Relatie niet kunnen betalen

20-04-2019 21:55 569 berichten
Nooit gedacht dat ik hier zelf ooit een topic zou openen. Ik weet ook eigenlijk niet goed wat ik hiermee wil. Ik ben best bang voor jullie reacties. Ik denk namelijk dat ik een beetje heel erg dom ben geweest de laatste tijd.

Ik heb nu sinds 1,5 jaar een lat-relatie. We hebben elkaar via kennissen leren kennen en de vlam sloeg eigenlijk meteen in de pan. Ik was al jaren alleen, heb zelfs als (bewust) alleenstaande moeder een kind gekregen (5). Hij is een aantal jaar geleden gescheiden, geen kinderen. We waren allebei vrij snel smoorverliefd, zijn gaan daten en nu ongeveer sinds een jaar komt vriend ook hier thuis over de vloer en heeft hij mijn kind leren kennen. Kind en vriend zijn echt dol op elkaar. Vriend heeft vanaf het begin aangegeven een serieuze relatie met mij te willen en ziet nog steeds een toekomst met mij.
Ik zou dat ook heel erg graag willen, ik hou heel veel van vriend, maar de laatste tijd komt er steeds vaker het besef dat ik het gewoon niet kan betalen. Ik zie gewoon geen andere uitweg meer dan de relatie te verbreken.

We werken allebei fulltime, maar mijn vriend verdiend gewoon veel meer dan ik. We zijn financieel absoluut niet gelijkwaardig. Vriend heeft daardoor een veel hogere levenstandaard dan ik. Kosten voor uit eten gaan enzo betalen we om en om, dus dat loopt heel gelijk op. Al begin ik de laatste maanden wel te merken dat vriend zich qua keuze restaurants en uitjes enzo een beetje aan mij heeft aangepast. Niet dat we elke keer bij de McDonalds zitten, maar als vriend met zijn familie of vrienden uit eten gaat dan is dat echt wel in een chiccer restaurant dan waar wij naartoe gaan.

Ik ben altijd van mening geweest dat je als vrouw gewoon je eigen broek op moet houden. Noemde mezelf altijd een feministe. Ik vond mezelf altijd totaal gelijkwaardig aan de man en alles zou altijd 50/50 gaan. Vriend staat er trouwens ook zo in, vind ook heel sterk dat alles gelijkwaardig moet zijn qua geld. Geeft aan mij als gelijkwaardige te zien qua andere dingen. We waren het er ook over eens dat alles 50/50 zou gaan.
Maar nu begint vriend vaker over de toekomst, hij wil het liefst over een tijd samen een huis kopen, gaan samenwonen en trouwen. En nu komt het er dus eigenlijk op aan en betrap ik mezelf erop dat ik misschien helemaal niet zo van dat 50/50 ben. Ik wil gewoon zó graag bij mijn vriend blijven. Ik hou van hem, ik wil met hem oud worden. Maar de levensstijl die hij gewend is, het type huis waarin hij wil wonen, hoe ga ik daar in godsnaam de helft van dragen financieel? Dat kán niet van mijn huidige salaris.

Mijn vriend wil maar niet snappen dat ik carrière technisch aan mijn plafond zit. Die vind dat ik mezelf naar beneden haal en dat ik er qua werk gewoon de schouders onder moet zetten zodat ik nog een paar keer promotie maak. Maar het zit er écht niet in. Ik heb hbo gedaan en verdien echt helemaal niet slecht, heb al jaren een hele leuke baan. Maar meer dan dit gaat het gewoon niet worden.

Ik heb eigenlijk m’n kop in het zand gestoken de laatste tijd. Ik zag dit al aan komen, dat het hier op zou gaan klappen. Tegen beter weten in, ben ik toch in de relatie gebleven. Wel met de laatste tijd dus een stemmetje in m’n achterhoofd dat we dus eigenlijk niet goed bij elkaar passen. Want met hoe wij er qua financiën in staan, dat lukt alleen als je allebei zo’n beetje hetzelfde binnen haalt. En dat is dus niet zo bij ons. Volgens mij zit er niks anders op dan toch uit elkaar gaan. Maar ik vind het wel héél erg verdrietig allemaal.

