Relaties
alle pijlers
Relatie is ongezond, maar uitmaken ook... help?!
dinsdag 14 november 2017 06:52
Mijn vriend is zwaar overspannen en weigert hulp. We LATen, maar elk weekend begint er meer en meer op te lijken dat ik zijn verzorgende ben. Ik verduur zijn angst en woedebuien, zorg voor het huishouden en hoewel we geen extreme ruzies meer hebben zoals aan het begin van zijn burnout merk ik dat het nergens meer heengaat, ondanks de fijne intieme momenten die we hebben.
Nu de crux: ik heb een autisme spectrumstoornis en een verleden van hevige depressies. De vorige keer dat mijn relatie, die ook niet gezond was, uit ging ben ik een jaar lang flink ziek geweest. En dat kan ik nu niet hebben, want heb mijn eerste serieuze baan en wil daar graag blijven. Dat betekent voor mij meer dan werk, het betekent een flatje kopen en zelfstandigheid. Ik zie dit nu als hoofddoel in mijn leven en ik weet dat als die relatie uit gaat mijn plannen weer helemaal misgaan. En dan loop ik nog bij een psycholoog en word ik begeleid.
Toch weet ik ook dat het niet zo verder kan. Het is een giftige relatie geworden en hoewel ik weet wat hij meemaakt is de gedachte dat hij mij voor altijd blijft uitschelden en zichzelf blijft verwaarlozen gewoon te veel. Help?
Nu de crux: ik heb een autisme spectrumstoornis en een verleden van hevige depressies. De vorige keer dat mijn relatie, die ook niet gezond was, uit ging ben ik een jaar lang flink ziek geweest. En dat kan ik nu niet hebben, want heb mijn eerste serieuze baan en wil daar graag blijven. Dat betekent voor mij meer dan werk, het betekent een flatje kopen en zelfstandigheid. Ik zie dit nu als hoofddoel in mijn leven en ik weet dat als die relatie uit gaat mijn plannen weer helemaal misgaan. En dan loop ik nog bij een psycholoog en word ik begeleid.
Toch weet ik ook dat het niet zo verder kan. Het is een giftige relatie geworden en hoewel ik weet wat hij meemaakt is de gedachte dat hij mij voor altijd blijft uitschelden en zichzelf blijft verwaarlozen gewoon te veel. Help?
anoniem_262181 wijzigde dit bericht op 14-11-2017 07:03
3.58% gewijzigd
dinsdag 14 november 2017 06:59
Ik weet niet wat ASD is, maar dat is volgens jou de oorzaak dat je een jaar ziek wordt nadat je een relatie uitmaakt? Hoe werkt dat dan? Het enige wat er op dit moment zou veranderen is dat je een andere weekendinvulling moet vinden toch? Iets anders dan zorgen, schoonmaken en uitgescholden worden? Ik begrijp het niet.
dinsdag 14 november 2017 07:02
Aangepast. Geestelijk ziek is ook ziek he.S-Groot schreef: ↑14-11-2017 06:59Ik weet niet wat ASD is, maar dat is volgens jou de oorzaak dat je een jaar ziek wordt nadat je een relatie uitmaakt? Hoe werkt dat dan? Het enige wat er op dit moment zou veranderen is dat je een andere weekendinvulling moet vinden toch? Iets anders dan zorgen, schoonmaken en uitgescholden worden? Ik begrijp het niet.
dinsdag 14 november 2017 07:02
Dat je vorige keer ziek bent geworden zegt niets over wat er nu gaat komen. Je weet nu waar je gericht aan kan werken om het te voorkomen. Als ik je verhaal zo lees, zou je dan niet eerder ziek worden van je relatie? Dit brand je toch helemaal op. Als ik je zo lees dan weet je al dat het een keer eindigd met deze jongen. Aan jou de keus of dat nu is of als hij alle energie uit je heeft gezogen. Probeer in te denken wat het beste voor je is. Het verbreken van een slechte relatie kan ook juist een bevrijding zijn.
Je hebt een fijne baan, dat is ook een fijne afleiding. Praat erover met je psycholoog en maak je stapje bij stapje los. Ga een eens een half weekend en een keer een weekend niet. Zoek vriendinnen op. You have only one life. Sterkte!
