Relaties
alle pijlers
Relatie is ongezond, maar uitmaken ook... help?!
dinsdag 14 november 2017 06:52
Mijn vriend is zwaar overspannen en weigert hulp. We LATen, maar elk weekend begint er meer en meer op te lijken dat ik zijn verzorgende ben. Ik verduur zijn angst en woedebuien, zorg voor het huishouden en hoewel we geen extreme ruzies meer hebben zoals aan het begin van zijn burnout merk ik dat het nergens meer heengaat, ondanks de fijne intieme momenten die we hebben.
Nu de crux: ik heb een autisme spectrumstoornis en een verleden van hevige depressies. De vorige keer dat mijn relatie, die ook niet gezond was, uit ging ben ik een jaar lang flink ziek geweest. En dat kan ik nu niet hebben, want heb mijn eerste serieuze baan en wil daar graag blijven. Dat betekent voor mij meer dan werk, het betekent een flatje kopen en zelfstandigheid. Ik zie dit nu als hoofddoel in mijn leven en ik weet dat als die relatie uit gaat mijn plannen weer helemaal misgaan. En dan loop ik nog bij een psycholoog en word ik begeleid.
Toch weet ik ook dat het niet zo verder kan. Het is een giftige relatie geworden en hoewel ik weet wat hij meemaakt is de gedachte dat hij mij voor altijd blijft uitschelden en zichzelf blijft verwaarlozen gewoon te veel. Help?
Nu de crux: ik heb een autisme spectrumstoornis en een verleden van hevige depressies. De vorige keer dat mijn relatie, die ook niet gezond was, uit ging ben ik een jaar lang flink ziek geweest. En dat kan ik nu niet hebben, want heb mijn eerste serieuze baan en wil daar graag blijven. Dat betekent voor mij meer dan werk, het betekent een flatje kopen en zelfstandigheid. Ik zie dit nu als hoofddoel in mijn leven en ik weet dat als die relatie uit gaat mijn plannen weer helemaal misgaan. En dan loop ik nog bij een psycholoog en word ik begeleid.
Toch weet ik ook dat het niet zo verder kan. Het is een giftige relatie geworden en hoewel ik weet wat hij meemaakt is de gedachte dat hij mij voor altijd blijft uitschelden en zichzelf blijft verwaarlozen gewoon te veel. Help?
anoniem_262181 wijzigde dit bericht op 14-11-2017 07:03
3.58% gewijzigd
dinsdag 14 november 2017 08:04
Kinderen daar twijfel ik ook over. Maar trouwen graag...karin12345 schreef: ↑14-11-2017 08:02Met autisme en meerdere depressies achter de rug, vind jij kinderen krijgen een goed idee?
dinsdag 14 november 2017 08:07
Ik ben 30, amper relaties gehad. Ben ik bang dat mijn kansem zijn vergooid nu? Goden, nee. Het leven begint pas.
Je bent bijna 30 en hebt waarschijnlijk nog 50 jaar voor je. Wil je kinderen? Daar heb je ook nog zeker 10 jaar de tijd voor. Dus dat zijn geen redenen om bij iemand te blijven die niet goed voor je is. Sowieso is dat ook nooit de juiste persoon om kinderen mee te krijgen.De argumenten die jij geeft is je angst voor het onbekende die nu praat, niet je verstand. Probeer dat eerst te zien.
Een relatie moet in mijn ogen in evenwicht zijn. Het is absoluut niet erg als er voor langere tijd één van de twee centraal staat, maar het moet niet ten koste gaan van jou. Dat lijkt het nu te doen. Daarbij is iemand regelmatig uitschelden in een relatie voor mij een nogo en nijgt naar geestelijke mishandeling. En daar is geen excuus voor, ook zijn burnout niet. Een burnout kan veel met je doen, maar die eikel die er nu uitkomt die zat al in hem.
Vraag jezelf wat deze relatie je oplevert. Behalve dat het bekend is en daardoor veilig voelt.
Hoeveel geeft deze relatie je?
Maar vraag jezelf ook hoeveel het je kost.
En bespreek dat allemaal met je psycholoog, want ik snap heel goed dat wij heel makkelijk kunnen zeggen wat jij moet doen, maar jij bent uiteindelijk de persoon die het moet doen. Neem daar ook de tijd voor. Vraag hulp, niet alleen bij hoe je met de relatie moet omgaan, maar ook om een vangnet voor jezelf te bouwen voor daarna. Want ik snap heel goed dat dit geen makkelijke beslissing is
en sterkte
Je bent bijna 30 en hebt waarschijnlijk nog 50 jaar voor je. Wil je kinderen? Daar heb je ook nog zeker 10 jaar de tijd voor. Dus dat zijn geen redenen om bij iemand te blijven die niet goed voor je is. Sowieso is dat ook nooit de juiste persoon om kinderen mee te krijgen.De argumenten die jij geeft is je angst voor het onbekende die nu praat, niet je verstand. Probeer dat eerst te zien.
Een relatie moet in mijn ogen in evenwicht zijn. Het is absoluut niet erg als er voor langere tijd één van de twee centraal staat, maar het moet niet ten koste gaan van jou. Dat lijkt het nu te doen. Daarbij is iemand regelmatig uitschelden in een relatie voor mij een nogo en nijgt naar geestelijke mishandeling. En daar is geen excuus voor, ook zijn burnout niet. Een burnout kan veel met je doen, maar die eikel die er nu uitkomt die zat al in hem.
Vraag jezelf wat deze relatie je oplevert. Behalve dat het bekend is en daardoor veilig voelt.
Hoeveel geeft deze relatie je?
Maar vraag jezelf ook hoeveel het je kost.
En bespreek dat allemaal met je psycholoog, want ik snap heel goed dat wij heel makkelijk kunnen zeggen wat jij moet doen, maar jij bent uiteindelijk de persoon die het moet doen. Neem daar ook de tijd voor. Vraag hulp, niet alleen bij hoe je met de relatie moet omgaan, maar ook om een vangnet voor jezelf te bouwen voor daarna. Want ik snap heel goed dat dit geen makkelijke beslissing is
en sterkte
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 14 november 2017 08:08
Je vindt dat je 2 jaar vergooid als je het uitmaakt? Daarom vergooi je liever nog eens 40 jaar?
Je houdt jezelf voor de gek. Kies eens voor jezelf. Het is beter voor jou om alleen te zijn dan in deze waardeloze relatie. Hij deed in het begin mooi, maar dat komt niet meer terug. En jij kunt best wel alleen zijn. Kom op, schop onder je kont. Bespreek dit gewoon eens met je therapeut.
Je houdt jezelf voor de gek. Kies eens voor jezelf. Het is beter voor jou om alleen te zijn dan in deze waardeloze relatie. Hij deed in het begin mooi, maar dat komt niet meer terug. En jij kunt best wel alleen zijn. Kom op, schop onder je kont. Bespreek dit gewoon eens met je therapeut.
dinsdag 14 november 2017 08:11
Als iemand zich heel erg onderworpen opstelt dan lokt dat minachting uit. Je kan a.h.w. de angst van die persoon voelen in alles wat ze doet en zegt. Omdat deze persoon gewillig is blijf je bij haar, maar in feite is ze niet te harden omdat je nooit weet wat ze echt wil behalve het jou naar de zin maken. Je weet dat ze niet echt van je houdt maar dat ze je gebruikt om niet zelf echt te hoeven leven en voor zichzelf op te komen. Ze verstopt zich achter je. Tenslotte gaat alles aan haar je ergeren.
De relatie is dus niet te fixen door jou. Jij bent daar de juiste persoon niet voor.
De relatie is dus niet te fixen door jou. Jij bent daar de juiste persoon niet voor.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 14 november 2017 08:38
Je gebruikt hem dus. En je denkt dat hij dat niet doorheeft?Nu de crux: ik heb een autisme spectrumstoornis en een verleden van hevige depressies. De vorige keer dat mijn relatie, die ook niet gezond was, uit ging ben ik een jaar lang flink ziek geweest. En dat kan ik nu niet hebben, want heb mijn eerste serieuze baan en wil daar graag blijven.
Je hebt niemand nodig. Echt niet. Ga niet meer naar hem toe.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 14 november 2017 08:47
Hoe kun je daar niet van balen dan?
Je doet het jezelf aan.
Sterkte!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
dinsdag 14 november 2017 09:00
Je moet eens weten wat ik mis maar ik laat me niet slecht behandelen.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
dinsdag 14 november 2017 09:05
Normale sociale relaties heb je nodig; collega's, vrienden, familie. Positieve relaties dus. Partnerrelaties heb je niet nodig als voorwaarde om gelukkig te leven. En zo dien je je ook op te stellen; onafhankelijkheid dwingt respect af. Als je met iemand omgaat voornamelijk omdat je je anders alleen voelt en je moet daarvoor veel slikken dan maakt dat je ziek. En het verandert niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 14 november 2017 09:13
dinsdag 14 november 2017 09:18
Want je "hebt" hem nu eenmaal en of er nog een ander komt, moet je nog maar afwachten.
Alle weekenden zijn automatisch gevuld.
En het duurt al twee jaar, zonde van de investering om het nu nog uit te maken.
Misschien verandert hij nog wel ten goede en dan kun je trouwen en kindertjes gaan krijgen.
Allemaal voordelen!