Nou ja, het is wel een heel erg lang verhaal geworden. Wet van Wuiles is dan van toepassing, hè. Dus misschien tegen beter weten in, wil ik jullie toch vragen naar wat jullie hier nou van vinden.
Alle reacties Link kopieren
Wat triest, je fijne, goede relatie verbreken, omdat de een meer verdient dan de ander. Terwijl je beide fulltime werkt. Wat een armoede.
Stel nou dat je de komende jaren echt KEIHARD werkt om meer te verdienen en op zijn niveau uit te komen... gaat hij ineens ook meer verdienen! Wil hij een nog groter huis en nog duurdere spullen. Dat is toch niet bij te houden voor jou?
Ik vind het echt heel vreemd dat je vriend meerdere keren duur op vakantie gaat, weet dat jij (veel) minder verdient, wil dat jij meegaat op die vakanties en dan dus de pest in heeft dat jij niet meegaat, maar niets voor jou meebetaalt aan zo’n dure reis èn niet bereid is zijn vakantie-wensen aan te passen zodat iets gevonden kan worden wat voor jullie allebei acceptabel is. Klinkt niet als een lot uit de loterij.
"Gewoon even je schouders eronder zetten?" Wat een eikel. Ik vind mezelf ook feministisch maar als ik in jouw vriend zijn schoenen stond zou ik toch echt wat meer gaan denken in termen van 'samen'.
Alle reacties Link kopieren
Dus het is de ideale man, maar jullie ideeën over in mijn ogen basale zaken matchen niet.
Dan gaat het niet werken dus.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Ik vind zijn reacties op dat vakantiegebeuren wel rode vlag hoor....vind hem niet zo leuk en begripvol klinken. Hij had ook voor kunnen stellen een iets luxere vakantie te doen waar hij mee kan leven en dat hij dan iets meer bijdraagt, maar in plaats daarvan gaat ie lopen mokken dat je niet met hem op dure vakantie wil....ik zou snel gaan praten want ik ben bang dat hij niet veel water bij de wijn gaat doen, en je moet voorzichtig zijn met je spaargeld, je hebt ook de verantwoordelijkheid over een kind.
Ik ben heel erg blij dat jullie met me meedenken. Bedankt daarvoor. Ik word er wel heel verdrietig van en ik zit inmiddels met pijn in m’n buik op de bank.

Ik heb het al meerdere keren geprobeerd uit te leggen aan hem. Heb m’n loonstrookjes laten zien. M’n uitgavenpatroon, de vaste lasten, de hypotheek. Hij weet echt tot op de cent wat hier binnenkomt en wat eruit gaat. Hoe duur de bso voor kind is, wat ik krijg aan kinderopvangtoeslag. De hele bups.

Maar het land niet, lijkt het wel. Hij blijft maar hameren op dat ik ‘gewoon’ meer moet gaan verdienen. Blijft me wijzen op carrièremogelijkheden. En ik begin het hem kwalijk te nemen dat het niet gewoon qua rato verdeeld kan worden en dan een tandje minder qua luxe.

Als ik héél eerlijk ben, twijfel ik eigenlijk best wel of hij wel echt samen met mij verder wil. Ik denk eigenlijk van niet. Ik ben écht niet één of andere golddigger. Ik denk steeds, als hij echt met mij verder wil, dan stapt hij wel af van 50/50. Maar daar is hij duidelijk in, dat wil hij niet. En daar is hij van begin af aan duidelijk in geweest. Dus ergens vind ik ook dat ik daar nu niet kwaad om mag worden.
Alle reacties Link kopieren
Mss zou je idd meer kunnen verdienen, in een andere baan, maar zou je dat willen?
En zou je dan wel die dure vakanties en dat veel te grote huis willen?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Ik zou dus echt niet goed worden van dat 50-50 gezeik. Wat is dat voor iets raars?
Alle reacties Link kopieren
Marlouse schreef:
20-04-2019 22:35
Ik ben heel erg blij dat jullie met me meedenken. Bedankt daarvoor. Ik word er wel heel verdrietig van en ik zit inmiddels met pijn in m’n buik op de bank.

