Relaties
alle pijlers
Relatie beëindigd, nu twijfels
donderdag 18 oktober 2018 08:31
Een week geleden heb ik mijn relatie beëindigd. Ik had al enkele maanden het gevoel dat mijn vriend en ik te erg verschilden om echt gelukkig te kunnen zijn samen, ook al waren er zeker wel mooie momenten. Ik heb er een behoorlijk aantal keren met hem over gepraat en hij wilde eraan werken, maar had geen idee hoe en leek mijn frustraties niet te begrijpen. Ondertussen werd ik steeds ongelukkiger en zat ik dag en nacht met een knagend gevoel van onvrede over de relatie. Vrienden, familie en zelfs collega's viel op hoe slecht ik eruit zag. Ik werd bijna letterlijk gek van de twijfel. Mijn libido verdween vrijwel volledig en ook op andere gebieden ging het niet goed. Vorige week praatte ik er weer over met hem, en leek hij het weer niet goed te kunnen begrijpen. Overweldigd door een gevoel van onmacht heb ik het toen uitgemaakt, terwijl ik nog steeds heel veel van hem houd. Ik voelde me niet mezelf toen ik het deed, zo erg was ik van streek. Ook hij was erg verdrietig. Nu, een week later, ben ik nog steeds aan het huilen elk moment dat ik niet aan het werk ben. Ik voel me beroerd en ben heel erg instabiel. Ik heb het gevoel alsof ik het verkeerde heb gedaan en heb steeds de neiging om contact met hem op te nemen om er nog een keer uit proberen te komen (hij zei toen ik het uitmaakte dat hij daarvoor openstond). Moet ik wachten tot dit gevoel overgaat, hoort het erbij, of is het toch een teken dat ik het verkeerde heb gedaan?
donderdag 18 oktober 2018 10:20
Willen weten wat je partner voelt en of je daarmee kunt helpen en daarom doorvragen over hoe hij zich voelt is emotioneel vampierengedrag?lolapaloeza schreef: ↑18-10-2018 10:13Hij heeft geen schuld maar je accepteert hem ook niet. Heel eerlijk, daar schiet je dus niets mee op. Dan is het gewoon goed dat het uit is.
Wat jij 'graven' en goede bedoelingen noemt vind ik trouwens emotioneel vampieren gedrag.
donderdag 18 oktober 2018 10:23
Ik begrijp je opmerking over de veilige omgeving nu beter inderdaad. Vaak ging het alleen niet om ruzies/discussies tussen ons, want die waren er eigenlijk bijna nooit, maar bijvoorbeeld problemen met familie/werk/andere zaken waarover we dan niet konden praten. Daarin vind ik het lastiger om dan zo'n veilige omgeving te creëren.Hightower schreef: ↑18-10-2018 10:11Door niet te graven omdat jij iets wil weten, omdat jij om hem geeft. Als hij wat wil melden, komt het vanzelf wel een keer. Enige wat je kon doen is melden dat als hij ergens mee worstelt, je er bent. Er echt bent. 24*7. En het daarmee bij hem leggen.
Veilig omgeving creeer je ook door naar jezelf te kijken en daarin kritisch te zijn en de uitkomst daarvan ook tegen hem te zeggen ("Pietje, ik zie dat je ergens van baalt, is het om die stomme opmerking van me? Die was ook niet slim of aardig van me.") Zoiets. Daarmee laat je zien dat je je eigen aandeel ook ziet.