Je hebt een fijne baan, dat is ook een fijne afleiding. Praat erover met je psycholoog en maak je stapje bij stapje los. Ga een eens een half weekend en een keer een weekend niet. Zoek vriendinnen op. You have only one life. Sterkte!
dinsdag 14 november 2017 07:06
Losweken is een goed idee, ik zal hieraan beginnen. Ik zie mijn psycholoog binnenkort en zal het hier over hebben inderdaad.Saartjepoes schreef: ↑14-11-2017 07:02Dat je vorige keer ziek bent geworden zegt niets over wat er nu gaat komen. Je weet nu waar je gericht aan kan werken om het te voorkomen. Als ik je verhaal zo lees, zou je dan niet eerder ziek worden van je relatie? Dit brand je toch helemaal op. Als ik je zo lees dan weet je al dat het een keer eindigd met deze jongen. Aan jou de keus of dat nu is of als hij alle energie uit je heeft gezogen. Probeer in te denken wat het beste voor je is. Het verbreken van een slechte relatie kan ook juist een bevrijding zijn.
Je hebt een fijne baan, dat is ook een fijne afleiding. Praat erover met je psycholoog en maak je stapje bij stapje los. Ga een eens een half weekend en een keer een weekend niet. Zoek vriendinnen op. You have only one life. Sterkte!
Ik baal dat ik nooit eens een gezonde relatie heb...
dinsdag 14 november 2017 07:06
Hoezo moet jij zijn huishouden doen als jullie niet samenwonen?
En dat je het niet kunt uitmaken is een slap excuus. Je kunt die relatie altijd verbreken. Dat heeft niets met je toekomst te maken.
Je bent zelf psychisch niet stabiel en blijft bij iemand die net zo wankel in het leven staat. Dát staat een goede toekomst in de weg, niets anders. Stop ermee, je doet jezelf tekort.
En dat je het niet kunt uitmaken is een slap excuus. Je kunt die relatie altijd verbreken. Dat heeft niets met je toekomst te maken.
Je bent zelf psychisch niet stabiel en blijft bij iemand die net zo wankel in het leven staat. Dát staat een goede toekomst in de weg, niets anders. Stop ermee, je doet jezelf tekort.
dinsdag 14 november 2017 07:12
dinsdag 14 november 2017 07:15
Omdat hij het niet doet en ik het zielig voor de katten vind als het een troep is.sinnombre schreef: ↑14-11-2017 07:06Hoezo moet jij zijn huishouden doen als jullie niet samenwonen?
En dat je het niet kunt uitmaken is een slap excuus. Je kunt die relatie altijd verbreken. Dat heeft niets met je toekomst te maken.
Je bent zelf psychisch niet stabiel en blijft bij iemand die net zo wankel in het leven staat. Dát staat een goede toekomst in de weg, niets anders. Stop ermee, je doet jezelf tekort.
Voor mij zou het goed zijn als ik het vanuit een afstand uit kon maken. Gewoon via WA of zo, maar dat voelt weer zo laf. Ik moet mezelf emotioneel distantieren.
Vanwege mijn ASS zijn veranderingen zoals dit extreem moeilijk en roepen veel angst en stress op. Vandaar dat ik vaak blijf hangen in slechte relaties omdat de angst voor het onbekende te groot is. Ook ga ik dan zsm weer op zoek naar een rebound, ik kan niet alleen zijn. Dit is iets wat ik ga bespreken met mijn psycholoog, maar wil nu al mijn ei kwijt. Even anoniem alles helder krijgen.
dinsdag 14 november 2017 07:17
Sorry ik bedoel het niet zo! Ik lig nog in bed na een woelige nacht, begin later vandaag. Las er overheen.
Wat je verder allemaal zegt klopt gewoon, heb er niks op aan te merken. Vind het alleen moeilijk de stap te zetten.
dinsdag 14 november 2017 07:21
LePeridot schreef: ↑14-11-2017 07:15Omdat hij het niet doet en ik het zielig voor de katten vind als het een troep is.
Voor mij zou het goed zijn als ik het vanuit een afstand uit kon maken. Gewoon via WA of zo, maar dat voelt weer zo laf. Ik moet mezelf emotioneel distantieren.
Vanwege mijn ASS zijn veranderingen zoals dit extreem moeilijk en roepen veel angst en stress op. Vandaar dat ik vaak blijf hangen in slechte relaties omdat de angst voor het onbekende te groot is. Ook ga ik dan zsm weer op zoek naar een rebound, ik kan niet alleen zijn. Dit is iets wat ik ga bespreken met mijn psycholoog, maar wil nu al mijn ei kwijt. Even anoniem alles helder krijgen.