Ik heb het al meerdere keren geprobeerd uit te leggen aan hem. Heb m’n loonstrookjes laten zien. M’n uitgavenpatroon, de vaste lasten, de hypotheek. Hij weet echt tot op de cent wat hier binnenkomt en wat eruit gaat. Hoe duur de bso voor kind is, wat ik krijg aan kinderopvangtoeslag. De hele bups.

Maar het land niet, lijkt het wel. Hij blijft maar hameren op dat ik ‘gewoon’ meer moet gaan verdienen. Blijft me wijzen op carrièremogelijkheden. En ik begin het hem kwalijk te nemen dat het niet gewoon qua rato verdeeld kan worden en dan een tandje minder qua luxe.

Als ik héél eerlijk ben, twijfel ik eigenlijk best wel of hij wel echt samen met mij verder wil. Ik denk eigenlijk van niet. Ik ben écht niet één of andere golddigger. Ik denk steeds, als hij echt met mij verder wil, dan stapt hij wel af van 50/50. Maar daar is hij duidelijk in, dat wil hij niet. En daar is hij van begin af aan duidelijk in geweest. Dus ergens vind ik ook dat ik daar nu niet kwaad om mag worden.
Ik denk niet dat vraag is of jij met hem moet breken omdat je het niet kan betalen. Het is gewoon een egoïstische zak. Dat zou al reden genoeg moeten zijn. Dit wil je toch niet als voorbeeld voor je kind!
Solomio schreef:
20-04-2019 22:38
Mss zou je idd meer kunnen verdienen, in een andere baan, maar zou je dat willen?
En zou je dan wel die dure vakanties en dat veel te grote huis willen?
Met een man die zich op geen enkel vlak wil aanpassen. Hij wil niet inleveren op luxe en uitgaven zodat 50-50 mogelijk blijft en hij wil ook niet wat meer bijleggen zodat TO met hem en zijn levensstijl mee kan komen.
Nee, alle aanpassingen moeten van TO komen.
Murrmurr schreef:
20-04-2019 22:31
"Gewoon even je schouders eronder zetten?" Wat een eikel. Ik vind mezelf ook feministisch maar als ik in jouw vriend zijn schoenen stond zou ik toch echt wat meer gaan denken in termen van 'samen'.
Ik vind hem ook niet aardig klinken. Mijn vriend verdient ook veel meer dan ik, en ik heb niet zoveel financiële ruimte om op vakantie met hem te gaan. Mijn vriend heeft er gelukkig totaal geen moeite mee om het grootste deel te betalen, omdat hij liever met mij op vakantie gaat dan met een ander of alleen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man zou het niet zijn. Wat een gierigaard. Geld blijft altijd tussen jullie instaan.
Marlouse schreef:
20-04-2019 22:35
Ik ben heel erg blij dat jullie met me meedenken. Bedankt daarvoor. Ik word er wel heel verdrietig van en ik zit inmiddels met pijn in m’n buik op de bank.

Ik heb het al meerdere keren geprobeerd uit te leggen aan hem. Heb m’n loonstrookjes laten zien. M’n uitgavenpatroon, de vaste lasten, de hypotheek. Hij weet echt tot op de cent wat hier binnenkomt en wat eruit gaat. Hoe duur de bso voor kind is, wat ik krijg aan kinderopvangtoeslag. De hele bups.

Maar het land niet, lijkt het wel. Hij blijft maar hameren op dat ik ‘gewoon’ meer moet gaan verdienen. Blijft me wijzen op carrièremogelijkheden. En ik begin het hem kwalijk te nemen dat het niet gewoon qua rato verdeeld kan worden en dan een tandje minder qua luxe.

Als ik héél eerlijk ben, twijfel ik eigenlijk best wel of hij wel echt samen met mij verder wil. Ik denk eigenlijk van niet. Ik ben écht niet één of andere golddigger. Ik denk steeds, als hij echt met mij verder wil, dan stapt hij wel af van 50/50. Maar daar is hij duidelijk in, dat wil hij niet. En daar is hij van begin af aan duidelijk in geweest. Dus ergens vind ik ook dat ik daar nu niet kwaad om mag worden.
Meid, zoek een andere vent.
Het klinkt simpel en dat is het ook.