Leg je niet alles gevoelsmatig bij hem neer.
donderdag 18 oktober 2018 10:23
Ik heb vrij uitgebreid aangegeven dat je volgens mij het probleem niet onderkent en daardoor aan het verkeerde probleem probeerde te werken. Als je dat niet begrijpt spijt het me, maar ik kan het niet duidelijker maken dan dit.annabananas schreef: ↑18-10-2018 10:06Mijn mening was eerlijk, omdat ik zei wat ik vond. Of dat een goede of een slechte mening is, weet ik niet. Het hele begrip schuld vind ik sowieso lastig, omdat ik niet het idee heb dat een van beiden iets fout doet. Ik wil wel aan het probleem werken, dat is het punt niet. Ik zie alleen niet wat ik meer had kunnen doen. Als je daar suggesties voor hebt, graag.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 18 oktober 2018 10:25
Onderkennen dat het probleem ligt in de relatie en niet bij hem of jou is lastig he? Je bent echt alleen met de schuldvraag bezig, en daar kom je niet verder meeannabananas schreef: ↑18-10-2018 10:20Willen weten wat je partner voelt en of je daarmee kunt helpen en daarom doorvragen over hoe hij zich voelt is emotioneel vampierengedrag?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 18 oktober 2018 10:25
Is het misschien een idee om er iemand bij te halen en dan het gesprek aan te gaan? Een professional of iemand die objectief is? Misschien helpt dat? Als je echt heel graag wil dat het goedkomt kun je dat altijd nog proberen. Dan heb je tenminste alles geprobeerd.annabananas schreef: ↑18-10-2018 09:38Dat is dus waar ik over twijfel... enerzijds wil ik heel graag dat het weer goedkomt, anderzijds heb ik hierover al vaker met hem gepraat en lijkt hij het steeds niet te begrijpen en er verandert ook niks.
donderdag 18 oktober 2018 10:25
Helemaal mee eens. Het is zeker niet onmogelijk, maar inderdaad een proces dat jaren aansleept. Het creëren van een veilige omgeving is 1 ding, maar je moet je partner ook de tijd kunnen geven om zich veilig te gaan voelen in die omgeving. Om te leren gedachtes uit te spreken. Om emoties toe te laten en keer op keer te ondervinden dat dat niet slecht is. Om te leren dat ruzie maken ook kan en helemaal normaal is, als je het daarna maar uitpraat.
En je partner moet dit natuurlijk ook zelf willen.
donderdag 18 oktober 2018 10:27
Oh en voor de zekerheid, ik heb geen oordeel en probeer je niets anders aan te reiken dan wat suggesties waarvan ik hoop dat ze kunnen helpen. Verder niets. Ik weet uit ervaring maar al te goed hoe lastig dit is.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 18 oktober 2018 10:29
Ik zie niet hoe mijn reactie op een in mijn ogen nogal heftige typering van volgens mij vrij normaal gedrag in een relatie met een schuldvraag te maken heeft?JollyRider schreef: ↑18-10-2018 10:25Onderkennen dat het probleem ligt in de relatie en niet bij hem of jou is lastig he? Je bent echt alleen met de schuldvraag bezig, en daar kom je niet verder mee
donderdag 18 oktober 2018 10:36
Dat begrijp ik. Je bent nogal bezig uit te leggen dat jouw gedrag normaal is en zijn gedrag problematisch. De werkelijkheid is dat de samenloop van jullie beider gedrag problematisch is.annabananas schreef: ↑18-10-2018 10:29Ik zie niet hoe mijn reactie op een in mijn ogen nogal heftige typering van volgens mij vrij normaal gedrag in een relatie met een schuldvraag te maken heeft?
Zolang jij bezig blijft gedrag te normeren, ofwel met de schuldvraag, komt er geen oplossing.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
donderdag 18 oktober 2018 10:53
Een persoonlijkheid verander je niet zo 1,2,3. Was hij in het begin van de relatie wel open?annabananas schreef: ↑18-10-2018 09:48Ik heb er met hem over gepraat, en gezegd dat het voor mij de relatie heel moeilijk maakte. Ik heb gevraagd naar de reden, maar eerst ontkende hij dat het zo was en vervolgens zei hij dat hij niet wist waardoor het kwam. Ik denk dat er voor mij verder ook niet veel aan te doen is, omdat het echt iets is in zijn persoonlijkheid, wat hij alleen kan veranderen als hij daar zelf voor openstaat. Het zou naar mijn mening voor mij én voor hem niet goed zijn als ik dat verder zou gaan forceren, en ik zie ook niet echt hoe.