Tja, hij weet dat, dus doet er zelf geen ruk aan, want als jij komt wordt het als vanzelf weer gedaan. En zo blijft het in stand.
dinsdag 14 november 2017 07:25
Klopt, maar als ik ziek ben gebeurt het ook niet. Heb laatst zelfs 2 dagen na eebn operatie lopen stofzuigen bij hem... krijg buikpijn als ik er aan denk.
Toch wil ik hem niet afvallen in deze tijd want toen ik depressief was, was stofzuigen wel het minste van mijn zorgen.
dinsdag 14 november 2017 07:30
Je kunt jouw eigen depressie niet vergelijken met die van hem, dus stop met projecteren. Het is een vervelende situatie, maar als hij alle hulp weigert dan kun je niet veel. Ik zou de katten zelf in huis nemen en niet meer naar hem toe gaan.
Dat gezegd hebbende, ik vind jouw OP vol tegenstrijdigheden en het is mij niet duidelijk wat het grootste probleem is. Zijn gescheld? Jouw schuldgevoel? Of jouw angst om alleen te zijn? Kijk goed naar jouw beweegredenen, daar zit het antwoord.
Dat gezegd hebbende, ik vind jouw OP vol tegenstrijdigheden en het is mij niet duidelijk wat het grootste probleem is. Zijn gescheld? Jouw schuldgevoel? Of jouw angst om alleen te zijn? Kijk goed naar jouw beweegredenen, daar zit het antwoord.
dinsdag 14 november 2017 07:31
Maar bedoel je dan dat je het het liefste via WA uit zou willen maken en nooit meer naar hem toe gaan?LePeridot schreef: ↑14-11-2017 07:15Omdat hij het niet doet en ik het zielig voor de katten vind als het een troep is.
Voor mij zou het goed zijn als ik het vanuit een afstand uit kon maken. Gewoon via WA of zo, maar dat voelt weer zo laf. Ik moet mezelf emotioneel distantieren.
Vanwege mijn ASS zijn veranderingen zoals dit extreem moeilijk en roepen veel angst en stress op. Vandaar dat ik vaak blijf hangen in slechte relaties omdat de angst voor het onbekende te groot is. Ook ga ik dan zsm weer op zoek naar een rebound, ik kan niet alleen zijn. Dit is iets wat ik ga bespreken met mijn psycholoog, maar wil nu al mijn ei kwijt. Even anoniem alles helder krijgen.
dinsdag 14 november 2017 07:33
Je maakt jezelf echt allerlei onzin wijs. Waarom doe je dat?
- Een depressie is een reden om je rot te voelen, maar absoluut geen excuus om een ander slecht te behandelen. Waarom accepteer jij dat nota bene jouw eigen vriend dat wel doet?
- Je bent eerder alleen geweest, dus je weet al wat dat is. Waarom noem je dat dan "angst voor het onbekende"?
- Katten maakt het geen moer uit of er wel of niet stofgezogen is. Waarom maak jij jezelf wijs dat het zielig voor hen is als dat een keer niet gebeurt?
- Je weet dat je relaties kiest die niet goed voor je zijn en dat een rebound je niet verder helpt. Waar is je eigen verantwoordelijkheid in het voorkomen dat je dat weer doet?
- Je weet dat je in een slechte relatie zit, en verzint allerlei excuses om hem niet te beëindigen. Waarom?
Neem gewoon verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes en voor je eigen geluk. Soms is het leven moeilijk en moet je beslissingen nemen die niet leuk maar uiteindelijk wel het beste voor je zijn. Niemand is verantwoordelijk voor wat jij van jouw leven maakt, behalve jij zelf. In plaats van dat als eng te zien, kun je het ook zien als een enorme kans om voor jezelf een betere leven te creëren.
- Een depressie is een reden om je rot te voelen, maar absoluut geen excuus om een ander slecht te behandelen. Waarom accepteer jij dat nota bene jouw eigen vriend dat wel doet?
- Je bent eerder alleen geweest, dus je weet al wat dat is. Waarom noem je dat dan "angst voor het onbekende"?
- Katten maakt het geen moer uit of er wel of niet stofgezogen is. Waarom maak jij jezelf wijs dat het zielig voor hen is als dat een keer niet gebeurt?
- Je weet dat je relaties kiest die niet goed voor je zijn en dat een rebound je niet verder helpt. Waar is je eigen verantwoordelijkheid in het voorkomen dat je dat weer doet?