In een relatie hoor je beide, water bij de wijn te doen.
Dit weigert hij.

Dan weet je toch genoeg???
Hij verwacht van jou een offer dat hij zelf niet bereid is te brengen.

Jammer, maar hij is minder leuk dan je eerst dacht.
MinkeDeWit schreef:
20-04-2019 22:43
Ik vind hem ook niet aardig klinken. Mijn vriend verdient ook veel meer dan ik, en ik heb niet zoveel financiële ruimte om op vakantie met hem te gaan. Mijn vriend heeft er gelukkig totaal geen moeite mee om het grootste deel te betalen, omdat hij liever met mij op vakantie gaat dan met een ander of alleen.
Poehee dat lijkt me ook normaal. Ik heb het andersom wel eens aan de hand gehad dat ex tijdelijk minder/niets verdiende en we deelden gewoon wat we hadden. Ik sprak eens een stelletje dat net was gaan samenwonen. Hij schepte op over de derde computer die hij gekocht had om nog beter te kunnen gamen in een man cave. Zij wilde graag een plant maar dat zat er voor haar even niet in financieel. @(
Hoeveel verdient hij meer dan jij? En hij woont alleen dus hij kan het ook allemaal lekker aan zichzelf uitgeven. Voet bij stuk houden hoor, het is jouw baan dus als jij het helemaal goed vindt is dat het ook.
Marlouse schreef:
20-04-2019 22:20
Ik wil wel echt samen een huis kopen en niet alleen de helft van de rente betalen. Dan zou ik wel qua levensstandaard gelijkwaardiger zijn en mee kunnen op dure vakanties e.d. maar ik stop liever m’n geld in stenen dan in luxe. Ik vind het idee om m’n geld ‘te verbrassen’ i.p.v. er verstandig mee omgaan en wat opbouwen niet prettig. Ik ben best wel een beetje truttig qua geld uitgeven. Neem nooit veel risico qua financiën, heb ook een hele veilige hypotheek.
Nou ja, de laatste maanden leef ik wel op te grote voet eerlijk gezegd. Ik ben te veel aan het interen op m’n spaargeld om mee te kunnen doen aan alle leuke dingen. Voel me daar heel stom om. Vind het zó onverstandig. Ik ken mezelf daar niet goed in terug.

We hebben het er best wel regelmatig over. Ik heb begin van het jaar aangegeven niet op zomervakantie te kunnen samen. We zijn al gaan skiën eind vorig jaar en dat kostte best veel. Vriend heeft niet aangeboden om het dan te betalen en aan de ene kant vind ik dat heel normaal. Maar aan de andere kant steekt het ook wel.
Vriend reageert heel teleurgesteld dat ik niet op vakantie wil/kan, heeft dan echt de pest in. Maar als ik dan voorstel om iets goedkoops te boeken in eigen land, dan is dat ook weer geen oplossing. En daar word ik dan weer pissig om.
Hij zegt dat hij zo veel van me houdt, maar samen op de camping in Lutjebroek is dan weer teveel gevraagd.
Je moet echt met hem gaan praten
Want al zou je hetzelfde verdienen dan heb je nog je kindje, hoe gaat dat dan financieel, en een verschil in ideeën over financieen.
Wat nu als je kind wil studeren, ik ken een ouderpaar wiens kinderen beiden nog
Ikzelf zou echt moeite hebben met iemand die goed verdient maar niet snapt dat geld bedoeld is om leuke dingen te doen met de mensen van wie je houdt.
Jij bent nu over je budget heen aan het gaan terwijl jij de zorg voor je kind hebt.
Je moet echt met hem gaan praten over jullie toekomst en ik denk dat het slim is om dan jouw wensen duidelijk te hebben.
Ik denk te lezen dat je:
- heel blij bent met je huidige salaris en bestedingspatroon
- daar passen bepaalde uitgaves niet in
- wil jij die uitgaves toch doen dan zal hij je of moeten tracteren of serieus jouw alternatieven moeten overwegen. Maar jij gaat niet meer over je budget heen want je hebt de verantwoording voor een kind en het past niet bij je
- je wil heel graag samenwonen maar op basis van de huidige financiële situatie stel je voor (insert je voorstel).