Het lijkt me heel naar voor je (ex)vriend om te merken dat iemand zijn persoonlijkheid wil veranderen, juist degene die hem het meest zou moeten waarderen. Je impliceert er ook mee dat hij niet goed genoeg is en jouw manier van over gevoelens praten (graven) wel goed is.
Misschien zou hij hetzelfde topic kunnen openen maar dan met het gegeven dat je nogal drammerig bent. Ik zou hem iemand gunnen die hem en zijn hele persoonlijkheid echt accepteert. En zelf verdergaan; verdriet en twijfel in de eerste fase is normaal maar wil niet per se zeggen dat je de foute keuze hebt gemaakt.
donderdag 18 oktober 2018 10:59
Vond je ex dit 'graven' prettig, werd jullie relatie er in zijn ogen beter door, voelde hij zich door dit soort gesprekken beter over zichzelf en zijn situatie?annabananas schreef: ↑18-10-2018 10:20Willen weten wat je partner voelt en of je daarmee kunt helpen en daarom doorvragen over hoe hij zich voelt is emotioneel vampierengedrag?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 18 oktober 2018 11:02
De omstandigheden kunnen nog zo veilig en perfect zijn, en dan nog zijn er genoeg mensen die niet over hun gevoelens kunnen of willen praten.TardisBlue schreef: ↑18-10-2018 10:25Helemaal mee eens. Het is zeker niet onmogelijk, maar inderdaad een proces dat jaren aansleept. Het creëren van een veilige omgeving is 1 ding, maar je moet je partner ook de tijd kunnen geven om zich veilig te gaan voelen in die omgeving. Om te leren gedachtes uit te spreken. Om emoties toe te laten en keer op keer te ondervinden dat dat niet slecht is. Om te leren dat ruzie maken ook kan en helemaal normaal is, als je het daarna maar uitpraat.
En je partner moet dit natuurlijk ook zelf willen.
Als uit hun gedrag dan wel blijkt dat hen iets dwars zit, zou mij dat ook behoorlijk triggeren.
Vervolgens zou ik de relatie verbreken, want wat moet je met een emotionele oester?
donderdag 18 oktober 2018 11:04
Ja, omdat het hem uiteindelijk opluchtte om te kunnen praten over dingen waar hij mee zat. Hij vond het alleen moeilijk om er uit zichzelf over te beginnen.lolapaloeza schreef: ↑18-10-2018 10:59Vond je ex dit 'graven' prettig, werd jullie relatie er in zijn ogen beter door, voelde hij zich door dit soort gesprekken beter over zichzelf en zijn situatie?
donderdag 18 oktober 2018 11:07
Het punt is dat hij mij niet drammerig vond. Hij vindt het ook lastig dat hij niet makkelijk over dingen praat en vond het uiteindelijk fijn om over dingen te kunnen praten. In zijn ogen was er dan ook geen groot probleem in de relatie, behalve dat ik niet blij was. Vandaar dat het wellicht soms lijk alsof ik hem van van alles beschuldig. Dat is niet mijn bedoeling, ik wil alleen aangeven dat er van zijn kant niet zo'n groot probleem was en hij niet het idee had dat er voor hem persoonlijk iets miste. Ik heb het inderdaad uitgemaakt omdat ik zowel hem als mezelf iemand gun met wie het makkelijker gaat. Dat maakt het alleen niet minder makkelijk, omdat we wel heel veel om elkaar geven.vivautrecht85 schreef: ↑18-10-2018 10:53Een persoonlijkheid verander je niet zo 1,2,3. Was hij in het begin van de relatie wel open?
