daarom alles voor zichzelf zo draaien dat het aan jou ligt. Haar interpretaties berusten niet op de waarheid, maar op haar eigen labiele gedachtengang. Ik zou haar heel duidelijk maken dat jij hier geen goed gevoel aan over houdt en dat je de vriendschap on hold zet. Een vriendin die je van zulke dingen beschuldigd wil je toch niet?spuit_111 schreef: ↑30-10-2017 16:52Misschien moet je ophouden met proberen te achterhalen waarom je vriendin dingen doet en wat ze denkt en je wat meer focussen op jezelf. Waarom wil je in godsnaam vriendinnen blijven met iemand die je zo behandelt? Hoe kan het dat je je schuldig voelt terwijl voor iedereen duidelijk is dat jij hier niet de boeman bent? Ga daar mee aan de slag en doe daar iets aan. Daar kán je namelijk iets aan doen, aan haar niet.
maandag 30 oktober 2017 17:16
Echt, het gaat hier niet alleen om haar. Maar zeker ook om jou. Zij gedraagt zich vriendin-onwaardig. Ze komt labiel over en zal daarom alles voor zichzelf zo draaien dat het aan jou ligt. Haar interpretaties berusten niet op de waarheid, maar op haar eigen labiele gedachtengang. Ik zou haar heel duidelijk maken dat jij hier geen goed gevoel aan over houdt en dat je de vriendschap on hold zet. Een vriendin die je van zulke dingen beschuldigd wil je toch niet?spuit_111 schreef: ↑30-10-2017 16:52Misschien moet je ophouden met proberen te achterhalen waarom je vriendin dingen doet en wat ze denkt en je wat meer focussen op jezelf. Waarom wil je in godsnaam vriendinnen blijven met iemand die je zo behandelt? Hoe kan het dat je je schuldig voelt terwijl voor iedereen duidelijk is dat jij hier niet de boeman bent? Ga daar mee aan de slag en doe daar iets aan. Daar kán je namelijk iets aan doen, aan haar niet.
maandag 30 oktober 2017 17:38
Je bent jezelf aan het overtuigen van je eigen gelijk.
Ik denk dat je het antwoord op je eigen vragen en wat je moet doen al weet.
Maar nog alles aan het verwerken bent en afscheid aan het nemen van de vriendschap.
Zie het als liefdesverdriet.
Het duurt even voordat de waarom vragen weg zijn en het verdriet en de verwarring weg.
Uiteindelijk zal je het uitmaken, deze relatie.
Ik denk dat je het antwoord op je eigen vragen en wat je moet doen al weet.
Maar nog alles aan het verwerken bent en afscheid aan het nemen van de vriendschap.
Zie het als liefdesverdriet.
Het duurt even voordat de waarom vragen weg zijn en het verdriet en de verwarring weg.
Uiteindelijk zal je het uitmaken, deze relatie.
maandag 30 oktober 2017 17:57
Ze heeft je al zover in je macht, dat je aan jezelf twijfelt. Niet doen! Zie je niet hoe ver ze is gegaan, dat je nu zelf al twijfelt aan dingen waarvan iedereen hier roept: het klopt niet wat ze doet. Lees je topic nog eens over.
En ja, wat er gebeurd is, is genoeg om de vriendschap te verbreken. Maar daarnaast, waarom ga je nu op slag weg, alleen om haar tegemoet te komen. Waarom? Dan heb je weinig inkomsten, waarom doe je dat jezelf aan? Ik hoop dat je inziet dat het te ver hebt laten komen. Je zou ook kunnen zeggen: ik blijf aan tot ik iets leuks heb gevonden, of, ik maak er wat van en laat me door haar de wet niet meer voorschrijven. Want ik denk dat het bedrijf stukken beter met jou af is, dan met haar.
En ja, wat er gebeurd is, is genoeg om de vriendschap te verbreken. Maar daarnaast, waarom ga je nu op slag weg, alleen om haar tegemoet te komen. Waarom? Dan heb je weinig inkomsten, waarom doe je dat jezelf aan? Ik hoop dat je inziet dat het te ver hebt laten komen. Je zou ook kunnen zeggen: ik blijf aan tot ik iets leuks heb gevonden, of, ik maak er wat van en laat me door haar de wet niet meer voorschrijven. Want ik denk dat het bedrijf stukken beter met jou af is, dan met haar.
maandag 30 oktober 2017 19:30
Ben jij serieus freelancer? Stuur jij maandelijks facturen van je gewerkte uren naar je opdrachtgevers en houd je er een officiële boekhouding op na etc?