- ikzelf zou daaraan toevoegen: ik verwacht in een relatie een vanzelfsprekendheid en elkaar ontzien. Ik vind het niet prettig om me financieel zo klein te voelen en jouw gedrag over de vakantie zorgt daarvoor. Het kost je letterlijk niks om mijn alternatieven serieuzer te overwegen of, doe eens gek, als je echt zo goed verdient mij en mijn zoon gewoon eens mee te nemen zonder dat ik me een profiteur voel.

Ikzelf zou het niet uitmaken met deze man vanwege een gebrek aan geld maar gewoon omdat ik hem een lompe zak vind.
Mijn man kan helemaal niet net geld omgaan, toen wij elkaar net kenden zag ik het geld zijn zak uitvliegen, ook richting mij.
Ik vind het dan volstrekt normaal dat je daar wat mee doet, ik kan heus wel normaal nadenken al is het mijn geld niet. Ik zag gewoon dat het niet klopte.
Ik heb toen een beetje de regie overgenomen van hoe onze afspraken eruit zagen, een goedkopere woning voor hem gevonden en een tijd lang heel veel betaald zodat hij kon inlopen.
No way dat je je partner willens en wetens teveel geld laat uitgeven, onbegrijpelijk vind ik dat. En dat alles is mogelijk zonder iemand een kutgevoel over zichzelf te bezorgen.
Alle reacties Link kopieren
Het is niet zo dat jij de relatie niet kunt betalen, zoals je in de titel zegt. Je hebt een egoïstische partner die weigert rekening met jou te houden. Als hij echt voor jou zou kiezen, zou hij óf zijn uitgavenpatroon aan jouw financiële situatie aanpassen, óf hij zou wat vaker wat meer betalen.
En dat gelul over dat jij maar moet zorgen dat je meer gaat verdienen, moet je echt kei hard afkappen. Jij hebt nooit moeite met je salaris gehad, en hij weet wat jouw financiële situatie is, dan had hij meteen al op zoek moeten gaan naar een grootverdienster.
Solomio schreef:
20-04-2019 22:38
Mss zou je idd meer kunnen verdienen, in een andere baan, maar zou je dat willen?
En zou je dan wel die dure vakanties en dat veel te grote huis willen?
Fijn dat jij ook reageert. Ik lees jou al jaren met veel plezier.

Nee, ik wil ook helemaal geen andere baan. Ik heb het hartstikke naar m’n zin op m’n werk. Ik vind het werk heel leuk, ben er goed in en heb echt hele leuke collega’s waarvan er een paar inmiddels hele goede vrienden zijn geworden.

Ik vind een keertje een luxe vakantie of superchic uit eten wel leuk, hoor. Maar sinds ik kind heb hoeft dat eigenlijk allemaal niet meer zo nodig. Ik zit liever samen met zoon gelukkig te wezen in Centerparcs, bij wijze van spreken, dan ergens in een duur all inclusive resort.
Alle reacties Link kopieren
Marlouse schreef:
20-04-2019 22:46
Fijn dat jij ook reageert. Ik lees jou al jaren met veel plezier.

Nee, ik wil ook helemaal geen andere baan. Ik heb het hartstikke naar m’n zin op m’n werk. Ik vind het werk heel leuk, ben er goed in en heb echt hele leuke collega’s waarvan er een paar inmiddels hele goede vrienden zijn geworden.

Ik vind een keertje een luxe vakantie of superchic uit eten wel leuk, hoor. Maar sinds ik kind heb hoeft dat eigenlijk allemaal niet meer zo nodig. Ik zit liever samen met zoon gelukkig te wezen in Centerparcs, bij wijze van spreken, dan ergens in een duur all inclusive resort.
Nou, dat is dan duidelijk.

En ik snap dat je daar nu even niet zo blij mee bent, maar hij valt toch tegen.

Mss ben je toch meer BAM dan je denkt.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Het zou mijn type niet zijn.. tuurlijk is het zijn goed recht om niet voor jou te willen betalen, maar je bent echt geen golddigger als je niet mee kan doen aan zijn standaard!