Het lijkt me heel naar voor je (ex)vriend om te merken dat iemand zijn persoonlijkheid wil veranderen, juist degene die hem het meest zou moeten waarderen. Je impliceert er ook mee dat hij niet goed genoeg is en jouw manier van over gevoelens praten (graven) wel goed is.
Misschien zou hij hetzelfde topic kunnen openen maar dan met het gegeven dat je nogal drammerig bent. Ik zou hem iemand gunnen die hem en zijn hele persoonlijkheid echt accepteert. En zelf verdergaan; verdriet en twijfel in de eerste fase is normaal maar wil niet per se zeggen dat je de foute keuze hebt gemaakt.
donderdag 18 oktober 2018 11:09
Maar als hij dat erkent, wat moet hij dan nog meer begrijpen, aangezien je in je OP aangeeft dat hij jouw probleem niet lijkt te zien? Hij snapt dan toch dat hij niet uit zichzelf over dingen begint en dit, gezien zijn opluchting, wel zou moeten?annabananas schreef: ↑18-10-2018 11:04Ja, omdat het hem uiteindelijk opluchtte om te kunnen praten over dingen waar hij mee zat. Hij vond het alleen moeilijk om er uit zichzelf over te beginnen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 18 oktober 2018 11:09
Ben vaak een voorstander van professionele hulp, maar als de ene partner de persoonlijkheid van de andere niet volledig accepteert, lijkt me dat de basis mist om uberhaupt ergens aan te werken.eenmeisje1993 schreef: ↑18-10-2018 10:25Is het misschien een idee om er iemand bij te halen en dan het gesprek aan te gaan? Een professional of iemand die objectief is? Misschien helpt dat? Als je echt heel graag wil dat het goedkomt kun je dat altijd nog proberen. Dan heb je tenminste alles geprobeerd.
donderdag 18 oktober 2018 11:09
Jij vindt dat dat beter is voor hem, jij vindt dat hij alles moet vertellen en jij wil hem helpen.annabananas schreef: ↑18-10-2018 10:20Willen weten wat je partner voelt en of je daarmee kunt helpen en daarom doorvragen over hoe hij zich voelt is emotioneel vampierengedrag?
Waar is hij in dit verhaal?
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 18 oktober 2018 11:10
Nou ja beschuldigen is ook een groot woord. Maar je woordkeuze impliceert we dat HIJ degene is die moet veranderen. Ook uit deze reactie blijkt dat jij het allemaal goed doet en 0 % aandeel hebt.annabananas schreef: ↑18-10-2018 11:07Het punt is dat hij mij niet drammerig vond. Hij vindt het ook lastig dat hij niet makkelijk over dingen praat en vond het uiteindelijk fijn om over dingen te kunnen praten. In zijn ogen was er dan ook geen groot probleem in de relatie, behalve dat ik niet blij was. Vandaar dat het wellicht soms lijk alsof ik hem van van alles beschuldig. Dat is niet mijn bedoeling, ik wil alleen aangeven dat er van zijn kant niet zo'n groot probleem was en hij niet het idee had dat er voor hem persoonlijk iets miste. Ik heb het inderdaad uitgemaakt omdat ik zowel hem als mezelf iemand gun met wie het makkelijker gaat. Dat maakt het alleen niet minder makkelijk, omdat we wel heel veel om elkaar geven.
donderdag 18 oktober 2018 11:12
Precies dit. Het werd een probleem toen jij er een probleem van maakte. Ik wil jou niet beschuldigen hoor, jullie passen waarschijnlijk gewoon niet bij elkaar.annabananas schreef: ↑18-10-2018 11:07Het punt is dat hij mij niet drammerig vond. Hij vindt het ook lastig dat hij niet makkelijk over dingen praat en vond het uiteindelijk fijn om over dingen te kunnen praten. In zijn ogen was er dan ook geen groot probleem in de relatie, behalve dat ik niet blij was. Vandaar dat het wellicht soms lijk alsof ik hem van van alles beschuldig. Dat is niet mijn bedoeling, ik wil alleen aangeven dat er van zijn kant niet zo'n groot probleem was en hij niet het idee had dat er voor hem persoonlijk iets miste. Ik heb het inderdaad uitgemaakt omdat ik zowel hem als mezelf iemand gun met wie het makkelijker gaat. Dat maakt het alleen niet minder makkelijk, omdat we wel heel veel om elkaar geven.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 18 oktober 2018 11:16
Een man die gesloten is en niet makkelijk over zijn emoties praat, hoef jij als partner niet te 'redden'. Ik ken de behoefte, en het heeft ook wel eens tot wrijving tussen mijzelf en mijn man geleid.