- Je weet dat je in een slechte relatie zit, en verzint allerlei excuses om hem niet te beëindigen. Waarom?
Neem gewoon verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes en voor je eigen geluk. Soms is het leven moeilijk en moet je beslissingen nemen die niet leuk maar uiteindelijk wel het beste voor je zijn. Niemand is verantwoordelijk voor wat jij van jouw leven maakt, behalve jij zelf. In plaats van dat als eng te zien, kun je het ook zien als een enorme kans om voor jezelf een betere leven te creëren.
dinsdag 14 november 2017 07:34
Mijn huisgenoot is zwaar allergisch voor katten dus dar kan niet.Oakes schreef: ↑14-11-2017 07:30Je kunt jouw eigen depressie niet vergelijken met die van hem, dus stop met projecteren. Het is een vervelende situatie, maar als hij alle hulp weigert dan kun je niet veel. Ik zou de katten zelf in huis nemen en niet meer naar hem toe gaan.
Dat gezegd hebbende, ik vind jouw OP vol tegenstrijdigheden en het is mij niet duidelijk wat het grootste probleem is. Zijn gescheld? Jouw schuldgevoel? Of jouw angst om alleen te zijn? Kijk goed naar jouw beweegredenen, daar zit het antwoord.
Mijn grootste angst is alleen zijn, hem gaan missen om wie hij was voor dit alles, niet meer de fijne momenten... en ik heb hier 2 jaar in gestoken die ik nu vergooid heb.
Zijn agressie, paniekaanvallen etc. Zouden draaglijker zijn als hij hulp zocht. Dat weigert hij.
dinsdag 14 november 2017 07:38
Nummer*Zoveel schreef: ↑14-11-2017 07:33Je maakt jezelf echt allerlei onzin wijs. Waarom doe je dat?
- Een depressie is een reden om je rot te voelen, maar absoluut geen excuus om een ander slecht te behandelen. Waarom accepteer jij dat nota bene jouw eigen vriend dat wel doet?
TO: omdat ik tijdens mijn depressies ook niet altijd een leuk mens was voekt dit als hypocriet voor mij.
- Je bent eerder alleen geweest, dus je weet al wat dat is. Waarom noem je dat dan "angst voor het onbekende"?
TO: nu ben ik bijna 30 en zie mensen trouwen en kinderen krijgen. Het voelt dan ook als falen en met elke slechte relatie valt die droom in duige n.
- Katten maakt het geen moer uit of er wel of niet stofgezogen is. Waarom maak jij jezelf wijs dat het zielig voor hen is als dat een keer niet gebeurt?
TO: het is ook voor hem, hij heeft al genoeg stress.
- Je weet dat je relaties kiest die niet goed voor je zijn en dat een rebound je niet verder helpt. Waar is je eigen verantwoordelijkheid in het voorkomen dat je dat weer doet?
TO: klopt. Hier moet ik aan werken.
- Je weet dat je in een slechte relatie zit, en verzint allerlei excuses om hem niet te beëindigen. Waarom?
TO: zie bovenstaande antwoorden.
Neem gewoon verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes en voor je eigen geluk. Soms is het leven moeilijk en moet je beslissingen nemen die niet leuk maar uiteindelijk wel het beste voor je zijn. Niemand is verantwoordelijk voor wat jij van jouw leven maakt, behalve jij zelf. In plaats van dat als eng te zien, kun je het ook zien als een enorme kans om voor jezelf een betere leven te creëren.
dinsdag 14 november 2017 07:41
Niet zo dramatisch praten. Je vergooit nooit tijd. Van alles in het leven leer je iets.LePeridot schreef: ↑14-11-2017 07:34Mijn huisgenoot is zwaar allergisch voor katten dus dar kan niet.
Mijn grootste angst is alleen zijn, hem gaan missen om wie hij was voor dit alles, niet meer de fijne momenten... en ik heb hier 2 jaar in gestoken die ik nu vergooid heb.
Zijn agressie, paniekaanvallen etc. Zouden draaglijker zijn als hij hulp zocht. Dat weigert hij.