Je schrijft ook dat je je reiskosten niet kon declareren, waarom heb je deze kosten niet in je uurtarief meegenomen?
Het klinkt allemaal erg onprofessioneel in mijn oren, ook je zakelijke opstelling en gedrag!
Je schrijft ook dat je je reiskosten niet kon declareren, waarom heb je deze kosten niet in je uurtarief meegenomen?
Het klinkt allemaal erg onprofessioneel in mijn oren, ook je zakelijke opstelling en gedrag!
maandag 30 oktober 2017 22:36
Omdat ze me appt dat ze blijkbaar onbelangrijk voor me is omdat ik totaal geen rekening heb gehouden met hoe ze zich voelde toen ze uitsprak dat ze zich niet prettig meer voelt bij dat ik daar werk.
En dat ze zich verraden voelt en ik niet loyaal aan haar ben.
Het feit dat ze dat zelf vol overtuiging gelooft maakt dat ik ga twijfelen...
Vrijdag ben ik daar weer en ga ik met de baas in gesprek. Waarom ik wegga? Omdat ik ergens toch hoop dat ze dan ziet dat ze wel belangrijk voor me is en omdat ik daar niet meer kan functioneren nu. Ze heeft dat gesaboteerd door niet meer op dezelfde dag als ik te willen werken. Omdat het zo'n klein bedrijf is, is overleg nodig om opdrachten goed af te ronden.
En de lol is er wel echt vanaf zo.
Ik heb haar laten weten dat ik daar juist graag werkte om haar meer te zien en het leuk vond om samen te werken en dat bedrijf te organiseren en het me daarom zo kwetst hoe ze nu met me omgaat.
Ze appt nu dat ze me niet gelooft. Dat ze even afstand nemen een goed idee vindt, maar dat ik het nu moet zeggen als ik nog ergens mee zit, omdat ze er in de toekomst niet meer over wil praten en dat ze erg teleurgesteld is in hoe weinig rekening ik heb gehouden met haar gevoelens.
maandag 30 oktober 2017 22:44
Pfff waarom laat jij je zo door haar chantage praktijken beïnvloeden? Deze situatie heeft je inderdaad een vriendschap gekost maar na alles van jouw kant gelezen te heben : wel een vriendschap die je beter kwijt dan rijk was.
Vrijdag ga je praten zeg je? Wacht eerst maar eens af wat die baas te zeggen heeft, misschien ziet hij wel meer potentie in jou dan je nu denkt. Kom zeg, deze mevrouw is niet de baas van de werkgever. Wat een manipulatie technieken zet ze in zeg, het is gewoon wanstaltig om te lezen en jij voelt je ook nog aangesproken, ze is gewoon ronduit onaardig en asociaal naar je en wat doe jij? Jouw kop buigen en huilen, dat doen echte vrienden niet bij elkaar. Echte vrienden gunnen elkaar en spreken op een gelijkwaardige toon zaken uit. Deze mevrouw roept jou ter verantwoording als werkgever zijn eigen plan trekt. Jammer dan voor haar en jij hebt het echt nodig om wat harder te worden en de schellen voor jouw ogen weg te laten vallen. Zij is geen vriendin en dat is ze ook niet geweest. Wel iemand die bepaalt, regelt en wil dat het precies zo gaat zoals zij het blieft maar echt geen vriendin, ook al dacht jij dat wel.
Vrijdag ga je praten zeg je? Wacht eerst maar eens af wat die baas te zeggen heeft, misschien ziet hij wel meer potentie in jou dan je nu denkt. Kom zeg, deze mevrouw is niet de baas van de werkgever. Wat een manipulatie technieken zet ze in zeg, het is gewoon wanstaltig om te lezen en jij voelt je ook nog aangesproken, ze is gewoon ronduit onaardig en asociaal naar je en wat doe jij? Jouw kop buigen en huilen, dat doen echte vrienden niet bij elkaar. Echte vrienden gunnen elkaar en spreken op een gelijkwaardige toon zaken uit. Deze mevrouw roept jou ter verantwoording als werkgever zijn eigen plan trekt. Jammer dan voor haar en jij hebt het echt nodig om wat harder te worden en de schellen voor jouw ogen weg te laten vallen. Zij is geen vriendin en dat is ze ook niet geweest. Wel iemand die bepaalt, regelt en wil dat het precies zo gaat zoals zij het blieft maar echt geen vriendin, ook al dacht jij dat wel.
enn wijzigde dit bericht op 30-10-2017 22:51
51.02% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