Mijn behoefte aan helderheid, duidelijkheid in zijn communiceren heeft níets met hem te maken. Dat is mijn deel van het probleem. Hij voelde op dat moment de behoefte niet om ergens over te praten en ik dwong hem dan.
En ja, soms voelde hij zich daarna opgelucht en prettig, maar vaker wilde hij het gewoon niet. En dat heb ik als partner te accepteren.
Het ongemak dat het bij mijzelf oproept, heeft gewoon niets met hem te maken, maar met mijn onvermogen om te gaan met een situatie waarin ik vertrouwen mis. Terwijl hij op alle andere vlakken mij met vertrouwen behandelt, open en liefhebbend is. Volledig onterecht dus om te tornen aan een deel van zijn karakter in de hoop het te veranderen. Partners veranderen niet, die heb je te accepteren en anders moet je vertrekken.
Wie weet heb je hier wat aan. Kijk idd naar je eigen aandeel.
Mijn behoefte aan helderheid, duidelijkheid in zijn communiceren heeft níets met hem te maken. Dat is mijn deel van het probleem. Hij voelde op dat moment de behoefte niet om ergens over te praten en ik dwong hem dan.
En ja, soms voelde hij zich daarna opgelucht en prettig, maar vaker wilde hij het gewoon niet. En dat heb ik als partner te accepteren.
Het ongemak dat het bij mijzelf oproept, heeft gewoon niets met hem te maken, maar met mijn onvermogen om te gaan met een situatie waarin ik vertrouwen mis. Terwijl hij op alle andere vlakken mij met vertrouwen behandelt, open en liefhebbend is. Volledig onterecht dus om te tornen aan een deel van zijn karakter in de hoop het te veranderen. Partners veranderen niet, die heb je te accepteren en anders moet je vertrekken.
Wie weet heb je hier wat aan. Kijk idd naar je eigen aandeel.
donderdag 18 oktober 2018 11:16
Dat is helemaal niet wat ik wil zeggen. Het is alleen lastig om een andere invalshoek te kiezen dan je eigen als de ander iets geen probleem vindt. En andersom zal het ook lastig zijn om een probleem op te lossen wat voor jou geen probleem is. Misschien maak ik het onbewust inderdaad lastig om over problemen te praten. Het is alleen moeilijk om daar achter te komen.vivautrecht85 schreef: ↑18-10-2018 11:10Nou ja beschuldigen is ook een groot woord. Maar je woordkeuze impliceert we dat HIJ degene is die moet veranderen. Ook uit deze reactie blijkt dat jij het allemaal goed doet en 0 % aandeel hebt.
donderdag 18 oktober 2018 11:21
Dankjewel voor deze reactie, zo begrijp ik ook beter wat met mijn 'aandeel' bedoeld wordt. Ik ben inderdaad iemand die veel behoefte heeft aan heldere communicatie en duidelijkheid en die zelf problemen graag gelijk deelt, in plaats van de behoefte om er eerst zelf een tijd over na te denken. Ik denk dat het mij moeite kostte om dit als mijn 'aandeel' te zien omdat ik gewend ben aan communiceren op deze manier, en het moeilijk vind als anderen dit niet doen. Voor mij gaat een relatie heel erg om het wederzijds openstellen voor elkaar. Het lijkt er inderdaad op dat ik dat niet echt kan accepteren als een ander dat niet zo ziet. Wellicht heb ik er dan toch goed aan gedaan om het uit te maken.JonathanStrange schreef: ↑18-10-2018 11:16Een man die gesloten is en niet makkelijk over zijn emoties praat, hoef jij als partner niet te 'redden'. Ik ken de behoefte, en het heeft ook wel eens tot wrijving tussen mijzelf en mijn man geleid.
Mijn behoefte aan helderheid, duidelijkheid in zijn communiceren heeft níets met hem te maken. Dat is mijn deel van het probleem. Hij voelde op dat moment de behoefte niet om ergens over te praten en ik dwong hem dan.
En ja, soms voelde hij zich daarna opgelucht en prettig, maar vaker wilde hij het gewoon niet. En dat heb ik als partner te accepteren.
Het ongemak dat het bij mijzelf oproept, heeft gewoon niets met hem te maken, maar met mijn onvermogen om te gaan met een situatie waarin ik vertrouwen mis. Terwijl hij op alle andere vlakken mij met vertrouwen behandelt, open en liefhebbend is. Volledig onterecht dus om te tornen aan een deel van zijn karakter in de hoop het te veranderen. Partners veranderen niet, die heb je te accepteren en anders moet je vertrekken.
Wie weet heb je hier wat aan. Kijk idd naar je eigen aandeel.
donderdag 18 oktober 2018 11:24
Als je jouw tekst leest, kun je je dan voorstellen dat ik vooral lees; hij vind zichzelf lastig, niet jou, hij vind het fijn dat jij blij wordt van zijn openheid. Hij doet dus wat jij wil, omdat jij het wil, niet om hemzelf.annabananas schreef: ↑18-10-2018 11:07Het punt is dat hij mij niet drammerig vond. Hij vindt het ook lastig dat hij niet makkelijk over dingen praat en vond het uiteindelijk fijn om over dingen te kunnen praten. In zijn ogen was er dan ook geen groot probleem in de relatie, behalve dat ik niet blij was. Vandaar dat het wellicht soms lijk alsof ik hem van van alles beschuldig. Dat is niet mijn bedoeling, ik wil alleen aangeven dat er van zijn kant niet zo'n groot probleem was en hij niet het idee had dat er voor hem persoonlijk iets miste. Ik heb het inderdaad uitgemaakt omdat ik zowel hem als mezelf iemand gun met wie het makkelijker gaat. Dat maakt het alleen niet minder makkelijk, omdat we wel heel veel om elkaar geven.
Het levert hem niets op en jou ook niet, want je bent nog steeds niet blij.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 18 oktober 2018 11:25
Dit is inderdaad je eigen aandeel, goed beschreven. Heel goed dat het uit is, denk ik. En er komt wel weer een man langs die wel net zo open en helder communiceert als jij. En wedden dat er dan weer een ander ding niet lekker loopt?annabananas schreef: ↑18-10-2018 11:21Dankjewel voor deze reactie, zo begrijp ik ook beter wat met mijn 'aandeel' bedoeld wordt. Ik ben inderdaad iemand die veel behoefte heeft aan heldere communicatie en duidelijkheid en die zelf problemen graag gelijk deelt, in plaats van de behoefte om er eerst zelf een tijd over na te denken. Ik denk dat het mij moeite kostte om dit als mijn 'aandeel' te zien omdat ik gewend ben aan communiceren op deze manier, en het moeilijk vind als anderen dit niet doen. Voor mij gaat een relatie heel erg om het wederzijds openstellen voor elkaar. Het lijkt er inderdaad op dat ik dat niet echt kan accepteren als een ander dat niet zo ziet. Wellicht heb ik er dan toch goed aan gedaan om het uit te maken.
Zo werkt het nu eenmaal vaker in een relatie. Iedereen heeft wel iets. Sterkte, het is nooit leuk.
donderdag 18 oktober 2018 11:25