Je bent alleen maar smoesjes aan het bedenken om hierin te blijven hangen. Je kunt wel blijven klagen, maar je doet het jezelf aan. Je bent de mantelzorger van je vriend geworden, niet zijn geliefde. Hoe triest is dat als je zelf ook zoveel problemen hebt. Vreselijk dat je bij hem blijft en deze situatie pikt.
dinsdag 14 november 2017 07:45
Even meerdere posts samenpakkend:
Ik ben zelf ook geen fijn persoon geweest tijdens mijn depressies. Dus dat hij zich misdraagt is zwaar maar begrijpelijk voor mij. Ook had ik toen ik depressief was veel steun aan mijn ex. Nu wil ik die rol.overnemen en mijn huidige vriend steunen.
Ik ben bijna 30 en iedereen is getrouwd/woont samen en heeft kinderen op een paar na. Met elke nieuwe relatie lijkt dit doel steeds verder weg te staan. Dit maakt mij bang.
Dat ik giftige relaties aanga is mijn verantwoordelijkheid, dat klopt. Ik doe het niet bewust en merk het vaak te laat. Daar moet ik aan werken met mijn psych...
Ik ben zelf ook geen fijn persoon geweest tijdens mijn depressies. Dus dat hij zich misdraagt is zwaar maar begrijpelijk voor mij. Ook had ik toen ik depressief was veel steun aan mijn ex. Nu wil ik die rol.overnemen en mijn huidige vriend steunen.
Ik ben bijna 30 en iedereen is getrouwd/woont samen en heeft kinderen op een paar na. Met elke nieuwe relatie lijkt dit doel steeds verder weg te staan. Dit maakt mij bang.
Dat ik giftige relaties aanga is mijn verantwoordelijkheid, dat klopt. Ik doe het niet bewust en merk het vaak te laat. Daar moet ik aan werken met mijn psych...
dinsdag 14 november 2017 07:45
TO, als je bijna 30 bent en ooit wilt trouwen en kinderen krijgen dan moet je juist weggaan bij hem. Met hem gaat dit nooit gebeuren. Hoe zie je het voor je jullie samen kinderen opvoeden? Met jullie psychische problemen? Dat kan helemaal niet joh. Dat kun je kinderen niet aandoen.
Je hebt een stabiele partner nodig.
Je hebt een stabiele partner nodig.
dinsdag 14 november 2017 07:47
Klopt, en daar baal ik van. Ik klaag over het algemeen niet tegen mijn ongeving. Ik hou dit voor mezelf. Nu is het mij gewoon teveel.sinnombre schreef: ↑14-11-2017 07:41Niet zo dramatisch praten. Je vergooit nooit tijd. Van alles in het leven leer je iets.
Je bent alleen maar smoesjes aan het bedenken om hierin te blijven hangen. Je kunt wel blijven klagen, maar je doet het jezelf aan. Je bent de mantelzorger van je vriend geworden, niet zijn geliefde. Hoe triest is dat als je zelf ook zoveel problemen hebt. Vreselijk dat je bij hem blijft en deze situatie pikt.
dinsdag 14 november 2017 07:48
Klopt....sinnombre schreef: ↑14-11-2017 07:45TO, als je bijna 30 bent en ooit wilt trouwen en kinderen krijgen dan moet je juist weggaan bij hem. Met hem gaat dit nooit gebeuren. Hoe zie je het voor je jullie samen kinderen opvoeden? Met jullie psychische problemen? Dat kan helemaal niet joh. Dat kun je kinderen niet aandoen.
Je hebt een stabiele partner nodig.
dinsdag 14 november 2017 07:49
Als jij denkt dat de katten de kans lopen om verwaarloosd te worden, dan bel je de dierenbescherming.LePeridot schreef: ↑14-11-2017 07:34Mijn huisgenoot is zwaar allergisch voor katten dus dar kan niet.
Mijn grootste angst is alleen zijn, hem gaan missen om wie hij was voor dit alles, niet meer de fijne momenten... en ik heb hier 2 jaar in gestoken die ik nu vergooid heb.
Zijn agressie, paniekaanvallen etc. Zouden draaglijker zijn als hij hulp zocht. Dat weigert hij.
Je hebt het over de fijne momenten. Wat stellen die voor als hij je daarna voor rotte vis uitmaakt? Wegen fijne momenten zwaarder dan zijn uitbarstingen? Ben je liever een deurmat dan een onafhankelijk persoon?
Wat Sinnombre zegt, je hebt niet twee jaar vergooid. Dit is je kans om er iets van te leren.
dinsdag 14 november 2017 07:54
dinsdag 14 november 2017 08:02
Met autisme en meerdere depressies achter de rug, vind jij kinderen krijgen een goed idee?