Als je zelf blij bent met je baan, dan ga je toch niet voor hem proberen hogerop te komen? Bij promotie hoort waarschijnlijk ook meer uren werken, wil je dat zelf?

Echt niet leuk voor je dat je denkt echt een leuke man te hebben gevonden en het hierop stuk loopt, maar hij klinkt wel erg op zichzelf en zijn standaard gericht.
Wat is zijn oplossing dan als jij zegt dat je het niet kan betalen en hij zijn standaard niet aan wil passen? Alleen maar dat je moet zorgen voor promotie?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou nog een laatste gesprek met hem hebben. Wat zijn jouw voorwaarden, hoe wil jij het voortaan doen? Als dat niet strookt met zijn wensen, maak hem dan goed duidelijk wat dan de consequenties zijn.
Het kan niet zo zijn dat jij in de schulden raakt omdat hij weigert zich aan te passen.
IN tweede instantie wordt duidelijk dat jij ook niet per se zijn levensstandaard wil. Dat vind ik duidelijker dan dat je zegt dat je het niet kan betalen.

Sowieso; als uitgaven 50/50 moeten worden verdeeld bij een grote ongelijkheid; waarom dan niet naar rato van je inkomen? Dus allebei x procent van je inkomen opzij leggen voor vakantie. Allebei x procent in het huis stoppen etc. Je ziet vanzelf wat je daarvan kan betalen en daar zoek je dan een bestemming bij.
Marlouse schreef:
20-04-2019 22:35
Ik ben heel erg blij dat jullie met me meedenken. Bedankt daarvoor. Ik word er wel heel verdrietig van en ik zit inmiddels met pijn in m’n buik op de bank.

Ik heb het al meerdere keren geprobeerd uit te leggen aan hem. Heb m’n loonstrookjes laten zien. M’n uitgavenpatroon, de vaste lasten, de hypotheek. Hij weet echt tot op de cent wat hier binnenkomt en wat eruit gaat. Hoe duur de bso voor kind is, wat ik krijg aan kinderopvangtoeslag. De hele bups.

Maar het land niet, lijkt het wel. Hij blijft maar hameren op dat ik ‘gewoon’ meer moet gaan verdienen. Blijft me wijzen op carrièremogelijkheden. En ik begin het hem kwalijk te nemen dat het niet gewoon qua rato verdeeld kan worden en dan een tandje minder qua luxe.

Als ik héél eerlijk ben, twijfel ik eigenlijk best wel of hij wel echt samen met mij verder wil. Ik denk eigenlijk van niet. Ik ben écht niet één of andere golddigger. Ik denk steeds, als hij echt met mij verder wil, dan stapt hij wel af van 50/50. Maar daar is hij duidelijk in, dat wil hij niet. En daar is hij van begin af aan duidelijk in geweest. Dus ergens vind ik ook dat ik daar nu niet kwaad om mag worden.
Sorry hoor, maar die man is gewoon een eikel. En jij kan helemaal geen grenzen aangeven. Vrouw, waarom zit jij jezelf zo te verdedigen en geef je hem inzage in elke cent die er in of uitgaat? Je werkt fulltime en hebt een prima baan. HIJ wil dat je meer verdient zodat je kan voldoen aan ZIJN standaard. Dit gaat allemaal over hem verpakt in een zogenaamd 'je kunt veel meer' sausje. Waarom ga je daar in godsnaam in mee? Wat is er mis met een leuke kampeervakantie of ergens een gezellig huisje huren? Waarom geef jij je spaargeld uit om maar met hem te kunnen meekomen? Waarom komt hij niet met jou mee?
Welkom in de echte wereld, waar mensen nu eenmaal verschillend verdienen, dat heeft soms geen bal met meer of minder je best doen te maken. Stop met jezelf aanpassen en verdedigen, jij bent goed, je baan is goed en je bankrekening is dat ook. Stop met je reserves aanbreken voor hem. Als hij jou de moeite waard vindt dan is dit wie je bent. Maar ik zeg je eerlijk dat deze meneer helemáál niet leuk klinkt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven